Alfonsin bindt strijd
aan met het Peronisme
Reagan's kracht begint
een illusie te blijken
Beurs weert
zich tegen
verdere val
P
even.
UITBLAZEN
Destalinisatie
van De Zwijger
hristenen on
VRIJDAG 10 FEBRUARI 1984
ACHTERGROND
PAGINA
NIEUWE VAKBONDSWET LEGT MACHT PERONISTEN AAN BANDEN
LIBANON, MIDDEN-AMERIKA EN ECONOMIE KUNNEN HERVERKIEZINGSKANSEN DOEN KEREN
Acuut
Wonder
WW VROUWEN
De Graaf
corrigeert
Ruding
IM STEM COM
EEN NIET onaanzien
lijk deel van onze
landgenoten beleeft
een kleine, maar soms
schokkende beeldenstorm.
Hen vergaat het nu zo'n
beetje als vrome katholie
ken in de jaren zestig, toen
die toezagen hoe hun ker
ken overhoop werden gehaald
en wit gekalkt. De bron van de
huidige verwarring is de tv-se-
rie Willem van Oranje.
Ik durf natuurlijk niet te
spreken voor alle geboren
Zuid-Nederlanders Braban
ders, Zeeuwsch-Vlamingen en
Limburgers - maar ik denk
toch dat de tv-serie bij hen
minder hard aankomt dan bij
hun uit het noorden stammen
de, protestantse broeders en
zusters. Zeker wanneer ze ook
in hun geboortestreken naar
school gingen, want onze on
derwijzers hadden het moeilijk
met Willem de Zwijger en diens
Vrijheidsstrijd. Zij konden de
geuzen moeilijk roemen, we
tend dat de martelaren van
Gorkum vanuit de hemel toeza
gen hoe zij vaderlandse geschie
denis gaven.
Ze konden tegelijkertijd na
tuurlijk ook niet de afscheiding
van Spanje betreuren en daar
om hielden ze de Tachtigjarige
Oorlog zakelijk en vaag. Jaar
tallen dus vooral. Willem van
Oranje kreeg op de katholieke
school nooit het aureool dat de
protestanten hem posthuum
hebben uitgereikt. Vader des
Vaderlands en hoeder van de
reformatie.
Ik herinner me nog hoe ik,
kort na de oorlog, bij een Rot
terdamse familie mocht komen
logeren. Dat waren protestan
ten. In de beste kamer zag ik
een reproduktie hangen van
Willem de Zwijger. Ik was daar
verbaasd over. 'Wie hangt er
nou een staatsman van honder
den jaren her aan de muur?'
Een Christus had ik me beter
kunnen voorstellen, gewend als
ik was aan kruisbeeld en H.
Hart.
Het was het beroemde por
tret waarop Willem dat vrome
kalotje draagt. Tijdens die Rot
terdamse logeerpartij zag ik in
nog twee of drie huizen zo'n
zelfde reproduktie en ik be
greep dat die mensen iets met
Willem de Zwijger hadden dat
ik niet had. Een emotionele
band. Ik was toen nog maar
een jaar of twaalf en de meeste
geschiedenislessen moest ik nog
krijgen.
Opportunist
Op dat bewuste portret was
Willem al wat ouder. Hij keek
tegelijk wijs en oprecht, vroom
en vastberaden de protestantse
huiskamers in. Een bijna paus
achtige plaat en een geweldig
contrast met een met Linda van
Dijck over het scherm rollebol
lende Jeroen Krabbé, om nog
WIM KOCK
maar te zwijgen van de gefilm
de orgiën met weelderige lichte
kooien uit Brussel en Antwer
pen.
