'Geen enkele opwerkings
fabriek werkt echt goed'
De 'kinderen' schieten
de revolutie aan flarden
VERVOl
Geleidel
overhev
naar de
even.
UITBLAZEN
'Kampeerwet moet
niet geschrapt'
FNV-bonc
Luchtvaart
geschiedenis
HEROPENING OPWERKINGSFABRIEK
EUROCHEMIC MOL IN SEN AA T
DE STEM COD
Platgewalst
DINSDAG 17 APRIL 1984
ACHTERGROND
PAGINA 2
Geweten
REBELLEN NICARAGUA VESTIGEN BRUGGEHOOFD
Doelgericht
SECRETARIS KAMPEERRAAD:
piNSDAG 17 APRIL 191
actie tegen k
Kerncentrale
Dodewaard mag
meer opslaan
AANBEVELING
T5
lllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllillllllllllllUlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli
Daar heb ik als
kind nog in ge-
speeld", zei de
luchtmacht-voorlichtster.
We stonden in het Kamp
van Zeist te kijken naar
een groepje mannen die
aan een zilveren vliegtuig
sleutelden. Een van de
motoren lag op een zeildoek
onder de vleugel. „Dit vlieg
tuig", vervolgde ze, „moet het
beroemdste van heel Nederland
zijn."
Daar zou ze best eens gelijk
in kunnen hebben. Het is waar
schijnlijk door meer Nederlan
ders gezien dan de Uivers 1 en
II samen. Vorige week vrijdag
werd het officieel overgedragen
aan het Militaire Luchtvaart
Museum te Soesterberg. Het
vliegtuig, een van de laatste
PBY-5 Catalina vliegboten die
er nog bestaan, verwierf zijn
bekendheid als blikvanger en
speeltuig van het Bosbad Hoe
ven, waar het langer dan 25
jaar stond opgesteld.
Het verdiént zijn plaats in
het museum, dat snel aan het
uitgroeien is tot het meest inte
ressante luchtvaartmuseum van
het land. De Catalina vertegen
woordigt het degelijkste van
wat de luchtvaarttechniek van
dé jaren '30 heeft voortge
bracht. Net als de legendari
sche Dakota was het een oer
sterk vliegtuig dat langer mee
ging dan de ontwerpers hadden
bedoeld en de klanten hadden
verlangd. De Catalina was het
vechtende werkpaard van me
nige marine, de Nederlandse
inbegrepen.
Toen de tweede wereldoor
log uitbrak vloog de marine,
vooral in Nederlands-Indië,
met Dornier 24K-vliegboten.
Na de bezetting van Nederland
kon die vloot uiteraard niet
meer worden aangevuld of ver
vangen met Duitse vliegtuigen.
Vandaar dat men de blik op
Amerika richtte waar de mari
ne goede ervaringen had met de
Catalina, een ontwerp uit 1933.
Al in 1940 bestelde de marine
36 van deze vliegboten en een
jaar later nog eens 12 PBY-
5A's, een amphibische versie
van de Catalina.
De vliegtuigen werden voor
al gebruikt voor konvooibe
scherming, het opsporen en
vernietigen van onderzeeboten,
maar ook het vervoer van
vracht en passagiers naar de
meest ontoegankelijke uithoe
ken van de Indische archipel en
Nieuw Guinea. In de periode
van de Japanse aanval op Ne-
derlands-Indië, zeg maar: de
eerste twee maanden van 1942,
gingen veertien Nederlandse
Catalina's verloren. Deson
danks kon de marine de strijd
tegen Japan met Catalina's
voortzetten als No. 321 (Dutch)
Squadron van de RAF in het
Verre Oosten. Ook na de oor
log vloog de marine in de Oost
nog jaren met Catalina's. De
laatste vlucht werd op 31 mei
1958 gemaakt. Toen had Bos-
WIM KOCK
bad Hoeven al bijna een jaar
lang zijn Catalina.
