een Nieuw Burgerlijk Wetboek Op weg naar Bloedige bei Groentemah c NIEUW BURGELIJK WETBOEK: Süuiua «BBffiBnn® O, De laatste n de aandacht. zich bereid financiële Holla ZATERDAG 21 APRIL 19S4 ZATERDAG 21 APRIL 1 Nieuwe ten Spitwerk Meijers Bezwaren Verzekering H Risico m Te gek Ouders Praktijk Supporters Demonstraties Meevallers 'uders, voetbalsupporters en demonstranten doen er goed aan hun verzekeringspapieren nog eens aandachtig door te kijken. Als over ruim twee jaar het Nieuw Burgerlijk Wetboek wordt ingevoerd, zullen zij veel sneller kunnen worden aangesproken op schade veroorzaakt door kinderen, mede voetballiefhebbers en collega-betogers. AMSTERDAM, najaar 1983. E< twee heroïnebenden loopt mis. 1 caïne (straatwaarde ƒ30 miljoe geeft de oplichters de doodstraf maanden september en oktober, op straat geliquideerd, door huu 27 jaar die vanuit auto's of vanaf Er zijn diverse arrestaties verr moet nog voorkomen. pEN HAAG, 29 oktober 1982. Eei Haag (23) wordt op straat doodg< bekende plaatsgenoten van 29 e moordenaars hadden voor 'hun ƒ20.000 plus anderhalf ons heroïr Huu blijk alle Door onze i Huurmoord. daad waarbij i< onbekend slacl leven berooft - tegen betaling, dracht is wran lijk, maar da uitzonderlijk, blijkt van alle i In de bijbel, in c Romeinse mytholi voórbeelden te vir de eerste Nederla Oranje, in 1584 n van de huurmoo: Gerards? De jongste gesc zijn slachtoffers. I F. Kennedy, nu bij werd ogenschijnli Lee Harvey Osw; duistere machten 1 karwei. Huurmoord vim dag plaats. Niet al Marseille en op S: Venlo, Arnhem en leen in de onderwe litieke kringen, m; volkswijken. De laatste maa de voorpagina's v: aantal schokkende dan lijkt het alsof ling overspoeld wc we criminele tend cennia lang niet of was van huurmoor Toch is het riskj vol gevallen te pr nieuwe criminele wikkeling vervolgi als symptomatisch ding van de wereld Enig spitwerk i aan hoe voorbari, kunnen zijn. Huur zo blijkt uit de dos schijnsel van de la er altijd al. Het k\ eeuwen voor, maai delijke' jaren vijft tig. We lieten de bla duim snorren van deze krant van 19 Weldra telden we tijds spraakmaker moord in opdracht In 1971 werd in liaanse restaurar Mazzili in bed d een beroepsinbrek* opdracht ƒ70.000 i van de Nederland de Italiaan. In 1972 werd in Frits van Amting in geldnood verk (33) van zeven k ƒ3.500 voor kreeg van het slachtoffe: naar kende zijn s ging met een foto naar hem. In 1973 werd bouwvakker Cees Al bijna honderdvijftig jaar be staat het huidige Burgerlijk Wet boek, waarin het civiele recht (de regels die voor de burgers onder ling gelden: wat te doen als de buurjongen een ruitje intrapt tij dens het voetballen) is geregeld. Het BW kwam in 1838 tot stand door een vertaling van de 'Code ci vile', die in de Franse tijd door de bezetters was ingevoerd. Het BW boette al in de negen tiende eeuw aan kracht in. De wetsregels, min of meer in de geest des tijds opgesteld vanuit het recht der sterkste, konden de ontwikkelingen in het handels verkeer en op sociaal-economisch gebied niet meer bevatten. Steeds vaker moest de rechter door een zeer ruime interpretatie van de geschreven wetteksten voor be langrijke jurisprudentie zorgen, die feitelijk gelijk stonden aan wetswijzigingen. Professor Meijers uit Amster dam begint al in 1910 met zijn voorbereidingen om het oude BW samen met de nieuwe jurispru dentie om te werken tot een Nieuw Burgelijk Wetboek, feite lijk een codificatie van alle be staande rechtsregels op civiel vlak in Nederland. Het