Doorstrom i ngsheff i ng
viermaal scheepsrecht?
CDA: meer in het hart en
minder in de portemonnee
Knallende ruzie binnen FNV over nieuwe koers
Meer gel
spaarbaz
naar de 1
AAN VOEDm
\Skiën: alleen en
\z onder sneeuwkettingen\
HAALT NEDERLAND 1954?
VOEDINGSBOND BETICHT INDUSTRIEBOND VAN VOLKSVERLAKKERIJ
Voor de keus
WOENSDAG 15 FEBRUARI 1984
PAGINA
ACHTERGROND
Puntenstelsel
WOENSDAG 15 FEBRUAR
'Verraad'
Teken
Fel verzet
SPAARDERS BUIT
CDA en VVD
weigeren
mee te doen
destemcomm
T5
Als gevolg van technische storingen kan de rubriek Even Uit
blazen van Wim Koek vandaag niet geplaatst worden. In de
plaats daarvan een 'column' van onze Brusselse correspon
dent.
Door Aad Jong bloed
Er is laatst ook in België
wat sneeuw gevallen. Niet
veel, slechts vijf centime-
ter, maar ruimschoots vol-
doende om het land ver-
keerstechnisch geheel plat
5 te leggen, want ze strooien
H hier zout op de weg zoals
H een hoge bloeddrukpatiënt
over zijn eten.
E Ruimschoots onvoldoen-
E de helaas om voluit te gaan
H skiën in de Ardennen, waar
EE we, eenmaal in Brussel wo-
EE nend, al van droomden,
EE toen het zwemwater in de
E buitenbaden nog boven de
S twintig graden mat. Want
E vanuit Brussel betekent een
afdalinkje maken in het
E Ardense skigebied of gaan
E loipen (of hoe je dat ook
noemt) hetzelfde als het
E trekken van een baantje
E voor een badmeester.
E Ons gezin is dusdanig
E verslingerd aan het skiën
E dat als, net als de afgelopen
E week, de eerste sneeuw valt,
5 vrouw en dochters prompt
S op de grond vallen om
E vreemde bewegingen te
E doen op bevel van een
E grammofoonplaat.
E Voor dat ceremonieel ge-
E doe, dat de gehele huiska-
E mer in beslag neemt, word
E ik iedere ochtend dringend
E uitgenodigd, maar ik heb
E altijd andere dingen te
E doen. Laten we wel wezen,
E een mens gaat toch geen
E enkele inspanning voor het
E ontbijt verrichten omdat
E de gymnastiekleraar van
de skivereniging, met een
E achtergrondmuziekje uit
E de jaren dertig, dat wil. Een
E en ander betekent wel dat
E ik, als de ski-droom tijdens
E de krokusvakantie werke-
E lijkheid wordt, veel vaker
E op mijn buik beland dan de
E rest van de familie. Ik heb,
E door ongeoefendheid, zelfs
wel eens een echte snee in
de neus opgelopen en ook
E al eens in het gips gezeten,
E maar dat was meer een ge-
E volg van het feit dat men
E teveel gips ingekocht had
E dan dat er een breuk in een
E been zat. Bleek later.
S Ik ben, begrijpt u, iets
E minder gedisciplineerd
E dan de rest van het gezin
E als het om skiën gaat. Maar
E hoe wanhopig de huis-
E houdagenda er bij ons vaak
E ook uitziet, het skiën en de
voorbereiding daartoe ver-
loopt al jaren via hetzelfde
E straffe patroon. Dat bete-
E kent dus gymnastiek voor
E de drie dwazen in het gezin,
E maar het betekent ook al-
E tijd hetzelfde dorp in Tirol,
E Fiss. Ik kan u dat dorp best
E noemen omdat steeds weer
E blijkt dat niemand er ooit
E van gehoord heeft en bo-
vendien is er - dat is tóch
E vreemd voor u geen
plaats meer als wij er arri-
E veren. Als u buiten de car-
E navalstijd of in de zomer
E daarheen gaat zal het mij
E een zorg zijn. Het voordeel
E van het dorp is dat vol ook
E vol betekent. En dat is niet
zo gek als het lijkt. Het be-
E tekent dat er meestal geen
E lange rijen bij de liften
E zijn dus, doordat iedereen
E van heinde en ver ook zon-
E odig naar 'ons' dorp moet
E komen. Nee, die blijven ge-
E woon in heinde en ver.
