'Groen is voor
policicus een
gewild doelwit
Dieven bederven
vakantie aan de
Costa Brava
Dame Margot
Fonteyn 65 jaar
Wijze Oude Wijven
Uitbrei
handel
Oost-E
bescherm1
Britse en Fr;
De beplanters contra het vier-jaren-denken:
Wel genoeg water dit jaar
DEBTIM
=EXTRA OP DINSDAGS
PAPIER'
VOOR UW PEN
Mensen en
landen
Sekssymbool
voor denkende
vrouw
Hongerstakend
parlementslid
redt 330 banen
Ooki
DINSDAG 22 ME11984
T11
Door onze verslaggever
DEN HAAGDEVENTER -
De 'groenman' zegt: „Ik be
grijp het op grond van mijn
ervaringen in het politieke
circus wel een beetje. Kijk,
als je moet bezuinigen, dan
lijd je als bestuurder in eer
ste instantie weinig schade
als je een plantsoen laat ver
waarlozen. In elk geval min
der dan wanneer je - pak
weg - een welzijnswerker
ontslaat. De verleiding bij
politici is groot dü&r te be
zuinigen waar zo weinig
mogelijk mensen onmiddel
lijk op hun achterste benen
staan.
De groenman in kwestie is
directeur H Brinksma van
de Plantsoenendienst van
Deventer, volgende week
gastheer op de bijeenkomst
van zijn collega's, waar de
bezunigingen op het groen
uitvoerig aan de orde ko
men.
Gewetensvraag aan
Brinksma: hebt u de indruk
dat de bezuinigingen in deze
sector veel geld opleveren?
„Daar kan ik met één
woord op antwoorden: néé.
Het gaat om relatief hele
kleine bedragen. En daar
komt nog iets bij. Wat je hou
misschien in je zak houdt,
dat moet je straks dubbel en
dwars bijpassen. We hebben
in dit land met z'n allen véél
geld gestopt in onze parken
en soortgelijke voorzienin
gen. Wat sommigen nou ver
geten dat is dat je het onder
houd daarvan niet kunt ver
waarlozen zonder aan mas
sale en acute kapitaalsver
nietiging te doen. Je kunt
niet eenvoudig op een be
paald moment - als er weer
meer geld is - doorgaan
waar je opgehouden bent."
Later
Nou roept iedereen natuur
lijk dat er in zijn sector niet
moet worden bespaard.
Hebben de groenmensen
aparte argumenten?
Brinksma: „Natuurlijk
heeft iedereen zijn eigen ar
gumenten. Wij zeggen: wat
we nu doen aan het groen,
dat is eigenlijk voor onze
kinderen en kleinkinderen.
We geven geld uit voor mor
gen - en het is verleidelijk
dat maar in de zak te hou
den. Maar het is volstrekt
onverantwoord tegenover de
volgende generaties.
De groenen weren zich in
Nederland.
Géén nieuwe politieke
groepering, maar de
mensen die verantwoor
delijk zijn voor wat het
'openbaar groen' heet.
Een sector die fors heeft
moeten inleveren door de
bezuiningen. Aanleg van
nieuwe voorzieningen en
onderhoud van bestaan
de: vrijwel overal kan
men de gevolgen van de
bezuiniging zien.
Maar het moet niet te gek
worden. Vorige week
protesteerden de provin
cie Zuid-Holland en een
aantal grote steden tegen
de manier waarop het fi
nanciële snoeimes wordt
gehanteerd, en deze week
krijgt de viering van het
vijf en zeventigjarig be
staan van de vereniging
van hoofden van gemeen
tebeplantingen in Deven
ter een grimmig tintje.
Er is een tweede argu
ment: onze aandacht is in de
loop van de jaren steeds
meer verschoven van het
'kijk-groen' en het 'wandel -
'groen' naar voorzieningen
voor actieve recreatie. Lo
gisch: vroeger hadden de
mensen hooguit tijd voor
een stukje-om, maar nu wil
men méér. En uitgerekend
in een tijd dat de mensen
méér vrij hebben of hele
maal niet meer werken gaan
we de mogelijkheden beper
ken. Dat staat haaks op el
kaar."
tuinbouwscholen die staan
te trappelen. En er is werk
in overvloed, want uit de tijd
dat de bomen - hoe toepas
selijk - tot de hemel groei
den, liggen er nog veel on
uitgevoerde plannen. Ik
denk dat de stemming om
slaat, en dat we binnenkort
niet meer per Afrikaantje
hoeven te beknibbelen
Dus onze kleinkinderen
zullen ons geen verwijten
kunnen maken?
