De olie voorbij:
Saoedi Arabië
legt basis voor
nieuwe toekomst
Strategie bepaald
door de koning
en het geloof
Amerika begint in opperbeste
'mood' aan verkiezingsjaar '84
Olympische Spelen moeten triomf worden van levenskracht
ZLM-kring
vergadert
H.F. VAN
OOSTERHOUT
surfcentrum
MAANDAG 23 JANUARI 1984
EXTRA
M
SAOEDI-ARABIË, nog
steeds drijvend op olie,
maar wel bezig met het
zoeken naar verbreding
van de welvaartsbasis.
Industrie
terrein
van 80 km2
bij Riaad
Samenspel op
Zeeuwse
muziekdag
Dertien kandidaten
voor nieuwe jaar
priesteropleiding
v ?^3ë,e,
Volvo-dealer
HULST
Eerste steen
Deze kaart
van
Saoedi-
Arabië laat
zien hoe
het land
met (snel-)
wegen
wordt
door
sneden,
hoe lucht
havens en
zeehavens
het land
toegang-
kelijk
maken.
- FOTOARCHIEF
DE STEM
RIAAD (ANP) - De aankomst per vliegtuig op
de luchthaven van Dahran aan de oostelijke
oliekust van Saoedi Arabië is niet meer wat
het geweest is.
Nog niet zo lang geleden
werd de luchtreiziger, vooral
in de duisternis, getrakteerd
op het feestelijke schouwspel
van tientallen felbrandende
fakkels, waarmee het konink
rijk zich ontdeed van de enor
me hoeveelheden overtollig
gas afkomstig uit de grootste
olievelden die de wereld kent.
De laatste tijd moet de luch
treiziger deze alleraardigste
welkomstgroet missen, omdat
Saoedi-Arabië is gestopt met
het domweg affakkelen van
aardgas.
Via een decreet van de toen
malige koning Feisal besloot
de regering in Riaad in de on
middellijke nabijheid van de
rijke olievelden een enorm in
dustriecomplex te bouwen.
Het lange tijd verspilde aard
gas zou moeten dienen als ba
sis-brandstof voor de twintig
primaire industrieën, die een
plaats zouden krijgen op dit
tachtig vierkante kilometer
grote complex.
Een speciale Koninklijke
Commissie kreeg opdracht
snel het 'masterplan' te ma
ken, met als leidraad de wens
van de heersers in Riaad dat
het koninkrijk zo snel moge
lijk onafhankelijk moet wor
den van het buitenland. Veel
minder belangrijk in de ogen
van de Saoediërs was de mo
gelijkheid om via dit 'Euro
poort van het Midden-Oosten'
jaarlijks nog eens vele miljar
den te kunnen toevoegen aan
de toch al gigantische olie-re-
venuen van het koninkrijk.
„We zorgen hier voor onze
toekomst. Die honderd miljard
rial (ongeveer 80 miljard gul
den) die het ons gaat kosten
aan investeringen is niet weg
gegooid. Het project wordt een
succes. De komende generaties
zullen ons er dankbaar voor
zijn", zegt sjeik Ahmed Ibra
him Al-Mubarak, directeur-
generaal van het project in het
overrompelend luxueuze en
fraaie hoofdkantoor van de
Koninklijke Commissie mid
den in de woestijn bij Al Ju-
bail.
Als een van de eerste basis
industrieën op het complex in
Al Jubail (gelegen op 100 kilo
meter ten noorden van het ste
den-conglomeraat Dahran-
Dammam-Al Khobar) zal eind
volgend jaar de raffinaderij
van Shell en Petromin (de
staatsoliemaatschappij van
Saoedi Arabië) worden ge
opend. Het wordt de grootste
raffinaderij die ooit in één
keer is gebouwd.
De capaciteit is vastgesteld
op 250.000 vaten per jaar nadat
er eerst plannen waren voor
een doorzet van een half mil
joen vaten. Kosten zes miljard
gulden waarvan een niet on
belangrijk deel nodig is voor
de beveiliging van het com
plex. Iran en Irak liggen im
mers dichtbij. Vooral bij de
Nederlands-Britse oliegigant
is men uitermate blij met het
project.
