Eugene Winters:
Vorstelijke
bastaarden
JÖtUem
bait
(Praitje
T ai war
tussen
PARTIJE\
Willems geboorteakte
DINSDAG 10 JANUAR11984
■EXTRA OP DINSDAG5
IINSDAG 10 JANUAf
Charles Dow Ed
Jones
PAPIER
VOOR UW PEN
Camouflage
Scholten
en Dijkman
Waar en wie was welke Karei
Franse para
ii| Beiroet
omgekomen
BEZOEK PREI
T11 PAGINA 4
Vosstraat 71 in Borgerhout bij Antwerpen. Een huis-in-de-
rij op een steenworp afstand van de landingslichten van de
luchthaven bij Deurne. Daar slijt Eugène Winters zijn leven.
In de woonkamer hangen negen politieke spotprenten. Werk
van Eugène Winters, die op 7 augustus 1907 in Venlo werd
geboren en die sinds 1929 vrijwel voortdurend in België
heeft gewerkt en gewoond.
Winters nam tien jaar geleden als chef-redacteur buiten
land van de Gazet van Antwerpen afscheid, maar tot op de
dag van vandaag levert hij wekelijks zijn politieke spot
prent.
In de jaren '60 was Winters actief in het Brabants Grens-
kontakt, waarin Brabantse, Zeeuwse, Antwerpse en Gentse
journalisten elkaar regelmatig ontmoetten. Hij was er een
van de initiatiefnemers van.
Heel België kent hem en vele onderscheidingen zijn hem
verleend. Dit voorjaar verschijnt er bij het Mercator Plan-
tijn Fonds in Antwerpen een boek met prenten, karikaturen
zo men wil, van zijn hand.
Door Albert Lamberts
BORGERHOUT -
„Ik ben altijd Venlo-
naar gebleven. Of ik
ook een beetje Belg
ben geworden? Nee.
Wel Vlaming!"
Als een echte Vlaming somt
Eugène Winters enkele min
dere plezierige trekken van
de Walen op. Daar wil hij
absoluut niet tot gerekend
worden. „Vlaming, maar
geen Belg". Tussendoor nog
even een uithaal naar de
linkse jongens van de BRT:
„Die zijn nog linkser dan
links en knippen stukken
weg uit films en interviews,
die dan een heel andere in
houd krijgen".
Wie Winters hoort praten
daar in het Antwerpse krijgt
beslist niet de idee, dat deze
man al bijna 55 jaar in Bel
gië woont. Zonder enig Bel
gische accent spreekt Win
ters nog onvervalst Lim
burgs.
Van kindsbeen af toonde
Eugène Winters artistieke
begaafdheden en hij werd
daarin door vader Winters,
die kleermaker van beroep
was, gestimuleerd. Een ver
dere stimulans kreeg Win
ters van zijn tekenleraar op
de rijks-hbs, Carjeanne, die
zelf een getalenteerd pastel
tekenaar was. Direct na zijn
hbs-tijd werd Eugène even
heen en weer geslingerd tus
sen tekenen en schrijven. De
jonge Winters schreef na
melijk ook graag proza en
gedichten. Vader Winters
hakte echter de knoop door
en stuurde zijn zoon naar de
Académie des Beaux Arts in
Brussel. Voor korte tijd
keerde Winters terug naar
Venlo, maar in 1929 volgde
hij zijn verloofde, Alice Zu-
fang, naar Antwerpen om er
zijn leven lang te blijven.
Ontploffing
Winters: „Daar was ik in het
begin 'soirist', zoals ze dat
hier noemen. Ik had op een
dag een tekening gemaakt
naar aanleiding van het
overlijden van generaal
Foch. Met die tekening ben
ik het kantoor van de Gazet
van Antwerpen binnenge
stapt en mijn prent werd op
genomen. Als ik nog eens
wat had kon ik gerust ko
men. Ik woonde destijs op
een kamertje in Merksem.
Op een nacht haalde een ge
weldige ontploffing bij ons
in de buurt me uit mijn
slaap. Dat was tegen een uur
of drie. Ik heb me aange
kleed en ben erheen gegaan.
Ik maakte enkele tekenin
gen en een verslagje en die
verschenen in de krant. Ik
werd toen gevraagd om als
reporter in vaste dienst te
komen".