Allure
Sinds het Militaire Lucht
vaart Museum is ondergebracht
in de fabriekshallen van het
Kamp van Zeist heeft het aan
zienlijk meer allure gekregen
dan het had toen het nog op de
vliegbasis Soesterberg zelf was
gevestigd als Luchtmacht-mu
seum. Eén hal heeft vooral een
technisch accent. Daar kan
men de ontwikkeling van de
vliegtuigtechniek en alles wat
daarbij hoort - motoren, ver
bindingen, verkeersleiding,
schietstoelen etc. - op de voet
volgen, dikwijls met behulp van
werkende modellen. Ook een
van de laatste aanwinsten, een
groot en gedetailleerd model
van het vliegdekschip Hr. Ms.
„Karei Doorman", staat daar
opgesteld.
De Andere hal is vooral his
torisch. De geschiedenissen van
de verschillende militaire lucht
vaartafdelingen - marine,
luchtmacht en KNIL-lucht-
vaart-afdeling - zijn er te vol
gen aan de hand van vliegtui
gen, vliegtuigmodellen, foto's,
dokumenten, schilderijen etc.
Wrakstukken
Een van de meest in
drukwekkende opstellingen in
deze hal is die over de luchtoor
log 1940-1945 boven Neder
land. Uit de IJsselmeerpolders
opgeviste wrakstukken zijn er
de stille getuigen van de ver
schrikkelijke strijd die in het
Nederlandse luchtruim heeft
gewoed en waarvan slechts wei
nig mensen de omvang besef
fen. Nergens in Nederland is
daarvan een vollediger en ver-
pletterender beeld te zien dan
hier.
Het museum telt momenteel
bijna dertig vliegtuigen, ver
deeld over beide hallen en het
buitenterrein. Tot de jongere
aanwinsten behoren, behalve
de Catalina, een Dakota en een
Neptune. Het museum heeft
één belangrijke handicap: het
kan als militaire instantie geen
aankopen doen. Daarom is er
een particuliere stichting
'Vrienden van het Militaire
Luchtvaartmuseum' die pro
beert een fonds te vormen
waaruit belangrijke voorwer
pen eventueel kunnen worden
betaald om vervolgens aan het
museum te worden geschon
ken. (Het museum is dagelijks
open van tien tot vier uur, be
halve in het weekeinde. De toe
gang is gratis.)
De 'Hoevense' Catalina nu een museumstuk. fotoluvo S
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
■Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-1T920
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8 30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementen:
22,10 per maand; 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Centrale melding (ook op zaterdag) 076-236888.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Mathieu Kothuis
BREDA VIERPOLDERS
MOL - „Tot nu tot heeft
geen enkele opwerkingsfa
briek naar behoren gewerkt.
In de weinige die er op de
wereld zijn, gaat men van de
ene bijna-ramp en de ene
menselijke tragedie naar de
andere. Het opwerken wordt
dan ook als de gevaarlijkste
schakel in de zogenaamde
splijtstofcyclus beschouwd.
Dat is waarschijnlijk ook de
reden dat er zo weinig, voor
leken begrijpelijke, litera
tuur over dit onderwerp be
staat".
Dit schrijft prof. dr. J. D.
Fast in het voorwoord van
het boek 'kernenergie en op
werking', geschreven door
K. G. Paulus, ex-werknemer
van de Belgische opwer
kingsfabriek Eurochemic in
het Belgische Mol. Paulus
werkte ruim zeven jaar in
een leidingsgevende functie
bij Eurochemic tot hij daar,
vooruitlopend op de sluiting
van de fabriek in '74, werd
ontslagen. Onmacht en woe
de, zo zegt Paulus, zijn de
belangrijkste beweegre
denen geweest om zijn erva
ringen, opgedaan in deze op
werkingsfabriek, nu op
schrift te stellen. Maar er is
nóg een belangrijke reden.
Met zijn boek wil hij vooral
ook waarschuwen tegen
heropening van Eurochemic
waarover de Belgische Se
naat in juni a.s. een beslis
sing zal nemen. En die kans
is niet gering. Heropening
zou, zo zegt Paulus, een re
gelrechte ramp betekenen,
zeker ook voor het Neder
landse grensgebied dat zo
vlakbij het Eurochemic-ter-
rein in Mol ligt. Inmiddels
lijken de (bestuurlijke) ge
moederen in Nederland over
die voorgenomen herope
ning wat gesust nadat op
aandrang van de Tweede
Kamer en de Staten van
Brabant een 'alarmplan' is
gemaakt. Maar verder dan
een waarschuwingsregeling
in geval van een calamiteit
in Mol is dat alarmplan ech
ter niet gekomen.
