even. UITBLAZEN Duizenden Duitsers in Normandië herdenken D-day ook Roemenië: hoog spel met Moskou Europese burger nog niet overtuigd van nut van EG Twaa nieu over Koffie in de New Inn Kiezen D'66 pre Schaamt Asociaal WIM KOCK DONDERDAG 7 JUN11984 ACHTERGROND Fehlalarm Tranen Erfvijanden DOET WEL MEE AAN OLYMPISCHE SPELEN Uiteenlopende gezindheid in de lidstaten Terugtrekking Onverschillig Omstreden Opkomst pONDERDAG Herwaarde functies in ziekenhuiz door arbei twee BERICHTEN uit houden dit jaar 2,6 milj roa berooid'. En op de het plan van het kabine te korten op de sociale Daarbij doet zich de regeringspartijen om e wtkeringstrekkers van bat het kabinet de lan WAO'ers per 1 januari schot houden. angs de A 65, die uit ds komt en zich 'door de Lancashire Dales richting Lake Dis trict slingert, ligt Cla- pham. Sinds dit kleine, be schaduwde dorp, in het kader van de modernise ring van het Verenigd Ko ninkrijk, zijn by-pass heeft ge kregen kun je het gemakkelijk voorbij rijden zonder het op te merken. Daarom heeft de plaatselijke nering grote borden langs de A 65 gezet met de vriendelijke uitnodiging erop Clapham toch vooral te bezoe ken. In de bekende beeldtaal van deze dagen - een benzine- pómp, een bedje met een bol letje erop dat een slapend men senhoofd moet voorstellen, een vork en een mes ter weerszijden van een cirkel (soms ook wel gekrpist) etc. wordt ons meege deeld wat Clapham zoal te bie den heeft. Een kop en schotel staan er ook bij en het is kwart voor elf. We draaien dus van de A 65 af en rijden Clapham bin nen. Schielijk remmen voorkomt dat we zó weer aan de andere kant het dorp verlaten. We ke ren en kijken de dorpsstraat af naar beide kanten. Aan het ene einde is iets gaande dat veel mensen heeft getrokken. We zijn er niet nieuwsgierig naar want we hebben al even vastge zeten in een piepklein dorp dat duizenden heeft weten te inte resseren voor zijn éénmaal per jaar, namelijk op de Spring Bank Holiday, gehouden markt. Deze 'lente-vakantiedag', die de plaats heeft ingenomen van Hemelvaartsdag en tweede Pinksterdag, ontketent in Enge land net zoiets als bij ons de carnaval. Een soort verlate kro kusvakantie. Op de spring bank holiday krijgen zelfs de ge woonste dingen van het leven een bijzondere glans, vooral wanneer je uit Leeds, Sheffield of van de Merseyside komt en het gebeuren zich afspeelt in een pittoresk dorp in de heu vels, alleen bereikbaar langs smalle, kronkelige wegen. Alle maal naar de jaarmarkt in Austwick dus. Vanuit de lucht moet het dorp er hebben uitge zien als een reusachtige inktvis met glinsterende, veelkleurige tentakels van lange rijen langs heggen en karresporen gepar keerde auto's. Het kostte ons twintig minuten om ons uit de onverwachte chaos te bevrij den. Waarom verder gezocht? We büjken voor de grijze, met klimop begroeide voorgevel van de New Inn te staan. Een solide naam. Een betrouwbaar huis dat waar voor je geld biedt en waar op een koude lentedag als deze zeker een haardvuur brandt. De koffie is er door gaans redeüjk. Naar Engelse begrippen althans.Er is vrijwel geen plaats in Engeland, hoe klein ook, of het bezit wel min stens één zo'n herberg. De inte rieurs kan ik zo langzamerhand wel uit het blote hoofd tekenen. Het interieur van de New Inn te Clapham beantwoordt pre cies aan het beeld dat voorgevel en naam al bij ons hadden op geroepen. Het haardvuur brandde niet alleen, het knap perde zelfs. De waard, een wat kalende vijftiger of zestiger - dat kun je vaak moeilijk zien - loodste ons door de naar verse boenwas geurende public bar („hier zijn we nog bezig met schoonma ken") naar de saloon bar. Te genwoordig is er nauweüjks nog onderscheid tussen die twee, maar het is nog niet zo lang geleden dat je in de saloon bar een paar penny's meer kwijt was voor je pint dan in de