'Groen is voor policicus een gewild doelwit Dieven bederven vakantie aan de Costa Brava Dame Margot Fonteyn 65 jaar Wijze Oude Wijven Uitbrei handel Oost-E bescherm1 Britse en Fr; De beplanters contra het vier-jaren-denken: Wel genoeg water dit jaar DEBTIM =EXTRA OP DINSDAGS PAPIER' VOOR UW PEN Mensen en landen Sekssymbool voor denkende vrouw Hongerstakend parlementslid redt 330 banen Ooki DINSDAG 22 ME11984 T11 Door onze verslaggever DEN HAAGDEVENTER - De 'groenman' zegt: „Ik be grijp het op grond van mijn ervaringen in het politieke circus wel een beetje. Kijk, als je moet bezuinigen, dan lijd je als bestuurder in eer ste instantie weinig schade als je een plantsoen laat ver waarlozen. In elk geval min der dan wanneer je - pak weg - een welzijnswerker ontslaat. De verleiding bij politici is groot dü&r te be zuinigen waar zo weinig mogelijk mensen onmiddel lijk op hun achterste benen staan. De groenman in kwestie is directeur H Brinksma van de Plantsoenendienst van Deventer, volgende week gastheer op de bijeenkomst van zijn collega's, waar de bezunigingen op het groen uitvoerig aan de orde ko men. Gewetensvraag aan Brinksma: hebt u de indruk dat de bezuinigingen in deze sector veel geld opleveren? „Daar kan ik met één woord op antwoorden: néé. Het gaat om relatief hele kleine bedragen. En daar komt nog iets bij. Wat je hou misschien in je zak houdt, dat moet je straks dubbel en dwars bijpassen. We hebben in dit land met z'n allen véél geld gestopt in onze parken en soortgelijke voorzienin gen. Wat sommigen nou ver geten dat is dat je het onder houd daarvan niet kunt ver waarlozen zonder aan mas sale en acute kapitaalsver nietiging te doen. Je kunt niet eenvoudig op een be paald moment - als er weer meer geld is - doorgaan waar je opgehouden bent." Later Nou roept iedereen natuur lijk dat er in zijn sector niet moet worden bespaard. Hebben de groenmensen aparte argumenten? Brinksma: „Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen ar gumenten. Wij zeggen: wat we nu doen aan het groen, dat is eigenlijk voor onze kinderen en kleinkinderen. We geven geld uit voor mor gen - en het is verleidelijk dat maar in de zak te hou den. Maar het is volstrekt onverantwoord tegenover de volgende generaties. De groenen weren zich in Nederland. Géén nieuwe politieke groepering, maar de mensen die verantwoor delijk zijn voor wat het 'openbaar groen' heet. Een sector die fors heeft moeten inleveren door de bezuiningen. Aanleg van nieuwe voorzieningen en onderhoud van bestaan de: vrijwel overal kan men de gevolgen van de bezuiniging zien. Maar het moet niet te gek worden. Vorige week protesteerden de provin cie Zuid-Holland en een aantal grote steden tegen de manier waarop het fi nanciële snoeimes wordt gehanteerd, en deze week krijgt de viering van het vijf en zeventigjarig be staan van de vereniging van hoofden van gemeen tebeplantingen in Deven ter een grimmig tintje. Er is een tweede argu ment: onze aandacht is in de loop van de jaren steeds meer verschoven van het 'kijk-groen' en het 'wandel - 'groen' naar voorzieningen voor actieve recreatie. Lo gisch: vroeger hadden de mensen hooguit tijd voor een stukje-om, maar nu wil men méér. En uitgerekend in een tijd dat de mensen méér vrij hebben of hele maal niet meer werken gaan we de mogelijkheden beper ken. Dat staat haaks op el kaar." tuinbouwscholen die staan te trappelen. En er is werk in overvloed, want uit de tijd dat de bomen - hoe toepas selijk - tot de hemel groei