Rijk verleden herleeft in Trier eten handel OUDSTE STAD VAN DUITSLAND TWEEDUIZEND JAAR: Wijnbenzine voor Italiaanse auto 's Goudkoorts houdt Britten weer in z 'n greep 7ATERDAG 25 FEBRUAR11984 EXTRA E GLASHANDEL) I Ongetwijfeld zullen nog peer Nederlanders dan an- de stad bezoeken. Het koezel-dal mag zich van (ïdsher in een grote belang- telling vanuit Nederland ver- fcugen. Begrijpelijk, want het I niet ver van huis en er zijn lergen, water, knusse dorpjes i natuurlijk wijn. Wie kent liet Cochum In de zomer maanden lijkt het een Neder- Indse kolonie in het Moezel- pnd. En natuurlijk trekt ook Trier, de parel van het dal. In tel waren er 9000 hotelover- pchtingen van buitenlanders de stad. Nederland was ed voor vijfduizend. |„De mensen hier zijn bui- ngewoon sympathiek en fertelijk", zegt burgemeester blix Zimmermann, de chris- In-democratische burge ester van de stad. De obli- fete lof die elke burgemeester Jjn onderdanen toezwaait te- ïnover buitenstaanders an zijn, maar Zimmermann, |e zelf uit Beieren komt, laat pk nog andere geluiden ho en. „De Trierers zijn Moezel- Janken. In tegenstelling tot meeste andere Duitsers fbben ze een liberale instel- Ze erkennen wel autori jden, maar ze zien er hele- aal niet tegenop. Ze hebben j altijd tegen gevochten. Te- Jn de keurvorsten, de bis hoppen, de Pruisen en nu te- Jn de burgemeester", lacht Als bewijs voor dat laatste Ihuift hij het ontwerp over de Ifel van een speciale munt, |e ter gelegenheid van het lest geslagen wordt. De kop Bn de eerste burger is voor- en van een Romeinse over- Énningskrans. Zijn neus, Tch al geen kleinood, is opge- pzen tot uiterst oneerbiedige pporties. HOGERE KOERS BRENGT WELSHE MIJN TOT LEVEN T48 MmmB. 58 Breda/ 60 km, m te koop of )p aanvraag. Van onze correspondent Gerard Kessels IfRIER - Ooit werd van hieruit een rijk gere- Teerd dat zich uitstrekte van Schotland tot tJoord-Afrika. Trier, hoofdstad van het We- Itromeinse rijk. Trier, gelegen in het land van Ie Germaanse Treveren, werd in één adem ge- hoemd met metropolen als Rome, Constanti- hopel en Alexandrië. De tijden zijn wel veran- Berd. Anno 1984 is Trier een leeglopend pro- linciestadje dat niet eens meer honderddui zend inwoners telt. Maar toch, het roemruchte verleden is in Trier be- yaard gebleven. Achter elke straathoek loert een Ro- nein en er kan geen spade de grond ingaan of er komt jreer een antiek fundament tevoorschijn. En dit jaar het feest. Groot feest. Trier, de oudste stad van buitsland, viert zijn tweeduizendjarig bestaan. De [tad feest een heel jaar lang. Hoogtepunt wordt de haand mei, met onder anderen een schuttersfeest met 5.000 deelnemers. Don 076-13 57 57 lielaan 28 RA Breda isten in bedrijfsobjecten Nederland ind inlichtingen jlazing/voorzetramen. aats: >pe, postzegel is niet nodig, 1530 WB Ternèuzen vierd heeft", gnuift de burge meester met de zelfverzekerd heid van iemand die weet dat hij sterke kaarten heeft. Bo vendien waren steden als Keulen, Mainz en Kempten, slechts militaire kampen voor de Romeinse legioenen. Trier- was toen al een 'urbs opulen- tissima', een schitterende me tropool. Zimmermann neemt het chauvinistische gehakketak niet zo ernstig. „Het is geen strijd die met zware artillerie wordt uitgevochten, we nemen het floret." Loopafstand jhermutseling les a- de 2 Z7;.. (en is er nog een kleine rermutseling geweest met igsburg. Deze Beierse stad is jeveer gelijktijdig gesticht door keizer Augustus op zijn His tussen 16 en 12 voor Chris tus door de noordelijke regio nen van het Romeinse rijk. sar Augustus heeft Trier jant voor laten gaan. Te- cht, want 50 voor Christus d de grote Romeinse veld- er Caesar al een legerkamp de Petrusberg, van waaruit een fraai uitzicht had over t land van de Germaanse |tn de Treveren, die hun am aan de stad gaven. „Ach, zijn natuurlijk steden die er [tiek op hebben dat wij ons d| oudste stad van Duitsland jjemen". zegt Zimmermann. Keulen bij voorbeeld. „Keulen wil nu in een keer niet meer