IRATIII? iE APPARATEN Huybergenaar gaat door diepe dalen Bert Oosterbosch: .V. NIET MINDER DAN 170 COUREURS VAN START T iderwaren ïsingen 26 JUN11984 I Sauna Slipper VLISSINGEN >g 12Hulst tour N TENTEN ZONDAGS GEOPEND 2937 Lichtpunt Op voorgrond |voor 'n betere hygiëne, ■al 12^ rastapper [jW.KHAKI, 136-41. IDISCOUNT It zoals: -^,ÏSVRAA<3 goede service! KA SERVICE I ver Berrie Knetemann vol twijfels HUYBERGEN - In de aanloop naar de Tour de France brak toch een zonnestraal door de bewolkte he mel boven Gerrie Knetemann. Hij was de vorige maand thuisgekomen uit de ronde van Romandlë en twijfelde iveer hevig aan zichzelf. Zou het nog ooit wat worden? Hij was gaan tennissen, had even naar het net gelopen en meteen werd zijn rechter been, zwaar gekwetst bij de val in maart van het vorig jaar, weer dikker. 'Kneet' viel in een diep dal, een 'depressie' zoals hij dat zelf noemt. Zijn vrouw Gré had alle moeite hem er uit te halen. In Romandië was het slecht weer geweest, kou en regen en er viel zelfs sneeuw. Geen ideale om standigheden voor een wiel renner die met een ijzeren pin in zijn been rijdt. Gevoeliger Knetemann had veel 'ka rakter' nodig om zijn men tale inzinking te boven te komen. „Ik merk toch dat er het vorig jaar bij die val iets met me gebeurd is. Ik ben gevoeliger geworden, niet alleen lichamelijk, maar vooral ook geestelijk. Voor heen was ik de nuchtere professional. Geen senti menten, nou ja, een keer toen ik wereldkampioen werd op de Nürnburgring. Doorgaans wist ik mijn ge voelens echter aardig te be heersen." „Dat is nu veranderd. Ik heb meer depressies gekre gen, zie het af en toe niet meer zitten. Ik merk die Ver andering ook als ik naar een film kijk. Gebeuren daarin dingen die gevoelig liggen, menselijk leed bijvoorbeeld, dan heb ik het niet meer, dan schiet ik vol. Ik vind het stom, maar ik kan er niets aan veranderen." In het begin van het jaar begon Knetemann na lange revalidatie hoopgevend. Hij won in Spanje drie korte tijdritten, altijd al zijn spe cialiteit geweest, en hij stel de tevreden vast dat hij nog niet versleten was. Later in het jaar, op 10 april, zege vierde hij ook nog in de vrij hoog gewaarde Waalse wed strijd Grand Prix Pino Ce- rami. Toch bleef zijn rech terbeen hinderlijk op zijn moreel inwerken. Ondanks enorme inspanningen bij de therapie bleef het dijbeen vijf centimeter dunner dan het linkerbeen. En dat rech terbeen werd ook steeds dik, als hij even gelopen had. Gerrie Knetemann, wiens moreel een jaar lang over eind was gebleven, operaties en helse pijnen ten spijt, hij die alles wat na zijn ver schrikkelijke val was ge volgd, had verwerkt, kreeg het nu moeilijk. Het duurde al zo lang, en er kwam maar geen eind aan. De altijd op gewekte Amsterdammer, doorgaans getooid met een stralend humeur, leed in stilte onder zijn handicap. Er waren dagen dat hij als vanouds op kop van het pe- m2 showruimte Opblaasbare badjes Barbecues Slaapzakken Strandartikelen Tutnschommels Droogmolens Kampeeraccessoires Reparatie aan tenten Iwering Tentenfabriek 01172-1665 Vanuit Belgié 00/31 11 72 16.65 'Rammen inde tijdritten' OUDENBOSCH - De afgelopen maand zat Bert Oosterbosch in zak en as. Hij vreesde niet op de tijd in vorm te zijn voor de Tour de France. De afgelopen week heeft hij evenwel met een overwinning in de 19.5 kilometer lange tijdrit in de ronde van Zwitserland en een voortreffelijk gereden nationaal kampioenschap aangetoond klaar te zijn voor het zware karwei in de ronde van Frankrijk. In de aanloop naar de Tour ontmoette de 26-jarige Oudenbosschenaar (eind volgende maand wordt hij 27) veel tegenslag. In de ron de van Midden-Zeeland raakte hij betrokken bij een valpartij, waardoor hij een tijdje uit de roulatie was. Oosterbosch werd opnieuw met pech geconfronteerd in de Dauphiné Libéré, waarin hij wegens een zware kou van ploegleider Peter Post moest opgeven. Bert Oosterbosch: „Die zaken zetten een goede voor bereiding op de Tour voor mij op de tocht. Ik begon zonder noemenswaardige training en met nog een hoop antibiotica in mijn lijf aan de ronde van Zwitser land. Tijdens die etappe wedstrijd, voor de tijdrit, zag ik het bepaald nog niet zitten. Ik heb een paar dagen verschrikkelijk moeten af zien