MINSTE Militari ruimte: van bes 1 Veel sporten maakt patiënten weerbaar VRIJDAG 15 JUN11984 u EXTRA VRIJDAG 15 JUNI 1 ZWEETDRUPPELS, trainingspak en sportieve prestaties kunnen wel degelijk in verband worden gebracht met astma. In Medisch Centrum Dekkerswald, schitterend gelegen in de bossen tussen Nijmegen en Groesbeek, wordt sinds jaar en dag door astma patiënten gesport en getraind dat de stukken er afvliegen. H Bewegen Herboren Levensvreugde Wennen Long Runners T4) Nederlands meest onder schatte ziekte, dat is onge twijfeld CARA. Een volks ziekte die alleen al op het gebied van werkverzuim (30 Sen invaliditeit de hart- en vaatziekten en kan ker ver achter zich laat. On geveer tien procent van de Nederlandse bevolking - 1.400.000. mensen - lijdt er in meer of mindere mate aan. CARA is de afkorting van Chronische Aspecifieke Res piratoire Aandoeningen, of tewel een aandoening van de luchtwegen, waarvan de precieze oorzaak onbekend is. Cara doet zich voor in de WAT IS CARA? gedaante van astma, bron chitis en longemfyseem. Het gemeenschappelijk ken merk is ademnood bij de pa tiënt. Normaal gesproken ver loopt de ademhaling van de mens als volgt: via mond en keel komt de ingeademde lucht in de grote luchtpijp. Deze vertakt zich naar de linker- en rechterlong. De grote takken verdelen zich in kleinere, dunne luchtpijp- jes (bronchiën). Ook deze vertakken zich weer en monden uit in de longblaas jes, waar de zuurstof in het bloed wordt opgenomen. Bij astma-patiënten gaat er iets mis. De dunne lucht- pijpjes vernauwen zich. Daardoor kan er minder lucht in uit de longblaasjes, waardoor er ook weer min der zuurstof in het bloed komt. De patiënt krijgt het benauwd en heeft veel moei te met in- en uitademen. Daar komt nog bij dat slijm- vorming hoestbuien veroor zaakt. De hoestbuien en ademnood trekken een zwa re wissel op de krachten van de patiënt. Door de overma tige inspanningen kan in de loop der jaren de 'rek' uit de longen verdwijnen. In- en uitademen wordt daardoor bemoeilijkt. Bovendien heb ben de longen nog maar heel weinig 'reserve'. De kans op ontsteking van de luchtpijpjes - bronchitis - is groot. In dit stadium komt de chronische astmatische bronchitis in beeld, met blij vende kortademigheid en hoestbuien bij de patiënt. Voor buitenstaanders is het moeilijk zich voor te stellen hoe astma-patiënten zich tijdens een aanval voe len. Een paar gangbare sug gesties voor wie het eens wil proberen: 1. Neus dichtknjj. pen en ademen door een rietje. Zo lang mogelijk vol- houden. 2. Strottehoofj dichtknijpen tot het pjjn doet. Doorademen tot het niet meer kan. Dan toch doorgaan. Wie het echt niet meer kan houden kan zich bij benadering voorstellen wat een astma-patiënt voelt tijdens een aanval. De laatste jaren wordt er erg veel onderzoek gedaan op het gebied van Cara. Een van de grote geldsschieters van het onderzoek is het Ne derlands Astma Fonds, dat vandaag op de kop af vijfen twintig jaar bestaat. jCara-patiënt: (niet ontzien, aar afzien Dr. Nico Cox en dokter Van Herwaarden voor de Dokter van Spanje kliniek. Door Sy brand Wieringa GROESBEEK - Coopertest, medicin- ballen, hometrainer en roeimachine zijn toch niet de eerste dingen waar je aan denkt als je het woord 'astma' hoort. Sauna, zwemmen en bosloop evenmin. De meeste mensen denken eerder aan bleekneusjes die met geen stok vooruit te branden zijn, kin dertjes die nooit buiten mogen spelen en midden in de zomer nog dikke truien aan hebben en volwassenen die als een zoutzak in een luie stoel zitten. Dat is een duidelijk vertekend beeld van de astma-patient. In Groesbeek wordt in ieder geval dagelijks gesport in de Dokter van Span- jekliniek, waar mensen met aandoeningen van longen en luchtwegen worden behandeld. Het berhandelend team bestaat uit twee longart sen, een sport-instructrice en een sport-in- structeur, een verpleegster, een psycholoog, een maatschappelijk werkster