duurt tot na de tweede we reldoorlog voordat Meijers van regeringswege de opdracht krijgt om officieel een ontwerp NBW voor te bereiden. Voor Meijers zelf komt de opdracht te laat, want kort daarnaoverlijdt hij. Een drie manschap neemt zijn werk over. Zijn arbeid wordt nauwelijks op- gemerkt: het duurt twintig jaar totdat ook anderen hun mening over dit onderwerp laten horen. Dan blijkt, dat het driemanschap veel te abstract zijn gegaan: een juridisch sluitend systeem was ge creëerd, dat te ver staat van de dagelijks noden van de burger. Ten slotte komen er een zeven tal 'boeken' op tafel, die ieder be trekking hebben op een specifief onderdeel van het civiele recht. In 1977 besluit de tweede kamer dat het Nieuw BW er moet komen. Er zitten dan dertig jaren voorberei ding op. Het zoveelste point of no returm is gepasseerd. De eerste twee boeken worden snel inge voerd en dan al blijkt hoe snel de maatschappelijk ontwikkelingen vooruitlopen op het geschreven woord. Meteen moet er met wets wijzigingen aan achterhaalde ar tikelen worden gesleuteld. Vijf jaar later rijzen er bij de andere boeken weer problemen. De Nederlandse Orde van Advo caten brengen ernstige bezwaren ten berde tegen enkele van de boe ken van het NBW. Minister Kort- hals-Altes kondigt niettemin de datum aan dat het grootste ge deelte van het NBW in werking zou moeten treden: 1 juli 1986, maar de bewindsman, zelf oud advocaat, blijkt gevoelig voor de kritiek van zijn ex-collegae en no digt de wetenschap en rechterlijke macht uit tot een 'brede maat schappelijke discussie' over het NBW uit. Maar, verzuchtte hij op 4 april in de vaste kamercommis sie voor justitie, daar is nauwe lijks gebruik van gemaakt. Besloten is dat het NBW in ieder geval doorgaat. Waar een klein landje groot in kan zijn: in West-Duitsland werd een ver nieuwing van het burgelijk wet boek afgezien, omdat de Duitse juristen de gevolgen te verstrek kend achtten. Prof. J.B.M. Vranken, hoogleraar privaatrecht. - fotokht Betere bescherming voor slachtoffers Dat lijkt een logische redenering. Al- leen, de volksvertegenwoordigers 'ver- gaten' het sluitstuk: een verplichte verzekering voor iedereen. In dit land van zoveel rechten en nog meer plich- ten werd het ongewenst geacht weer een plicht extra in te voeren. Ook prin ts cipieel waren er bezwaren vanuit con- servatieve christelijke hoek. Gevolg is SE dat het systeem niet meer sluit. De 5= slachtofferbescherming telt blijkbaar minder als U met de fiets moet uitwij - ken voor een klein jongetje dat plotse- ling de straat op komt rennen, en met Uw hoofd de stoeprand raakt, waarna peuter Patrick niet voor zijn daden ge- dekt is door een WA-polis. Had U maar voor een verzekerde jongeman moeten uitwijken, vooral ook omdat net Pa- trick's natuurlijk ook geen geld heb- ben, zodat U hoog of laag kunt sprin- gen: geen schadevergoeding. Risico-aansprakelijkheid en groeps- aansprakelijkheid zijn twee sleutelbe- grippen, die bij het opstellen van het NBW veelvuldig zijn gehanteerd. Risico-aansprakelijkheid houdt in dat iemand vanwege het feit dat hij een bepaalde zaak, neem een hond, be- zit, aansprakelijk is voor hetgeen met die hond gebeurt, ook al kan hij zelf niets aan een ongeval met het beest doen. Voorbeeldje: oma laat haar bou- vier, luisterend naar de klassieke naam 'Hector' uit. Het dartele beest ziet aan de andere kant van de weg een gezellig teefje lopen, begint aan de riem te trekken. Oma kan het beest niet hou- den en Hector