Discrimineert D&T
6000 Oostburgers?
CCASIONS
ARDE
FELMARKT
i
ar gaan
morgen
r toe?
Willy Dusarduyn:
humor is een
[ernstige zaak'
SLUIER
GEWICHTHEFFEN
>MMEL BV
I (eif'njS'ag °P zÜn tijd. Zoveel
Lfisdat-ie soms aan zijn ge-
0! moet uitleggen dat het
- een grap ging.
MEID OP
DE DIJK
De Netten-
boeter
ID® EMM
VAN ZEELAND
\0NAAKT WIL WAT
tKRIJGBAAR Bij DE
CEDES-BENZ DEALER.
IERCEDES-BEN2
•OCCASION LAAT
I TE WENSEN OVER
'*10
AAN DE REIM HAL
S VAN GENT
sningstijden:
00 tot 17.00 uur.
Entree:
ssenen 2.50
tot 14 jaar onder
leide gratis.
Gewauwel
Twee soorten
Groten
Belgische
Logica
I
PP L
n r
smm
■TERPAG 24 MAART 1984
T8 PAGINA ZEELAND 5
MERCEDES-DEALER:
ulianastraat 36
Tel. 04168-1236-2392
I rjii
n
Imaat schuifdak-ww glasiggg
Imaat el. schulfdak-ww glas 1981
let vele acc1989
|ifdak-ww glas LPG iggo
lc-alm velgen-ww glas LPG igg0
|maat-ww glas1975
prsn bak-schuifdak ww glas 1952
1979
et en meerdere acc.1993
fc ww glas c. deurvergr. 1993
lak ww-glas c. deurvergr. 1993
lifdak ww-glas c. deurvergr. 1979
Bias1
T/rbekr. ww-glas magn. velgen 1992
lomaat ww-glas cd1982
f-glas centr. deurvergr., stuurbekr.
1
v-glas, stuurbekr1
1981
pllic ww-glas1981
(RUIL VERKREGEN
1 metallic
j en meerdere acc.1982
met LPG1981
metallic 1979
[LPG 1979
bllic1979
Vtallic 1979
STELWAGENS
1982
Istel 1982
1979
I rt \T EEN naaktstrand alle-
|.ja| niet los kan maken,
jjle discussies uiteraard,
„jar ook de meest gekke
^huldigingen. Zo ging het
tenminste in Oostburg, waar
;lllir de anti-naakt-brigade
lelie achterhoedegevechten
eerden geleverd. Tever-
«eis, zoals gebleken is.
Tot kampioen der gekle-
rjen had zich in de gemeen
teraad de D&T-voorman Ab
Verhage opgeworpen. Een
naaktstrand is maar niks, zo
oordeelde hij, daarbij voor
tij gaand aan het onweer
legbare feit dat naaktre-
ireatie op de stranden tus
sen Cadzand en Breskens als
sinds jaar en dag niet meer
weg te denken is.
Maar daar maalde Ab niet
om. Het naaktstrand, zo
ide hij, was niets meer
of minder dan een smerige
streek van de niet-autochto-
ne inwoners van Oostburg.
Verhage, sprak namens
de niet uit de kleren te bran-
Eindredactie:
Jan Jansen
en Frank Deij
den meerderheid van in de
streek geborenen en getoge-
nen, die niets met deze vie
zigheid te maken willen
hebben.
Had zijn telefoon niet
roodgloeiend gestaan van de
adhesiebetuigingen? Ver
wenste niet menig autochto
ne West-Zeeuwsvlaming
deze gore strapatsen der im
port, afgedaald uit de gebie
den boven de Westerschel-
de? En konden niet enkel zij,
de echte inboorlingen, de si
tuatie juist aanvoelen?
Ook import
Dit alles ging te ver voor
de PvdA-fractie, altijd kien
als een politieke tegenstan
der met het zware woord
'discriminatie' om de oren
kan worden geslagen. Joop
Wielakker, ook import, klom
gewichtig in de pen om Ver
hage een open brief te
schrijven. Tenslotte had het
D&T-raadslid toch maar de
6000 niet-autochtone inwo
ners van de gemeente Oost
burg zwaar beledigd.
„In feite zegt u dat alleen
de geboren en getogen inwo
ner kan bepalen wat wel of
niet mag gebeuren", gispte
Wielakker in zijn brief. „Dit
betekent dat u een derde
deel van onze bevolking
monddood wil maken".