En dat is niet eens het meest
schokkende. Erger is dat de tv-
serie onthult dat Willem van
Oranje een weifelaar en oppor
tunist was die bijna ondanks
zichzelf, maar zeker ook omdat
zich daar de meeste van zijn be
zittingen bevonden, uiteindelijk
aan de goede kant terecht
kwam. Aan de zijde van het
protestantse noorden. Geen
wonder dat in sommige protes
tantse kringen gesproken wordt
van ontluislering. Nu is de
waarheid bijna altijd ontluiste
rend wanneer het charismati
sche helden en heiligen betreft,
maar dat is een schrale troost
op het moment waarop de beel
denstorm zich nog aan het vol
trekken is.
In Vlaanderen liggen de za
ken weer anders. Daar hebben
altijd - hoorbaar en zichtbaar -
twee tegengestelde visies op
Oranje naast elkaar bestaan.
De aanhangers waren pragma
tici die Willem van Oranje ge
bruikten als een van de plecht
ankers bij hun streven naar
Groot-Nederlandse eenheid.
De tegenstanders verweten
Oranje altijd al wat de tv-serie
nu onontkoombaar suggereert,
namelijk dat - op z'n zachtst
gezegd - de Zwijger gevoelig
was voor de heersende winden,
het oog gericht op eigen belan-
gen.
Seksscènes
De destalinisatie van Wil
lem de Zwijger is een merk
waardig en wellicht onvoorzien
neveneffect van een, naar Ne
derlandse begrippen, grote tv-
produktie waarop de makers
danig trots zijn. Ik vraag me af
of zij de gevoelens van degenen
die de Zwijger beschouwen als
een protestantse heilige en een
Hollandse vrijheidsheld niet
wat hadden moeten ontzien,
bijvoorbeeld door zich wat te
matigen bij de bed-, knuffel- en
seksscènes.
We weten nu wel dat we
seksueel bevrijd zijn en dat hier
alles mag. Dat hoeft niet meer
in elke Nederlandse film- of tv-
produktie met zoveel nadruk te
worden uitgedragen. In het ge
val van 'Willem van Oranje' is
het maar zout strooien in pas
geslagen wonden. Zelfs de mar
telaren van Gorkum zouden
het de geestelijke nazaten van
de geuzen niet hebben toege
wenst.
Eert scène uit Willem van Oranje. Links Linda van
Dijck als Anna van Saksen, rechts Krabbé als Willem.
- FOTO ANP
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie drs J.H M. Brader
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030
Hulst, Steenstraat 14, ©01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957
Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150
Terneuzen, Nieuwstraat 9, ©01150-17920
Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementen:
22,10 per maand, 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar Prijzen: inclusief 5% B.T W.
Voor post-toezending geldt een toeslag
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Centrale melding (ook op zaterdag) 076-236888.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
'Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Informatie grote advertenties 076-236881
't Kleintje 076-236882.
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447
NCB rek. 230301584 - Rabo rek 101053738.
T5
Door Prefer Eggen
OVEREENKOMSTIG
het verhaal van Joris, die
met moed en intelligentie
tot klassieke 'drakendo
der' uitgroeide, bestrijdt
de nieuwe Argentijnse
burgerpresident Raul
Alfonsin momenteel het
veelkoppige monster van
de erfenis die hij heeft
overgenomen.
Na eerst de militairen de
bel te hebben aangebonden
daagt hij nu het Peronisme
uit. Vandaag zal het Huis
van Afgevaardigden (de
Tweede Kamer van het par
lement) een wet besprèken,
die een einde moet maken
aan de machtsverstrenge
ling tussen vakbonden en de
Peronistische politieke or
ganisaties. In het Huis kan
Alfonsin rekenen op een
royale meerderheid en dus
op aanvaarding van de
nieuwe wet, maar in de Se
naat heeft de Partido Justi-
cialista (zoals de Peronisti
sche beweging heet) - met
steun van enkele regionale
afgevaardigden - het voor
het zeggen. Verwerping van
een ongeschonden wet in de
Senaat zou de hele hervor
ming in de war kunnen stu-
ren, dus heeft Alfonsin de
laatste weken naarstig naar
het compromis gezocht.
