MIDDAGJE ROMANTISCH TROUWEN' ANNO 1984
Vergelijk maar!
CDK-Bank
020-221324
Hóge rente!
CDKBank
020-221324
CDK-Bank
020-221324
Notjefokjebisnis
opl
Kohl
wac
Sparen voor
1 jaar vast
Echtgenote Strauss
wil geld zien voor
buik van haar man
Rentespaarbrieven
Sparen voor
2 jaar vast
DINSDAG 24 JANUARI 1984
:EXTRA OP DINSDAG5
PAGINA
Al om tien over twee, als op deze zondagmiddag de eerste
sneeuwvlokken neerdwarrelen, verdringen ze zich voor de deur
van de Sonesta Koepelzaal, vlakbij de Nieuwendijk, hartje Am
sterdam.
feifp
PAPIER'
VOOR UW PEN
Verdraag
zaamheid
Bloei
Taart
Hoepelrok
Fellini
Symbool
Namaken
Henry Engelhard
Steinway
nlNSDAG 24 JANU
Economische
Reagan haalt
hoogste score
in peiling
Navo vreest
uitwerking
Noorse
spionagezaak
WAPENTRANSs
T11
Een baaierd
van
tule en satijn
Door Boet Kokke
Jongens en meisjes van even in de twintig voor het merendeel, die geen mi
nuut willen missen van wat om half drie te gebeuren staat.
Een popconcert met de nieuwste ster uit Los Angeles?
Een proef met gratis heroïne-verstrekking?
Een discussie over de bevrijdingskansen in El Salvador?
(ADVERTENTIE)
(min. inleg f 1.000,-).
De CDK-depositorente is erg hoog.
Vergelijk maar. Ga naar 'n Grenswissel
kantoor. Naar 'n CDK-spaaragent. Of bèl
met CDK zelf. Dinsdagavond tot 9 uur.
Voor direkt overboeken: giro 15332 of bank
rek. nr. 22.13.50.500 t.n.v. CDK, Amsterdam.
Vermeld gewenste depositovorm.
NV. Crediet- en Depositokas,
bankbedrijf van De Grenswisselkantoren NV
(Samenwerking van N.V. Nederlandse Spoorwegen, N.V. AMEV
en Pierson, Heldring en Pierson N.V.)
Van onze correspondent
Gerard Kessels
BONN - Marianne Strauss,
de vrouw van de markante
Beierse minister-president
Franz-Josef Strauss, wil
geld zien van de cartoonis
ten die haar corpulente
echtgenoot vereeuwigen.
In een brief aan een uitge
verij in München heeft ze
15 procent geëist van de
opbrengst van boeken met
Strauss-cartoons.
Marianne Strauss, afge
studeerd econoom: „Ik wil
wel eens weten of men met
de naam van mijn man
geld mag verdienen, zon
der dat hij er ook een deel
van krijgt." Strauss is een
politicus waar de cartoon
isten zich de vingers bij af
likken. De Münchense te
kenaar Dieter Hanisch, die
onder andere voor Der
Spiegel werkt, heeft al drie
boeken met Strauss-car
toons het licht doen zien.
Bij zijn uitgeverij kwam
Marianne's brief binnen.
Strauss
Dat de familie Strauss
op iets broedde had Ha
nisch kunnen weten. Bij
het verschijnen van zijn
eerste boek met Strauss-
cartoons kreeg hij een
brief van zijn prominente
slachtoffer. „De groeten
van uw werkgever, zonder
dividend", zo schreef de
Beierse minister-presi
dent.
,nfcS
lof
lGfc*NB'
De kerstrede van koningin
Beatrix was geheel gericht
op verdraagzaamheid. En
niet zonder reden, want er
zijn lieden die hun even
mens nog wel de gezondheid
misgunnen en deze mensen
daar is het maar goed voor,
dat de mens wikt en God be
schikt. Ze zouden er anders
bekaaid van afkomen.