Volgens de Nederlandse
projectmanager Piet Koppenol
van Shell Manufacturing Ser
vices SMS is daar een belang
rijke reden voor. Terwijl en
kele duizenden Koreanen en
Filippijnen in de brandende
zon de raffinaderij als een
soort bouwpakket in elkaar
schroeven vertelt Koppenol in
zijn air-conditioned bouwkeet
op het terrein van de raffina
derij: „Vergeet niet dat Shell
altijd met lede ogen heeft
moeten aanzien dat de buiten
landse concurrentie, en met de
name de Amerikaanse olie
maatschappijen via Aramco,
toegang had tot de olievelden
van Saoedi-Arable., Toen zich
tien jaar geleden de mogelijk
heid voordeed om samen met
Petromin in een joint-venture
dit complex op te zetten heb
ben we die kans met beide
handen aangegrepen".
Koppenol denkt dat de raf
finaderij haar merendeels
lichte produkten als benzine
kerosine en nafta via de nieu
we havens bij Al Jubail con
currerend op de wereldmarkt
zal kunnen brengen. „De ver
wachting is dat het gebruik
van zware stookolie sterk zal
- FOTO ARCHIEF DE STEM
blijven teruglopen. Ons pro-
duktiepakket bestaat goed
deels uit lichtere fracties, zoals
je tegenwoordig bij alle mo
derne raffinaderijen ziet.
Komt de stookolie terug, dan
zitten we fout", aldus Koppe
nol.
Optimisme
Het optimisme van de Shell-
topman, die voor zijn komst
naar Saoedi-Arabië vier jaar
technisch-directeur van Shell
in Pernis was, is begrijpelijk.
Er is namelijk berekend dat de
operationele kosten van de
raffinaderij ongeveer een dol
lar per vat zullen bedragen.
Uitzonderlijk laag. Die lage
kosten zijn de resultante van
een aantal voor beide partners
uitzonderlijk gunstige facto
ren.
In de eerste plaats heeft de
Koninklij ke Commissie voor
Al Jubail ervoor gezorgd dat
het bedje voor Shell en Petro
min was gespreid: zeer goed
kope bouwrijpe grond, de aan
wezigheid van een ultramo
dern wegennet, koelwatersys
temen, elektriciteitscentrales,
waterontziltingsinstallaties en
de aanwezigheid van verhou
dingsgewijs betaalbare mo
derne woningen voor het per
soneel in het nieuwe Al Jubail.
Daarbij komt dat de rege
ring in Riaad ook best bereid
was om de 'joint venture' fi
nancieel een handje te helpen.
De regeringsbankier, het Sau
di Public Investment Fund,
verstrekte een lening van 1,2
miljard dollar tegen een uit
zonderlijk „zachte" rente. Hoe
laag die rente dan wel is wil
niemand officieel kwijt, maar
in gezaghebbende kringen kan
worden vernomen dat het gaat
om minder dan vijf procent.
Een aantrekkelijke bijkom
stigheid is voorts dat de
staatsbankier pas vijf jaar na
de start van de raffinaderij zal
aankloppen voor de eerste af-
lossingstermij nen.
Volgens Koppenol moet ver
der in de beschouwing over de
rentabiliteit van de raffinade
rij worden betrokken dat de
joint-venture kan beschikken
over goedkope brandstof in de
vorm van het gas, dat vroeger
zonder enige terughoudend
heid door de Saoedi's werd af-
gefakkeld. Aantrekkelijk is
ook de zekerheid dat de raffi
naderij mensenlij kerwijs ge
sproken te allen tijde kan be
schikken over ruwe olie, af
komstig uit de olievelden die
ook onder het industriecom
plex van Al Jubail liggen.
Koppenol: „Ik denk dat onze
bijdrage van 900 miljoen gul
den in het project beslist ver
antwoord is".
Vice-president van de Pe-
tromin-Shell raffinaderij is
Matouq Jannah, een 28-jarige--
Saoediër die volgens ingewij
den een grote carrière wacht
op het ministerie van olie en
mineralen. Sommigen zien
zelfs in hem mogelijk de op
volger van de beroemde olie
minister sjeik Jamani. In ieder
geval heeft de regering van
Koning Fahd de jonge Saoe
diër nu al bekwaam genoeg
bevonden om deel uit te ma
ken van het top-management
van een van 's werelds groot
ste en modernste raffinaderij -
en.
