Deurwaarder: steeds meer bedreigde 'soort'
Vingeroefeningen
van prof. Schouten
Wanbetaling neemt
toe onder
woningeigenaren
1
even..L
UITBLAZEN
MINISTERIE BENADRUKT 'BEROEPSGEHEIM'
31 mi. ji ii
CL
kJ
Ver van
het volk
DIOflM
ACHTERGROND
mem en]cmIL_JC
Compliment ver
Pauselijk bezoe
WIM KOCK
DONDERDAG 16 FEBRUAR11984
T5 PAGINA;
DONDERDAG 16 FEBRUAR
Toedekken
Vrees
Tegenwerking
Boekdelen
Imül
Echtscheiding
ONDERHANDSE VERKOOP
GENIET VOORKEUR BANKEN
Oud-
Hredanaar
Houtepen
prof. in
Rotterdam
destemcomm:
WIJ MOESTEN
eigenlijk meer naar
de Russische tele
visie kunnen kijken. Niet
naar door de Russen spe
ciaal voor ons vervaardig
de programma's maar ge
woon naar Moskou I en
II; naar de programma's
die ook de gewone Russen
voorgezet krijgen. Misschien
gaan we dan iets van dit vreem
de land begrijpen. Af en toe
een begrafenis, daar hebben we
niets aan, al waren die reporta
ges op zichzelf ook intrigerend.
Wat krijgen we verder van de
Russen te zien? De 1 mei para
des op het Rode Plein, kosmo
nauten en soms de aankomst
van een staatshoofd op het
vliegveld van Moskou.
Zo'n begrafenisreportage
maakt je wel nieuwsgieriger.
Onwezenlijke beelden waren
het. Gefascineerd word ik altijd
door die rij onbewogen poker
faces boven de marmeren
borstwering, 's-winters met een
bontmuts op, 's-zomers met een
gleufhoed. Maarschalk Oesti-
nov is de enige die een beetje
kleur aanbrengt in het rijtje.
Staatskaki met een bont ta
bleau van lintjes. 'Het móeten
mensen zijn', denk ik dan al
tijd, wachtend op de close-ups
die nooit komen, 'waar is die
robotachtige onaandoenlijk
heid voor nodig?'
Dat de Russen die nodig
vinden staat buiten kijf. Een
top-Rus doet in het openbaar
nooit iets anders dan wat hij en
zijn partij nodig vinden. Ik kan
maar één verklaring vinden: af
stand scheppen. Ze willen ver
van het volk büjven. Onaan
raakbaar. Mysterieus. Een mo
derne versie van goddelijke kei
zers en gezalfde koningen.
Voor de onderdanen op hel
Rode Plein zijn en blijven de le
den van het Politbureau een
uniforme rij bewegende stand
beelden, ver weg op het hoge
bordes. Leiders van wie nauwe
lijks te zien is dat het gewoon
mensen zijn van vlees en bloed.
Gewone mensen, net als de toe
schouwers zelf.
Zulke leiders worden niet
ziek, hoogstens verkouden.
Gaan ze daarentegen dood, wat
eigenlijk niet zou moeten kun
nen, dan sloven de blijvers zich
uit om de wereld ervan te over
tuigen dat de ontslapene een
natuurlijke dood gestorven is
en dus niet door een rivaal is
omgebracht, iets dat mensen
die het Staün-tijdperk nog heb
ben meegemaakt, gemakkelijk
schijnen te denken. Dat is ten
minste de verklaring die, zich
Kremlin-kenners noemende,
cynici geven voor de merkwaar
dige liefde voor het detail waar
mee de bulletins worden ge
schreven waarin vermeld wordt
welke de kwalen zijn die de lei
der hebben gesloopt.
