nrcfftem-s£xn£
>EREND f*
GOED
)onhuis
:rg
tterdani
ml
:REN
IE B.V.
Ghijzels
Doden
rdinator(m/v)
e zeeuwse nyi
tatschappij
•taTERDAG 18 FEBRUAR11984
T47
ind, gem. Borsele
•ruari 1984 des namiddj,
renigingsgebouw aanl
and, gem. Borsele kraj
VERKOPEN:
en verder aanbehorenj
e, kad. gem. Borsele,
14.40 are.
aarden bij betaling vanJ
dient op kosten var, J
dag 20 en 27 februari ti
1 jan. 1984 af.
de veiling desgewenst o
inkrelatie te kunnen ovg
.n financiële gegoedheiij
erlijk één maand na ti
veilingkosten binnen
;n kantore van voorna
297).
70, Sas van Gent
int.
bus 240
Gent Tel. 01158-31301
ledrijfsbureau te
een
ontinudienst.
itrum heeft o.a.
ileren van de
transport van de
lening in Zeeland;
n passende maat-
van elektriciteits-
de contacten met
hjfsvoerings-
3m en met diverse
nator zal onder
racht van de eerste
st taak hebben:
Dp afstand bestuurde
et transportnet;
Droducerende een-
sn en controleren
formatoren;
3 administratie van
setgegevens.
nand met een
net specialisatie
ie bereid is t.z.t.
n te volgen voor
ihniek en Computer
ised onderzoek kan
de selectie-
wordt verzocht hun
atie te zenden aan
deling P en O,
205 (dit kan dus
330 VB Middelburg.
Bernard Hinault
en 'het
gezonde leven'
IBernard Hinault: een nieuwe sponsor, nieuwe ploegmaats, een nieuwe opzet, een nieuwe
lomgevitig, een nieuwe uitdaging. - fotoanp
nstr. 1 TERNEUZEN
>at 1.6 benzine
mé
Mrs. benzine en diesel
Wl'o^hfh 20a's men dat van mij gewend is, zonder me van iemand iets aan te trekken.
B|C, 20 zVn dat de renners van Guimard me systematisch op het wiel gaan zitten, dan
mmet enkele oude rekeningen op de tafel komen". - fotoanp
CALORGUEN - Uiterlijk
is er geen spoortje twijfel
meer aan hem af te lezen.
Levenslustig, boordevol
zelfvertrouwen en
opvallend goedlachs heeft
Bernard Hinault zich
voor het nieuwe
wielerjaar 1984 aan de
buitenwacht
gepresenteerd. De grote
afwezige van het vorige
seizoen, dat helemaal in
het teken stond van de
'coupe' van de jongeren,
lijkt aan een tweede
jeugd begonnen. Een
nieuwe sponsor, nieuwe
ploegmaats, een nieuwe
opzét, een nieuwe
omgeving, een nieuwe
uitdaging. 'La Vie Claire'
heet zijn formatie, het
gezonde leven. Na een
jaar vol rampspoed kon
geen mooiere
sponsornaam de kleding
sieren.
Sinds afgelopen winter oogt
het leven voor Hinault, na
maanden van getob, weer
gezond. Bernard Tapie reikte
hem na de 'crash' met
Guimard de hand en stelde
hem voor de komende jaren
een miljoenenbudget ter
beschikking. Slechts voor
Hinault wilde Tapie in de
buidel tasten, de ploeg is dan
ook op de maat van Hinault
gesneden. De Breton zocht de
renners uit, de manager, de
ploegleider, het materiaal,
alles. Het verleden lijkt
vergeten, de pijn is verdreven,
het lijf topfit, de grote wraak
kan een aanvang nemen.
In een modern shirt, in rood,
wit, geel en zwart, ontworpen
door een Nederlandse
kunstenaar, met slechts een
bescheiden reclame-tekst
vergeleken met de
schreeuwerige letters die in de
wielersport gemeengoed zijn
geworden, rijdt Hinault half
februari in Spanje zijn eerste
wedstrijd. Ongetwijfeld een
optreden dat veel aandacht zal
krijgen. De terugkeer van de
'patron', na een zware operatie
aan een voor wielrenners
vitaal lichaamsdeel als de
knie, wie wil niet weten hoe
dat afloopt?
