In deze
Gids*
Weekend:
I Vierhonderdduizend Nederlanders
op weg naar de wintersport, melden de
V, 1
Strijd tegen alcohol: na 75 jaar
weer terug naar af
De toekomst van St.-Joost
en de andere kunstacademies
instanties in de week vóór de
crocusvakantie. Zevenhonderd bussen
richting Alpen.
Op het moment dat u dit leest worstelen
ze zich, ter hoogte van München, weer
door de file, terug naar huis. Met een mooi
bruin kleurtje, wellicht een kater en een
binnenzak vol mooie herinneringen.
Een reportage over één van de
wintersportplaatsen die bovenaan het
lijstje van de Nederlandse liefhebber
staan: Sankt Johann in Tirol, veertig
kilometer van Kufstein.
Lees verder
op volgende pagina
PAGINA
mm.
^fFRDAG 10 MAART 1984 W1
Of paste het eerder niet in
het programma?
Een deel van de redactk
viert om uiteenlopende rede
nen geen carnaval en zal op
dergelijke vragen dan ook
wel nooit een sluitend ant
woord vinden.
Je begrijpt carnaval, oj
niet. Misschien maakt het el
ders op deze pagina afge
drukte relaas van een 'insi
der', gisteren nog schor, u en
ons wat wijzer.
DE PUZZELAARS kunnen
de slag. Het eerste Tipje vx
de Sluier lichten we deze wee*
op. Het is aan u om helemsi
te onthullen welk ambacht hie'
wordt afgebeeld. Er is u een
kleine vingerwijzing belooic
maar is dat nog nodig bij een
nadere beschouwing van (ft
fraaie lijnenspel?
De start mag niet al te moei
lijk zijn. We hopen dat dat z»
blijken uit het aantal inzendin
gen. Uw oplossing graag V
een briefkaart - met vermel
ding Tipje van de Sluier - voet
woensdag 21 maart sturen
naarRedactie Zeeland Rod
Nieuwstraat 9, 4531 CV Ter-
neuzen.
Over veertien dagen pub1'
ceren we de hele foto en een
nieuwe opgave. En natuurlij'
maken we dan bekend wie <j<
per aflevering uitgeloot®
Stem-Parker-pen heeft gewon
nen. Als het inderdaad zo mer
kelijk is als het ons lijkt, won-
dat een beetje een loterij. Su?
ces!
Schoondijke: 10 en 15 u. ds.
S-C. Sy.
CHRISTELIJKE GEB®1
MEERDE KERK
Zaamslag: 10 en 15 u. ds-
Meij.
GEREFORMEERDE K®8®
(VRIJGEMAAKT)
Axel: 9.30 en 15 u. ds. J. Borg*)*
Hoek: 10 en 15 u. ds. H.v.d. Bfb
Terneuzen: 9 en 15 u. ds. G
Zaamslag: 9.30 u. ds. J. Verka
u. ds. J. Borgdorff.
I RB ROE,
Door Boet Kokke
Dat was een misrekening.
En ik had het zo mooi uitge
kiend: als ik nou vrijdag voor
de crocusvakantie naar Oos
tenrijk vertrok, dan zou ik die
vierhonderdduizend landge
noten mooi voorblijven.
Nee dus.
Bij Stuttgart, meer dan
driehonderd kilometer van
het Tiroler paradijs verwij
derd, zit de zaak al vast. Een
eindeloze rij auto's met volle
skirekken bovenop, afgewis
seld door bussen.
En bijna de helft van de nummer
borden is NederlEjpds. De meeste geel,
maar het blauw komt ook nog opval
lend veel voor. „Die ouwe brikken - je
houdt het niet voor mogelijk dat ze
het halen,", zegt een buschauffeur de
volgende dag, „ik zou met zo'n ding
nog niet van Utrecht naar Den Bosch
rijden. En ze hebben geen cent reser
ve. Vorige week trof ik bij Neuren
berg nog vier jongens die rechtsom
keert moesten maken omdat ze bijna
blut waren na een reparatie van
tweehonderd piek."
De Duitse radio meldt beeldend dat
het verkeer tussen Stuttgart en Mün
chen en tussen München en Rosen
heim 'taai-vloeibaar' is. Schuiven
dus. Langs de volgepakte bus van
Amersfoorts Bloei bv, de VIP-coach
uit Assen die op de achterkant ver
kondigt te beschikken over 'Franse
fauteuils' - ik heb geen idéé, maar het
klinkt zwoel - langs Europlan en
Frans Moors. Even later schuiven ze
weer langs mij heen.