Dat is niet helemaal ge
lukt, want als vandaag de
parlementaire behandeling
begint, zal op straat een gro
te groep vakbondsleden een
protestmars houden. De
vakbonden vrezen met de
nieuwe wet de macht in het
land te verliezen. Zij zij n het
immers die via ingewikkel
de patronen, waarin eigen
belang, kleine corruptie, af
hankelijkheden en intimi
datie een rol spelen, de ar
beidersmacht sturen. Van
oudsher hebben deze vak
bondsstructuren- en gebrui
ken de basis gevormd van de
beweging van Peron.
Toen Alfonsin twee
maanden geleden de macht
van de militairen overnam
stelde hij de Argentijnen
twee belangrijke beleids
punten in het vooruitzicht:
afrekenen met het bloedige
militaire avontuur én het
uiteen trekken van politieke
en vakbondsmacht. Met het
eerste werd ogenblikkelijk
een begin gemaakt. Een
groot aantal militaire kop
stukken is inmiddels onjjer
beschuldiging gesteld en zal
zich voor militaire tribuna
len moeten verantwoorden.
De ontrafeling van zeven
jaar misdaden zal nog heel
wat voeten in aarde hebben,
maar het begin is gemaakt
en het proces verloopt met
wonderbaarlijke snelheid en
souplesse.
Het andere beleidspunt -
de aantasting van de vak
bondsmacht - is, hoewel
minder traumatisch, toch
van groot belang. Alfonsin
wil met de nieuwe wet in
handen nieuwe vakbonds
verkiezingen laten organise
ren. Die verkiezingen moe
ten een preciese afspiegeling
geven van de verhoudingen
in de bedrijven. Minderhe
den krijgen in de toekomst
een kwart van alle zetels in
bedrijfsraden. De verkiezin
gen komen bovendien onder
toezicht van de overheid (en
dus bij de tegenstanders van
de Peronisten, de regerende
Burgerunie). Alfonsin heeft,
om de kritiek van de Pero
nisten en de vakbonden te
smoren, ook de vakbonden
toegestaan een deel van de
orgariisatie op zich nemen.
Evenwel zal ook in die ge
vallen de rechter uitmaken
of de verkiezingen rechts
geldig zijn.
Met zijn vakbondswet
hoopt Alfonsin de Peronis
ten voor eens en altijd de
wapenen uit handen te
slaan. Volgens waarnemers
gokt Alfonsin daarbij op de
Raul Alfonsin.
ronisme breken.
Pe-
verdeeldheid die binnen de
Peronistische beweging al
tijd bestaan heeft. In feite
gaan onder haar vleugels
uiterst links en uiterst
rechts schuil en bestaan er
binnen die geledingen sterke
sociale verschillen. Voor
mannen als Lorenzo Miguel,
die nu luid protesten tegen
Alfonsins voornemens, vor
men de spil van de door-en-
door verrotte Peronistische
beweging. Om hun praktij
ken worden zij zelfs door de
meest gematigde waarne
mers afgeschilderd als „pure
mafiosi".
Aan de andere kant her.
bergen de vakbonden uit (jf
nalatenschap van dictate
Peron ook krottenwijkbe.
woners, marxistische intel-
lectuelen en kleine luyden
Die groepen - in Argentina
aangeduid met de verzamel,
naam 'basis-Peronisme'
zien in Alfonsins bewind <j(
kans de last van de zware
corrupte top af te schudden
Mensen die zeer goed thuis
zijn in Argentinië bezweren
dat Alfonsins Radicale Bur-
gerunie de verkiezingen
vooral gewonnen heeft
dankzij de steun van c
groepen. En het zijn deze
mensen, die in de nieuwe be-
drijfsraden eindelijk de
kans krijgen hun eigen stem
te laten horen.
