Benauwde weken voor
Molenschotpersoneel
UDERS VAN AAN DRUGS VERSLAAFDE KINDEREN:
Intelligentie moet tot
\zijn recht kunnen komen
URG
n
[A ZEELAND J -taTFRDAG 18 FEBRUAR11984
IïREDA - Hoeveel waarde ouders van aan
jrugs verslaafde kinderen aan de gesprekken
lechten, blijkt wel uit het feit, dat zij na de be-
leleiding van het CAD elkaar regelmatig blij-
ten ontmoeten.
ék:
v -
[VERENIGING VAN HOOGBEGAAFDEN 'MENSA':
FAMILIERUZIES ONDERGRAVEN BESTAAN
VAN BEDRIJF MET WERELDNAAM
VAN ZEELAND
T48 PAGINA ZEELAND
- FOTO WIM KOOYMAN
lling die er vorige
dag voor deze spec-
sport was.
linkt ongelooflijk,
zaal was bomvol. Ik
sen ut alle hoeken
keuiosch- Vlaanderen
baar waren ook da-
I Power Centre had
R gehouden met on-
chtig bezoekers. Het
•r tenslotte 230. „Dat
even een probleem,
hebben allemaal een
kregen".
t ze waar voor hun
bben gekregen be-
foto waarop overi-
fdzakelijk Belgische
idels te zien zijn.
ïh
Van lotgenoten tot bondgenoten'
Door Co Tanis
Ook als het kind in een afkickcentrum is opgeno
men of zelfstandig op (al of niet gekraakte) kamers
troont: „Zelfs al gaat het een tijdje goed, je weet nooit
tranneer ze plotseling weer opdagen om een beroep op
te doen.
boot aan en komt ze hier niet
meer binnen", zegt Jos met
overtuigde stem en pijn in het
hart. Zijn grote bitterheid
geldt de handelaars, die geld
verdienen aan de ellende van
kinderen.
Ije weet dat alles dan weer
]an voren af aan begint. In de
ispreksgroep proberen we el-
iar sterker te maken. Een
Erslaafd kind zal je nooit met
jst laten, of het nu thuis of
ders woont. Je krijgt pas
ist als je zelf je hoofd moet
■erleggen".
„Zodra je dat beseft, weet je
lat er ook nog een andere weg
afstand nemen omdat je
tlf recht op leven hebt. Blij-
fen rondtobben betekent het
Edermijnen van je eigen ge-
Indheid, je huwelijk en je re-
|ties. Het verslaafde kind
relt dat uit en gaat op de in
slagen weg verder. Pas als
ontdekken dat ze zelf ver-
jitwoordelijk gesteld worden
.or eigen doen en laten, be-
jaat de kans dat ze deskundi-
shulp zoeken en zich op laten
Imen". Dat is, kort samenge-
Et, het trieste relaas van
Lders uit een gespreksgroep
I de regio Breda.
Lilt' ouders
„Iedere ouder zou een keer
l'n gespreksavond moeten
Ijwonen", denken Jos (60) en
¥nv (62). Ze kregen acht kin-
Iren en namen 16 jaar gele
pt ook nog de zorg op zich
tr twee adoptiebaby's, van
er één tot een ander ras
hoorde. „Een schat van een
leid", zeggen de ouders (want
I voelen ze zich na alle extra
;die aan de verwaarloosde
Adertjes is besteed).
De jongste dochter is nu 18
iar Dubieuze vrienden, op-
Jdaan in de trein, nachten
En huis, stelen en roven, poli-
zachte hand, harde aan-
fek kinderbescherming, in
enting, weglopen, thuisko-
en, opbellen, fantaseren,
pndstichting, de ouders te-
i elkaar uitspelen, het valt
Igek niet te bedenken of Jos
1 Leny weten ervan mee te
pten: „Zij weet alles veel be-
dan ieder ander. Nu is de
Twee meisjes
Toos en Gerard (45) hebben
vier kinderen. Twee dochters
van 13 en 14 jaar begonnen ne
gen jaar geleden weg te lopen,
de school te verzuimen en
kwamen onder toezicht van de
Kinderbescherming en Pro
Juventute.
Vriendjes, stuff roken, co
caïne, stelen, kraakpand, de
Bijlmerbajes, prostitutie, he
roïne. Een litanie van ellende
die de ouders hun nachtrust
kostte en ook hun laatste cent.