en een fysiothe rapeut. Longarts C. van Herwaarden, hoofd van de afdeling: „Gezweet wordt er hier al veertien jaar. In 1970 is hier de afdeling longrevalidatie op poten gezet. Destijds was dat een hele stap, omdat er toen in de medische wereld nog scheef tegen onze opvattingen werd aangeke ken. Conditie-training voor astma-patiënten, stel je voor zeg. Dat kón helemaal niet. Blijkbaar is de tijd er nu wel rijp voor. De be langstelling is in ieder geval enorm. Longart sen, patiënten, andere klinieken en de pers we ten ons ineens te vinden. Bewegen is nu 'in'. Dat sluit trouwens volledig aan op onze opvat tingen. Patiënten moet niet stilliggen in bed, maar actief zijn, sporten." „Als een dokter dat zegt, zal het wel zo zijn", zijn patiënten vaak geneigd te denken. Een Cara-patiënt echter - die zijn hele leven ge hoord heeft dat-ie zich vooral niet moet in spannen - gelooft zijn oren niet. Hij denkt zo ongeveer dat-ie zijn eigen doodvonnis moet te kenen. Longarts Nico Cox, die dagelijks bemoeienis heeft met het revalidatieteam, beseft dat ter dege: „Veel patiënten hebben een inspannings fobie. Ze zijn er letterlijk en figuurlijk als de dood voor om zich in te spannen. Je kunt ze dat niet eens kwalijk nemen. We hadden hier bijvoorbeeld vorig jaar nog een patiënt, wiens huisarts hem had gezegd: „Als jij dood wilt, moet je daar naar toe", waarmee hij dus Dekkerswald bedoelde. Toen die man hier na drie maanden wegging, had hij een be tere 'conditie dan zijn gemiddelde leeftijdge noot. Hiermee wil ik alleen maar zeggen dat sommige van onze collega's nog verkeerde op vattingen over inspanningen bij Cara-patiën- ten hebben." Eén van de eerste illusies die Cara-patiënten op Dekkerswald wordt ontnomen, is dat ze in de Dr. van Spanjekliniek worden genezen. Ca ra valt namelijk niet te genezen, in ieder geval nóg niet. Dat komt omdat de exacte oorzaken van de ziekte nog altijd onbekend zijn. Een van de weinige dingen, waar men het over eens is, is de erfelijkheid van de ziekte. Verder vormt ook de allergie (overgevoeligheid) van de pa tiënten geen twistpunt. De doktoren houden zich dus bezig met het bestrijden en voorkomen van de symptomen. Vroeger gebeurde dat voornamelijk door mid del van medicijnen en het voorschrijven van rust. Veel van die medicijnen hadden verve lende bijverschijnselen, maar daar is vooral de laatste vijf jaar een enorme verbetering in op getreden. Met name de komst van inhalatie medicijnen is een ware vooruitgang. De ingea demde medicijn komt daarbij direct in de lon gen, terwijl pillen via spijsvertering en bloed - dus via een enorme omweg - bij de longen te rechtkomen. Vervelende bijverschijnselend doen zich tegenwoordig veel minder voor. Een nadeel van pillen, poeders en snuifmidde- len zijn de vaak hoge kosten, die hieraan ver bonden zijn: bezoek huisarts-specialist-apo theek. Ook in dit opzicht lijkt de aanpak op Dek kerswald grote voordelen te hebben. Dokter Nico Cox: „Voor mijn promotie-onderzoek ben ik aan het bekijken hoe voormalige patiënten functioneren, zowel thuis als in de maatschap pij. Na drie maanden 'trainingskamp' voelen de meeste zich als het ware herboren. Ze worden lid van een sportvereniging, gaan weer met vakantie of gaan gewoon weer eens met hun vrouw winkelen." Daar kijkt een leek misschien raar van op. Is dat dan zo bijzonder, dat winkelen? Cox: „Ja, astma-patiënten vinden het vaak een ramp om de stad in te gaan. Dan moeten ze een trapje op in een winkel, waar ze als een berg tegenop kijken. Bovenaan de trap staan ze dan nog eens te piepen en te hijgen, iedereen kijkt vreemd naar ze. Om dat te voorkomen blijven ze maar liever thuis. Daarom is Cara ook zo onderschat. Het is geen spectaculaire ziekte. Bij de kapper hebben ze het wel over 'die-en-die had een hartaanval', maar over een astma-patiënt wordt niet ge sproken. Dat is eigenlijk maar een 'sufferd'. De meeste mensen worden er ook niet mee