'Netter met mandaat omgaan'
Cees Schelling,
de hordenloper
Maakmeervanuw
vakantiegeld.
UITBL
'Vrouwei
betalen r
Nederlam
Weinig uil
ontwikke
Hibiscus
Dixie Belle
D'66-LIJSTTREKKER DOEKE EISMA:
Kiezen
verenigde spaarbank
RSV-enquêteco
WIMKQCK
ACHTERGROND
Gemakzucht
Kangoeroe's
Nee toch
niet
weer één?
De Koning
der dieren
Lubbers en de
Zentrumpartei
Agenda
Groenevelt
Meer winst
VOORZITTER VOEDINGSBOND FNV
TREEDT VANDAAG AF
Basisinkomen
OM OVER KOLE.
Kabinet houdt
BU ECHTSCHE
BIJNA half proce
De hibiscus 'Dixie Bel
le' moet blijkbaar
niets hebben van de
grond in mijn achtertuin.
Vijf heb ik er in het najaar
geplant en niet één lijkt
wortel te hebben gescho
ten. Trouwens van de vijf
zilverdistels is ook geen
spoor meer te bekennen. Van
het wildemanskruid hebben
maar twee van de vijf plantjes
de winter overleefd en ook de
lychnis arkwrightii heeft verlie
zen geleden. Dat ik ook nog
een rijtje maskerbloemen langs
het tuinpaadje had gezet was ik
zelfs al vergeten tot ik afgelo
pen weekeinde mijn reorganisa
tie-schema en lijst van bestel
lingen van vorig najaar toeval
lig weer terugvond. Masker-
bloemen dus ook weg.
Van de 'hoge klokjesbloe-
men' daarentegen hebben vier
van de vijf polletjes het over
leefd. De kerstrozen zijn er alle
vijf nog - drie ervan hebben
zelfs al gebloeid - en ook de
rudbeckia's purpurea staan er
redelijk goed bij. Een andere
groep van vijf gele rudbeckia's,
waarvan ik de koosnaam nu
vergeten ben, is spoorloos ver
dwenen. Misschien heb ik de
jonge scheuten daarvan uitge
trokken met het onkruid.
Er stónd ontzettend veel on
kruid dat plant voor plant uit
de grond moest worden getrok
ken. Die was droog en hard zo
dat de meeste wortels bleven
zitten. Dat ergerde me af en toe
zozeer dat ik in drift wat ruimer
om me heen begon te graaien,
het malse groen met bossen te
gelijk uitrukkend.
Nou, bij zo'n driftbui kun
nen de gele rudbeckia's best ge
sneuveld zijn. Hoewel: al die
andere nieuwelingen had ik
vóór het wieden weten te loka
liseren en er zonodig een waar
schuwend stokje bij gestoken.
Tóen heb ik die rudbeckia's
ook niet gevonden. De hibiscus
wel. De dunne, houten steeltjes
staken nog zichtbaar boven de
grond uit. Ik heb ze laten zitten
want je kunt nooit weten.
Zure regen
Zoveel onkruid als dit jaar
heb ik nog nooit gehad. Veel
gras was erbij. Van de soort die
plat op de grond ligt, al vanaf
dat het boven de grond komt
zaadjes produceert en zoveel
wortels heeft dat je een flinke
kluit meetrekt. Is de grond
door droogte te hard dan
scheurt het gras los en blijven
de wortels zitten. Mos vond ik
ook meer dan in andere jaren.
„Zure regen!" denk je dan en je
kijkt naar de blauwe lucht of de
witte stoomwolken van de he
melsbreed niet zo verre Amer-
centrale soms over je huis trek
ken. Waarschijnlijk is dat alle
maal flauwe kul. De grond in
mijn tuin had al de neiging te
verzuren lang voor ik van zure
regen had gehoord. Nu is die
zure regen er natuurlijk al heel
wat langer dan wij er over ho
ren en lezen, maar ook zonder
zure regen was er altijd al zure
grond.