Om daarna alle registers
flink open te trekken: „In
het verleden en ook in het
heden zijn mensen om uit
eenlopende redenen gedis
crimineerd. Het ging en gaat
daarbij om afkomst, natio
naliteit, huidskleur, enz. U
hebt een nieuw variant ge
vonden, namelijk 'West-
Zeeuwsch-Vlaanderen voor
de West-Zeeuwsvlamin
gen'". Wielakker eiste, 'mede
namens nog 6000 inwoners'
openbare excuses van Ver
hage, die tot nu toe echter
zijn uitgebleven.
Retoriek
Kinderachtig natuurlijk.
Zowel van Verhage, wiens
retoriek vol overdrijving nu
eenmaal bekend is, als van
Wielakker, die zo nodig dat
zwaarbeladen woord 'discri
minatie' weer eens van stal
meende te moeten halen. En
dat allemaal omdat een
reeds jaren bestaande feite
lijke situatie (naaktrecreatie
op het strand), waar nog
nooit iemand een woord aan
vuil heeft gemaakt, wordt
gelegaliseerd.
Dat zal dan ook wel niet
de echte reden zijn geweest
voor het spel tussen beide
heren. Tenslotte haalt D&T
zijn kiezers uit de autochto
nen, terwijl de PvdA het
toch hoofdzakelijk moet
hebben van de 6000 van Wie
lakker. Daarom zullen we
het er maar op houden dat
het duo alvast is begonnen
zich te profileren. Met het
oog op de gemeenteraads
verkiezingen in 1986.
[KMgKl
'Ti allen snuffelt
j dag 25 maart.
'Humor vertegen-
>0Ordigt de menseiijk.
oeid en tolerantie en is
I »rom peiler en wapen van
I e democratie'. En: 'De enige
I die wij niet ernstig ge-
#eS nemen, is de humor'.
'aten uit een inleiding
I burgemeester Willy Du-
I arduyn van Sas van Gent.
I sprak deze week CDA-
I °uwen (en hun aanhang!)
I over het onderwerp hu-
I n,In de Politiek. Met deze
D «spreker hadden de da-
Ieen goede keus gedaan.
Ih»f' ^asse burgervader
I l gevoel voor luim en een
da,, js hij wel eens wat
""gelijkt. Zoals met het
a' van de ambtsketen,
er is iets mee, al jaren.
I voorganger,
I f,, oer. zat er ook al regel-
I.'g mee in de knoop. Het
Jnürjf1 van de Sasse bur-
Ihal valt slordig om de
s en heeft een sterke nei-
|ij 8 om binnen de kortste
en vuil aan te trekken.
e toespelingen daarop
de burgemeester en
zijn vrouw de keel uithan
gen. Mevrouw Dusarduyn
wilde 'm zelf al oppoetsen,
maar uiteindelijk kreeg de
ambtsketen een grote beurt
op het gemeentehuis. Zodat
de voorzitter de laatste ver
gadering van de gemeente
raad eindelijk weer eens kon
leiden met de borst vooruit.
Helaas was die houding
niet besteed aan het gezel
schap dat zichzelf veel ern
stiger neemt dan de burge
meester en diens ambtsketen.
Het blinkende sieraad viel
kennelijk niemand op, er
werd althans geen woord aan
gewijd. „En toen heb ik er op
het eind van de vergadering
zelf maar op gewezen" ver
zucht hij.
'Waar niet meer gelachen
wordt, wordt ook niet meer
echt geleefd. Niets overtuigt
ons zozeer van iemands men
selijkheid als een glimlach,
een geestig gezegde, een mil
de spot', hield hij de CDA-
vrouwen voor. Om dat ver
volgens te illustreren met een
reeks amusante voorbeelden.
Hij kan uiteindelijk putten
Dusarduyn kan nog wel
uren doorgaan.
- foto de stem /corj. de boer
uit een rijke ervaring, in de
Tweede Kamer, de provin
ciale staten en op het ge
meentelijke vlak.
Als Dusarduyn zijn belofte
nakomt om volgend jaar een
avond te wijden aan humor
in de gemeentepolitiek is hij
al aardig op weg in de rich
ting van een boekwerkje.
Daarom hier slechts een be
perkte greep uit de anecdo
tes:
Het 'onbegrijpelijk gewau
wel van warhoofden' in Den
Haag, is natuurlijk ook mik
punt. „Op de publieke tribu
ne zat eens een gelovig, kerks
vrouwtje. Ze had een hele
middag naar ellenlange, pre
kerige verhalen geluisterd.
Ze zei, volkomen serieus: 'In
de kerk zingen ze tenminste
nog zo nu en dan'".
Een citaat van George
Bernard Shaw: 'Hij weet
niets en denkt dat-ie alles
weet. Dat wijst duidelijk op
een politieke loopbaan'. En
misschien wel van Dusar
duyn zelf: 'Er zijn twee soor
ten politici: zij die hun taal
gebruiken om hun gedachten
te verbergen en zij die hun
taal gebruiken om te verber
gen dat ze geen gedachten
hebben'.
