even.
UITBLAZEN
Duizenden Duitsers
in Normandië
herdenken D-day ook
Roemenië: hoog
spel met Moskou
Europese burger nog niet
overtuigd van nut van EG
Twaa
nieu
over
Koffie in
de New Inn
Kiezen
D'66 pre
Schaamt
Asociaal
WIM KOCK
DONDERDAG 7 JUN11984
ACHTERGROND
Fehlalarm
Tranen
Erfvijanden
DOET WEL MEE AAN OLYMPISCHE SPELEN
Uiteenlopende gezindheid in de lidstaten
Terugtrekking
Onverschillig
Omstreden
Opkomst
pONDERDAG
Herwaarde
functies in
ziekenhuiz
door arbei
twee BERICHTEN uit
houden dit jaar 2,6 milj
roa berooid'. En op de
het plan van het kabine
te korten op de sociale
Daarbij doet zich de
regeringspartijen om e
wtkeringstrekkers van
bat het kabinet de lan
WAO'ers per 1 januari
schot houden.
angs de A 65, die uit
ds komt en zich
'door de Lancashire
Dales richting Lake Dis
trict slingert, ligt Cla-
pham. Sinds dit kleine, be
schaduwde dorp, in het
kader van de modernise
ring van het Verenigd Ko
ninkrijk, zijn by-pass heeft ge
kregen kun je het gemakkelijk
voorbij rijden zonder het op te
merken. Daarom heeft de
plaatselijke nering grote borden
langs de A 65 gezet met de
vriendelijke uitnodiging erop
Clapham toch vooral te bezoe
ken. In de bekende beeldtaal
van deze dagen - een benzine-
pómp, een bedje met een bol
letje erop dat een slapend men
senhoofd moet voorstellen, een
vork en een mes ter weerszijden
van een cirkel (soms ook wel
gekrpist) etc. wordt ons meege
deeld wat Clapham zoal te bie
den heeft. Een kop en schotel
staan er ook bij en het is kwart
voor elf. We draaien dus van de
A 65 af en rijden Clapham bin
nen.
Schielijk remmen voorkomt
dat we zó weer aan de andere
kant het dorp verlaten. We ke
ren en kijken de dorpsstraat af
naar beide kanten. Aan het ene
einde is iets gaande dat veel
mensen heeft getrokken. We
zijn er niet nieuwsgierig naar
want we hebben al even vastge
zeten in een piepklein dorp dat
duizenden heeft weten te inte
resseren voor zijn éénmaal per
jaar, namelijk op de Spring
Bank Holiday, gehouden markt.
Deze 'lente-vakantiedag', die
de plaats heeft ingenomen van
Hemelvaartsdag en tweede
Pinksterdag, ontketent in Enge
land net zoiets als bij ons de
carnaval. Een soort verlate kro
kusvakantie. Op de spring bank
holiday krijgen zelfs de ge
woonste dingen van het leven
een bijzondere glans, vooral
wanneer je uit Leeds, Sheffield
of van de Merseyside komt en
het gebeuren zich afspeelt in
een pittoresk dorp in de heu
vels, alleen bereikbaar langs
smalle, kronkelige wegen. Alle
maal naar de jaarmarkt in
Austwick dus. Vanuit de lucht
moet het dorp er hebben uitge
zien als een reusachtige inktvis
met glinsterende, veelkleurige
tentakels van lange rijen langs
heggen en karresporen gepar
keerde auto's. Het kostte ons
twintig minuten om ons uit de
onverwachte chaos te bevrij
den.
Waarom verder gezocht?
We büjken voor de grijze, met
klimop begroeide voorgevel
van de New Inn te staan. Een
solide naam. Een betrouwbaar
huis dat waar voor je geld biedt
en waar op een koude lentedag
als deze zeker een haardvuur
brandt. De koffie is er door
gaans redeüjk. Naar Engelse
begrippen althans.Er is vrijwel
geen plaats in Engeland, hoe
klein ook, of het bezit wel min
stens één zo'n herberg. De inte
rieurs kan ik zo langzamerhand
wel uit het blote hoofd tekenen.