Groenendijk
Frans v. Leuven
Trouwen op de klassieke manier is weer in.
Neen - in het hartje van de
stad die eens gold als het ma
gische centrum van Europa en
omstreken, loopt het storm
voor de eerste groots opgezette
brüidsbeurs, waar aanstaande
echtparen alles aan de weet
kunnen komen over de mode
trends in bruidskleding, de fij
ne kneepjes van de eigentijdse
receptie en andere zaken die
tien jaar geleden als de Opper
ste Tuttigheid door de twintig
jarigen van tafel zouden zijn
geveegd.
Wat is er aan de hand?
Els Hubregtse, die als gast
vrouw optreedt namens de or
ganiserende 'Trouwgroep
West Indisch Huis' weet het
ook niet. Maar ze weet wel dat
de trouwbranche, jaren gele
den op sterven na dood, een
ongekende bloei bleeft.
Terwijl de voormalige Koe
pelkerk, nu dépendance van
het chique Sonesta-hotel, in
luttele minuten volstroomt
met jonge stellen - van bont
jasje tot spijkerbroek, van
deux-pièces tot enkellange
slobbertoestand - verklaart
Els de stomme verbazing van
de verslaggever te delen: „Een
jaar draaien we nou met de
trouwgroep, waarin een aan
tal bedrijven op het gebied
van bruidsmode, bloemen,
vervoer en zo samenwerken.
Elke maand houden we een
voorlichtingsbijeenkomst, er
gens in een zaaltje. Dit is de
eerste groots opgezette beurs,
en ik hield eerlijk gezegd mijn
hart vast. Maar je ziet het - de
zaal had nog best twee keer zo
groot mogen zijn."
Dat klopt, want binnen een
kwartier kan de bezoeker zich
nog slechts sardine-gewijs
langs de stands verplaatsen,
waar de foldertjes van allerlei
beeldschone accesoires ge
reedliggen. De grootste drukte
ontstaat snel rond de klassieke
vijf verdiepingen hoge bruids
taart, uitgevoerd in zachte
fondantkleuren. Op de top
staat nog altijd - net als in de
Amerikaanse films uit de ja
ren dertig - een in zwart pak
gestoken Jan Doedel van sui
kerwerk, een in doorzichtig
wit gehuld frêle wezentje aan
zijn zijde.
Voor mij is de aanblik van
zoveel weeïgheid al meer dan
genoeg, maar de zachtgroene
en rose stukken verdwijnen
om me heen als sneeuw voor
de zon.
Op het podium wordt intus
sen de schoonheidsbehande
ling gedmonstreerd, zonder
welke geen mens anno 1984
naar het stadhuis of naar het
altaar dient te gaan. En vergis
- FOTO ARCHIEF DE STEM
u niet: dat geldt niét alleen
voor de bruid.
De ladyspeaker - net zoals de
dominees ex artikel 31 beho
rende tot een groep Nederlan
ders die qua stem en intonatie
Uit één machine lijkt te komen
- verklaart dat voor de brui
degom een algehele gelaatsbe
handeling, waarbij ongerech
tigheden worden verwijderd,
wel het minste is. „Make-up
raden wij niet direct aan,
maar de wenkbrauwen moe
ten wel even worden geëpi-
leerd. Want u moet wel beden
ken dat u tegen de trouwfoto's
nog een heel leven aan moet
kijken."
De honderden belangstel
lenden lijken niet geschokt.
Zoals ze ook zonder blikken of
blozen al in de garderobe een
proefnummer van het tijd
schrift 'Kinderen' in ontvangst
namen dat, geloof het of niet,
de ondertitel 'Het Vakblad
voor Jonge Ouders' draagt.
Nog vóór de trouwjapon is uit
gezocht kunnen ze reeds uit
het vakblad kennis nemen van
de gouden tip om bij een hui
lende baby een gedragen t-
shirt van de moeder in het
wiegje te deponeren 'zodat het
kind zich minder eenzaam
voelt'
Aan de band van keihar
de cijfers kan worden
vastgesteld dat trouwen
in dit land een steeds
minder populaire bezig
heid is. In 1970 zetten nog
9,5 paren per duizend in
woners hun handteke
ning, in 1980 waren het er
6,4, in 1983 nog maar 5,5.