Eugène Winters nam het
aanbod gretig aan. „Dat was
iets, als je als Nederlander
bij de Gazet van Antwerpen
4HollandseBelg achter
duizenden spotprenten
Eugène Winters: „Ik heb een rijk leven gehad.
kon gaan werken. Van meet
af aan heb ik me uit de bin
nenlandse politieke zaken
gehouden. Daar wilde ik me
per se niet mee bemoeien".
Het was dan ook niet
vreemd dat Winters op de
redaktie buitenland terecht
kwam. Hij fulmineerde
sterk tegen de nazi's. Dank
zij een list slaagde hij erin
om als enige niet geaccredi
teerde journalist Hitiers in
tocht in het Oostenrijkse
Linz bij te wonen. Winters:
„Velen schreven dat de
mensen Hitler met gejuich
ontvingen. Ik heb wel an
ders gezien én geschreven en
getekend".
Vlucht
Winters' duidelijke opstel
ling tegen het nazi-regiem
dwong hem en zijn gezin bij
het uitbreken van de Twee
de Wereldoorlog te vluchten.
Via omzwervingen door
Zuid-Frankrijk en Spanje
belandde het gezin Winters
in Jamaica. Daar liet Win
ters zijn vrouw en zes kinde
ren achter om bij de Neder
landse strijdkrachten in Ca
nada te gaan dienen. Op de
dag dat hij naar het front
zou moeten werd hij per te
legram opgeroepen zich ter
beschikking van het depar
tement van Overzeese Ge
biedsdelen te houden. Op
voorstel van de gouverneur
van Curasao, een voormalig
journalist, werd Winters op
de Antillen benoemd tot
perschef. Hij zou er tot 1947
blijven. Hij wilde toen weg,
maar men liet hem niet zo
gauw gaan. Winters: „Toen
heb ik enkele malen stevig
uitgehaald naar de overheid
en toen liet men mij graag
vertrekken".
Wing-te-sje
In Antwerpen teruggekeerd
kon Winters direct weer bij
de Gazet van Antwerpen
aan de slag. Op zijn oude
post. Hij ontpopte zich
steeds als een voorstander
van de Amerikaanse poli
tiek en liet dat in geschrift
en tekening duidelijk blij
ken. Hij bezocht landen over
de hele wereld. Hij maakte
de communistische omwen
teling in China mee en
kwam enkele malen in con
tact met de naar Taiwan
verdreven Chinese leider
Tsjiang-Kai-sjek. Winters
kreeg zelfs een Chinese
naam. Hij werd daar Wing-
te-sje genoemd. „In het Chi
nees kennen ze geen 'r' en
bovendien bestaan daar alle
namen uit drie onderdelen.
Later kwam ik erachter wat
mijn Chinese naam bete
kende: Geurende wolk van
lieflijkheid".
In een klein doosje be
waart Eugène Winters nog
een persoonlijke herinne
ring aan de voormalige pre
sident van Taiwan, Tsjiang-
Kai-sjek. Het is een op een
ivoren staafje gegraveerde
lakstempel met zijn Chinese
naam. Winters werd boven
dien nog onderscheiden in
de Orde van de Schitterende
Ster van nationalistisch
China.
Wie voor de communisti
sche politiek kiest is volgens
Winters blind. „Ik heb vele
landen achter het IJzeren
Gordijn bezocht. Bij de men
sen kon er geen lach vanaf.
De Polen, Hongaren, Tsje
chen, zij kunnen het bloed
van de Russen wel drinken.
Daarom zal er ook geen oor
log komen. Dat kunnen de
Russen gewoon niet maken,
want ze zullen eerst door
hun 'broeders' worden aan
gevallen.
Publicaties
Behalve zijn onnavolgbare
reeks publicaties in de Gazet
van Antwerpen heeft Win
ters zich ook als auteur van
enkele boeken gemanifes
teerd. In 1944 schreef hij „De
prinses en de verborgen
schatten". Winters verzorg
de uiteraard ook zelf de illu
straties. In 1970 schreef en
illustreerde hij de kinder
boeken „De boom die leerde
spreken" en „De droomspie-
gel". In „De Nacht" heeft
Winters het over de pries
terarbeider, die tegen de zin
van zijn superieuren, zijn
eenmaal gekozen richting
blijft volgen. Verdere publi
caties zijn onder andere: „De
dolende Cherubijn" en „De
man van Saba". Winters
schreef ook toneelspelen en
Spotprent van Eugène
Winters.
deed enkele keren mee aan
het Salon van de Vlaamse
Humor.