Geen zenuwachtige ser-
E veersters dus, die vanwege
de drukte en vanwege hun
onervarenheid je de hete
Glühwein in het kruis kie
pen.
Op de reis erheen heeft
mijn vrouw de taak om
door middel van de meest
exquise hapjes mij wakker
te houden en mijn conditie
nog meer te ontwrichten en
op de achterbank wordt de
eis om krijsmuziek uit de
recorder steeds luider. Tot
dusver heb ik er dat nog
steeds uit weten te slaan,
maar ik weet niet of me dat
dit jaar ook nog lukt.
Dan, even voorbij Lan-
deck, liggen ze. De elf haar
speldbochten, die ons naar
boven brengen. Dat punt
bereiken betekent een bij
na sacraal moment. Mijn
vrouw gaat er voor op de
kniën. Niet om op pauselij
ke wijze de grond te kussen,
maar om de sneeuwkettin
gen om te leggen. Wij tel
len de bochten en bij 'elf
staan we middenin 'ons'
dorp. Daar komt Ludwig
Wachter, de baas van de
skischool al aan, daar loopt
de meest lankmoedige aller
skileraren Hubert Pregen-
zer, die, in normale doen
zijnde, met zijn zes stieren
heel de omgeving insemi-
neert. Daar worden we
alom begroet als vrienden,
die nooit weggeweest zijn.
Vaak vraag ik me af hoe
die mensen van de Fisser
skischool over mijn skiën
in 'breit Bein Spur' denken.
Daar moeten ze 's avonds
'beim Wird' toch wel eens
de lachstuipen van krijgen.
Maar nee hoor, niets van te
merken als we ons weer bij
Ludwig Wachter inschrij
ven. Niets van te merken
als Hubert van de stieren of
Herbert Röck ons ieder jaar
met dat engelengeduld, dat
ze bij het melken onder de
koe hebben geleerd, op de
zelfde fouten wijzen, fouten
die ik altans nooit meer af
leer.
Of ik zou er tussendoor
eens naar een prachtig be
sneeuwde piste in de Ar
dennen moeten kunnen.
Weliswaar pas als er min
stens twintig centimeter
sneeuw is gevallen (infor
meer via nummer 09-32-
41222456) want anders gaan
je ski's er onherroepelijk
aan vanwege de uitste
kende keien, maar toch, zo
stiekem even bij-skiën om
de volgende keer iedereen,
inclusief het gezin, ver
baasd te doen staan. Ik dus
informeren. Niet om u nu
al daarvan te berichten,
maar gewoon uit het egoïs
tisch en al geschetst oog
merk. Pas als het er écht ge
sneeuwd heeft, zal ik u er
over berichten. De man, die
mij alles over het skiën in
de Ardennen kon vertellen,
was een en al welwillend
heid. Op alle vragen een
gepast antwoord. Ook op de
vraag of ik sneeuwkettin
gen nodig zou hebben. Hij
moest er hartelijk om la
chen. Ha, die meneer uit
Holland, sneeuwkettingen.
Hij begreep niet dat die
vraag voor mij van essen
tieel belang is. Want als ik
geen sneeuwkettingen no
dig heb, kan ik ook eens al
leen gaan skiën. In de Ar
dennen dus. Zullen ze vol
gend jaar in Fiss opkijken.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, ©01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9. ©01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8 30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementen:
22,10 per maand; 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van J 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Centrale melding (ook op zaterdag) 076-236888.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties 076-236881
Overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Herman Mertens
Bij de doorstromings
heffing is driemaal geen
scheepsrecht geweest.
Al in 1966 kwam de
toenmalige minister
van volkshuisvesting,
de KVP-er Bogaers met
een dergelijk belasting
voorstel, dat niet door
de Tweede Kamer
kwam. Een jaar later
schopte minister Schut
(ARP) het iets verder.
Ditmaal strandde de
huurbelasting in de
Eerste Kamer.
PvdA-rninister Van Dam
probeerde het in '74 ook,
maar opnieuw vergeefs. En
toen de Raad voor de Volks
huisvesting ruim een jaar
geleden een negatief oordeel
over de doorstromingshef
fing uitbracht dacht ieder-
eendat het idee nu definitief
in de prullenmand gegooid-
kon worden.
