Wimbledon: McEnroe en de rest
Zijlstra
vaster
aan kop
olleybalteam
erslaat
DR twee keer
K-favoriet
inigadner
eblesseerd
Van Heugten
verstevigt
zijn positie
Gordillo en
Maceda niet
in eindstrijd
DESTEIVLSCO^
2 PAGINA SPORT 4
UTPHEN (AJNr) - Hei fl|t,
erlands heren-volleybalteam
eeft zaterdag en zondag
eede en derde oefenweij.
rijd tegen Oost-Duitslaqj
ewonnen. Na het verlies vaD
lijdag in Geldrop (0-3) volg.
en triomfen in Roozenbu»
Zutphen. Beide majjj
omfeerde de ploeg van trai
er Geert Trompetter met 3-o
Zaterdag waren de setstan.
en 15-11 16-14 en 15-9, zonda»
erd het duel via 15-1115-9 e#
5-10 beslist.
IELSTEIN (SID) - De span.
ing in de strijd om het we.
eldkampioenschap motocross
"n de 250cc-klasse is terug, öj
ostenri jkse ranglijstaan-
oerder Heinz Kinigadner
aakte gisteren, in de Grolt
ijs van West-Duitsland, de
vende wedstrijd uit de we-
Idtitelstrijd, weer geblè
rd aan de knie. In de twee.
e manche moest Kinigadner
pgeven.
Van de concurrentie kwam
ooral de Brit Whatley
ielstein dichterbijtot
unten. Whatley won de eerste
anche, in de tweede heat
werd hij derde.
Jitslagen: eerste manche: 1. What
ley (GBr) Suzuki; 2. Ericsson (Zwe)
Yamaha; 3. Martens (Bel) KTM;l
olce (Ita) Honda; 5. Van Doorn
(Ned) Suzuki; 6. Berggren (Zwel
Suzuki; 7. Nilsson (Zwe) Suzuki; 1.
Velkeneers (Bel) Gilera; 11. Kini
gadner (Oos) KTM; tweede man
che: 1. Martens; 2. Ericsson;
Whatley; 4. Van Doorn; 5. Bruno
(Fra) Suzuki; 6. Velkeneers; 7. Tai-
mi (Fin) Husqvarna; 8. Nilsson.
WK-stand: 1. Kinigadner 180 pnt;
2. Whatley 149 pnt; 3. Van Doom
124 pnt; 4. Velkeneers 120 pnt; 5.
Vimond (Fra) 105 pnt.
ARNHEM (ANP) - Dinant
Zijlstra heeft zijn leidersposi
tie in het klassement voor di
nationale motocrosstitel in de
125 cc-klasse verstevigd.
De coureur uit Daarlerveen
won op het circuit Konings-
heide in Arnhem de eerste
manche en finishte als derde
in de tweede, waarin zijn
voornaamste concurrent John
van der Berk zegevierde.
Uitslagen: eerste manche: 1. Di
nant Zijlstra (Daarlerveen) Honda,
2. Teus Visser (Papendrecht) Suzu
ki, 3. Gert Berghorst (Heerde) Hon
da, 4. Erik Looman (Zelhem) KTM
5. Gert Abee (Klazienaveen) Hon
da, 6. Theodor Bouchee (Geldrop)
Honda; tweede manche: 1. Van der
Berk (Óss) Yamaha, 2. John Hen-
sen (Soerendonk) Honda, 3. Zijl
stra, 4. Alwin van Asten (Valkens-
waard) Suzuki, 5. Looman, 6. An
ton Bruymboom (Eindhoven) Hon-
da.
Stand NK: 1. Zijlstra 192 punten,!
Van der Berk 164, 3. Hensen 153.4.
Van Asten 149, 5. BruymboomJft
6 Looman 126, 7. Strijbos
Honda 110 punten.
HECHTEL (ANP) - De Neder
landse zijspancombinatie Tod
van Heugten/Frits Kiggen, iD
1981 al eens wereldkampioen,
heeft zondag bij de zijspan-
cross om de Grote Prijs van
België zijn leidende positie in
de wereldtitelstrijd danig vee
stevigd.