New York Times
Winters' prenten haalden
ook de New York Times. „Ik
hoorde op een gegeven mo
ment dat er prenten van mij
in de zondagse editie van de
New York Times hadden ge
staan. Toen ik een keer
Amerika bezocht, ben ik
eens naar de kantoren van
de New York Times gegaan
om te vragen hoe dat zat. Ja
inderdaad, ze hadden pren
ten van mij gebruikt, maar
de man die erover ging was
niet op kantoor. Ik heb er
nooit meer iets van gehoord,
laat staan dat ik er één dol
larcent voor heb gekregen".
Lijkwade
Al zijn drukke werkzaam
heden beletten Eugène Win
ters niet een bijzondere hob
by te hebben. Hij interes
seert zich voor de Lijkwade
van Turijn, die als lijkwade
van Jezus Christus geldt.
Winters: „De lijkwade is
authentiek, geen twijfel mo
gelijk. Het is uiterst frap
pant dat men 20 eeuwen na
de dood van Jezus Christus
nog zijn gelaat op de lijkwa
de kan zien en dat zelfs het
opschrift van een munt, die
de joden bij overledenen on
der de oogleden schoven, te
lezen is".
Winters erkent dat mede
door zijn verdieping in de
geschiedenis van de Lijkwa
de van Turijn hij door en
door katholiek is. „Ik heb
net als ieder ander wel eens
twijfels gehad, maar daar
ben ik overheen. Ik ben in-
katholiek". Winters schreef
in 1976 trouwens een boekje
over deze materie onder de
titel: „Het geheim van de lij
kwade".
Eugène Winters tekent nu
nog voor de Gazet, hoewel
hij het op doktersadvies wat
kalmer aan moet doen.
„Hier, gewoon aan tafel,
denk ik over onderwerpen
na en schrijf en teken dan.
In de oorlogsjaren bood hij
de boeren tekeningen aan
van henzelf in ruil voor een
kalkoen, kippen of konijnen.
„Op Formosa kregen we
eens pech met een auto. De
chauffeur ging hulp halen.
Ik stierf van de dorst, maar
ik kon me niet verstaanbaar
maken aan de Chinezen. Ik
tekende toen een glas bier en
binnen de kortste keren
kwam er een aan met een
fles bier". Winters lacht nog
als hij eraan denkt.
Onderscheiden
In de loop van de jaren is
Winters vele malen onder
scheiden. Naast de onder
scheiding van Tsjiang-Kai-
sjek, kreeg hij ook de pause
lijke onderscheidingen Pro
Ecclesia et Pontifice en de
Sylvesterorde, werd hij Rid
der in de Orde van Oranje
Nassau en ridder in de Bel
gische Kroonorde. De kerke
lijke onderscheidingen wer
den hem verleend wegens
zijn inzet voor het katholi
cisme, terwijl hij beide rid
derorden kreeg voor zijn
verdiensten voor de Neder
lands-Belgische, culturele
relaties. Verder werd Win
ters in februari 1978 opgeno
men in de Europese erese-
naat.
„Ik heb mijn leven lang dit
werk graag gedaan. Ik heb
een ontzettend rijk - niet fi
nancieel - leven gehad. Ik
heb veel mensen leren ken
nen". Winters weet waar
over hij spreekt. Hij zit nog
in het vak, dat hem zozeer
heeft geboeid en dat nog al
tijd doet. Hij stelde zich be
scheiden op, maar had open
oog voor alles wat er rond
hem gebeurde. „Wat ik wel
moet zeggen, is dat de jour
nalist tegenwoordig wat
brutaler te werk gaat en dat
hij vaak te negatief is. Na
tuurlijk, alles moet worden
geregistreerd, maar ik meen
dat de mensen niet ziek
moeten worden van het le
zen van een krant..."
Naamplaatje is een serie
over uitdrukkingen en voorwerpen,
genoemd naar mensen, opgetekend
door Hans Toonen
Geen Amerikaans beurs-
overzicht zonder Dow Jo
nes. Want zonder de Dow
Jones Index durft geen
beursmakelaar aandelen te
(ver) kopen.