Tatyana
Een Sovjet-leider leidt het
rijk of de strijdkrachten, de
KGB of het Vijfjarenplan,
maar hij leidt blijkbaar géén
gezinsleven. Daarvan worden
de gewone burgers tenminste
niets gewaar. Bij de dood van
Joeri Andropov werden we
weer geconfronteerd met de
doorgaans onopgemerkte ge
woonte van top-Russen zich
voor te doen als solitairen zon
der familie. Niet geboren, maar
opgericht of nedergedaald. Tot
verrassing van westerlingen én
Russen dook aan de baar van
Joeri Andropov zijn weduwe
Tatyana op. Zij was - maar dit
even terzijde - niet alleen vrij
wel de enige vrouw die te zien
is geweest op de tv-beelden van
de begrafenis; zij was tevens de
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiü
enige die echt verdriet leek te
hebben.
Vrijwel niemand wist dat
Joeri een Tatyana had. Sterker
nog: Kremlin-kenners dachten
dat hij weduwnaar was. Dat
maakten ze op uit het feit dat
hij een zoon Igor had. Alleen
de mensen die de Kremlin-rod-
del echt goed bijhielden wisten
óók dat Andropov nog een
dochter Irina had. Nu de foto
van Tatyana in praktisch alle
ter wereld verschijnende kran
ten moet hebben gestaan, bre
ken de Kremlinologen zich het
hoofd over de vraag of Tatyana
misschien Joeri's tweede vrouw
kan zijn geweest en dus niet de
moeder van Igor en Irina. Het
feit echter dat Igor, zo op het
oog, nogal op Tatyana lijkt,
maakt alles weer verwarder.
Lang zullen ze er niet meer bij
stilstaan. Joeri Andropov is im
mers dood. De vraag is nu: hoe
zit het met de familie Tsjernen-
ko?
Naar Tsjernenko heb ik na
tuurlijk scherp uitgekeken. De
nieuwe leider van de Sovjet
Unie; daar ben je nieuwsgierig
naar. Je weet wel dat je er niet
méér van te weten komt dan hij
en zijn Russen willen en dat dit
sowieso niet veel zal zijn, maar
je hebt je eigen ogen en hij
loopt tenslotte een dag lang in
the picture. Zijn leeftijd was
hem aan te zien, dacht ik. Even
meende ik hem te zien wanke
len. Wéér dat vergeefse wach
ten op de close-up om het beter
te kunnen zien. Een westers ca
meraman zou vrijmoedig heb
ben ingezoomd op het hoofd
van de over zijn woorden strui
kelende Tsjernenko. De Russi
sche cameraman wendde hoofd
én camera discreet af
Tussenpaus
Ook Konstantin Tsjernenko
zie ik niet, gekleed in kozak
ken-hemd, in z'n vrije tijd te
paard over de toendra rond zijn
zomerhuis draven. Met leeftijd
kan dat niets te maken hebben
want Ronald Reagan is maan
den ouder en die speelt nog re-
"gelmatig voor cowboy. Wat we
van Tsjernenko weten is niets
zeggend. Een echte apparatsjik
de ex-kroonprins van Brezjn-
jev, dat de CIA hem beschouwt
als een tussenpaus en dat onze
minister Van den Broek van
hem een bijdrage tot ontspan
ning verwacht. Dat soort din
gen.
Sovjet-leiders komen blijk
baar van een Kaukasische
Olympus. Onopgemerkt aan
vankelijk tot zij er opeens 'zijn',
om niet meer weg te gaan tot ze
door hun laatste verkoudheid
worden weggevoerd naar de
Eeuwige Jachtvelden.
Het is een vreemd, intrige
rend gezelschap dat daar in de
Kremlin-burcht huist. De ge
wone Sovjet-burger wordt van
zijn ieiders niet veel wijzer en
het is de bedoeling dat dit zo
blijft. Geen interviews dus met
mevrouw Tsjernenko en zeker
geen close-ups van de onaan
doenlijke koppen op het bor
des. Daarom - bij nader inziens
- zouden we aan Moskou I of
II waarschijnlijk toch niets heb
ben.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176,
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, «01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14. «01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementen:
22,10 per maand; 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Centrale melding (ook op zaterdag) 076-236888.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties 076-236881
Overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur «076-236394/236911.)