sprint de straat over. Een wagen moet remmen, wijkt uit en rijdt tegen een geparkeerde frites-auto aan. Oma kan zich niet op overmacht (de te hard trekkende hond) beroepen: het feit dat Hector haar hond is, is vol- j= doende voor de automobilist en de fri- tesboer om oma aansprakelijk te stel le len. De risico-aansprakelijkheid gaat in het Nieuw BW erg ver. Een apart arti- kei is opgenomen voor geestelijk en/of lichamelij k gehandicapten, dat inhoudt dat zij zich niet kunnen beroepen op hun gebrek. „Dat kan vreemde situa- ties toch gevolg hebben", vertelt de Til- burgse hoogleraar, mr. J.B.M. Vran- ken. „Stel je voor: een dove loopt langs het water, waar een man dreigt te ver- drinken. Die man schreeuwt om hulp, maar de dove kan dat niet horen. Vol- gens de wet is hij verplicht hulp te ver- lenen. Later spreekt de drenkeling de §5= dove aan voor geleden schade. Nu zou H= dat geen resultaat hebben, want de do- ve kan zich verontschuldigen met zijn E= handicap. Naar de letter kan hij dat nu niet meer: hij had dus hulp moeten bie- den, terwijl hij het hulpgeroep niet kón ES horen". Het recht lijkt dus wat krom. Het is duidelijk dat men dit soort gevallen niet op het oog had, toen men deze regel voorstelde. „Het zou volstrekt te gek zijn, als dit de oplossing zou zijn", zegt Vranken dan ook. „De Hoge Raad zal er straks een draai aan moeten geven om dit recht te trekken, bijvoorbeeld: de plicht te helpen moet tot het be wustzijn doordringen. In ieder geval kan men zo de aansprakelijkheid mati gen. Het doel was eigenlijk om slacht offers te beschermen tegen daden van vooral geestelijk gestoorden, die zich nu achter hun handicap kunnen ver schuilen en niemand achter zich heb ben staan die wel verantwoordelijk kunnen worden gesteld. Het is ten slot te niet de zaak van het slachtoffer of de dader wel bij zijn positieven is", licht Vranken toe. Maar opnieuw komen hier de verze keringsproblemen om de hoek kijken: kan een geestelijk gehandicapte wel zo makkelijk een polis afsluiten? Zijn het niet juist deze mensen, die door een laag inkomen moeite zullen hebben met het betalen van premies? Met daarop aansluitend: als deze mensen niet verzekerd zijn, dan valt er om de zelfde reden ook weinig te halen: van een kale kip is het slecht veren pluk ken. Vranken: „Die mensen zijn veelal niet verzekerd naar mijn idee. Ik heb daar geen gegevens over. Wellicht heeft men zich die gevolgen te weinig gerealiseerd. Ik heb niet het idee dat daar goed onderzoek naar is verricht". Ouders krijgen het met het Nieuw BW ook niet eenvoudiger. Zij zijn aan sprakelijk voor alle daden van hun kinderen tot veertien jaar, of ze die nu überhaupt (hebben) kunnen voorko men of niet. Ook lijkt de vraag of de kinderen vanwege hun leeftijd wel hebben kunnen beseffen wat ze deden of hadden moeten doen, niet meer van belang. Opnieuw is hier de overweging, dat de meeste ouders verzekerd zijn voor de daden van hun kinderen. Vranken: „De gedachte hierachter is, dat het onredelijk is dat iemand die schade lijdt door de gedraging van een kind in een slechtere positie verkeert dan iemand die schade lijdt door iemand anders. De ouders kunnen dus niet meer zeggen: ik kon er niets aan doen, ik kon toch moeilijk het kind vastbinden. De meeste verzekeringen zijn op deze nieuwe regeling al voor uitgelopen. Al bestaat er geen aanspra kelijkheid van het kind, er wordt toch uitgekeerd. Volgens schattingen is tachtig tot negentig procent van de ouders verzekerd". Wat betekent