UITBLAZEN
Carrington kan ook geen
ijzer met handen breken
Schuldenprobleem op lange baan
even..L
Clu
Ja of neehet
staat in de krant
Rij gevaar
Bedrijfstiji
kraisvereii
wordt uitg
Samen met a
Japan op
UEFA '84
ACHTERGROND=
NIEUWE SECRETARIS-GENERAAL NAVO:
VA
Spreekverbod
voor Lubbers
Haags
Hoogstandje
Een
blaauwtje
bij
de WEU
DE STEM COM
Spoed gebodel
WIM KOCK
DINSDAG 26 JUN11984
T5 PAGINA
WESTERSE BANKIERS HALEN OPGELUCHT ADEM
stCtJT
cPA'EHs
safer?
iff
I
DINSDAG 26 JUN11984
OVERHEID MO
Scholten zoekt
samenwerking
Wat doet Japan op
het Europees voet
balkampioen
schap?
Japan?
Jawel Japan! Zeer nadruk
kelijk aanwezig. Ik dacht
wel dat je het niet gezien
had. Daar was de wed
strijd te spannend voor. Je kon
er niet genoeg van krijgen,
maar voor mij was anderhalf
uur wel genoeg. In de verlen
ging begon ik wat rond te kij
ken, met de camera mee te
zwieren zogezegd. Toen zag ik
de Japanners: Canon, Seiko,
Fuji. Ik keek wat beter en be
gon te tellen en jawel hoor: Ja
pan was in de meerderheid, op
de voet gevolgd door de V S.
van A. Europa zelf was (bijna)
nergens.
Heel bescheiden, achter het
rechter doel (voor de tv-kijker)
schemerde een blauw bord met
witte letters. Een hele tijd dacht
ik dat er Toyota op stond, maar
toen de camera even inzoomde
op een van rechts naar binnen
zwenkende Deense aanvaller
zag ik tussen éiens benen door
dat het Total was. 'n Franse fir
ma. Gelukkig nóg een Europe
aan, dacht ik. Tot dan toe had
ik alleen Bata gezien. De rest
kwam van buiten: Canon, Sei
ko, Fuji en JVC uit Japan; Ca
mel, Lee Cooper en Coca Cola
uit Amerika.
Camel adverteerde in Lyon
met (cowboy)laarzen. Camel
boots. Heel handig. Op het
sportveld hoor je anno 1984
niet de loftrompet over de siga
ret te steken. Daarom maar een
bijprodukt genomen. Het gaat
tenslotte om het Camel-logo
zelf. Iedereen denkt aan siga
retten als hij Camel boots ziet
staan.
Kensei
Voor de wedstrijd Dene-
marken-Spanje had ik een boek
opzij gelegd dat Kensei heet.
Kensei is, geloof ik, een kreet
uit de zwaardvechtsport. Ik heb
wat moeite met de Japanse ter
men waarvan het boek wemelt.
De auteur heeft achterin wel
een woordenlijst laten opne
men, maar om die telkens te
moeten raadplegen is zo lastig.
Daarom lees ik er maar over
heen. Ik heb het boek nu niet
bij de hand, dus méér kan ik
niet over Kensei zeggen. Het
doet er ook niet zo toe. Waar
het om gaat is dat dit boek han
delt over de Japans-Ameri
kaanse worsteling om de eco
nomische wereldheerschappij
en over het toeval dat wilde dat
ik die worsteling geïllustreerd
zag langs de lijnen van het
voetbalveld van Lyon.
Canon, Seiko, Fuji en JVC
versus Lee Cooper, Camel en
Coca Cola. Twee honden vech
ten om een been en de derde -
Bata/Total - loopt er niet mee
heen. Dat is iets wat zeker is!
De slagorde van reclameborden
zei me nog méér dan enkel de
gestalssterkte van de strijdende
partijen. Canon, Seiko, Fuji en
JVC staan voor moderne op
tiek, precisie, electronica. Het
zijn hedendaagse produkten.
En wat vertegenwoordigen Lee
Cooper, Camel en Coca Cola?