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM - Deur-
waarders worden nooit
met open armen ont
vangen. Dat hoort bij
hun beroep. Maar de
laatste twee jaren blijft
het niet bij het alleen
maar ontbreken van
'open armen'; de belas
tingschuldigen maken
vaker dan ooit hun mis
noegen duidelijk, soms
met de vuist of een an
dere vorm van geweld.
Een voorbeeld daarvan
deed zich afgelopen vrijdag
voor in Hooge Zwaluwe,
waar een familie een deur
waarder tegen zijn wil in
vasthield en bedreigde. Dat
mag een incident heten,
maar feit is dat in grote ste
den, en in een wat geringere
mate op het platteland,
deurwaarders meer dan eens
uiterst onvriendelijk worden
bejegend en politie-assisten-
tie moeten vragen.
Het onderzoeksrapport
van de Vrije Universiteit in
Amsterdam (gedaan door
drs. S. van Duin en enkele
studenten) stelt dat duidelijk
vast: „De belastingbetalers
zijn veel mondiger, maar ook
agressiever geworden en de
deurwaarders worden meer
dan vroeger bedreigd. Er
wordt tegenwoordig (te)
vaak laat betaald en aan
zienlijk meer belastingfrau
de gepleegd dan vroeger."
Het rapport heeft de titel 'In
het voetspoor van de belas
ting-deurwaarder, een dood
lopende weg'.
Veelbetekenend is dat het
Ministerie van Financiën die
toenemende onveiligheid en
de druk op de deurwaarder
bedekt tracht te houden met
alle middelen die het ten
dienste staat. De directies
van de belastingkantoren
weigeren elke mededeling en
verwijzen naar Den Haag,
waar men van niets zegt te
weten, laat staan cijfers kan
opdienen.
De deurwaarders zelf
worden zeer strak aan de
teugel gehouden. Ze mogen
zelf geen aangifte doen als ze
met geweld geconfronteerd
worden en mededelingen
aan de buitenwacht zijn hen
op grond van hun beroeps
geheim, waaronder volgens
het ministerie ook heel alge
mene mededelingen vallen,
verboden.
Het ministerie is er zelfs
in geslaagd het bestuur van
de BDR, de belangenvereni
ging van de deurwaarders,
met dit 'beroepsgeheim' het
zwijgen op te leggen. Dat
bleek toen de Amsterdam
mer J. de Rooij, voorzitter
van de BDR en als deur
waarder in dienst van het
Rijk, naar zijn bevindingen
gevraagd werd. „Het spijt
me, ik mag U niets zeggen.
Het ministerie heeft ons pas
nogmaals dringend aange
zegd dat wij absoluut niets
aan derden mogen medede
len", aldus De Rooij.
Ook de deurwaarders zelf
schuwe.i de publiciteit, uit
vrees van schending van
hur. beroepsgeheim beschul
digd te worden. De beweeg
redenen van Financiën laten
zich gemakkelijk raden. Het
ministerie wil 'rust', het
vreest dat meer ingezetenen
zich geroepen zullen voelen
tot een onaangename bena
dering van deurwaarders en
dat de onrust onder de deur
waarders zal toenemen.
Heel veelzeggend zijn de
problemen die S. van Duin
en zijn mede-onderzoekers
op hun weg ontmoetten, on
danks het feit dat aan de
BDR, opdrachtgever tot het
onderzoek, door het Ministe
rie alle medewerking was
toegezegd. Het was de be
doeling dat voor het onder
zoek 107 deurwaarders zou
den worden geïnterviewd.
„Maar door tegenwerking
vanuit verschillende direc
ties, met name Rotterdam,
Zwolle en Arnhem zag een
aanzienlijk aantal personen
van de aanvankelijk toege
zegde medewerking aan een
interview af. Een groot aan
tal deurwaarders wenste
niet meer deel te nemen uit
angst voor repercussies van
uit de dienst", aldus Van
Duin en zijn mede-onder
zoekers. Niettemin hebben
zij toch nog 92 deurwaarders
kunnen ondervragen.