dat in de praktijk? Een voorbeeld. Trudy (4 jaar) en Maurice (5 jaar) heb ben op het pad van hun ouders ge Ouders worden verantwoordelijk gesteld voor de daden van hun kin deren, zolang die onder de veertien zijn. - foto archief de stem Demonstranten die weten dat een betoging uit de hand kan lopen, lo pen straks de kans mede op te draaien voor de veroorzaakte schade. <- foto anp sprongen over een touwtje, dat enkele decimeters boven de grond was ge spannen. Bakker De Coninck komt voor het dagelijks brood, ziet het touwtje niet en struikelt. De Coninck, met een zware mand aan de arm, komt lelijk terecht, waardoor zijn arm wordt ontwricht en hij voor jaren arbeidson geschikt is. In principe hadden de kin deren de bakker voor het touwtje moe ten waarschuwen. De Coninck stelt de ouders aansprakelijk voor de geleden schade (ziektekosten, gederfde inkom sten). De rechtbank wijst die vordering toe, omdat de ouders onvoldoende heb ben kunnen bewijzen dat zij de kinde ren niet in de gaten hadden kunnen houden. Het hof bekrachtigt dat vonnis vonnis. De Hoge Raad denkt er anders over. Het had dan tot het bewustzijn van de kinderen moeten doordringen, dat zij De Coninck hadden moeten waarschuwen en dat mag van zulke jonge kinderen niet kunnen worden verwacht, was het standpunt van het hoogste rechtscollege. De Coninck moest dus fluiten naar zijn geld. Volgens de nieuwe wet zal de uit spraak in de toekomst anders moeten luiden. De ouders zijn zonder meer aansprakelijk voor de daden van hun kinderen tot veertien jaar, of ze die nu kunnen verhinderen of niet. Het is niet de bedoeling van de wetgever dat ouders voortaan de hele dag achter hun kinderen aanlopen, maar wel dat an deren niet het slachtoffer mogen zijn van katte- of erger kwaad. Het kind zelf kan niet aansprakelijk worden ge steld, zijn ouders ten alle tijden. Het Nieuw Burgelijk Wetboek neemt ook slachtoffers in bescherming, die de dupe zijn van het optreden van een groep. Twee soorten groepen komen daarbij specifiek naar voren: voetbal supporters en demonstranten. De wandaden van voetbalsupporters zijn bekend. Als Feijenoord afreist naar de provincie, maakt het plaatse lij k politiekorps de borst nat, maar kan zelden verhinderen dat winkelruiten sneuvelen, winkelend publiek wordt lastig gevallen en beroofd en dat auto mobilisten hun vervoermiddel van se dan tot cabriolet zien verbouwd. Zel den is aan te wijzen wie precies bij zul ke acties waren betrokken. Het gaat om een groepje jongelui getooid met rood-witte dassen, maar het is uiterst moeilij k te zeggen of nu net Kees de kei door de ruit gooide, of dat zijn vriend Karei de eerste steen wierp. Het slacht offer moet onder huidig recht fiks in de eigen buidel tasten. Volgens het NBW kan zonder meer één van de supporters voor het gebeur de in de kraag worden gevat. Hij moet voor de volledige schade opdraaien, of nu vast komt te staan dat hij in werke lijkheid de auto heeft gesloopt of niet. Als hij meent niet alleen verantwoor delijk te zijn voor dat gedrag, kan hij op zijn beurt zijn collegae aanspreken, maar het slachtoffer moet hij het volle pond betalen. Door zich op te houden bij een dergelijke incident, maakt hij zich medeverantwoordelijk. De bus maatschappijen en de spoorwegen zul len er baat bij hebben. „Of een particulier zo'n supports:| voor de rechter durft te slepen is r tuurlijk niet zeker", zegt Vranken. „Dj kans op wraakacties is inderdaad nil denkbeeldig. Maar dat geldt op dit nuf ment