Ploeg is op n stevig
'undament gebouwd
Eergevoel te
om niets
laten
zien
pATERDAG 25 FEBRUAR11984
Beter
dan een
grote
formatie'
BREDA/MONDELLO - Het zijn
spannende tijden voor de wielren
ners, zoals elk jaar in de weken die
voorafgaan aan de start van een
nieuw seizoen.
Duizenden trainingskilometers zijn er
ïmiddels onder de wielen doorgegaan, de
conditie is op peil, het juiste ritme is reeds
voelbaar, maar toch knaagt de onzeker-
ïeid over de dingen die komen gaan.
m
Ik voel
me erg
op mijn
gemak.."
"We rijden
tegen
alle
anderen
fe schrok
\n het
cord
iORGERHOUT - Menigeen zal vorig jaar de wenk
brauwen hebben gefronst bij het vernemen van het
nieuws, dat Gerrie Knetemann zijn verbintenis met Pe-
fer Post had verbroken.
in
oser
Knetemann- Post,
het gold immers als
een twee-eenheid in
de wielerwereld.
'Systeem
Post
bestaat
niet...'
'België
nog steeds
wielerland
bij uitstek'
'Echt
bang
ben ik
niet...'
goede resultaten
als goede presta-
EM/JOHAN VAN GURP
JAN RAAS
Jan Raas opnieuw in de nederlandse kampioenstrui: „Het
wordt een heel normaal seizoen. Wij rijden voor Kwantum-hallen
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllg
door Jacques Eestermans
ter heb ik het anders aan-
akt, veel meer gedaan, om-
ik er gelijk wil staan inhei
n van het seizoen. Ik wij
iet een goede indruk ma-
L omdat dat goed is voor
vertrouwen van de ploej
ïrigens waren de vele trai-
gskilometers ook wel nood-
-elijk, gezien de achter-
id, die ik had opgelopen
r mijn val in de Tour. S
anden niets doen, moetje
ïu eenmaal meer voor doee
terug te komen".
ran die val in de Tour, die
gebroken linker pols ople-
de, ondervindt de Rijster-
aar nu geen naweeën mes
i de Velde: „Honderd pre
t in orde komt die pol
it meer. Ik zal hem noi
sr zo ver kunnen buigen ail
eger. Het voornaamste i
ter dat ik er praktisch gea
,der meer van onderval
n bij zware belasting vod
og wel eens wat. Het is it-
nt, maar draaglijk. Allen
ik moeten afwachten hot
pols zich houdt na zes uur
ar koersen".
I Voor zover niets nieuws on
der de zon, ook niet voor Jan
Raas. Hij kent die innerlijke
onrust, beter wellicht dan de
meeste van zijn collega's.
Waar vele anderen het zich de
Komende maanden nog wel
eens kunnen veroorloven zich
achter hun rol van waterdra
ger te verschuilen, staat de
Zeeuw voortdurend in het fel
le licht van de schijnwerpers.
Hij behoort immers tot de éli
te, het kleine gezelschap dat de
top heeft bereikt, maar dat te-
:ns oneindig veel werk moet
irzetten om zich op die posi
tie te kunnen handhaven.
Toch is er voor Jan Raas een
groot verschil met voorgaande
jaren. Hij begint, als dertiger
lota bene, aan een geheel
jieuw hoofdstuk in zijn loop-
lan. De feiten zijn bekend.
)e basis voor verdere samen
werking met Peter Post ging
jong seizoen verloren. Terwijl
jij zonder enige moeite elders
iderdak had kunnen regelen,
ïrkoos de klasieker-koning
le weg van de meeste weer-
ind. Raas onderzocht de mo
gelijkheden tot het formeren
tan een tweede Nederlandse
ploeg, die internationaal mee
zou tellen, en vond Joop Steen
bergen, eigenaar van Kwan
tum-hallen, bereid te investe
ren in zijn plannen. Het vin
den van de geschikte renners
was vervolgens geen pro
bleem, Lomme Driessens
bleek beschikbaar voor het
ploegleiderschap, Jan Gisbers
hoefde niet lang na te denken
over de vraag of hij een jaartje
in de leer wilde komen, ge
schikte mecaniciens en ver
zorgers werden ook gevonden,
kortom, het lukte de Zeeuw
om - tussen de bedrijven door
- een degelijke organisatie op
te bouwen.
Illllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllll
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimii
Het avontuur van Jan Raas
kan nu beginnen. Een weg te
rug is niet meer mogelijk.
Jan Raas op weg naar zijn zoveelste klassieke zege
Het geeft een geheel nieuwe'
dimensie aan zijn carrière,
maar niet in het minst ook aan
de wielersport. Uiterlijk onbe
wogen gaat hij de uitdaging
aan. „Ik voel me op mijn ge
mak. Alle zaken zijn goed ge
regeld. Het is een langdurig en
zeer intensief proces geweest,
maar het fundament is stevig.
Daarop moeten we nu verder
bouwen. Wat er voor bouw
werk zal verrijzen, hangt van
de renners zelf af. Ik ken mijn
verantwoordelijkheid en ik
verwacht van de anderen, dat
ze die ook kennen. Mijn over
tuiging is, dat ik me daar geen
zorgen over hoef te maken".
Jan Raas zegt zich net zo
min zorgen te maken over het
duel met de ploeg Post, waar
naar door iedereen wordt uit
gekeken. „Dat wordt schrome
lijk overdreven. Er zijn be
paalde mensen die het vuurtje
tussen ons graag zien aan
wakkeren, maar ik geloof
daar niet zo in. Natuurlijk zal
er op het scherp van de snede
gestreden worden, want de
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
uitslagen tellen. Het zal echter
niet zo zijn, dat we speciaal te
gen die ploeg zullen rijden.
Het wordt een heel normaal
seizoen. Wij rijden voor
Kwantum-hallen en tegen de
anderen".
Dat de formatie van Peter
Post aan de Franse zuidkust
reeds een fors aantal overwin
ningen in de wacht heeft ge
sleept, maakt de Zeeuw niet
ongerust.
„Och, zulke succesjes zijn
meegenomen, maar ze hebben
weinig om het lijf. Het komt
de sfeer ten goede, dat zeker,
Met het startschot voor de
Omloop Het Volk breekt voor
Jan Raas tevens de periode
aan, waarin zijn voorberei
dende werk - dat hem vaak tot
in de kleine uurtjes in beslag
heeft genomen - vruchten
moet gaan afwerpen. Zelf zal
hij er uiteraard ook moeten
staan, maar bijna niemand
twijfelt er aan of Raas zal er
zijn als dat wordt verlangd.
Als geen ander immers slaagt
hij er steeds in zich volledig op
een wedstrijd te richten. Die
eigenschap heeft hem tot nu
toe bepaald geen windeieren
gelegd.
Het moet al erg raar lopen,
wil 1984 plots een verandering
te zien geven.
Niettemin zijn zo nu en dan
geluiden hoorbaar, die willen
doen geloven dat de Zeeuw te
veel hooi op zijn vork neemt.
Het is voor een topsporter nie!
mogelijk twee heren te dienen
Het understatement word'
graag naar voren gehaald
Raas nogmaals: „Het werk
binnenshuis is gedaan. Vanai
nu kan ik me concentreren op
de koersen. Voor alle andere
zaken zijn mensen aangetrok
ken, die de weg kennen en we
ten waarmee ze bezig zijn".
Jan Raas ziet Milaan - San
Remo als het eerste mikpunt,
meer nog dan de Omloop Het
Volk, waarin hij vorig jaar
werd verslagen door Fons de
Wolf. „In San Remo zou ik
graag willen winnen. Het zou
een mooi afsluiting zijn van
onze voorbereiding, die eigen
lijk hoofdzakelijk in Italië
heeft plaatsgevonden. Het is
alleen te hopen, dat ik tegen
die tijd weer honderd procent
fit ben. In de zesdaagse van
Milaan heb ik een knieblessu
re opgelopen. Niet ernstig
maar ik ondervind er momen
teel behoorlijk last van".
GERRIE KNETEMANN
Het hoogtepunt in de carriere van Gerrie Knetemann;
wereldkampioen bij de profs (foto links), en (foto
rechts) zwaar gehavend na een onfortuinlijke valpartij
in 'Dwars door Belgie'. - fotosanp
j een wielerprof
r'l beter aan".