Spijkerbroeken, cowboylaarzen
en limonade. Derde wereld-
produkten zou je bijna zeggen.
In het boek Kensei wordt sterk
de nadruk gelegd op het feit dat
de Japanners met zorg de pro-
duktiesectoren kiezen waarmee
zij hun exportoffensieven ope
nen. Momenteel zijn dat de
electronica en de informatica.
Vraag me niet wat het allemaal
inhoudt, maar het klinkt naar
chips en Silicon Valley en het is e
dus modem.
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllfö
Strategie
Berekening, overheersing, E
eliminatie. Dat zijn de etappes
van de weg die de Japanse ex-
port telkens weer gaat. Althans e
volgens de schrijver van Kensei
die door de uitgever een Japan- s
expert wordt genoemd. Bereke- e
ning: het nauwkeurig kiezen §j
van de doelen (produktiesecto-
ren) voor de aanval, het uitstip- e
pelen van de strategie en het
scheppen van goede uitgang-
sposities, met steun van de re-
gering.
Overheersing: het met behulp
van lagere prijzen en goede, e
vaak afgekeken, kwaliteit vero- e
veren van een dusdanig groot e
marktaandeel dat het voor de
tegenstander steeds onaantrek-
keiijker wordt om te blijven e
concurreren. e
Eliminatie: het één voor één of
bij bosjes uitschakelen van de
concurrentie; rechttoe rechtaan
doodconcurreren of desnoods e
door het aangaan van joint ven-
tures of andere samenwerkings-
verbanden. Japan moet overle-
ven. Overleven is overwinnen!" e
En wat zie ik dan in het sta- S
dion van Lyon?
Dat Japan op z'n minst al in
het stadium van overheersing
is. Spijkerbroeken, sigaretten e
en limonade, daar is Japan niet e
in geinteresseerd. Philips en
Leica, Kodak en Texas Instru-
ments, General Electric en e
Bell; ze ontbraken allemaal in e
Lyon. Het proces van elimina-
tie moet al begonnen zijn. In
Engeland rollen nu 4e Honda's e
van de aloude Triumph-band. e
De nieuwe Triumph is een
Honda met een Triumph-stic-
ker. Made in England, maar on- e
der toezicht en volgens aanwij-
zingen van Japan.
Vadsigheid
Maar zolang ik het boek §j
niet uit heb is er nog hoop. Ik
ben nog niet halverwege het e
(zeer langdradige) verhaal en e
iets zegt me al dat de Amerika-
nen op het eind nog gaan win-
nen, althans de slag om een e
nieuwe generatie chips, waar- e
over het in dit boek gaat. Het is
me opgevallen dat de Ameri- e
kaanse hoofdpersoon veel meer e
een (sympathieke) mens van
vlees en bloed blijkt te zijn dan
z'n niet negatief, maar strikt e
neutraal beschreven, fanatieke
tegenstander uit Japan. Nog
opvallender is de wijze waarop e
de schrijver het mier-achtige
Japanse arbeids-ethos plaatst
tegenover de even informele als e
comfortabele arbeidsomstan- e
digheden die heersen in de be- e
drijven van de Amerikaanse e
concurrentie. En waar de Ja-
partners, gevangen in hun cul-
tureel bepaalde keurslijf tot be- e
wonderenswaardige prestaties
komen, rommelen de Amerika-
nen ogenschijnlijk maar wat e
aan, maar als het moet werken
ze 's-nachts of in het weekend Ej
vrijwillig door. Ik ben vooral e
benieuwd naar wat de schrijver
verder nog te zeggen heeft over
deze tegenstelling tussen het Ja- e
panse arbeidsethos en - wat de e
Japanners in dit boek noemen:
- de westerse vadsigheid.
Morgen, tijdens Frankrijk- e
Spanje zal ik toch weer eens op
die borden letten.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
©076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, S 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, ©01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementen:
22,10 per maand; 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Centrale melding (ook op zaterdag) 076-236888.
Lezersservice:
Informatie over Stem-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door onze
redactie buitenland
VAN de Britse lord Car
rington, die gisteren in
Brussel is geinstalleerd
als nieuwe secretaris-ge
neraal van de Navo,
wordt veel verwacht. Hij
zal in ieder geval niet te
klagen hebben over een
tekort aan problemen die
op hem liggen te wach
ten.