den, liggen er nog veel on uitgevoerde plannen. Ik denk dat de stemming om slaat, en dat we binnenkort niet meer per Afrikaantje hoeven te beknibbelen Dus onze kleinkinderen zullen ons geen verwijten kunnen maken? „Ik hoop het niet, en ik dénk het ook niet - ik houd het erop dat het gezonde verstand het bijtijds wint. Het is overigens pikant te bedenken dat wij nü profite ren van voorzieningen die juist in de vorige crisisperio de zijn aangelegd. Denk maar aan het Amsterdamse Bos, de Goffert in Nijmegen. Het is natuurlijk fijn dat we die hebben - maar ik hoop toch niet dat er wéér zoiets gebeurt. Néé - alsjeblieft geen werkverschaffing. On ze kleinkinderen moeten kunnen profiteren van voor zieningen die op normale manier tot stand komen." Propp Bezuiniging op openbaar groen leidt dikwijls ook tot verwaarlozing. - ARCHIEF DE STEM Somberheid alom dus? het vuur, het barst van de met bezuinigen alleen niet Brinksma: „Gelukkig plannen. En vroeg of laat komt Er zijn enorm veel af- niet. Er staan veel potjes op moet men inzien dat je er gestudeerden van land- en en Als er geld is - zijn dan alle zorgen voorbij? Brinksma: „Nee, ik maak me met name bezorgd over het feit dat veel mensen het groen, vooral het jonge, niet met rust kunnen laten. En dat is niet eens in de eerste plaats een verwijt aan die mensen. We hebben te ma ken met 'slijtage' van groen door normaal gebruik en van opzettelijke vernieling. Die worden alle twee on gunstig beïnvloed door het feit dat we steeds meer hui zen op elke hectare proppen. Dat is vrégen om proble men." Is het moeilijk om bij de politiek begrip te krijgen voor groene wensen? Brinksma: „Dat valt vaak niet mee - en ik zal u zeggen hoe het komt. De politiek denkt en werkt in perioden van vier jaar, en daarna ziet men dan wel weer. Wij den ken consequent een groot aantal jaren vooruit en daar wil men niet altijd in mee gaan. Want voor ons, groen mensen, geldt wat altid ge golden heeft: boompje groot, plantertje dood Van onze correspondent in Barcelona, Paul van de Voort) BARCELONA - De toeristen aan de Spaanse Costa Brava zullen dit jaar geen last hebben van watertekort of erg ver vuilde stranden, omdat de Catalaanse autoriteiten op tijd de nodige voorzorgsmaatregelen hebben getroffen. Minder suc ces dreigen de plaatselijke autoriteiten echter te hebben met het opstellen van een goed functionerend veiligheidsplan, dat de toeristen moet beschermen in de sterk toegenomen criminaliteit. Door een dreigend tekort aan geld en de benodigde politiemanschappen zullen de vakantiegangers dit jaar zelf extra op hun spulletjes moeten passen. Aan de vervuiling van de Costa Brava is volgens de autoriteiten dit jaar defini tief een einde gekomen door de in gebruikneming van opnieuw een groot aantal waterzuiveringsinstallaties. Daarmee is een nieuwe fase bereikt in een al tien j arend durend saneringsplan, dat de Costa Brava optimaal ge schikt moet maken voor de jaarlijkse toeristenstroom. Ook de hier en daar steeds terugkerende kwaal van het watertekort behoort dit sei zoen tot het verleden. In het voorjaar zijn namelijk grote hoeveelheden regen geval len, waardoor de voorraad- bassins bij normaal gebruik ruimschoots voldoende wa ter bevatten om in alle be hoefte van tijdelijke miljoe nenbevolking te kunnen voorzien. Maar al dat goede nieuws betekent nog niet dat de plaatselijke autoriteiten het vakantieseizoen uitsluitend rooskleurig tegemoet zien. Het aantal diefstallen is nog steeds een voortdurend