De opwerkingsfabriek
De 'plant' in Mol.
Eurochemic in Mol die in '66
met haar werkzaamheden
startte ontstond uit een sa
menwerking tussen België,
Frankrijk en Engeland. Na
dat beide laatste partners
hun medewerking in '71 op
zegden, werd besloten 'Mol'
te sluiten. Frankrijk bouwde
met de in Mol opgedane
technologie een eigen op
werkingsfabriek in Cap la
Hague. Engeland bouwde
eenzelfde fabriek in Winds-
cale. Mol werd vervolgens
afgebouwd en ging in '74 de
finitief dicht. Er is nog
steeds een vaste personeels-
staf werkzaam met de ver
werking en bewaking van
het radioactief afval.
België, door haar kern
centrales voor een belang
rijk deel afhankelijk van
kernenergie, is sinds '71 voor
de opwerking van kernreac
torstaven vooral afhankelijk
geworden van zijn beide,
voormalige partners in
Eurochemic. De Belgische
overheid wil echter van die
afhankelijkheid af met her
opening van de opwerkings
fabriek in Mol.
Maar wat betekent her
opening van Eurochemic in
feite? Paulus: „Het ietwat
gemoedelijke sfeertje en de
betrekkelijke rust uit de pe
riode dat Eurochemic nog
een proeffabriek was, zal
dan verleden tijd zijn. Als
echte productiefabriek zal
altijd getracht worden de
geplande grotere hoeveel
heid splijtstofelementen op
te werken". En, zo zegt Pau
lus, dat kan alleen maar ten
koste gaan van de voor
schriften. Door de perma
nente druk op het personeel
neemt de kans op ernstige
fouten toe. Bovendien heeft
het merendeel van het per
soneel volgens Paulus nog
nooit ervaring opgedaan in
andere grote en moderne
produktiebedrijven en daar
door geen inzicht in noodza
kelijke moderniseringen. De
oude fabriek zou in feite he
lemaal gesloten moeten
worden en niet, zoals de be
doeling lijkt, installaties
slechts gedeeltelijk door
nieuwe vervangen.
Gezien de ervaringen met
andere opwerkingsfabrie
ken doet heropening van
Mol inderdaad het ernstigste
vrezen. Zo moesten fabrie
ken in Windscale, Japan en
de VS worden gesloten door
storingen waarbij ook de
omgeving ernstig werd be
smet. De enige nog wel ge
opende opwerkingsfabriek
is die in Cap la Hague
(Noord-West Frankrijk)
maar ook die heeft meerma
len de krant gehaald door
ernstige fouten en besmet
ting van de omgeving. Door
ongelukken in dit bedrijf
zijn niet alleen werknemers
getroffen maar is ook de
omgeving en het zeewater
ernstig besmet door radioac
tieve stoffen. Voor agrari
sche produkten van de boe
ren in de omgeving van de
opwerkingsfabriek schijnt
al helemaal geen afzet meer
te vinden te zijn. Paulus:
„En zo'n fabriek wil men
dus laten draaien op de
grens van twee van de
dichtstbevolkte landen ter
wereld".
Terwijl over de herope
ning van Eurochemic bin
nenkort dus wordt beslist
ligt het hoog radioactief af
val dat tijdens de vorige
werkingsduur van Euroche
mic is geproduceerd nog
steeds in Mol opgeslagen.
Afval, waarmee door brand
en lekkages in afvaltanks, in
het verleden al de nodige
ongevallen zijn gebeurd.
Volgens Paulus is het
rampenplan van de provin
cie Noord-Brabant in feite
alleen afgestemd op even
tuele calamiteiten in Euro
chemic in Mol. Een eventue
le ramp is echter niet te
overzien omdat een 'storing'
bij Eurochemic ook altijd
consequenties zal hebben
voor andere in Mol gevestig
de bedrijven die werken met
radioactieve materialen.