De 65-jarige oud-minister
van Defensie en Buitenland
se Zaken begint zijn nieuwe
functie op een leeftijd die
voor de meeste stervelingen
gewoonlijk het sein betekent
om zich terug te trekken. Hij
heeft de reputatie een be
dreven onderhandelaar te
zijn en een welbespraakt
pleitbezorger van minder
verkrampte Oost-Westbe
trekkingen.
Maar zijn aristocratische
charme en droge humor
kunnen zeer op de proef
worden gesteld door trans
atlantische spanningen, een
ontoereikende conventionele
strijdmacht en een tekort
aan geld en mankracht.
„Carrington zal de NAVO
een beter aanzien geven. De
mensen zullen in ieder geval
naar hem luisteren, wat de
Lord Carrington
- FOTO ARCHIEF DE STEM
laatste jaren niet gezegd kon
worden van zijn voorgan
ger", zegt een Navo-ambas-
sadeur. „Op het gebied van
de public relations zal hij ze
ker in staat zijn zeer belang
rijke resultaten te boeken".
Overigens waarschuwt hij
wel voor te hooggespannen
verwachtingen.
Carrington trad in april
1982 af als minister van Bui
tenlandse Zaken in het ka
binet van premier Thatcher
na de verantwoordelijkheid
te hebben genomen voor de
Argentijnse bezetting van
de Falklands-eilanden. Zijn
reputatie als bekwaam on
derhandelaar rust voorna
melijk op zijn aandeel in de
totstandkoming van de on
afhankelijkheid van Zim
babwe.
Carrington treedt bij de
Navo in dienst op een mo
ment dat de betrekkingen
tussen de Verenigde Staten
en de Sovjetunie op een
dieptepunt verkeren. Hij
hield vorig jaar een belang
rijke rede over de Oost-
West-verhouding, die ach
teraf bezien lijkt te zijn be
doeld als een manifest voor
het Atlantisch Bondgenoot
schap. Hij keerde zich tegen
een ideologisch getoonzette
'megafoon-diplomatie',
waarbij men zich van beide
kanten met felle retoriek be
stookt. Ook signaleerde hij
dat het westen geen positie
ve strategie heeft tegenover
de Sovjetunie.
De nieuwe secretaris-ge
neraal zal ook te maken
krijgen met ernstige uitda
gingen op het gebied van de
'West-West-relatie'. Die
staat onder druk als gevolg
van meningsverschillen tus
sen de VS en de Europese
lidstaten over de defensie
uitgaven, de handel met het
Sovjet-blok, de wapenhan
del en de overdracht van
hoogwaardige technologie.
Van Carrington is bekend
dat hij voorstander is van
een 'versterking van het
Europese aandeel in de Navo
door een grotere defensiesa-
menwerking, maar hij is
zich ook bewust dat het geld
de Europeanen niet op de
rug groeit.
Een ander punt van zorg
binnen het bondgenootschap
is het gebrek aan coördina
tie tussen de politieke en mi
litaire poot van de Alliantie
en functionarissen hopen
dat Carrington zal proberen
de kloof te overbruggen. Het
probleem komt tot uiting in
het ongeloof waarmee het
publiek reageert op de uitla
tingen van de militaire lei
ders over de omvang van de
'Sovj et-dreiging'.
Maar hij zal ook de nood
zaak tot een grotere conven
tionele defensie-inspanning
benadrukken om ons minder
afhankelijk te laten zijn van
de nucleaire noodrem", zegt
een hoge Navo-functionaris.
„We hopen dat Carrington
een grote dosis gezond ver
stand zal inbrengen, zowel
ten aanzien van de militaire
problemen als van de poli
tieke vraagstukken", aldus
een functionaris. Maar ook
wordt gewaarschuwd dat de
macht van de secretaris-ge
neraal om de Alliantie te
hervormen niet moet wor
den overschat.