Voordat ik de peetvaders
van de Dow Jones voorstel,
is het nuttig uit te leggen
wat er op Wall Street in
New York en Damrak in
Amsterdam gebeurt. Ge
holpen door beursmake
laars steken particulieren
hun spaarcenten in onder
nemingen. Geld wordt om
gezet in aandelen of obliga
ties. De dagprijs van zo'n
aandeel heet op de beurs
koers. Hoe de aandelen er
gemiddeld voor staan,
wordt aangegeven door in
dexcijfers zoals de Dow Jo
nes Index. Kortom: index
cijfers zijn de thermometer
van de kapitaalmarkt.
Op 3 juli 1884 brachten
de Amerikanen Charles H.
Dow en Edward D. Jones,
twee beursmakelaars, een
blaadje uit waarin de koer
sen stonden van elf onder
nemingen: negen spoor
wegmaatschappijen en de
Pacific Mail Steamship
plus Western Union. Hun
gemiddelde koers heette
voortaan de Dow Jones In
dex.
Dat blaadje groeide uit
tot de Wall Street Journal,
opgericht op 26 mei 1896.
Thans is de Wall Street
Journal met een oplage van
1.925.722 exemplaren de
grootste krant van de VS.
Dagelijks temperatuurt
de Dow Jones Index de
koersen van in totaal 30 on
dernemingen, waaronder
20 met elk 100.000 aandeel
houders.
Natuurlijk zijn de heren
Dow en Jones schatrijk ge
worden aan hun 'blaadje'.
Komende donderdag: Jan «an
Lelden.
Een aantal jaren geleden
moest in het openbaar ver
voer de 2e conducteur (con
troleur) van bus en tram
verdwijnen. Vooral in de
grote steden heeft dat door
zwartrijders en vandalisme
vele miljoenen gekost. In een
stad als Rotterdam mogen
nu jongemannen met be
houd van uitkering het werk
van het destijds ontslagen
personeel overnemen. Een
schandaal! Nog erger is dat
minister Smit-Kroes het
fiasco van de strippenkaart
in de grote steden niet wil
toegeven en om de stroppen
goed te maken de tarieven
van tram, bus en metro met
ingang van 1 april weer wil
verhogen. Niet in het belang
van het openbaar vervoer,
maar eigenbelang. Uitslui
tend met de bedoeling haar
miskleunen te camoufleren.
Breda
L. Bos
ZIJN alle politieke partijen
wel democratisch, als ze het
volgende niet verhelpen
Sinds de uittreding van
Scholten en Dijkman uit het
CDA is de Kamer een nieu
we tweemansfractie rijk.
Het aantal voorkeurstem
men, waarop hun lidmaat
schap van de volksvertegen
woordiging berust, is
'slechts een paar duizend'
(volgens inlichtingen bij de
Tweede Kamer). Dat is be
neden de kiesdeler van
56.000. Om die reden hebben
de SP (48.000), DS'70 (40.000)
en de RVP (30.000) geen Ka
merzetel. De fractie Schol
ten en Dijkman met slechts
een paar duizend stemmen
echter over twee Kamerze
tels, is dit democratie? De
stemmen waardoor ze wel
twee Kamerzetels hebben
komen van het CDA. En de
ze partij heeft gevraagd van
die twee zetels afstand te
doen. Uiteraard moet het
CDA ook afstand doen van
de voorkeurstemmen van de
uitgetreden CDA-Kamerle-
den. Sinds 1945 zitten er dus
twee niet-democratisch ge
kozen 'volksvertegenwoor
digers' in de Tweede Kamer.
Kruisland
L. Nelen
WILLEM VAN ORANJE
heeft na het definitieve ver
trek van Philips de Tweede
uit de Nederlanden in 1559
AFLEVERING 2
verschillende uitheemse
landvoogden als politieke
tegenstanders gehad.
Zo hebben achtereenvol
gens de hertogin Margare
tha van Parma, de hertog
van Alva, Don Luis de Re-
quesens en Don Juan van
Oostenrijk namens de
Spaanse koning de zeventien
Nederlandse gewesten be
stuurd.
Het waren vertrou
wenslieden uit de onmiddel
lijke omgeving van de Ko
ning en de geschiedenis
boekjes laten dan ook nooit
onvermeld, dat Margaretha
van Parma en Don Juan
respectievelijk zelfs een
halfzuster en een halfbroer
waren van Philips de Twee
de. Daardoor wordt de in
druk gewekt, dat Philips,
Margaretha en Juan kinde
ren waren uit verschillende
huwelijken van Koning-
Keizer Karei de Vijfde, zoals
Maurits en Frederik Hen
drik kinderen waren uit
twee verschillende huwelij
ken van de Prins van Oran
je.
