Wij houden zowel
van vrijheid als van
sterk leiderschap"
Rijnlands Lyceum in Engeland: bijna te mooi om waar te zijn
De val
NIEUWE SURINAAMSE AMBASSADEUR
IN ONS LAND MR. HENK HEIDWEILLER:
Andriesse
OVER WE\
Niger ianen
Engeland
uitgewezen
Italië nog stee
VRIJDAG 13 JUL11984
EXTRA
Mr
r. Henk Heidweiller is nog maar pas begonnen aan
zijn nieuwe taak als ambassadeur van Suriname in ons
land. Enkele dagen vóór zijn vertrek naar Nederland had
onze correspondent in de Verenigde Staten een gesprek
met Heidweiller, die gedurende de afgelopen 3,5 jaar
Surinaams ambassadeur in Washington was. Wat wil de
opvolger van ambassadeur Herrenberg in Den Haag
bereiken? En hoe (on-)democratisch denkt de vroegere
Nijmeegse rechtenstudent cq. Nederlands ambtenaar van
Buitenlandse Zaken, Henk Heidweiller, nu hij de gezant
is van Surinaams sterke man Bouterse?
VRIJDAG 13 JUL11984
BUITENLAND
T47
H Van onze correspondent
Mare de Koninck
I WASHINGTON - De Suri-
E naam.se ambassade in
Washington is gehuisvest in
E het gebouw dat symbolisch
E werd voor de decadentie
.waaraan zelfs een solide de-
mocratie als de Amerikaan-
se ten prooi kon vallen: het
Watergate-complex. In de
hal van suite 711 hangt het
majesteitelijke portret van
bevelhebber Desi Bouterse.
In een kamer daarachter be-
1 antwoordt de nieuwe Suri-
E naamse ambassadeur in Ne-
derland, mr. Henk Heid-
weiller bedachtzaam en
f§ traag sprekend de vragen
van zijn Nederlandse gast.
E Ik weet dat u de Nederlan-
ders zeer dogmatisch en
E daarom vaak moeilijke ge-
E sprekspartners vindt. U heeft
5 er zich daarom vast al op
voorbereid dat veel Neder-
landers ook over u een on-
wrikbare opvatting zullen
hebben: Heidweiller is de
5 vertegenwoordiger van een
moordenaar; met die man
willen we niets te maken
E hebben.
H. :„Ik hoop toch niet dat
E in alle kringen zo gedacht
zal worden. Maar bepaalde
groepen zullen dit verwijt
zeker constant op mij afvu-
E ren. Hen zal ik duidelijk ma-
S ken dat er na de revolutie
E van 1980 verschillende Suri-
naamse regeringen zijn ge
il weest die alle in Nederland
E en andere landen zijn er-
kend en aanvaard. Toen zijn
er de 'december-moorden'
van 1982 geweest, die zeer te
E betreuren zijn, maar die de
E wettigheid van het huidige
E bewind niet aantasten".
E Bent u een democraat in
E hart en nieren?
H.: „Democratie is een be-
grip dat sedert Plato veel
verschillende betekenissen
heeft gehad. In Nederland is
E democratie iets anders dan
E in de zogenaamde democra-
S tische republiek Noord-Ko-
rea. En in Latijns-Amerika,
waar Suriname deel van
uitmaakt, is het weer iets
anders. In Venezuela en Pa-
E nama bestaan er respecta-
E bele democratieën, waar
E echter het leger grote zeg-
genschap heeft".
Is een parlementaire de-
mocratie toch niet de best
denkbare vorm, ook voor Su-
E riname?
E De 55-jarige diplomaat
E sluit regelmatig lange tijd
E de ogen. Zijn antwoorden,
5 waarin lange pauzes vallen,
E lijken het resultaat van
S geestelijke worsteling. Hij
E zegt: „Uiteindelijk moeten
E we in Suriname terug naar
een stelsel van vrije politie-
ke partijen. Maar dan moe-
ten die partijen niet meer
langs raciale lijnen georga-
niseerd zijn en moeten ze
ook intern democratisch zijn
E en niet door partijleiders op
E dictatoriale wijze worden
E gemanipuleerd, zoals vóór
E 1980 het geval was. Als het
E zo gaat heb ik absoluut geen
E bezwaar tegen een parle-
E mentaire democratie en dan
kan het parlement inder-
daad het hoogste wetgeven-
de orgaan zijn".