Maar wie denkt dat
minder trouwen ook een
groeiende éénvoud bete
kent, zit er volledig naast.
Zondagmiddag 22 janua
ri in de koepelzaal van
het Amsterdamse Sones
ta-hotel: een reis naar
het verleden.
Maar voorlopig gaat de be
langstelling van de aanwezi
gen niet uit naar t-shirts,
maar naar de eerste ronde van
de mode-show. Zie - daar be
treedt Karen reeds het po
dium, gekleed in een japon
van witte tule 'met romantisch
opstaand kraagje'. De daaron
der gedragen satijnen hoepel
rok en het witte amazone
hoedje oogsten een warm ap
plaus.
Dat geldt evenzeer voor In-
grid, gehuld in tule over satijn,
waarbij vooral op de spaghet-
ti-bandjes dient te worden ge
let. „En dan Frank, dames en
heren. Helemaal nti, dat rode
colbert met overslag, gedragen
op de witte pantalon. Is het
geen plaatje?"
„Mooi hè" zegt een meisje
voor me, en knijpt vertrouwe
lijk in de hand van haar part
ner, een bebaarde en bespij-
kerpakte jongeman die ik eer
der op de tribune bij Ajax had
verwacht. „Misschien een
beetje té", verklaart hij twij
felend.
Voor de allermodernsten is er
de wijde bruidspofbroek. „Dat
mag ook hoor, dames, als het
maar wit, zachtrose, bleu of
geel is." Maar hoe jeugdig het
publiek ook is, de handen gaan
duidelijk harder op elkaar
voor het negerinnetje dat een
complete rol tule om zich heen
heeft gedrapeerd ('Geïinspi-
reerd op Gone with the wind,
dames en heren') en het Sissy-
model ('in de strookrok is niet
minder dan dertig meter tule
verwerkt, dames en heren').
Uit meisjes- én jongens
monden klinken de vertederde
'aahs' bij het optreden van
Shirley-Temple-achtige
bruidsmeisjes met volgefrut-
selde Biedermeier-boeketj es.
De grotere uitvoering daarvan
is trouwens duidelijk favoriet
bij de bruiden, want als je ro
mantisch doet moet je het ook
góéd doen. De orchidee en de
stephanotis zijn naar de ach
tergrond verdrongen.
De bruidsbeurs - het is, op de
ze plaats en in deze tijd bijna
een scène uit een film van Fel
lini. Ver onder de koepel, waar
in relief-letters te lezen staat
'Eenen anderen grond <kan
niemand leggen dan die gelegd
is welke is Jezus Christus'
(Kor. 3, vers II) verdringen de
honderden stellen zich om het
standje waar een juffrouw be
toogt dat een bruiloft zonder
menu met de namen van bruid
en bruidegom in goud of zilver
eenvoudig niet af is. En bij
zonder aardig is het natuurlijk
de receptiegasten te verblijden
met een lucifersdoosje waarop
de namen van de trouwenden
prijken. „En kijk, dan hebben
we hier het speciale bloknootje
met geschenkenlijstjes, met
speciale opdruk
Na afloop van de officiële
modeshow worden paren uit
de zaal uitgenodigd zich 'vast
even naar hun trouwdag te
verplaatsen'. De belangstel
ling is groot. Een half uur later
paradeert de in spijkerbroek
en trimschoenen binnengeko
men jongeman zonder een
spoor van géne in het spierwit
en met vastgelakte haren aan
de zijde van zijn onder de tule
nauwelijks terug te vinden
aanstaande.