Toos zegt dat het begon met
een aspirientje in de cola en
eindigde met opgroeien voor
galg en rad. Dank zij de
oudergroep heeft ze afstand
genomen. Voor haar ene doch
ter heeft ze goede hoop. Een
verhuizing ver weg, een vaste
vriend en binnenkort een baby
geven weer uitzicht op een
toekomst. De andere dochter,
nog steeds zwaar verslaafd,
krijgt binnen enkele weken
ook een baby.
Toos speelt met de gedachte,
het kindje (dat verslaafd ge
boren zal worden) onder haar
hoede te nemen. Een andere
ouder waarschuwt: „Dan
word je opnieuw moeder en zij
gaat haar gang en brengt je
over een paar jaar misschien
nog een kind". Toos zucht. Ze
heeft dat risico al ingezien en
heeft maar één tegenargu
ment: „Het is toch je kind dat
je onder je hart gedragen
hebt".
Toos weet dat door afkicken
de lichamelijke verslaving te
genezen is. De geestelijke ver
slaving vindt ze heel wat er
ger: „Als ze 'clean' zijn en er
komt een verslaafde in de
OUDERS VAN drugver
slaafde kinderen ontmoe
ten in hun omgeving vaak
weinig begrip. De proble
men die het verslaafde kind
met zich meebrengt, zijn
voor de ouders en het ge
zin vaak onmiskenbaar
groot en voor buitenstaan
ders veelal onbegrijpelijk.
Hoewel daar zeker behoef
te aan bestaat, worden de
ze problemen nauwelijks
uitgesproken.
De ervaring heeft ge
leerd, dat ouders, die in de
zelfde situatie verkeren, el
kaar kunnen helpen om de
juiste houding te vinden.
Daartoe worden wekelijkse
gesprekskringen gevormd
met medewerking van de
landelijke stichting ouders
drugverslaafde kinderen en
o.a. psycholoog Frank
Zuidhof van het Medisch
Consultatiebureau voor Al
cohol en Drugs aan de Ba
ronielaan 63 in Breda.
Daar wordt op dinsdag
21 februari van 19.30 tot
21.00 uur ook een kennis
makingsavond gehouden
voor ouders, die geen uit
weg meer zien of met zor
gen en twijfels over hun
kinderen rondlopen. Tele
fonische Informatie 01608-
12839 (ouder) en 076-
224988 (F. Zuidhof CAD).
s- tf«ïn U fr.
r-
zijn vol hoop, maar bouwen
toch in, dat het weer mis kan
gaan".
Ria (46) heeft drie zoons van
wie de jongste al op school
verslaafd raakte. Ria: „Ik be
gon te twijfelen, omdat hij zo
moeilijk werd. Heel zijn ka
mer hing vol met Herman
Brood. Op een kladbloc
schreef hij alsmaar 'het leven
van een junk'. Vorige week
hebben Ria en haar man de
knoop doorgehakt. Ze waren
het 'kotsmoei' om steeds met
politie, bestolen winkeliers,
leugens en herrie geconfron
teerd te worden.
„Hij woont nu op kamers,
waar weet ik niet en hij be
kijkt het verder maar", zegt
Ria. Ze vindt het in-triest dat
hen geen andere weg over
bleef dan het eigen kind op
straat te zetten. Dat blijft voor
ouders een pijnlijke beslissing,
die ze alleen nemen, omdat
anders het hele gezin kapot
gaat. „Mensen die geen ver
slaafde kinderen hebben, zijn
nieuwsgierig. Als je je zorgen
vertelt, word je met al je ellen
de met de nek aangekeken", is
de ervaring van Ria en de an
dere ouders beamen dat. Ook
Ria blijft in de gespreksgroep,
omdat ze daar wél begrip en
steun ontmoet.
Sprong
buurt, al is het op honderd me
ter afstand, dan rillen ze als
een juffershondje". Toos en
Gerard zijn opgelucht dat hun
dochters niet meer thuis wo
nen, maar hun levensvreugde
heeft een geduchte knauw ge
kregen.
Morgen stoppen
Corrie (41), gescheiden,
krijgt veel steun van haar
nieuwe relatie. Haar zoon was
14 jaar, leerling van een tech
nische school, toen de moei
lijkheden begonnen. Inbraken
om aan geld voor heroïne te
komen, leidden tot opname in
een inrichting. Weglopen,
weer thuiskomen en alle ellen
de opnieuw brachten Corrie op
de rand van een zenuwcrisis:
„Altijd ontkennen, altijd de
belofte van: 'Morgen begin ik
af te kicken'. Altijd: 'Ik kan
stoppen zodra ik dat zelf wil'.