's fiets bijvoorbeeld, daï
et ik eigelijk nog niets van-
In gedachten ben ik al ea
ander aan het regelen, war.
wil het ook allemaal zen
>r mekaar brengen. Ik de»
de motivatie veel groter
je zelf alles regelt".
imiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii1111111
HINNIK
Dit jaar wil
geen poging wagen
iser's record aan te vallen-
Zeker niet", zegt Oost#'
sch, „en als ik ga aanvallej
e ik het na de Tour.
orbereiding van Moser
gal onwezenlijk op ""j
ergekomen. Hij trainde
a bezetene in de winter, z°"'
- dat er wedstrijden ware®
t trekt me bepaald niet
ga het zeker anders doen
;Sterbosch geeft toe dat I»
ait verwacht had, dat Fran j
:co Moser de alom met re
:t besproken afstand va
rckx uit 1972 zou klopPe;|
schrok toen ik het hoorde
»t Oosterbosch eerlijk,
d wel gedacht dat Moser
buurt zou komen, hia
oit dat hij het beter t
en. Later, toen ik de beeky
de televisie zag, ging het r
rd meer voor me leven
t ik me alleen maar a*
agen: hoe is het in Go®
am mogelijk?"
"""IlllIIIIINNNIIUiij
Met nog meer verwondering
iKk r zu"en een heleboel lief-
ibbers hebben gereageerd op
iuze van de in Huij bergen
'oonachtige prof zich te bin-
hi aan de Belgische formatie
van ploegleider Ronald de
Witte.
Een geboren en getogen
'Sterdammer in Vlaande-
in dat is een combinatie die
et werkt, zo wilde de volks
bond. Bovendien: wat moet
letemann in een land, waar
^wielersport zulke zorgelijke
jlden doormaakt?
Sin Borgerhout, waar De
""te op de laatste dag van ja-
VrÜn met gePaste trots zijn
|«®g presenteerde op een
frvolle bijeenkomst in een
met een gereputeerde
...h?'. werd voorlopig in elk
■val een ding duidelijk: Kne-
rnann voelt zich als een vis
1 het water bij Europdecor.
"li!,e?d en immer met een
.om de mondhoeken
r oog hij zich tussen de ge-
mgden. Als vanouds dus En
zijn nieuwe collega's genoten
van zijn fratsen, niet omdat zij
zich verplicht voelden, maar
simpelweg omdat de ver
standhouding gewoon goed is.
In de aanloop naar het sei
zoen, dat over een week offi
cieel van start gaat met de
Omloop Het Volk, kwam dat
reeds ondubbelzinnig tot
uiting. Het ploegenspel verliep
vlot en dat resulteerde onder
andere in een ritzege van Fons
de Wolf - terug in eigen land
na een mislukt Italiaans avon
tuur - in de Spaanse Ruta del
Sol. Maar in diezelfde wed-
NINNNNNINNNNINNNNNNNNNIINIININININ
IIIIINIIIIINilllllllNIIIIIIIIIIIIIIIII
strijd eiste zeer verrassend
Gerrie Knetemann zelf de
hoofdrol voor zich op. Twee
tijdritten leverden evenzovele
overwinningen op voor de
coureur, die door velen al stil
zwijgend werd afgeschreven
voor een succesvolle rentree
na zijn zware ongeval in
Dwars door België. En kort
daarop deed hij het nog eens
dunnetjes over in de proloog
van de ronde van de Drie Pro
vincies. Vóór een Spaanse neo-
prof en vóór Bernard Hinault
stak de Kneet de zege op zak.
Terug naar Borgerhout,
eind januari. Knetemann moet
steeds opnieuw uitleggen
waarom hij nu juist Europde
cor als zijn nieuwe werkgever
heeft gekozen.
Er waren toch volop andere
aanbiedingen, uit Spanje, uit
Frankrijk en uit Italië? „Ik
heb deze ploeg er uit gepikt",
begint hij voor de zoveelste
maal aan een uitgebreide ver
klaring, „omdat de benadering
hier veel weg heeft van die bij
Post. De organisatie is perfect.
Je merkt aan allerlei din
getjes, dat De Witte in Italië
heeft gezeten, waar alles ook
piccobello voor de bakker is.
Dat spreekt me aan en dat zal
straks terug te vinden zijn in
de resultaten. Want, geloof me,
het systeem Post bestaat niet.
De successen zijn al die jaren
te danken geweest aan het feit,
dat er renners samenwerkten
Knetemann; „Elke coureur die ouder wordt krijgt met meer angst te maken"
die hun verstand gebruikten.