Ik trek me even - verbazing
werkt vermoeiend - terug op
een bankje in de hoek. Bestu
deer het publiek, en constateer
opnieuw dat er in de Koepel
zaal bepaald niet alleen wat
vroeger 'de betere burgerklas
se' heette rondloopt. Hetgeen
Els Hubregste later bevestigt:
„Alles komt er op af, dat is niet
aan klasse of achtergrond ge
bonden. Een grote bruiloft,
met alles d'r op en d'r an, dat is
het helemaal."
Het merkwaardige bij dat al
les is dat die witte trouwjapon,
uitgevonden als symbool van
de maagdelijkheid van de
bruid, anno 1984 als dinges op
dinges slaat. Maar tenslotte
wordt er ook nog altijd carna
val gevierd, al is de vasten al
lang afgeschaft.
„Ja", zegt Els, „het is wel
gek als je merkt dat de meeste
van die mensen al maanden of
jaren samenwonen. Maar zelf
vinden ze het heel gewoon."
Hoogtepunt van de middag
is een bezoek - in groepen -
aan de bruidssuite van Sones
ta, die kan worden afgehuurd
a raison van twee honderd vijf
en zeventig gulden per nacht,
maar dan krijgt men ook een
bos rozen, een schaal met ca
napeetjes en een fles cham
pagne cadeau.
Een slaapkamer met een uit
de kluiten gewassen bed, een
zitkamer met knusse lampjes.
„En twéé badkamers", zegt de
rondleidster, hetgeen bij de
bezoekers en bezoeksters enige
hilariteit verwekt. Sonesta
heeft trouwens voor méér
raadsels gezorgd. Zo blijkt de
voornaamste wandversiering
in de suite te bestaan uit een
collage van portretten van Ja-
queline Onassis-Kennedy-
Bouvier. Morbide associaties
lijken me bij de enigszins his
torisch geschoolde bruid niet
geheel uitgesloten.
„En weet je", knijpt een as
pirant-bruid haar partner in
de arm, „die twee honderd vijf
en zeventig gulden hoef je niet
eens te betalen als je hier de
receptie houdt. Dan krijg je
alles gratis."
Anderen moeten kennelijk
meer op de kleintjes passen.
Zals het meisje dat met haar
pocketcamera de volgende
modeshow tot in details vast
legt. „Ik kies 'r de leukste uit,
en die ga- ik thuis namaken.
Kost me maar een derde van
de prijs" legt ze uit. Ik vrees
dat er weinig Van terecht
komt, want haar mini-flitsje
heeft geen schijn van kans de
vijftien meter naar het po
dium te overbruggen.
Bolle, in namaakleer en veel
goud gestoken receptieboeken,
cadeautafel-opstellingen, en
exposities van foto's met véél
vennen, vijvers en rotspartijen
op de achtergrond, gaan erin
als koek. Sociologen die over
een eeuw de historie induiken
krijgen het moeilijk: ze lézen
over de taboedoorbrekers, de
aktievoerders en de emanci
patoir in de weer zijnde jonge
mensen van de tweede helft
van de twintigste eeuw - en ze
zién een eindeloze reeks van
suikerzoete plaatjes. De
trouwfoto's uit de jaren twin
tig stralen, ermee vergeleken,
een strenge zakelijkheid uit.
De bruidstaarten nemen
snel in omvang af, al houden
de suikerpaartjes op de top
lang stand.
Is er een feministe in de
zaal?
Als het antwoord 'ja' luidt,
dan houdt ze zich in elk geval
gedeisd in deze baaierd van
traditonele patronen.
Ze kan zich intussen aan
één ding troosten: in de taal
van het trouwwezen speelt de
man vrijwel geen rol. We ken
nen de bruidsdagen, de
bruidsfoto, de bruidsboetiek,
de bruidstaart - en zelfs de
bruidskoets en de bruidsnacht.
Het is duidelijk: de Gom
kan bij dit alles eigenlijk best
worden gemist.