Achterin de auto's duizenden Ne
derlandse jongens en meisjes in de
leerplichtige leeftijd. Onderwijsge
vend Nederland moet die laatste dag
voor de crocus een huizenhoge stapel
briefjes hebben doorgewerkt, waarin
werd meegedeeld dat 'Gerard en Mie-
ke helaas door een zware kou verhin
derd zijn de lessen bij te wonen.'
Sankt Johann in Tirol ligt er op za
terdagmorgen stralend bij. Een dik
pak sneeuw op de overstekende da
ken. De met slingers en heiligen be
schilderde gevels vlekkeloos. De 6800
inwoners van het dorp zijn bezig zes
duizend bedden te verschonen voor de
nieuwe lading wintersportgangers.
„Normaal" zegt VW-directeur Pe
ter Wallner, „is de helft van die zes
duizend toeristen Duitser, twintig
procent Nederlander, en de rest ge
mengd. Maar deze week, nu het va
kantie is in Nederland, zullen de Ne-
DOOPSGEZINDE GE!
Aardenburg: 10.30 u. diens'1
gemeente.
LEGER DES HEILS.
Terneuzen: 10 u. heiliging1
komst. 18.30 u. bidstond V<X»M
een. 19 u. verlossingssamenK0
derlanders ongeveer de helft vor
men."
Drieduizend Nederlanders in een
klein Alpenstadje dat, zegt Wallner,
om twee redenen geliefd is: „Het
skiën is door de zachte ondergrond
niet al te moeilijk voor laaglanders -
en bovendien vindt men hier nog de
kleinschalige romantiek waar Hol
landers zo gek op zijn."
De eerste bussen hebben hun ladin
gen bij de hotels afgeleverd. Alex van
Nes uit Vroomshoop en Co Driezen
uit Nijverdal staan uit te rusten naast
de OAD-bus. „Nee hoor, geen proble
men. Twaalf uur over gedaan, dan
betekent voor ons allebei twee kant
jes van drie uur sturen. En de winter
mensen zijn duidelijk makkelijker
dan de zomergasten. Die moet je echt
bezighouden, telkens vertellen wat ze
zien en wat ze kunnen doen. Maar
wintersporgangers hebben daar geen
behoefte aan."
De grootste uitvinding in het tou
ringcarwezen, melden Van Nes en
Driezen, is het toilet-aan-boord.
„Vroeger zat je de hele reis met pas
sagiers die noodstops eisten, ook al
was je pas tien minuten van de par
keerplaats weg. Daar hebben we god
dank geen last meer van." Passagiers
zullen later minder enthousiast rea
geren „Je voelt je toch wel opgesloten
hè, als die bus maar doorjast. Nee,
geef mij maar de tijd dat er regelma
tig gestopt werd."
Er wordt, veronderstel ik, tijdens
de lange nachtelijke rit uit Neder
land, stevig gedronken. Levert dat
geen problemen op?"
Van Nes grinnikt. „Daar hebben
we wat op gevonden dus. Als ze er
achter in de bus stevig tegenaan
gaan, dan draaien we de kachel op
vol. Dat ding geeft zo'n godvergeten
hoop warmte dat je ze in de spiegel
binnen drie minuten in slaap ziet val
len, met de fles op schoot
Wat zou Sankt Johann, in het
glooiende dal tussen de Wilde Kaiser
aan de ene en de Kitzbühler Hom aan
de andere kant, zijn zonder toerisme?
„Niks," zegt VVV-man Wallner „ik
denk dat er dan van de 6800 mensen
600 zouden overblijven, en die zouden
de grootste moeite hebben om aan de
kost te komen."
De vreemdeling is koning.
Dat merk ik pas goed als ik probeer
aan de Oostenrijkse gastheren een ty
pering van de Nederlandse toerist te
ontlokken.
De eigenaar van de Imbiss op de
markt: „Nederlanders zijn onze pret
tigste gasten. Anderen hoor je klagen
dat het eten te zuur is of te zout, te
warm of te koud. Nederlanders nooit.
Ze willen graag vriendelijk bediend
worden, dat is alles."