Altijd een ander de schuld en
in gedachten zag ik hem al er
gens dood liggen".
Toch heeft Corrie niet alle
hoop verloren. Haar zóón is
weer opgenomen. Er zijn ge
sprekken met de psycholoog
van de inrichting, waarbij ook
haar ex-man en zijn vrouw
betrokken worden. In de
oudergroep leert ze 'nee' te
zeggen. Wie twee en een half
duizend gulden per week no
dig heeft voor heroïne, is met
goede bedoelingen niet te hel
pen. Corrie blijft in de ouder
groep, omdat ze erop voorbe
reid is dat alle hulp toch tever
geefs zal blijken. „Ik ben zo
moe", zegt Corrie, „als "zé "me
èindglijk^ens, iï^L rjjgf
Melkkoe
Wim (58) was weduwnaar,
toen zijn zoon van 17 jaar op
w w
kamers wilde gaan wonen.
„Mijn grootste stommiteit is
geweest, dat ik hem zijn
spaarbankboekje heb meege
geven", vertelt hij. Alle centjes
gingen op aan hasj en berooid
kwam de zoon weer bij vader
thuis. Heroïnegebruker? 'Wel
nee, ik ga toch mijn eigen li
chaam niet slopen!' Intussen
ziekmeldingen op het werk,
geld lenen van pa, tot vier uur
in bed liggèn, rillend tegen de
verwarrrjitïg zitten en volhou
den dat erfniets aan de hand
was. n,i"
s IC 3CIWV-
Tot Wim geen goeie raad
meer Wist en bij het CAD hulp
zocht/.i AIS zè -ter vervanging
methadonï-Jkrijgen, gaat "het
even goed. Zodra ze zelf'her
der moeten is het varkentje
gewassen en staat de politie
weer aan de deur", verzucht
Wim, die inzag dat hij als
melkkoe-gebruikt werd.
Dank zijsöe oudergroep en
A it
zijn nieuwe vriendin heeft hij
gekozen voor zijn eigen leven.
Dat heeft zijn zoon met de
neus op de werkelijkheid ge
drukt. Hij liet zich vrijwillig
in een strenge verslavingskli
niek opnemen en tot nu toe
zij n de resultaten hoopgevend.
„Klop het maar af", zegt Wim,
maar zijn ogen spreken een
andere taal.
We wisten niks
Riet en Jan (50) hebben vijf
zoons. De middelste, na zijn
opleiding aan het werk als
automonteur, begon met zijn
gezondheid te sukkelen. Hij
belandde in de WAO, maar
maakte van de dag de nacht.
Riet, vervuld van zorg, bracht
die nachtelijke uren wakend
door. Een buurkind opende
haar de ogen door te vragen of
haar zoon echt verslaafd was.
Jan werd buiten de proble
men gehouden: „Wist ik veel",
zegt Riet. „Mijn zoon viel aan
tafel of voor de televisie in
slaap, hij zat zijn peuken in de
asbak rond te draaien en de
enige verklaring die je kreeg
was, dat hij zo moe was. Toen
we het eindelijk uitgesproken
hadden, was hij dankbaar dat
hij niet verstoten werd. We
zeiden wel:
Er af komen, dat
kun je niet zonder hulp' en dat
is ook wel gebleken. Ik heb
hem heel wat geld geleend en
nooit teruggekregen. Beloften,
ja, meer dan genoeg. Zo gingen
we met elkaar de vernieling
in. Hij heeft zich toch laten op
nemen, woont nu bij kennis
sen buiten Nederland. Hij
moet ook niet meer thuis ko
men wonen. Dat kost mijn ge
zondheid. Als ik er alleen
maar aan denk, breekt het
zweet me uit". Ook Riet en Jan
blijven in de oudergroep: „We
„Afstand nemen van je
eigen kind is niet eenvoudig.
Voor het zover is, komen de
meeste ouders in een crisissi
tuatie terecht. Dan pas gaan ze
inzien welk spoor van vernie
lingen, verdriet en wanhoop
het verslaafde kind heeft ge
trokken. Dat alle inspannin
gen voor niets zijn geweest en
dat de heroiïne sterker is dan
wat je als ouder kunt geven.
Het besef dat het verslaafde
kind nooit meer dat schattige
meisje of die sportieve jongen
van vroeger zal worden, komt
hard aan".