De afkomst van de beide
Spaanse landvoogden was
HOEWEL er in de zestiende eeuw nog lang geen burgerlijke
stand bestond, zijn we toch nauwkeurig op de hoogte van
plaats en tijd van de geboorte van Willem van Oranje, de
oudste zoon van Graaf Willem van Nassau, bijgenaamd De
Rijke, en Juliana van Stolberg. Op de dag van de geboorte
werd namelijk in het familieregister van de Dillenburg door
de secretaris van vader Willem de volgende aantekening ge
maakt:
„Anno Cr. '33 uff doenstag den XXIIII tag Apprilis hat die die
wolgeb. Juliana von Stolberg zwischen zweyen und dryen,
doch allernechst dryen urhen morges vor mittag in Schlosz
Dillenburgh ein kyndlein menlichs Geschlechts, der nam soil
Wilhelm heiszen, zur Welt geboren".
Margaretha van Parma: kleindochter van een tapijt
wever.
De hertog van Alva.
echter heel wat prozaïscher.
Juan en Margaretha waren
ondanks hun hoog-adellijke
titels niet meer dan het ge
volg van een paar ordinaire
slippertjes van de roemrijke
Karei de Vijfde, steunpilaar
van kerk en paus, met een
paar vrouwen uit het gewo
ne volk die hij tijdens zijn
veldtochten was tegengeko
men.
Zo was Margaretha een
natuurlijke dochter van
Jeanne van Gheynst, een
Vlaams tapijtweversdochter
uit Nukerke bij Oudenaerde,
die Kareis legerstee deelde
tijdens het beleg van Door
nik in 1521. Wellicht zal eni
ge chantage van de zijde van
moeder Jeanne en haar fa-
millie ertoe bij hebben ge
dragen dat Margaretha zo
hoog op de maatschappelij
ke ladder terecht kwam.
Wat betreft Don Juan: Hij
was een onwettige zoon van
Karei de Vijfde bij Barbara
Blomberg, de dochter van
een Duitse koperdrijver in
Regensburg, in welke stad
de Keizer in 1546 met zijn
troepen gelegerd was.
Bastaarden waren in die
tijd niet ongewoon. Het was
immers sinds de middel
leeuwen gebruikelijk, dat
edellieden zichzelf het recht
toekenden met elke vrouw
van hun keuze te slapen,
doch slechts zelden werden
de kinderen, die uit zulke re
laties werden geboren, met
zo hoge adellijke titels ver
eerd en tot zo hoge ambten
geroepen als Juan en Mar
garetha. De Prins van Oran
je, die ongetwijfeld van de
afkomst van de beide
Spaanse landsvoogden zal
hebben geweten, moet zich
wel boven hen verheven
hebben gevoeld. Wellicht
heeft hij zich mede daardoor
zo onafhankelijk en onver-
veerd tegenover het Spaanse
gezag kunnen opstellen.
Zelfs vorstelijke personen
nemen wel eens een loopje
met de geschiedenis, want
Karei de Vijfde, die ons al
sinds de lagere school be
kend is, was voor ons eigen
lijk helemaal niet de vijfde
vorst van die naam. En nog
minder voor Spanje!
De Karei, die in 1500 in
Gent werd geboren, werd op
zes-jarige leeftijd Heer der
Nederlanden. In die hoeda
nigheid was hij Karei de
Tweede. De eerste vorst van
die naam uit het Bourgondi
sche Huis, dat toen de Ne
derlanden regeerde, was na
melijk Karei de Stoute, die
in 1477 bij het beleg van
Nancy was gesneuveld.
De tweede Karei, die de
Nederlanden bestuurde,
werd in 1516 door vererving
bovendien Koning van
Spanje. Daar had echter nog
nooit een Karei van dit Huis
geregeerd, zodat hij in de
Spaanse geschiedenis als
Karei de Eerste wordt opge
voerd.
Om de verwarring com
pleet te maken werd deze
Karei in 1519 bovendien nog
gekozen tot Keizer van
Duitsland, waar echter al
vier vorsten van die naam
hadden geregeerd, zodat hij
daar als Karei de Vijfde de
geschiedenis inging.
