Jac Hanegraaf
slaagt bijna
Robert Millar denkt niet aan Tour-zege
FRANK HOSTE TROEFT WESTBRABANDER IN LAA TSTE METERS AF
SPORT OP
RADIO
Wandelen met walk-man
AUTOHUIS DONGEN
Tonon
vecht
nog
steeds
voor
leven
T47
if CZ$a>
IL^KIMENAI
bolkensteeg 4 - dongen -
telefoon 01623-13970
DOOR HEIN GROOTHUIS EN JEAN NEUSSEN
i
tderde een afbeelding van
o moet liggen - foto's anp
door Jean Nelissen
VILLEFRANCHE - Het uitstekende voorbereidende
werk van de Kwantum-ploeg leverde Jac Hanegraaf
in de Beaujolaisstreek bijna nog een etappezege op.
Vijf meter voor de lijn, die op de top van een heuvel
was getrokken, lag de winnaar van de Gold-race nog
een wiel voor op zijn concurrenten. Moderne sprin
ters, die van ver komen, slagen er tegenwoordiger
echter in om in de laatste meters nóg eens te versnel
len. De dubbele demarrage wordt dit genoemd.
Frank Hoste is hét produkt
van een moderne sprint na een
zeer harde finale. Zoals Fig-
non de sterkste allrounder is,
is Hoste de snelste man van
deze Tour.
Hij reed op 50 meter voor de
streep nog in verloren positie,
raakte helemaal ingesloten,
kwam buitenom in de volle
wind, en passeerde Jaq Hane
graaf, die bergop iets stil viel
in de allerlaatste meter.
Een teleurstellende ontwik
keling voor Hanegraaf en zijn
gisteren goed samenwerkende
ploegmaats Van Vliet, Peeters,
Kuiper, Wijnands en Manders.
Zij hadden het pad van Hane
graaf geëffend, maar deze
kwam luttele 25 centimeters te
kort om het optreden van de
Kwantum-ploeg alsnog een
redelij ker aanzien te geven.
Toch mochten Hanegraaf en
Fignon: Een bescheiden bluffer
ibet
gelopen herfst een golf van ar
restaties en terechtstellingen
plaatsvond. Volgens een
woordvoerder waren deze in
cidenten door de Chinese
autoriteiten uitgelokt, om de
dalai een bezoek onmogclij k te
maken. Maar het lijkt er meer
op dat Tibet met dezelfde pro
blemen kampt als de rest van
China. De arrestaties en exe
cuties waren in feite het ge
volg van Pekings recente cam
pagne tegen de misdaad eni so
ciale wanordelijkheid in he
China.
Toch zijn China en de dalai
lama de laatste tijd watr1(?,„
ter bij elkaar gekomen. Bel
partijen lijken te streven na
een beter onderling conta
Als deze huidige trend zi
voortzet, dan zouden de
lingen uiteindelijk tot „Chin
zen in het Buitenland" ëe
kend kunnen worden, en n
meer als een groep Tibetaanse
nationalisten beschouwd wor
Zijne heiligheid de dalai la
ma zou zich dan volledig k
nen concentreren op vva
het beste en liefste doet -
ijveren voor Boeddhistis
studies in het buitenland-
heeft bijvoorbeeld al veel
sproken en geschreven °v®
gemeenschappelijke elern
ten tussen het marxism
het boeddhisme. Marxism
zegt hij, legt niet de "ad!. nen,
hoe men geld moet verdJ A
maar op hoe men het moe s
bruiken, een stelling die
uit Boeddhistisch oogpuntB
zien „absoluut juist is-
verhandeling 'Lamrin ,g
mo', wat zoveel betekent
geleidelijke weg naar een
somvattend inzicht, is
breid geprezen.
ZATERDAG
TELEVISIE
Ned II: 15.30 uur Studio
Sport met rechtstreekse
reportage van de indivi
duele tijdrit van Villie
Morgon naar Villefran-
'-en-Beaujolais in de
Tour de France plus aan
dacht voor de Haarlemse
Honbalweek.
Ned II: 18.00 uur samen
vatting van de individue
le tijdrit in de Tour de
Trance.
NED I: 22.05 uur Tros
Aktua met Tour-jour
naal.
BRT II; 15.30-16.45 uur
rechtstreekse reportage
van de individuele tijdrit
'1 de ronde van Frank
rijk.