Want naast Eurochemic zijn
er een aantal afvalverwer
kingsbedrijven (waaronder
voor de verglazing van het
radioactief afval) en een on
derzoekscentra gevestigd. In
dat geval zullen in gang ge
zette processen met radioac
tieve materialen onbeheerd
achter moeten worden gela
ten. Het 'alarmplan kern-
complex Mol' gaat volgens
Paulus ook veel minder ver
dan bijvoorbeeld het ram
penplan dat geldt voor de
kerncentrale in Borselle.
Ongelukken met kernener
gieopwekking en -opwer
king, her en der in de we
reld, hebben al afdoende
aangetoond dat de gevolgen
van radioactieve besmetting
moeilijk of niet zijn op te
ruimen. Windscale in Enge
land is een duidelijk voor
beeld van een misrekening
van technici en deskundigen
Demonstraties en rellen hebben de geschiedenis van
de centrale in Mol 'opgefleurd'. - fotosanp
over de gevolgen van radio
actieve besmetting. Het nare
is volgens Paulus alleen dat
die gevolgen pas over een
veel langere termijn zicht
baar worden.
„Als een kerncentrale van
het type Borssele, zeg maar
vijf curie per jaar aan radio
actieve stoffen in het koel
water loost, dan lijkt dat
niets. Als de directie van de
kerncentrale bekend maakt
dat de centrale 'maar' 0,5 cu
rie per jaar van het gevaar
lijke radioactieve jodium 131
met het koelwater loost en
nog eens 0,24 curie van die
stof per jaar via de schoor
steen, dan lijkt dat ook niet
veel. Maar als je tegelijk
weet dat de maximum toe
gestane hoeveelheid jodium-
131 in je lichaam maar 0,4
miljoenste curie mag bedra
gen, dan verandert er veel.
Dan blijkt de in totaal ge
loosde 0,74 curie jodium-131
per jaar gelijk te staan aan
de maximum dosis voor 1,85
miljoen mensen", aldu1-
Paulus.
Het slechte geweten van
de directie van Eurochemic,
maar ook van de Belgische
en Nederlandse overheden
meet Paulus onder meer af
van de gang van zaken rond
de resultaten van gezond
heidsonderzoeken die hij on
derging. In '78, zes jaar na
zijn vertrek bij Eurochemic,
kreeg Paulus een ernstige
nieraandoening. Bij het ge
neeskundige onderzoek ver
telde hij zijn behandelende
artsen dat hij bij Euroche
mic veel straling had ont
vangen terwijl uit een uri-
neonderzoek een lichte plu-
toniumbesmetting was ge
bleken. Aan zijn huisarts
vroeg hij om deze stralings-
gegevens op te vragen bij
het ministerie van volksge
zondheid. Daarna verander
de er veel, zo besluit Paulus
zijn relaas. Het ministerie
bleef erg gesloten en diens
stralings- en besmettingsge-
gevens bleken 'verdwenen',
evenals andere medische
dossiers van Paulus. Ook in
een ander ziekenhuis waar
Paulus zich liet behandelen
bleken later medische gege
vens te verdwijnen. Een op
eenstapeling van 'toevallig
heden' die teveel zijn om al
leen maar als toeval af te
doen, zo meent Paulus.
('Kernenergie en opwekking'
door K. G. Paulus. Uitgeverij
De Geus, Breda. Prijs
f27,50.)
Door Pieter Eggen
RUIM vijf jaar geleden
slaagde de populaire mili
taire alleskunner Eden Pas-
tora (Commandante Zero)
erin de Nicaraguaanse Na
tionale Garde van dictator
Anastasio Somoza een slag
toe te brengen in het zuiden
van Nicaragua bij de stad
Rivas. Vanuit zijn schuil
plaats Costa Rica voerde
Pastora kick-and-run acties
uit bij de belangrijke door
gaande route naar de hoofd
stad Managua. Nog geen
half jaar later wist deze gro
te 'held' van de Sandinisti-
sche revolutie, samen met
zovele anderen, Somoza te
verdrijven en de revolutie te
vestigen in dit Middename-
rikaanse land.
Afgelopen weekend
bracht Pastora - andermaal
in het zuiden van Nicaragua
- het geregelde leger van
'zijn' land een slag toe met
de bezetting van de haven
stad San Juan del Norte. Het
begrip 'stad' moet niet al te
letterlijk worden genomen,
maar de inneming van het
stadje is niet onbelangrijk;
het is het eerste brugge-
hoofd dat Pastora heeft ge
maakt in de niet-verklaarde
oorlog tegen zijn oude
strijdmakkers.