In de door de Brabanders
Bennie Janssen en Frans
Geurts van Kessel gewonnen
cross op het zandcircuit van
Hechtel profiteerden Va»
Heugten en Kiggen uitsteken»
van de weinig professionele
taak-opvatting van hun gr°te
concurrenten, het Zwitserse
tweetal Böhler/Büsser.
Stand WK: 1. Van Heugten 167 pnt
2. Biachtold 132 pnt; 3. BöhlfJ'
Bauer (WD1) 117 pnt; 4. Jansse*»
pnt; 5. Van Bellinghen en Mill®™
93 pnt; 7. M. Bens/Van Deutef
(Ned) 75; 8. Van Gastel 67 pnt;
Bens 55 pnt; 13. Van der Lal
pnt.
LYON - Voor de Span
jaarden Maceda en Gor
dillo is het toernooi om
het Europees voetbal'
kampioenschap voorbij-
Het uitblinkende twee- -
tal, dat een belangrijk®
rol speelde in de kwalifi
catie van Spanje voor
'Parijs' ten koste van De
nemarken, kreeg van de
consequent leidende Bri'
George Courtney de gele
kaart voorgehouden-
Voor zowel middenvelder
Gordillo als verdediger
Maceda was het de twee
de waarschuwing tijdens
de eindronde in Frank
rijk.
MAANDAG 25 JUN11984
T1 PAGINA SPORT 5
door Léon Krijnen
LONDEN - De vraag of Wim
bledon dit jaar interessanter
Z31 worden dan de editie van
1983 hangt eigenlijk maar van
twee personen af; een man en
vrouw. Want als het toernooi
op de banen van de 'All Eng
land Lawn Tennis and Cro
quet Club' dat vandaag van
start gaat, dit jaar weer net zo
Z31 zuchten onder het schrik
bewind van John McEnroe en
Martina Navratiiova, dan valt
ér ook de komende weken bij
de bookmakers weinig te ver
dienen.
Ondanks het feit dat McEnroe
veertien dagen geleden in Pa
rijs tegen Lendl in de finale
een fikse steek liet vallen, en
het gegeven dat 'Big Mouth'
opnieuw de kans loopt om de
komende dagen geschorst te
worden even buiten beschou
wing gelaten, lijkt niets de
New Yorker te kunnen stop
pen op weg naar zijn vijfde fi
nale en zijn derde titel. Vorig
jaar verpletterde McEnroe de
bij verrassing in de finale ge
komen Chris Lewis uit Nieuw
Zeeland met drie maal 6-2, en
Navratiiova gaf de Ameri
kaanse Andrea Jaeger een
onthutsend lesje; 6-0 en 6-3.
Alleen Lendl kon McEnroe een
beetje bijhouden, hoewel ook
hij in de halve finale geen en
kele set wist te bemachtigen;
7-6,6-4,6-4.
Afgezien van de finale op Ro
land Garros, waarin Lendl
aanvankelijk ook geen enkel
antwoord wist te verzinnen op
het flitsende spel van McEn
roe, is de suprematie van de
laatste dit jaar tot nog toe zo
mogelijk nog overweldigender
geweest dan vorig jaar. Vorige
week bracht hij voor de vierde
maal het gras-toernooi van
Queens op zijn naam,
en als hij de finale in Parijs
afgemaakt had zoals hij hem
begonnen was, dan hij had hij
nu wellicht al het schier on
aantastbare record van Guil-
lermo Vilas gebroken. Die won
in 1977 50 officiële wedstrijden
op rij. Waarbij dan nog aange
tekend moet worden dat Vilas
in die periode zorgvuldig klei
ne gravel-toernooien uitzocht
met voornamelijk tegenstan
ders van de tweede garnituur-
tegen. McEnroe heeft tijdens
zijn serie van 42 gewonnen
wedstrijden de grote toernooi
en, en daarmee de grote tegen
standers, nooit geschuwd.
Curren, Lendl en Lewis, Con
nors, Tanner en Gerulaitis. De
drie laatstgenoemde oud-strij
ders lijken allemaal min of
meer op hun retour, Lendl
ging vorige week tijdens zijn
eerste test op gras onderuit en
Lewis en Curren hebben daar
na helemaal niets meer klaar
gemaakt.