Het is de oververtegenwoor
diging van slechts twee of drie
soorten onkruid die me ver
baast én de dichtheid ervan.
„Als haren op 'nen hond", zou
mijn tuinierende oom en advi
seur zeggen. Het kan niet an
ders of het moet van het vogel
huisje afkomstig zijn. Daar
strooien we 's-winters vogel
zaad in en we hangen er pin-
dasnoeren en met zaad gevulde
vetbollen aan.
Zaterdagmiddag was de ver
nietigingsslag tegen het on
kruid bijna gestreden. Ik maak
te me op voor de laatste aanval
CVC11..1
toen het plotseling tot me door
drong dat het al 19 mei was;
moederdag, de geraniummark-
ten en de ijsheihgen achter de
rug waren, dat ik er het komen
de weekeinde niet zou zijn en
dat het derhalve de hoogste tijd
werd om de gaten op te vullen,
vooral het nogal grote en in het
oog lopende gat dat de falende
hibiscus 'Dixie Belle' had over
gelaten. Ik liet de rest van het
onkruid voor wat het was en
reed naar het tuincentrum.
Zomermargrieten
Daar is het net zo druk als
in een warenhuis in de Sin-
terklaasweek. Mensen in de rij
voor de kassa. Karretjes vol sal
via's, begonia's, ijsbloemen,
leeuwebekken, lobelia's, petu
nia's, viooltjes en allerlei afri
kanen. Een kennis vertelt al
twee uur op zoek te zijn naar
'Oostenrijkse' geraniums. Hij
heeft verschillende kwekerijen
en tuincentra gehad, maar ner-
gen Oostenrijkse geraniums. Ik
besef net op tijd dat hij mijn
advies om dan eens in Oosten
rijk te gaan kijken waarschijn
lijk niet leuk zal vinden. Na
twee uur vruchteloos zoeken in
een drukte die je op het platte
land niet zou verwachten, ver
dampt ieders gevoel voor hu
mor.
Een Belgisch echtpaar ('hoe
komen dié hier?') maakt aan
stalten zich tegoed te doen aan
het karretje waarop ik mijn
planten al bijeen heb gebracht.
Ze hebben het gemunt op de
zomermargrieten. Misschien
dat ze het toch wat raar vinden,
zo'n kar met bloemen naast de
gewone schappen en tafels. Ze
kijken nog eens rond, vangen
mijn humorloze blik op, begrij
pen direct wat er aan de hand
is en keren zich blozend af. Zó
nijdig had ik nu ook weer niet
naar ze hoeven kijken. Ik ga
naar ze toe en wijs hen vriende
lijk waar de zomermargrieten
staan. Ik had er zelf ook naar
moeten zoeken.
Garantie
Zomermargrieten - zo
noemt het tuincentrum ze -
groeien flink en bossig uit. Het
zijn prima gatenvullers en ze
bloeien tot het weer gaat vrie
zen. Vijf planten zijn genoeg
om het Gat van de Hibiscus te
vullen. Ik zet er wat vuurrode
boerengeraniums tussen. In ge
dachten zie ik het rood al sche
meren tussen het wat ijle zilver
grijs en wit van de zomermar
grieten.
Zaterdagnacht. Ik hoor de
regen tegen de ruiten kletteren
en ik ben dubbel tevreden. „Jij
krijgt altijd regen als je zegt dat
je het nodig hebt voor de tuin",
klaagt mijn vrouw wel eens.