Of de kleine sociale revo-
lutie in Argentinië ook de
weg van de emancipatie van
de 'onderliggende' lagen zal
gaan zal in de komende twee
maanden duidelijk worden
Alfonsin is in ieder geval
vastberaden zijn machtsba-
sis in het land ook over deze
boeg te vergroten. Zijn par
tij heeft - als tegengif voor
een eventueel massale de
monstratie van vandaag -
voor volgende- week al een
aanhankelij kheids betoging
georganiseerd, die nu al een
succes beloofd te worden.
Door Mare de Koninck
WASHINGTON - Het
begint er naar uit te zien
dat de laatste tijd in
Washington de verbeel
ding aan de macht is ge
weest. Met name de ge
beurtenissen in Libanon
lijken president Reagan,
wiens kansen op een
tweede ambtstermij n
blijkens zijn hoge popu-
lariteitsscore zeer gun
stig staan, te ontmaske
ren als een illusionist.
De Amerikaanse presi
dent heeft deze week de
meerderheid van de Ameri
kanen kunnen laten geloven,
dat Amerika in de wereld
opnieuw ontzag geniet en
dat zulks te danken is aan
zowel zijn krachtig buiten
lands beleid als aan zijn bin
nenlandse politiek van eco
nomisch herstel. Maar be
halve in Libanon lijkt Rea
gan plotseling ook in Mid
den-Amerika en in zijn
eigen Amerikaanse econo
mie onbeheersbare krachten
te hebben opgewekt, waar
aan zijn herverkiezingskan
sen zijn overgeleverd.
Reagan heeft nu met de
aangekondigde aftocht van
de Amerikaanse mariniers
in Beiroet het fiasco van zijn
'oplossing' voor het Liba-
non-probleem moeten er
kennen en dreigt met zijn
oorlogsvloot voor de Libane
se kust een directe confron
tatie aan te gaan met het
door hem zo gehate (want
met Rusland en Khomeiny-
terroristen verbonden) Sy
rië.
Tot het laatste moment
had Reagan volgehouden
dat hij vooruitgang boekte
met zijn streven op de terug
trekking van de Syrische en
Israëlische bezetters uit
oostelijk en zuidelijk Liba
non te bewerkstelligen en
het land weer tot een zelf
standige staat te maken en
een sterke regering waarin
alle moslim- en christelijke
groeperingen zouden zij n
vertegenwoordigd.
Voor dat doel had hij
(evenals Frankrijk, Enge
land en Italië) 'peacekee-
pers' (vredesbewaarders)
naar Libanon gestuurd, hoe
wel niemand begreep welke
opdracht ze precies moesten
uitvoeren.
Van die V.S.-mariniers
in Beiroet zijn ér in een half
jaar tijd 260 gesneuveld. Dat
heeft tot hevige reacties ge
leid in de Amerikaanse be
volking, die tot deze week
echter in meerderheid van
haar president wilde aanne
men dat de doden voor het
belang van de wereldvrede
en van Amerika vielen. Dat
publieke oordeel zal zeker
veranderen nu de terugtrek
king een feit is zonder dat
iets van het doel werd be
reikt. De laatste weken la
gen de mariniers op een ba
sis bij het vliegveld van Bei
roet al in omstandigheden
die vernederend waren voor
de wereldmacht Amerika.
De 'vredesbewaarders' had
den zich letterlijk onder de
grond verstopt, terwijl bo
ven hun hoofden de grana
ten gierden van een totale
burgeroorlog.
In Washington had deze
situatie al geleid tot hevige
ruzie tussen defensie-minis
ter Weinberger, die nooit het
heil heeft ingezien van deze
passieve vredesrol van de
soldaten en minister van
Buitenlandse Zaken Shultz,
die deze vorm van Ameri
kaanse militaire betrokken
heid nuttig achtte. Het Ame
rikaanse Congres (parle
ment) begon een meerder
heid te vormen rond een mo
tie met de eis tot onmiddel
lijke terugtrekking van de
mariniers.