Het interieur van de New Inn
te Clapham beantwoordt pre
cies aan het beeld dat voorgevel
en naam al bij ons hadden op
geroepen. Het haardvuur
brandde niet alleen, het knap
perde zelfs.
De waard, een wat kalende
vijftiger of zestiger - dat kun je
vaak moeilijk zien - loodste ons
door de naar verse boenwas
geurende public bar („hier zijn
we nog bezig met schoonma
ken") naar de saloon bar. Te
genwoordig is er nauweüjks
nog onderscheid tussen die
twee, maar het is nog niet zo
lang geleden dat je in de saloon
bar een paar penny's meer
kwijt was voor je pint dan in de
pub.
Please!
„Twee koffie please." Ne
derlanders dienen eraan te den
ken dat je in Engeland altijd
'please' behoort te zeggen.
„Twee koffie!", zonder meer,
dat klinkt behoorlijk onbehou
wen als je eenmaal gewend
bent aan het beleefde 'please'
van de Brit. Per slot van reke
ning hebben wij ook geleerd
met twee woorden te spreken
en alstublieft te zeggen, maar
wij schijnen dat een teken van
onderdanigheid te vinden en
daarom bevelen wij. Twee kof
fie!
Please dus.
„Coffee for two?" vraagt de
waard. Het onderscheid mag
subtiel üjken, maar een beetje
Engelandvaarder kent het ver
schil tussen 'twee koffie (of
thee)' en 'koffie (of thee) voor
twee'. Twee koffie is twee kop
pen en koffie voor twee is een
grote pot of twee kleinere. In
de New Inn blijken het twee
kleinere potjes te zijn, maar
niet zo klein of elk potje blijkt
koffie voor drie koppen te be
vatten. Tamelijk verrassend en
rijkelijk veel. De grootste ver
rassing echter is de koffie zelf.
Ik weet eerst niet zeker of ik
het wel goed proef. De koffie is
nog heet. Ik probeer het nog
een keer. Geen twijfel mogelijk.
Die koffie smaakt exact als de
koffie thuis. Nog wat sterker
zelfs! „Dat hebben we nog
nooit beleefd", constateert mijn
vrouw, „dit is zelfs nog lekker
der dan Rombouts of Kenco."
Rombouts
Sommige restaurants en ho
tels kondigen op straat aan
welk merk koffie zij serveren.
Kenco en Rombouts zijn altijd
goed. Vooral Rombouts want
dat zijn filters. „Een heel slim
me zet van die Belgen", zei on
langs nog iemand die zelf ook
voedingsmiddelen naar Enge
land exporteert. Rombouts le
vert alles: het serviesgoed, de
koffie, de filters, de suiker in
zakjes, de cream in kuipjes en
zelfs de pittige koffiekoekjes.
De melange lijkt me enigszins
aangepast aan de Engelse
smaak, maar toch een goede
kop koffie. De beste eigenlijk
die je er krijgen kunt. Op die
van de New Inn te Clapham
na.
Bij het afrekenen lost de
waard het raadsel zelf op. Hij
noemt het bedrag in het Neder
lands. Hij is een Nederlander.
Uit de buurt van Schalkhaar.
„Ik heb het eerst met Douwe
Egberts geprobeerd", vertelt
hij, „maar die ging er niet zo,
goed in. Nu gebruk ik Van Nel-
Ie."
„En vinden de Engelsen uw
koffie ook lekker?", vraag ik
terwijl ik de juist genoten twee
koppen nog rechtop in m'n
maag voel staan en denk aan de
gebruikelijke slappe poederkof
fie, half om half met hete melk.
„Jazeker", zegt hij, „maar er
zijn er wel veel die er een kan
netje water bij vragen."
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884..