bron van zorg. De sterk toegeno men criminaliteit was vorig jaar voor de consuls van o.a. Nederland, België en Duits land voldoende reden om een alarmbrief te sturen naar de plaatselijke gezags hebbers. Deze hebben de waarschuwing volledig ter harte genomen en voor dit jaar een uitgebreid veilig-- heidspJan opgesteld, dat en- kele weken geleden aan de betreffende consuls werd gepresenteerd. Het plan is gebaseerd op een gedetail leerde studie van de aard en de omvang van de crimina liteit van het hele kustge bied van Portbou tot aan Blanes, dat wil zeggen de hele Costa Brava. Uitge breid is bestudeerd waar en wanneer er het meest gesto len wordt en op basis van dat overzicht werd berekend hoeveel extra politieman schappen er zouden moeten worden ingezet om de scha de binnen de perken van het 'normale' te houden. Tot zover een uitstekend en ver trouwenwekkend plan, ware het niet dat er twee grote adders onder het gras blij ken te liggen. Het is name lijk nog steeds niet helemaal duidelijk waar het nodige geld en de nodige extra manschappen vandaan moeten komen. De kosten van het veiligheidsplan moeten grotendeels worden gedragen door de centrale overheid in Madrid, maar die is de laatste maanden voornamelijk geobsedeerd met het zoeken naar manie ren om het toch al schrij nende overheidstekort bin nen de perken te houden. En de extra politie-agenten die vanuit andere regio's in het binnenland naar de kust streken zouden moeten wor den verplaatst, hebben in middels luide protesten aan getekend omdat ze hun eigen welverdiende zomer vakantie door de extra dienstplicht in gevaar zien komen. De mogelijkheid dat het prachtig uitgewerkt plan dan ook beperkt blijft tot een mooi vel papier, is hele maal niet ondenkbeeldig. Dit verontrust niet alleen de middenstand, maar ook de plaatselijke pers, die hier en daar al bij voorbaat in de aanval gaat tegen de buiten landcorrespondenten die hun lezers over de risico's informeren. Maar de waar heid moet natuurlijk wor den gezegd, uiteraard zon der daarbij te vervallen in onnodige overdrijvingen. De waarschuwing voor de toe risten luidt dan ook: opge past voor de spullen, laat niets in de auto liggen en pas ook op voor het apparte ment. Want dankzij de ge fundeerde studie weten we nu dat 40 procent van de diefstallen is gepleegd uit geparkeerde auto's en 30 procent uit verlaten appar tementen, vooral tussen twaalf en zes uur 's middags. (ADVERTENTIE) Overal waar mensen wonen wordt er gehunkerd naar vrede en liefde, overal waar landen zijn is er herrie of oorlog. Rijmt dat wel? Dat politieke gedoe breekt ons mensen mooi de nek. Is Ne derland toch van plan zijn ziel te verkopen, volgen wij als makke schapen? Het is werkelijk een intrieste zaak dat we gedwongen worden die ondingen te plaatsen. Chantage vind ik het, mogen we zelfs geen eigen mening meer hebben? Is dat vriend schap? Weg met die kernro- mel - we kunnen het niet ge noeg overzien! Als toch tot plaatsing wordt overgeg,. wil dit ook zeggen: weg de democratie! Dan regelta staat alles, dan hebben - staat net als de commute ten, want de meerder)^ van de Nederlanders m te. gen. Zou onze intellects, top wel inzien dat juist J als klein land zo'n enorm' rol kunnen spelen in het/ muieren van de vrede fo," een simpel nee? Zou het J wat uitmaken met de geVo? gen of er j a dan nee door om bijgezet worden? Europa j> toch al het zielige mikpm, tussen de twee groten. Arm Europa, eens middelpm» der beschaving, je hebt u hart en ziel verkocht