in de bergen. Pas op het laatst van de etappe voor de tijdrit merkte ik dat het iets beter ging. Dat kwam na tuurlijk door dat afzien, want des te meer je afziet, des te meer ga je vooruit, mits je jezelf goed kunt blij ven verzorgen. Aan het win nen van die tijdrit dacht ik niet echt, hoewel het wel door mijn achterhoofd speelde. Het was voor mij een kwestie van afwachten hoe ik zou draaien. Gelukkig ging het erg goed. Toen wist ik dat alle ellende verleden tijd was". De Oudenbosschenaar be vestigde zondag op het lasti ge parkoers in Geulle nog eens dat hij juist op tijd de vorm te pakken heeft gekre gen. Oosterbosch: „Hoewel wij in naast de titel grepen, is het kampioenschap toch een goede zaak voor mij ge weest. Lubberding en ik hebben met zijn tweeën vrijwel steeds het kopwerk gedaan. Dat was goed voor mijn moreel en paste uitste kend in mijn voorbereiding. Ik kon daardoor mijn gren zen weer een beetje verder verleggen". De deelname van Bert Oosterbosch aan de Tour is vooral van groot belang voor de tijdritten. Oosterbosch: „Ik ga hoofdzakelijk mee voor de proloog, de vlakke tijdritten en de ploegentijd rit. Verder moet ik gewoon mijn werk doen voor de ploeg. Mogelijk kan ik ook nog eens proberen een vlak ke etappe te winnen". Het vorig jaar greep Bert Oosterbosch net naast de overwinning in de proloog.. Hij werd in Fontenay-sous- ioton het tempo wilde bepa len, maar het ging dan niet. Soms weigerde het rechter been zijn diensten, dan ge bruikte hij automatisch het linker meer, zodat zijn eer tijds soepele pedaalslag ge weld werd aangedaan. Er heerste trouwens ook malaise in zijn Belgische ploeg, die door ziekte geteis terd werd. De omgeving werkte op die manier ook al Gerrie Knetemann met zijn 'Moseriaanse'fiets spe ciaal voor hem gebouwd door Eddy Merciex. - FOTO'S DE LIMBURGER niet opbeurend. Want 'Kneet' had altijd gefietst in de succesvolle ploeg van Pe ter Post, waar het winnen van wedstrijden net zo ge woon was geworden als het slapen gaan. Toch kwam er een lichtpunt. De nieuwe tijdritfiets, speciaal ge bouwd door Eddy Mérckx, werd afgeleverd. Het was de eerste wegfiets in deze spe cialiteit die door Merckx werd vervaardigd. Gewicht rond 8 kilo, voorwiel 26 duims in plaats van 28, schuine bovenhuis, kabels van de remmen in het stuur gemonteerd. Een juweel, speciaal op snelheid ge bouwd. Gerrie Knetemann was zo blij als een kind. De fiets gaf hem nieuwe impulsen, hij had een nieuw wapen in de hand. Wielrenners zijn daar gevoelig voor. In de proloog van de ronde van Zwitser land startte hij voor het eerst op de Merckx-fiets. Hij werd verslagen met slechts eentiende van een seconde verschil door de razendsnel le Belg Eric Vanderaerden, maar eindigde wel nipt voor die andere grote specialist, Bert Oosterbosch. Eindelijk plooide op het podium in het plaatje Udorf bij Zürich weer een lachend gezicht van Knetemann. „Jammer", vertelde Kne temann, „de starter hield me even te lang vast. Toen hij het woord 'nul' uitsprak, viel ik in het startschot, maar de klok was een seconde later en dus hield de starter mij tegen. Daardoor verloor ik mijn explosie in de eerste meters en dat is mij achteraf fataal geworden." Knetemann treurde niet lang, sinds Udorf gloort bij hem weer nieuwe hoop. „Ik heb gemerkt dat ik in mijn specialiteit nog meekan, dat betekent dat ik in de Tour de France in de eerste weken nog eens op de voorgrond kan treden. Ze zullen toch zo nu en dan op mij moeten let ten. Het parkoers in Zwit serland leende zich eigenlijk nog niet zo voor de nieuwe fiets. Het was te kort, slechts 4 kilometer. Ook te bochtig. Maar ik ben blij dat ik met dit rijwiel een stap in de toe komst heb gezet. Het kan niet anders meer, je moet mee." Bert Oosterbosch: „Ik hoop dat er weinig bochten in de proloog zitten" Bois op een 5.5 kilometer lang parkoers met twee se conden verschil verslagen door Eric Vanderaerden, die thans een ploeggenoot van hem is. Oosterbosch: „Het vorig jaar was Vanderaer den iets in het voordeel, doordat er een paar bochten in het parkoers lagen. Voor hem is dat ideaal, omdat hij de felheid heeft om aan te zetten in de bochten. Ik hoop maar dat er deze keer min der bochten in het parkoers zitten, dat ongeveer dezelfde