De Raad kreeg overigens
met liefst drie bewindslieden
te maken. De adviesaan
vraag was nog gedaan door
Gerrit Brokx, staatssecreta
ris in het eerste kabinet-Van
Agt. Staatssecretaris Van
Dam wilde tijdens de perio
de van het tussenkabinetje
Van Agt een aanvullend ad
vies over de vraag of ook
woningeigenaren een hef
fing kon worden opgelegd.
Toen het advies klaar was
had minister Nypels inmid
dels het bewind overgeno
men.
De Raad oordeelde in
meerderheid negatief over
het plan. Erkend werd dat
bijna een miljoen huurders
met een hoger dan modaal
inkomen goedkope en over
wegend na-oorlogse wonin
gen bezet hielden. De ver-
huisneiging nam bovendien
zienderogen af, terwijl tege
lijkertijd het aantal huur
ders dat te duur moest gaan
wonen meestal jonge star
ters) met sprongen steeg.
Maar het zou beter zijn om
eerst de huurharmonisatie
(het optrekken van te lage
huren) grondig door te voe
ren, meende de Raad. Ook
het puntenstelsel, dat de re
delijke huur ten opzichte
van de kwaliteit van de wo
ning berekent, zou nog flink
bijgeschaafd kunnen wor
den. Tenslotte zou eerst
maar eens iets gedaan moe
ten worden aan het bouwen
van goedkope (kleinere)
huurwoningen, aldus de
Raad. Bouwen naar behoef
te, was de slogan. Als dat al
lemaal niet zou helpen kan
nog altijd iets aan het bevor
deren van de doorstroming
gedaan kunnen worden.
Daarbij gaf de Raad overi
gens in overweging het ook
eens van de andere kant te
bekijken. Wellicht zou ook
een 'positieve prikkel', een
soort verhuisvergoeding, de
zo gewenste doorstroming op
gang kunnen brengen.
Daarbij kwamen ook nog
eens allerlei organisatori
sche en administratieve be
zwaren die een rechtvaardig
systeem in de weg stonden.
De kosten daarvan zouden
opwegen tegen de opbrengst.
Ondanks al deze tegenwer
pingen vroeg de CDA-fractie
vorig jaar toch om nieuwe
plannen. CDA-kamerlid
Frans Wolters, specialist op
het terrein van volkshuis
vesting had daarbij vooral
op het oog het overweldigen
de beroep dat op de Indivi
duele Huursubsidie wordt
gedaan. De starters op de
woningmarkt, doorgaans
weinig kapitaalkrachtig,
kunnen geen goedkoop
huurhuis meer vinden en
moeten daarom worden ge
subsidieerd. „Als dat zo
doorgaat worden deze men
sen het kind van de reke
ning, want dit stelsel wordt
langzamerhand onbetaal
baar", aldus Wolters. De be
staande voorraad moet een
voudig beter worden benut,
vindt hij.
Een woordvoerder van het
departement van volkshuis
vesting rekent voor, dat in
ons land 165.000 huurders
wonen die minder dan 350
gulden per maand betalen en
meer dan 45.000 gulden ver
dienen. Als wordt aangehou
den een percentage van vijf
tien procent van zijn bruto-
inkomen dat iemand redelij
kerwijs aan huur zou moe
ten betalen (het regeerak
koord gaat overigens uit van
17 procent), dan betreft het
zelfs zo'n 800.000 mensen.
Voldoende redenen ook
voor Brokx om met scheve
ogen te blijven kijken naar
een doorstromingsheffing
Brokx
.scheve ogen.
- FOTO DE STEM/J0HAN VAKI GURP
als medicijn voor zowel de
benarde IHS-situatie als de
slechte woonruimteverde
ling. Naar verwachting zul
len de plannen enkele hon
derden miljoenen opleveren,
maar de kosten zijn ook niet
gering. Geschat wordt, dat
alleen al 1500 ambtenaren
nodig zijn om het systeem
draaiend te houden. Eigen
lijk zouden die zich in de
loop van de jaren zelf over
bodig moeten maken (anders
is de doorstroming mislukt),
maar daarover bestaat de
nodige scepsis. Zeker als de
heffing zo laag is dat de
voordelen van blijven wonen
nog ruim tegen de nadelen
blijven opwegen.