pub. Please! „Twee koffie please." Ne derlanders dienen eraan te den ken dat je in Engeland altijd 'please' behoort te zeggen. „Twee koffie!", zonder meer, dat klinkt behoorlijk onbehou wen als je eenmaal gewend bent aan het beleefde 'please' van de Brit. Per slot van reke ning hebben wij ook geleerd met twee woorden te spreken en alstublieft te zeggen, maar wij schijnen dat een teken van onderdanigheid te vinden en daarom bevelen wij. Twee kof fie! Please dus. „Coffee for two?" vraagt de waard. Het onderscheid mag subtiel üjken, maar een beetje Engelandvaarder kent het ver schil tussen 'twee koffie (of thee)' en 'koffie (of thee) voor twee'. Twee koffie is twee kop pen en koffie voor twee is een grote pot of twee kleinere. In de New Inn blijken het twee kleinere potjes te zijn, maar niet zo klein of elk potje blijkt koffie voor drie koppen te be vatten. Tamelijk verrassend en rijkelijk veel. De grootste ver rassing echter is de koffie zelf. Ik weet eerst niet zeker of ik het wel goed proef. De koffie is nog heet. Ik probeer het nog een keer. Geen twijfel mogelijk. Die koffie smaakt exact als de koffie thuis. Nog wat sterker zelfs! „Dat hebben we nog nooit beleefd", constateert mijn vrouw, „dit is zelfs nog lekker der dan Rombouts of Kenco." Rombouts Sommige restaurants en ho tels kondigen op straat aan welk merk koffie zij serveren. Kenco en Rombouts zijn altijd goed. Vooral Rombouts want dat zijn filters. „Een heel slim me zet van die Belgen", zei on langs nog iemand die zelf ook voedingsmiddelen naar Enge land exporteert. Rombouts le vert alles: het serviesgoed, de koffie, de filters, de suiker in zakjes, de cream in kuipjes en zelfs de pittige koffiekoekjes. De melange lijkt me enigszins aangepast aan de Engelse smaak, maar toch een goede kop koffie. De beste eigenlijk die je er krijgen kunt. Op die van de New Inn te Clapham na. Bij het afrekenen lost de waard het raadsel zelf op. Hij noemt het bedrag in het Neder lands. Hij is een Nederlander. Uit de buurt van Schalkhaar. „Ik heb het eerst met Douwe Egberts geprobeerd", vertelt hij, „maar die ging er niet zo, goed in. Nu gebruk ik Van Nel- Ie." „En vinden de Engelsen uw koffie ook lekker?", vraag ik terwijl ik de juist genoten twee koppen nog rechtop in m'n maag voel staan en denk aan de gebruikelijke slappe poederkof fie, half om half met hete melk. „Jazeker", zegt hij, „maar er zijn er wel veel die er een kan netje water bij vragen." Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs J.H.M. Brader. Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236883. Sportredactie 076-236884.. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Goes, Klokstraat 101100-28030. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957. Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur. Abonnementen: 22,10 per maand; 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Centrale melding (ook op zaterdag) 076-236888. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076:236394/236911 Rankrplfltipc Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. Van onze correspondent Bob van Huët LA CAMBE - Al waren ze dan officieel uitgeslo ten van deelname aan de grote herdenkingscere monie der staatshoof den, gisteren op Utah Beach, vele duizenden Duitsers doorkruisen dezer dagen het Nor- mandische land om op hun manier stil te staan bij de bevrijding van Europa. Oud-soildaten en toeristen maken pelgrimages naar de historische gevechtsplaatsen of bezoeken de prachtig aan gelegde oorlogskerkhoven, waar talloze soldaten van het Derde Rijk hun eeuwige rustplaats hebben gevonden. Voor de ingang van het 'Soldaten Friedhof' La Cam- be, dat ligt aan de weg tussen Bayeux en Carentan wacht een tiental journalisten. Ach ter de muur liggen 21.500 Duitse soldaten begraven. Een Amerikaanse televisie ploeg brengt