ingr^ vertrouwen aan een vriend die nu met je mag sollen Laat ons kleine Nederland neutraal blijven, de vrede activeren en onze menin» (eigen) horen - wij zoelte- vrede kome wat kome mag. maar wij zoeken geen ver" nietiging, wij werken niet mee aan de vernietiging var al wat leeft. Mensen nee, dan is het nee, al landen ja. Prinsenbeek M. Puffér-van Oers LONDEN (DPA) - Men moet nooit bekendmaken wanneer men afscheid neemt van het toneel, maar op zekere dag ge woon gaan, zei Dame Margot Fonteyn veie jaren geleden eens. Klaarblijkelijk heeft de vrouw die misschien wel de befaamdste Prima Ballerina van onze tijd is geweest zich aan die opvatting gehouden. Sinds vier jaar is Margot Fonteyn, die op 18 mei 65 jaar werd, niet meer opgetreden. Zij woont geheel teruggetrok ken in een afgelegen villa in Panama, waar zij zich naar eigen zeggen "bijna uitslui tend nog" bemoeit om haar man Roberto Arias, die als voormalig Panamees diplo maat sinds een „mislukte" aanslag op zijn leven in 1964 half verlamd is. Margot Fonteyn werd als Peggy Hookham in het zuid- Engelse Reigate geboren. Haar vader was een Brits ingenieur en haar moeder een erfgena me van Iers-Braziliaanse af stamming. Toen ze vijf was kreeg ze al balletles. De eer zucht van haar moeder was er in grote mate verantwoorde lijk voor dat Margot Fonteyn van begin af aan de beste do centen had. Als kind al moest ze het onverbiddellijke leer plan van een beroepsdanseres afwerken. Op 15-jarige leeftijd werd zij leerlinge van de school van het Vic-Wells-Ballet, het te genwoordige gezelschap van de Koninklijke Opera van Co- vent Garden. Haar debuut was niettemin bescheiden: zij was sneeuwvlokje in de kerst- enscènering van Vic-Wells van 1934. Maar in het daarop volgende jaar gooide ze reeds hoger ogen en was zij de solis te in "Les Sylphides". In de ja ren die erop volgden nam zij dankzij haar begaafdheid, technische beheersing en mu zikaliteit alle klassieke rollen voor haar rekening. Na de tweede wereldoorlog reeg Margot Fonteyn in Co- vent Garden en internationaal de ene triomf aan de andere, veelal samen met haar lieve lingsdanser Michael Soames. Het beslissende keerpunt in Margot Fonteyn. haar loopbaan had zij te ken aan Rudolf Nurejev, die in 1961 niet meer terugkeerdi naar de Sovjetunie. Hij wek tot vaste gastdanser van Co- vent Garden benoemd en hi; ging in februari 1962 een dans- partnerschap met Margo' Fonteyn aan, wat alles dat tol dan toe was gebeurd in dt schaduw stelde. Na hun eerste gemeen schappelijke optreden in "Gi selle" kregen Fonteyn en Nu rejev 23 open doekjes. Een re censent schreef dat de danse res „ondanks haar leeftijd klaarblijkelijk het hoogtepunl in haar carrière nog niet heeft bereikt". Maar wellicht haar groots# artistieke triomf behaalde Fonteyn in 1965 in Kenneth MacMillans versie van "Ro meo en Julia", toen zij en Nu rejev als haar Romeo een ova tie van 40 minuten in ont vangst konden nemen. Sinds dien schijnen de namen Nure jev en Fonteyn onafscheidelijk in één adem genoemd te moe ten worden, ook al heeft het verschil in leeftijd zeker ver der gemeenschappelijk optre den onmogelijk gemaakt. Polaroid is een gedeponeerd handelsmerk van de Polaroid Corp, Mass, USA Polaroid Nederland B.V. Zonnebaan 45. 