Ook nog niet beslist is hoe
een woonbelasting admini
stratief verwerkt moet wor
den. Er zijn twee varianten.
Gedacht zou kunnen worden
aan een geheel nieuwe dienst
bij het ministerie van Volks
huisvesting, maar daartegen
bestaan bij financiën grote
bezwaren. Men gunt op dit
departement liefst zo weinig
mogelijk buitenstaanders
een kijkje in de particuliere
inkomens. Daarom heeft
Brokx een tweede mogelijk
heid ingebouwd: de fiscus.
Maar een groter probleem
dan de organisatorische op
zet is de politieke vraag of de
overheid ook woningeigena
ren aan de oren moet trek
ken. De Raad voor de Volks
huisvesting oordeelde des
tijds in principe van wel,
maar erkende dat de hoogte
van een heffing voor deze
categorie nauwelijks zou
zijn vast te stellen. Een
woordvoerder: „Hoe bepaal
je voor een huisgeigenaar de
woonlasten? Het zou niet re
delijk zijn om iemand die
zijn halve leven lang krom
heeft gelegen om een hoge
hypotheek te kunnen aflos
sen gestraft wordt als hij te
gen het einde van de looptijd
op lage lasten zit."
Door Mick Salet
DEN HAAG - Nederlan
ders hebben het hart op
de verkeerde plaats.
Daarom is het ook hele
maal mis met onze eco
nomie. We betalen ons
blauw aan welzijnswer
kers, terwijl ouderwetse
medemenselijkheid veel
goedkoper en gezelliger
is.
Ook is Den Haag het ver
keerde hart van Nederland.
Economie regel je niet van
achter een Haags bureau.
Dat is een taak voor werkne
mers en werkgevers in hun
bedrijf.
Dat is de kern van een rap
port van het wetenschappe
lijk bureau van het CDA. Het
was geen opzet deze discus
sienota op Valentijnsdag
openbaar te maken, maar
mooi toeval was het wel. Het
rapport van de denk-tank
van het CDA is namelijk een
warm pleidooi voor een war
me samenleving. Wég met de
kille overheid die alles moet
regelen. Terug naar de op
bouwende samenleving van
na de bevrijding.
De academici van het CDA
hebben zich in hun rapport
uitdrukkelijk niet willen be
perken tot een financieel-
economisch verhaal: „Het
grote financieringstekort van
de overheid is niet alleen een
financieel-technisch ver
schijnsel, maar is de resul
tante van uit het evenwicht
geraakte gedragingen van
mensen en groepen van men
sen. Het is de weerslag van
idealen en verwachtingen
van mensen ten opzichte van
de collectiviteit, of, wat min
der onbaatzuchtig geformu
leerd: van belangen en on
vervreemdbaar geachte
rechten. De economische cri
sis staat immers niet op zich
zelf, maar vindt haar voe
dingsbodem in de levensstijl
van de samenleving."
Omdat de levensstijl van
de samenleving dus niet
deugt, heeft het wetenschap
pelijk bureau van het CDA
(„Dit is geen officieel partij
standpunt") een therapie op
gesteld voor de patiënt. De
vier hoofdzaken:
De Nederlanders moeten
weer meer eigen verant
woordelijkheid (voor elkaar)
gaan dragen. Er moet een
eind komen aan het tijdperk
dat er voor ieder probleem
een loket is met een centrale
pot met geld. Hoe dat er in de
praktijk uitziet: „De over
heid zou kunnen overwegen
kinderen bijdragen te vragen
in de kosten van de verzor
ging van hun bejaarde
ouders in verpleeg-of bejaar
dentehuizen, wanneer de
ouders zelf wegens gebrek
aan voldoende middelen
moeten terugvallen op ge
meenschapsgeld. Tevens is
een fiscale tegemoetkoming
te overwegen wanneer
ouders thuis bij hun kinde
ren worden verzorgd." Die
zelfde eigen (financiële) ver
antwoordelijkheid zou moe
ten gelden op andere terrei
nen van sociale hulp.
Werkgevers en werkne
mers moeten vooral in de be
drijven tot afspraken komen
en niet op centraal niveau.