Naamplaatje is een serie
over uitdrukkingen en voorwerpen,
genoemd naar mensen, opgetekend
door Hans Toonen
Een vleugel krijgt pas klank als er Steinway Sons op
staat. Waarom alleen Steinway klinkt als een Steinway, ma
echter geen sterveling. Zelfs de pianobouwer kan hét geheim
niet aanwijzen. Ligt het aan de snaren, aan de fluwelen ha-
merkoppen? Of aan de zangbodem, secuur gezaagd uit uitge
lezen dennebomen?
De eerste 'Steinway' werd in 1836 geborenin de keuken
van Heinrich Engelhard Steinweg, een meubelmaker uit See-
nen, een dorp in de Duitse Harz. Hoewel menig componist/
pianist in Duitsland en wijde omgeving in de ban raakte van
de heldere klanken, emigreerde Heinrich Steinweg in 1856
toch. naar Amerika. Liet er zijn naam veramerikaansen tot
Henry Steinway. Drie jaar later opende hij met zijn zonen in
New York een piano/vleugel-werkplaats.
Maar in Duitsland bleef men zweren bij een piano van
Steinway. Het duurde echter tot 1880 voordat Steinway &Soru
in Hamburg zijn vleugels uitsloeg.
Aan elke Steinway wordt door meer dan 100 vaklui ge
werkt. De prijs is er dan ook naar: f 63.000 voor een 'gewone
vleugel.
Steinway &Sons in New York en Hamburg leveren jaarlijks
1800 piano's en vleugels af. Een produktie waar Yamaha één
dag voor nodig heeft. Maar dat is dan ook voor de kenner goed
te horen.
A.s. donderdag: Old Grog.
(ADVERTENTIE)
Sparen voor 3 en 4 jaar vast 8%,
voor 5 en 6 jaar vast 8'/2%.
(min. inleg f 1.000,-).
De CDK-depositorente is erg hoog.
Vergelijk maar. Ga naar 'n Grens
wisselkantoor. Naar 'n CDK-
spaaragent. Of bèl met CDK zelf.
Dinsdagavond tot 9 uur.
of bank rek. nr. 22.13.50.500t.n.v. CDK,
Amsterdam. Vermeld gewenste depositovorm.
NV Crediet- en Depositokas,
bankbedrijf van De Grenswisselkantoren M
(Samenwerking van N.V. Nederlandse Spoorwegen, N.V. AMEV
en Pierson, Heldring en Pierson N.V.)
(ADVERTENTIE)
Rentespaarbrieven, looptijd 5 jaar
8)2%. Aankoopbedragen f 100,-,
f 1.000,- en f5.000,-. Verzilverings-
bedragen na 5 jaar resp. f 150,37,
f 1.503,66 en f7.518,28.
Tussentijds verzilverbaar, ook na
2,3 en 4 volle jaren. Wie vergelijkt,
ziet dat CDK-Rentespaarbrieven
bijzonder aantrekkelijk zijn.
Ga naar 'n Grenswisselkantoor,
naar 'n CDK-spaaragent of neem
kontakt op met CDK-Bank zelf.
Bel (dinsdagavond tot 9 uur.)
voor adressen en openingstijden:
NV. Crediet- en Depositokas,
bankbedrijf van De Grenswisselkantoren NV
(Samenwerking van N.V. Nederlandse Spoorwegen, N.V. AMEV
en Pierson, Heldring Pierson N.V.)
Door Mare de Koninck
Mijn tante Trees is twee weken
bij ons op bezoek geweest. Se
dert afgelopen zomer hadden
we naar het evenement toege-
leefd. Tante Trees is 73 jaar en
was van haar leven één keer in
het buitenland geweest. Dat
was in de vroege vijftiger ja
ren, toen haar al te jong over
leden echtgenoot oom Kees
haar een dag in zijn nieuwver-
worven vierdehands Vauxhall
over de Belgische grens door
Turnhout en omgeving had ge
reden.
Een paar dagen vóór Kerst
mis was het zover. Neef Harry
had voor haar visum gezorgd
en het vliegtuigticket gekocht.