weten dat de stad in 1950 zijn HH)-jarig bestaansfeest ge- Overblijfselen uit 'de goede oude tijd' zijn er in Trier volop te vinden. De toerist vindt ze binnen loopafstand. Op de eer ste plaats natuurlijk de Porta Nigra, de oude Romeinse stadspoort. Dan natuurlijk het imposante paleis van keizer Constantijn, het grootste bouwwerk dat de Romeinen aan deze zijde van de Alpen bouwden. Ook de antiek ter men, met hun onderaardse gangenstelsel zijn de moeite waard. Maar ook in latere tijden deed de stad nog van zich spreken. In de dom van Trier wordt, zo wil het de overleve ring, het kleed van Christus bewaard. Bij bijzondere gele genheden - en de bisschoppen van Trier maken in hun on metelijke wijsheid uit wan neer dat het geval is - wordt de 'Heilige Rock' aan de toege stroomde gelovigen getoond. Deze eeuw was dat in 1933 en 1959 het geval. In 1933 kwamen twee miljoen pelgrims naar de stad. „Wanneer het nu weer getoond wordt, weet nie mand", zegt mevrouw Hen- ning van de VVV. „Het kleed is heel broos geworden. Vroe ger werd het opgehangen, maar dat schijnt nu te riskant te zijn." Gezellig Maar Trier is niet alleen een stad voor historische fijnproe vers. Ook voor wie er gewoon eens een dagje uit wil is het er goed toeven. De gezellige bin nenstad met monumentale ge bouwen, vakwerkhuisjes en een fraaie Hauptmarkt. Als de feestelijkheden in mei hun hoogtepunt bereiken, is de binnenstad eindelijk ook van een lastig euvel verlost. De stadsbussen die nu nog over de voetgangerspromenade den deren en het publiek middels een antiek trambelletje waar schuwen, zullen dan via een nieuwe route hun weg zoeken. Met zijn beroemdste zoon Karl Marx heeft de stad het altijd De dom van Trier. een beetje moeilijk gehad. Trier heeft nooit goed geweten wat het met de grondlegger van het moderne communisme aan moest. Geen wonder, want Trier is een door en door ka tholieke stad en in het stemlo kaal wordt steevast het hokje van de christen-democrati sche CDU rood gemaakt. De laatste jaren is Trier wat bij gedraaid. Van Marx' geboor tehuis is een museum ge maakt. „Dat wij niet willen weten dat Marx hier is gebo ren en opgegroeid is een voor oordeel dat niet uit te roeien valt", verzucht burgemeester Zimmermann. „Wij hebben het geboortehuis van Marx in gericht als museum. De straat, die naar hem genoemd is, be gint een paar meter verderop. Maar in de kranten, vooral in het Oostblok, wordt regelma tig geschreven dat zelfs de straat waar Marx geboren is, niet naar hem is genoemd." Hoge delegaties uit commu nistische landen reizen af en aan. Vooral vorig jaar was het druk toen de honderdste sterf dag van Marx werd herdacht. „Marx wordt hier echt niet verstopt, hij heeft de hoge rang die hem toekomt", verze kert de burgemeester. „Maar dat betekent natuurlijk nog niet dat we de politiek goed keuren die in naam van Marx bedreven wordt." Dat zeker niet, nee. De tele foongids geeft aan dat er nog zo'n zeventig Marx'en in Trier wonen. Familie van dè Marx Nee, hoor Alle Marx'en in de stad leiden hun naam af van de apostel Marcus. Daarmee is de wereld weer in orde. Moezelwijn Middageten met Walter Queck, de perschef van de ge meente. Hij is een kenner van de stad bij uitstek. We zitten in hotel Porta Nigra, met uit zicht op het beroemde monu ment, dat de Bundespost dit j aar op een postzegel heeft ge zet ter gelegenheid van de feestelijkheden. Queck praat over het onderwerp, waarover hij dagenlang college kan ge ven: wijn. Moezelwijn uiter aard. De omgeving van Trier produceert de fameuzel Mo- sel-Saar-Ruwer-wijnen, de beste wijn van het Moezelland en sinds jaar en dag aan de top in Duitsland. Queck ontsteekt in heilige toorn als het onderwerp knoeierij ter sprake komt. Me nig suikeroompje onder de wijnboeren rommelt maar wat aan en verkoopt schitte rend geëtiketteerde troep. Queck: „Ik was in een restau rant in 's-Hertogenbosch, onze partnerstad. Daar kreeg ik in een restaurant een Moezel wijn voorgezet met een of andere fantasienaam. Niet