Door Pieter-Jan Dekkers
BIJ menig Amerikaans
en Westeuropees bankier
zal het afgelopen week
einde een zucht van ver
lichting zijn opgegaan
toen de Latijns-Ameri
kaanse landen besloten
geen schulden-kartel te
vormen. Anders gezegd:
de meeste landen hebben
op de financiële top in de
Colombiaanse stad Car
tagena nog eens beves
tigd dat ze zullen probe
ren hun financiële ver
plichtingen na te komen.
Geen front dus van lan
den die zich niet schikken
naar het ijzeren regiem van
het Internationaal Monetai
re Fonds en de Wereldbank,
al houdt het verder met die
eensgezindheid op. Want
Bolivia heeft al aangekon
digd de komende maanden
geen verschuldigde rente
aan westerse banken meer
te zullen betalen en Chili wil
in het vervolg nog maar een
kwart aflossen.
De Latijns-Amerikaanse
landen zijn er in Cartagena
niet in geslaagd nieuwe we-
gen'aan te geven waar langs
tot sanering van hun enor
me schulden kan worden ge
komen. Wel het bekende
wensenlijst)e: een drastische
verlaging van de rente-ta
rieven in de VS (en wel met
onmiddellijke ingang), af
schaffing van de commissie
die de banken elke keer
weer in rekening brengen,
herziening van de strenge
criteria die het IMF ver
bindt aan financiële steun
en afschaffing van 4e extra
heffing, die de banken van
arme landen eisen als ze
verschuldigde rente niet op
tijd betalen.
Er komt een speciaal se
cretariaat dat de komende
maanden de financiële poli-'
tiek van de Latijns-Ameri
kaanse gaat coördineren en
in september, vlak voor de
jaarvergadering van het
IMF, komt er in Argentinië
een nieuwe financiële top.
Tegen die tijd moeten de
meeste Latijns-Amerikaan
se landen betalingsregelin
gen met de banken hebben
getroffen.
Want dat is afgelopen
weekeinde wel erg duidelijk
geworden: de Latijns-Ame
rikaanse landen zullen de
komende maanden ieder
voor zich moeten vechten
om met de banken redelijke
betalingsregelingen te tref
fen. Het Witte Huis beves
tigde dat zondag nog eens
nadrukkelijk: van geval tot
geval zal moeten worden be
keken wat de beste manier
is om uit de schuldenproble
men te komen.
Dat betekent dat de La
tijns-Amerikaanse landen
in Cartagena het slechts
voor de schijn eens zijn gé
worden over een wensen-
lijstje, waarvan al bij voor
baat vaststaat dat het onuit
voerbaar is. Dat gebrek aan
eensgezindheid over de kern
van het schuldenprobleem
kan menig Latijns-Ameri
kaans land straks opbreken.
Het gevaar is niet denkbeel
dig, dat er een felle concur
rentiestrijd losbreekt tussen
de landen onderling inzake
definitieve regeling van hun-
miljarden-schulden. De
houding van Chili en Co
lombia wijzen al in die rich
ting.
Bovendien wordt er zeer
verschillend gedacht over de
strenge voorwaarden, die
het IMF en de Wereldbank
stellen wil men in aanmer
king komen voor een extra
krediet om de schulden aan
de banken op tijd te kunnen
aflossen.
Brazilië heeft van alle La
tijns-Amerikaanse de groot
ste schuld: bijna 92 miljard
dollar (bijna 280 miljard
gulden). Onder supervisie
van het IMF probeert de
Braziliaanse regering orde
op zaken te stellen: er wordt
fors bezuinigd, de Brazi
liaanse munt is gedeva
lueerd en de loonkosten
worden gedrukt. Het IMF is
daar zo tevreden over, dat al
is aangekondigd dat Brazilië
binnenkort op nieuwe kre
dieten kan rekenen.
Geheel anders is de instel
ling van Argentinië dat gro
te moeite heeft het door het
IMF geëiste versoberings
programma aan z'n bevol
king te verkopen. Argentinië
heeft dan ook al een forse
achterstand opgelopen in de
betaling van aan westerse
banken verschuldigde rente.
Het is vooralsnog niet bereid
te buigen voor het IMF-re-
giem.