Maar uw hoogste baas, be-
velhebber Bouterse, zegt nu
juist niet terug te willen
E naar een parlementaire de-
mocratie.
jg H.: „Als hij dat zegt, dan
E bedoelt hij dat Suriname
E niet terug mag naar het
oude systeem. Voor 1980 wa-
I ren regering en parlement
in mijn land volkomen ver-
lamd, hetgeen ook de beste-
E ding van het Nederlandse
ontwikkelingsgeld parten
E speelde. Kijk, wij Surina-
E mers hebben twee kenmer-
iimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinL
HENK Heidweiller:
hopen op zinvol werk in
de Lage Landen - fotoanp
ken; wij houden enerzijds
van de vrijheid en ander
zijds van een sterk leider
schap. Ik ben er daarom
voorstander van dat ons
volk op zo vrij mogelijke
wijze deelneemt in het
staatsgebeuren. In welke
vorm dat precies moet, zou
ik op dit moment ook niet
weten. Maar wezenlijk wor
den een duidelijke wetge
ving, een onafhankelijke
rechtspraak en de afwezig
heid van vrees voor wille
keur".
Interesseert het u of het
huidige bewind door het
volk wordt gehaat?
H.: „Uiteraard zou ik wil
len dat het huidige bewind
door een zo groot mogelijk
aantal Surinamers werd ge
steund. Maar ik moet toege
ven - en dat heeft ook Bou
terse erkend - dat er tussen
het politieke streven van de
machthebbers en de massa's
nog een vacuum bestaat. Zij
trachten dit nu op te vullen.
Maar dat zal niet gemakke
lijk zijn, omdat zij de bevol
king moeten overtuigen van
een abstract ideaal: de een
heid van de natie".
Betekent dat voor Bouter
se niet gewoon een autoritai
re eenheidsstaat?
H.: „Ik geloof niet dat hij
met de eenheidsbeweging
Stanvaste de vorming be
oogd van slechts één politie
ke partij, maar de totstand
koming van nationale een
heid via het doorbreken van
de raciale scheiding. Overi-
lllllll(lillllllllllllillll(llllllllllllllllllllllilllllllllilllllllllillllllillllllllllllilllllllllllll(lllllllllllllll(IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIII|
gens bestaat er in landen als
Tanzania, waaraan Neder-
laad géén voorwaarden
stelt, ook een eenheidspartij.
Maar in Suriname zal dat
niet gebeuren, omdat Suri
namers zo van vrijheid hou
den".
Zou het totalitarisme voor
u ook onaanvaardbaar zijn?
H.: „Het zou niet mijn ide
aal zijn. Maar een term als
onaanvaardbaar is voor een
diplomaat niet te hanteren".
Toch lijkt u geen normale
diplomatieke taak in Neder
land te krijgen. V zegt wei
nig precieze instructies en
veel persoonlijke ruimte van
Paramaribo te krijgen. U
heeft ook op bepaalde pun
ten openlijke kritiek op het
bewind. U lijkt meer een be
middelaar tussen Paramari
bo en Den Haag te moeten
worden dan een diplomatiek
vertegenwoordiger van Pa
ramaribo.
Heidweiller, die zijn di
plomatieke opleiding in Ne
derlandse buitenlandse
dienst heeft genoten en on
dermeer Nederlands ambas
sadeur bij de Verenigde Na
ties in New York is geweest,
zegt: „Een Nederlands diplo
maat mag zich absoluut niet
inlaten met het politieke ge
beuren in Den Haag. Maar
voor een functionaris van
een ontwikkelingsland, van
een land in wording, ligt dat
anders. Die is direct betrok
ken, ook emotioneel, bij dat
wordingsproces".