Gekleed in een smetteloos
witte 'thobe', af en toe een
Cartier-sigaret rokend zegt de
Jaguar-rijdende Jannah: „Tot
nu toe is de samenwerking
met Shell erg succesvol. Ik kan
me voorstellen dat de regering
in Riaad blij is dat ze voor het
eerst met deze niet-Ameri-
kaanse oliemaatschappij in
zee is gegaan".
Ook Jannah denkt dat zijn
raffinaderij concurrerend op
de produktenmarkten van het
Westen en het Oosten zal kun
nen opereren. In tegenstelling
tot Koppenol legt hij minder
nadruk op de gunstige uit
gangspositie die de raffinade
rij heeft door de gulheid van
de regering van het konink
rijk. Jannah: „Natuurlijk heb
ben we een goedkope lening
gekregen, natuurlijk kost de
grond ons niet veel. Toch zul
len we het allemaal zelf moe
ten doen. Wij krijgen de ruwe
olie voor een prijs die de rege
ring ook Aramco in rekening
brengt. Een voorkeursbehan
deling hoeven we in dit op
zicht niet uit Riaad te ver
wachten".
Jannah voorziet dat door de
komst van steeds meer raffi-
nage-capaciteit-bij -de-bron
(de Petromin-Shell raffinade
rij wordt de derde exportraffi
naderij in Saoedi-Arabië) veel
kleine en verouderde raffina
derijen in het Westen de con
currentieslag zullen verliezen.
In het gesprek dat enkele
Nederlandse journalisten met
hem hadden brak Jannah re
gelmatig een lans voor de so
ciaal-economische politiek die
zijn regering in Riaad voert.
Uitgangspunt van die politiek
is dat het koninkrijk de ko
mende jaren een zo hoog mo
gelijke graad van economische
zelfstandigheid bereikt.
De Saoediërs weten dat een
dergelijk streven alleen succes
kan hebben als gebruik wordt
gemaakt van vooral Westerse
kennis. Verder zal de oplei
ding van de eigen mensen met
nog meer kracht ter hand
moeten worden genomen, zo
luidt het parool in Riyad.
Jannah vindt dat zijn eigen
raffinaderij zo snel mogelijk
volledig door Saoediërs moet
worden gerund. Op het raffi
naderij-terrein wordt dan ook
een groot opleidingsinstituut
gebouwd dat zo snel mogelijk
getrainde Saoediërs moet afle
veren. „Het is niet zo dat wij
Saoediërs, zoals jullie in het
Westen wel denken, het liefst
achterover in onze stoel gaan
zitten en een gemakkelijk le
ventje leiden van de olie-dol
lars. Er is geen sprake van dat
dit land alleen maar bestaat
uit gepensioneerden die niet
meer willen werken. Ons ge
loof zegt dat jezelf aan je eigen
toekomst moet werken en aan
die van de komende genera
ties".
Jannah, die enkele jaren bij
Shell in Nederland heeft ge
werkt en de cultuur van het
Westen en de sociaal-econo
mische situatie daar uitste
kend kent, bestrijdt dat de in
dustriële ontwikkeling van
zijn land te snel is verlopen en
bijgevolg botsingen heeft ver
oorzaakt tussen de door de
strenge regels van de Koran
geregeerde maatschappij van
Saoedi-Arabië en de moderne,
uit het Westen en Japan geïm
porteerde denkbeelden.
„Het gaat niet te snel. Wij
vinden dat we kansen moeten
pakken als die zich voordoen.
De samenwerking met Shell is
een goed voorbeeld'Un de filo
sofie van Jannah en volgens
hem in die van veel vooraan
staande Saoediërs is handel
drijven niet zozeer een kwestie
van winst maken, maar
meer van overleven. Sl[&
naar de Japanners. Hun mei
taliteit is gericht op de
komst, op een goed leven vo»
de komende generaties. tyjJ
maken is veel minder belan.
rijk dan het overleven. Wij
het koninkrijk denken da;
ook zo over. De koning en
geloof bepalen ons handelen'
Sjeik Jamal Jawa is vice,
gouverneur van Petromin
Riyad. „Ik wil niet praten ovet
de ontwikkelingen op de olie.
markt en de olieprijzen. Dj,
zaken liggen veel te gevwl»
Als ik iets zou zeggen reageer
de markt direct. Bovendie
alleen de koning of oliemimë
ter Jamani doen uitsprak®
over oliepolitiek", zegt de
jarige sjeik Jawa in zijn werj.
kamer in het voor Saoedisek
begrippen betrekkelijk
voudige kantoor van petrr>
min, dat bijna onvindbaar
in de bouwchaos van Riyad.