De conclusie ligt derhalve
voor de hand; als de aanstor
mende jeugd dit jaar op Wim
bledon niet doorbreekt zijn er
weinig spelers die het McEn
roe op zijn favoriete onder
grond echt lastig kunnen ma
ken. Wellicht het contigent
jeugdige Vikingen dat de laat
ste maanden voor opvallende
uitslagen zorgt. Met de
Zweedse lijstaanvoerder Mats
Wilander voorop, maar ook
met de andere jeugdige Zwe
den; Stefan Edberg, Henrik
Sundström en Kent Carlsson,
de jongste van de lichting, die
het juniorentoernooi van Ro
land Garros met grote over
macht beheerste. Van die vier
lijken Wilander en Edberg de
meeste kans te hebben om niet
vroegtijdig uitgeschakeld te
worden, en om het pad van
McEnroe te kruisen. Wilander
bewees in december al dat hij
tegenwoordig ook op gras uit
de voeten kan door de Open
Australische Kampioenschap
pen te winnen.
Edberg is zo mogelijk een nog
grotere belofte. Zijn on
Zweedse spel is puur op de
aanval gericht, zijn service,
zijn backhand en zijn fore
hand doen bijna niet onder
voor die van McEnroe, terwijl
zijn lengte en zijn atletisch
vermogen hem alle mogelijk
heden geven om aan het net te
verschijnen. Maar of dat alle
maal genoeg is om McEnroe
het vuur aan de schenen te
leggen, blijft nog maar een
vraag.
Bij de dames is het van het
zelfde laken een pak. Bij de
gevestigde orde zijn er nauwe
lijks namen die het Navratiio
va moeilijk kunnen maken,
zodat ook bij die categorie de
jeugd het zal moeten doen.
Chris Everet-Lloyd steekt, na
Navratiiova, weliswaar nog
steeds met kop en schouders
boven de concurrentie uit,
maar iemand anders zal Na
vratiiova de voet dwars moe
ten zetten om Evert-Lloyd een
kansje op de titel te geven. Zo
als de Amerikaanse teenager
Kathy Horvath dat in 1983 in
Parijs deed.
Op de snelle grasbanen is
Chris Evert-Lloyd met haar
gedegen base-line spel geen
partij voor de pure power van
Navratiiova. De andere gere
nommeerde oudjes, Wendy
Turnbull, Billie Jean-King,
Virginia Wade, Virgina Ruzi-
ci, Pam Shriver en Mima Jau-
sovec, zij brengen stuk voor
stuk wagonladingen ervarin
gen mee naar Church Road,
Ivan Lendl; glamour
zonder een glimlach
_T___
LONDEN - In 1973,19 jaar nadat zijn landgenoot Ja-
roslav Drobny als eerste Tsjech in de geschiedenis de
finale van het herenenkelspel op Wimbledon had ge
wonnen, bracht de Tsjechische tennisser Jan Kodes
het roemruchte toernooi van de 'All England Lawn
Tennis and Croquet Club' op zijn naam. Een week la
ter, weer teruggekeerd in zijn vaderland, mocht hij
als eregast bij de nationale Tsjechische kampioen
schappen de hoofdprijzen uitreiken. In de categorie
tot en met 14 jaar nam een broodmagere bonestaak
met diepliggende ogen en een slecht gebit verlegen de
beker in ontvangst. Een jongen die meestal geheel in
het zwart gekleed de baan betrad en die een paar jaar
later zou uitgroeien tot een van de meest veelbeloven
de talenten van het mondiale tennis. Een belofte ove
rigens, die pas veertien dagen geleden in de finale van
de Open Franse Tenniskampioenschappen in Parijs
voor het eerst helemaal ingevuld werd, toen deze Ivan
Lendl, trillend van de zenuwen, eindelijk zijn 'angst-
gegner', John McEnroe versloeg.
Ivan Lendl: koel van buiten.