„Ik hoop het niet, en ik
dénk het ook niet - ik houd
het erop dat het gezonde
verstand het bijtijds wint.
Het is overigens pikant te
bedenken dat wij nü profite
ren van voorzieningen die
juist in de vorige crisisperio
de zijn aangelegd. Denk
maar aan het Amsterdamse
Bos, de Goffert in Nijmegen.
Het is natuurlijk fijn dat we
die hebben - maar ik hoop
toch niet dat er wéér zoiets
gebeurt. Néé - alsjeblieft
geen werkverschaffing. On
ze kleinkinderen moeten
kunnen profiteren van voor
zieningen die op normale
manier tot stand komen."
Propp
Bezuiniging op openbaar groen leidt dikwijls ook tot verwaarlozing.
- ARCHIEF DE STEM
Somberheid alom dus? het vuur, het barst van de met bezuinigen alleen niet
Brinksma: „Gelukkig plannen. En vroeg of laat komt Er zijn enorm veel af-
niet. Er staan veel potjes op moet men inzien dat je er gestudeerden van land- en
en
Als er geld is - zijn dan alle
zorgen voorbij?
Brinksma: „Nee, ik maak
me met name bezorgd over
het feit dat veel mensen het
groen, vooral het jonge, niet
met rust kunnen laten. En
dat is niet eens in de eerste
plaats een verwijt aan die
mensen. We hebben te ma
ken met 'slijtage' van groen
door normaal gebruik en
van opzettelijke vernieling.
Die worden alle twee on
gunstig beïnvloed door het
feit dat we steeds meer hui
zen op elke hectare proppen.
Dat is vrégen om proble
men."
Is het moeilijk om bij de
politiek begrip te krijgen
voor groene wensen?
Brinksma: „Dat valt vaak
niet mee - en ik zal u zeggen
hoe het komt. De politiek
denkt en werkt in perioden
van vier jaar, en daarna ziet
men dan wel weer. Wij den
ken consequent een groot
aantal jaren vooruit en daar
wil men niet altijd in mee
gaan. Want voor ons, groen
mensen, geldt wat altid ge
golden heeft: boompje groot,
plantertje dood
Van onze correspondent in Barcelona, Paul van de Voort)
BARCELONA - De toeristen aan de Spaanse Costa Brava
zullen dit jaar geen last hebben van watertekort of erg ver
vuilde stranden, omdat de Catalaanse autoriteiten op tijd de
nodige voorzorgsmaatregelen hebben getroffen. Minder suc
ces dreigen de plaatselijke autoriteiten echter te hebben met
het opstellen van een goed functionerend veiligheidsplan,
dat de toeristen moet beschermen in de sterk toegenomen
criminaliteit.
Door een dreigend tekort
aan geld en de benodigde
politiemanschappen zullen
de vakantiegangers dit jaar
zelf extra op hun spulletjes
moeten passen.
Aan de vervuiling van de
Costa Brava is volgens de
autoriteiten dit jaar defini
tief een einde gekomen door
de in gebruikneming van
opnieuw een groot aantal
waterzuiveringsinstallaties.
Daarmee is een nieuwe fase
bereikt in een al tien j arend
durend saneringsplan, dat
de Costa Brava optimaal ge
schikt moet maken voor de
jaarlijkse toeristenstroom.
Ook de hier en daar steeds
terugkerende kwaal van het
watertekort behoort dit sei
zoen tot het verleden. In het
voorjaar zijn namelijk grote
hoeveelheden regen geval
len, waardoor de voorraad-
bassins bij normaal gebruik
ruimschoots voldoende wa
ter bevatten om in alle be
hoefte van tijdelijke miljoe
nenbevolking te kunnen
voorzien.
Maar al dat goede nieuws
betekent nog niet dat de
plaatselijke autoriteiten het
vakantieseizoen uitsluitend
rooskleurig tegemoet zien.
Het aantal diefstallen is nog
steeds een voortdurend bron
van zorg. De sterk toegeno
men criminaliteit was vorig
jaar voor de consuls van o.a.