De cijfers van Van Duin
over de 'beroepsbeleving'
van de deurwaarder spreken
boekdelen. Van de geïnter
viewden noemde slechts 14
procent zich tevreden.
Voorts vinden de deurwaar
ders, zo staat in het rapport,
dat hun eigen opleiding on
voldoende is, dat ze onvol
doende mogelijkheden heb
ben om zelf beslissingen te
kunnen nemen en slagvaar
dig op te treden, dat ze bij
het opleggen van beslagen
met twee maten moeten me
ten, dat hun carrièremoge
lijkheden gering zijn, dat
binnen de belastingkantoren
op hen wordt neergekeken
en dat het hen aan voldoende
'rugdekking' vanuit de staf
ontbreekt.
Een van deurwaarders
omschreef zijn positie als
volgt: „Wij fungeren als
bliksemafleider, terwij 1 wij
de bescherming van het
kantoor tijdens het werk
ontberen."
Door Louis van de Geijn
De Tilburgse hoogle
raar D. Schouten geeft
niet op. Zijn hernieuw
de aanval op het econo
misch beleid van het
kabinet-Lubbers, in de
vorm van een inmiddels
bekend pleidooi voor
loonmatiging én belas
tingverlaging, is in be-
leidskringen haast met
een verveelde zucht
ontvangen.
Het schip van staat ligt
vast op een scherpe bezuini-
gingskoers en de kapiteins
laten zich ogenschijnlijk niet
van hun stuk brengen. Maar
Schouten blijft, beminnelijk
en toch vasthoudend, waar
schuwen voor de risico's van
het huidige kabinetsbeleid.
De SER-econoom Schou
ten mengde zich twee jaar
geleden voor het eerst na
drukkelijk in de discussie
over de juiste weg uit de eco
nomische crisis. Tegenover
een beleid met het accent
zwaar op het terugdringen
van het financieringstekort
en lichtere lasten voor de be
drijven poneerde hij een
plan om loonmatiging en be
lastingverlaging te combine
ren.
Hoewel Schouten zelf
vond dat hij niet meer deed
dan aandacht vragen voor
een welbekende variant uit
het Keynesiaanse economie
boekje, heette zijn idee voor
taan het 'plan-Schouten'.
Daar is het ook bij gebleven,
want in de beleidscentra
hebben andere economische
ideeën de overhand gekre
gen.
Terwijl Schouten c.s. zich
vooral zorgen maken over
het wegvallen van de vraag
door alle bezuinigingen is
het economisch beleid meer
en meer gestoeld op de ge
dachte dat het goedkoper
maken van de produktie
vanzelf tot een grotere afzet
zal leiden. Dat het enige tijd
kan duren voordat de gevol
gen van zo'n lastenverlich
ting merkbaar worden, ne
men de beleidsmakers op de
koop toe.
Schouten deed er een
poosje het zwijgen toe, nadat
hij binnen de Sociaal-Econo
mische Raad het onderspit
had moeten delven. Met na
me de vrees voor verder
groeiende tekorten van de
overheid speelde Schouten
parten. Maar enkele weken
geleden pakte hij de draad
Schouten
waarschuwing
- foto archief de stem
weer op met een spraakma
kend artikel in het Maand
schrift Economie, samen met
zijn collega Kolnaar. Daarin
gaf hij aan hoe volgens hem
het huidige regeringsbeleid
te eindigen in een haasje-
over van bezuinigingen en
tekorten, met ronduit ramp
zalige gevolgen voor de
werkgelegenheid.
In het laatste nummer van
het weekblad Economisch-
Statistische Berichten bor
duurt Schouten daarop
voort, dit maal samen met
zijn Tilburgse vakgenoot dr.
A. van Schaik. Met behulp
van een uitgewerkt model
proberen zij aan te tonen dat
een beleid dat recht doet aan
het aspect van de werkgele
genheid ook financieel haal
baar kan zijn. Zij rekenen
aan de hand van een reeks
min of meer gestileerde
voorbeelden tevens voor hoe
de koers van de regering in
vrijwel alle opzichten veel
nadeliger uitpakt.