Als uw taak in Nederland
officieel luidt: „Het normali
seren van de betrekkingen",
dan weet iedereen dat dat
eigenlijk gewoon betekent
dat u het Nederlandse ont
wikkelingsgeld weer moet
zien los te krijgen".
H.: „Zo wordt er gedacht
ja. Maar dat is verkeerd. Het
lot van Suriname zal niet
worden bepaald in Den
Haag, maar door de vraag of
wij in Suriname met elkaar
leren samenwerken en een
gelukkige, rechtzekere staat
kunnen opbouwen. Niet het
al dan niet hervatten van de
ontwikkelingshulp is essen
tieel. Het is wel heel belang
rijk. Dat wel. Maar ik zelf
kan er weinig aan doen om
dat geld weer vlot te krijgen.
Daartoe moeten de Neder
landse politici een eigen be
slissing nemen. Zij zullen
een positieve beslissing kun
nen nemen als ze zich afvra
gen voor wie ze in 1974 bij de
onafhankelijkheid van Suri
name dat geld bedoeld heb
ben en als ze willen komen
vaststellen dat het geld na
de revolutie van 1980 veel ef
ficiënter dan voorheen is
aangewend tot het nut van
het volk".
U weet dat de persoon van
uw baas Bouterse en diens
verantwoordelijkheid voor
de decembermoorden van
1982 juist het grootste obsta
kel is van uw normalise
ring staak?
In het duister van zijn ge
sloten ogen tast Henk Heid
weiller met schijnbaar extra
omzichtigheid naar formu
leringen. Tenslotte zegt hij:
„Nederland heeft na de de
revolutie van 1980 de ont
wikkelingshulp via het be-
wind-Bouterse aanvanke
lijk nog versneld. Voor zover
ik weet vervlecht Nederland
ten aanzien van ander ont
wikkelingslanden haar be
leid nooit met een persoon,
maar altijd met het belang
van het volk. Gisteren las ik
nog van een Nederlands po
liticus de uitspraak dat Ne
derland ten aanzien van
haar voormalige koloniën
een bijzondere morele ver
antwoordelijkheid heeft. Dit
benauwt mij enigzins. Ik zou
willen dat Nederland geen
zwaardere maatstaven op
legt aan ons dan aan pak
weg de Sandinisten in Nica
ragua".
Waarom mogen er nauwe
lijks Nederlandse journalis
ten komen kijken in Surina
me?
H.: „Ik heb Bouterse en
premier Udenhout geadvi
seerd de grenzen open te
stellen voor Nederlandse
journalisten. Laat hen des
noods allerlei negatieve en
onware artikelen publice
ren. Na een paar maanden
zal dat voorbij zijn en zal de
verslaggeving nuchterder en
genuanceerder worden".
Als Bouterse nou eens
openlijk schuld zou beken
nen aan de december-moor
den?
Bij de 15 Surinaamse pro
minenten bevonden zich en
kele persoonlijke vrienden
van Heidweiller, die ant
woordt: „De bevelhebber
heeft mij gezegd dat er een
invasie in ons land dreigde
van tegenstanders van de
revolutie. Ik heb dat zo geïn
terpreteerd dat hij de de-
cember-gebeurtenissen be
schouwt als een reactie op
die dreiging. Hij heeft die
gebeurtenissen vaak be
treurd. Voor mij is de vraag
belangrijker hoe wij herha
ling kunnen voorkomen.
Welnu, dat kan indien het
streven van het kabinet-
Udenhout naar samenwer
king tussen militairen, ar
beiders en bedrijfsleven
slaagt".
Hoe gaat het thans met die
samenwerking
H.: „Soms gemakkelijk,
soms moeilijk. Maar ik ver
zeker u dat daar oprecht met
elkaar gesproken wordt. De
vakbeweging en onderne
mers lopen echt niet achter
de militairen aan. Dit is het
begin van het democratise
ringsproces. En dat proces
zal niet slagen als de ene
groep haar wil tracht op te
leggen aan de andere".
Geldt dat voor alle drie de
groepen?
H.: „Voor alle drie de
groepen".