Duitsland I: 18.05-19.00
uur Sportschau.
Duitsland II: 22.15 uur
Das aktuelle Sport Stu
dio.
Radio
Hilversum I: 14.03 uur
Radio Tour de France.
Hilversum II: 9.05 uur
HOS-sportief.
BRT I: 13.15 uur Kara
vaan met nieuws uit de
Tour de France.
BONDAG
TELEVISIE
A'ED I: 15.30-17.15 uur
Studio Sport met recht
streekse verslagen van de
laatste etappe van de
ronde van Frankrijk van
Pantin naar Parijs en
van de Grand Prix For
mule I van Engeland,
"ed I: 19.00 Studio Sport
JJd aandacht voor de
Haarlemse Honkbal-
Week.
DRT I: 15.30 uur recht
streekse reportage van de
'aatste kilometers in de
'lste ronde van Frank
rijk,
IRT I: 17.20 uur recht
streeks verslag van d
Grote Prijs van België
Motorcross.
Duitsland I: 18.23 uur
wrtschau.
Duitsland II: 17.02 Die
"Port-Reportage.
Duitsland II: 23.40 uur
„Port aktuell.
Radio
Hilversum I: 14.02 uur
Radio Tour de France.
RT I: 13.15 uur Kara
vaan met nieuws uit de
tour.
Van ome speciale verslaggevers
VILLEFRANCHE-EN-BEAUJOLAIS - Als Laurent Fignon vlak voor
zijn tweede overwinning in de ronde van Frankrijk terugdenkt aan
zijn amateurtijd zegt hij„Vroeger fietste ik als een aardappel".
Het peloton heeft de toevalswinnaar van 1983 intussen leren kennen als een nooit
aflatende strijder en bluffer. Een heerser op alle terreinen. De Franse wielersport
vond de afgelopen maand een nieuwe afgod in de blonde Parijzenaar met het stu-
dentikoze brilletje, 23 jaar jong.
De middelmatige amateur
werd in twaalf maanden één
van de beste beroepsrenners
van zijn tijd. Fignon hoeft al
leen nog een paar klassiekers
te winnen om tot de 'groten' te
worden gerekend. Een verkla
ring voor zijn enorme vooruit
gang heeft hij bij de hand. „De
taktiek van de profs spreekt
me aan. In de wedstrijden van
de beroepsrenners kan ik in
stinctief reageren. Voorts is
natuurlijk Guimard voor mij
van onschatbare waarde. Hij
reageert ook instinctief op de
wedstrijd. Soms heb ik al ini
tiatieven genomen voor Gui
mard met zijn ploegleiderswa-
gen bij me is. Dat betekent
niet, dat ik hem missen kan.
Hij heeft zoveel meer erva
ring".
De manier waarop Laurent
Fignon naar zijn tweede
triomf in het grootste wieler
spektakel van het seizoen toe-
fietste, dwong allerwegen res
pect af. Hij accepteerde nog de
uitdaging van brutale Span
jaarden en Colombianen, na
dat hij de grootste vechtjas
van de Tour, Bernard Hinault,
nog maar net knock-out op de
grond had liggen. „Ik heb een
niet aflatende strijdlust en ik
vind het geweldig om te bluf
fen", is zijn simpele uitleg. „Ik
doe natuurlijk ook al een paar
jaar mee. Ik heb wat meer er
varing, meer zekerheid ook en
bovendien rij ik rond zonder
ook maar één complex tegen
wie dan ook in het peloton".
Laurent Fignon heeft wel
complexen gehad. Hij geloofde
nooit te kunnen excelleren in
tijdrijden. Cyrille Guimard, de
slimste ploegleider van alle
maal, heeft hem op één dag
tijdrijden geleerd. Dat gebeur
de vorig jaar, een dag voor het
einde van de ronde van
Frankrijk. Fignon moest zijn
gele trui verdedigen in een in
dividuele tijdrit over vijftig
kilometer tegen Van Impe,
Arroyo en Winnen. Onderweg
gaf Guimard met opzet foutie
ve tijden aan Fignon door om
hem te stimuleren nog harder
te rijden. De renner, die in een
tijdrit nooit bij de eerste vijf
eindigde, zegevierde sensatio
neel. Hij werd zich bewust van
zijn enorme mogelijkheden.