„Beslissingen over werk, in
komen, vrije tijd en boven
wettelijke uitbouw van so
ciale zekerheid, moeten bin
nen bedrijven en instellingen
bespreekbaar worden. Het
gaat ook om een ontvoogding
van de werkvloer, zodat
werknemers werkelijke in
vloed krijgen op de gang van
zaken in het bedrijf". Een
vorm van bedrijfsdemocra-
tie, waarbij ook loon in aan
delen uitbetaald wordt en de
werknemers zo ook uit het
winstpotje mogen snoepen.
Door deze „cao"-onderhan-
delingen aan de basis, ver
valt ook de „koppeling" tus
sen arbeidsvoorwaarden tus
sen werknemers en ambte
naren. Verder moet de run
van bedrijven op centrale
overheidssteun (zoals de
WIR) afgeremd worden.
Het werk moet eerlijker
verdeeld worden. Ten eerste
door fikse arbeidstijdverkor
ting. Dat moet geen algemeen
geldende werkweek van 36 of
32 uur worden, maar per ar
beidsplaats verschillend zijn.
Ook moet er meer aandacht
worden besteed aan het on
betaalde werk en werk met
behoud van uitkering (in fei
te moet zo het werk van de
verdwijnende sociale hulp
verlening opgevangen wor
den).
Bovendien moet er voor
worden gezorgd dat er per
huishouden zoveel mogelijk
één betaalde baan komt.
„Aan de inkomenskant moet
de vraag naar betaalde ar
beid ontmoedigd worden, bij
voorbeeld door het verzwa
ren van de belastingdruk
voor tweeverdieners ten op
zichte van alleenverdieners.
Een tweede aandachtspunt
van relatieve ontmoediging
van te veel betaalde arbeid
per gezin kan gelegen zijn in
een wijziging van het stelsel
van sociale zekerheid, in die
zin, dat alleenverdieners op
minimumniveau in aanmer
king komen voor een 100%-
uitkering, in tegenstelling tot
tweeverdieners die niet ho
ger kunnen komen dan 70%
van het minimumloon."
Vier voorstellen die samen
een complete reorganisatie
van de samenleving inhou
den. De CDA-wetenschap-
pers, onder leiding van de
politieke runner-up drs. H.
Wijffels (Rabo-bank), heb
ben echter nauwelijks cij
fertjes bij hun voorstellen
geleverd. Onbekend blijft
hoeveel banen hun voorstel
len kunnen opleveren. Onbe
kend blijft hoeveel ze denken
te kunnen wegkappen bij de
overheid (een voorzichtige
schatting brengt het al gauw
op ƒ40 miljard) en onbekend
blijft hoeveel de inkomens
moet inleveren.
Ook op andere praktischt
vragen kon Wijffels gisteren
nog geen precies antwoord
geven. Want stel nou dal
iemand straks bejaard is
er abosluut geen zin in heeft
door zijn (misschien wel heel
vervelende) kinderen te wor
den opgevangen? Wijffels:
„Dat bedoelen we nu precies
met de stelling dat de over
heid niet moet opdraaien
voor onverantwoord indivi
dueel gedrag". Oftewel:
ouders moeten gewoon goed
contact met hun kinderen
hebben. En die kinderen
moeten ook maar een
steentje bijdragen aan de
verzorging van hun ouders
(bovenop de AOW-premie
dus).
Er zal veel kritiek op deze
CDA-plannen losbartsen,
want schetsen ze niet een
blauwdruk die verdacht veel
lijkt op een vals nostalgisch
beeld van de naoorlogse ja
ren? Wat gebeurt er met de
ontwikkelingen van de jaren
zestig en zeventig (emancipa
tie, sociale zekerheid, ontzui
ling enzovoorts)? Wat ge
beurt er met de overheid en
al die mensen die daar wer
ken? En wat gebeurt er met
al die mensen met hun lagere
inkomens?
Het antwoord van het we
tenschappelijke CD A-bu
reau: „We moeten ons er op
voorbereiden dat dit beleid
op weerstanden zal stuiten
omdat het zo haaks staat
wat tot nu toe in het gangba
re denken vanzelfsprekend
geweest.