Ambassadeur Heidweiller
vertelt hoe thans bijvoor
beeld de bezuinigingseisen,
die het Internationale Mo
netaire Fonds (IMF) aan Su
riname heeft gesteld (om
voor een lening in aanmer
king te komen), onderwerp
van overleg is in de drie-
partijensamenspraak. Het
IMF verlangt devaluatie
van de Surinaamse munt en
ontslag van overtollig over
heidspersoneel. Heidweiller:
„Als de militairen die eisen
zouden willen inwilligen,
dan hoeven de arbeiders en
de werkgevers het daar nog
niet mee eens te zijn. Ze
moeten elkaar overtuigen.
Zo gaat dat op het ogenblik
in Suriname. Dat proces is
niet gebaat bij schimpscheu
ten en kritiek - hoe goed
soms ook bedoeld - vanuit
andere landen".
Gaat u contact zoeken met
de in Nederland wonende
Surinamers en meer bepaald
met het politiek verzet tegen
Bouterse?
H.: „Nee, ik ben ambassa
deur bij de Nederlandse re
gering, niet bij de Surina
mers in Nederland. Overi
gens begrijp ik de verbitte
ring bij een groep onver
zoenlijke Surinamers. Ik be
grijp ook hun felle geageer
tegen mijn persoon. Maar ik
wil mezelf niet tegenover
hen verdedigen. Ik voel dat
het goed is wat ik heb ge
daan. Dat het goed is dat ik
mijn land ben blijven die-
nen".
Over zijn persoonlijke re- 1
latie met Bouterse zegt am-
bassadeur Heidweiller: „Ik
ben geen man die de bevel
hebber dagelijks toejuicht.
Als ik bepaalde van zijn
ideeën onjuist vind, zal ik
hem dat zeggen. Ik sta wan-
trouwend tegenover de
mensen die rondom de be- I
velhebber dansen en telkens j
het woord revolutie in de
mond nemen. Ik sta wan
trouwig tegenover elke ideo- i
logie. Als diplomaat heb ik
geleerd naar het haalbare te 1
streven. Gelukkig is Bouter
se teveel Indiaan om per
soonsverheerlijking serieus
te nemen. En als hij dat wel
zou doen, zou dat het begin
van zijn einde zijn".
Als de verslaggever zijn
pen heeft neergelegd, filoso
feert Heidweiller nog even
vrijelijk over hoe moeilijk
hij het in Nederland zal
krijgen. In Washington
heeft hij zich laten kennen
als behalve een ervaren di
plomaat, een man die houdt
van gezelligheid en van ge
sprekken over geschiedenis
en wijsbegeerte, die hij
graag doorspekt met annec-
dotes.
„Ik ben benieuwd of ik het
vermogen tot lachen zal be
houden in de Lage Landen.
Maar ik zeg met Seneca;
rampzalig is de geest die
zich laat leiden door angst
voor de toekomst".
rniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Van onze correspondent Roger Simons
LONDEN - „Het Rijnlands Lyceum in Engeland",
zei de kop van de opvallende Nederlandse adver
tentie in de Sunday Times van Londen. „Deze
unieke mogelijkheid, de eerste in het buitenland,
biedt een geweldige oplossing voor Nederlandse
gezinnen die in Engeland wonen", zo ging de re
clame verder.
„Leerlingen kunnen een volledig studiepro
gramma volgen, dat in lijn is met de scholing in
Nederland; het garandeert repatriërende kinde
ren een plaats aan het Rijnlands Lyceum in Was
senaar."
Officieel wonen in Groot-Brittannië 35.000 Ne
derlanders. Zij zijn ingeschreven op de ambassa
de in Londen. Het ware aantal in Groot-Brittan-
nië gevestigde Nederlanders, wordt evenwel op
60.000 geschat. In Londen en zijn onmiddellijke
omgeving alleen al zouden zo'n 15.000 Nederlan
ders hun tenten opgeslagen hebben, maar nie
mand weet of dit cijfer klopt.