De overbrenging van zes
tienhonderd soldaten naar
de V-. S-oorlogsschepen
voor de Libanese kust,
waarop zich een mankracht
van ruim tienduizend be
vindt, kan ook nog altijd een
escalatie van de Ameri
kaanse militaire inmenging
betekenen in plaats van een
verlaging. Nu er in Beiroet
minder Amerikaanse levens
(en dus binnenland-politie
ke moeilijkheden) op het
spel staan, kan Reagan zich
vrijer voelen om met zijn
scheepskanonnen vanaf de
vliegdekschepen recht
streeks de Syrische stellin
gen in oostelijk Libanon te
bestoken.
Belangwekkend is overi
gens dat militaire specialis
ten de Amerikaanse oor
logsschepen zeker zo kwets
baar achten voor terroristi
sche 'zelfmoord'-aanvallen.
Aangezien Washington Sy
rië (en Iran) bij voorbaat
verantwoordelijk acht voor
dergelijke acties, zou het
verlies van een Amerikaans
schip het lont aan het kruit
vat kunnen worden.
Aan de oorsprong van
Reagan's penibele situatie
ligt zijn 'partijdigheid', een
zijdige steun aan Israël en
aan de Libanese christelijke
minderheidsregering van
Amin Gemayel. Daarenbo
ven lijkt de Amerikaanse
president de tol te gaan be
talen voor zijn harde con
frontatiepolitiek jegens de
Russen, die getuige hun
steun aan Syrië ook grote
belangen in het gebied heb
ben, maar steeds buiten de
door de V.S. gemonopoli
seerde vredespogingen zijn
gehouden. Het huidige Oost-
West-klimaat is wel heel
ongunstig voor een gecoör
dineerde aanpak van de
grootmachten om de span
ningen in het Midden-Oos
ten te verminderen.
Het feit, dat de Syrische
president Assad geenszins
een stroman van Moskou
wenst te worden en dat
Khomeiny in het Kremlin
net zo gevreesd is als in het
Witte Huis, biedt tal van di
plomatieke mogelijkheden
om het doel (en uiteindelijk
is dat de bescherming van de
staat Israël) te dienen. Maar
Reagan heeft met zijn voor
keur voor militaire i.p.v.
diplomatieke benaderingen
en zijn communistische ob
sessie voor het gemak alle
vijanden op één hoop ge
gooid. Het kan hem in de ko
mende verkiezingsstrijd
duur te staan komen.
Ook in Centraal-Amerika
schuwt de Amerikaanse
president blijkbaar het ge
sprek met 'de vijand.'. De
jongste sluipweg naar mili
taire confrontatie is nu het
Amerika-vriendelijke Hon
duras. Liefst tot in 1988 zijn
nu vrijwel onafgebroken
Amerikaanse legeroefenin-
gen in Honduras aan de
grenzen met El Salvador en
Nicaragua gepland.
De democratiserende sig
nalen, eind vorig jaar, van
het links-Sandinistisch be
wind in Nicaragua zijn door
Washington beantwoord
met toenemende gewelds-
dreiging en uitgelokte
grensincidenten. Reagan
vreest blijkbaar dat de voor
1985 aangekondigde vrije
verkiezingen een overwin
ning voor de Sandinisten
brengen, hetgeen het Ameri
kaanse 'recht' op militair in
grijpen zou wegnemen. Het
bewind in Nicaragua heeft
nu zijn aanbod om zich aan
het oordeel van de kiezers te
onderwerpen opgeschort.
Maar dat is zoveel koren op
Reagan's molen, dat de San
dinisten daarop schielijk
zijn teruggekomen. Het
meest acute probleem ont
moet Reagan echter in El
Salvador, waar op 25 maart
aanstaande verkiezingen
worden gehouden. Washing
ton hoopt op een overwin
ning van de vooruitstreven
de christen-democraten van
Napoleon Duarte, maar
vreest een zege van de ultra
rechtse Roberto D'Aubuis-
son, die met een combinatie
van terreur en persoonlijke
uitstraling hoge ogen gooit.