Het kan raar lopen met
een revolutie en in het Nica
raguaanse geval heeft niet
de revolutie haar kinderen
opgegeten, maar schieten de
'kinderen' de revolutie op dit
moment aan flarden.
Het verhaal is bekend: de
Sandinisten namen alsof zij
de ware kroonerven van de
dictatuur waren de macht in
handen na de feestelijke ju
limaand van 1979. De natio
nale vreugde over de vernie
tiging van vijftig jaar fami-
lieterreur door de Somoza's
was alom en kon door de
Sandinisten in overwin
ningsroes uitgebuit worden
om de macht te vestigen. De
ongebonden koers, de 'hel
den' uit het verzet, de 'derde
weg' in binnen- en buiten
land (van christelijk-mar-
xisme en een mengeling van
staats- en privé-economie);
al die elementen - emotio
neel en rationeel - leken de
weg te plaveien voor een
'echte' revolutie, eentje die
niet zou afglijden zoals de
Cubaanse.
Het heeft niet zo mogen
zijn. De greep van de Sandi
nisten op het maatschappe
lijk leven én de veranderde
Amerikaanse opstelling te
genover het regime in Ma
nagua leidden in betrekke
lijk korte termijn tot een
scheiding van de geesten in
Nicaragua.
Diverse aanvankelijke
supporters van het Sandi-
nisme keerden zich af van
de revolutie, die zelf steeds
vaker overging tot het ge
bruik van machtsmiddelen.
De affaire rond de Miskito-
Indianen in het noorden, de
censuur en de inperking van
vakbondsrechten in het land
zijn de meest in het oog
springende trekjes van de
verwording van de revolu-
Éerst was er de uittocht
van grote groepen teleurge
stelde Nicaraguanen naar de
buurlanden Honduras en
Costa Rica en daarna was
het de verharding van de
Amerikaanse politiek, die in
de leiders van Nicaragua
steeds vaker en openlijker
de hand van een door Mos
kou gestuurde aanslag op de
Amerikaanse belangen in de
'achtertuin'. Washingtons
argumenten om front te ma
ken tegen de Sandinisten
zijn de afgelopen jaren am
per veranderd. Aanvanke
lijk lag het accent op de di
recte en indirecte steun die
Nicaragua aan de opstande
lingen in El Salvador zou
geven en waarvoor de be
wijzen nooit geleverd zijn.
Het laatste jaar wordt in
Amerikaanse betogen zel
den meer deze rechtstreekse
relatie gelegd, maar heet Ni
caragua - in meer algemene
bewoordingen - bedreigend
voör de regio. Onder verwij
zing naar 'export van de re
volutie' kon de 'commissie-
Kissinger' eind verleden
jaar zijn verkapte oorlogs
verklaring aan de Sandinis
ten laten uitgaan.
De toen al lopende steun
aan de 'contra-revolutionai
ren' (19 miljoen dollar in
1983 alleen al voor speciale
operaties van de CIA) kon op
basis van de aanbevelingen
van 'Kissinger' drastisch
worden uitgebreid, hoewel
het Congres Reagan wel
steeds minder welgezind
was voor diens steunopera
ties.
De spanning in Nicaragua
is het afgelopen jaar overi
gens doelgericht opgevoerd.
De FDN, de gewapende op
positie tegen Managua, die
vanuit Honduras opereert
Eden Pastora
...populair... - fotoap
en voornamelijk bestaat uit
voormalige aanhangers van
Somoza is zo'n beetje de spil
van de Amerikaanse opera
ties in het gebied. De ARDE
van Pastora en ex-indus-
trieel Robelo, die haar ten
ten in Costa Rica heeft opge
slagen is in Washington heel
wat minder populair en
heeft volgens waarnemers
van die kant dan ook nog
nooit een dollar steun gehad.
De twee guerrilla-groepen
sluiten elkaar ideologisch en
historisch uit. Een monster
verbond tussen de twee
groeperingen wordt niet als
reeël gezien. Om die reden
wordt nog weinig waarde
gehecht aan de jongste ont
wikkelingen op het front.