De Amerikanen en Britten noemen vrijwillig in
den vreemde wonende landgenoten 'expats'. Die
benaming is afgeleid van de het Engelse werk
woord 'expatriate' (expatriëren). 'Expats' worden
wel eens geconfronteerd met sociale problemen,
zoals eenzaamheid, vervreemding, afzondering en
heimwee. En zelfs wanneer je daar geen last van
hebt, zijn er nog andere vraagstukken die opge
lost moeten worden, bijvoorbeeld de opvoeding
van je kinderen.
Britse 'expats' plaatsen hun kinderen meestal
op kostscholen in Engeland. Niet veel Britten
krijgen het in een vreemd land over hun hart hun
geliefde telgen naar een niet-Britse onderwijsin
stelling te sturen. Dat is een van de redenen,
waarom in Groot-Brittannië nog zoveel kostscho
len bestaan. Je hebt dan bij voorbeeld jongelui,
van wie de ouders in Hongkong wonen en wer
ken. Die kinderen zijn in Engeland op kostschool
en brengen de kerst-, paas- en zomervakanties bij
hun vader en moeder door. Iedereen vindt dat de
gewoonste zaak van de wereld.
De Fransen hebben in praktisch iedere belang
rijke hoofdstad en door Parijs gesubsidieerd ly
ceum, waarop de kinderen van hun 'expats' kun
nen studeren. In Londen is er een Duitse en zelfs
een Japanse school, maar voor Nederlanders be
stond daar tot kort geleden alleen een kleuter
schooltje.
Kleuterschool
In die toestand is dus verandering gekomen.
„Naast de gevestigde Nederlandse basisschool
wordt nu gestart met een studieprogramma voor
de brugklas en het tweede leerjaar algemeen vor
mend onderwijs (mavo, havo en vwo), onder de
verantwoordelijkheid van het Rijnlands Lyceum
te Wassenaar", aldus de advertentie in de Sunday
Times (en in een paar Nederlandse kranten).
Het is bijna te mooi om waar te zijn. Vooral
wanneer je weet wat het gaat kosten! Wie zijn
kinderen op dit nieuwe lyceum plaatst, ontvangt
een zware Amerikaanse rekening.
Het ophalen en terugbrengen van de leerlingen
per bus kost 350 pond per jaar. Verder moeten
door de ouders voor elke leerling twee obligaties
van 250 pond per stuk worden aangeschaft (alleen
gedurende het eerste jaar op school).
Die obligaties worden gebruikt om de school
van een vast bedrag te verzekeren dat aangewend
wordt om het uitbreidingsprogramma te finan
cieren en voor een verbetering van bestaande fa
ciliteiten zorgen, aldus het prospectus van de Ne
derlandse School in Engeland.
De klassen van het Rijnlands Lyceum in Enge
land beginnen in september voor leerlingen, die
hun lagere schoolopleiding beëindigd hebben. De
nieuwe Nederlandse onderwijsinstelling is onder
gebracht op de landelijk gelegen campus van de
Amerikaanse School in Engeland, The Cobham in
het graafschap Surrey, een goede 12 kilometer
buiten Groot-Londen.
De oorspronkelijke kleuterschool, die daar in
januari 1981 begon op initiatief van de Anglo-Ne-
derlandse oliemaatschappij Shell, wordt nu ver
deeld in jongste en oudste kleuters. Voor de jong
ste bedraagt het schoolgeld 1075 pond per half
jaar en voor de oudste 1675 pond, eveneens per
half jaar. Op dit moment komen naar deze kleu
terschool 106 kindertjes, van wfë dëjöngsteri pas
vier jaar oud zijn.
Het schoolgeld van de lagere en middelbare
school bedraagt 1800 pond per half jaar voor klas
1 tot 4; 1950 pond voor klas 7 en 8. Het zijn precies
dezelfde prijzen als deze van de Amerikaanse
School. Beide onderwijsinstellingen worden geëx
ploiteerd door een Amerikaanse particuliere fir
ma, in Engeland geregistreerd onder de benaming
'The American Community Schools Ltd.'. Haar
Amerikaanse School ging in 1967 in Centraal-
Londen van start. In Cobham heeft deze momen
teel 750 leerlingen.