Schouten/Van Schaik op
peren verschillende moge
lijkheden om door middel
van belastingverlaging weer
vaart in de vastgelopen eco
nomie te brengen. Zo zou het
verdelen van arbeidsplaat
sen in de bedrijven (met ge
lijkblijvende bedrijfstijd)
met belastingverlaging kun
nen worden gecombineerd
zonder dat daardoor het te
kort van de overheid groeit.
Een 'toename' van de werk
gelegenheid in de bedrijven
met één procent als gevolg
van arbeidstijdverkorting
zou volgens het model van
Schouten een één procent la
gere belastingdruk toestaan.
De overheid raakt er immers
een aantal 'kostgangers'
door kwijt.
Datzelfde recept passen de
Tilburgse economen ook toe
in combinatie met een aan
trekkende groei van de we
reldhandel. Eén procent
meer wereldhandel verhoogt
de binnenlandse produktie
en ook de inkomsten van de
staat. Als die meevaller
wordt gebruikt om de belas
tingen te verlagen, pept dat
economie verder op. Volgens
Schouten/Van Schaik biedt
een sterkere groei van de
wereldhandel ongedachte
mogelijkheden om de bin
nenlandse vraag te stimule
ren.
Vasthouden aan een be
leid dat de nadruk sterk legt
op het terugdringen van het
financieringstekort, zonder
dat het belastinginstrument
stimulerenderwijs wordt ge
hanteerd, voert tot een sterk
inzakken van de particuliere
consumptie, tot een forse af
name van de werkgelegen
heid: 'een steeds verder
gaande nationale verarming,
zowel in termen van het be
schikbare werk als in ter
men van de consumptieve
bestedingen" aldus de beide
Tilburgse economen.
Hun voorstellen zijn in
grote trekken gebaseerd op
de gedachte dat lagere Ionen,
op de voet gevolgd door lage
re belasting- en premiedruk,
tot een lager kostenpeil in de
bedrijven leiden. Het Neder
landse bedrijfsleven kan
daardoor meer exporteren.
Bovendien blijft de koop
kracht op de binnenlandse
markt grotendeels in stand.
Zij menen ook dat het be
drijfsleven dat vooruitzicht
zal 'belonen' door veel meer
te gaan investeren.
In het huidige beleid han
gen die investeringen sterk
af van de ontwikkeling van
de rente. Schouten/Van
Schaik vinden dat een ris
kante benadering, omdat de
betekenis van de rentevoet
voor de omvang van de in
vesteringen nogal omstreden
is.
Reden te meer voor hen
om te bepleiten dat de over
heid loonverlaging onder
steunt met passende belas
tingverlaging. „Zonder deze
voorwaarden is een bezuini
gende budgetpolitiek daar
entegen bijzonder riskant",
schrijft Schouten. Of zijn
waarschuwing ter harte zal
worden genomen in Den
Haag? De nogal alarmeren
de uitkomsten van de jong
ste exercities van het Cen
traal Planbureau zijn voor
alsnog als 'vingeroefeningen'
terzijde gelegd. Wat dat be
treft verkeert Schouten twee
jaar na zijn eerste 'plan' in
elk geval in goed gezelschap.
Door Mathieu Kothuis
NADAT de gedwongen
executieverkopen van
woningen na de hausse
op de woningmarkt in
'78 jaarlijks sterk toe
nam, is die verkoop-
vorm de laatste maan
den flink afgenomen.
Niet dat de wanbetaling
onder de woningeigenaren is
teruggelopen, integendeel,
maar de banken geven nu
veel meer de voorkeur aan
een onderhandse verkoop
van deze woningen die daar
mee meer opbrengen.