zijn materiaal in gereedheid, want volgens Herr Otto, de beheerder van het kerhofkunnen de bussen uit Düsseldorf elk moment komen. Vijf minuten later staan de Duitsers bij de bloe- menstand. Een van hen blijkt Engels te spreken. Hij vertelt de Amerikanen over zijn oor logservaringen, als decor neemt de cameraman de reusachtige grafheuvel, waarop tussen twee beton nen figuren een kruis staat. Carl Ocker heeft er geen bezwaar tegen dat de Neder landse journalist met hem oploopt. „Het is een pracht- kerkhof", zegt de nu 77-jari- ge ex-beroepsmilitair uit Hildesheim. Het wordt on derhouden door de 'Volks- bund Deutscher Kriegsgra- ber Fürsorge'. Per jaar be taalt Carl Ocker 100 Mark aan die organisatie die zich belast met het onderhouden van meer dan 500 kerkhoven, verspreid over heel Europa en Noord-Afrika. Hij maakt deze reis op eigen kosten, maar de Bund heeft alles ge organiseerd. Carl Ocker was artillerie- commandant bij de 352-ste infanteriedivisie van de Wehrmacht en heeft D-Day „uit de eerste hand" beleefd. Aanvankelijk dacht hij dat het weer om een 'fehlalarm' ging, die zesde juni in 1944. Al weken heerste er een paniek stemming onder de officie ren. Maar deze keer kwamen ze wel. Tegen 5 uur die och tend keek Cai;l Ocker met een verrekijker naar de zee. „Overal lagen boten. Het was een armada, nooit van mijn leven heb ik zoiets in drukwekkends gezien." Hij heeft gevochten bij Omaha Beach, waar de Amerikanen landden. Van de vijftien bat terijen waarover hij het com mando voerde werden er vier door vliegtuigen uitgescha keld. Ze moesten zich terug trekken. Later is Carl Ocker in de beruchte strijd bij Fa- laise gevangen genomen, sa men met 40.000 kameraden. Ze hadden zo lang geschoten tot hun munitie op was. Tot 1948 heeft hij in krijgs gevangenkampen gezeten; eerst in Engeland, toen in Canada, vervolgens weer in Engeland. Later heeft hij in Navo-verband zijn militaire werkzaamheden vervolgd. Of SS'ers het recht hebben zich hier te vertonen? „Dat is een moeilijke zaak", legt Carl Ocker uit. Hij heeft vele ma len getracht het duidelijk te maken, maar buitenlanders schijnen dat moeilijk te kun nen begrijpen. „Je moet een verschil maken tussen de Al gemene SS en de Waffen SS", zegt hij. „De eerste was een meer politieke afdeling, ter wijl de tweede daar niets mee te maken had. SS is een beladen afkorting, maar ik wil niet ontkennen dat ik respect heb voor de krijgs kundige prestaties van de Waf f en SS. Dat waren eerste klas soldaten." Hij voegt daar meteen aan toe dat hij het niet betreurt dat het ook SS'ers waren die als moorde naars de geschiedenis in zijn gegaan. „Oradour is onver geeflijk", zegt hij. Ergens op de onmetelijke dodenakker staat een vrouw. Ze huilt en veegt met een zakdoek haar tranen weg. Tien minuten blijft ze onbe weeglijk staan, als in trance. DE situatie van de Duitsers tijdens D-day wordt in de vele oorlogsmuseumpjes in Nor mandië ook weergegeven. - foto archief de stem Ze heet Erna Schmidt en komt uit Beilgries, ten noor den van Munchen. De jour nalist zwijgt. Op de steen staat dat hier de luitenant Rudolf Sturm rust, geboren 27.8.1920-gesneuveld 1.8.1944. „Met kerstmis 1943 zijn we getrouwd", zegt de gebroken stem van Erna Schmidt. Wat verder op, op een bankje wil ze erover praten. „De zwalu wen, wat zijn er veel dit jaar", zegt ze. Ruaolf Sturm wilde stude ren, staatswetenschap. Een semester kon dat, in Berlijn, daarna moest hij naar Rus land. Gewond keerde hij te rug naar Duitsland en toen waren ze getrouwd. Rudolf werd later naar Normandië verplaatst. Hij hield van het Franse land en schreef in zijn brieven dat hij goed contact had met de mensen. Hij had Frans leren spreken. Zijn laatste brief, ze heeft hem in haar geest gegraveerd. „Ik hoop vanavond tijd te hebben deze brief af te schrijven, ge