Sjeik Jawa blijkt niet so:
ber gestemd over de sterk a
genomen olie-exporten van
het koninkrijk in de afgel
jaren. Hij wil bevestigen nocl,
ontkennen dat zijn land dit
jaar gemiddeld minder dan-
miljoen vaten per dag zal es*
porteren. Wel wil hij kwijt dj;
een dergelijk produktienive®
eigenlijk noodzakelijk is omt
voorzien in de aardgasbehoel-
ten van het land (privé-
commercieel gebruik).
Volgens Jawa hebben df
verlaagde produktienivea®
van de afgelopen jaren (j:
goede tijden produceerde
oedi-Arabïe meer dan tien
miljoen vaten per dag)
nadelige invloed op de afwik
keling van het lopende vijfja-
renplan. Voor de topman van
Petromin zal het eind van 4
recessie onherroepelijk
sterke stijging tot gevolg
ben van de olie-exporten vat
het koninkrijk.
Dat die recessie binnenkon
voorbij is staat voor hem vas
Volgens Jawa is de regering
bezig met het ontwikkelen vat
het vierde vijfjarenplan. Eini
dit jaar zal in grote lijnen
kend worden wat de strati
van het koninkrijk voor delta
mende jaren zal zijn. Jaw:
denkt dat het accent zal ke
men te liggen op training va:
de eigen bevolking (Saoei
Arabië heeft naar schatting);
miljoen inwoners en 3,5
joen gastarbeiders) om te zij
ner tijd minstens tachtig pre
cent van de functies in de dui
zenden joint-ventures te
zetten. Het oorspronkelijks
doel van een honderd proct:
bezetting lijkt voorlopig nu
haalbaar.
„Saoedi-Arabië is welis
waar een rijk land, maar
mensen zijn harde werken
Wij moeten aan onze toekom
denken. De te volgen strategu
wordt ons aangegeven door 4
koning en door ons geloof".
Van onze correspondent
Mare de Koninck
WASHINGTON - In
welke gemoedstoe
stand gaat Amerika
1984 in? In een - op
pervlakkig beschouwd
- opperbeste stem
ming. Er waait een
wind van hernieuwd
zelfvertrouwen door
het land. De Verenigde
Staten klimmen met
krachtige bewegingen
uit een diep econo
misch dal en allerlei
gebeurtenissen op het
wereldtoneel hebben
op magische wijze de
Amerikanen verlost
van een slepende iden
titeitscrisis. Het pa
triottisme is terug in
de VS.
De komende Olympische
zomerspelen in Los Angeles,
geheel door het particulier
bedrijfsleven gefinancierd,
moeten de triomf worden
van Amerika's herwonnen
levenskracht. 1984 dient zich
geenszins aan met de drei
ging die George Orwell erin
heeft gelegd. Big Brother is
wel gesignaleerd, maar de
Amerikanen staan klaar om
hem met zijn eigen hoog
technologische wapens van
katoen te geven. Computers
blij ken massaal werkgele
genheid te scheppen. Wie ze
niet verkoopt die werkt,
leert, speelt en bewapent
zich ermee.
Zo althans is in de VS de
'mood' van dit moment. Hoe
duurzaam die is, valt te be
zien. Zoals een kermisat
tractie is Amerika iets
groots dat een duize
lingwekkende vaart heeft.
Afhankelijk van de heftige
bewegingen die het gevaarte
maakt zijn de inzittenden
aan stemmingen onderhe-
vig. De psychiater zou Ame
rika geestelijk onevenwich
tig noemen.
Het voorbije jaar 1983
hebben zich minstens vier
verschillende nationale ge-
voelstoestanden en drie psy
chische omwentelingen
voorgedaan. Vorige winter
staarten de Verenigde Sta
ten nog altijd naar hun lid
tekens van Vietnam en van
de gijzeling in Teheran. Pre
sident Reagan was een oude
man die geen controle over
het stuur had. In het voor
jaar was er ineens de onmis
kenbare opleving van de be
drijvigheid. De man in het
Witte Huis richtte zich op en
nam de eerVoor het mirakel
in ontvangst. In de zomer
blies een kerende wind on
verhoeds in de zeilen van de
democratische oppositie.