Tussen 1980 en 1984 heerste
Ivan Lendl als 'De Verschrik
kelijke' in tennistoernooien
over de hele wereld. Borg,
McEnroe, Connors, allen
moesten ze meermalen buigen
voor de Tsjech met de dodelij
ke forehand. Hij won meer
dan veertig toernooien en
tientallen dikbetaalde exhibi
ties terwijl zijn bankrekenin
gen vol bleven stromen met
miljoenen dollars.
Een tevreden mens kon de
Tsjech nooit genoemd worden,
tot veertien dagen geleden.
Want een ding bleef maar ont
breken in die rijkgevulde prij-
zen kasten; een van de vier
Grand Slam titels.
Vier maal verliet de man uit
Ostrava als verliezer een van
de Grand Slam finales. In 1981
verloor hij in de finale van
Roland Garros van Björn
Borg, in 1982 en 1983 moest hij
op Flushing Meadows Jimmy
Connors feliciteren, en vorig
jaar december sneed Mats Wi
lander hem op het gras van
Melbourne de pas af. Pas de
vijfde maal was scheepsrecht.
Door tegen John McEnroe te
rug te komen na een schijn
baar hopeloze achterstand
maakte Lendl eindelijk een
einde aan zijn nederlaagserie
in Grand Slam toernooien. Zo-
Lendl demonstreert zijn sterkste wapen; de verwoestende forehand.
- FOTO'S HENK KOSTER
dat hij op die zondag, veertien
dagen geleden, onmiddelijk
werd bestempeld als een van
de favorieten voor Wimble
don, dat vandaag van start
gaat. Vorig jaar kwam hij
daar al in de halve finale John
McEnroe tegen, die hem toen
geen set gunde.
Het blijft een belegen cliché,
maar desondanks; roem en
vergankelijkheid liggen in de
sport heel dicht bij elkaar. Met
Pinksteren verdiende Ivan
Lendl in de Parijse finale ruim
400.000,- gulden, een dag later
werd hij op de grasbanen van
Queens Club in de eerste ron
de verslagen door ene Leif
Shiras, en mocht hij 'slechts'
1800,- gulden meenemen. Het
hoofd nog in de wolken of toch
toch weer de bekende proble
men met het bliksemsnelle en
verrassende gras?
„Voordat we begonnen liep hij
in de kleedkamer de hele tijd
te zingen en te lachen", aldus
Shiras vorige week nadat hij,
tot zijn eigen verrassing, de
Tsjech had verslagen, „Hij kon
nog steeds nergens anders aan
denken als aan de Finale van
Roland Garros. Ik wist toen al
dat er maar twee dingen kon
den gebeuren: of hij zou me al
le hoeken van van het veld la
ten zien en me helemaal zoek
slaan, of hij zou niet in zijn
spel komen. Het bleek het laat
ste te zijn".
Hoe dan ook, Lendl is naar
Londen gekomen om weer een
volgende ambitie na te jagen.
Hij is nu 24, en op die leeftijd
had Borg al vier van zijn vijf
titels op Wimbledon gewon
nen. „Ik weet niet precies hoe
veel toernooien ik gewonnen
heb", zei hij drie weken gele
den nog tijdens Roland Gar
ros, „maar ik zou al mijn titels
wel willen ruilen voor één
Grand Slam-titel. Die is er dus
inmiddels, zodat hij nu een
titel op Wimbledon wil gaan
pakken.
Negen jaar geleden werd Ivan
Lendl, in de voetsporen van
Martina Navratiiova, toege
staan om naar de Verenigde
Staten te vertrekken. Van de
grijze wereld achter het IJze
ren Gordijn kwam hij in de
zonneschijn van 'of all places'
Hollywood terecht, waar hij in
het gezin van Leon en Adrien-
ne Cutler ondergebracht werd.
De dag na zijn aankomst nam
Adrienne Cutler hem mee
naar^ een onvervalste Ameri
kaanse supermarkt en zei hem
dat hij alles uit kon zoeken
waar hij behoefte aan had.
Dat was voor de verlegen bo
nestaak de eerste stap op weg
naar zijn nieuwe leven als
Amerikaan, ook al heeft hij
nog steeds een Tsjechisch pas
poort en zorgt hij ervoor om
niet meer dan 163 dagen per
jaar in de Verenigde Staten te
verblijven.