geconfronteerd, ze maken het nooit mee als een patiënt een aanval krijgt. En als de patiënt zich goed voelt, kunnen ze niks aan hem zien." In sociaal opzicht verandert het leven van de patiënten na Dekkerswald dus enorm. Ze be ginnen opnieuw te leven, of liever gezegd, ze beginnen pas echt te leven, want het stilzitten en niks doen van vroeger heeft natuurlijk niet bijgedragen tot een grote levensvreugde. In andere opzichten zijn de voordelen ook groot. Een aspect dat in deze tijd wel tot de Met zware medicin-ballen worden de arm- en schouderspieren gesterkt. verbeelding spreekt is de bezuiniging, die de therapie oplevert. Uit het onderzoek van Nico Cox blijkt na melijk dat de medische consumptie (het beroep doen op de gezondheidszorg: dokters, apothe kers, fysiotherapeut enz.) minder wordt. Ook het ziekteverzuim loopt terug. De 'investering' in de therapie is dus rendabel. Een van de twaalf patiënten in de revalida- tie-groep is de 33-jarige Sidi, een gespierde in woner van Ravenstein. De beenspieren heeft hij van het voetballen, de armspieren van zijn werk: vaten chemicalieën tillen. Op dat werk is ook zijn astmatische aanleg aan het licht ge komen. „Ik kon op het laatst niets meer. Op mijn werk kreeg ik het steeds benauwd, maar ik wist niet waardoor. Voetballen ging ook steeds slechter. Ik kon geen twintig meter meer hardlopen. Op het laatst begonnen de jongens uit mijn elftal te schelden. Ze dachten dat ik de kantjes eraf liep, terwijl ik juist hardstikke fanatiek ben. Toen ik vorig jaar met vakantie in Marokko was, voelde ik me ineens weer zo sterk als een beer. Ik kon wel vier wedstrijden achter el kaar spelen. Maar toen ik weer twee dagen op mijn werk was, ging het al weer mis." Via Dekkerswald is er voor gezorgd dat Sidi binnen het bedrijf een andere baan heeft ge kregen, waar hij niet meer in contact komt met chemicalieën. Door het trainingsprogramma is zijn condi tie inmiddels zover opgevijzeld, dat hij de con frontatie met veel sporters aankan. Bij de Coo pertest loopt hij bijvoorbeeld 3000 meter in 12 minuten, een uitstekende prestatie. De 17-jarige Mirjam uit Druten weet er trouwens ook aardig de sokken in te zetten, ruim 2500 meter bij de Coopertest. Ook aan haar uiterlijk kun je niet aflezen, dat ze lijdt aan de een of andere ziekte. Gewoon een ge zonde jonge tiener, met duidelijk plezier in sport. Mirjam spreekt met een opvallende nuch terheid over haar 'kwaal'. Ze wekt niet be paald de indruk zichzelf zielig te vinden, wat toch niet helemaal misplaatst zou zijn. Ze moet toch veel dingen missen, die voor haar leeftijd genoten doodnormaal zijn, zoals uitgaan. Dis cotheken zijn voor haar taboe. „D'r is bij ons in de buurt maar een disco, waar ik naar toe kan. Daar kan ik namelijk bij de ventilator staan. Dan heb ik nergens last van", aldus Mirjam. Ze heeft misschien wel 'geluk' dat er bij haar in de familie meer mensen last hebben van astma. Ze krijgt geen voorkeursbehande ling. Miijam: „Dat zou ik ook niet willen. Het eni ge waar je het thuis aan kunt merken, is dat er maar in één bepaalde kamer mag worden ge rookt." Volgens Agnes Rogge, de sportinstructrice van het revalidatieteam, kun je aan Cara-pa tiënten vaak merken dat er juist wel volop re kening met ze is gehouden. „Als de mensen net hier zijn, moeten ze er aan wennen dat iedereen last heeft van Cara. Sommigen zelfs erger dan zij. Dat is een vreemde gewaarwording, maar ze leren er veel van. Na verloop van tijd zie je de dat ze omscha kelen van individualist naar groepsmens. Er is geen maatschappelijk onderscheid meer. Ze - FOTO'S DE hebben dezelfde kwaal, ze lopen allemaal trainingspak, ze zijn even kwetsbaar. Maar je lacht je rot hoor, soms zijn het# kleine kinderen. Bij de oefeningen houden: precies bij hoeveel punten ze halen en of 4 rest er niet meer heeft. Aan de andere kantst muieren ze elkaar ook heel goed. De lichamelijke inspanning heeft dus