3606 CH Maarssenbroek. WOUW, zeg i/c. Dat is geen uit roep van opperste verbazing of van bewondering. Het ts niet de oorlogskreet van een in diaan, heeft echter wel iets van een aanvalsschreeuw. WOUW is de naam, waaronder een groep vrouwen met inititatief de samenleving te lijf gaat. Wijze oude wijven noemen ze zichzelf, daar kwam die leuke afkorting van. Maar ze zeggen: wie het eleganter vindt mag WOUW ook anders uitleggen, dan noemen we het netjes Wijzer Ouder Worden. Wat willen ze met elkaar die vrouwen van boven de vijftig, boven de zestig of meerWaar om hebben ze zich in een groep verenigd? Doen ze dat omdat het tegenwoordig mode is, dat alles en iedereen z'n leed en el lende, z'n vreugde en verdriet in de groep gooit? De groep, uxiarin problemen om en om gewenteld en tot het laatste achtergrondverhaal en de diepste emotie uitgemolken worden. Hebben zij daar ook behoefte aan, en zitten ze daar om in hun eigen groepje knus en geborgen samen verder oud te worden? De vrouwen, dieeen paar jaar geleden in Rotterdam WOUW startten, noemen zich zelf wijs en dat is het punt waarom het hier draait. Wan neer je al meer dan vijftig jaar tussen en met andere mensen geleefd hebt en je deed dat niet met oogkleppen op en watjes in je oren, dan heb je langza merhand heel wat indrukken in je bagage. Als je al die jaren ook je gevoel een beetje op scherp hield, dan ga je niet eindeloos door met dat alles in je hart en je herinnering te stoppen: zo, rits dicht, dat is dat. Die Rotterdamse WOUW- sters vonden elkaar vanuit de gedachte maatschappelijke te kortkomingen aan de kaak te willen stellen en er - oud en wijs geworden - samen tegen aan te gaan. Neem de gezondheidszorg en het welzijnswerk, daar lopen zoveel mensen rond en lijnen uiteen, dat er voor een leek - soms juist door de specialisatie - geen tussenkomen aan is. Je loopt er verloren. De cliënt voelt zich klein door de des kundigheid van de hulpverle ner. De hulpverlener (van wel ke aard ook) is afhankelijk van de klant, omdat hij/zij daar aan een baan en bestaansrecht ontleent. Hoezeer dus uitge breide hulp op allerlei terrein mogelijk lijkt, er blijven legio mensen met hun leed, kwaal, problemen onbegrepen alleen staan. De ervaring in zelfhulpgroe pen maakt duidelijk dat dit sa menkomen rond eenzelfde probleem - gevoel - ervaring - gemis - handicap nuttig en vooral bevrijdend kan zijn. De waarde ligt in wederzijdse steun, herkenning, in gerichte informatie, emotionele onder steuning en vooral het sterke gevoel werkelijk begrepen te worden. Door het hele land verspreid zijn ontelbare zelf hulpgroepen werkzaam. WOUW stelde er een lijst van samen, die natuurlijk nooit volledig kan zijn. WOUW ij vert voor meer bekendheid, omdat de praktijk uitwijst dat deze vorm van hulp en nazorg bij veel deskundigen, artsen, ziekenhuizen onvoldoende be kend is en te weinig gepropa geerd wordt De lijst van WOUW (Wil- lartpad 11, 3055 JR Rotterdam, tel. 010-227981) vermeldt onder meer: autisme, DES-aktie- groep, fobieclub, medicijnver slaving, psoriasis, vrouwen van gedetineerden, WEBO-borst- kanker, onvrijwillige kinder loosheid, postnatale depressie, hyperventilatie. Ieder zal er uit eigen ervaring andere groepen of problemen aan toe kunnen voegen. Denk aan eetversla- ving, aan vrouiven en mannen die lang, dun, klein of groot zijn, die stotteren of aan hoog begaafdheid lijden. Je hebt ook mensen die zon der broers of zussen door het leven moeten, er zijn secreta ressen met afkeer van armen om de schouders en ogen onder de rokken. Ook pruikdragers willen begrip ontmoeten voor de huizenhoge problemen bij kleding passen, zwemmen en fietsen, harde wind: elke tip is xvelkom. Onder gelijken hoeft goede raad niet duur te zijn