Lendl begon de wereld rond te
reizen, eerst naar de jeugd-
toernooien, later naar de kwa
lificaties van de Grand Prix
toernooien, en nog later, naar
de Grand Prix toernooien zelf.
Zijn thuis was in al die jaren
het riante optrekje van de
Cutlers, die een fabriek van
ramen en kozijnen bezitten.
„Ik heb heel veel aan de Cutlers
te danken", aldus Lendl drie
weken geleden in Parijs, „Ik
arriveerde in Hollywood zon
der geld en ik sprak geen
woord Engels. Ze accepteerde
me als hun eigen zoon, ze leer
den me de taal en ze sleepten
me overal mee naar toe. Ze
hebben me Amerika leren ken
nen en ik ben ervan gaan hou
den".
De zonen van de Cutlers, Ken,
Brian en Scott, en dochter Jodi
wijdden 'Ivanko' verder in in
'the American way of life'. Ze
zetten hem op een skate
board, lieten hem met rugby
ballen gooien en leerden hem
de eerste beginselen van base
ball. „De eerste keer dat ik een
honbalwedstrijdje meespeel
de", aldus Lendl, „maakte ik in
de vlucht een schitterende
vangbal, maar ik wist niet wat
ik er mee aan moest. Nu zou ik
er wel een dubbelspel van ma
ken".
i Lendl zelf denkt dat hij zo ge-
I makkelijk aan het leven in
Amerika kon wennen omdat
hij er al zo jong naar toe ge
stuurd werd. Hij had op die
leeftijd nog geen uitgespro-
kem mening over Tsjechoslo-
wakije, of over de tegenstel
lingen tussen dat land en zijn
nieuwe vaderland.
„Het was voor mij veel ge
makkelijker dan voor Wojtek
(Fibak, zijn trainer). Die
kwam pas op latere leeftijd
naar het westen, en hij heeft
veel meer moeite gehad om-
zich aan te passen. Ik denk dat
hij weer teruggaat naar Polen
na zijn carrière, maar ik zou
me niet voor kunnen stellen
dat ik ergens anders dan in
Amerika zou kunnen leven".
Desondanks is Lendl nog
steeds Tsjech. Twintig procent
van zijn inkomen, en die twin
tig procent is ook een gigan
tisch bedrag, gaat naar de
Tsjechische Tennisbond. De
bond stuurt met dat geld de
opvolgers van Lendl weer de
wereld in, zodat hij min of
meer in zijn eentje het hele
Tsjechoslowaakse tennis fi-
nanciërt.
Verder heeft hij een soort con
tract met de Tsjechische staat
wat hem verplicht om een be
paald percentage belasting
over zijn officiële prijzengeld
te betalen. Zijn sponsor- en re
clame-inkomsten zijn, ten
minste wat de Tsjechische re
gering betreft, belastingvrij.
Geen slechte regeling als men
bedenkt dat een algemeen
aanvaard rekensommetje zegt
dat een toptennisser ongeveer
het driedubbele van zijn prij
zengeld van sponsors en com
mercials vangt. Zodat het be
grijpelijk is dat ook Ivan
Lendl een paar maatschap
pijtjes bezit in een bekend be
lastingparadijs, de Nederland
se Antillen.
Nog steeds Tsjech dus, en voor
de belastingen woonachtig op
Aruba, of op Bonaire, maar
niets anders dan een wereld
burger. Hij heeft verschillende
maar dat is allemaal niet ge
noeg om het de 'Bionische
Vrouw' moeilijk te maken. En
de jongeren die wel in het be
zit zijn van de technische en
atletische capaciteiten missen
juist weer de ervaring en de
kalmte. Tracy Austin is al een
paar maanden onzichtbaar en
Andrea Jaeger heeft over
spannen afgezegd. Ook de drie
Kathy's, Horvath, Jordan en
Rinaldi lijken niet in staat om
Navratiiova af te stoppen.