Dat is overdreven, maar nu
komt het mooi uit. Ik schenk
nog eens in en besluit geen aan
spraak te maken op de garantie
dre het Noordhollandse ver
zendhuis heeft gegeven op de
over de post verzonden hibis
cus „Dixie Belle", rudbeckia's,
maskerbloemen en al dat ande
re goed. Wat koop ik daar nü
nog voor? Ik ga voortaan weer
zelf naar het tuincentrum.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326,
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030
Hulst, Steenstraat 14,®01140-13751.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementen:
22,10 per maand; 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Centrale melding (ook op zaterdag) 076-236888.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties S 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Rjinlf rpl^itioQ'
Postgiro 1114111- ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
DINSDAG 22 ME11984
T5
pagina
Door Frans Boogaard
en Max de Bok
DEN HAAG - Volgens de poli's nog
twee zetels in de Tweede Kamer, heeft
het voor D'66 nog zin mee te doen aan
Euroverkiezingen?
Doeke Eisma, Europees equivalent van
Maarten Engwirda, trekt behoedzaam aan
zijn pijp: „Het zijn maar poli's, hè?" Een kor
te pauze. Dan, heel resoluut: „Voorzover ik
die poli's begrijp, is er geen rekening gehou
den met de floating votes, de kiezers die nog
alle kanten uitkunnen. En buiten dat: wij
moeten ook onze campagne nog beginnen."
Doeke Eisma (44), alweer één van die ge
zichten uit de vroeger zo grote familie van
Ideale Schoonzoons. Een beetje meer rimpels,
wat vermoeider ogend, maar uit zijn eigen
persmapje weet hij toch snel een foto te voor
schijn te toveren, waarvan zijn CDA-collega
Bouke Beumer nog diezelfde avond zal zeg
gen: „Ik wou dat er van mij zo één was."
Maar terzake: Eisma acht de kans op een
nieuwe Democratenzetel in Straatsburg echt
niet zo klein. „Wij hebben een sterk pro-
Europese achterban. Altijd gehad. Die laat
ons ook 14 juni niet in de steek."
Een goeie campagne, veel werkbezoeken in
de regio en ondersteuning van het landelijk,
partij kader doen volgens Eisma de rest.
En terecht, vindt de lijsttrekker zelf, want
het verwijt van Nord (WD) dat het De
program als twee druppels water lijkt op het
zijne en dat van Dankert dat D'66 „bijna al
tijd met ons mee-stemt" houden volgens de
Democraat geen steek.
Sterker nog, als Eisma zulke verhalen
hoort, komt hij ernstig in de verleiding zelf
ook maar eens wat vuile was buiten te han
gen.
Die blijkt er volop te zijn, want afgezien
van het feit dat enerzijds de WD steeds be
drijfsbelangen steunt en een zeer milieu-on
vriendelijk beleid voert en anderzijds een
fractiegenoot van Dankert zich eens in zeer
afgunstige bewoordingen over de D'66-land-
bouwparagraaf heeft uitgelaten, stoort Eis
ma zich bijzonder aan de gemakzucht waar
mee grotere fracties en met name de Neder
landse liberalen en Europese christen-demo-
heb ik de liberalen eens het verwijt tot de
communisten en socialisten horen richten dat
zij zo massaal waren opgekomen bij een
stemming, dat daardoor de liberalen verlo
ren. Ronduit Schandalig! Ik vind dat het
Europarlement echt wat netter met zijn
mandaat moet omspringen. En dat zeg ik niet
alleen omdat een resolutie van mij over zelf
hulp in de gezondheidszorg ooit met 28 tegen
35 verworpen is."
Een teleurstellende ervaring, dat spreekt,
maar gelukkig, zo haast Eisma zich eraan toe
te voegen, niet maatgevend voor de rol van
D'66 in het EP. „Er zijn nogal eens dingen
waar de liberalen en christen-democraten
niet opkomen, maar die met hun hulp wel
kunnen worden gerealiseerd. In het alge
meen maken wijzigingsvoorstellen van ons
een grotere kans te worden aangenomen dan
die van links of rechts. Die van ons worden
meer op hun inhoud beoordeeld. Dankzij dat
soort dingen is de eigen rol van D'66 in het EP
toch vrij duidelijk waarneembaar."