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementen:
22,10 per maand; 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Centrale melding (ook op zaterdag) 076-236888.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076:236394/236911
Rankrplfltipc
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Van onze correspondent
Bob van Huët
LA CAMBE - Al waren
ze dan officieel uitgeslo
ten van deelname aan de
grote herdenkingscere
monie der staatshoof
den, gisteren op Utah
Beach, vele duizenden
Duitsers doorkruisen
dezer dagen het Nor-
mandische land om op
hun manier stil te staan
bij de bevrijding van
Europa.
Oud-soildaten en toeristen
maken pelgrimages naar de
historische gevechtsplaatsen
of bezoeken de prachtig aan
gelegde oorlogskerkhoven,
waar talloze soldaten van het
Derde Rijk hun eeuwige
rustplaats hebben gevonden.
Voor de ingang van het
'Soldaten Friedhof' La Cam-
be, dat ligt aan de weg tussen
Bayeux en Carentan wacht
een tiental journalisten. Ach
ter de muur liggen 21.500
Duitse soldaten begraven.
Een Amerikaanse televisie
ploeg brengt zijn materiaal
in gereedheid, want volgens
Herr Otto, de beheerder van
het kerhofkunnen de bussen
uit Düsseldorf elk moment
komen. Vijf minuten later
staan de Duitsers bij de bloe-
menstand. Een van hen blijkt
Engels te spreken. Hij vertelt
de Amerikanen over zijn oor
logservaringen, als decor
neemt de cameraman de
reusachtige grafheuvel,
waarop tussen twee beton
nen figuren een kruis staat.
Carl Ocker heeft er geen
bezwaar tegen dat de Neder
landse journalist met hem
oploopt. „Het is een pracht-
kerkhof", zegt de nu 77-jari-
ge ex-beroepsmilitair uit
Hildesheim. Het wordt on
derhouden door de 'Volks-
bund Deutscher Kriegsgra-
ber Fürsorge'. Per jaar be
taalt Carl Ocker 100 Mark
aan die organisatie die zich
belast met het onderhouden
van meer dan 500 kerkhoven,
verspreid over heel Europa
en Noord-Afrika. Hij maakt
deze reis op eigen kosten,
maar de Bund heeft alles ge
organiseerd.
Carl Ocker was artillerie-
commandant bij de 352-ste
infanteriedivisie van de
Wehrmacht en heeft D-Day
„uit de eerste hand" beleefd.
Aanvankelijk dacht hij dat
het weer om een 'fehlalarm'
ging, die zesde juni in 1944. Al
weken heerste er een paniek
stemming onder de officie
ren. Maar deze keer kwamen
ze wel. Tegen 5 uur die och
tend keek Cai;l Ocker met
een verrekijker naar de zee.
„Overal lagen boten. Het was
een armada, nooit van mijn
leven heb ik zoiets in
drukwekkends gezien." Hij
heeft gevochten bij Omaha
Beach, waar de Amerikanen
landden. Van de vijftien bat
terijen waarover hij het com
mando voerde werden er vier
door vliegtuigen uitgescha
keld. Ze moesten zich terug
trekken. Later is Carl Ocker
in de beruchte strijd bij Fa-
laise gevangen genomen, sa
men met 40.000 kameraden.
Ze hadden zo lang geschoten
tot hun munitie op was.
Tot 1948 heeft hij in krijgs
gevangenkampen gezeten;
eerst in Engeland, toen in
Canada, vervolgens weer in
Engeland. Later heeft hij in
Navo-verband zijn militaire
werkzaamheden vervolgd.
Of SS'ers het recht hebben
zich hier te vertonen? „Dat is
een moeilijke zaak", legt Carl
Ocker uit. Hij heeft vele ma
len getracht het duidelijk te
maken, maar buitenlanders
schijnen dat moeilijk te kun
nen begrijpen. „Je moet een
verschil maken tussen de Al
gemene SS en de Waffen SS",
zegt hij. „De eerste was een
meer politieke afdeling, ter
wijl de tweede daar niets
mee te maken had. SS is een
beladen afkorting, maar ik
wil niet ontkennen dat ik
respect heb voor de krijgs
kundige prestaties van de
Waf f en SS. Dat waren eerste
klas soldaten." Hij voegt daar
meteen aan toe dat hij het
niet betreurt dat het ook
SS'ers waren die als moorde
naars de geschiedenis in zijn
gegaan. „Oradour is onver
geeflijk", zegt hij.