Dat bewustzijn bracht hem
aan de top in het grote-ron-
den-werk.
Allereerst moest hij nog van
iets anders verlost worden.
Zijn 'grosse tête', hetgeen let
terlijk vertaald 'groot hoofd'
betekent. De Belgen noemen
dat dikke nek, in het Neder
lands is het verwaandheid.
Tijdens de fietsvakantie van
een pelotonnetje Europese
profs op het Caraibische
eiland Guadeloupe heeft Ger-
rie Knetemann die operatie
verricht. Knetemann zei tegen
Fignon: „Iedere coureur die de
Tour wint of wereldkampioen
wordt, krijgt vanzelf een dik
ke nek. Ik weet het, want ik
was wereldkampioen. Maar je
hoeft niet bang te zijn, de dik
ke nek loopt vanzelf weer
leeg". De reactie van Fignon:
„Hij had gelijk".
Laurent Fignon gooide aan
het einde van het vorig seizoen
zijn arrogantie in het licht
blauwe water van de Caraibi
sche zee en nam zich voor het
seizoen 1984 bloedserieus voor
te bereiden. Hij wilde eerst
drie maanden rust nemen om
Noumea, Tahiti en Afrika te
bezoeken. Op recepties dronk I
hij geen druppel van de over
vloedig geschonken champag
ne, de schalen met lekkere
hapjes liet hij voorbijgaan. Op
20 december reeds hervatte hij
de fietstraining.
Laurent Fignon zag en ge
bruikte de voorjaarsklassie
kers ter voorbereiding van de
dubbel: Giro-Tour. Hij wilde
de ronde van Italië winnen en
in de ronde van Frankrijk be
wijzen vorig jaar terecht te
zijn gehuldigd op de Champs
Elysees, desnoods als helper
van wereldkampioen Greg
Lemond. De 'Giro' glipte hem
op het laatste moment uit de
vingers. Werelduurrecordhou
der Moser overtrof zichzelf in
de slottijdrit, dank zij het le
ger specialisten op het gebied
van materialistische en licha
melijke motoriek. Voordien
had vijfzesde van het peloton
en de organisatie niets nagela
ten de kansen van Moser in
stand te houden. De hoogste
bergtop, de Stelvio, hoefde op
het laatste moment niet be
klommen te worden.
Fignon verzette zich een
maand lang; tegen de over
macht en hij won nog bijna
ook. Hij bewees een goed ron
derenner te zijn. Zelf bleef hij
met een kater zitten. De ronde
van Frankrijk leende zich bij
uitstek voor het wegspoelen
van de slechte smaak uit Ita
lië. Fignon startte met een ge
lukje. Hij had beloofd in dienst
van Greg Lemond te rijden.
De wereldkampioen begon
niet fit aan zijn eerste Tour.
Hij had bronchitis en kreeg
ook last van geïrriteerde
kniëen. Fignon dwong moeite
loos het kopmanschap af. Wat
hij in de loop van de drie we
ken presteerde, heeft de wie-
lerwereld met open mond van
verbazing gevolgd. Fignon
won een vlakke tijdrit, een
klimtijdrit en twee bergetap
pes, met herhaaldelijk demon
straties van sprintvermogen
op de steilste hellingen. Fig
non won niet van Hinault, hij
vermorzelde hem.
Nu het zo gelopen is, durft
Fignon wel toe te geven dat
het nimmer zijn bedoeling was
knecht te spelen voor Lemond.
„Volgens mij blijft Greg niet
lang meer bij ons. Hij gaat er
vandoor om dollars te verdie
nen."
In de een na langste etappe van de Tour de France maak
ten de renners zich lange tijd niet druk. Tot vijftien kilome
ter voor de streep werd er eigenlijk 'gewandeld'. Voor Henk
Lubberding aanleiding om het knopje van zijn walk-man
met een pleister vast te plakken in zijn oor en lekker op zijn
gemak naar een stukje muziek te luisteren. Tenslotte zijn de
mannen in de Tour louter met hun bijna dagelijkse werk be
zig... -foto anp
Van onze
speciale verslaggevers
VILLEFRANCHE-EN-B
EAUJOLAIS - Achten
veertig uur na zijn bot
sing met een wielertoe
rist in de afdaling van de
Joux-Plane kort voor het
einde van de negentiende
etappe van de ronde van
Frankrijk, vocht Carlo
Tonon in het ziekenhuis
van Annecy nog steeds
voor zijn leven.