Doeke Eisma wijzigingsvoorstellen
van ons maken meer kans
era ten Europese politiek bedrijven.
„Nord heb ik eens letterlijk horen betogen
dat het parlement aan een bepaald voorstel
van de Commissie maar niets meer moest
veranderen, omdat per slot de Commissie
toch het best de haalbaarheid van haar voor
stellen kon bepalen. Nou, op dat moment kun
je natuurlijk het parlement wel afschaffen,"
aldus de Democraat, die zich zo mogelijk nog
meer ergert aan de afwezigheid van dezelfde
groep bij stemmingen, vooral op vrijdagoch
tend.
„Ik weet dat dat zwaar is, je moet soms
vier a vijf keer per week, een enkele keer
uren achtereen, dan vóel je je armspieren
wel. Maar het minste wat toch van je mag
worden verwacht is dat je gaat stemmen,
analoog aan je program. In plaats daarvan
In zijn jeugdig enthousiasme hield partij
voorzitter Jacob Kohnstamm zijn sterk ge
slonken achterban kort geleden nog voor dat
D'66 de enige partij is die pro-Europa én pro
gressief is. Eisma, aanvankelijk grinnikend:
„Ja, dat was voor het congres. Ik geef toe, zo
als het er staat klinkt het wat arrogant. Maar
de combinatie klopt.
Die vindt je nog steeds niet in de PvdA,
waar men altijd eerder geneigd is nationale
oplossingen te zoeken dan Europese. Het
CDA is wel pro-Europa, maar niet progres
sief; het zit met de arrogantie van de macht
overal tussenin en dat leidt niet tot een vaste
lijn.
De WD is pro-Europees, maar politiek
conservatief. Dat geldt voor haar standpunt
over democratisering van het bedrijfsleven,
de herverdeling van arbeid, het milieubeleid
en de emancipatie."
Per saldo is Eisma niet somber over de toe
komst van Europa. „Het parlement is het
zwakste orgaan. Het heeft nog niet de macht
die we willen, maar we vechten ervoor. An
dere parlementen hebben er honderd jaar
over gedaan om hun macht te bevechten. De
besluiteloosheid in Europa, die eigenlijk het
beeld bepaald, is de schuld van de minister
raad. Maar toch, er zit een stijgende lijn in de
samenwerking. Zelfs de mislukte top jn
Athene toonde dat aan. Een bijna-akkoord
over de verruiming van de middelen, een bij.
na-landbouw-akkoord. In Brussel kwamen
we alweer verder, en straks in Fontainebleau
zal de Britse bijdrage wel worden geregeld
Zelfs de Britten vinden nu dat Thatcher zich
te rigide opstelt, soepeler moet worden."
Overigens vindt Eisma dat de aandacht in
het algemeen teveel geconcentreerd is op de
toppen. „Die mislukken nogal eens, en dat
wekt dan de indruk: het is allemaal niks. En
soms slagen ze op een enkel onderdeel na, en
worden ze toch afgeschilderd als een totale
mislukking."
Daarnaast, aldus de D'66-lijsttrekker, kan
het parlement het zijne bijdragen aan een
positiever beeldvorming door meer eigen ini
tiatieven.
„Als Stanley Johnson indertijd niet had
gezegd: we moeten iets aan die zeehondjes
gaan doen, dan was er misschien nooit iets
van gekomen. Ik ben nu zelf bezig met een
invoerverbod voor kangoeroeproducten, ben
daar kort geleden voor naar Australië ge
weest. En dan merk je ook nog eens hoeveel
meer impact het EP buiten Europa heeft."
Het ontzag dat de Europese samenwerking
met name in derde wereld-landen geniet is
de modale Europarlementariër natuurlijk
ruimschoots bekend, maar in Australië werd
het Eisma toch even vreemd te moede toen
hij zag dat maar liefst vijf tv-stations klaar
stonden om zijn persoonlijke opinie over het
lot van de Australische spinghaas te registre
ren. „Ze hadden echt de overtuiging: wat die
meneer van het Europees Parlement zegt, dat
gaat gebeuren."