Uit eerbied voor de kei
zerlijke titel is deze naam
ook in ons land ingeburgerd
hoewel daarmee strikt geno
men niet de Koning van
Spanje of de Heer der Ne
derlanden kan wordett aan
geduid.
Overigens was Keizer Ka-
rel de Vijfde van Duitslanc
toch minder machtig dar
dezelfde persoon als Koning
Karei de Eerste van Spanje
Door Columbus' ontdekking
van Amerika in 1492 en dooi
de vele Spaanse veroverin
gen in de volgende jaren ir
Midden- en Zuid-Ameriki
bestuurde de Spaanse ko
ning een rijk 'waarin de zor
nooit onder ging'.
Van onze correspondent
{OME - De aartsbischopl
ran Utrecht, mgr. J. Simo-I
lis, heeft zijn eerste Vati-J
aanse functie.
De paus heeft hem maan-l
lag benoemd tot toegevoegd
id van de Congregatie voor
e Bisschoppen. Deze con-
regatie behoort tot de be-|
jngrijkste in de Vaticaanse
tructuur omdat die de paus
dviseert over de bisschops-
enoemingen in de wereld-|
erk.
Tegelijk met mgr. Simonisj
ijn tot gewoon lid benoemd
Vo
Lib
Van onze red\
RAD - De ministers
va Saoedi-Arabië, Sj
miandag hun overleg]
st.d Riad afgesloten.
'it Saoedische bronnen isl
venomen dat vooruitgang isl
geoekt bij de pogingen eenl
eiri te maken aan de burger-|
oiflog in Libanon. Aanstaan-
di maandag praten de minis-
tfs verder.
(De ministers Abdel-Haliml
ihaddam van Syrië, Elie Sa-I
]>m van Libanon en prins Sa-I
oed Al-Feisal van Saoedi-|
irafcië hebben volgens ge
noemde kringen voornameliji
gesproken over de vooruit-I
richten op een hervatting vanl
fle vorig jaar november opge-l
BHROET (RTR) - Een Frans^
parachutist werd gedood en
ea andere gewond toen
sautters maandag een obser-j
vliepost van het Franse mili-
tgre hoofdkwartier in Beiroe
older vuur namen met hui
aitomatische wapens.
Volgens een woordvoerder
wfe-d de aanval zo snel uitge-
voed dat de Fransen niet dl
tijchadden terug te schieten.
ferder meldde de staatsra
diovan Beiroet ten onrechti
dater een bom was ontplof
bij e basis. Tegelijkertijd me
de aanval op het Frans
hoodkwartier werd in het is
larrtische West-Beiroet dy
nariet geworpen naar eei
apoheek.
Aiteursrechten
De Europese bureaus voo
autursrechten zijn het erove
een geworden om de beper
kirgen op de export va:
grammofoonplaten, voorbe
spelde cassettes en geluids
beiden op te heffen, zo heef
de Europese Commissie maan
djg bekendgemaakt.
tan onze redactie buite'
PEKIÏG - De Chinese reg
een po-Taiwan lobby in 1
maanlag ervan beschuldigd
de befekkingen tussen China
enigd.» Staten.
Dairdoor scheelde het we
bezo<X van premier Zhao Zij
VS das niet doorgegaan, w:
dat efe regering-Reagan bezv
te tegen twee uitspraken va
gresdver Taiwan, zo staat in
weefblad Liaowang (Uitzich
Dl weg tussen Peking en
gaai niet over rozen omdat
meisen zijn die de weg ba
brcg slaan maar ook menser
lenaal teniet willen doen.
Joor hun toedoen ging het
Zhio bijna niet door, aldus
vating dat het persbureau
na van het artikel gaf. He
stëert nog eens hoe gevoelig
Tfiwan in Peking ligt, daa
bjzoek van Zhao aan de VS.
De Chinese premier wor
oitvangen door president Rf
fitte Huis, nadat hij de afge
(borbracht op Hawaii en in
bniale hoofdstad Williamsl
ha). Zhao is de hoogste' Chir
laris in rang sinds 1979 die
ftan de VS brengt.
apenleveranties
I In dat jaar maakte Den
China's sterke man, een ronc
VS waarmee het aanknoper
j Plomatieke banden tussen d<
na in 1978 werd gevierd.