dachten - we breken van avond op, morgen ga ik ver der." Erna Schmidt spreekt die laatste worden met zach te stem. Voor luitenant Sturm is die volgende mor gen nooit gekomen. Erna Schmidt is her trouwd, maar ging vaak naar Frankrijk om het graf van haar eerste man te bezoeken. Een keer stond ze voor de bloemenkiosk. Ze had een plant gekocht, eentje die lang mooi zou blijven. Toen zag ze die prachtige bos rozen staan. Ze wilde niet sentimenteel zijn en na een aarzeling be sloot ze alleen de plant te ko pen. De verkoopster, een Frangaise, had dat gezien. Ze gaf Erna Schmidt een roos en zei: „Voor de soldaat." Ze had moeten huilen. De jongeren? Wat betekent die oorlog voor hun? Het eni ge goed is geweest dat de erf vijanden Frankrijk en Duits land nu tot elkaar zijn geko men. Ze begrijpen niet goed waarom de bondskanselier 6 juni niet aan de herden kingsceremonie kan deelne men. „Het waren toch alle maal soldaten?" Ze is bang voor de toe komst. De bewapening, dat gaat de verkeerde kant op. „En dan komt er weer een fa naat en dan lopen de mensen daar weer achteraan." Ze krijgt het te kwaad. „Ent- schul(iiging, ze is deze dagen nu eenmaal erg gevoelig... U komt uit Holland hè", vraagt ze dan. „De Hollan ders hebben ons nooit willen vergeven, het zijn bittere mensen." Ze verontschuldigt zich voor die uitspraak, maar zo voelt ze het. Voor de begraafplaats staat een rode Ford met een Nederlands kenteken. Twee jongemannen uit Tiel kijken geobsedeerd naar de gepar keerde Duitse auto's. Ze wil len de journalist wel een lift geven naar Carentan. Ze zijn op het kerhkof geweest. „Het is er heel anders dan op een Amerikaans kerkhof. Het blijven toch Duitsers", zegt de jongste. „Ik heb hier geen foto's gemaakt. Ze ben je nu eenmaal opgevoed, hè." Door Hella Piek BOEKAREST - Roeme- nië's meest recente uiting van onafhanke lijkheid is wel de beslis sing om als enig Oost blokland mee te doen aan de Olympische Spe len. Toch ziet de Roe meense president Ceau- cescu de besprekingen die hij deze week in Moskou heeft vol ver trouwen tegemoet. Het Kremlin zal - ondanks Westerse speculaties die van het tegendeel uitgaan - Roe menië geen strafmaatregelen opleggen. Het bezoek van deze week stond al geruime tijd op het programma en is dus niet het gevolg van Roemenië's be slissing aan de spelen deel te nemen. Het maakt deel uit van een serie besprekingen tussen de Sowj et-leider Tsjernenko en zijn collega's van de andere Warschau pact landen. Roemenië heeft zorgvuldig vermeden aan de beslissing om Roemeense atleten naar Los Angeles te sturen een propagandacampagne vast te knopen. In Roemenië werd aan het beslui t dan ook prak- tisch geen ruchtbaarheid ge geven. De Roemenen hadden van tevoren besloten naar Los Angeles te gaan, ook al was een terugtrekking van de kant van de Sowj et-Unie te voorzien. De officiële be vestiging van hun besluit is 'dus alleen gericht aan het adres van de organisatoren van de Spelen en wil niets zeggen over de Roemeense houding ten opzichte van de andere Oostbloklanden. Het feit dat Roemenië haar eigen gang gaat wat de spe len betreft, hoeft niemand te verbazen. Roemenië is im mers ook het enige Oostblok land dat nog diplomatieke betrekkingen met Israël on derhoudt. Roemenië heeft al tijd beweerd dat daardoor communicatiewegen open bleven, die anders niet toe gankelijk waren geweest voor het Kremlin. Roemeense functionaris sen leggen er de nadruk op dat president Ceaucescu be slist niet van plan is de Co- mecon-topconferentie die op 12 juni begint te laten mis lukken. De conferentie wordt gehouden nu de deelnemende landen het eens zijn gewor den over een aantal belang rijke punten op economisch gebied. De uitkomst van de conferentie staat dus eigen lijk al van tevoren vast. In het persbericht dat na afloop zal verschijnen, zal worden