Die teamgeest is met de jaren
gekomen en ik ben er van
overtuigd, dat datzelfde moet
lukken bij deze ploeg".
„Met jongens als Sergeant,
Hoste en De Wolf bezit de
ploeg veel kwaliteit. Het punt,
is dat die kwaliteit op een goe-'
de manier moet worden ge
bruikt. Het probleem voor de
ze renners is altijd geweest,
dat ze op een voetstuk werden
geplaatst. Ze mochten niet fa
len. Dat is natuurlijk buiten
alle realiteit, maar ze zijn er
wel het slachtoffer van gewor
den. Maar ik durf te stellen,
dat zij niet onder hoeven te
doen voor uitstekende cou
reurs als bijvoorbeeld Adrie
van der Poel en Leo van
Vliet".
iHitiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiimiimimii
IIINIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIN
Daarmee is Knetemann
meteen aangekomen bij het
hoofdstuk begeleiding.
Daarin ligt voor hem het
komende seizoen immers een
zeer belangrijke taak. Hoewel
hij met nadruk ontkent zich
een soort ontwikkelingswer
ker te voelen („voor mij is Bel
gië nog altijd het wielerland
bij uitstek"), hetgeen tevens
mede een verklaring is voor
het feit, dat hij zijn toekomst
voorlopig bij onze, de laatste
jaren weinig verwende, zui
derburen heeft gezocht, wordt
zijn inbreng hoog ingeschat
met het oog op de terugkeer
van de Belgische wielerpres-
taties van weleer. „Het spor
tieve presteren is voor mij mo
menteel niet relevant. Nie
mand kan bevroeden, ook ik
zelf niet, hoe het zal gaan lo
pen. Belangrijk is echter, dat
ik goed kan functioneren als
intermediair tussen renners
en ploegleiding. Dat is een
verantwoordelijke baan, die
zeer bepalend is voor het rei
len en zeilen van de ploeg".
Dat Gerrie Knetemann een
slag om de arm houdt als het
op persoonlijke prestaties
aankomt, is uiteraard begrij
pelijk. Maar het wil niet zeg
gen dat hij wat dat betreft alle
ambitie kwijtgeraakt is bij
zijn dramatische botsing tegen
een geparkeerde auto in het
vroege voorjaar van 1983.
„Mijn eergevoel is te groot om
helemaal niets te laten zien. Ik
probeer me echter te wapenen
tegen al te hoge verwachtin
gen. Als ik aan het einde van
het seizoen voor de spiegel sta
en kan zeggen: 'Kneet, jongen,
je hebt bewezen weer mee te
kunnen rijden', dan ben ik al
tevreden. In ieder geval ben ik
nu nog een blijde rijder en dat
wil ik liever zo houden".
„Een zekere angst is na
tuurlijk nog steeds aanwezig,
maar ik ben over het punt
heen gegroeid, dat ik dacht dat
het helemaal over was met
mijn loopbaan".
„Trouwens, elke renner die
ouder wordt, krijgt met meer
angst te maken. Je denkt toch
niet dat Raas nog van harte
een massaspurt ingaat. Nee,
echt bang ben ik niet. Als het
zover met je is, kun je, denk ik,
ook beter de fiets in de schuur
zetten".
Karakter-renner Knete
mann zal dat laatste niet snel
doen, dat mag duidelijk zijn.
Hij heeft er voorlopig ook geen
IIIIIIINNINIIIIIIIINIIIIIIIIIIII'"' "MINIM
Nlllllllllllllllllllll
enkele reden voor en boven
dien wil hij dit jaar in de Tour
de France graag het jubileum
vieren, dat hij vorige zomer
aan zijn neus voorbij zag gaan.
„Het wordt mijn tiende Tour,
bij leven en welzijn. Het is me
heel veel waard om die mijl
paal in mijn carrière te berei
ken. Die dingen hebben voor
mij veel betekenis. Ik presteer
namelijk graag iets, dat
slechts voor weinigen is weg
gelegd. Hoewel ik van nature
een realist ben, ben ik maf ge
noeg om zulke zaken na te
streven. Ik bedoel maar, als je
tien keer een Tour hebt gere
den, behoor je toch tot de élite.
En dat vind ik mooi....".
/"^IIIINNNINNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNINNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNIINNNINNNNNNNNNNINNNNNIIINNNNIINNNNNNNNINNNININIINNNNK