Mexico daarentegen is,
met een schuld van 88 mil
jard dollar (265 miljard gul
den) tweede op de toplijst
van Latijns-Amerikaanse
schuldenlanden, ook een
braaf 'jongetje' in Zuid-
Amerika's schuldenklas. Het
maakt naar het inzicht van
het IMF uitstekende vorde
ringen met het oplossen van
de economische problemen.
Mexico is er daardoor in ge
slaagd uitstel van betaling
voor enkele miljarden dol
lars te verkijgen, terwijl een
akkoord met Amerikaanse
banken over een nieuwe af
lossingsregeling op handen
is.
De wat recalcitrante hou
ding van Chili (niet meer
rente betalen en schulden
aflossen dan 25 procent van
de inkomsten uit de export)
staat in schrille tegenstel
ling tot de slaafsheid, waar
mee de Dominicaanse Repu
bliek zich aan het IMF on
derwerpt. De bezuinigings
drift heeft daar dermate
vormen aangenomen, dat de
bevolking er onlangs tegen
in opstand kwam. Hevige
rellen waren het gevolg.
Geen eensgezindheid dus
in Cartagena. En dat kan
mening Latijn-Amerikaan
se leider straks opbreken.
Want waar ligt voor de ar
me bevolking van dit conti
nent de grens van het aan
vaardbare. In Brazilië gaat
geen dag vorbij of arme
mensen gaan op het dieven
pad om in hun onderhoud te
voorzien. Er zijn zelfs al
rooms-katholieke bisschop
pen die dat niet veroordelen,
maar er integendeel alle be
grip voor kunnen opbren
gen.
De schuldencrisis is door
Cartagena in feite op de lan
ge baan geschoven in de
hoop dat de rijke landen met
regelingen komen, die op
termijn gezien betaalbaar
zijn. Maar aangezien er ster
ke aanwijzingen zijn dat de
rente in de VS weer zal gaan
stijgen wordt de schulden
last alleen maar groter.
Stijgt de rente daar met
een procent dan zal de
broekriem in Latijns-Ame-
rika nog strakker moeten
worden aangehaald, omdat
de financiële last met mil
jarden dollars groeit.
En of dat nog geacepteerd
zal worden is nog maar de
vraag. Niet zozeer vanwege
de 'redelijke' houding van de
meeste Latijns-Amerikaan
se regeringen. Het zal vooral
van de houding van de arme
massa afhangen, of dit pro
bleem uiteindelijk vreed
zaam zal worden opgelost.
En dat hebben de rijke lan
den wél in eigen hand.
i&BaGsSrSBfr/
Uit De Stem van 14 juni.
's MORGENS om zeven uur
werd ik wakker. Het gebruik
van het hulpwerkwoord
'worden, geeft hier goed aan,
dat bij zo'n gebeuren geen
sprake is van aktie of van
een krachtige daad, zelfs niet
van vrije wil. Zoals je ook
zonder eigen inbreng ouder
wordt, ziek wordt, grootmoe
der wordt: het overkomt je.
De avond/nacht tevoren
was ik om twee uur gaan sla
pen. Dat was voor de volle
honderd /procent een per
soonlijke en heel bewuste be
slissing. Ik ga naar bed, zei
ik, toen het Kamerdebat over
de kruisraketten het stadium
bereikt had van een Teleac-
cursus Nederlands-op-hoog -
nivo.
Het vervoegen en ontle
den, het wikken en wegen
van woorden, zinnen, bij
voegsels en bepalingen moest
toen weliswaar nog afgeslo
ten worden met een - zelfs
voor buitenlanders en anal
fabeten - duidelijk ja of nee,
maar dat wachtte ik niet af.
Bange voorgevoelens dreven
mij tussen de lakens. Ik wil
de nog één keer een paar uur
kunnen slapen met de hoop
dat het allemaal niet door
zou gaan, dat op het politie
ke slagveld alleen de laatste
strohalmpjes overeind zou
den blijven. Kop-in-het-
zand? Overdreven positief
denken? Eerder de levensfi
losofie van zo lang er leven is
is er hoop, ik sliep er prima
op.