Alles is nog mogelijk, in
clusief een staatsgreep van
het leger. Terwijl Amerika's
ex-ambassadeur in El Sal
vador, Robert White, on
langs uiteenzette hoe de
Reagan-regering toelaat dat
extreem rechtse en schatrij -
ke Salvadoranen vanuit
Florida de doodseskaders
van D'Aubuisson in El Sal
vador dirigeren en financie
ren, vraagt de Amerikaanse
president aan het Congres
een verdrievoudiging van de
militaire bijstand aan dat
land, ter bestrijding van de
linkse guerrilla.
Ook in Midden-Amerika
lijkt president Reagan de
speelbal geworden van on
beheersbare krachten. Rea
gan heeft als politicus vaak
het geluk aan zijn kant ge
had, maar het zou hem nu
wel eens op meerdere fron
ten tegelijk kunnen gaan
verlaten.
Ook op economisch ter
rein. Zowel de New-Yorkse
effectenbeurs (door Reagan
zelf altijd als de zuiverste
barometer van 's lands eco
nomie beschouwd) als de
dollarkoers gedragen zich
sedert twee weken panieke
rig. Reagan's eigen politiek
ligt aan het wantrouwen
van zijn 'vrienden van Wall
Street' ten grondslag. De
president heeft met verla
ging van de belastingen en
van inflatie wel het onder
nemingsklimaat verbeterd
(de werkloosheid bijvoor
beeld daalt deze maand tol
onder de acht procent), maar
hij heeft dat wonder groten
deels verricht met behulp
van een begrotingstekort
dat tot zo'n 600 miljard gul
den per jaar is opgelopen. De
leenbehoefte van de over
heid houdt daarom thans
rentestand veel hoger dan de
lage inflatie zou vergen en
dat remt investeringen weer
af. Reagan's kolossale de
fensie-uitgaven hebben
voornamelijk aan het bud
get-tekort bijgedragen. De
besparingen op andere (so
ciale) uitgaven vormen in
tussen een geringer bedrag
dan het rijk aan gestegen
rentelast op de begroting
weer extra moet uitgeven
Een en ander lijkt nu bij he
bedrijfsleven tot het inzich
te hebben geleid dat Rea
gan's inkrimping van de col
lectieve sector ten gunste
van de privé-sector berus
op illusie, want op duur te
rug te betalen leningen
Amerika's begrotingstekort
is procentueel weliswaar la
ger dan bijvoorbeeld het Ne
derlandse, maar voor de VSl
als trendsetter van de we
reldeconomie is een derge
lijke onevenwichtigheid eenl
potentieel veel groter ge-i
vaar.
Reagan's hoop dat hel
economisch herstel voldoen
de formidabel zal zijn om
het budget-tekort daarmet|
terug te verdienen (toene
mende belastingopbrengsl|
ondanks niet-verhoogde
rieven) is volgens zijn eigenl
economische adviseurs een|
onverantwoorde gok. Voor
zitter Martin Feldstein van
Reagan's economische
viesraad, bleef ook deze
week weer bij een dove pre
sident pleiten voor een ver
hoging van belastingen et
verlaging van (defensie)
uitgaven om de begroting it
balans te brengen. Eerder
dan dé aanbeveling ter harte
te nemen overweegt de nog
altijd van zelfvertrouwen
blakende president om Feld
stein wegens hardnekkige-
dissidentie te ontslaan
VRIJDAG 10 FEBRUAR
Door Louis van de Geijn
AMSTERDAM - Hoe
'dramatisch' zijn de ont
wikkelingen van de laat
ste dagen op de Amster
damse Effectenbeurs
eigenlijk? Er hebben zich
op het Damrak voor zo
ver bekend nog geen des
perate beleggers voor de
tram geworpen.