Lachend: „Ik heb ze toen maar uitgelegd
welke procedures er nog moeten worden af
gewerkt voordat er een besluit is. En dat het
dus ook nog heel anders kan uitvallen dan ik
persoonlijk zou willen - ja, wel met tegenzin
natuurlijk. Maar het moest tóch."
De eerste aflevering in deze serie verscheen 19 mei.
Aanstaande vrijdag WD-lijsttrekker Hans Nord:
„We hebben geen onvoldoende verdiend."
EVEN werden de afgelopen
week de kruisraketten in het
geruchtencircuit een beetje
terzijde gedrukt door een
ander gerucht: de opvolging
van drs. J. M. den Uyl door
het Nijmeegse Kamerlid
Hans Alders, 31 jaar en dus
nét iets te oud om 'opa' tegen
zijn Buitenveldertse fractie
genoot te kunnen zeggen. De
aanleiding tot de gerucht
vorming was een éénregeli
ge gedachtensprong van een
parlementair opinievormer
die met Alders nimmer meer
dan een 'hallo' heeft gewis
seld, maar dat even terzijde.
Vandaag twee weken ge
leden vroeg Den Uyl, die de
fractievergaderingen van 's
lands grootste oppositiepar
tij tegenwoordig altijd laat
presideren door zijn rech
terhand Wim Meyer, even
het woord voor een plechtige
verklaring. Die betrof toen
het feit dat Jos van Keme-
nade niet langer beschik
baar was als zijn opvolger.
Toen dus Den Uyl afgelo
pen week opnieuw na de
opening het woord vroeg
was de hilariteit niet van de
lucht, en één fractielid riep
luid: „Nee, je gaat toch niet
vertellen dat Alders ook niet
wil?"
Den Uyl hield de spanning
er nog even in door kennis te
geven van het vertrek van
een lid „dat reeds lang in ons
midden verkeert", maar de
naam was achteraf eenieder
bekend: Schelto Patijn, die
immers commissaris van de
koningin in Zuid Holland
wordt.
De PvdA-fractie zelf gin
negapt nog rustig verder
over de in de publiciteit zo
snel gerezen ster van Alders.
Elske ter Veld zei vorige
week: „Als Alders het doet,
trek ik mij terug."
Waarna Henk Vos zich
een grapje permitteerde ten
koste van een Limburgse
fractiegenoot, die wel tot de
young, maar niet tot de
bright young men van de
fractie behoort. Zijn reactie:
„Dan probeer ik er Rein
Hummel wel van te overtui
gen dat hij het ook niet moet
doen."
EEN leuke happening was 't
zaterdag in de Rotterdamse
dierentuin Blij dorp, waar
Democraten uit alle hoeken
van de wereld (dat mogen
we wel zeggen sinds Lau-
rens-Jan B. in Tokio bivak
keert) naar deze centrale
plek waren gekomen om
hun Euro-lijsttrekker Doeke
Eisma de broodnodige pu
bliciteit te geven.
D'66 doet dat altijd met
dieren: velen zullen zich nog
herinneren hoe het latere
Kamerlid Ernst Bakker,
eertijds publiciteitschef van
Jan Ter louw, de lijsttrekker
bij een in de sloot gevallen
koe posteerde, waarna hij
eerst het NOS-Journaal en
Ruud Lubbers.
- FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
Hans van Mierlo.
- FOTO ANP
vervolgens de plaatselijke
politie alarmeerde.
Zaterdag had de campag
neleiding top-Democraten
uit vroeger en tegenwoordi
ge tijden bij onderscheiden
diersoorten gezet om daar
ten overstaan van de kiezer
een referaat af te steken
over 'het dier en de politiek'.