lengte (5.4 kilometer, red.) heeft als vorig jaar. Een ding staat echter voor mij vast. Vanderaerden zal op nieuw een van mijn grootste concurrenten zijn. Anderen, met wie rekening moet wor den gehouden, zijn Vanden- broucke, Bondue en Peiper". In de langere tijdritten is Oosterbosch wel de uitge sproken favoriet De Pana- sonic-renner, die vorig jaar in de tijdrit tussen Chateau- briant en Nantes over 58.5 kilometer het hele veld, be halve Daniël Willems, op meer dan een minuut ach terstand zette en nadien ook nog in de etappe naar Bor deaux triomfeerde, heeft daarin echter ook geduchte concurrenten. Bernard Hi- nault en Greg Lemond, die er in 1983 niet bij waren, staan immers ook hun man netje in het rijden tegen het uurwerk. Bert Oosterbosch: „In de langere tijdritten ben ik echter voor niemand bang. In het verleden heb ik Hi- nault ook verslagen. Een paar jaar geleden bleef ik hem in een seizoen zowel in de Vierdaagse van Duinker ken als in de Dauphiné voor. En in de Dauphiné was er toen een super-Hinault. Na mijn overwinning in de tijd rit van de Dauphiné kwam Hinault naar mij toe en zei dat het onmogelijk was dat ik sneller was geweest dan hij. En toch was het zo. Het tijdrijden ligt mij nu een maal geweldig. Het is een kwestie van er op los ram men en zien waar je uit komt. Verlies je, dan is ge woon een ander beter ge weest". Bert Oosterbosch had in 1983 zelfs drie ritzeges kun nen behalen - in het slot van de Tour zat ook nog een tijd rit - als hij de Tour niet had verlaten voor de Alpen. De opgave van Bert Ooster bosch - in de dertiende etap pe - betekende zijn tweede, want ook toen hij deel uit maakte van de DAF-equipe staakte hij de strijd. Slechts eenmaal reed hij de ronde uit. Er is wel eens gesugge reerd dat het afhaken van Oosterbosch verband houdt met heimwee. Zelf wil hij daarvan niet weten. Ooster bosch: „Ik ben inderdaad C Record-veld in de Tour PARIJS - Niet minder dan 170 coureurs zullen op 29 juni in Saint Dénis van start gaan voor de proloog van de 61e ronde van Frankrijk. Zeventien ploegen van tien man, het is het grootste deelnemersveld, dat de Tour de France na de oorlog heeft gekend. Zoals gebruikelijk vormt de Franse inbreng de hoofdmoot van de karavaan. Er verschijnen zeven Franse ploegen aan de start. Nederland is vertegenwoordigd door de équipes van Kwantum en Panasonic. Net als vorig jaar neemt ook een ploeg met Colombiaanse amateurs deel aan de „Grande Bouclé". Bekende namen in dit gezelschap zijn Luis Herrera, Alfonsi Florez en de winnaar van de Dauphiné Libéré, Mar tin Ramirez. De Colombiaanse inbreng is hiermee niet op, want in de Spaanse Teka-ploeg bevinden zich de klimgeiten Corredor en Jiminez, die vorig jaar furore maakten op de flanken van de Franse cols. Opmerkelijk is, dat de organisatoren van de Tour slechts twee Belgische formaties voor deelname aan het grote avontuur hebben uitgenodigd, Europ-Decor, met onder anderen Gerrie Knetemann en Splendor met Criquie- lion en de Colombianen Rodriguez en Wilches. Italië zal net als vorig jaar met slechts één ploeg vertegenwoordigd zijn. Het is de formatie Carrera, die Visentini en Battaglin als voornaamste troeven binnen de gelederen heeft. De door de Tour-organisatie gemaakte selectie luidt als volgt: Frankrijk: Coop (Andersen, Laurent); La Redoute (Alban, Roche); La Vie Claire (Hinault); Peugeot-Shell (Millar, Si mon); Renault-Elf (met de winnaar van vorig jaar Fignon, Lemond)Skil (met de winnaar van de ronde van Spanje Ca- ritoux, Kelly en Grezet); Système U (Bernaudeau); Nederland: Kwantum (Raas, Hanegraaf, Zoetemelk, Kui per); Panasonic (Winnen, Anderson, Vanderaerden, Planc- kaert); België: Europ-Decor (Knetemann); Splendor (Rodriguez, Criquielion); Spanje: Teka (Jimenez, Corredor, Dietzen); Reynolds (Go- rospe, Arroyo, Delgado); Italië: Carrera (Visentini, Battaglin); Portugal: Sporting Lissabon; Zwitserland: Cilo (Breu, Demierre, Mutter); Columbia: (Florez, Herrera, Ramirez). graag thuis, maar het is niet zo dat ik geen drie weken van huis kan. Mijn uitvallen in de Tour van 1982 en 1983 was louter te wijten aan ziekte. Als ik vertrek is uit rijden altijd mijn doel".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1984 | | pagina 19