te drinken. En die wijn wordt dan duur verkocht als een prima Moe zelwijn. Het etiket wordt er waarschijnlijk in het buiten land op geplakt." Queck legt uit waar bij de aankoop van Duitse wijn op gelet moet worden. Zorgvuldi ge bestudering van het etiket blijkt de sleutel tot een ge slaagde aanschaf. Wettelijk beschermde predikaten als 'Kadinet' en 'Spatlese' staan voor goede kwaliteit. Voor grotere bestellingen adviseert Queck rechtstreeks te kopen bij de bisschop van Trier. Dan zit het wel goed. En oh ja, niet dat ik wegga met een slechte indruk van Den Bosch, oftewel Herzogenbusch, zoals ze in Trier zeggen. „Een prachtige stad", zegt Queck. „Wij hebben verscheidene partnersteden, onder anderen Metz in Frank rijk en Gloucester in Enge land, maar de band met Den Bosch is het beste. Dat komt ook omdat jullie Nederlanders allemaal zo goed Duits pra ten." Van onze correspondent Roger Simons LONDEN - Dat de goudprijs opnieuw in de lift zit, is goed nieuws voor Carnarvon Mining, een Brits-Australische onderneming, die sinds afgelopen jaar goud zoekt in Wa les. Carnarvon Mining exploiteert daar de 130 jaar oude St. Davids goudmijn van Glogau. Dagelijks wordt 8 tot 10 ton delfstof geplet. Elke ton brengt ongeveer een halve ounce (15,5 gram) goud op. Dat is net genoeg om St. Da vids weer rendabel te maken. Glogau is beroemd. Ja ren geleden bracht haar mijn de goudklomp voort waaruit de trouwring van de Britse koningin Eliza beth, die van haar dochter prinses Anne en die van haar schoondochter prin ses Diana werden ge maakt. Op grond van een recente beslissing van het ministerie van Wales mag de St. Davids mijn al het goud dat ze voortbrengt voorzien van een stempel waarop de Welshe Draak aangebracht is. Dit kente ken geeft het goud van Glogau voortaan een meerwaarde van 20 pro cent op de normale goud prijs. Vele Britten hebben de laatste tijd weer de goud koorts te pakken. Hoewel zij doorgaans meer belang stelling koesteren voor de grote buitenlandse goud mijnen, zijn de kleintjes van Wales opnieuw in trek. De delfstofkundige dienst van de Britse staat zegt dat binnen afzienbare tijd weer een half dozijn Welshe mijnen weer in ex ploitatie zullen zijn en dit telkens met 20 tot 30 arbei ders. De goudmijnen van Wa les zij n erg oud en hun ont ginning kost heel wat. Vroeger waren het hoofd zakelijk particulieren die hen ontgonnen. Kleine on dernemingen vonden het speuren naar goud in de Welshe ondergrond te ris kant. Grote concerns, zoals Anglo-American en RTZ hadden alleen belangstel ling voor buitenlandse mijnen. Vandaag de dag vinden vele ondernemin gen een half dozijn kleine goudmijnen in Groot-Brit- tannië nog zo kwaad niet. Het kapitaal dat Car narvon Mining nodig heeft, om de St. Davids mijn van Glogau te kunnen ontgin nen, komt in hoofdzaak van twee Austalische mi- neralenmaatchappijen: De Great Victorian Gold Company en de Magnet- Group. In het oude Welshe graafschap Merioneth wordt al sedert het midden van de vorige eeuw ijverig naar goud gezocht. In 1862 en 1863 had dit ondermeer tot gevolg, dat in Londen twaalf maatschappijen voor de ontginning van goudmijnen opgericht en hun aandelen ter beurze geïntroduceerd werden. Samen kregen zij bijna 700.000 pond achter zich. Mijnwerkers verdienden toen maar één pond per week. Einde 1863 bleek even wel, dat de goudmijnen van Wales veel minder op brachten dan verwacht. Hierdoor werden de aan delen van de mijnen prak tisch waardeloos. Experts schreven de mislukkingen toe aan fraude en corrup tie. Op de plaats waar Car narvon Mining tegenwoor dig naar goud zoekt, deden sedert dien minstens der tien verschillende ven nootschappen en particu lieren datzelfde werk. De St. Davids mijn bevindt zich Vlakbij Barmouth. Tussen 1900 en 1907 werd daar door de St. Davids Gold en Copper Mines niet minder dan anderhalve ton goud naar de opper vlakte gehaald. De plaat selijke bevolking vertelt echter, dat toen minstens evenveel goud in de zak ken van de