Door Pieter-Jan Dekkers
DE Dienstenbond van
de FNV overweegt haar
financiële reserves aan
te spreken om de uitke
ringen van werkloze,
zieke en arbeidsonge
schikte leden van de
bond op peil te houden,
als het kabinet straks
opnieuw kort op die uit
keringen. De bond hoopt
zo het ledenverloop te
gen de gaan.
De Industriebond, altijd al
de voorloper binnen de FNV,
is bezig met het opstellen
van een nieuw industrie
plan, dat ruim baan geeft
aan de ondernemers om te
gaan investeren. De Indus
triebond, door de economi
sche recessie de meest ge
troffen bond binnen de FNV
wat betreft het ledenverlies,
hoopt zo dat de industrie
weer opleeft en zich vanzelf
weer nieuwe leden zullen
aanmelden.
De Voedingsbond van de
FNV heeft de laatste jaren
het strijdbare imago van de:
Industriebond ten tijde van
Arie Groenevelt overgeno
men. Bij deze bond geen zoe
ken naar nieuwe wegen om
het geschonden vakbonds-
vertrouwen weer op te vijze
len. Nee, strijd. Keiharde
strijd. En geen cent voor de
ondernemers zónder garan
ties.
Drie verschillende gelui
den binnen een FNV, die op
zoek is naar een nieuwe
plaats voor de vakbeweging
binnen het sociaal-econo
misch bestel. Jaren achter
een is de invloed van de vak
beweging op het overheids
beleid afgekalfd. Op cen
traal niveau zijn nauwelijks
afspraken gemaakt, behalve
dan over arbeidstijdverkor
ting. En juist die afspraak is
oorzaak van ernstige twee
spalt binnen de federatie,
omdat het niet de felbegeer
de nieuwe banen oplevert.
Dat het er daarbij heet
kan toegaan blijkt wel uit de
krasse taal, waarmee de
Voedingsbond de Industrie
bond bekritiseert. Kreten als
'Verraad aan de uitkerings
trekkers' en 'Laf optreden'
moeten aangeven, dat de
Voedingsbond niet 'mede
plichtig' wil worden aan een
beleid, dat door 'de frisse
wind van het industrieel
herstel de zwaksten in
ademnood brengt'.
De hevige ruzie tussen de
Voedingsbond en de Indus
triebond wordt nu nog breed
uitgemeten in de bondsbla
den, maar als de tekenen
niet bedriegen gaat men
straks ook in het FNV-'par-
lement' met elkaar op de
vuist.
De Industriebond, zo ver
wijt de Voedingsbond,
maakt ruim baan voor de
ondernemers, door herstel
van de investeringen als
hoogste prioriteit te stellen.
Alles wordt daaraan onder
geschikt gemaakt. „Sociale
doelstellingen verdwijnen
stiekum weg door de achter
deur", zegt bestuurder
Greetje Lubbi van de Voe
dingsbond.
De Industriebond gaat
daarmee helemaal de ver
keerde kant op, zegt ze.
„Minder eisen aan de onder
nemers, meer vrijheden voor
Lubbi
'laffe smaak'.
- FOTO ARCHIEF DE STEM
de werkgevers, minder kos
ten, minder loon. Dat is de
prijs die een deel van de
vakbweging wil betalen. Het
grote inleveren staat voor de
deur", aldus Lubbi, die daar
een „laffe smaak" van in de
mond krijgt.
In een brief aan de FNV
heeft de Voedingsbond al bij
voorbaat laten weten niet
'medeplichtig' te willen zijn
aan een dergelijk beleid. De
bond is bepaald niet uit op
conflicten met zusterbonden,
laat staan dat men verdeeld
heid wil zaaien binnen de
FNV. „Maar we menen dat
we onze kritiek niet langer
voor ons kunnen houden.
Wij zijn als Voedingsbond
eveneens in de industrie
werkzaam en wij vrezen dat
het met het FNV-beleid in de
industrie de verkeerde kant
opgaat. We zijn echt niet van
plan uit de FNV te stappen,
maar wij willen naar onze
leden toe duidelijk maken,
dat wij een andere koers
willen volgen. Inleveren?
Best, maar je moet wel we
ten waar voor", zegt Lubbi.
Volgens haar circuleert er
al een concept-nota binnen
de federatie, waarin te zeer
de nadruk ligt op de belan
gen van de werkgevers. Zo'n
nota is voor de Voedings
bond een teken aan de wand.