Daar is ook weinig voor te
zeggen. De meeste aandelen
koersen zijn de afgelopen
dagen weliswaar flink ge
daald, maar in het licht van
de langdurige, spectaculaire
stijging sinds september
1982 valt het allemaal nog
wel mee. En de ontwikkeling
van eergisteren wijst er op
dat er geen sprake is van een
'vrije val'.
De meeste fondsen wer
den aanmerkelijk hoger ge
waardeerd dan de afgelopen
dagen, toen er tegenover het
plotseling grote aanbod een
bescheiden vraag stond.
Er is in feite weinig méér
gebeurd dan dat een stuk
van de winst van na de jaar
wisseling is ingeleverd. Op 1
januari stond de algemene
aandelenindex in Amster
dam op 158.5 (1970=100). Mer
dio 1982 was deze index tot
85 punten gedaald. Vorige
week werd het voorlopig
laatste record gebroken op
178.9. In enkele dagen is de
algemene index daarna ge
daald tot 162.2. Het eerste
gewin van 1984 is kattege-
spin gebleken, meer niet.
Voor beleggers die pas
sinds kort belangstelling
voor aandelen hebben ge
kregen, zullen de druiven
wel zuur zijn. Zij hebben
immers niet mee kunnen de
len in de historische sprong
van de beurs, zoals die blijkt
uit de verdubbeling van de
index sedert 1982. Maar mis
schien valt het nog mee, als
ze het nog even kunnen uit
zingen en een mogelijk her
stel van het koerspeil kun
nen afwachten.
Dat herstel is zeker niet
ondenkbaar. Psychologische
factoren kunnen in de
beurshandel niet worden
AMSTERDAM (ANP)
De speelfilm 'Schatjes'
van regisseur Ruud van
Hernert is donderdag
door de Herkeuringscom
missie alsnog goedge
keurd voor bezoekers van
12 jaar en ouder.
In eerste instantie had
de Filmkeuring een leef
tijdsgrens van 16 jaar
vastgesteld, vanwege de
opklimmende reeks
•angstwekkende scenes',
met name een achtervol
ging met een bijl.
De middagvoorstellin
gen van de film die don
derdag in première ging,
vielen nog onder de oude
regeling.
Van onze redactie
binnenland
DEN HAAG - Het kabi
net houdt vast aan het
voornemen de ongelijke
behandeling van mannen
en vrouwen met ingang
van I januari volgend
jaar weg te nemen.
Gelijkberechtiging
blijft doel, aldus staatsse
cretaris De Graaf (Socia
le Zaken) donderdagmor
gen in de Tweede Kamer,
waar hij onder een sper
vuur van boze vragen
van een groot aantal
vrouwelijke kamerleden
kwam te liggen.
Eigenlijk beantwoord
de hij mondelinge vragen
van de democrate Groen
man. Die was net als
haar vrouwelijke colle
ga's gevallen over de uit
spraak van minister Ru-
ding (Financiën) afgelo
pen weekend in Tilburg,
dat 'er niet toe moet wor
den overgegaan het zelf
standige recht op werk
loosheidsuitkering voor
gehuwde vrouwen per 1
januari 1984 uit te brei
den'.
De staatssecretaris die
spitsroeden moest lopen
voor zijn collega noemde
de opmerking een spon
tane, persoonlijke reactie
van de minister op vra
gen tijdens een politieke
bijeenkomst.
Mevrouw Groenman
noemde de ministeriële
opmerkingen echter 'ge
heel buiten de orde'.
„Ze
mini
gaa
Beursplein 5 in Amsterdam.
verwaarloosd. Maar alle za
kelijke overwegingen die de
beleggers na jaren van afzij
digheid naar de aandelen
markt hebben geleid, zijn
nog steeds geldig. Er is spra
ke van economisch herstel
en de publicatie van de jaar
cijfers van een aantal on
dernemingen in de komende
weken zal uitwijzen dat er
weer beste winsten worden
gemaakt.