Nederland, België en Duits
land voldoende reden om
een alarmbrief te sturen
naar de plaatselijke gezags
hebbers. Deze hebben de
waarschuwing volledig ter
harte genomen en voor dit
jaar een uitgebreid veilig--
heidspJan opgesteld, dat en-
kele weken geleden aan de
betreffende consuls werd
gepresenteerd. Het plan is
gebaseerd op een gedetail
leerde studie van de aard en
de omvang van de crimina
liteit van het hele kustge
bied van Portbou tot aan
Blanes, dat wil zeggen de
hele Costa Brava. Uitge
breid is bestudeerd waar en
wanneer er het meest gesto
len wordt en op basis van
dat overzicht werd berekend
hoeveel extra politieman
schappen er zouden moeten
worden ingezet om de scha
de binnen de perken van het
'normale' te houden. Tot
zover een uitstekend en ver
trouwenwekkend plan, ware
het niet dat er twee grote
adders onder het gras blij
ken te liggen. Het is name
lijk nog steeds niet helemaal
duidelijk waar het nodige
geld en de nodige extra
manschappen vandaan
moeten komen. De kosten
van het veiligheidsplan
moeten grotendeels worden
gedragen door de centrale
overheid in Madrid, maar
die is de laatste maanden
voornamelijk geobsedeerd
met het zoeken naar manie
ren om het toch al schrij
nende overheidstekort bin
nen de perken te houden. En
de extra politie-agenten die
vanuit andere regio's in het
binnenland naar de kust
streken zouden moeten wor
den verplaatst, hebben in
middels luide protesten aan
getekend omdat ze hun
eigen welverdiende zomer
vakantie door de extra
dienstplicht in gevaar zien
komen.
De mogelijkheid dat het
prachtig uitgewerkt plan
dan ook beperkt blijft tot
een mooi vel papier, is hele
maal niet ondenkbeeldig.
Dit verontrust niet alleen de
middenstand, maar ook de
plaatselijke pers, die hier en
daar al bij voorbaat in de
aanval gaat tegen de buiten
landcorrespondenten die
hun lezers over de risico's
informeren. Maar de waar
heid moet natuurlijk wor
den gezegd, uiteraard zon
der daarbij te vervallen in
onnodige overdrijvingen. De
waarschuwing voor de toe
risten luidt dan ook: opge
past voor de spullen, laat
niets in de auto liggen en pas
ook op voor het apparte
ment. Want dankzij de ge
fundeerde studie weten we
nu dat 40 procent van de
diefstallen is gepleegd uit
geparkeerde auto's en 30
procent uit verlaten appar
tementen, vooral tussen
twaalf en zes uur 's middags.
(ADVERTENTIE)
Overal waar mensen wonen
wordt er gehunkerd naar
vrede en liefde, overal waar
landen zijn is er herrie of
oorlog. Rijmt dat wel? Dat
politieke gedoe breekt ons
mensen mooi de nek. Is Ne
derland toch van plan zijn
ziel te verkopen, volgen wij
als makke schapen? Het is
werkelijk een intrieste zaak
dat we gedwongen worden
die ondingen te plaatsen.
Chantage vind ik het, mogen
we zelfs geen eigen mening
meer hebben? Is dat vriend
schap? Weg met die kernro-
mel - we kunnen het niet ge
noeg overzien! Als toch tot
plaatsing wordt overgeg,.
wil dit ook zeggen: weg
de democratie! Dan regelta
staat alles, dan hebben -
staat net als de commute
ten, want de meerder)^
van de Nederlanders
m te.
gen. Zou onze intellects,
top wel inzien dat juist J
als klein land zo'n enorm'
rol kunnen spelen in het/
muieren van de vrede fo,"
een simpel nee? Zou het J
wat uitmaken met de geVo?
gen of er j a dan nee door om
bijgezet worden? Europa j>
toch al het zielige mikpm,
tussen de twee groten. Arm
Europa, eens middelpm»
der beschaving, je hebt u
hart en ziel verkocht ingr^
vertrouwen aan een vriend
die nu met je mag sollen
Laat ons kleine Nederland
neutraal blijven, de vrede
activeren en onze menin»
(eigen) horen - wij zoelte-
vrede kome wat kome mag.
maar wij zoeken geen ver"
nietiging, wij werken niet
mee aan de vernietiging var
al wat leeft. Mensen
nee, dan is het nee, al
landen ja.