Reagan stond plotseling als
president van rijke mannen
in het schandblok midden op
de Amerikaanse markt, en
werd bekogeld door vrou
wen, armen, negers, Spaans
sprekenden, werklozen, pa
cifisten en homofielen, kort
om door een aantal 'minder
heidsgroepen' dat tesamen
de overgrote meerderheid
van de bevolking léék te
vormen.
En toen kwam het najaar
waarin de Russen een pas
sagiersvliegtuig met tiental
len Amerikanen aan boord
uit hun luchtruim schoten,
honderden Amerikaanse
mariniers in Beiroet werden
opgeblazen en een VS-inva-
sieleger Cubanen en Russen
verjoeg van Grenada, het
spookjeseiland in de Caraï-
bische vijver in Amerika's
achtertuin. Eindelijk kon
het land het opgekropt ge
moed ontladen. Beiroet was
een eervolle reden om te
huilen en Amerika huilde
onbedaarlijk. En wie weer
de ouderwetse trots wilde
voelen om Amerikaan te
zijn, had genoeg aan Grena
da, waar de eilanders de
Yankees als bevrijders had
den ingehaald. Zie je wel, er
wordt nog ergens van ons
gehouden
De man die dat alles aan
zijn volk had geschonken,
die met verwijzingen naar
het Moskou-communisme
en het Khomeiny-terroris-
me zin had gegeven aan het
verdriet en erkenning had
bewerkstelligd voor het hel
dendom, was president Rea
gan. Die had op de juiste
momenten gezegd en gedaan
wat de patiënt - zonder het
zich bewust te zijn - wilde
horen en zien.
72-Jarige Ronald Reagan
is nu volgens een zeer recen
te enquête binnen de VS
meer geliefd dan enige pre
sident in de Amerikaanse
geschiedenis ooit gedurende
zijn ambtsbekleding is ge
weest. Zoals het er nu naar
uitziet gaat deze vader des
vaderlands dus komend jaar
de presidentsverkiezingen
(de grote dag is dinsdag 6
november 1984) winnen.
Maar zoals uit de geschie
denis van 1983 blijkt, hoeft
hoe het er nu uitziet bepaald
niet hetzelfde te zijn als hoe
het er over tien maanden uit
zal zien. Afgezien van de
vraag of Ronald Reagan een
gooi zal doen naar een twee
de ambtstermijn (het is bij
na zeker, maar hij wacht tot
29 januari aanstaande om de
laatste twijfel weg te ne
men), zullen behalve de on
voorspelbare gemoedsbewe
gingen van het Amerikaan
se publiek tal van grillige
binnen- en buitenlandse
omstandigheden de gang
van zaken in het nieuwe
verkiezingsjaar naar hun
hand zetten.
Hoofdthema's
De stembusstrijd zal rond
drie hoofdthema's draaien:
1. Zet het economisch her
stel door?
2. Moet de Amerikaanse
samenleving rechtvaardiger
worden (lees: Moeten de
door Reagan afgebroken so
ciale voorzieningen weer
worden opgebouwd)?
3. Wat is de beste Ameri
kaanse politiek om de oor
logsdreiging in de wereld te
verminderen?
De laatste vraag baart
blijkens opinie-onderzoeken
de Amerikanen de meeste
zorg. De recente televisie
film 'The day after' heeft
van San Francisco tot New
York nog eens de verschrik
kingen van de atoomoorlog
in de huiskamers gebracht.
In de huidige stemming van
nationale trots heeft Reagan
het zich kunnen veroorloven
alle ontwapeningsgesprek
ken met de Russen af te (la
ten) breken, maar een lang
durige passiviteit inzake het
nucleaire explosiegevaar zal
spoedig leiden tot onrust.
Reagan zal dat willen voor
komen, al was het maar om
zijn voornaamste rivaal
Walter Mondale niet tot een
aantrekkelijk vredesalter-
natief te verheffen.