Met bonkende harten stonden
we in de hal van Kennedy Air-
port in New York op haar te
wachten. Stel je voor, tante
Trees in Amerika. We konden
nóg niet geloven dat ze zo met
een uit die klapdeur van 'Im
migration' zou stappen. Dat we
straks met onze eigen ver
trouwde tante uit de St.Jozef-
straat, wier voornaamste zorg
altijd was geweest of haar be
faamde zelfgebakken kaas
koekjes bros genoeg waren,
over Broadway zouden flane
ren. Hoe trots zouden we haar
alles laten zien: de Empire Sta
te Building, Central Park, Chi
natown en later in Washington
het Witte Huis en het Capitool.
Als het allemaal maar niet te
veel voor haar zou worden, al
die grootse indrukken.
„Het lijkt net Nederland",
zei ze, toen we in onze zacht
wiegende Chevrolet door
Brooklyn naar Manhattan gle
den, „alleen die flats hier zijn
nog lelijker dan bij ons." We
verzekerden haar dat het uit
zicht spoedig niets Hollands
zou hebben en wezen haar al
vast op de reusachtige Cadil
lacs en Oldsmobiles die ons aan
alle kanten escorteerden.
Weet je dat Fred van Loes te
genwoordig óók in zo'n grote
auto rijdt", zei tante Trees.
Nadat we in het hotel onze
kamers hadden ingenomen,
stelden we onze lang verbeide
gast voor om nog een kleine
wandeling door avondlijk New
York te maken. „Als u daar
tenminste nog de fut voor hebt,
na die enorme reis. U zult zich
wel een beetje raar voelen. Dat
is het tijdsverschil. De dag is
voor u zes uur langer dan nor
maal." Tante voelde niets raars,
en al helemaal geen tijdsver
schil.
Op Times Squaire, het jach
tig kloppend hart van Man
hattan, baanden zich zoals ge
bruikelijk de limousines met
de musical-sterren en de ere
gasten van de vermaarde thea
ters een weg door de drommen
zwarte, blanke en Aziatische
mensen, straatmuzikanten, hot
dog-verkopers, dronkaards en
geflipte vogels. Hoog tegen de
gevels bliksemden de fabelach
tige lichtreclames. „Ze adver
teren hier ook met Coca Cola,
net als bij ons", riep tante
Trees in het gedruis.
Aan de overkant van het
plein stond een lange rij
vrachtwagens met 'New York
Times' op de flanken. „Die
gaan de beroemde zondags
krant bezorgen", legden we
tante uit. „Elk exemplaar is ze
ker driehonderd pagina's dik
en weegt wel twee kilo." Op
dat moment schopte ze met
haar schoen tegen een opge
wipte trottoirtegel. „Wat zijn
de stoepen in Amerika onge
lijk", zei ze.
Wat haar de volgende dag
tijdens onze ontdekkingstocht
door 's werelds meest sensatio
nele stad vooral trof waren „al
die buitenlanders, het lijkt
Rotterdam wel" in Chinatown.
In het rijtuig door Central
Park vond ze het jammer de
koetsier niet te kunnen ver
staan. „Ik ken maar één
woordje Engels, notjefokjebis
nis. Ik weet niet wat het bete
kent. Ik heb het van oom Her
man geleerd, die zat op de wil
de vaart.
We begrepen dat tante Truus
„that's not of your fuckin' bu
siness", oftewel „dat gaat je
geen reet aan bedoelde." We
schoten in de lach en zeiden
dat we het woord niet kenden,
maar dat het echt Engels
klonk.