Ergens op de onmetelijke
dodenakker staat een vrouw.
Ze huilt en veegt met een
zakdoek haar tranen weg.
Tien minuten blijft ze onbe
weeglijk staan, als in trance.
DE situatie van de Duitsers tijdens D-day wordt in de vele oorlogsmuseumpjes in Nor
mandië ook weergegeven. - foto archief de stem
Ze heet Erna Schmidt en
komt uit Beilgries, ten noor
den van Munchen. De jour
nalist zwijgt. Op de steen
staat dat hier de luitenant
Rudolf Sturm rust, geboren
27.8.1920-gesneuveld 1.8.1944.
„Met kerstmis 1943 zijn we
getrouwd", zegt de gebroken
stem van Erna Schmidt. Wat
verder op, op een bankje wil
ze erover praten. „De zwalu
wen, wat zijn er veel dit
jaar", zegt ze.
Ruaolf Sturm wilde stude
ren, staatswetenschap. Een
semester kon dat, in Berlijn,
daarna moest hij naar Rus
land. Gewond keerde hij te
rug naar Duitsland en toen
waren ze getrouwd. Rudolf
werd later naar Normandië
verplaatst. Hij hield van het
Franse land en schreef in zijn
brieven dat hij goed contact
had met de mensen. Hij had
Frans leren spreken. Zijn
laatste brief, ze heeft hem in
haar geest gegraveerd. „Ik
hoop vanavond tijd te hebben
deze brief af te schrijven, ge
dachten - we breken van
avond op, morgen ga ik ver
der." Erna Schmidt spreekt
die laatste worden met zach
te stem. Voor luitenant
Sturm is die volgende mor
gen nooit gekomen.
Erna Schmidt is her
trouwd, maar ging vaak naar
Frankrijk om het graf van
haar eerste man te bezoeken.
Een keer stond ze voor de
bloemenkiosk. Ze had een
plant gekocht, eentje die lang
mooi zou blijven. Toen zag ze
die prachtige bos rozen staan.
Ze wilde niet sentimenteel
zijn en na een aarzeling be
sloot ze alleen de plant te ko
pen. De verkoopster, een
Frangaise, had dat gezien. Ze
gaf Erna Schmidt een roos en
zei: „Voor de soldaat." Ze had
moeten huilen.
De jongeren? Wat betekent
die oorlog voor hun? Het eni
ge goed is geweest dat de erf
vijanden Frankrijk en Duits
land nu tot elkaar zijn geko
men. Ze begrijpen niet goed
waarom de bondskanselier 6
juni niet aan de herden
kingsceremonie kan deelne
men. „Het waren toch alle
maal soldaten?"
Ze is bang voor de toe
komst. De bewapening, dat
gaat de verkeerde kant op.
„En dan komt er weer een fa
naat en dan lopen de mensen
daar weer achteraan." Ze
krijgt het te kwaad. „Ent-
schul(iiging, ze is deze dagen
nu eenmaal erg gevoelig...
U komt uit Holland hè",
vraagt ze dan. „De Hollan
ders hebben ons nooit willen
vergeven, het zijn bittere
mensen." Ze verontschuldigt
zich voor die uitspraak, maar
zo voelt ze het.
Voor de begraafplaats
staat een rode Ford met een
Nederlands kenteken. Twee
jongemannen uit Tiel kijken
geobsedeerd naar de gepar
keerde Duitse auto's. Ze wil
len de journalist wel een lift
geven naar Carentan. Ze zijn
op het kerhkof geweest. „Het
is er heel anders dan op een
Amerikaans kerkhof. Het
blijven toch Duitsers", zegt
de jongste. „Ik heb hier geen
foto's gemaakt. Ze ben je nu
eenmaal opgevoed, hè."