Resteert de grillige en af en
toe briljante Hana Mandliko-
va. De eerste speelster, na
Horvath vorig jaar, die Na
vratiiova een keer wist te ver
slaan, dit voorjaar in de finale
in Oakland. Net als Navratiio
va en McEnroe beheerst zij al
le slagen tot in de perfectie,
maar zij beschikt niet over het
computerbrein van die twee
en maakt vaak onvergefelijke
fouten op de beslissende mo
menten.
Zodat er vooralsnog weinig
voortekenen zijn die er op wij
zen dat anderen dan McEnroe
en Navratiiova over veertien
dagen met de vetste prijzen
gaan slepen.
John McEnroe, titelverdediger op Wimbledon.
huizen in Amerika, het een
nog pompeuzer dan het ande
re. Zijn laatste aanwinst is een
landgoed in Palm Beach, Flo
rida. Een reusachtig geval met
18 slaapkamers, 19 badkamers,
wijnkelders, tuinhuizen en een
tennisbaan met een tribune
voor 300 mensen. Een complex
dat hem 4,2 miljoen dollar ge
kost heeft, bijna 13 miljoen
gulden.
Lendl ziet het als een goede in
vestering, want later wil hij
toch doorgaan als onroerend
goed magnaat. Zoveel slaap
kamers heeft hij als vrijgezel
niet nodig, zelfs niet met zijn
twee Duitse herders met Tsje
chische namen, Mischa en
Vashik. Wat hij wel nodig
heeft zijn de enorme garages
die bij het huis horen, want
Lendl is verslaafd aan snelle
en dure auto's.
Cyril Suk en Peter Korda zijn
twee 16-jarige Tsjechische
tennissers, die net als hun gro
te voorbeeld een klein decen
nium eerder, dit jaar voor het
eerst in de Verenigde Staten
kwamen. Gevraagd naar hun
eerste impressies van dat land,
antwoordde Suk, de enige van
de twee die een paar woorden
Engels sprak: „Al die
auto's.
„All those cars..." Zo moet
Lendl zich ook gevoeld hebben
toen hij in het voorjaar van
1975 voor het eerst van zijn le
ven in Californië arriveerde.
Het verklaard in ieder geval
zijn affectie voor auto's in het
algemeen en voor Porsches en
Mercedessen in het bijzonder.
"Het enige wat hij van die din
gen afweet is dat ze heel hard
kunnen rijden", aldus Gene
Mayer, een van zijn weinige
vrienden binnen de tenniswe
reld. „Pas geleden had hij een
Porsche gekocht", aldus
Mayer, „en toen ik hem naar
de kleur vroeg, antwoordde
hij; „dat weet ik niet, ik geloof
dat het een soort bruin is. Hoe
moet ik dat nou weten? Ik zit
in de auto en de buitenkant is
gespoten".
Zowel Mayer als de familie
Cutler, ook aanwezig in Parijs,
schetsen een beeld van Lendl
dat in schrille tegenstelling is
met de onaangedane ijsberg
met de opgetrokken wenk
brauwen op de tennisbaan.
„Hij is zo beleefd en aardig te
gen mijn vrouw", aldus
Mayer, „dat ik me afga vragen
of ik misschien een onbeschof
te boerenkinkel ben, „maar
aan de andere kant kan hij
echt ruw uitvallen tegen men
sen die hem proberen te bena
deren en die hij niet kent. Hij
wil zichzelf zoveel mogelijk
beschermen, hij wil niet dat
veel mensen hem leren kennen
zoals hij echt is, een hele gewo
ne en zachtaardige jongen".
„Waarom willen jullie me te
genwoordig zien lachen tijdens
de persconferenties", bromde
Lendl tegen de fotografen in
Parijs, „toen ik nog nummer 70
van de wereldranglijst was,
maakte zich niemand daar
druk over."