Het bedrijfsleven zal ech
ter zijn beste beentje voor
moeten zetten om de komen
de jaren resultaten te tonen,
die de huidige koersen
rechtvaardigen. En dan is er
nog de Amerikaanse beurs,
die onmiskenbaar in mineur
is geraakt. De euforie die
Amsterdam en in mindere
mate andere Europese beur
zen nog in januari stand kon
houden, is daar al maanden
geleden weggeëbt.
Onzekerheid schijnt zich
meester te hebben gemaakt
van de Amerikaanse beleg
gers. Houdt de economische
groei wel aan? Zou de rente
toch niet gaan dalen? Doet
- FOTO ARCHIEF DE STf|
Reagan echt niets aan hel
grote overheidstekort? Di'
onzekerheid heeft Beurs
plein 5 een paar weken lang
van zich af weten te schud
den. Maar de koersschokke'
van de afgelopen dagen wij
zen er op dat de handel
Amsterdam tenslotte nid!
kan ontkomen aan de stem-|
ming pp Wall Street.
V
„Zeker de helft van de mensen n
inimum is door de bodem van
jaande van deze stelling heeft de
er van de FNV, Herman Bode, oi
uin' een felle aanval gedaan op I
le-chrlstenen, dat zij de 'evangeli
net uiterste krachtsinspanning o
'oor een terugval naar armoe en I
sen soortgelijke strekking, zij hel
lijn eind vorig jaar door de Raad
lent Lubbers gericht.
Het is een goede zaak dat het
anderen) wordt aangesproken op
iremier Lubbers op het gebod var
hocratische politici werpen zich
iioenen van de zwakken in de sar
ingen: noblesse oblige. Zowel in t
laad van Kerken gaan we er va
!°or honderd procent zijn ingegev
«ke motleven. We kunnen ons di
ierwijt van on-christelijke politiek,
rmoe en bedeling' deugdelijk is o
Meningen worden niet alleen g
oor emoties. Wie, als vakbondsfc
«gelijks geconfronteerd wordt m
len van (jeugd)werkloosheid, ko
■'onsverlagingen, bedrijfssluitinge
loede plaats zit, niet onberoerd
pontaan reagerend zal hij zegge
loet worden teruggedraaid.
Hoe? Lubbers en het CDA zien
bsolute voorwaarde om ons on
'3n sociale zekerheid weer gezor
fen in de samenleving ook voor c
learagen zich zo'n beetje als ee
iperatie staat. De man is volledig
'ngskansen van zijn patiënt; de p
']k zal veroorzaken, wordt afstanc
nomen. Bovendien zijn vele christ
eggen ze dat niet hardop, dat de
■iu1 uitstag van een gisteren be
|Jkt hen in het gelijk te stellen, i
'°et 45 procent dit jaar met een
'en. Desondanks blijkt van de tot
P zijn met zijn of haar inkomen. S
I. ^en zegt tekort te komen; v
®n- Opinie-onderzoeken dienen e
Lnk Zout 9er?omen te worden,
inn aalcie richting, in dit geval
ae Teent waar te nemen, maa
rs. Het is overigens best mogelij
f,n urvraa9den meer pijn doet dai
P kunnen wijzen dat de ingreep
fnvermijdelijk, om hun eigen bestvi
ue conclusie van dit alles kan r
ezen op elkaar moet houden en I
ah 9aarv D.e herhaalde aanvaller
lat'00' dew'jzen dat het over en v\
inch me' vooruitzicht van een
en™0 een err|stige zaak. Het Cc
>Rt«eesters van het kabinet zitte
ste gegevens becijferd, dat de
■9en eind 1986 zal oplopen tot 1
zijn werk goed heeft gedaar
Lubbers, wat de werkgelegenl
e resultaat leidt.