Hoteleigenaar Hopfner van de Kai-
serhof dreunt hetzelfde lesje op:
„Nooit problemen met Nederlanders.
Het enige wat ze op prijs stellen is een
familie-sfeertje. Prettige, fijne gas
ten. D'r kunnen er mij niet genoeg
komen. Heel wat anders dan Zweden
en Noren, die kunnen nooit van de
goedkope drank afblijven."
Aan een Zweedse verslaggever
vertelt Herr Hopfner ongetwijfeld
een ander verhaal.
De VW-directeur, de arts en het
dienstertje zingen allemaal de lof van
de gemakkelijke en vriendelijke Ne
derlander. Oostenrijkers krijgen deze
shillingen-opleverende hoffelij kheid
kennelijk méé met de moedermelk.
En de hardleersen worden gedrild op
de Bundesfachschule für Fremden-
verkehrsberufe midden in het stadje.
Alleen de gendarmerie wil, na lang
aandringen, wel toegeven dat het niet
voor hónderd procent koek en ei is.
„Nou kijk, die kleine baldadigheden 's
avonds laat, dat hoort er gewoon bij.
Maar de laatste tijd zijn er steeds
meer mensen, ook uit Nederland, die
met onze hulp de verzekering probe
ren te bedonderen. Ze willen van ons
een verklaring die bevestigt dat de
ski's zijn gestolen bijvoorbeeld. Dan
gaan we eerst even kijken, en het eer
ste wat we zien als we het apartement
binnenkomen, dat zijn die ski's. Nee,
we strooien niet met die brief j es
Eerlijk is braaf: de Zandvoortach-
tige joelsstemming, die ik verwacht
had in Sankt Johann, ontbreekt.
De Nederlandse wintergasten val
len, globaal, in twee groepen uiteen.
De eerste rent bij aankomst uit bus
of auto, hijst zich gehaast in de
skikleding en spoedt zich naar de
dichtstbijzijnde lift. Daar heeft nie
mand meer last van.
De andere groep bestaat uit wan
delaars en langlaufers. Rustige,
meest middelbare mensen, die aan
ieder die het horen wil verkondigen
dat een tocht door de besneeuwde
Oostenrijkse dreven elke zomerva
kantie in de schaduw stelt.
„Je moet het doen om het te gelo
ven", zegt de 62-jarige heer Van de
Berg uit Haarlem, die voor het eerst
van zijn leven de langlauf latten on
dergebonden heeft, „je bent de vol
gende dag zo stijf als een plank, maar
het is echt een sensatie om zo door de
sneeuw te schuiven. En prima voor de
conditie."
Dat zou, zeg ik, steppen door het
Kootwijkerzand of de Drunense dui
nen óók zijn.
„Je hebt gelijk", zegt de Haarlem
mer, „zo gek zou je nooit iemand krij
gen. De mop is natuurlijk dat je hier
iets kunt toen wat je thuis zelden of
nooit kunt doen."
Koffiedrinken bij de familie
Stayen uit Apeldoorn. Voor Kerstmis
hebben ze de winterharde caravan op
de camping gezet, nu zijn ze voor een
weekje terug, met hun zoon en diens
vriend.
Mevrouw Stayen: „Je bent gek,
zeggen ze in Nederland. In zo'n ding
gaan zitten met een meter sneeuw om
je heen. Maar zeg nou zelf, is het hier
lekker warm en gezellig of niet? Wat
mensen die hier nooit geweest zijn
niet begrijpen is dat het hier heel an
ders koud is. Niet dat vervelende wa-
terkouwe van Nederland."
Haar echtgenoot: „En een sfeertje
hè. Je helpt de buurman met de gas
fles en je blijft een borreltje drinken.
En de andere buurman houdt de
voortent sneeuwvrij als we er niet
zijn. Die komt er dan hier een paar
pakken. En als we zin hebben gaan
we skiën. Voor het vijfde jaar nou.
Niet zo fanatiek als onze zoon, die
staat elke morgen om half negen bij
de lift. Beetje rustiger aan. Maar het
is altijd lachen geblazen".
Het wordt tijd om ons bezig te hou
den met het échte werk. Op dus naar
het treintje dat de Kitzbühler Horn
bestijgt, om straks over te stappen in
de kabelbaan teneinde het hoogste
punt op zestienhonderd meter te be
reiken.