's Morgens om zeven uur
werd ik wakker. Mijn kin
derboeken vroeger vertel
den:" Elsje werd wakker.
Wat was het ook al weer voor
een dag? O ja ze was jarig.'
Met een sprongetje stond ze
naast haar bed". Inderdaad,
ik ben ouder geworden, zo
gaat het niet meer. Het kostte
moeite alle delen van li
chaam en geest, die samen de
totale mens vormen, op een
gelijk pitje te krijgen. Maar
ook de bange voorgevoelens
ontwaakten en die stimu
leerden de helderheid. Naar
de brievenbus, vlug: de
krant!
Het was 'ja' geworden, zei
de krant.
Toch stortte mijn wereld
niet in. Alles ging gewoon
door, alles bleef precies het
zelfde. Het geblokte kleed
met de koffievlek van giste
ren, de fluitketel, de thee
koppen, de druilerige regen
buiten. Na een uurtje de post,
weer later de melkman, een
buurvrouw om de sleutel, het
telefoontje over een vergade
ring.
Ook ikzelf ging gewoon
door: douchen, ontbijten,
opruimen, post lezen, bood
schappenlijstje maken. Is
een mens misschien een ro
bot, zonder het zelf te besef
fen? Om tien uur volgens
traditie koffie, ditmaal met
het kind dat een paar uur
vrij had van school.
„Maak je een verlanglijst
je voor je verjaardag?" ft
noteerde lang opgespaarde
boektitels, wat planten en
andere wensen. Toen pakte
dezelfde Freud die via mijn
typmachine een verpleeg
huis konsekwent een ver-
plaaghuis noemt, mijn hand
en ik schreef als gevraagd
kado: zes sjieke porseleinen
kernkopjes.
Opeens was niks meer ge
woon, alles klapte dicht, di
anderhalf jaar uitstel waar
binnen een minuut geleden
nog heel veel mogelijk had
geleken, krompen ineen tot
een vloek en een zucht en
voorbij.
Maar leven gaat door, hoe
dan ook. De robot in je ook
"Mag ik een stuk krant?"
want er is immers die andere
ingeroeste gewoonte van om
tien uur koffie met nog eens
uitgebreid de krant, nu vans
tot z en van kolom tot kolom.
"Wist je vannacht al dat het
ja was?". Nee legde ik uit, het
zat er al wel aan te komen,
maar helemaal beslist was
het niet toen ik de teevee uil
deed. En we praatten daar
samen over, gewoon. Het le
ven neemt je zo stevig bij de
hand, dat je als vanzelf ver
der gaat- ik kon alweer een
beetje lachen: "De krant
weet 't wel, die ging dus later
naar bed dan ik".
Toen sloegen we aan het
rekenen: minder dan vijj
uur en wie en wat zaten daar
allemaal niet tussen. Redak-
tie, foto's, zetterij, de persen
het vouwen, snijden, bunde
len, de wijdverbreide exp
editie. Die hele hechte goed-
gesmeerde keten van mensen
en machines tot en met de
vroege bezorging: fiets tegen
de boom, klep-klep in de
brievenbus, plof op de voor-
deurmat.
Onvoorstelbaar eigenlijk-
Onwetend van ja of nee ga je
om twee uur 's nachts slapen
met de zekerheid van een
krant met het nieuws op je
vroege ontbijtbordje. De
krant - vrouwelijk volgens
het woordeboek - is een me
neer, zeggen mensen van het
vak. Mooi werk, meneer,
mag gewoon doorgaan.
EEN glorieus moment voor
het D'66-Kamerlid Dick
Tommei: als een alcoholist
die na een week onthouding
weer een pilsje pakt, greep
hij vorige week het inter
view in CD/Aktueel aan
waarin Lubbers uitbreiding
van het aantal kerncentra
les verdedigde als bijdrage
aan de oplossing van het
probleem van de zure regen,
dat - zoals bekend - groten
deels door kolencentrales
wordt veroorzaakt.