Prinsenbeek
M. Puffér-van Oers
LONDEN (DPA) - Men moet
nooit bekendmaken wanneer
men afscheid neemt van het
toneel, maar op zekere dag ge
woon gaan, zei Dame Margot
Fonteyn veie jaren geleden
eens. Klaarblijkelijk heeft de
vrouw die misschien wel de
befaamdste Prima Ballerina
van onze tijd is geweest zich
aan die opvatting gehouden.
Sinds vier jaar is Margot
Fonteyn, die op 18 mei 65 jaar
werd, niet meer opgetreden.
Zij woont geheel teruggetrok
ken in een afgelegen villa in
Panama, waar zij zich naar
eigen zeggen "bijna uitslui
tend nog" bemoeit om haar
man Roberto Arias, die als
voormalig Panamees diplo
maat sinds een „mislukte"
aanslag op zijn leven in 1964
half verlamd is.
Margot Fonteyn werd als
Peggy Hookham in het zuid-
Engelse Reigate geboren. Haar
vader was een Brits ingenieur
en haar moeder een erfgena
me van Iers-Braziliaanse af
stamming. Toen ze vijf was
kreeg ze al balletles. De eer
zucht van haar moeder was er
in grote mate verantwoorde
lijk voor dat Margot Fonteyn
van begin af aan de beste do
centen had. Als kind al moest
ze het onverbiddellijke leer
plan van een beroepsdanseres
afwerken.
Op 15-jarige leeftijd werd
zij leerlinge van de school van
het Vic-Wells-Ballet, het te
genwoordige gezelschap van
de Koninklijke Opera van Co-
vent Garden. Haar debuut
was niettemin bescheiden: zij
was sneeuwvlokje in de kerst-
enscènering van Vic-Wells
van 1934. Maar in het daarop
volgende jaar gooide ze reeds
hoger ogen en was zij de solis
te in "Les Sylphides". In de ja
ren die erop volgden nam zij
dankzij haar begaafdheid,
technische beheersing en mu
zikaliteit alle klassieke rollen
voor haar rekening.
Na de tweede wereldoorlog
reeg Margot Fonteyn in Co-
vent Garden en internationaal
de ene triomf aan de andere,
veelal samen met haar lieve
lingsdanser Michael Soames.
Het beslissende keerpunt in
Margot Fonteyn.
haar loopbaan had zij te
ken aan Rudolf Nurejev, die in
1961 niet meer terugkeerdi
naar de Sovjetunie. Hij wek
tot vaste gastdanser van Co-
vent Garden benoemd en hi;
ging in februari 1962 een dans-
partnerschap met Margo'
Fonteyn aan, wat alles dat tol
dan toe was gebeurd in dt
schaduw stelde.
Na hun eerste gemeen
schappelijke optreden in "Gi
selle" kregen Fonteyn en Nu
rejev 23 open doekjes. Een re
censent schreef dat de danse
res „ondanks haar leeftijd
klaarblijkelijk het hoogtepunl
in haar carrière nog niet heeft
bereikt".
Maar wellicht haar groots#
artistieke triomf behaalde
Fonteyn in 1965 in Kenneth
MacMillans versie van "Ro
meo en Julia", toen zij en Nu
rejev als haar Romeo een ova
tie van 40 minuten in ont
vangst konden nemen. Sinds
dien schijnen de namen Nure
jev en Fonteyn onafscheidelijk
in één adem genoemd te moe
ten worden, ook al heeft het
verschil in leeftijd zeker ver
der gemeenschappelijk optre
den onmogelijk gemaakt.
Polaroid is een gedeponeerd handelsmerk van de Polaroid Corp, Mass, USA Polaroid Nederland B.V. Zonnebaan 45. 3606 CH Maarssenbroek.
WOUW, zeg i/c. Dat is geen uit
roep van opperste verbazing of
van bewondering. Het ts niet
de oorlogskreet van een in
diaan, heeft echter wel iets van
een aanvalsschreeuw. WOUW
is de naam, waaronder een
groep vrouwen met inititatief
de samenleving te lijf gaat.