Op precies dezelfde manier exploiteren de
Amerikanen in Engeland ook enkele particuliere
ziekenhuizen. Dit zijn geen filantropische instel
lingen, maar wel zuiver commerciële onderne
mingen, die geld moeten opbrengen. Mevrouw
Miep Lambermont, hoofd van de Nederlandse
school in Gobham, geeft grif toe, dat ze het aan
vankelijk een beetje griezelig vond. „Ik had zoiets
nog nooit meegemaakt", zegt ze, „maar als je er
eenmaal aan gewend bent, vind je het normaal."
Goede kijk
Voor de Amerikaanse meneer die deze firma
leidt, is het gewoon een bussiness. „Hij let op de
commerciële kant van de zaak en wij zorgen voor
goed onderwijs", zegt Miep Lambermont. „Dat
zijn immers twee geheel verschillende dingen. Hij
heeft er een heel goede kijk op. Ik zou dat niet zo
kunnen, want ons hele hart zit in het onderwijs,
zoals het hoort, en hij neemt gewoon de financiële
beslissing en risico's voor zijn rekening." Naar
ons kleuterschooltje op de Amerikaanse Campus
kwamen eerst maar elf kindertjes", vertelt me
vrouw Lambermont verder. „Toen wisten wij nog
niet, dat het zo'n enorme bussiness zou worden.
De stichting van die middelbare school bewijst
hoe goed het gaat."
Zij vindt 4250 pond per schooljaar voor leerlin
gen van de hoogste klassen wel een heleboel geld.
„Maar we hebben dan ook een fantastische school,
met schitterende spullen en klasjes van maximaal
20 leerlingen in de lagere en maximaal 15 in de
middelbare school. Individuele aandacht is dus
altijd mogelijk. Voor het lyceum zijn tot nu toe
vijftien of zestien kinderen ingeschreven. Zij zul
len een fijne opvoeding krijgen in een prachtige
omgeving. De Amerikaanse campus is eigenlijk
een landgoed, dat Heywood heet. En het is er zó
mooi!"
De Nederlandse of de Britse staat komen er niet
tussen. Internationale scholen in het buitenland
hebben uiteraard extra hoge kosten. Zij moeten
praktisch alles, en zeker de leerkrachten, impor
teren. De mensen die in de American Community
Schools Ltd. in Engeland aan de financiële
touwtjes trekken, gaan er trouwens vanuit dat in
de meste gevallen het schoolgeld toch betaald
wordt door de firma's waarvoor Nederlandse
Amerikaanse en andere 'expats' in Groot-Brit
tannië werkzaam zijn. Daarom vragen ze nog
meer dan Britse particuliere onderwijsinstellin
gen.
Op een Brits internaat schommelt het school
geld momenteel tussen de 3500 en 4500 pond per
jaar. Britse particuliere externaten vragen 16®
tot 3600 pond per jaar. Degelijke onderwijsinstel
lingen ontvangen geen enkele regeringssubsidie
Zij betalen zelf hun leerkrachten en zijn over het
algemeen veel kleiner dan de Britse staatsscho
len, die tegenwoordig vaak klassen van 45 leerlin
gen hebben, waarin weinig individuele attentie
mogelijk is.
Maar zelfs het befaamde Eton College, een in
ternaat in Windsor bij Londen, dat in 1440 dooi
koning Hendrik VI gesticht werd, beperkt w°'
menteel zijn schoolgeld tot 4725 pond per ja®
nauwelijks 500 pond meer dan dit van het Mn'
lands Lyceum (een dagschool) voor zijn oudste
leerlingen. „Het schoolgeld is zo hoog, dat all®
daarmee bekostigd kan worden en er nog
overblijft voor de man die daar energie in g<
ken heeft en het financiële risico draagt",
mevrouw Miep Lambermont.
Hoewel in de omgeving van de Amerikaanse
Campus te Cobham al veel Nederlanders won® t
die hun kinderen iedere dag zelf naar het
lands Lyceum kunnen brengen, zijn grotere a
standen geen onoverkomelijk probleem. De Ame
rikaanse school haalt haar eigen leerlingen "F
met 45 autobussen. Nederlandse leerlingen AI
ook welkom aan boord.
