Heineken: Ook de humor is er weer NOOIT SLAG VI Biermagnaat en chauffeur lichten drie weken 'eek toe ZATERDAG 3 DECEMBER 1983 DE EMM ;EXTRA OP ZATERDAG^ ZATERDAG 3 DECE iiiii Zj oetwa tervisserij: HENGELEN Informatie Tussen de regels Koers Kerken fusie VS**104»» PAPIER' VOOR UW PEN Mariënburg 3 Mariënburg 4 Stakers! Niet alleen moederen Heiligverklaring Schamen Doven DE irritaties bi ambtenaren ligs peld. T11 PAGINA 4 g)iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiy| 1 HeiNEKEN en zijn chauffeur Doderer I hebben gisteren schriftelijk hun relaas van de ontvoering gegeven. Daaruit blijkt wel dat de kidnappers de I twee bepaald niet best hebben behandeld. i Van onze redactie binnenland AMSTERDAM - „Ik zal U wel teleurstellen als ik zeg dat ik niet veel te vertellen heb. Uiter aard leiden drie weken op je rug liggen, sla pen, lezen, peinzen, eten, drinken en eigenlijk voornamelijk proberen in leven te blijven, niet tot een erg interessant verhaal. Wel een emo tionele tijd, maar niet gevarieerd." Dat staat in de schriftelijke verklaring die Freddie Heine ken en zijn chauffeur Ab Do derer gisteren hebben uitgege ven. De heren waren gisteren ook even voor fotografen en de tv beschikbaar. Bij de villa 'De Ark' van Heineken in Noord- wijk lieten de zichtbaar uitge laten, maar ook vermoeide slachtoffers van het ontvoe ringsdrama, zich zwijgend vereeuwigen. Een persconfe rentie werd niet gegeven; op het hoofdkantoor van de brou werij in Amsterdam lagen twee persoonlijke verklarin gen van Heineken en zijn chauffeur. De verhalen van de twee be vestigen de verhalen van de politie over de uitgesproken slechte omstandigheden waar in Heineken en Doderer drie weken vertoefden. Met name de ruimte waarin ze drie we ken gedrongen vertoefden was zeer slecht. „Geen enkel daglicht, behalve een klein gaatje in het plafond van on geveer een centimeter door snede. In de ruimte brandde een lampje dat 's avonds werd gedimd en de cellen waren zeer vochtig en koud. 's Ochtends kregen de ge vangen genomen concerndi recteur en zijn chauffeur vier boterhammen en 's avonds was er een warme maaltijd. Een maal per dag was er kof fie, water was er steeds en een enkele maal ook kregen ze frisdrank. Wasgelegenheid was er amper. In drie weken tijd kreeg Heineken eenmaal een emmer warm water, waarmee hij zich „zo goed en zo kwaad als dat ging" pro beerde te wassen. Heineken meldt dat hij met een kapot plastic vorkje zijn haren moest kammen. De gijzelaars waren gedurende de drie we ken gevangenschap voortdu rend geboeid, zodat hun bewe gingsvrijheid uiterst beperkt was. Heineken ontdekte pas na vier dagen dat ook zijn chauf feur gekidnapt was. Toen de ontvoerders hem op 9 novem ber een auto in sleurden had den ze hem een tik op zijn hoofd gegeven en het daarna geblindoekt, waardoor hij niets wist van de ontvoering van zijn chauffeur. Na vier dagen in zijn 'cel' kon Heineken op gegeven mo ment een glimp opvangen van zijn lotgenoot, die in de 'cel' te genover hem zat. Tegen het einde van de kidnapping mochten Heineken en zijn chauffeur enkele minuten per dag met elkaar praten. In hun verklaringen bena drukken beiden dat ze - in de onzekerheid - op de eerste plaats aan tijdspassering dachten. Heineken schrijft dat; „ik (ervan) ben uitgegaan: wie niets vraagt krijgt niets". Met behulp van een briefje - de ontvoerders spraken nim mer met de gevangenen of met elkaar - vroeg hij regelmatig om boeken, een sigaret of mijn leesbril. Boeken die hij kreeg waren streekromans in oude spelling. Op gegeven ogenblik (dat was maandag) vroegen de ont voerders wat de gevangenen wilden eten. Doderer zegt dat hij Chinees bestelde, maar die „was niet zo lekker als bij mijn vaste restaurant". Hen werd duidelijk gemaakt dat het losgeld was betaald. „Er komt dan enige hoop, maar de bevrijding bleef uit", schrijft Heineken. De dag later drong de politie de loods binnen en bevrijdde de mannen. Doderer hoorde iemand zeggen: „'verdomme, hier zit nog een luik.' Toen dacht ik, dit moet een overval- brigade zijn, want de bewa kers spraken niet of nauwe lijks. Alles ging daarna zo snel, dat je eigenlijk niets meer weet. Ik dacht wel: 'fijn dat er politie is'. Heineken is wat ingetogener over dat moment: „U kunt zich voorstellen dat de bevrijding als een zegen kwam". Heine ken en Doderer zeggen dat hun gezondheid goed is. „En Freddie Heineken leunt enigszins vermoeid op de schouder van de breeduit lachende Ab Doderer. De heren lieten zich gisteren enkele minuten fotograferen bij Heinekens villa in Noordwijk. Na de confrontatie met de pers steekt Heineken zijn duim in de lucht. Het is weer mooi geweest. - FOTO'S ANP ook de humor is er weer" schrijft Heineken. minimi Slechts goede kwaliteit van het viswater biedt garantie voor de toekomst Slechts een goede kwaliteit van het viswater kan in de toekomst een blijvende oplos sing bieden voor de vraag naar goed viswater. Lange tijd meende men binnen de sportvisserij verbetering van het viswater te moeten zoeken in kwantiteit. De hoeveelheid viswater werd bepalend geacht voor daadkracht, lees macht van sportvisserij-orga nisaties (vooral de NVVS) en clubs. Hoe groter hoe beter. Niets blijkt minder waar te zijn. Veel van dat grote vis water is ook door andere re creanten ontdekt. De tijd is voorbij dat sportvisserij het alleenrecht kon doen gelden op viswateren, als het dat recht al had... Hoe groter het viswater is, hoe groter de zorg ervoor. Neem de surf plankliefhebbers. Stormen derhand, iets anders is niet van toepassing, neemt men in wat van anderen was. Overi ge watergebruikers worden gehinderd, het mag allemaal best want een surfplanklief hebber hoeft zich natuurlijk geen rekenschap te geven van schade of overlast welke der den worden toegebracht. Re stricties op surfplankgebied bestaan er nauwelijks. Voor sportvissers wel. De vergun ningen staan er boordevol van. Ook de verplichte sport visakte maakt zichtbaar dat er met hengelen wat aan de knikker is. Het wordt steeds duidelij ker dat de sportvisserij alleen nimmer meer verantwoorde lijkheid kan dragen voor het wel en wee van de waterkwa liteit en de visstand. Heel wat factoren buiten de sportvisse rij als geen ander op voor de gevolgen van b.v. vervuiling, vernielingen langs de water kant, overbevissing door het met Rien van Nunen beroep. Keer op keer ook wordt bij bezwaren naar vo ren gebracht hoezeer sport vissers zelf een organisatie in het leven hebben geroepen (de O.V.B.) om de visstand tenminste enigszins op peil te houden. Milieufanaten ver tellen maar al te graag dat dat gebeurt om vissers vis te laten vangen die ze van te vo ren hebben uitgezet, zoiets als fazanten uitzetten om ze daarna neer te knallen. Men heeft er kennelijk geen idee van dat visstanden worden aangetast door van alles en iedereen. Een