Het hoofdstuk 'Verspre
kingen en Freudiaanse Ver
gissingen' geeft leuke
staaltjes te zien, en een
waarschuwing aan het adres
van een Sas' politicus, CDA-
raadslid R. Bruggeman. „Een
CDA-er die, sprekend als
Bruggeman, het landelijk be
leid van zijn partij in de raad
uitdraagt, loopt de kans dat
de voorzitter hem tot de orde
zal roepen als 'Bukman"'.
Dat risico zit erin als een
raadslid zich gedraagt als
partij voorzitter.
Met de groten der aarde
kun je ook lachen. „Lady As-
tor tegen Churchill: 'Winst
on, als je mijn man was, zou
ik vergif in je koffie doen.'
Churchill: 'Mevrouw, als ik
met u getrouwd zou zijn, zou
ik het opdrinken'".
„De Gaulle: 'Ik word boos
als ik gelijk heb. Churchill
wordt boos als-ie ongelijk
heeft. Geen wonder, dat we
voortdurend boos zijn op el
kaar'".
Tenslotte deze over oud
minister Van der Stoel: „Max
van der Stoel werd ter gele
genheid van zijn 50-e ver
jaardag gefêteerd met een
busreisje naar de Deltawer
ken. De jarige zat naast de
chauffeur, enkele andere mi
nisters achterin. Na een
poosje wordt Van der Stoel
stil, en vervolgens zichtbaar
ontroerd. Gevraagd naar het
waarom van zijn tranen,
komt het er, na een kalme
ringsperiode, uit. Hij zegt on
der de indruk te zijn van het
meeleven vanuit de dorpen,
die ze passeren en waarop
via borden te kennen wordt
gegeven: 'Max 50'".
En zo kan Willy Dusar
duyn nog wel uren doorgaan
en vele kolommen vullen.
BELGEN, HET valt
ons telkens weer op,
zijn een volk apart. Ze
hebben een afwijken
de manier van leven,
maar vooral, zo ont-
dekten we deze week
op de advertentiepa
gina's, een afwijkende
manier van denken.
'Het reisbureau met de
persoonlijke service,
met meer dan 27 jaar
gezamenlijke erva
ring' prees een nog
niet zo bekend reisbu
reau haar diensten
aan. Een regel daar
onder volgde de uit
leg: 'Astrida: 17 jaar
ervaring, Monique: 10
jaar ervaring.
Samen 27 jaar erva
ring, dat klopt. Maar
zo lusten we er nog
een paar. Volgens die
redenering zijn drie
kleuters van zes jaar
samen volwassen,
zoeft een peloton van
zestig renners met een
gemiddelde snelheid
van veertig kilometer,
met een vaartje van
2400 kilometer per
uur voorbij en is een
echtpaar na 25 jaar al
50 jaar getrouwd.
'Alle reizen per vlieg
tuig, trein, autocar en
eigen wagen', laat het
reisbureau verder we
ten. Fantastisch, maar
het lijkt ons toch geen
goed idee zaken met
Astrida en Monique te
doen. Het duurt waar
schijnlijk dagen om
in een redelijke bezet
te trein van Brussel
naar Gent te geraken.
Awel, 30 minuten per
passagier hé.
- FOTO'S HENK HOMMERS
WEINIG MENSEN kijken naar sport zonder daarbij hel
onweerstaanbare gevóel te kunnen onderdrukken deel
uit te maken van het vertoonde spektakel.
Ooit wel eens voor de buis gezeten bij een spannende
Europacup-finale? Er wordt niet alleen op het veld ge
trapt en gekopt, maar ook in de kamer.
Het is dan ook begrijpelijk dat de toeschouwers afgelo
pen zaterdag bij de eerste open Zeeuwse kampioenschap
pen handdrukken in de Terneuzense MTS/MEAO ook
wat te tillen wilden hebben.
Zes pils aan de vingers: een acceptabel gewicht voor
beginners.
„ALS JULLIE het verve
lend vinden om steeds
aangesproken te worden
met Zeeuwse meiden in
plaats van met meisjes,
dan moet je maar denken
dat dat is om verwarring
met het bekende pakje
margarine te voorko
men." Die redactionele
uitleg is te vinden in het
eerste nummer van Zee-
lands eerste meiden
krant, verkrijgbaar via
het Vormingswerk Jonge
Volwassenen (VJV) in
Middelburg.