opgeroepen tot een uitgebrei dere Oost-West samenwer king op economisch gebied. Dit stuk tekst is waarschijn lijk al een jaar geleden opge steld, dus voordat de verhou dingen tussen de VS en Sow- jet-Unie zo verslechterden. Het feit dat dit stukje tekst niet geschrapt is, lijkt de Roemenen, gebrand als ze zijn op hun zelfgekozen rol van bemiddelaar tussen oost en west, tevreden te stem men. Op de Comecon-topconfe- rentie zullen economische vraagstukken die slechts voor twee landen van belang zijn, niet besproken worden. De Roemeense regering wil bijvoorbeeld graag dat de Sowjet-Unie de leverantie van olie aan Roemenië ga randeert. President Ceauces cu zal daar deze week bij presisent Tsjernenko zeker op aandringen, maar er lijkt weinig hoop op lange termijn toezeggingen. De Roemeense leider zal zeker de nadruk leggen op het openhouden van de mo gelijkheid tot overleg tussen Moskou en Washington. Roe menië heeft zich ook aange sloten bij de groep landen die Iran en Irak hebben verzocht het niet tot een confrontatie tussen de twee supermo- gendheden aan te laten ko men. Tot nog toe hebben Moskou en Washington hier niet op gereageerd. Roemeense diplomaten hebben verklaard dat de Na vo in april een belangrijke kans op een hervatting van de wapenwedlooponderhan delingen voorbij heeft laten gaan. Naar aanleiding van de besprekingen die de minis ters van buitenlandse zaken van de Warschau-pact lan den toen in Boedapest hiel den, werd er een verklaring opgesteld waaruit volgens de Roemenen duidelijk bleek dat het Kremlin de voor waarden voor een hervatting van het overleg wat minder scherp gesteld had. In plaats van er op te staan dat de Navo eerst alle Ameri kaanse middenlange af standsraketten moest ver wijderen uit West-Europa en van verdere plaatsing af moest zien, zeiden de War- schau-pact ministers slechts dat d VS 'bereidheid moest tonen' om van plaatsing af te zien. De Roemenen menen dat dit een aanzienlijke tege moetkoming van de kant van de Sowjet-Unie was, maar vrezen dat het Kremlin die nu weer ingetrokken heeft omdat het westen er niet op heeft gereageerd. Het lijkt vrij onwaar schijnlijk dat Tsjernenko en Ceaucescu deze week de toe komst van het Warschau pact landen zuillen bespre ken. Het Warschau-pact ver drag zal in de lente van 1985 verlengd moeten worden. De Warschau-pact leiders zijn zich er weliswaar van be wust dat deze kwestie een belangrijk agendapunt zal worden, maar Oosteuropese functionarissen zijn bezorgd over het feit dat er tot nog toe geen concrete voorstellen zijn ingediend. Een wijziging in het huidi ge verdrag is waarschijnlijk de meest realistische ziens wijze. Roemenië zal dan mis schien met het voorstel ko men een clausule toe te voe gen, die voorziet in de ont binding van de militaire structuur van het Warschau pact. Deze clausule zou vol gens de Roemeense leiders gezien moeten worden als een eerste stap in de richting van het opheffen van de twee 'militaire blokken, de Navo en het Warschau-pact. Copyright The Guardian/De Stem Van onze redactie buitenland HAMBURG/DEN HAAG - De Europese burger mag volgende week voor de tweede maal naar de stembus voor een rechtstreekse verkiezing van het Europees parlement, maar hij is nog steeds niet overtuigd van de voordelen van de Euro pese eenwording. Uit een recente opiniepei ling blijkt dat 33 procent van de Europeanen meent dat een verenigd Europa de. kansen van de nu opgroeiende jeugd niet zal verbeteren. Tien procent gelooft zelfs dat de Europese eenheid de kansen van de jeugd eerder zal verslechteren. Wellicht heeft deze nega tieve uitkomst te maken met het beeld van de EG dat de burgers via de media voorge schoteld krijgen. De proble men rond de EG-begroting, het welhaast onbetaalbaar geworden landbouwbeleid, de melk- en wijnpiassen, de boter-, vlees- en