En Hinault heeft er zichtbaar
zin in. Donderdag 2 februari
traden hij en zijn ploegmaats
voor het voetlicht. Letterlij k,
want het podium van de
beroemde Parijse nachtclub
Crazy Horse was als decor
gekozen voor het nieuwe
begin. Geen fraaie blote
vrouwenlijven maar renners,
Hinault aan het hoofd, die
brutaal de lenzen van de
fotografen binnenkeken. De
cynici stonden meteen klaar
op grappen te maken op de
relatie Crazy Horse-Hinault.
De Breton repliceerde
lachend: „Ik ben heus niet
crazy, ik weet wat ik doe. De
wielrenner Bernard Hinault is
nog lang niet dood".
Zelfverzekerde taal van een
man die 2 dagen na de Tour de
France 1983 in het criterium
van Callac na 20 kilometer
definitief van de fiets moest.
Zijn intussen beroemde knie
sputterde te zeer tegen en als
een gebroken man keerde
Hinault terug naar huis.
„Ik ben huilend weggelopen en
huilde nog steeds toen ik thuis
kwam", wil Hinault maanden
na het voorval kwijt. „Ik heb
toen het laatste redmiddel
aangegrepen: opereren. Een
moeilijke beslissing, maar de
doktoren stelden me gerust.
Maanden heb ik met het idee
rondgelopen dat het einde van
mijn carriere was genaderd.
Tijdens de Tour de France zat
ik thuis uren in de kelder naar
mijn fietsen en foto's te staren.
Ik was er kapot van. En toen
kwam Callac. Het einde leek
nabijOpereren was het
laatste alternatief".
Na zijn opgave in de ronde van
Luxemburg, voor de Tour,
onderging Hinault een hele
reeks medische tests aan zijn
knie. Van het ene ziekenhuis
naar het andere, de
onzekerheid groeide, steeds
andere diagnoses die elkaar
tegenspraken. De artsen
waren het oneens: de een vond
opereren niet nodig, de ander
juist onvermijdelijk.
„En als je dan voor de keus
wordt gesteld ben je
gemakkelijker geneigd om
aan te nemen dat opereren
niet hoeft", aldus Hinault, „dat
is toch menselijk?" En dus
sleepte de Breton zich voort op
zijn lijdensweg. Hij moest de
Tour laten schieten, maar
dacht zich in stilte voor te
kunnen bereiden op het
wereldkampioenschap in
Altenrhein, zijn laatste kans
om een mislukt seizoen te
redden. Callac doorkruiste
zijn plannen wreed. „Ik zat
psychisch volledig aan de
grond", bekent Hinault, „ik
moest me laten opereren,
verder aanmodderen had geen
zin".
Zes maanden was hij inactief,
de wielerwereld kreeg geen
kans om te zien hoe hij
onderstofte. Jongeren
verdrongen de herinnering
aan de man die vier keer de
Tour de France won, twee
keer dé Giro, twee keer de
ronde van Spanje, het
wereldkampioenschap,
klassiekers en tijdritten.
Fignon, Lemond, Winnen,
Simon en Arroyo werden de
nieuwe helden. Hinault bezag
het thuis zonder er iets aan te
kunnen doen.
Hij verwerkte de dans om
'zijn' kroon naar eigen zeggen
positief. „Er circuleerden al
snel verhalen dat ik thuis
nijdig als een spin ronddoolde,
omdat de jongeren uit mijn
ploeg het plotseling zo goed
deden", zegt Hinault, „het
waren pure verzinsels. Hoe
zou ik jaloers kunnen zijn op
Fignon en Lemond die hun
kansen hebben gegrepen? Ik
heb vaak meer plezier beleefd
aan het succes van een vriend
uit de ploeg dan aan een eigen
overwinning".
Intussen stuurde de situatie in
het Renault-kamp aan op een
breuk met Hinault. De leiding
koos de zijde van Guimard, die
met Lemond en Fignon
onverwacht succesvol was
geweest en Hinault kon op
zoek naar een nieuwe baas.
Het is een van de
ontwikkelingen geweest die
het nakende wielerseizoen
extra aantrekkelijk gaan
maken. In Nederland is er de
botsing Raas-Post, in
Frankrijk Hinault contra
Guimard.