evenzeer. Het gaat erom, data] hij wil, het slachtoffer makkelijkeri;:| centen terug kan krijgen". Het is goed aan te stippen, dat Ml hier gaat om civiel recht. Strafrecht! I lijk verandert er niets: de officier KM justitie moet kunnen bewijzen dat i:| de juiste verdachte heeft gedagvaar:! anders komt het niet tot een veroorde] ling. Demonstranten bevinden zich in e:| soortgelijke situatie. „Toch ligt hethis] niet zo eenvoudig", zegt Vranken zult moeten afwegen of demonstrant! rellen hadden kunnen verwachten, ftl was bij de Vredesdemonstratie in ft| Haag niet het geval, dus als daar v gebeurd zou zijn, kun je niet zo gemt l kelij k iemand aanspreken. Maar in li geval van de demonstratie bij Doè| waard lag dat anders. Daar werd 8 weid niet principieel uitgesloten. Deg] nen die toch meedoen, nemen daanral een bepaalde verantwoordelijkheid:! zich". Dat betekent overigens niet dat ellf demonstrant voor de schade - bijvoor] beeld van boeren - kan worden sproken. Als een groepje demonsWl ten een auto in de brand zet, kunna] degenen die twee kilometer verderi in de stoet meelopen, daar moeilil voor worden aangesproken. Maar j genen die bij het incident zijn betrs- ken, kunnen zich niet zo eenvouó] achter het collectief verschuilen. „Dit middel kan politiek worden ij bruikt", zegt Vranken desgevraagd denken valt aan Woensdrecht, l--| actievoerders bij hun pogingen op h terrein van de vliegbasis te kon (kleine) schades toebrengen. „Ik nee] echter niet aan, dat de overheid s] naar dit middel zal grijpen. Het ise spanningsveld tussen het civiele r en het recht te demonstreren. Daar# gaat het om kleine schadeposten, het lijkt me niet zo zinvol de de®] stranten aan te spreken". Terug naar de verzekeringskwesj»! Minister Korthals-Altes verklaaj onlangs dat de verzekeringen me] dat door deze nieuwe regels de pre"1 j drastisch omhoog moeten. Immers: fl verzekeringen zullen sneller moe'j uitkeren. Maar de minister toondeer aardig gevoel voor understate11'1'! toen hij opmerkte: „Bij de bereken] gen valt mij op, dat alle meevallers', pro-memorie zijn opgevoerd". Wellicht dat een volks verzekering^ mazen van het NBW enigszins kunnen dichten. Vranken: „Ik zie(> niet als oplossing. Nederland kentj zoveel volksverzekeringen en de len ervan zijn bekend: het afwent*] van het eigen risico op de g schap". Ofwel: mensen vinden het1" zo erg schade te veroorzaken, o®®| die toch wel wordt betaald. De plicht zich te verzekeren ko®'J niet. Zoals gezegd: het is daarom g'f nog even in de verzekeringspaperf\l te neuzen, want de kans dat de 1 waarder sneller aan de deur ko®'J niet denkbeeldig. Door Willem Reijn Het Burgerlijk Wetboek regelt Hl de rechtsverhoudingen tussen de mensen onderling. Hoe kun |s je als slachtoffer van bijvoor- §l| beeld een misdrijf je schade Ijl vergoed krijgen? Wat te doen jH als de appelboom van de buren door het dak van je schuurtje |j§ valt? Het Nieuw Burgelijke Wetboek (NBW) geeft het slachtoffer heel wat meer mo- gelijkheden om de dader of verantwoordelijke aan te spre- ken. De belangen van het slachtoffer zijn om twee redenen voorop gesteld. Ten eerste is hij degene die in ieder geval er zeker niets aan kon doen, dat hem schade werd berokkend. En ten tweede is de tweede kamer ervan uitgegaan, dat de meeste mensen vandaag de dag over een WA-polis beschikken, zodat er meer sprake is van een verzeke- rings-technische kwestie dan van per soonlijk verhaal.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1984 | | pagina 28