Door Hella Piek
BOEKAREST - Roeme-
nië's meest recente
uiting van onafhanke
lijkheid is wel de beslis
sing om als enig Oost
blokland mee te doen
aan de Olympische Spe
len. Toch ziet de Roe
meense president Ceau-
cescu de besprekingen
die hij deze week in
Moskou heeft vol ver
trouwen tegemoet.
Het Kremlin zal - ondanks
Westerse speculaties die van
het tegendeel uitgaan - Roe
menië geen strafmaatregelen
opleggen.
Het bezoek van deze week
stond al geruime tijd op het
programma en is dus niet het
gevolg van Roemenië's be
slissing aan de spelen deel te
nemen. Het maakt deel uit
van een serie besprekingen
tussen de Sowj et-leider
Tsjernenko en zijn collega's
van de andere Warschau
pact landen.
Roemenië heeft zorgvuldig
vermeden aan de beslissing
om Roemeense atleten naar
Los Angeles te sturen een
propagandacampagne vast te
knopen. In Roemenië werd
aan het beslui t dan ook prak-
tisch geen ruchtbaarheid ge
geven. De Roemenen hadden
van tevoren besloten naar
Los Angeles te gaan, ook al
was een terugtrekking van
de kant van de Sowj et-Unie
te voorzien. De officiële be
vestiging van hun besluit is
'dus alleen gericht aan het
adres van de organisatoren
van de Spelen en wil niets
zeggen over de Roemeense
houding ten opzichte van de
andere Oostbloklanden.
Het feit dat Roemenië haar
eigen gang gaat wat de spe
len betreft, hoeft niemand te
verbazen. Roemenië is im
mers ook het enige Oostblok
land dat nog diplomatieke
betrekkingen met Israël on
derhoudt. Roemenië heeft al
tijd beweerd dat daardoor
communicatiewegen open
bleven, die anders niet toe
gankelijk waren geweest
voor het Kremlin.
Roemeense functionaris
sen leggen er de nadruk op
dat president Ceaucescu be
slist niet van plan is de Co-
mecon-topconferentie die op
12 juni begint te laten mis
lukken. De conferentie wordt
gehouden nu de deelnemende
landen het eens zijn gewor
den over een aantal belang
rijke punten op economisch
gebied. De uitkomst van de
conferentie staat dus eigen
lijk al van tevoren vast. In
het persbericht dat na afloop
zal verschijnen, zal worden
opgeroepen tot een uitgebrei
dere Oost-West samenwer
king op economisch gebied.
Dit stuk tekst is waarschijn
lijk al een jaar geleden opge
steld, dus voordat de verhou
dingen tussen de VS en Sow-
jet-Unie zo verslechterden.
Het feit dat dit stukje tekst
niet geschrapt is, lijkt de
Roemenen, gebrand als ze
zijn op hun zelfgekozen rol
van bemiddelaar tussen oost
en west, tevreden te stem
men.
Op de Comecon-topconfe-
rentie zullen economische
vraagstukken die slechts
voor twee landen van belang
zijn, niet besproken worden.
De Roemeense regering wil
bijvoorbeeld graag dat de
Sowjet-Unie de leverantie
van olie aan Roemenië ga
randeert. President Ceauces
cu zal daar deze week bij
presisent Tsjernenko zeker
op aandringen, maar er lijkt
weinig hoop op lange termijn
toezeggingen.
De Roemeense leider zal
zeker de nadruk leggen op
het openhouden van de mo
gelijkheid tot overleg tussen
Moskou en Washington. Roe
menië heeft zich ook aange
sloten bij de groep landen die
Iran en Irak hebben verzocht
het niet tot een confrontatie
tussen de twee supermo-
gendheden aan te laten ko
men. Tot nog toe hebben
Moskou en Washington hier
niet op gereageerd.
Roemeense diplomaten
hebben verklaard dat de Na
vo in april een belangrijke
kans op een hervatting van
de wapenwedlooponderhan
delingen voorbij heeft laten
gaan. Naar aanleiding van de
besprekingen die de minis
ters van buitenlandse zaken
van de Warschau-pact lan
den toen in Boedapest hiel
den, werd er een verklaring
opgesteld waaruit volgens de
Roemenen duidelijk bleek
dat het Kremlin de voor
waarden voor een hervatting
van het overleg wat minder
scherp gesteld had.