paar sportvis sers vissen geen deuk in wel ke visstand danook. Heel veel vissers samen vangen minder dan een fractie van alle vis bijelkaar. Beweerd wordt ook dat sportvissers in Nederland tesamen niet eens bijelkaar kunnen vangen hetgeen be roepsvissers op zee in een week ter veiling brengen, want sportvissers hebben de keus, vis meenemen of terug zetten. De meeste vis wordt teruggezet, al zijn er tekenen die erop wijzen dat vooral voorn en brasem beter niet kunnen worden teruggezet. Veel visstandbeheerders gaan er danook vanuit dat het beter is de viswateren die men heeft, nauwgezet te be heren." Uitbreiding van uis- waterareaal vergroot dikwijls problemen. Veel polders lig gen nu al (wanneer ze niet worden volgebouwd) te wachten op een geduchte baggerbeurt. Boeren willen graag met zwaar materiaal over het veen, het peil van de poldersloten wordt verlaagd. Verlanding is vaak sneller in gang gezet dan men denkt. Kwaliteit van viswater hangt samen met beheer. Heel vaak blijken belangen van clubs en bijvoorbeeld waterschappen ver uiteen te liggen. Men let eenvoudigweg niet op elkaar. Voorbeeld daarvan is het jaarlijks schouwen der sloten. Dat gebeurt op een tijdstip dat de meeste vissen (vooral snoek) een schuilplaats nodig hebben. Zonder zich reken schap te geven van de gebeur tenissen onderwater wordt de sloot en zo de hele polder ge schoond, waterpeil verlaagd met het oog op komend he melwater enz. Hele polders die toch al kwetsbaar zijn op het gebied van de zuurstof huishouding gaan zo van de ene dag op de andere naar de knoppen. Maait men bijvoor beeld in fasen, of maait men wat later (de natuur doet het namelijk in de herfst op een natuurlijke manier ook al) dan hebben de vissen die schuilplaats behoeven een kans. Toch zijn er verbeterin gen. Door vermindering van de industriële activiteit en het in werking treden van waterzuiveringen gaat de kwaliteit van het viswater soms met rasse schreden voor uit. Plaatselijk wel te ver staan en soms ook maar tijde lijk. Duidelijk is ook dat sportvisserij-organisatie al leen geen viswaterbeheer kunnen voeren zonder daar bij oog te hebben voor het toegenomen recreatief ge bruik van anderen. Viswater beheren is, een zaak van oog hebben voor de kwaliteit van het geheel, zowel in landsch appelijk opzicht als voor de diverse functies welke het water nu eenmaal heeft. Se*t s4neédote cutset (laan 5 744 Laten we hopen dat de Is raelis minder bijgelovig zijn dan andere volken want als ze even bijgelovig zijn of - onverhoopt - nog bijgelovi- ger dan is er negen septem ber van het jaar Onzes He ren 1983 voor hen een nieuw jaar begonnen (het jaar 5744) met een wel zeer angstaan jagend voorteken. Getallen worden in het Hebreeuws aangeduid in letters zoals dat ook de Romeinen deden in hun klassiek Latijn. Dat laatste hebt U allemaal op de lagere school al geleerd en U weet zich daarom wel te herinneren dat je 1983 in Romeinse cijfers weergeeft als MCMLXXXIII omdat M de aanduiding was voor 1000, C voor 100, L voor 50, X voor 10 en een ietje voor één. Nu kan door toeval bij het neerschrijven van een getal in letters ook een woord ont staan. Ik weet zo gauw geen beter voorbeeld te verzinnen dan 1009 dat in Romeinse cijfers MIX oplevert en het woordje mix betekende voor de soldaten van Julius Cae sar ook niet veel meer dan 'vermengd' hoewel de smeerlappen er misschien ook nog wel een verwijzing naar het