Ook op weg naar Washing
ton vermochten het bosrijke
landschap, de weergaloze zons
ondergang die de onvoorstel
bare uitgestrektheid van het
Amerikaanse continent deed
vermoeden en onze verhalen
over de Indianen die hit'
maar een paar mensenlef
geleden werden verjaagd «l
de eerste Europese /colon®
tante Truus geenszins in!l'
van opwinding van te
gen. „Het lijkt hier een
op België", putte ze uit
vorige internationale erv"
In Washington hebben
haar vorige week alleen
naar het Witte Huis go*
in de zekerheid dat bet S
van Kennedy het niet zo"
len bij de zerk van oom K»
dat haar van het Otf
voornamelijk de steiger
den opvallen die moiw
tegen de linkervleugel
De rest van haar iw"
werd een groot succes
haalden de ingrediënten
huis voor kaaskoekp
sindsdien beperkte ben'
door Amerika zich tot b<
ject tussen oven en z>™
De bakseltjes waren
ouderwetse klasse. We
den onze buren uit om
men proeven en ze_
wildenthousiast. in
riepen ze.
„Notjefokjebisnis",
woordde tante Trees, l
mend van trots.
Sch
wel
Van onze
redactie buitenland
NEW YORK - De Ameri
kaanse president Ronald
Reagan heeft de hoogste
score sinds twee en een
half jaar gehaald bij een
populariteitspeiling.
Dit heeft het Ameri
kaanse weekblad News
week gisteren gemeld. Van
de 1.015 volwassenen die
via een telefonische steek
proef tussen 9 en 15 januari
werden gevraagd zich uit
te spreken over de manier
waarop president Reagan
zich van zijn ambt kwijt,
sprak 56 percent zijn
waardering uit.
Bij een soortgelijke
steekproef een jaar gele
den haalde de president
slechts 38 percent, wat een
absoluut dieptepunt bete
kende. Newsweek schreef
dat Reagans populariteits-
core de hoogste was sinds
president Dwight Eisenho
wer in het Witte Huis zat.
Van onze redactie buitenland
BRUSSEL/ OSLO De spio
nagezaak, die afgelopen week
end in Noorwegen boven wa
ter is gekomen zou de ernstig
ste in jaren kunnen zijn.
Die vrees hebben Navo-
kringen in Brussel gisteren
geuit. Als hoofd van de afde
ling voorlichting van het
Noorse ministerie van buiten
landse zaken had de vrijdag
gearresteerde Arne Treholt
vrijwel zeker toegang tot alle
geheime bondgenootschappe
lijke documenten op die na
met de plaatsen van kernwa
pens.
Waarschijnlijk had hij ook
inzage in de verslagen van de
Navo-vergaderingen waarin
de Amerikaanse positie in de
Geneefse INF-onderhandelin-
gen over Europese middellan-
ge-afstandsraketten met de
Sovjet-Unie werd behandeld.
Door de informatie die Tre
holt vorig jaar via een cursus
aan het Noorse nationale-de-
lensiecollege kreeg zou Mos
kou ook meer inzicht hebben
kunnen gekregen in de defen
sie van de kwetsbare noorde
lijke flank van de NAVO, zo
verklaarden NAVO-functio-
harissen in Brussel.
Van onze correspondent
- Bondskanselier
nm staat vandaag in Israël
vangst te wachten.
d2aKnWege bet Prot°col wordt
viJ, aankomst op het Ben
gv<*l het Duitse volkslied 'I
or, j„U Alles' nog wel gespeel
de n ng(ind verzoek van de leid
Gh r/ ^aoi-satie van Joodse Par
levola en Verzetsstrijders en v;
r,en van Duitse concentra
ni .wappert de Westduitse d
bij ,jn ,e straten van Jeruzalem,
js staatsbezoeken in Israël gebr
leien u U toe ziin al drie demor
Web, bezoek van Kohl en t
'ng van de Westduitse i
de wL°/ganisatie van oud-strijc
een hH "~SS aangekondigd, wa
bonnet ging tijdens het bezoek
Cum 1Tlier aan 'Yad Vasne
Hilinillj ter nagedachtenis aar
door de nazi's vermoorde
zeu°Pr de veiligheid van Kohl en
agent*5 z'in meer dan duizend
leger en> evenals grenstroepen en
Van *je eden op de been. Ter pri
veil; u Duitsers worden de uitg
gneidsmaatregelen rond het