De Italiaan lag nog al
tijd in coma. De neuro-
chirurgen durfden niet
over te gaan tot een ope
ratie. Zij stelden even
eens hun prognoses uit
tot maandag. Volgens de
dokter van de ploeg van
Tonon waren de neuro-
chirurgen in Annecy licht
optimistisch.
zijn ploegmaats tevreden zijn,
drie man bij de eerste acht,
daar gleed toch weer meer dan
tweeduizend gulden in de kas
van de equipe. Zoals bij deze
verfoeilijke lange, zinloze en
ondoelmatige etappes over
meer dan 300 kilometer ge
bruikelijk is, onderhield het
peloton onder de moordende
hitte de hele dag een gekwali
ficeerd toeristentempo.
Slechts de tussensprints, die
in het teken stonden van het
duel om de groene trui tussen
Hoste en Kelly, verstoorden de
rust telkens heel even. Het
doel van deze marathonritten
(9,5 uur in het zadel) ontgaat
zelfs insiders. Het was logi
scher de renners 100 kilometer
in auto's te vervoeren en er
een normale etappe van rond
de 200 kilometer van te maken.
Maar altijd weer zijn er com
merciële redenen, die de logica
doorkruisen. Gisteren telde de
Zwitserse stad Sion, sinds jaar
en dag wielervriendelij k met
zijn aankomsten tijdens de
nationale Zwitserse ronde, als
startoord weer een groot aan
tal harde franken neer. En dus
moesten de 124 overgebleve
nen op de fiets in de verzen
gende zon ploeteren van 's
ochtends half tien tot in de
avond.
Wat van tevoren voorspeld
had kunnen worden, geschied
de: nadat de hele dag de wa
terdragers hun plicht hadden
gedaan, begon het peloton
eerst op 15 kilonieter voor de
finish te rijden voor de etap
pezege. Nog eens leek de ploeg
van Post de finale te beheer
sen, maar voor de zoveelste
keer in de ronde sloeg de kans
hebber van Post, ditmaal Eric
Vanderaerden, tegen de vlak
te. Eer de Belgische kampioen
achteraan weer kon aanslui
ten, was Jac Hanegraaf al aan
zijn sprint begonnen, die dus
net mislukte.
In de eindsprint was Leo
van de Vliet de gangmaker
voor Hanegraaf. Misschien
kwam de rode-truidrager iets
te vroeg uit de zuiging van zijn
ploeggenoot. Hij kwam een
half wiel te kort tegen de
krachtpatser uit België.
„Ik ben goed in vorm uit de
bergen gekomen" vertelde Ha
negraaf aan de eindstreep. „Ik
voelde me sterk. -De ploeg
heeft de sprint goed voorbe
reid. Die Hoste is beresterk.
Jammer, een overwinning zou
mooi geweest zijn".
door Hein Groothuis
VILLEFRANCHE-SUR-SAO-
NE - Robert Millar heeft zijn
doel bijna bereikt: als bergko
ning Parijs halen. „Het was
het enige, waarna ik streefde
voor het begin van de Tour",
zegt de 25-jarige, slechts 58 ki
lo wegende Schot. „Ik ben
trouwens al enkele jaren gefi
xeerd door die bolletjestrui. In
de tijd dat Lucien van Impe
hem droeg, was ik een groot
bewonderaar van hem".
Robert Millar, die de bol
letjestrui in de Alpen om de
schouders kreeg na in de Py
reneeën een stevig fundament
te hebben gelegd, heeft op het
laatst niet veel strijd meer
hoeven leveren voor de eerste
plaats in het bergklassement.
„Het heeft me meegezeten",
erkent de zeer bescheiden en
wat verlegen Peugeot-renner.
„Delgado viel uit en Bernau-
deau werd ziek. Van Delgado
was ik overigens niet zo bang.
Ik de grote Alpen-etappe van
woensdag met vijf cols liep hij
slechts vier punten op mij in.
Dat was te verwaarlozen. In
dien Bernaudeau niet met zijn
gezondheid te kampen had ge
had, had ik denk ik meer pro
blemen gehad".