werkwoord pissen micturire) uit gedistil leerd kunnen hebben. In het Hebreeuws kan op de zelfde wijze een woord ontstaan door het opschrijven van een getal met behulp van letters en dat is nu precies wat er gebeurd is met Nieuw Jaar in Israël. Zuiver toevallig („Laten we dat hopen" mompelen de bijgelovigen van Israël) ontstond het woord 'tasjmad' en dat is Hebreeuws voor Vernieti ging en/of Ondergang. Wie nog niet bijgelovig was zou het er van worden vertelt Stuart Simon voor de BBC. Ze hebben al genoeg aan hun hoofd daar om zich ook nog druk te maken over het toeval en ze zijn filosoof ge noeg om het niet te doen. Fi losofische berusting kom ik volop tegen in verzamelin gen Jiddische humor waar uit mijn favoriet nog steeds het verhaal is van Morde- chai en Yakov, die op een dag van 40 graden Celcius in de schaduw van het terras thee zaten te drinken, in vol komen zwijgen vanwege de verlammende hitte. Na een kwartiertje verbrak Morde- chai de stilte met de opmer king: Yakov, het leven is ge lijk een glas thee waarop Yakov een kwartier later reageerde met een lauw ver baasde vraag: „Hoe bedoel je; glas thee en Mordechai weer een kwartier later iet wat geprikkeld met: „Weisz Ich viel Ben ik filosoof 7" Jaren geleden kwam ik dit soort filosofie ook nog eens tegen bij Kurt Tucholski en ik heb zijn opmerking toen berijmd uit het Duits ver taald, als volgt: Trotzdem „Wees er maar trots op" zei de rabijn dat jullie al eeuwen lang jo den zijn, want zonder die trots blijf je tot je dood even zo vrolijk - of treurig - een jood Dus kun je maar beter (geen centje méér pijn) vanaf je geboorte er trots op zijn. p<VtK 0"7HM De FNV afd. Breda is het niet eens met de publicaties c.q. informatie van De Stem. Met 'klem' wordt geëist (an ders volgen er zeker rac- ties?) dat De Stem uitslui tend vakbondsgezinde pu blicaties uitbrengt. De ter reur van de vakbonden be gint steeds grimmiger vor men aan te nemen. Onlangs moest een zgn. dwarsliggen de voorzitter van de Abvo/ Kabo in West-Brabant de laan uit, nu moet de pers ge breideld worden. Met amper 2.000 vrijwillige en onvrij willige stakers een groot deel van de samenleving lamleggen en onnoemelijke schade aan onschuldigen en buitenstaanders aanbren gen. De Stem is, zoals alge meen bekend, een krant met linkse signatuur die alle aandacht en ruimte besteedt aan uitingen van klein tot groot links en welwillend benadert. De vakbond zou dus tevreden moeten zijn. Dat de koppen 'Ambtena- renfront kraakt' en 'Verzet tegen acties groeit' verwer pelijk zouden zijn is een gil ler. Het front kraakte inder daad en werd tijdelijk ge lijmd. Voor een ieder die zijn ogen en oren open heeft is het duidelijk dat het verzet tegen de acties toenam en reeds in tegenacties tot uiting kwam en komt. Het was dus werkelijkheid. Als kleine, tot op het bot uitge knepen, zelfstandige heb ik mijn kinderen geadviseerd een baan als ambtenaar te zoeken. Het is hen gelukkig gelukt en zij behoren nu tot de bestbetaalde categorie werknemers van Europa en de wereld, zoals onlangs door een internationale in stantie is vastgesteld. Voor mij mag de krant haar eigen - persoonlijke - mening blij ven geven, dat is het recht van iedere burger. De lezers zullen wel vaststellen hoe hij of zij erover denken en aan eigen praktische erva ring de informatie beoorde len. En nu maar hopen dat De Stem geen vakbonds krant wordt. Breda C. Geerts