Maar nieuwe kerncentra
les worden op zijn vroegst
na 1990 gebouwd, en zolang
kan de zure regen niet
wachten, dus de vraag van
Tommei lag al voor de hand:
„Welke bijdrage kan vol
gens u kernenergie in de
eerstkomende tien jaar leve
ren aan de bestrijding van
de zure depositie?"
De premier dacht diep na,
maar kwam ondanks zijn
vroegere ministerschap op
Economische Zaken niet tot
een sluitend antwoord. En
toen het D'66-Kamerlid hem
vervolgens de vraag voor
legde in welke zin het pro
bleem van het radio-actieve
afval al een eindweegs is te-
Tommei
- FOTO DE STEM/JQHAN VAN GURP
ruggebracht, stond de pre
mier andermaal met de
mond vol tanden.
Tommei liet zich de 'over
winning', de eerste sinds
lang die een D'66-Kamerlid
op een zittend premier be
haalde, goed smaken: „Mis
schien kan de minister-pre
sident zich maar het beste
vrijwillig aansluiten bij het
spreekverbod dat voor de
CDA-energiespecialisten
geldt".
„REGELMATIG wordt zo
wel nationaal als internatio
naal aan de zin van onaf
hankelijke adviescolleges
getwijfeld. Churchill liet
zich eens emotioneel ontval
len dat adviescolleges zich
vermenigvuldigen als konij
nen. Ondanks alle tegen
maatregelen wordt het ko
nijn gelukkig nog steeds uit
de hoge hoed getoverd".
(Mr. Pieter van Vollenho
ven)
AGENDADE Tweede Ka
mer gaat vandaag zijn laat
ste week voor het zomerre
ces in. Maar voor het zover
is moeten er nog heel wat
knopen worden doorgehakt.
Zelfs na de fikse ingrepen
die Kamervoorzitter Dol
man zich na overleg met de
fractievoorzitters permit
teerde, is voor verschillende
debatten de spreektijd be
perkt tot één of twee minu
ten. „Meneer de voorzitter,
Blaauw
- FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
eh.en de tijd is al half
om.
Jammer voor de belang
rijke onderwerpen (abortus,
wet op de open universiteit,
wijziging van de zieken
fondswet en algemene wet
bijzondere ziektekosten en
de voorjaarsnota) die nog
moeten worden afgehan
deld.
De Eerste Kamer, die nog
een tijd langer doorverga
dert, heeft deze week weinig
bijzondere onderwerpen op
de agenda.
DE kranten brachten het
vorige week prominent:
'West-Europese Unie wijst
Nederlandse kandidaat af',
'Raketbesluit doorkruist Ne
derlandse kandida-
tuur'.Daaronder in korte
zinnen de afwijzing van
Jan-Dirk Blaauw (WD), die
als vertegenwoordiger van
'een bijna neutraal land'
(Blaauw zelf) het voorzitter
schap van de Assemblée van
de WEU moest afstaan aan
de Franse christen-demo
craat Jean-Marie Caro.
Zo althans stond het in de
kranten, maar... in Den
Haag ging al snel het ge
rucht dat voor de afwijzing
van Blaauw minder specta
culaire redenen zijn aan te
voeren. Assemblée-lid Har
ry van den Bergh (PvdA):
„Het is een opgeklopt argu
ment dat aardig overkomt
als excuus, een leuk ver-_
haaltje voor het thuisfront
In werkelijkheid heeft maar
één Britse conservatief een
opmerking over het Neder-
landse raketbesluit ge
maakt, en daar is het bij ge
bleven".
Aldus Van den Bergh, die
nog meldt dat het merendeel
van de socialisten - „gewoon
omdat de liberalen aan de
beurt waren" - de kandida
tuur van Blaauw wél heeft
gesteund.
Blaauw zelf raakt lichte
lijk ontstemd als hij kennis
neemt van de uitspraken
van zijn PvdA-collega. „B
snap niet welk belang.
nou ja, dat snap ik wél. B
neem aan dat Van den
Bergh ontgaan is dat de
Westduitse christen-demo
craten het nog voor mij op
genomen hebben, dat ze zei
den: je kunt Blaauw niet
verantwoordelijk stellen
voor dat raketbesluit. Maat
dat heeft, helaas, onvoldoen
de weerklank gevonden".