fruitbergen, de onbuigzaamheid van me vrouw Thatcher die haar geld terug wil, de mislukte topconferenties: dat zijn de feiten die het nieuws over de EG beheersen. Nochtans staan de EG- burgers in vrijwel alle lidsta ten eerder onverschillig dan afkeurend tegenover hun Gemeenschap. In het bijzon der voor de burgers van de zes landen die de EG in het leven riepen, maar ook voor de Ieren, is de Gemeenschap nauwelijks nog weg te den ken. Daarentegen hebben zij -die er later bijgekomen zijn, de Britten, Denen en Grie ken, zich nog niet helemaal met het EG-lidmaatschap verzoend. In Groot-Brittannië zijn campagnes tegen de EG erg in trek en geven opiniepeilin gen duidelijke meerderheden te zien voor terugtrekking uit de Gemeenschap. De afgelo pen winter jammerden de kranten maandenlang over het uitspraak van het Euro pees Gerechtshof dat Enge land zich niet langer mocht verzetten tegen de invoer van melk vanaf het vasteland. Vakbondsleiders verklaar den dat dit besluit de onder gang van de traditionele Britse melkman zou beteke nen. Ten minste 100.000 ar beidsplaatsen zouden op het spel komen te staan. De acties van de Franse boeren tegen vleestranspor ten uit Groot-Brittannië wa ren voor het veel gelezen Britse sensatieblad The Sun aanleiding voor een regel rechte haatcampagne tegen de 'Frogs', de kikkerbilletjes- etende Fransen. Op finan cieel gebied voelen de Britten zich gediscrimineerd door de andere leden van de Ge meenschap. Zij menen dat ze veel te veel betalen aan de EG. Ook bij de Fransen is hun portemonnaie de gevoeligste plek als het om de EG gaat. Het duidelijkst komt dat tot uiting bij de boeren, die niet schromen naar gewelddadige actiemiddelen te grijpen als him financiële positie in het geding komt als gevolg van het EG-beleid. Groot is hun vrees dat de Franse wijn-, groente- en fruitteelt veel schade zal ondervinden van de in het vooruitzicht gestel de toetreding van Spanje en Portugal. De woede van de Lotharingse staalarbeiders richt zich daarentegen eerder tegen de eigen regering dan tegen de EG en het Europese staalbeleid. In Italië is de landbouw eveneens de voornaamste bron van kritiek op de EG. Veel Italianen denken dat de Gemeenschap hen verplicht in de andere lidstaten dure landbouwprodukten te ko pen, die zij zelf goedkoper zouden kunnen produceren. De Belgen staan over het algemeen tamelijk onver schillig tegenover de Ge meenschap, hoewel Brussel toch ook de 'hoofdstad' van Europa is en de daar geves tigde Europese instellingen veel geld in het laatje bren gen. Aan betogingen en pro testen tegen de EG doen de Belgen nauwelijks mee. Al- leen de Waalse staalarbei ders zijn tot nog toe de barri caden opgegaan, toen de EG tot de afbraak van de over tollige staalcapaciteit besloot en Waalse staalfabrieken zich in hun voortbestaan be dreigd zagen. In Ierland is de grondhou ding ten opzichte van de EG positief. De Ieren konden zich via het EG-lidmaat- schap bevrijden van de eeu wenlange economische af hankelijkheid van Groot- Brittannië. Toch heeft de strijd die de Ieren binnen de EG hebben gevoerd voor een extra verhoging van de melkprijs diepe wonden ge slagen. Maar desondanks schreef de Irish Times on langs: „Wij hebben de EG nodig, hoe verschrikkelijk bureaucratisch zij ook zijn mag; Zonder haar zouden we er slechter voor staan". In Denemarken wint de 'volksbeweging' tegen de EG aan betekenis. De meest re cente enquêtes in dit noorde lijkste EG-land tonen aan dat meer dan 50 procent van de bevolking voor het verla ten van de EG is. Nauwelijks 40 procent pleit voor het be houd van het lidmaatschap. De meesten zouden het liefst het voorbeeld van Groenland volgen, dat als deel van het Deense koninkrijk op 1 ja nuari 1985 niet meer tot de EG zal behoren. Waarnemers in Denemarken spreken van een „actief ongenoegen bij