De uitgave is één van de
initiatieven die zijn
voortgekomen uit het
'meidenfestival', dat sep
tember vorig jaar in
Oost-Souburg plaats
vond. Een zestal bezoek
sters vond toen dat het
niet bij de eenmalige uit
gave van een festival-
krantje moest blijven,
maar dat het Zeeuws
meisje een eigen persor
gaan behoeft, waarin het
voor zichzelf kan opko
men.
Het krantje gaat met de
titel 'Meid op de dijk'
door het leven, een 'leuke
en lekker stevige' naam.
Goed Zeeuws ook, zoals
de samenstelsters zelf
schrijven. Verder, zo
melden ze, heb je vanaf
de dijk een prima uit
gangspunt om de omge
ving te overzien. En daar
is het de jeugdige redac
tieleden ook om te doen.
In het eerste nummer
onder meer kritische na
beschouwingen over het
meidenfestival, een arti
kel over de schrijfster
Andrea Burnier, een in-
tervieuw met een dieren
arts, een recentie over
een concert van de Goese
meidenband Deux Pie
ces, de strip 'Jet's dro
men', een verhaal over de
dreigende teloorgang
van een meidengroep in
Oostburg, 'meidenmij
merij' en ingezonden
stukjes.
Het is de bedoeling dat
het krantje eens in de
twee maanden ver
schijnt. Het eerste num
mer is, dankzij een sub
sidie van het provincie
bestuur, nog gratis. Voor
de volgende nummers
moet betaald worden.
Een abonnement op vijf
nummers kost vijf gul
den. De overwegend
Walcherse redactie zoekt
nog versterking in de
rest van Zeeland.
OP DE KOP AF dertig inzen
dingen, leverde het eerste
Tipje van de Sluier op. Inder
daad, afgebeeld was een NET-
TENBOETER. Over de man
die model stond, Frans de Vos
uit Terneuzen, leest u elders
meer. Het merendeel van de
inzenders had het goed ge
zien. Het was dan ook geen
moeilijke start van onze
nieuwe puzzel. Na loting
kwam mevrouw J. Kesbeke-
van de Berg uit Axel als win
nares uit de bus. Zij krijgt
binnenkort de Stem-Parker-
pen in etui thuisgestuurd.
De nieuwe opgave zal menig
een meer hoofdbrekens kos
ten. Maar ook met deze af
beelding moet u uit de
voeten kunnen. Bedenk wel
dat we nauwkeurig willen
weten wat deze ambachtsman
uitvoert. Oplossingen op een
briefkaart, met vermelding
Tipje van de Sluier, graag
voor donderdag 5 april naar:
Redactie Zeeland Rond,
Nieuwstraat 9, 4531 CV, Ter-
neuzen. Onder de goede in
zenders wordt weer een Stem-
Parker verloot. Succes.
„ALS VISSER ben ik uitge
rangeerd. M'n rug wil niet
meer. Maar netten boeten
gaat nog prima. En daar
houd ik me dan maar mee
bezig". Frans de Vos (72) was
z'n levenlang visser in Othe-
ne bij Terneuzen. En dus ook
nettenboeter, want iedere
zichzelf respecterende visser
repareert zelf z'n netten.
Frans leerde het dan ook
zijn zoon Rudy, al geeft-ie
z'n leerling maar net een
voldoende. „Het is dan wel
het enige dat ik nog doe,
maar ik kan het wel beter
dan m'n zoon". Toch zou die
het ook goed onder de knie
moeten krijgen. „Want" zegt
Frans de Vos, „het materiaal
is dan wel verbeterd, maar
door de bisamratten heb je
er tegenwoordig net zo veel
werk aan als vroeger"
Hij zet zich met naald en
draad aan een door ratten
aangevreten fuik. Het vergt
precisiewerk van de vak
man om van het uiteengera
felde nylon-patroon weer
een sluitend geheel te ma
ken. „Alle mazen moeten
even groot zijn. Paling zoekt
gegarandeerd de grootste op
en is weg".
Frans de Vos doet dit
werk al meer dan 50 jaar.
Behalve het materiaal is er
niet veel veranderd. De eer
ste netten waarmee hij viste
waren gemaakt van katoen,
daarna kwam zijde in de
mode, nu is het allemaal ny
lon. Steviger weliswaar, be
ter bestand tegen de natte
1 werkomstandigheden, maar
ook kansloos tegen scherpe
rattentanden.
De Vos moppert er wel
een beetje over. Het kost niet
alleen netten, maar ook vis.
Aan de andere kant zegt hij
„Ach, ik hou me er toch aar
dig mee bezig, nu ik niet
meer mee het water op kan".
FOTO'S DE STEM COR J. DE BOER
Ét
K v
MM
- I 8
9?» 23e vÊFSÊ