Hoe betrekkelijk Reagan's
politiek van militaire kracht
is, blijkt wel heel navrant
uit de betonnen barrières
waarachter sedert enkele
weken in Washington het
Witte Huis, het ministerie
van Buitenlandse Zaken en
het Pentagon (Defensie) zich
verschansen. De reusachtige
Pentagon-begroting en de
snel groeiende arsenalen
van kernraketten en ruim
tewapens kunnen niet ver
hinderen dat de machtheb
bers in Washington hun le
ven bedreigd weten door is
lamitische kamikaze-chauf
feurs met een lading ouder
wets dynamiet in de achter
bak.
Ontzag
Intussen begint 1984 met
voor de Amerikanen het
Midden-Oosten als meest
dreigend gebied. Er liggen
daar zo'n 10.000 Amerikaan
se 'vredesbewaarders' in een
slagveld waarop zich tege
lijk meerdere onbegrepen
oorlogen tussen nauwelijks
uit elkaar te houden groepen
voltrekken en de Amerika
nen inmiddels ook danig van
zich af schieten. 1984 zal be
slissen of de VS zich wel of
niet gewapenderhand in de
uitzichtloze Midden-Oosten
oorlog verstrikt.
Het andere midden, Mid-
den-Amerika, is een kruit
vat met geringer ontplof-
fingspotentiëel. Dat bleek
toen Reagan ongestraft Gre
nada kon overrompelen. Ha
vanna en Moskou konden
niet meer terugdoen dan
boos zijn. Het links-Sandi-
nistische bewind in Nicara
gua (evenals bijvoorbeeld
mijnheer Bouterse in Suri
name) toonde zich geschrok
ken van de Amerikaanse ge
welddaad en laat de banden
met het communisme wat
vieren. De vraag in 1984 zal
zijn of de VS zozeer over
tuigd is geraakt van haar
vermogen om als het moet
haar wil op te leggen aan
haar achtertuin, dat ze zal
willen afzien van geweld in
dien de revolutionairen in
Midden-Amerika in de
vorm van gematigdheid en
democratische gezindheid
enig ontzag tonen voor de
machtige noorderbuur.
Hongi
;er
De discussie over het
Amerikaanse economisch
beleid zal in het verkie
zingsjaar tot scherpe con
frontaties leiden tussen de
machthebbende Republikei
nen en de machtzoekende
Democraten. De herstelpoli-
tiek (Reaganomics) heeft
met zal zijn besnoeiingen op
de toch al povere sociale
voorzieningen een nieuw
miljoenenleger van berooi
den op de Amerikaanse
straten gebracht. „Honger in
Amerika" en wat een volk
dat zich beschaafd noemt
eraan zou moeten doen,
wordt een topper in de stem
busstrijd.
De toestand van de crisis
slachtoffers zal door de De
mocraten des te schrijnen
der te kijk worden gezet te
gen de achtergrond van de
tot dertig procent van de
rijksbegroting 1984 opge
voerde defensie-uitgaven.
Door zijn bestedingen voor's
lands verdediging en zijn
hartnekkige weigering om
belastingen te verhogen,
krijgt Reagan in 1984 maar
2000 miljard gulden inkom
sten voor zijn 2700 miljard
overheidsuitgaven. De VOO
miljard gulden tekort vor
men voor het economisch
herstel een gevaar dat elk
moment kan toeslaan.
Opwinding
In het Democratisch (op
positie) kamp lijkt de positie
van ex-vice-president Wal
ter Mondale ijzersterk. Hi]
heeft thans onder partijge-
noten een dubbel zo grote
aanhang als zijn voornaam
ste mededinger, ex-ruimte- j
vaarder John Glenn. M:
twee maanden geleden
Glenn nog voor op Mondale
en het tij kan alsnog keren
Mondale is vooruitstreven
der dan Glenn. Als de con-
servatief Reagan zijn huid'; j
ge populariteit lang weet vol
te houden, dan kunnen df
Democraten tot het inzicht j
komen dat alleen een andere J
conservatief de huidige Wit
te Huisbewoner kan ver-
slaan.