En de Industriebond roept
steeds vaker, dat de werkne
mers nu moeten inleveren
ten bate van herstel van de
economie. Ze moeten nu wat
stapjes terug doen om straks
een grote stap vooruit te
kunnen doen.
En dat vindt men bij de
Voedingsbond larie. Want
enige garantie over die grote
stap wordt niet gegeven.
Het argument van de In
dustriebond, dat de bonden
met inleveren de medezeg
genschap binnen de onder
neming kunnen veroveren,
is voor de Voedingsbond zo
mogelijk nog meer nonsens.
In de eigen voedingssector is
geen sprake van werkelijke
zeggenschap. Werkgevers
vertikten die te verlenen,
toen de werkloosheid nog
laag was, ze doen dat nü ze
ker omdat ze de bonden
klem hebben zitten.
De inlever-verhalen van
de Industriebond - de werk
nemers krijgen er zeggen
schap voor terug - vindt de
Voedingsbond dan ook pure
'volksverlakkerij'. Of op z'n
minst erg 'onnozel'. Het is
erg gevaarlijk als een vak
bond geld in een bedrijf laat
zitten, zonder garanties voor
mede-zeggenschap. Dan
wordt zo'n vakbond een ad
viesorgaan en daar past de
Voedingsbond voor.
Bijzonder kwaad is Lubbi
over de geluiden uit de FNV,
dat de werkgevers geen ho
gere bijdragen meer zouden
hoeven te geven aan de so
ciale zekerheid. Voor de
werkgevers en het kabinet is
dat een uitstekend 'aange-
vertje' om het mes verder in
de sociale uitkeringen te zet
ten. Asociaal, noemt Lubbi
dat.
De Industriebond beves
tigt hard te werken aan een
nieuw beleidsplan voor in
dustrieel herstel. De bond
houdt er ook rekening mee
dat dit plan binnen de vak
beweging tot fel verzet zal
leiden. Maar dat brengt de
bond toch niet van de voor
trekkersrol af, die het al
sinds tijden binnen de FNV
vervult.
Het gaat louter om een
'overlevingsstraegie'. In tij
den van welvaartsdaling en
grote werkloosheid moeten
de vakbonden hun beleid
aanpassen, of ze het leuk
vinden of niet. Elke vak-
bondseis is op zich verdedig
baar, maar het blijven pa- I
pieren eisen, omdat ze alle- I
maal tegelijk niet haalbaar I
zijn. De bond somt ze op: het
instandhouden van de socia- j
le uitkeringen, het bescher
men van de koopkracht, ar
beidstijdverkorting en het
scheppen van nieuwe banen.
Als het aan de Industrie
bond ligt wordt de komende I
jaren gekozen voor de laat-
ste twee doelstellingen: kor
ter werken en nieuwe banen
scheppen. Maar daarvoor is
het nodig, dat de onderne- j
mers weer gaan investeren.
Alleen zo kan men er voor I
zorgen dat de sociale uitke-
ringen en de koopkracht de
economische recessie rede-
lijk doorstaan.
En dus wordt door het ka
der van de bij de FNV aan
gesloten bonden de komende I
weken gesleuteld aan het
nieuwe industrieplan, dat j
uit de koker van de Indus
triebond komt. Ongezouten I
kritiek daarop doet de bond
schouderophalend af. De
kritiek van Lubbi wordt
zelfs als 'niet serieus' afge
daan.
Genoeg springstof voor I
hevig vuurwerk de komende
tijd. Of de jongste ramingen
het het Centraal Planbureau
- waaruit blijkt dat het be-1
zuinigingsbeleid van het ka
binet niet werkt, ook niet op
langere termijn - de Indus
triebond nog kunnen bein-
vloeden is de vraag. Want j
ook dat leert de recente vak
bondshistorie: als de leiders
van de Industriebond zich
eenmaal iets in het hoofd
hebben gehaald, moet men j
van zeer goede huize komen,
om hen op andere gedachten
te brengen.
Wink
wordi
Van onze redactie binnenland
UTRECHT - Winkeldief sta
len door klanten en persone
dreigen voor de detailhand
een ramp te worden.