In plaats van er op te staan
dat de Navo eerst alle Ameri
kaanse middenlange af
standsraketten moest ver
wijderen uit West-Europa en
van verdere plaatsing af
moest zien, zeiden de War-
schau-pact ministers slechts
dat d VS 'bereidheid moest
tonen' om van plaatsing af te
zien.
De Roemenen menen dat
dit een aanzienlijke tege
moetkoming van de kant van
de Sowjet-Unie was, maar
vrezen dat het Kremlin die
nu weer ingetrokken heeft
omdat het westen er niet op
heeft gereageerd.
Het lijkt vrij onwaar
schijnlijk dat Tsjernenko en
Ceaucescu deze week de toe
komst van het Warschau
pact landen zuillen bespre
ken. Het Warschau-pact ver
drag zal in de lente van 1985
verlengd moeten worden. De
Warschau-pact leiders zijn
zich er weliswaar van be
wust dat deze kwestie een
belangrijk agendapunt zal
worden, maar Oosteuropese
functionarissen zijn bezorgd
over het feit dat er tot nog toe
geen concrete voorstellen zijn
ingediend.
Een wijziging in het huidi
ge verdrag is waarschijnlijk
de meest realistische ziens
wijze. Roemenië zal dan mis
schien met het voorstel ko
men een clausule toe te voe
gen, die voorziet in de ont
binding van de militaire
structuur van het Warschau
pact. Deze clausule zou vol
gens de Roemeense leiders
gezien moeten worden als
een eerste stap in de richting
van het opheffen van de twee
'militaire blokken, de Navo en
het Warschau-pact.
Copyright The Guardian/De
Stem
Van onze redactie buitenland
HAMBURG/DEN
HAAG - De Europese
burger mag volgende
week voor de tweede
maal naar de stembus
voor een rechtstreekse
verkiezing van het
Europees parlement,
maar hij is nog steeds
niet overtuigd van de
voordelen van de Euro
pese eenwording.
Uit een recente opiniepei
ling blijkt dat 33 procent van
de Europeanen meent dat een
verenigd Europa de. kansen
van de nu opgroeiende jeugd
niet zal verbeteren.
Tien procent gelooft zelfs
dat de Europese eenheid de
kansen van de jeugd eerder
zal verslechteren.
Wellicht heeft deze nega
tieve uitkomst te maken met
het beeld van de EG dat de
burgers via de media voorge
schoteld krijgen. De proble
men rond de EG-begroting,
het welhaast onbetaalbaar
geworden landbouwbeleid,
de melk- en wijnpiassen, de
boter-, vlees- en fruitbergen,
de onbuigzaamheid van me
vrouw Thatcher die haar
geld terug wil, de mislukte
topconferenties: dat zijn de
feiten die het nieuws over de
EG beheersen.
Nochtans staan de EG-
burgers in vrijwel alle lidsta
ten eerder onverschillig dan
afkeurend tegenover hun
Gemeenschap. In het bijzon
der voor de burgers van de
zes landen die de EG in het
leven riepen, maar ook voor
de Ieren, is de Gemeenschap
nauwelijks nog weg te den
ken. Daarentegen hebben zij
-die er later bijgekomen zijn,
de Britten, Denen en Grie
ken, zich nog niet helemaal
met het EG-lidmaatschap
verzoend.
In Groot-Brittannië zijn
campagnes tegen de EG erg
in trek en geven opiniepeilin
gen duidelijke meerderheden
te zien voor terugtrekking uit
de Gemeenschap. De afgelo
pen winter jammerden de
kranten maandenlang over
het uitspraak van het Euro
pees Gerechtshof dat Enge
land zich niet langer mocht
verzetten tegen de invoer van
melk vanaf het vasteland.