Wijze oude wijven noemen ze
zichzelf, daar kwam die leuke
afkorting van. Maar ze zeggen:
wie het eleganter vindt mag
WOUW ook anders uitleggen,
dan noemen we het netjes
Wijzer Ouder Worden.
Wat willen ze met elkaar die
vrouwen van boven de vijftig,
boven de zestig of meerWaar
om hebben ze zich in een groep
verenigd? Doen ze dat omdat
het tegenwoordig mode is, dat
alles en iedereen z'n leed en el
lende, z'n vreugde en verdriet
in de groep gooit? De groep,
uxiarin problemen om en om
gewenteld en tot het laatste
achtergrondverhaal en de
diepste emotie uitgemolken
worden. Hebben zij daar ook
behoefte aan, en zitten ze daar
om in hun eigen groepje knus
en geborgen samen verder oud
te worden?
De vrouwen, dieeen paar
jaar geleden in Rotterdam
WOUW startten, noemen zich
zelf wijs en dat is het punt
waarom het hier draait. Wan
neer je al meer dan vijftig jaar
tussen en met andere mensen
geleefd hebt en je deed dat niet
met oogkleppen op en watjes
in je oren, dan heb je langza
merhand heel wat indrukken
in je bagage. Als je al die jaren
ook je gevoel een beetje op
scherp hield, dan ga je niet
eindeloos door met dat alles in
je hart en je herinnering te
stoppen: zo, rits dicht, dat is
dat. Die Rotterdamse WOUW-
sters vonden elkaar vanuit de
gedachte maatschappelijke te
kortkomingen aan de kaak te
willen stellen en er - oud en
wijs geworden - samen tegen
aan te gaan.
Neem de gezondheidszorg en
het welzijnswerk, daar lopen
zoveel mensen rond en lijnen
uiteen, dat er voor een leek -
soms juist door de specialisatie
- geen tussenkomen aan is. Je
loopt er verloren. De cliënt
voelt zich klein door de des
kundigheid van de hulpverle
ner. De hulpverlener (van wel
ke aard ook) is afhankelijk van
de klant, omdat hij/zij daar
aan een baan en bestaansrecht
ontleent. Hoezeer dus uitge
breide hulp op allerlei terrein
mogelijk lijkt, er blijven legio
mensen met hun leed, kwaal,
problemen onbegrepen alleen
staan.
De ervaring in zelfhulpgroe
pen maakt duidelijk dat dit sa
menkomen rond eenzelfde
probleem - gevoel - ervaring -
gemis - handicap nuttig en
vooral bevrijdend kan zijn. De
waarde ligt in wederzijdse
steun, herkenning, in gerichte
informatie, emotionele onder
steuning en vooral het sterke
gevoel werkelijk begrepen te
worden. Door het hele land
verspreid zijn ontelbare zelf
hulpgroepen werkzaam.
WOUW stelde er een lijst van
samen, die natuurlijk nooit
volledig kan zijn. WOUW ij
vert voor meer bekendheid,
omdat de praktijk uitwijst dat
deze vorm van hulp en nazorg
bij veel deskundigen, artsen,
ziekenhuizen onvoldoende be
kend is en te weinig gepropa
geerd wordt
De lijst van WOUW (Wil-
lartpad 11, 3055 JR Rotterdam,
tel. 010-227981) vermeldt onder
meer: autisme, DES-aktie-
groep, fobieclub, medicijnver
slaving, psoriasis, vrouwen van
gedetineerden, WEBO-borst-
kanker, onvrijwillige kinder
loosheid, postnatale depressie,
hyperventilatie. Ieder zal er uit
eigen ervaring andere groepen
of problemen aan toe kunnen
voegen. Denk aan eetversla-
ving, aan vrouiven en mannen
die lang, dun, klein of groot
zijn, die stotteren of aan hoog
begaafdheid lijden.
Je hebt ook mensen die zon
der broers of zussen door het
leven moeten, er zijn secreta
ressen met afkeer van armen
om de schouders en ogen onder
de rokken. Ook pruikdragers
willen begrip ontmoeten voor
de huizenhoge problemen bij
kleding passen, zwemmen en
fietsen, harde wind: elke tip is
xvelkom. Onder gelijken hoeft
goede raad niet duur te zijn
Zo denkt kennelijk ook het
ministerie van Sociale Zaken
en Werkgelegenheid: er zijn
videobanden uitgebracht ten
behoeve van zelfhulpgroepen
budgettering.