Alleen al de levensmiddelei
branche is jaarlijks naar scha
ting dik 400 miljoen gulden kw
aan diefstallen, twee procent v<
de totale omzet.
Adjunct-directeur Uffing van het
vensmiddelenconcern Sperwer zei
dinsdag in Utrecht op een symposii
over winkeldiefstallen. Ook staatsseci
taris Van Zeil (Economisch Zaken) co
stateerde dat door de toenemende oi
vang van de winkeldiefstallen stee
Van onze Haagse redac
DEN HAAG - Spaarbanken ei
banken moeten meer belasting gs
Er
Programma
over minima
HILVERSUM - CDA en WD
hebben besloten niet mee te
werken aan een uitzending
van de Ikon-RKK-rubriek
Kenmerk, volgende week
woensdag, over mensen mei
een minimuminkomen. Ze
voelen er niets voor, over dit
onderwerp in het openbaar
met elkaar te discussiëren.
De Ikon had beide partijen
uitgenodigd voor een gesprek
over de bestedingsmogelijkhe
den van mensen met een mini
mumloon of -uitkering en
over de vraag, of ze nog delen
in de welvaart. In de vergade
ring van de CDA-fractie is
dinsdagochtend besloten, dal
geen van de CDA-kamerleden
aan het programma mag mee
werken. De CDA-woordvoer-
der verklaarde volgens het
IKON, dat het „onverstandig
is om over zo'n politiek gevoe
lig onderwerp met de coalitie
partner in gesprek te gaan".
Ook de VVD gaf dezelfde re
den op.
voord
vennc
deze
hoeve
onder
Mir
secret
diend
werp
stellir
te sch
spaar
Ra bo
re bar
venno
len.
De
datee:
was 1
man,
banke
deren
nodig
aan d
moete
plaats
binne
(43%)
be tale
Dat
ken d
joen
gaan
drag i
loopt
gaanc
taten
[EEN VAN DE OORZAKEN van het steeds
[werklozen in Nederland ligt in het gegev
leen veel te weinig geld is gestopt in he
[ontwikkeling van hoogwaardige technolo
pegenheid in traditionele bedrijfstakken a
[Douw verloren ging aan lage loonlanden,
[oe welvaartstaat verzuimd nieuwe techn
engen. Daardoor is het Nederlandse
[eenzijdig van samenstelling geworden. O
lm i»verleden herhaaldelijk geattendeerd
[multinational3 schijnt er oog voor te heb
[orijtsieven investeert nauwelijks in marktc
[onderzoek.
Minister Van Aardenne (Economische
brengen. Aan de hand van een sti
|h Nederland op het gebied van technc
IJ. ook met overheidsgeld, proberen I
toP meer te interesseren in research ii
I yieen. Hij denkt daarbij vooral aan gev
I Jnere: technisch gespecialiseerde ond
Irii, Uii,ul' (klein is mooi) in landen als
Cnl nieuwe arbeidsplaatsen hebl
lm'-jrWaarden s°heppend beleid is een st
I m mo9en er geen wonderen van v<
link'rWgericht wetenschappelijk onderz
■L™re opleiding, dié afgestemd is
fenri^iïeven' z'in de laatste twintig ja
|r ®kbaar geweest. Wie er over repte
Icipr h2ire idio°ten een lakei van het gr
fetnH, ef. ertoe 9e|eid, dat duizenden j(
knnnenc, 9en hebben gevolgd, waarmi
lèn h ^0,rnen en dat het bedrijfsleven c
l,pn Is?, kt om de nieuwe industriële re
Iwicu üi nu wordt er nog foei geroeper
EL, ^nde voor Havo en VWO tot een verf
niou' I Iedereen kan zien dat wiskunt
|e hKdehee;s,e tijd, of je dat nu leuk vindt
linnri k9eJbeh°ort te zitten van jonge me
lok kw? San h°Pen te vinden. Natuurlij
lencok aan mensen die afgestudee
I nfnaPPen- Maar we hebben er al zove
»e Uze is duidelijk: Nederland gaat
fek i, om te Proberen de technologischi
lann^ Amerika, West-Duitsland etc.
■e I„i naar bet niveau van een on
Ie vnrH ze' die te belangrijk is om aan
Ie 9ea over9elaten, want het zijn zeke
en die het leven de moeite waard m