Volgens de Nederlandse
Vereniging van Makelaars is
vooral ook de stabilisatie op
de onroerend goedmarkt de
bet aan de terugloop in de
gedwongen verkopen. Maar
ook zijn banken en andere
geldgevers door schade en
schande wijs geworden en
zitten ze woningeigenaren,
die in gebreke blijven bij het
betalen van rente en aflos
sing, sneller achter hun
broek. Het grote aantal exe
cutieverkopen heeft het
imago van de banken boven
dien ook geen goed gedaan
en met de onderhandse ver
koop wordt dat gezichtsver
lies wat beperkt. De meerop
brengst bij de onderhandse
verkoop is bovendien niet al
leen voor de bank gunstiger
maar ook voor de gemeente,
die een garantie op de hypo
theek heeft afgeven, en voor
de eigenaar, die hoe dan ook
de restantschuld zal moeten
betalen.
Toch zijn de gedwongen
(executie-)verkopen vorig
jaar nog sterk gestegen tot in
totaal 1471 woningen (in '82
801 woningen) waarbij het
rijk een garantie heeft ver
strekt. De verliezen voor het
rijk belopen 35,9 miljoen gul
den. Volgens de Nederlandse
Vereniging van Makelaars
(NVM) is die stijging in de
gedwongen verkopen al bij
na tien jaar aan de gang. De
tendens naar de onderhand
se verkoop van woningen
blijkt pok uit cijfers van het
ministerie. Vorig jaar, van
januari tot en met augustus
werden 3.415 woningen ge
veild (427 per maand). In '82
waren dit er over het hele
jaar 5.517 (460 per maand).
De grootste betalingspro
blemen van woningeigena
ren zijn het gevolg van de
economische recessie, inko
mensdaling, werkloosheid
en andere maatschappelijke
ontwikkelingen. Echtschei
ding is daarbij een belang
rijke oorzaak. Maar ook zo
genaamde overcreditering
en ziekte spelen een belang
rijke rol in het niet meer
(kunnen) betalen van de hy
potheekaflossingen. Uit on
derzoek blijkt ook dat onder
de wanbetalers een groot
aantal mensen „spoorloos
verdwijnt". Onder de groep
wanbetalers zit een relatief
grote groep buitenlanders
die, zo zegt het Nederlands
Centrum Buitenlanders,
sterk wordt getroffen door
werkloosheid en inkomen
sachteruitgang.
Directe oorzaak van deze
verschuiving van executie
naar onderhandse verkopen
is het feit dat de veilingop
brengsten erg laag zijn door
het optreden van handelaren
die hun daarmee verworven
panden zelf weer onder
hands doorverkopen. De hy
potheekhouder (de bank)
maar ook de gemeente kun
nen de eigenaar overigens
niet tot een onderhandse
verkoop dwingen. Een wijzi
ging van het Nieuw Burge
lij k Wetboek brengt op dit
punt binnenkort wel enkele
veranderingen aan als er
sprake is van een faillisse
ment. Zo kan dan de hypo
theekhouder (de bank) on
derhands verkopen zonder
gedwarsboomd te kunnen
worden door de curator of
mogelijke andere hypo
theekhouders.
De aanpak van betalings
problemen blijkt onder de
banken nogal te verschillen.
De ene bank gaat sneller tot
executieverkoop over dan de
andere. De hypotheekban-
_ken FGH (Fries-Groning-
sche Hypotheekbank) en de
WUH (Westland-Utrecht
Hypotheekbank) hanteren
een „harde opstelling". De
woningeigenaar die zijn ren
te en aflossing niet betaalt,
wordt flink achter de broek
gezeten. Als een betalingsre
geling niet werkt, gaan beide
banken al snel over tot ge
dwongen verkoop.
De algemene banken leg
gen over het algemeen meer
de nadruk op de „consu-
mentvriendelijke aanpak"
omdat ze de woningeigenaar
vaak ook als gewone bank-
klant hebben.
Duidelijk blijkt volgens de
VNM wel dat de geldgevers
wanbetaling in de toekomst
willen voorkomen met het
inbouwen van meer zeker
heden (loonvaste hypothe
ken bijvoorbeeld). Het vaak
sterke verlies op de gedwon
gen woningverkopen trach
ten de banken ook in te dam
men door de „eigen inkoop"
van de woningen die worden
geveild en waarop ze zelf een
hypotheek hebben verstrekt.