Voor Frank Zuidhof her
kenbare zaken en hij waar
schuwt: „Met een drugver
slaafd kind sta je samen aan
de rand van een afgrond. Als
je dat kind vast blijft houden,
val je daar samen in. Als je
leert om wat afstand te ne
men, kun je die sprong naar de
overkant halen".
De ouders die elkaar regel
matig ontmoeten, hebben ge
kozen om te overleven. Ook al
kwamen ze gehavend uit de
strijd.
van zeer kleine
wilde beschuldigin-
Doit iets bewezen, al-
ïaar goede voor met
rburg".
de presentator gooide
roer om. Alle gretig-
as verdwenen: „Wel,
en hetze. Wat ver-
telijk. Hoe komen
n daar nu toch bij-
tijd om dat nu alle-
jit te zoeken. Maar dat
>n dan? O ja, dat moet
naar Drachten. Dat
de burgemeester dus
n Aardenburg kunnen
n?" Bert: „Nee, dat
Presentator: „Nou, be-
Bert. Jij moet nog
-mis, hè. Hoever is dat
ardenburg? O, zo'n 300
eter. Nou, goeje reis
'laar".
dat was dan 'Kracht
dat zich duidelijk ver- I
aan deze klus. Het eni-
it een geïnteresseerde
raar uit Berts verslag-
>n opmaken was, dat er
irdenburg wordt geru-
Daarmee had-ie z'n op
at blijkbaar vervuld.
de twee uur zendtijd
.och maar weer gevuld
nuziek en wat onzin uit
ovincie'.
^amswaarde - H. Cornells,
zond. 10 u. .j
euw-Namen - H. Jozef. za1,
nd. 10.30 u.
ssenisse - H. Willibrordus.
zond. 10.30 u.
oppeldijk - H. Gerulphes.
zond. 10 u.
uiskil - St. Antonius. zat
>nd. 11 u. 11ai
ïrhole - H. Gerardus MaJe111
u. zond. 8 en 10 u.
xei - H. Gregorius de Gf0
u. zond. 11 u. J
tiilippine - O. L. Vr. Hem®*]
it. 17 u. zond. 9.30 u. J
as van Gent - Maria Heme i
it. 19 u. zond. 9 en 11 u.
andstraat - H. Pastoor va
>nd. 10 u.
erneuzen - H. WillibrordJJ
ïitskerk). zat. 19 u. zond.
0.30 u. Verrezen Christus:
m. zat. 19 u. zond. 9.30 en 11- ja
loek - H. Kruiskerk, zond.1 j
:uiddorpe - H. Maria Heme» j
at. 17 u. zond. 9.45 u.
Van onze correspondent
Igeertruidenberg
|.,Veel intelligente mensen
(geraken gemakkelijk in een
■sociaal of geestelijk isoie-
ment. Dit isolement ontstaat
[doordat vaak al op de lagere
(school aan hoogbegaafde
(kinderen een afwijkend ge-
Idrag wordt toegeschreven.
Zij krijgen vaak het stempel
i eigenwijs'. Wij vinden dat
(net hoog tijd is geworden om
de hoogbegaafde uit hun
isolement te halen. Wij zien
intelligentie als een gave, die
volledig tot zijn recht moet
kunnen komen. Vandaar dat
Ohtacten met andere hoog-
!egaafden onontbeerlijk
Nn".
Aan het woord is me-
Touw M. Brewel uit Geer-
denberg, lid van de Pu-
pliciteits Commissie van de
Mensa' in Nederland. Deze
leden tellende vereni-
jging tracht meer bekend-
fieid te geven aan het feno
meen 'hoogbegaafd zijn'.
„De Mensa-vereniging
uoet veel meer bekendheid
*rÜgen. Als je over 'Mensa'
paat, wordt gedacht dat je
net over een eetgelegenheid
foor studenten hebt. Als je
wtlegt dat het gaat om een
pereldwijde vereniging
P°or hoogbegaafden, dan
1 er soms een wat onge
makkelijke stilte", legt ze
„Als we praten over hoog-
/agaafd, bedoelen we daar-
pee de mensen met een al
ter .ene intelligentie die ho
ge' is dan die van 98% van de
Tevolking. De leden van
Pensa hebben allemaal een
v- (^te'ligentie-quotiënt)
fan 132 of hoger", aldus me-
Tfouw Brewel.
[De vereniging heeft niet
i611 bepaalde wereldbe
schouwelijke, godsdienstige
of politieke richting. Wat
Mensa wil, is deze hoogbe
gaafde mensen met elkaar
in contact brengen. Brewel
zegt dat een hoog IQ een ga
ve is, waarmee men moet le
ren leven in een maatschap
pij die is afgestemd op de
middelmaat. „Doordat de
hoogbegaafde zich voortdu
rend moet aanpassen aan
een lager intelligentieni
veau, brengt dat nogal wat
frustraties met zich mee.