mijnwerkers naar de bovengrond ge bracht is. Tegenwoordig zijn bij Carnarvon Mining maar vijf mijnwerkers in dienst. Ze hebben een overeen komst ondertekend waar bij ze alle vijf ontslagen worden als een van hen goud blijkt te stelen. Van een modern veiligheids systeem is nog geen spra ke. De eerste opbrengst van de mij n, 4,5 ounce ruw goud, werd in een jampotje naar Londen gebracht. Zo nam de firma Blundell, die daar goud raffineert, het in ontvangst. De tunnels in de aan Carnarvon Mining ver pachte ondergrond zijn mee dan 7 km. lang. Car narvon heeft een bekende geoloog geëngageerd om haar mijnwerkers te hel pen bij het zoeken naar de beste goudlagen. Hoewel de St. Davids mijn in haar 130-jarig bestaan toch 2,5 ton goud opgebracht heeft, is zij nog lang niet uitge put. Carnarvon Mining neemt dit jaar harde dia- mantboren in gebruik om deze te sneller gouderts te kunnen blootleggen. De aanschaf van dergelijke boren vergt een uitgave van meer dan 1 miljoen pond. Die kosten zullen ge dekt worden door een uit gifte van nieuwe aandelen. Het Brits-Australische concern is van plan gedu rende vijf a tien jaar op beperkte schaal in de Wel she ondergrond naar goud te zoeken. Valt het mee, dan bouwt ze in Wales gro te installaties om weke lijks de 300 ton gouderts te kunnen bewerken. Met een halve ounce goud per ton zal de jaarlijkse goudpro- duktie dan ongeveer 7.500 ounce bedragen. Op basis van 100 dollar exploitatie kosten per ton, wordt de toekomstige jaarlijkse winst van deze goudmijn op 1,3 miljoen dollar bere- kend. De grote markt van Trier. Burgemeester Felix Zimmermann. De Porta Nigra in Trier. ROME - Ook Italië is er nu achtergekomen, dat lood in de benzi ne een gevaar is voor de volksgezondheid. Besloten is dus er wat aan te gaan doen, en om de oplossing niet ai te ver van huis te zoeken, wordt overwogen het lood te vervangen door alcohol uit wijn. De Brusselse voorschriften tegen de aanwezigheid van lood in de autobrandstof dateren van 1977, maar Italië heeft tot nog toe nagelaten zijn oliemaatschappijen en zijn autoproducenten te verplichten noodzakelijke voorzieningen te treffen. Toch mogen de EG-landen vanaf 1 januari 1985 geen auto's meer produceren, die niet aan het verbruik van loodvrije benzine zijn aangepast. In Italië zijn het de laatste tijd vooral de milieugroepen, die de publieke opinie wijzen op de grote gevaren van de loodvergifti- ging. In vrijwel alle grote steden zijn acties ondernomen om overheid en publiek van de gevaren te doordringen. De Italiaanse benzine is vuiler dan die andere Europese lan den; wat hier regel is (0,4 gram lood per liter) is elders nog maar uitzondering. Nederland en de andere Westeuropese landen hebben maatregelen in voorbereiding om het loodgehalte per li ter benzine terug te brengen tot voorlopig 0,25 gram en uiteinde lij k nog maar tot 0,15 gram, precies zoals Brussel wil. In Italië is de loodvergiftiging groter dan eldersrond de 50 microgram per 1 liter bloed. In Nederland is dat ruim 10 microgram lager, en in Denemarken en Engeland zelfs 25 microgram lager. Het Italiaanse ministerie van landbouw heeft nu de weten schap aan het werk gezet om te kijken of alcohol uit wijn het lood kan vervangen. Een eerste conclusie zal onverdeeld gunstig zijn voor de wijn-optie. Loodvrije benzine voor 10 procent be staande uit alcohol zou geen al te drastische technische ingrepen in de moter behoeven, en geen invloed hebben op het prestatie vermogen van die moter. Als de met wijn aangelengde benzine inderdaad het Italiaanse wagenpark aan de gang kan houden, zal dat Italië een flinke slok op de energieborrel schelen: 10 procent minder olie hoeft dan voor autobrandstof te worden ingevoerd. Bovendien, en daar gaat het ministerie van landbouw juist om, zouden de Ita liaanse wijnboeren er mee gebaat zijn, omdat zij op het ogenblik en in de toekomst hun wijn nog niet aan de straatstenen kwijt kunnen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1984 | | pagina 7