eend® delijke positieve invloed op de gemoedsW stand van de patiënten. Het zijn altijd h* hechte groepen die we hier hebben. Wat mf zelf betreft, dit is natuurlijk schitterend we" Je krijgt de mensen hier als kneusjes binna en ze gaan als gesterkte mensen weer weg houdt het voor ons natuurlijk ook heel leuk- De patiënten wordt liefde voor sport en s. bijgebracht, maar dat is niet zo verwonderlijk Nico Cox bijvoorbeeld loopt marathons, als tenminste voldoende tijd heeft om te train® Agnes Rogge kan erg goed tennissen. DoW van Herwaarden is ook een sportliefheb^ kortom, het revalidatie-team draagt de sp0" een warm hart toe. Dat de patiënten na hun revalidatie op Dj kerswald doorgaan met sporten, ligt eigenlijk wel in de lijn der verwachtingen. Er is zelfs een club van ex-patiënten opg^ richt, de Long Runners, die twee keer per w# op Dekkerswald komen sporten. Ze kuiWJ daarbij profiteren van de deskundige bei ding van het team. Nico Cox: „Op die manier doen we dus <X» aan nazorg, maar in de praktijk blijkt dat mj eens meer nodig. Die drie maanden afzien voldoende. De patiënten kunnen zich daar'' zelf wel redden." NIEUWPOORT - Belgi zal strenger gaan optrede tegen de Nederlandse vis sers die binnen de Belgi sche 12-mijls-zone hu netten uitwerpen. De Belgische ministe van Landbouw, De Keirs maecker, heeft dat gistere beloofd aan de Belgisch vissers ter gelegenheid va het bezoek, samen met ko ning Boudewijn, aan he kustplaatsje Nieuwpoort De vissers klagen er me name over dat steeds mee Nederlanders in de territo rale wateren verschijne en er de visserij bedrijve met krachtige boten e NA na BRUSSEL (RTR) - In tier in Brussel is Tweede Kamer akko kruisrakettenbesluit, van twee kwaden" bes Officieel onthield de ver dragsorganisatie zich van commentaar, maar hoge amb tenaren toonden zich opge lucht dat een politieke crisis in Nederland, die huns inziens de samenhang van het bondge nootschap ernstig in gevaar zou hebben kunnen brengen, is vermeden. Geheel in lijn met wat onder anderen president Reagan heeft verklaard toen nog niet zeker was dat de beslissing sterk in de richting van plaat sing zou gaan, noemde deze ambtenaren het hoogst on waarschijnlijk dat het Neder landse besluit verzet in de an dere plaatsingslanden - Enge land, West-Duitsland, Italië en België - tegen (verdere) plaat sing zal aanwakkeren. Maar sommigen zeiden te vrezen dat Nederland, door het stellen van voorwaarden voor uitvoering van het NA- VO-besluit - dat immers voor ziet in plaatsing vanaf eind 1983 tenzij een akkoord met de Sowjetunie tot stand is geko men - een precedent heeft ge schapen voor een „bondge- WENEN (RTR) - De Am derdag weggelopen uit ee van de ruimte in de VN- gebruik van de ruimte. Delegatieleider Otho Eskin sloot niet uit dat de VS dit fo rum geheel de rug zal toeke ren. De Amerikanen liepen weg tijdens de jaarlijkse zitting van de VN-commissie in We nen, toen het agendapunt over de dreiging van een wapen wedloop in de ruimte aan de orde kwam. Zij menen dat de ontwape ningsconferentie in Genève het juiste VN-orgaan is om over ruimtewapens te spre ken. Volgens afgevaardigden in de VN-commissie inzake vreedzaam gebruik van de ruimte zijn de Europese NA- VO-landen en enkele andere Spanje/EG Het Spaanse kabinet heeft woensdag ingestemd met een Plan waarmee de scheeps bouw in staat moet worden gesteld beter te concurreren. Het plan is opgesteld met het °og op de toetreding van Spanje tot de EG.De regering wil voor 9600 werknemers ver vroegde pensionering en er zal ^n groot aantal mensen wor den ontslagen. Angola Guerrillastrijders van de Uni te, die strijd voert tegen de Angolese regering, hebben dinsdag II buitenlandse bur- gers gevangen genomen. B« Qe gevechten zijn 250 militai- r®n, onder wie 30 Cubanen, ge dood. Dit staat in een donder dag in Lissabon verschenen verklaring van Unita.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1984 | | pagina 4