Op die manier wordt prijs-
bederf voorkomen. Het
Bouwfonds, FGH en ABN
zijn op de woninveilingen
erg actief bij deze eigen in
koop. De AMRO, NMB en
Nationale Nederlanden wat
minder. Jaarlijks gaat het
bij de veilingen om honder
den „eigen" woningen die de
geldgevers zo terug kopen.
Bij executies (gedwongen
woningverkopen) zonder ge
meentegarantie op de wo
ning is de geldgever (de
bank) veelal zelf vertegen
woordigd. Een pand brengt
op die manier in ieder geval
zijn minimumprijs op.
De Vereniging Eigen Huis,
een consumentenorganisatie
van woningeigenaren, is
groot voorstander van het
zoveel mogelijk voorkomen
van gedwongen woningver
kopen omdat dit vrijwel al
tijd in het nadeel van de wo
ningeigenaren uitpakt. Ban
ken moeten, zo meent Eigen
Huis, snel aan de bel trekken
als de eigenaar achterblijft
in zijn betalingen en moet
ook zo snel mogelijk in over
leg met de eigenaar een be-
talingsrtegeling zien te tref
fen. Verder meent Eigen
Huis dat de huidige gemeen
tegarantieregeling niet
werkt en vervangen zou
moeten worden door een
rijksgarantieregeling. Op
die manier wordt de wille
keur in de verschillende
voorwaarden bij deze rege
ling voorkomen. In de nota
bevordering eigen woning-
bezit die het ministerie eind
vorig jaar heeft uitgebracht,
wordt in dit verband al wel
gesproken van een interge
meentelij k risicofonds als
vervanging van die huidige
gemeentelijk garantie.
Gemeenten zijn de laatste
jaren met grote financiële
risico's geconfronteerd om
dat zij voor 50 procent moe
ten bijpassen op het tekort
van de hypotheekaflossing
bij executieverkopen. De an
dere helft wordt bijgepast
door het rijk. Verder pleit de
Vereniging Eigen Huis voor
een goede consumentenver
zekering in geval van werk
loosheid. De inmiddels be
staande verzekeringen op dit
gebied bieden de consument
in de ogen van Eigen Huis te
weinig garantie om daarmee
wél aan hun financiële ver
plichtingen te kunnen blij
ven voldoen.
Van onze
redactie binnenland
UTRECHT - De Nederland
se bisschoppen zijn akkoord
gegaan met de instelling van
een leerstoel 'Grondslagen
en wijsgerige implicaties
van de katholieke theologie'
door de Radboudstichting
aan de Erasmusuniversiteit
in Rotterdam.
De bisschoppen zijn tege
lijk akkoord gegaan met de
benoeming van de oud-Bre-
danaar dr. A.W.J. Houtepen
tot hoogleraar op deze nieu
we leerstoel.
Dr. Houtepen (43) blijft
wetenschappelijk hoofdme
dewerker aan het Interuni
versitair Instituut voor Mis-
siologie en Oecumenica aan
de Rijksuniversiteit te
Utrecht. Hij promoveerde in
1973 in Nijmegen tot doctor
in de theologie bij prof.
Schillebeeckx op een proef
schrift over de onfeilbaar
heid van de paus. Houtepen
heeft medegewerkt aan de
totstandkoming van het
rapport van de Wereldraad
van Kerken over Doop,
Eucharistie en Ambt, ook
wel het Lima-akkoord ge
noemd.
DEN
de v
verd
Daai
ven i
Da
grotii
Het
drijfsl
DE BETROKKEN politiemensen en A
i/an Thijn verdienen een compliment
waarop zij de ontruiming van het gekra
geld hebben. Dat het na afloop 's avond
lenstad toch nog tot ernstige ongerege
lun niet worden verweten. Die relletje
/oor de zoveelste maal overigens, dat
tersbeweging en haar sympathisante
zijn. Wel, wie niet horen wil
De aankondiging vooraf dat het al
jinsdag door de politie ontruimd zou w
ïandschoenen, was overigens niet zon
jen daardoor gelegenheid hun aanha
jezien er in Amsterdam heel wat relbel
vas een volksoproer niet ondenkbaar
iet grootste deel van de ruim duizend m
iet kraakpand niet van alle gezond ver,
iet koude weer veel nieuwsgierigen thui
Het grootste risico hebben de overwe.