Pikante situaties lijken in het
verschiet te liggen, wie is er
rouwig om? Het respect voor
Hinault is onaangetast
gebleven, al zijn bij velen de
twijfels omtrent zijn
gezondheid nog niet
weggenomen. Voor anderen
staat vast dat hij zijn plaats
aan de top zonder problemen
weer zal innemen. Tour
winnaar Laurent Fignon
verklaarde in een interview
dat hij er in 1984 voor tekent
als hij in de Tour de France
tweede kan worden,
achterHinault. „Fignon is
een brave jongen", lachte
Hinault toen hij het las, „hij
weet tenminste waar hij mee
bezig is".
De twijfels rond zijn knie
sprak de Breton met klem
tegen. Hij testte zich waar
mogelijk, reed zelfs drie
veldritten, tot in Spanje toe.
De frustratie van een half jaar
nietsdoen borrelde boven. „De
competitiehonger was enorm",
kijkt Hinault terug, „maanden
zonder wielrennen, het was
een kwelling. Toen ik aan
mijn eerste veldrit meedeed
voelde ik me als een
nieuweling die zijn eerste
wedstrijd moet rijden. Zo'n zin
in de fiets had ik als prof nog
nooit ervaren".
De operatie aan zijn knie is
volgens Hinault een compleet
succes geworden. „Ik voel
niets meer en dat heeft me een
fantastisch moreel gegeven",
aldus Hinault. „Ik kan weer
zes uur aan één stuk voluit
fietsen zonder een greintje
pijn te voelen. Een enorme
ervaring". Opgewekt begint
Hinault dan ook op 29-jarige
leeftijd aan de herovering van
zijn plaats in het peloton.
Daarbij wordt hij vooral
gedreven door de motivatie
om de mensen die hem al
hebben afgeschreven te
bewijzen dat ze ongelijk
hebben. Over het verleden
praat Hinault het liefst niet
meer, alleen de toekomst telt
en daarin wil hij als vanouds
de dienst uitmaken: „Ik zal
fietsen zoals men dat van mij
gewend is, zonder me van
iemand iets aan te trekken.
Mocht het zo zijn dat de
renners van Guimard me
systematisch op het wiel gaan
„Ik ben heus niet crazy, ik weet wat ik doe. De wielrenner Bernard Hinault is nog lang niet
dood". - fotoanp
zitten, dan zal ik met enkele
oude rekeningen op de tafel
komen".
Algemeen wekte Hinault's
keuze voor de Zwitser Paul
Koechli als ploegleider
verbazing. „Een goede keuze",
vindt Hinault na enkele
maanden samenwerking.
„Ploegleiders zijn vaak niet
meer dan clows die vanuit hun
auto de indruk wekken dat zij
onze taktiek bepalen. Koechli
schaar ik niet in deze
categorie. Hij is een vakman.
Hij doet zijn werk vooraf".
In zijn ploeg heeft Hinault
veel plaatsen ingeruimd voor
Bretonnen. „Hen kan ik
vertrouwen", weet Hinault,
„het zijn vechters. Een situatie
die ik me altijd gewenst heb".
Ski-kampen en
trainingsbijeenkomsten
smeedden de ploeg al vroeg tot
een vriendenclub. Hinault
weet wat hij aan zijn renners
heeft en ambitieuzer dan ooit
kijkt hij vooruit: „Ik ben veel
beter in conditie dan ooit
voorheen. Dat heeft alles te
maken met mijn wil om snel
terug te komen".
Strijdvaardig heeft Hinault al
vroeg in het seizoen zijn oog
laten vallen op een topkoers:
Milaan-San Remo. Dan al wil
hij de wereld laten zien dat er
nog terdege rekening met hem
dient te worden gehouden.
„Met de twee Ardense
klassiekers is Milaan-San
Remó de enige topkoers die ik
zal rijden in het voorjaar",
heeft Hinault beslist. „De Tour
wordt mijn hoofddoel. En
denk niet omdat ik het record
van vijf eindzeges van Merckx
en Anquetil wil evenaren. Ik
heb een belangrijkere reden:
na de Tour van verleden jaar
hebben velen gezegd dat ik er
wel nooit meer zou terugkeren
om te winnen. Welnu, dat
gaan we dus straks allemaal
eens op ons gemak bekijken".
„Ik zat psychisch volledig aan de grond ik moest me wel laten opereren, want verder aan
modderen had geen zin".
Bernard Tapie reikte hem na de 'crash' met Guimard de hand en stelde hem voor de komen
de jaren een miljoenenbudget ter beschikking. - foto anp