Mensa vormt nu de uit
laatklep waar de hoogbe
gaafden hun stoom kunnen
afblazen."
Bij de vereniging zijn zo
wel huisvrouwen, fabrieks
arbeiders als doktoren aan
gesloten. Er zijn in Neder
land zo'n 280.000 potentiële
Mensaleden (2% van de be
volking). Om die mensen te
bereiken onderneemt de
vereniging momenteel een
soort 'reclamecampagne'.
„Veel mensen weten
waarschijnlijk van zichzelf
niet dat ze hoogbegaafd zijn.
Ze zijn uiterlijk niet te her
kennen, maar ze hebben
meestal wel iets gemeen. Ze
zijn snel van begrip, eigen
wijs, perfectionistisch, ge
voelig, staan open voor de
mening van anderen, zijn
speels en vaak begenadigd
met een groot gevoel voor
humor. Het is beslist niet zo,
dat ze alles afweten van één
bepaald onderwerp. Ze ken
merken zich juist door een
hele brede belangstelling".
Anders
Hoe word je hoogbegaafd?
„Intelligentie wordt onder
meer gevormd doordat elk
individu vanaf zijn geboorte
andere ervaringen opdoet.
Het zijn vooral de hersenen
die deze invloeden van bui
tenaf ondergaan en er door
worden geconditioneerd.
Het is dus van belang wat er
tot op het laatste moment
met je is gebeurd."
Volgens mevrouw Brewel
worden hoogbegaafden van
wege 'het anders-zijn' nogal
eens versleten voor super-
dom, vooral doordat hij of
zij niet begrepen wordt.
„Daardoor kan het gebeuren
dat een heel intelligent kind
naar een blo-school wordt
gestuurd. In dit verband is
het nuttig te wijzen op de
Dr. Binetstichting aan de
Mozartlaan 106 in Tilburg.
Die stichting heeft speciale
activiteiten voor de hoogbe
gaafde jeugd, zoals het op
richten en stimuleren van
verrijkingsklassen en het
oprichten en stimuleren van
gesprekscentra voor ouders
van hoogbegaafde kinde-
Activiteiten
Mensa legt contacten tus
sen hoogbegaafden uit bin
nen- en buitenland. De or
ganisatie SIGHT (Special
Interest Group Hospitality
to Travellers) bemiddelt bij
het vinden van logeeradres
sen in het buitenland. Voorts
organiseert Mensa lezingen,
discussies, excursies, quiz
avonden en puzzeltochten.
De leden kunnen daarnaast
zoveel activiteiten ontplooi
en als zij willen in de SIG's
(speciale interesse-groepen).
De Nederlandse afdeling
heeft het periodieke blad
'Mensa Berichten' naast het
internationale 'Mensa Jour
nal'.
Potentiële belangstellen
den kunnen tegen een kleine
vergoeding een 'thuistest'
aanvragen bij Mensa Neder
land, Postbus 100, 3500 AC
Utrecht. Via deze thuistest
kan bekeken worden of men
bij de officiële test kans
maakt op een gunstige score.
Deze officiële test moet in
Utrecht worden afgelegd en
staat onder toezicht van een
psycholoog. Deze hanteert
daarbij vanzelfsprekend het
- FOTO DE STEM/J0HAN VAN GURP
beroepsgeheim. Voor infor
matie kan men terecht bij
M. Brewel, Graaf Albrecht-
straat 5, 4931 HJ Geertrui-
denberg (graag een ant
woordpostzegel bijsluiten).
Verklaringen van een an
dere psycholoog kunnen
evenzeer toereikend zijn om
tot de vereniging Mensa te
worden toegelaten.
BREDA - Het ruim 180 man
tellende personeel van de
weegwerktuigenfabriek Mo
lenschot BV in Breda gaat een
spannende tijd tegemoet.
Het bedrijf zit in acute geld
problemen. Er wordt naarstig
onderhandeld met mogelijke
partners, die Molenschot een
forse financiële injectie kun
nen geven voor een gezonde
toekomst. Ondernemingsraad
en vakbonden hebben volgen
de week een gesprek met de
gemeente Breda over mogelij
ke steun in de vorm van een
garantieverlening.