Vakbondsleiders verklaar
den dat dit besluit de onder
gang van de traditionele
Britse melkman zou beteke
nen. Ten minste 100.000 ar
beidsplaatsen zouden op het
spel komen te staan.
De acties van de Franse
boeren tegen vleestranspor
ten uit Groot-Brittannië wa
ren voor het veel gelezen
Britse sensatieblad The Sun
aanleiding voor een regel
rechte haatcampagne tegen
de 'Frogs', de kikkerbilletjes-
etende Fransen. Op finan
cieel gebied voelen de Britten
zich gediscrimineerd door de
andere leden van de Ge
meenschap. Zij menen dat ze
veel te veel betalen aan de
EG.
Ook bij de Fransen is hun
portemonnaie de gevoeligste
plek als het om de EG gaat.
Het duidelijkst komt dat tot
uiting bij de boeren, die niet
schromen naar gewelddadige
actiemiddelen te grijpen als
him financiële positie in het
geding komt als gevolg van
het EG-beleid. Groot is hun
vrees dat de Franse wijn-,
groente- en fruitteelt veel
schade zal ondervinden van
de in het vooruitzicht gestel
de toetreding van Spanje en
Portugal. De woede van de
Lotharingse staalarbeiders
richt zich daarentegen eerder
tegen de eigen regering dan
tegen de EG en het Europese
staalbeleid.
In Italië is de landbouw
eveneens de voornaamste
bron van kritiek op de EG.
Veel Italianen denken dat de
Gemeenschap hen verplicht
in de andere lidstaten dure
landbouwprodukten te ko
pen, die zij zelf goedkoper
zouden kunnen produceren.
De Belgen staan over het
algemeen tamelijk onver
schillig tegenover de Ge
meenschap, hoewel Brussel
toch ook de 'hoofdstad' van
Europa is en de daar geves
tigde Europese instellingen
veel geld in het laatje bren
gen. Aan betogingen en pro
testen tegen de EG doen de
Belgen nauwelijks mee. Al-
leen de Waalse staalarbei
ders zijn tot nog toe de barri
caden opgegaan, toen de EG
tot de afbraak van de over
tollige staalcapaciteit besloot
en Waalse staalfabrieken
zich in hun voortbestaan be
dreigd zagen.
In Ierland is de grondhou
ding ten opzichte van de EG
positief. De Ieren konden
zich via het EG-lidmaat-
schap bevrijden van de eeu
wenlange economische af
hankelijkheid van Groot-
Brittannië. Toch heeft de
strijd die de Ieren binnen de
EG hebben gevoerd voor een
extra verhoging van de
melkprijs diepe wonden ge
slagen. Maar desondanks
schreef de Irish Times on
langs: „Wij hebben de EG
nodig, hoe verschrikkelijk
bureaucratisch zij ook zijn
mag; Zonder haar zouden we
er slechter voor staan".
In Denemarken wint de
'volksbeweging' tegen de EG
aan betekenis. De meest re
cente enquêtes in dit noorde
lijkste EG-land tonen aan
dat meer dan 50 procent van
de bevolking voor het verla
ten van de EG is. Nauwelijks
40 procent pleit voor het be
houd van het lidmaatschap.
De meesten zouden het liefst
het voorbeeld van Groenland
volgen, dat als deel van het
Deense koninkrijk op 1 ja
nuari 1985 niet meer tot de
EG zal behoren. Waarnemers
in Denemarken spreken van
een „actief ongenoegen bij de
bevolking" ten aanzien van
de Gemeenschap.
In Griekenland is het EG-
lidmaatschap nog steeds om
streden. Een conservatieve
krant schreef dat Grieken
land de enige lidstaat is waar
de campagne voor de Euro
pese verkiezingen in hoofd
zaak gaat over de vraag of de
Grieken in de Gemeenschap
moeten blijven of niet. Voor
al de Moskou-gezinde com
munisten zijn tegen. Alle an
dere (meest rechtse) opposi
tiepartijen zijn voor, terwijl
de socialistische regerings
partij Pasok een ambivalent
maar overwegend negatief
standpunt inneemt.