Ondanks het feit 'De Ver
schrikkelijke' op de baan zel
den of nooit een glimlach ver
toont, is hij een van de beste
verliezers binnen het prof-cir
cuit. Hij is, wat dat betreft,
dus bepaald geen product van
de Amerikaanse houding ten
opzichte van topsport, een fi
losofie die ervan uitgaat dat er
een samenhang bestaat tussen
succes en een agressief soort
zelf-motivatie. Zowel bij ijs
hockey, baseball, basketball
als tennis zijn het altijd de fa
natieke aanhangers van die fi
losofie die het publiek in Ame
rika aanspreken. Zelfs een
succesvol topsporter die zich
gelukkig mag prijzen dat hij
in het bezit is van enig vermo
gen tot relativeren, al het wel
uit zijn hoofd laten om dat op
het veld te laten merken.
Amerikanen willen beesten
zien binnen de lijnen, dus ge
dragen de meeste Amerikaan
se topsporters zich als beesten.
Lendl is een van de spelers die
wat gemakkelijker afstand
kan nemen van het circus. Zo
lang hij speelt wil hij winnen,
en als dat niet lukt is hij ook
niet gelukkig, maar hij zal er
nooit wakker van liggen zoals
een McEnroe die na veertien
dagen nog steeds nachtmerries
schijnt te hebben van zijn trip
naar Roland Garros. Ook al
heeft hij intussen Queens, de
generale repetitie voor Wim
bledon, voor de vierde maal
gewonnen.
„Als je niet tegen je verlies
kunt", aldus Lendl, „dan is dat
alleen maar jammer voor je
zelf. Iedereen verliest wel eens,
en het zal vaker voorkomen
naarmate je ouder wordt. Het
is van essentieel belang om
tennis zowel als je beroep als je
hobby te zien. Ik heb veel geld,
heel veel geld verdiend met
tennis, maar als mijn carrière
straks voorbij is, is tennis geen
wezenlijk onderdeel van mijn
leven meer".
Als Lendl niet tennist, scheurt
hijin zijn auto's rond, of hij
speelt golf of honkbal. Het
maakt hem gemakkelijker,
denkt hijom op de beslissende
momenten in de finales zijn
eigen spel te blijven spelen.
„Want de spanning en de
druk", zegt hij, „staan direct in
relatie tot de belangrijkheid
van de wedstrijd waarin je
speelt. In een onbelangrijk
toernooi kun je in de eerste
ronde slecht staan te spelen.
Niets aan de hand, je wint toch
wel, en je blijft ontspannen je
eigen ballen slaan. Om dezelf
de ballen te blijven slaan als je
achter staat in een belangrijke
wedstrijd, dat is pure klasse.
Kijk maar naar Connors of
McEnroe, die gaan beter spelen
als de spanning stijgt. Zij
plaatsen hun beste en scherpste
slagen als ze op match-point
achter staan. Ik heb er dan nog
wel een last van dat ik sta te
'choken', dat ik ga staan mik
ken en dan gaat het fout".
Ook al zullen de Amerikanen
Lendl wel nooit helemaal in
hun hart sluiten omdat hij niet
de 'blood and guts' van McEn
roe en Connors laat zien,
'Ivanko' heeft het zijn hart wel
helemaal aan Amerika ver
pand. Al was het alleen maar
door het feit dat hij daar ano
niem op straat kan lopen en
omdat niemand hem daar aan
loopt te gapen.
Een paar maanden geleden
was Lendl 's-avonds laat naar
een film geweest. Op de terug
weg stopte hij met zijn Merce-
des-terreinwagen om te tan
ken, ergens op het platteland.
Hij werd geholpen door een
type dat recht uit 'The Dukes
of Hazard' weggelopen leek te
zijn.
„Mooi karretje", bromde de
pompbediende, die een slorige
120 kilo op de weegschaal
bracht, en, wijzend op de tas
sen met rackets die op de ach
terbank lagen;„speel je wel
eens tennis?".
„Wel eens", antwoordde Lendl,
niet ontbloot van enig gevoel
voor understatement. „Goed?",
gromde de pompbediende.
„Het is mijn beroep", zei Lendl
met enige tegenzin. „Hoe heet
je dan?", bleef de man door
zeuren, waarop Lendl grin
nikte; „John McEnroe
De man keek hem even met
gefronste wenkbrauwen aan,
en stak vervolgens zijn hand
uit; „Aangenaam, dan ben ik
Ivan Lendl, of hoe die commu
nistische mafkees ook mag he
ten..