Zo leerden we van de Euro
lijsttrekker dat kangoeroes
slechte partijgangers zijn
'omdat ze zulke lange tenen
hebben', van Tweede Ka
merlid Mik dat uilen dezelf
de eigenschap hebben als
sommige politici, namelijk
dat ze hun nek 360 graden
kunnen draaien, en van Eer
ste Kamerlid Nuis dat giraf
fes altijd reiken naar het
schier onbereikbare. Kort
om, het leukste verhaal
moest toch weer van Hans
van Mierlo komen.
Hij stond bij de zeeleeu
wen, maar dat was in zijn
sterk politiek getinte praatje
nauwelijks te merken. Na
afloop verontschuldigde hij
zich dan ook voor het serieu
ze karakter ervan, om ver
volgens nonchalant te vra
gen: „Weet eigenlijk iemand
waarom de leeuw de koning
der dieren is?"
„Ik heb het kort geleden,
gehoord. De leeuw loopt
door de jungle, en komt een
zebra tegen. Hallo, zegt de
leeuw, vertel mij: wie is de
koning der dieren? De zebra
knielt in het stof, en zegt: U,
majesteit, wie anders?
Goed geantwoord, zegt de
leeuw, en loopt tevreden
verder.
Tot hij een giraffe ont
waart: 'Hé lange, vertel mij
wie is de koning der dieren?'
De giraffe knikt door de
knieën: U, majesteit, wie an
ders?
Uitstekend geantwoord,
zegt de leeuw, en loopt door
tot hij een olifant ziet 'Hé
bolle, vertel eens: wie is de
koning der dieren?'
De olifant trompettert
luid, grijpt de leeuw, zwaait
hem heen en weer, zwiept
hem 20 meter de lucht in en
laat hem vallen. Vervolgens
zet hij zijn massieve voor
poot er bovenop.
De leeuw richt versuft de
kop op, en brengt met moeite
uit: 'Kalm maar, je hoeft
toch niet meteen zo kwaad
te worden als je het ant
woord niet weet?'
Doorzetten, zo luidde de
booschap aan de omstan
ders, en boeren-slim zijn.
Van D'66 horen we nog.
„ZIJN taal is de onze, zijn
opvattingen zijn de onze! En
zijn beleid is het onze! Ik
heet u hartelijk welkom,
Ruud Lubbers!!!"
Een donderend applaus in
het bijna tot aan de nok ge
vulde Antwerpse sportpa
leis. Want eerlijk is eerlijk:
als de Belgen een feeslje vie
ren doen ze het goed.
Lubbers en zijn Westduit-
se collega Helmut Kohl wa
ren zondag niet zozeer van
wege de geuzekriekjes naar
het zuiden uitgeweken, als
wel om hun vriend Martens
een vliegende start te geven
voor de Euro-campagne, die
ook in België grote nationale
betekenis heeft. Maar veel
zin hadden Lubbers noch
Kohl erin, zo bleek wel uit
het feit dat het gehalte van
hun speeches dat van die
van Martens niet overtrof.
Kort daarvoor hadden
Kohl, Lubbers, Martens en
de Belgische minister van
Buitenlandse Zaken Leo
Tindemans in een apart ver
trek al hun borrelpraatje
gehad. Kohl zeer ongeduldig
(„Leo, ich hatte schon zehn
Minuten... Wann fangen
wir an?"), Martens met zijn
eigen problemen (hulpeloos
tot Lubbers: „Wie sagt man
das auf Deutsch?") en Lub
bers met het laatste nieuws
over de deelgemeenteraads
verkiezingen in Rotterdam.
Waarbij de Nederlandse
premier zijn Westduitse
ambtgenoot wel even iets
moest uitleggen, want het
CDA, dót was toch de 'Zen
trumpartei'?
Andermaal doet de Tweede
KAmer het deze week met
een uiterst mager agen-
daatje: de bestrijding van de
muskusrat alsmede de
voortgang van het Integraal
Structuurplan Noorden des
Lands.