De advertentie van het Nederlands Lyceumin
de Sunday Times heeft tot nu toe nog maar twin
tig verzoeken om meer inlichtingen opgebracht
Dit heeft ondermeer tot gevolg, dat het volgens
reclame-afdeling van The American Community
School Ltd. nog te vroeg is om al te voorspellen0
het een lucratieve bussiness wordt.
Van onze redactie buitenlui
pEN HAAG - De Nederlandse
beeft Frans Andriessen, het Ne
lid van de Europese Commissie, 1
gesteld voor het voorzitterschai
nieuwe Commissie, die per 1 jani
aantreden.
Premier Lubbers heeft dit gedaa
Bot
LONDEN (RTR) - Engeland
wijst twee Nigeriaanse diplo
maten uit in verband met de
ontvoering van de Nigeriaanse
oud-minister Umaro Dikko.
De Britse minister van bui
tenlandse zaken, Geoffrey Ho-
we, verklaarde in het parle
ment dat het onderzoek van de
politie bewijzen heeft opgele
verd die lijken aan te geven
dat leden van de Nigeriaanse
ambassade in Londen bij de
affaire betrokken waren.
Het bevel tot uitwijzing is
gegeven omdat Nigeria gewei
gerd heeft diplomaten door de
Britse politie te laten verhoren
over het incident, waarbij
Dikko vorige week bewuste
loos op een Londens vliegveld
werd aangetroffen.
Gisteren is de Nigeriaanse
ambassadeur in Londen naar
zijn land land vertrokken voor
besprekingen met de Nige
riaanse leider generaal Buha-
Spijsolie
Alle acht hoofdverdachten
van de beruchte Spaanse spij
solie-vergiftiging worden bin
nen enkele dagen zonder borg
som op vrije voeten gesteld.
Ruimtewapens
De Sowjet-Unie heeft donder
dag gezegd dat uit de VS nog
steeds geen positief antwoord
is ontvangen op het voorstel te
gaan onderhandelen over
ruimtewapens. Moskou zei dat
serieuze onderhandelingen
'onmogelijk' zouden zijn, als
Washington niet akkoord gaat
met de voorgestelde agenda.
Mijnramp
Reddingsploegen hebben de
lijken van 99 mijnwerkers die
sinds dinsdag opgesloten zaten
in een mijn in het noorden van
Taiwan geborgen. Er zijn 22
kompels gered van wie som
migen kolendampvergiftiging
hadden opgelopen. Vier man
zouden nog ondergronds zit
ten.
Van onze correspondent
ROME - De regeerbaarheid
van Italië is weer voor enkele
weken (of dagen) verzekerd,
dankzij de opofferingsgezind
heid van een van de ministers,
die van begrotingszaken, Pie-
'r<> Longo.
Longo (49) was lid van de
vrijmetselaarsloge P-2, zo
heeft een onafhankelijke par
lementscommissie vorige
week vastgesteld. Longo ont
kent echt lid van die als
staatsgevaarlijk ontmaskerde
'°ge geweest te zijn, maar is
donderdagochtend toch maar
afgetreden, 'om het voortbe
staan van de regering-Craxi
biet langer op het spel te zet
ten'. Vandaag zou het parle
ment j uist een motie van wan
trouwen tegen de minister van
begrotingszaken in behande-
bbg nemen.
De beruchte ledenlijst van
de P-2 werd in 1981 al ontdekt,
j' Longo die daarop voor
kwam, had vorig jaar dus
booit minister mogen worden,
laar, zo zegt men in Rome,
vorig jaar was de parlemen
taire commissie nog met haar
Werk bezig, en voorafgaande
aan het vonnis gaat elke ver
dachte in principe nog vrij uit.
Met zijn aftreden nu redt
bongo de regering-Craxi
(voorlopig) en ondertussen ook
20n eigen positie. Want aan
gezien de ex-minister de eer
aan zichzelf houdt, kan hij
tenminste nog leider blijven