>en. Bij vorige ontruimingen in de hooi
nensen het ziekenhuis ingeslagen dat
ie tierende meute in het Wyers-comple
itok tegemoet te treden. Door zo te han
intwoordelijkheid voor de ongeregeldh
vaar die hoort te liggen: bij het zootje o
egelmatig onveilig maakt.
Van Thijn is in Amsterdam ten aanzi
een nieuwe weg ingeslagen; die van uit
ipenheid en uiterste zelfbeheersing. D
ipreken als pas na twee-en-een-half ja
ipraken tot ontruiming wordt overgega
reders is de overheid dikwijls aanzienli
astig Amsterdam zijn burgemeester n
irijgt deze misschien de kans zijn m
'oor de wet bij te brengen, in de kraakb
'an het koren te scheiden en ook een
leen gratis heroïne-verstrekking aan
olledig uit de hand gelopen drugspro
reft mag hij de fluwelen handschoenen
Bij die grote schoonmaak wenst overig
ter en de politie veel succes toe want
^an een hoofdstad, die volslagen verl
net zijn drugsscene ook elders in het
pproept.
IODIG je iemand uit als je tevoren w
lomst op prijs stelt; sterker nog: als j
•ent, dat het bezoek gast en gastheren
irengen? De Nederlandse bisschoppe
toeilijke vraag - met instemming van
evestigend antwoord gegeven: paus
iderdad naar Nederland in mei 198
'artsbisschop Simonis is op te maken,
neer) zal spreken over de grenzen, di
i de even hoog geroemde als diep v
in opvattingen binnen de r.k. kerkprovin
De bekende Duitse theologe Dorot
'ga: „De Heilige Geest spreekt Ned
'aarschijnlijk dat paus Johannes Paul
erschrijven. Dat kan ook moeilijk, wa
|.k Kerk in Nederland te horen krijgt, i
c 'ie van onderling ruziende bisscho
gelovigen. Aangenomen kan word
T er'and komt om hier te onderzoek
Pr in de leer is. Er zijn tal van aanwijzi
nvoiging van bisschop Zwartkruis, d
laf h enke'e twijfel kent, gezien de ve~
bezoek' zeker op korte termijn,
kffilz,a' h'i hiervan ongetwijfeld geen
atnoliek Nederland vertoont echter
n in zichzelf verdeelde gemeenscha
"rengen de ruziemakers met elkaar per
jWden bijeen voor de kerk in Nederla
rw fi enheid bij de kerk is dus n
f"<-daarvan moet de paus op de ho
|P°P vo'gend jaar toch niet kunnen I
Tr r oordeel over r.k. Nederland?
Beslissend voor de afloop van het pa
hiffjfif0 Taag of de Paus 00k bereid i
J oorbeeld als: waarom maakt Rom
(ten I8»0 efl he* zich z0 weinig (altha
aten liggen aan de 'dwaze moede
Toni0!\9een maatregelen getroffen
>n beulden met de Argentijnse ju
°P 2lJn geweten heeft? Sommige
jpt Pas geeft zulke vragen aan de p
L 0 runnen zijn, dat een pauselijk
I nf''n' over en weer eerlijke open'
Lt ?rP rnen ln de kerk worden
l uitsluitend door mensen van één
■aam van de Roos, |gat Umbert0 Ec
e net gebroken menszijn. „De duive
ie rR!ng, van de geest, het geloof zon
p nooit aan twijfel onderhevig is". De
Ldoe' z°Wel 'h het progressieve als c
aeriand veel volgelingen telt. Hopeli
■pet d ,e mensen te ontmoeten,
Poolse stad van Nederland.