De Eerste Kamer rondt deze
week de behandeling van de
landbouwbegroting af. Te
vens begit zij de behande
ling van de defensiebegro
ting.
Door Louis van de Geijn
UTRECHT - „Cees
Schelling is net een hor
denloper. Hij zal 't eerste
aan het eind komen,
maar dan liggen wel alle
horden om". Dat zei Sa
ke van der Ploeg, de
voorganger van Schel
ling in de Voedingsbond
FNV, toen hij in 1973 zelf
door Schelling omver
was gelopen.
Vandaag op de tweede dag
van het jaarlijkse congres
van de Voedingsbond FNV,
treedt Schelling af als voor
zitter. Zijn laatste horde heet
'basisinkomen'. De gedachte
om een recht op inkomen in
te voeren, los van de plicht
tot werken, is één van de
agendapunten in Noordwij-
kerhout.
Schelling zelf trekt zich als
58-jarige met een 'arbeids
loos inkomen' terug op een
boerderijtje in het Groningse
Pieterburen, om 'in de grond
en in mijn hersens te spitten',
zoals hij zelf zegt in een
boekje naar aanleiding van
zijn afscheid. In dat geschrift
laat de voormalige PPR-
voorzitter Herman Verbeek
Schelling ongehinderd uit
weiden over zijn immer hef
tige zieleroerselen en zijn
wereldomvattende ideeën
over een rechtvaardige sa
menleving.
In de acht jaar dat Cees
Schelling het hoogste woord
had in de Voedingsbond
FNV, is deze qua ledental be
scheiden organisatie (nu
46.000 van de bijna één mil
joen FNV-leden) steeds dui
delijker de horzel geworden
in de pels van de vakcentrale
FNV. Het moment van Schel-
lings doorbraak lag in feite
drie jaar eerder. Er was een
staking op handen en Sake
van der Ploeg probeerde,
buiten Schelling om, alsnog
een compromis te bereiken.
Het eind van het liedje was
dat de staking niet door ging
en dat Van der Ploeg er uit
lag.
Halverwege de jaren ze
ventig was de Industriebond
FNV nog de radicale speer
punt van de vakbeweging. In
nota's als 'Fijn is anders' en
'Breien met de rode draad'
tekende de bond van Groene
velt de contouren van een
nieuwe, socialistische toe
komst. Maar toen in die
kring een meer gematigde
visie veld won, nam de bond
van Schelling dat vaandel
met verve over.
Het gezelschap achter dat
vaandel is echter sterk ge
slonken. Schelling, de goed
gebekte, luidruchtige zoon
van een landarbeider uit de
Hoekse Waard, heeft niet
willen inbinden terwille van
de eenheid van optreden in
de vakbeweging. In niet mis
te verstane woorden neemt
hij afstand van de gematigde
koers, van de 'meedenk-
bond' van Dick Visser.
Schelling deelt niet de re
denering die met name onder
Cees Schelling ar
beid straks geen basis
meer voor een massa
organisatie. - FOTO ANP
leiding van de omgeturnde
Industriebond FNV opgeld
doet, dat de vakbeweging
moet meewerken aan het
herstel van de industrie en
dat er daarna weer uitzicht is
op iets dat in de buurt van
volledige werkgelegenheid
komt.
Schelling heeft van die
doelstelling in feite al jaren
geleden afscheid genomen.
Over economisch herstel als
voorwaarde voor nieuwe
werkgelegenheid heeft hij
geen illusies. Ondernemers
investeren in machines, meer
winst betekent juist minder
banen, is zijn redenering. „Je
moet er niet aan denken dat
de economie weer gezond
wordt".
Schellings antwoord is het
basisinkomen. Iedereen heeft
recht op een uitkering, des
gewenst aan te vullen met
inkomen uit arbeid. De ar
beider wordt bevrijd van de
arbeid.
En de vakbeweging dan?