Het bruggehoofd dat Pasto
ra vestigde dit weekend is
(nog) niet het voorwerk op
een beslissende nederlaag
van de Sandinisten. Het
geeft wel aan dat de politie
ke spanning een zeer duide
lijk militaire component
heeft gekregen. Waarne
mers verwachten wel dat
Pastora met zijn jongste ac
ties zijn populariteit in Ni
caragua flink vergroot
heeft.
De mij nen-affaire, die het
Amerikaanse imago in de
regio opnieuw geschaad
heeft en als gevolg waarvan
Nicaragua zichzelf voor for
se problemen gesteld ziet, én
de verrassende opmars van
Pastora zetten volgens
waarnemers de verkiezin
gen van november dit jaar
extra onder druk. Volgens
een zegsman is de Ameri
kaanse opstelling uitslui
tend erop gericht de verkie
zingen te verstoren, tenzij
die op voorwaarden zouden
worden gehouden, die de VS
welgevalliger zijn. Zouden
de Sandinisten gedwongen
worden - onder druk van de
omstandigheden - de ver
kiezingen ook open te gooien
voor tegenstanders, dan, zo
luidt de analyse van zegslie
den, zullen de Amerikanen
ook in El Salvador heel wat
toeschietelijker voor de op
positie worden.
Van een onzer verslaggevers
ARNHEM - „Voor de re
creant is het belangrijk dat
de Kampeerwet er komt.
Daar moet geen streep
doorheen gehaald worden.
Er moeten eindelijk eens
uniforme regels voor het
hele land komen. Verder
staan op het spel rechtsbe
scherming voor de re
creant en uitbreiding van
de verscheidenheid aan
kampeermogelijkheden".
Secretaris H.G. van Wa-
veren van de in Amers
foort gevestigde Kampeer-
raad (voorzitter: de vroe
gere CDA-voorman W.
Aantjes), bestrijdt te vuur
en te zwaard de opvatting
van franje-jager Geelhoed
dat de Kampeerwet in de
wieg moet sneuvelen.
„Want de situatie tot nog
toe, is bepaald voor verbe
tering vatbaar".
De commissie-Geelhoed
denkt daar anders over, en
ze wordt gesteund door de
Vereniging van Neder
landse Gemeenten (VNG).
„Er is geen enkele aanlei
ding voor Haagse bemoeie
nis", heeft de belangenor
ganisatie de gemeenten la
ten weten. Maar ze kon ook
moeilijk anders: Kampeer -
zaken worden momenteel
geregeld in gemeentelijke
verordeningen. Die deugen
niet omdat ze de recreant
niet echt dienen, reageert
Van Waveren. De verorde
ningen regelen vooral de
verhouding tussen ge
meentelijk belang en on
dernemer. De plaats die
daarbij aan de consument
wordt toegekend, verschilt
per gemeente maar is zel
den prominent. „Daarom
moet dat voor iedereen
duidelijk, landelijk gere
geld worden".
De Kampeerwet wil bij
voorbeeld recht van ver
haal bieden, een instantie
waar men terecht kan met
klachten en teleurstellin
gen. De Recron, vereniging
van recreatieondernemers,
meent dat het al voldoende
zou zijn als haar eigen ge
schillencommissie een
beetje opgetuigd kan wor
den.
Van Waveren: „Van de
Recron zijn vooral de grote
kampeerbedrijven lid. Niet
de vele kleine onderne
mers, waar het juist wel
eens niet goed loopt. Die
zouden dan buiten de pro
cedure vallen". Recron-
woordvoerder B. Taanman
vindt dat een door de VNG
ontworpen model-veror
dening daarvoor uitkomst
kan bieden. Maar namens
de Kampeerraad wordt
daar tegenin gebracht dat
geen gemeente verplicht is
om zo'n model over te ne-
De Kampeerraad, een
gezelschap van deskundi
gen dat door de betwiste
wet in het leven is geroe
pen, vindt de ANWB aan
haar zijde. De consumen
tenbescherming die er ein
delijk lijkt te komen,
dreigt volgens haar door
de commissie-Geelhoed de
mist te worden ingestuurd.
Wijzend op koppelverkoop
van sta-caravans en
standplaatsen, op gedwon
gen aankopen in (duurde
re) kampwinkels en nog
een paar problemen, vindt
ze dat daar wettelijk een
eind aan moet worden ge
maakt.