Zo denkt kennelijk ook het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid: er zijn videobanden uitgebracht ten behoeve van zelfhulpgroepen budgettering. Of het nu jonge moeders zijn die tot over de oren in de baby- wasjes en -plasjes zitten, men sen die niet in lift of vliegtuig durven, die teveel of te weinig werk hebben of angstdromen beleven om een wereld vol kernwapens, altijd geeft het verlichting te kunnen praten met iemand, die zegt: „Dat heb ik ook". NEW YORK (UPI) - geland geboren acteur Jereffl) Irons en toneelschrijver-at' teur en Pulitzerprijswinnair Sam Shepard zijn uitgeroep® tot de "sekssymbolen van denkende vrouw", bene» vorige week het tijdschr Glamour. Het blad omschrijft het nei uictu sekssymbool van de dentó vrouw als „een nieuwJ man met stijl en inhoud die telligent zowel als f.v boeiend is". Glamour juicht „na al torso's en punks van de jaren" de komst van 1de die niet alleen maar lijf1 het toneel en in de f'W „na al die torso's en punks de laatste jaren". De 35-jarige Irons, aw Broadway optreedt in Real Thing", zegt dat hu dat sekssymbolen "v»^ pen zonder brein" zijn. a iets moet zijn, dan maar, „w bool van de vrouw die „omdat erover denken - beter is". jjet Volgens het tijdschri" het sekssymbool van d kende vrouw er wel g<*" maar is zijn lichaam ni afgod. „Hij is kwetsbaar' geen zielepoot". enl Andere sekssymbolen zijn volgens Glamour acteurs Ben Cross (Cha Fire) en William Hurt Heat, Gorky Park). DINoiznu 22 ME1198' Koe PARUS (DPA) - De socia listische parlementariër Robert de Caumont heeft met een hongerstaking de arbeidsplaats gered van 330 arbeiders van een met sluiting bedreigde alumi- nium-fabriek in het zuiden van Frankrijk. Caumont beëindigde zondag zijn vijfdaagse hongeractie nadat het Franse staatsbedrijf Pe- chiney met plaatselijke autoriteiten en vertegen woordigers van de rege ring was overeengekomen de fabriek bij Briangon in bedrijf te laten tot een deel van de werknemers een nieuwe arbeidsplaats heeft gevonden. Bovendien zal de omscholing van de ove rige werknemers betaald worden. PEKING (RTR) - Een Ch bezoeken gebracht aan vi s daarbij overeengekon lit te breiden. Dit heeft de Chinese onder ninister voor economisch ilanning, Zhu Rongji, ver daard in een interview met di Engelstalige officiële kran Uhina Daily. De Chinezen hebben bespre •ringen gevoerd in Hongarije Bulgarije, Tsjechoslowakije Polen en de DDR. Daarbij i overeenstemming bereikt ove projecten ter waarde vai tachtig miljoen dollar voo modernisering van Chines fabrieken. China op zijn beur zal de Oosteuropese landei voorzien van landbouwpro dukten en produkten van d lichte industrie, waaronde textiel. De handel tussen Chi na en de vijf landen zal di jaar naar verwachting eei waarde hebben van 900 mil Van onze corresponde LONDEN - De Britse Midlai tional Westminster banken er Banque Indosuez, Banque Ni Paris en Crédit Lyonnais gevi nngcn van hun respectieve raad onder het Noordzee H dubbele spoorwegtunnel te lat Een dergelijke ondernemin Jaar in beslag nemen en na miljard pond kosten. De vijf banken publicerei net lang verwachte rapport. ®r bijna twee jaar aan geweri der meer tot gevolg heeft, dat ëina's dik is. Of Groot-Brittannië en Fró nieuw zullen overgaan tot het ^n verkeersverbinding ond( ■taal, hangt af van dit rappo de vijf banken zou een dergel neming geringe openbare Met de P2' Micro is de Voor elke de passent prijs d Philij

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1984 | | pagina 4