Is dat weer het excuus
waar Van den Bergh het
over had?
Blaauw: „Nee, zeker niet
En wat Van den Bergh be'
treft: ik wil daarover alleen
nog maar zeggen dat gezien
zijn niet-leidende rol bij de
socialisten, hij niet eens het
genoegen heeft gesmaakt
zich rechtstreeks met het
voorzitterschap van de As*
semblée te mogen be-
Van onze redactie
vinkeveen - Ongeveer dertig
automobilisten gebruikt jaarlijl
tijd medicijnen die het rijgedrag
Twaalf procent gebruikt kalm
eens negatief kunnen werken op
een groep geneesmiddelen waar
de kans op een ongeval twee tot
is vergelijkbaar met het effect -
centratie van 0,8 promille.
Dit zei gisteren mr. Pieter
van de Raad voor de Verkeersve:
de opening van 's werelds eerste
Phili
geld
bedr
DEN HAAG - De groep Schol
ten/Dijkman (ex-CDA) zoekt
samenwerking met EVP, PPR
en de Europese Groenen om
bij volgende Kamerverkiezin
gen met een federatieve kan
didatenlijst naar de kiezers te
gaan.
Binnenkort zal daartoe een
gesprek met de PPR-top (frac
tieleider Ria Beckers en par
tijvoorzitter De Boer) gevoerd
worden. Scholten geeft de
voorkeur aan federatieve sa
menwerking boven een fusie
om de identiteit van de sa
menwerkende partijen beter
tot zijn recht te kunnen laten
komen.
In de Tweede Kamer zullen
de EVP-fractie van mevrouw
Ubels en de groep Scholten/
Dijkman zeer nauw met el
kaar gaan samenwerken. Af
gesproken is dat zij namens
elkaar het woord zullen gaan
voeren. Over de precieze taak
verdeling moet nog een nadere
afspraak gemaakt worden,
maar vastgelegd is al dat me
vrouw Ubels de emancipatie
tot haar portefeuille zal reke
nen, Scholten het buitenlands
beleid en Dijkman de volks
huisvesting.
A
clc
te
gi
de
B
tu
vo
bl<
ee:
va
zie
aa
sit
en
op
va
zij
ce
re
Lc
ba
du
ge
m
ni
rh
m
bi
m
i°\
lei
Van onze redactie
BUNNIK - De kruisverenigingen,
pleging onder hun hoede hebben,
streven naar de invoering van cons
schikbaarheid in noodgevallen. De
kruisverenigingen zal bovendien i
avonds.
Dat heeft voorzitter H. van Leeu
vereniging maandag gezegd tijdens
ring van haar organisatie. De Na
voor het eind van 1988 de 24-uurs
ken. De uitbreiding van de dienstvc
tot en met 1988 11,8 miljoen gulden i
HET Is misschien niet alleen de zorj
- de man was er overigens slecht i
de hartchirurgische teams van de l
Leiden en Rotterdam hebben doe
toe te passen. Deze verrassende 0|
in Nederland, houdt ook verband r
politiek, de financiers van de gezor
hartchirurgen als geheel er nog ni
van de harttransplantatie op één li
den hebben, zo lijkt het er op, me
willen forceren. In strijd met eerdi
mand verder van te voren ingelicht
Voorlopig is deze eerste Nedei
succes bekroond. Dat is een gel
Plaats aan het adres van de patiën
specialisten, die bij de operatie t
daarmee is de kous niet af. Wat k(
verwachten, die op een harttrans
Wie draait op voor de kosten van c
langdurige nazorg Het gaat hier
de tonnen lopen. Wie garandeert
menwerkingsverband het beste is
gen Ook elders in het land is mer
'urgie ver gevorderd maar er is in
een centrum voor- harttransplantati
Deze zwaarwegende vragen be
beantwoord te worden, niet op bas
lussen ziekenhuizen en hartchirure
visie op de hulp aan hartpatiënten i
coördineerd gezondheidsbeleid. C
heeft niet aangetoond, dat de vrat
worden; wel dat met het antwoord