Of het nu jonge moeders zijn
die tot over de oren in de baby-
wasjes en -plasjes zitten, men
sen die niet in lift of vliegtuig
durven, die teveel of te weinig
werk hebben of angstdromen
beleven om een wereld vol
kernwapens, altijd geeft het
verlichting te kunnen praten
met iemand, die zegt: „Dat heb
ik ook".
NEW YORK (UPI) -
geland geboren acteur Jereffl)
Irons en toneelschrijver-at'
teur en Pulitzerprijswinnair
Sam Shepard zijn uitgeroep®
tot de "sekssymbolen van
denkende vrouw", bene»
vorige week het tijdschr
Glamour.
Het blad omschrijft
het
nei uictu
sekssymbool van de dentó
vrouw als „een nieuwJ
man met stijl en inhoud die
telligent zowel als f.v
boeiend is".
Glamour juicht „na al
torso's en punks van de
jaren" de komst van 1de
die niet alleen maar lijf1
het toneel en in de f'W
„na al die torso's en punks
de laatste jaren".
De 35-jarige Irons, aw
Broadway optreedt in
Real Thing", zegt dat hu
dat sekssymbolen "v»^
pen zonder brein" zijn. a
iets moet zijn, dan maar, „w
bool van de vrouw die
„omdat erover denken -
beter is". jjet
Volgens het tijdschri"
het sekssymbool van d
kende vrouw er wel g<*"
maar is zijn lichaam ni
afgod. „Hij is kwetsbaar'
geen zielepoot". enl
Andere sekssymbolen
zijn volgens Glamour
acteurs Ben Cross (Cha
Fire) en William Hurt
Heat, Gorky Park).
DINoiznu 22 ME1198'
Koe
PARUS (DPA) - De socia
listische parlementariër
Robert de Caumont heeft
met een hongerstaking de
arbeidsplaats gered van
330 arbeiders van een met
sluiting bedreigde alumi-
nium-fabriek in het zuiden
van Frankrijk.
Caumont beëindigde
zondag zijn vijfdaagse
hongeractie nadat het
Franse staatsbedrijf Pe-
chiney met plaatselijke
autoriteiten en vertegen
woordigers van de rege
ring was overeengekomen
de fabriek bij Briangon in
bedrijf te laten tot een deel
van de werknemers een
nieuwe arbeidsplaats heeft
gevonden. Bovendien zal
de omscholing van de ove
rige werknemers betaald
worden.
PEKING (RTR) - Een Ch
bezoeken gebracht aan vi
s daarbij overeengekon
lit te breiden.
Dit heeft de Chinese onder
ninister voor economisch
ilanning, Zhu Rongji, ver
daard in een interview met di
Engelstalige officiële kran
Uhina Daily.
De Chinezen hebben bespre
•ringen gevoerd in Hongarije
Bulgarije, Tsjechoslowakije
Polen en de DDR. Daarbij i
overeenstemming bereikt ove
projecten ter waarde vai
tachtig miljoen dollar voo
modernisering van Chines
fabrieken. China op zijn beur
zal de Oosteuropese landei
voorzien van landbouwpro
dukten en produkten van d
lichte industrie, waaronde
textiel. De handel tussen Chi
na en de vijf landen zal di
jaar naar verwachting eei
waarde hebben van 900 mil
Van onze corresponde
LONDEN - De Britse Midlai
tional Westminster banken er
Banque Indosuez, Banque Ni
Paris en Crédit Lyonnais gevi
nngcn van hun respectieve
raad onder het Noordzee H
dubbele spoorwegtunnel te lat
Een dergelijke ondernemin
Jaar in beslag nemen en na
miljard pond kosten.
De vijf banken publicerei
net lang verwachte rapport.
®r bijna twee jaar aan geweri
der meer tot gevolg heeft, dat
ëina's dik is.
Of Groot-Brittannië en Fró
nieuw zullen overgaan tot het
^n verkeersverbinding ond(
■taal, hangt af van dit rappo
de vijf banken zou een dergel
neming geringe openbare
Met de P2'
Micro is de
Voor elke
de passent
prijs d
Philij