de bevolking" ten aanzien van de Gemeenschap. In Griekenland is het EG- lidmaatschap nog steeds om streden. Een conservatieve krant schreef dat Grieken land de enige lidstaat is waar de campagne voor de Euro pese verkiezingen in hoofd zaak gaat over de vraag of de Grieken in de Gemeenschap moeten blijven of niet. Voor al de Moskou-gezinde com munisten zijn tegen. Alle an dere (meest rechtse) opposi tiepartijen zijn voor, terwijl de socialistische regerings partij Pasok een ambivalent maar overwegend negatief standpunt inneemt. In Nederland staat de EG niet meer ter discussie, aldus de conclusie van het West- duitse persbuteau DPA. De Gemeenschap is hier van zelfsprekend geworden. Wel iswaar zijn er kritische stem men die vinden dat de EG te duur is, teveel ambtenaren heeft, teveel regels wil opleg gen, maar dit wordt niet als een onoverkomelijk pro bleem ervaren. Een slechte opkomst bij de Europese verkiezingen Van 14 en 17 juni zal de regerin gen van de Tien duidelijk kunnen maken dat de 270 miljoen EG-burgers iets an ders van Brussel verwacht hadden. Op weg naar econo mische eenwording heeft de EG bijvoorbeeld de wens van de burgers genegeerd het grensverkeer te versoepelen. Zij verfoeien urenlange wachttijden en willen de grenzen ongehinderd kunnen passeren. De Westduitse kanselier Helmut Kohl heeft onlangs de noodzaak onder streept dat de EG meer 'bur gervriendelij ke' maatregelen neemt. Er wordt dan niet al leen gedacht aan een soepeler reisverkeer, maar ook aan bestrijding van de zure regen en van andere vormen van grensoverschrijdende mi- lieuverontreiniging. Ten slotte moet volgens Kohl ook de bestrijding van de jeugdwerkloosheid spe ciale aandacht krijgen. Da vindt ook een ruime meer derheid van de Europese be volking. Uit de hierboven ge noemde Europese opiniepei ling blijkt dat 73 procent van de mensen vindt dat de b zich de komende jaren op ne scheppen van banen moe concentreren. Volgens Europese burger dient dato hoogste prioriteit te hebbe de komende vijfjaar. Re lol on UTRECHT (ANP) - mene ledenvergaderi Nationale Ziekenh woensdag in Utrech stemmen voor, 89 te blanco, akkoord ge de invoering van een le, op functiewaard baseerde salarisstruc ille 200.000 werkn dienstverband in de liere ziekeninrichting De Landelijke V van Artsen in Diens zal de overeenkoms deel van de cao, niet Voor de artsen bete functiewaarderingspl gens de LAD dat hun sen gemiddeld met omlaag gaan. DEN HAAG (ANP en trendvolgers) o arbeidsplaatsen. Deze banen komen de herbezetting van beidstijd die vrij is door de één procent duurverkorting bij a ren en trendvolgers Met die herbezetting 1 een bedrag gemoeid miljoen gulden en va een bedrag van 690 gulden. Dit heeft minister woensdag gemeld aan trales van overheidsp Rietkerk geeft in zij zicht aan de centrales die 12.000 banen wor deeld. Bij de politie k 350 arbeidsplaatsen b: militair personeel 500, Ronduit schaamteloo: voor aanvoert: onvrede langdurig werklozen vai van de vaak berooide n Politieke strijd uit. Uitkeringstrekkers ku wel sprake is van een s 9eringsfracties in de Tw te snoepen, terwijl veel komen. Want we spreken ov< van directeuren van so vaste lasten maandelijks tend te komen. Somm vreen wonder dat datzp an de laagst betaalden KORTING per 1 juli ™!9ende inflatie worde larwiji de inkomens van Par komt bij dat de ar lager minimum-loor ?en- Het kabinet mag °yaal' in de schatkist c bijstand te verlenei Het zou het beste zijn "9en van 1 juli niet te 6 miljarden-meevaller ,n°et het advies van de ®te herziening van het acht. Pas daarna kan ®n. Het zou de overhe T omdat het douceurl DnWang kan zijn. Jfdgeiijk dat de klap nk°mt, maar ze krijge de halfjaarlijkse aar „«armee ze vandaag vs ,van de wereld niet a asociaal zou b

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1984 | | pagina 2