Ook daarover heeft Schelling
van de Voedingsbond nage
dacht. Arbeid zal straks geen
basis meer zijn voor een
massa-organisatie. Hij ziet
een 'Volksbond' groeien, een
coalitie van bewegingen van
allerlei pluimage, zoals de
Derde Wereld-beweging, de
vrouwenbeweging, milieu
groepen, minderheden, stu
denten. En de vakbeweging.
(ADVERTENTIE)
5% rente.
Zet uw vakantiegeld even opzij totdat u het echt
nodig hebt, voor uw vakantie of andere doeleinden.
Onze Girospeciaakekêning is daar bij uitstek geschikt
voor. Die biedt u een hoge rente (momenteel 53APer
jaar) en de mogelijkheid om f 3.000,- per maand,
zonder kosten, op te nemen. Dat is pas echt makkelijk
sparen. Wij zijn tenslotte
de makkelijke bank in de buurt.
INLICHTINGEN: DISTRICTSKANTOREN BREDA CATHARINASTjff
15. TEL. 076-22 24 33 GOES GROTE MARKT 40, TEL.: (fflOOjgjüb-
DINSDAG 22 ME11984
Van onze redactie binne
„EN HAAG - Leden van de par
uétecommissie die de onder,
osV-concem onderzoekt zullei
bezoek brengen aan Amerika.
Zij zullen daar gesprekken v<
sonen die betrokken zijn gewees
eraafavontuur van RSV. Een v
van het driemans presidium var
missie zal vandaag in een verga
Laa
mee
spe<
Van onze Haagst
DEN HAAG - Minister
Zaken heeft de medisch
ste 'bod' gedaan over
mens. Weigeren de sped
bod in te gaan dan dre
cialisten een vast diens'
Staatssecretaris Van der
herhaalde dit dreigement i
mer. Zijn collega De Konii
Landelijke Specialisten Ve
gadert, nog met geen woon
weigering van de specialist
Het laatste voorstel ver
schilt nauwelijks van de voor
stellen die de specialisten in
februri van dit jaar werden
gedaan. Verschil is alleen dat
de overheid nu heeft overlegd
met de Wetenschappelijke
Verenigingen.
De minister blijft bij zijn
voornemen de inkomens van
de omzet van alle specialisten
(particulier en ziekenfonds) te
binden aan een bepaald maxi
mum. Komt de omzet boven
Van een onzer vei
NIJMEGEN - De wetgevii
slecht voor vrouwen. Zij ka
gens de wet mogelijk is.
De huidige wet houdt ook
een aanzienlijke rechtsonge
lijkheid in. Zo geldt bij toe
kenning van alimentatie nog
altijd de norm dat mannen fi
nancieel meer armslag nodig
hebben dan vrouwen. Alimen
tatie is moeilijk te krijgen,
maar nog moeilijker te hou
den.
Tot deze bevindingen ko
men drie vrouwen, die een on
derzoek uitvoerden naar de si
tuatie van gescheiden vrou
wen. Voor het onderzoek zijn
wouwen van alle leeftijden en
sociale afkomst in Noord- en
Midden-Limburg onder-
Waagd. De Nijmeegse Weten
schapswinkel bemiddelde
hierbij.
Van onze redactie i
ÖEN HAAG - De omvang
wikkelingshulp, uitgedrukt
netto nationaal inkomen, b<
T>e doelstelling van het ka-
'*)®t is anderhalf procent aan
ontwikkelingshulp uit te ge-
i o?' °ver 1982 bedroeg de hulp
L34 procent.
lin ter Schoo (Ontwikke-
J'Sssamenwerking) ant
en?^- dit op vragen van het
A-Kamerlid Aarts. Die
'de zijn vragen naar aanlei-
j n8 van het jaarverslag van
Nederlandsche Bank,
d ,arin wordt geconstateerd
>o, er in de uitgaven in '82 en
it»660 verschil is van 662 mil-
r.,h gulden. In de voorlopige
lening die minister Ruding