Bepaald geen rooskleurige
situatie voor een bedrijf dat in
de voorbije decennia een we
reldnaam heeft opgebouwd
waar het gaat om weegwerk
tuigen voor industriële toepas
singen. Het bedrijf is voor een
groot deel opgebouwd door de
heer Jan Molenschot senior,
vader van 12 zoons en een
dochter. Het afgelopen week
einde is naar buiten gekomen
dat het bezit van het bedrijf
binnen de familie zwaar be
vochten wordt.
In de afgelopen jaren zijn en
worden maar liefst 21 gerech
telijke procedures gevoerd in
binnen- en buitenland tussen
de verschillende familieleden.
Frans Molenschot kondigde
deze week een nieuwe
strafklacht aan omdat er naar
zijn mening allerlei zaken ver
keerd gaan met aandelenbezit,
wat deels aan Molenschot kin
deren zou toekomen. Daarover
lopen nog procedures. „Nee",
zeggen broer Mathé en de
kersverse commissaris Fons
van der Stee: „Er is niets fout.
De familie kan niet meer aan
Molenschot b.v. in Breda ko
men". Die laatste b.v. is het
belangrijkste want daar wer
ken 180 mensen en daar wor
den de produkten gemaakt.
Produkten die er mogen
zijn. In de fabriekshal staan
twee enorme computerge
stuurde weeginstallaties klaar
om verscheept te worden naar
Rood China. Gisteren meldde
een woordvoerder van het be
drijf dat de orderportefeuille
aantrekt. In Parijs is gisteren
een handtekening gezet onder
een order voor de bouw van
een weeginstallatie in een
nieuwe haven aan de monding
van het Suezkanaal in Egypte.
Met deze order is een bedrag
gemoeid van ongeveer 2,5 mil
joen gulden.
Toekomst
Volgens Frans Molenschot,
die namens een groot aantal
kinderen spreekt, is er wel de
gelijk een toekomst weggelegd
voor het bedrijf onder de vleu
gels van de familie. Naar zijn
zeggen moet er geld genoeg
zijn of aan te trekken zijn om
de fabriek in Breda als fami
liebedrijf voort te zetten. Hij
zegt alle vertrouwen te hebben
in procedures die het bedrijf
gedeeltelijk terug moeten
brengen onder de zeggenschap
van de familie.
Plannen om
een bedrijf aan te trekken dat
een meerderheidsbelang in
Molenschot wil verwerven
noemt hij het versjacheren
van een familiebedrijf.
Visie
Voorlopig lijkt die visie niet
aan te slaan bij het grote aan
tal mensen dat zich nu bezig
houdt met het voortbestaan
van het bedrijf. Allereerst is
daar broer Mathé, de huidige
algemeen directeur.
Die stelt
dat zijn broer Frans, mede
door zijn minnelijke optreden
met behulp van zijn broers,
nergens anders mee bezig is
dan het kapot maken van het
bedrijf. „Gelukkig", zegt hij:
„Zijn er juridisch maatregelen
getroffen om dat nooit te laten
gebeuren. Onze familieproble
men kunnen geen directe in
vloed hebben op de b.v. in Bre
da. De vuilspuiterij die nu in
de pers is gekomen heeft na
tuurlijk wel invloed op de on
derhandelingen die nu met be
drijven worden gevoerd over
deelname in ons bedrijf", al
dus broer Mathé.
Belang
Hij voegt eraan toe dat hij
geen ander belang heeft dan
het veilig stellen van de toe
komst van Molenschot in Bre
da en daarmee de 180 arbeids
plaatsen. Dat klinkt natuur
lijk aardig, ware het niet dat
Jan Molenschot senior, degene
onder wiens leiding Molen
schot groot werd, Mathé daar
voor niet de juiste persoon
vindt. Hij noemt zijn zoon
heerszuchtig, hebzuchtig en
hoogmoedig en hij verklaarde
blij te zijn dat er een gedele
geerd commissaris met direc
tie bevoegdheid is aangesteld.
Geplaagd
Vervolgens komt commissa
ris Fons van der Stee om de
hoek kijken. Hij is na zijn vrij
recente intrede in de raad van
commissarissen geconfron
teerd met een noodlijdend be
drijf dat bovendien in de zij
lijn voortdurend werd en
wordt geplaagd door onderlin
ge ruzies in de familie Molen
schot.
Hij heeft samen met de
directie, vakbonden en onder
nemingsraad een plan opge
steld om uit de problemen te
komen. Als commissaris stelt
hij terecht, dat hij geen bood
schap wenst te hebben aan de
familieruzies.