Robert Millar is een van de
vele Engelstalige coureurs, die
reeds als amateur het conti
nent van Europa opzocht om
een echte wielrenner te wor
den. Eerder was hij, op 16-ja-
rige leeftijd in zijn geboorte
stad Glasgow met koersen be
gonnen, trouwens al herhaal
delijk op en neer gegaan van
Schotland naar Engeland.
Millar, de jongste van een
drie kinderen tellend gezin:
„Om renner te worden was het
noodzakelijk voor mij om
eerst naar Engeland te gaan,
omdat Schotland slechts 500 li
centiehouders had. In Schot
land was er geen echte compe
titie. Met steun van een spon
sor ging ik in Engeland koer
sen. Nadat ik eerder junioren
kampioen van Schotland was
geworden, werd ik in 1978 en
1979 kampioen van Engeland
bij de amateurs".
Toen had Millar het in
Groot-Brittannië wel gezien.
Op aanraden van Graham Jo
nes, nu ook een Engelse prof,
vertrok hij naar Frankrijk om
zich aan te sluiten bij een Pa-
rij se club, waarvoor onder
meer ook Phil Anderson uit
kwam.
Millar: „Mijn ouders ston
den niet direct te juichen.
Maar dat deerde mij niet zo
veel. Mijn verstandhouding
met mijn vader is trouwens
nooit erg goed geweest. Dat
heeft er ook mee te maken dat
ik na de dood van mijn moeder
nog slechts een paar dagen per
jaar in Schotland ben. Ik zal er
na mijn profcarrière ook niet
terugkeren. Ik ga naar Canada
of Australië of blijf in Frank
rijk wonen".
Millar maakte in Frankrijk
in 1979, toen hij 13 overwin
ningen behaalde, zoveel in
druk dat hij prompt voor 1980
een profcontract kreeg bij
Peugeot.
Zijn ontwikkeling bij de be
roepsrenners ging veel lang
zamer dan die van Phil An
derson, die tegelijkertijd over
stapte en meteen op de voor
grond trad. Millar: „Het heeft
inderdaad nogal wat tijd ge
kost om me bij de profs te on
derscheiden. Dat is enerzijds
gekomen doordat ik me niet
moeiteloos aanpaste. Aan de
andere kant kreeg ik ook niet
zoveel kansen. In 1980, 1981 en
1982 had ik slechts 65 tot 70
koersdagen. Momenteel is het
het dubbele".
Millar werd in 1982 tot zijn
grote woede door ploegleider
Maurice de Muer buiten de
Tour-ploeg gehouden en wilde
persé bij Peugeot vertrekken.
Doordat hij van geen enkele
ploeg een aanbieding kreeg,
bleef hij zijn ploeg echter
trouw. Toen Berland De Muer
in 1983 opvolgde, kreeg de
Schot meer mogelijkheden
zich te ontplooien. Hij maakte
zich direct waar. In de Tour
boekte hij zijn eerste overwin
ning bij de profs in de zware
Pyreneeënrit tussen Pau en
Luchon.
In deze ronde van Frankrijk
heeft Millar zijn klimcapaci-
teiten nog eens duidelijk be
vestigd. Hij zegevierde ander
maal in de Pyreneeënetappe
en eindigde in de Alpen steeds
voorin. Millar veroverde met
zijn goed rijden niet alleen de
bolletjestrui. Hij drong ook
door tot de top van het klasse
ment en heeft alle kans als
vierde in Parijs te eindigen.
Sterallures heeft de nabij
Lille wonende Schot, die in
ieder geval nog een jaar bij
Peugeot blijft, intussen niet
gekregen. „Ik ambiëer niet in
het minst een kopmanschap",
zegt de vegetariër, die af en
toe wel vis eet. „Ik wil vrij blij
ven, zonder veel verantwoor
delijkheid. Op die manier vind
je openingen naar succes. Het
is toch duidelijk dat als ik een
van de favorieten voor de
eindzege was geweest, ze me
nooit hadden laten gaan in de
Pyreneeën-rit".
In de toekomst verwacht
Millar ook niet in aanmerking
te kunnen komen voor de
eindzege in de Tour. Millar:
„De Tour winnen zal nooit
mogelijk zijn voor mij. Ik moet
realist blijven. Ik moet te veel
toegeven op mannen als Fig
non, Kelly, Hinault, Lemond
en Anderson. Zij zijn veel
completer dan ik. Ik moet het
voornamelijk van mijn klim
men hebben".