Zo'n strijd om wie de c
gelijkste Amerikaanse huis-1
vader is, kan behalve
schrikbarend ook erg
worden. Daarom is er geluk
kig de felle negerpredika"' I
Jesse Jackson, die de eerste
zwarte Democratische Pre' f
sident van de VS wil won
den. Hij weet massa's i
kleurde landgenoten, arme I
blanken en zelfbewuste I
vrouwen tot grote geestdri1
te brengen. Dat zal niet vol
doende zijn om Jesse in w
Witte Huis te tillen, maar" I
wel noodzakelijk om a"! I
andere kandidaten onrus"»l
te maken en in 1984 de °P'
winding te brengen we*
een verkiezingsstrijd in
werelds machtigste na"
past.
Q76 877850-223611 RUTT|
MIDDELBURG - De Zeeuwse
Muziekschool houdt op zater
dag 28 januari in Middelburg
een ontmoetingsdag, waarop
(leerüng-)muzikanten uit de
verschillende regio's de kans
krijgen met elkaar te musice
ren.
Plaats van handeling is de
Concert- en Gehoorzaal te
Middelburg. Er wordt busver
voer geregeld vanuit Zierik-
Zee, Goes, Hulst en Oostburg.
De dag is mede mogelijk ge
maakt door financiële steun
van de Stichting Cultuurfonds
en de Bank voor Nederlandse
Gemeenten.
De ontmoetingsdag zal wor
den afgesloten met een open
bare uitvoering, die om 15.00
uur begint. De repetities daar
voor beginnen om 10.00 uur.
Het is de bedoeling dat ter
plaatse een strijk-, een blok
fluit-, een accordeon- en een
harmonie-orkest worden ge
formeerd. Uitgevoerd worden
werken van L. Toebosch, Mel-
chior Frank, E. Grieg, J. S.
Svendsen, A. Götz, M. van
Lijnschoten, R. Jager en Orso-
mando.
De orkesten staan onder lei
ding van Jaap Koops, Han
Beekman, Ger Biom en Dick
Boon. De uitvoering is gratis
toegankelijk.
HOEVEN (ANP) - In Hoeven
is de serie voorbereidende bij
eenkomsten begonnen van
kandidaten voor de priester
opleiding Bovendonk. Dat
heeft de persdienst van het
bisdom Breda medegedeeld.
Het gaat om de tweede jaar
gang, want de opleiding is in
oktober 1983 officieel begon
nen. De voorbereidende bij
eenkomsten worden tot sep
tember maandelijks gehou
den. Zij dienen om kandidaten
gelegenheid te geven een meer
definitieve keuze te maken en
om de leiding van de priester
opleiding te laten uitmaken, of
zij wel of niet worden toegela
ten.
De opleiding van deze twee
de groep van studenten begint
op 29 september 1984. Op het
ogenblik zijn dertien personen
toegelaten tot de voorberei
dende bijeenkomsten. De mo
gelijkheid bestaat dat er nog
drie bij komen. De gemiddelde
leeftijd van deze dertien gega
digden (31,2 jaar) is lager dan
die van de studenten die nu al
de opleiding volgen (36,2 jaar).
Het eerste jaar telt zeven
tien studenten. Van de dertien
nieuwe kandidaten komen er
drie uit het bisdom Breda zelf.
Onder hen bevinden zich een
bankemployee, een technisch
constructeur, een timmerman
en een verpleger. De priester
opleiding Bovendonk is be
doeld voor mannen die op la
tere leeftijd priester willen
worden. De studenten blijven
de eerste vier jaar in hun be
roep werkzaam.
OOSTBURG De ZLM-kring
West-Zeeuwsch-Vlaanderen
houdt op donderdag 2 februari
a gemene ledenvergadering
'n hotel De Eenhoorn in Oost-
burg, aanvang 14.00 uur. Be
halve de jaarstukken staan
wee inleidingen op de agenda.
- .P W. Tacken spreekt over
Enige actuele ontwikkelingen
n de Zeeuwse landbouw en
r functioneren van het
landbouwcentrum'. De heer
Koster behandelt 'Actuali
teiten op pachtgebied'. Na bei-
voordrachten is er gelegen-
W4iOTlwio 6 6
(ADVERTENTIE)
Stationsweg 6
Tel. 01140-13191-11489
'VOLVOI
januaHKRLAND VrÜdag 27
van c I?1 11-00 uur za' A-L-
het sbergen, directeur van
Meer i^tieschaP Het Veerse
ste stp kamperland, de eer-
sUrfop^ 'eggen van het wind-
««ntS^111 he» recreatie-
De Schotsman.