In Nederland staat de EG
niet meer ter discussie, aldus
de conclusie van het West-
duitse persbuteau DPA. De
Gemeenschap is hier van
zelfsprekend geworden. Wel
iswaar zijn er kritische stem
men die vinden dat de EG te
duur is, teveel ambtenaren
heeft, teveel regels wil opleg
gen, maar dit wordt niet als
een onoverkomelijk pro
bleem ervaren.
Een slechte opkomst bij de
Europese verkiezingen Van
14 en 17 juni zal de regerin
gen van de Tien duidelijk
kunnen maken dat de 270
miljoen EG-burgers iets an
ders van Brussel verwacht
hadden. Op weg naar econo
mische eenwording heeft de
EG bijvoorbeeld de wens van
de burgers genegeerd het
grensverkeer te versoepelen.
Zij verfoeien urenlange
wachttijden en willen de
grenzen ongehinderd kunnen
passeren. De Westduitse
kanselier Helmut Kohl heeft
onlangs de noodzaak onder
streept dat de EG meer 'bur
gervriendelij ke' maatregelen
neemt. Er wordt dan niet al
leen gedacht aan een soepeler
reisverkeer, maar ook aan
bestrijding van de zure regen
en van andere vormen van
grensoverschrijdende mi-
lieuverontreiniging.
Ten slotte moet volgens
Kohl ook de bestrijding van
de jeugdwerkloosheid spe
ciale aandacht krijgen. Da
vindt ook een ruime meer
derheid van de Europese be
volking. Uit de hierboven ge
noemde Europese opiniepei
ling blijkt dat 73 procent van
de mensen vindt dat de b
zich de komende jaren op ne
scheppen van banen moe
concentreren. Volgens
Europese burger dient dato
hoogste prioriteit te hebbe
de komende vijfjaar.
Re
lol
on
UTRECHT (ANP) -
mene ledenvergaderi
Nationale Ziekenh
woensdag in Utrech
stemmen voor, 89 te
blanco, akkoord ge
de invoering van een
le, op functiewaard
baseerde salarisstruc
ille 200.000 werkn
dienstverband in de
liere ziekeninrichting
De Landelijke V
van Artsen in Diens
zal de overeenkoms
deel van de cao, niet
Voor de artsen bete
functiewaarderingspl
gens de LAD dat hun
sen gemiddeld met
omlaag gaan.
DEN HAAG (ANP
en trendvolgers) o
arbeidsplaatsen.
Deze banen komen
de herbezetting van
beidstijd die vrij is
door de één procent
duurverkorting bij a
ren en trendvolgers
Met die herbezetting 1
een bedrag gemoeid
miljoen gulden en va
een bedrag van 690
gulden.
Dit heeft minister
woensdag gemeld aan
trales van overheidsp
Rietkerk geeft in zij
zicht aan de centrales
die 12.000 banen wor
deeld. Bij de politie k
350 arbeidsplaatsen b:
militair personeel 500,
Ronduit schaamteloo:
voor aanvoert: onvrede
langdurig werklozen vai
van de vaak berooide n
Politieke strijd uit.
Uitkeringstrekkers ku
wel sprake is van een s
9eringsfracties in de Tw
te snoepen, terwijl veel
komen.
Want we spreken ov<
van directeuren van so
vaste lasten maandelijks
tend te komen. Somm
vreen wonder dat datzp
an de laagst betaalden
KORTING per 1 juli
™!9ende inflatie worde
larwiji de inkomens van
Par komt bij dat de ar
lager minimum-loor
?en- Het kabinet mag
°yaal' in de schatkist c
bijstand te verlenei
Het zou het beste zijn
"9en van 1 juli niet te
6 miljarden-meevaller
,n°et het advies van de
®te herziening van het
acht. Pas daarna kan
®n. Het zou de overhe
T omdat het douceurl
DnWang kan zijn.
Jfdgeiijk dat de klap
nk°mt, maar ze krijge
de halfjaarlijkse aar
„«armee ze vandaag vs
,van de wereld niet a
asociaal zou b