De Recron wil de Kam
peerwet niet echt kwijt
maar vindt dat die uitge
kleed moet worden tot een
raamwet die hoofdzaken
regelt. Bijvoorbeeld hel
aantal kampeerplaatsen
bij de boer. „Ja, we zijn nu
eenmaal een belangenor
ganisatie", verklaarl
Taanman bij voorbaat
„Als men vindt dat er
goedkoper vakantieaccom
modatie moet komen, kan
dat via de bestaande be-
drijven. Dan moet de over
heid maar eens een paaI
heffingen laten vallen".
UTRECHT (ANP) - De Vervoers
vrago» op 10 mei om kwart voor
kwartier stil te leggen. Dit in he<
king waartoe de FNV de leden v
opgeroepen als demonstratie teg<
ten in Nederland.
De bond had de actie bij NS
kunnen maken. De directie w<
Val
DEN HAAG - De GKN kan
haar opslagruimte voor radio
actief afval bij de kerncentra
le in Dodewaard uitbreiden en
verbeteren. De Kroon heeft
bezwaren tgen de vergunning
ongegrond verklaard.
Of Dodewaard van de ver
gunning gebruik zal maken, is
onzeker, omdat intussen het
tijdelijke opslagterrein in Pet
ten gebruikt kan worden.
DEN HAAG (ANP) - De Ge
meenschappelijke Medische
Diensten (GMD's) gaan een
belangrijk deel van de verant
woordelijkheid voor het beleid
inzake blindengeleidehonden
overnemen van het Konink
lijk Nederlands Geleidehon
denfonds (KNGF).
De vergoeding voor de aan
schaf van een geleidehond
komt voortaan volledig voor
rekening van de sociale verze
keringen. Zo komt een einde
aan de situatie dat van alle
AAW-voorzieningen alleen bij
geleidehonden slechts een
„halve hond" werd betaald en
de andere helft op het KNGF
neer kwam.
Dit zijn enkele aanbevelin
gen die de diepgaande proble
men tussen de organisaties
van visueel gehandicapten en
het geleidehondenfonds kun
nen oplossen. De aanbevelin
gen staan in een rapport van
de Commissie voor Onderzoek
Blindegeleidehonden (COB),
die de toenmalige minister
Gardeniers van Volksgezond
heid en Milieuhygiëne in 1982
instelde om de conflicten te
onderzoeken. Voorzitter van
de COB is oud-minister Toxo-
peüs van Binnenlandse Zaken.
De moeilijkheden bestaan al
sinds 1975. Met name de Ne
derlandse Vereniging van
Blinden en Slechtzienden
(NVBS) en de Belangenvereni-
G^idehond Gebruikers
(BGG) hebben kritiek op het
beleid van het KNGF betref-
tende de kwaliteit van de op
leiding van de geleidehonden,
ALS een niet te stuiten bulldozer h
Kóningin van de drie noordelijke
?waren platgewalst van het kabin
1inclusief de centrale directie
vnü' en ziin socialistische colli
oor het subtiele spel achter de sc
luntwerk in het openbaar voor zi
orale zwaargewichten ontzagen
oerale bewindslieden in het kab
®™ler Lubbers de betrokkenen
order onheil te voorkomen,
net interessante van dit noord«
mo eendracht maakt macht' -1
van h daarop is heel wat afle d
onri commissarissen om én ka
rw izr de zwaarst mogelijke druk
„i-Jkoningin van 'Den Haag' iets c
mJI r het Haagse circuit te bei
n wisselt beleefde brieven uit. I
da Woorci en als iemand zich al
Ie Kr,H'ofs van door naar buiten. G
y °dschaPPers 20 dikwijls met I
onrio name Vonhoff heeft een nie
0p ®r"n9e verkeer tussen de pro\
Dro!/ scentrum- Hii heeft begrepe
kanJncie wil behartigen in Den H
den i ^eini9 °f niets bereikt. Vo<
anrJH 'f no nonsense'-tijdperk
ken m pressie9roep. Wie op en rc
letjmoet er keihard tegen aan ga
zir-h i en de ouwe-jongens-ondei
laat aan zien, passé.