Ambtenaar met pensioen zijnde, toch maar even rea geren op de serie 'Tussen de regels'. Goed idee van uw redactie om deze als brochu re te herdrukken. Als lid van een vakbond en meer dere verenigingen, zie ik dat enkele leden bij een kleine opkomst - niemand is gek op vergaderen - eigenlijk de 'dienst' uitmaken. Hoewel ik óók de ideële motieven van de demonstranten kan on derschrijven, moet het ge zond verstand toch kunnen overheersen. Toch heb ik dikwijls het gevoel dat er door de regering dezelfde maatregelen tot bezuinigen worden getroffen als de toenmalige regering van Co- lijn in 1937/38 dat deed. Zo als ik reeds eerder aanhaal de, teveel wordt door 'enke len' geregeld, terwijl een grote zwijgende meerder heid zich niet laat zien of ho ren. Breda J.Ch. Snoek Ik onderschrij f het commen taar van de heer R. Roel- vink, zoals gedaan in uw krant van zaterdag 1.1., ge heel. Uw publicaties en re dactionele commentaren zijn m.i. inderdaad eenzijdig en u publiceert alleen datge ne dat in uw kraam te pas komt. Dit is een Telegraaf- beleid. U vaart momenteel een duidelijk subjectieve rechtse koers. Huij bergen J.V.M. van Koot Het verhaal van A. Kaman (samen op weg) over de fusie van Hervormden en Gere formeerden met aandacht gelezen. Daar wij zelf uit de ze kringen komen. Tot onze verbazing wordt in dit arti kel niet één keer de naam van de Heer genoemd; de Here Jezus Christus heeft zijn kerk(gemeente) gekocht met zijn bloed; Het bloed van het Lam Gods, voor de wereld geslacht. Openb. 5. Dan deze vraag; waar is de zichtbare kerk die Paulus noemt in 1. Corinte. 12. vers 12.3, die leeft uit Gods Geest, en niet georganiseerd wordt door mensen. Door Petrus gebouwd; Hand. 2. op zijn basis, vers 38.40. door men sen verscheurd. Petrus zegt ook; Hand. 4. vers 9.12. er is ons maar één naam gegeven waardoor wij behouden worden; Jezus Christus. Ik citeer de heer Kaman - or ganisatorische eenheid volledige éénwording-ge- hakketak-blokkades oprui men - we gaan (vooral) rus tig door vol vertrouwen. De Here Jezus is niet gekomen om kerken en godsdiensten te stichten, maar om in ge hoorzaamheid aan Zijn Va der, het volmaakte offer voor de gehele mensheid te I zijn; voor ieder die tot Hem lüfct*4* o*°^ 1*°° Li* komt; dit is wel de voor waarde. Het lichaam(ge- meente) van Jezus Christus is verdeeld in ongeveer tweehonderd kerken; het verscheurde lichaam van Christus, waar ieder over wil beschikken, met leer stukken, formulieren en dogma's; waar dan voor ons wordt geloofd. Zo als de ker ken met hun eigen leer, zeg gen en uitmaken hoe God moet zijn. Aangepast aan deze tijd; God moet met de tijd mee. God getuigd van Zijn Zoon-wie de Zoon heeft, heeft het leven, wie de Zoon van God niet heeft, heeft het leven niet. Als ge noemde, en ook de andere kerken het is met de God van de bijbel zouden probe ren; God, geopenbaard in Jezus Christus; dus Hij al leen; dan zouden alle kerk muren opgericht door men sen omvallen; en Jezus ge bed aan zijn Vader verhoord zijn; opdat alle één zijn, zo als wij één zijn Vader. Dan zou ook de wereld om ons heen geloven; in Jezus Christus, die als een rots in deze wereld van geweld en haat blijft staan. Gisteren en heden dezelfde, onveranderd tot in de eeuwigheid. Oosterhout H.J. Glasbergen Met dank aan P. Ravestein (Mariënburg 1) wil ook ik adhesie betuigen. Ik herken mezelf in het omschrevene en ook in de verwachting van de wachtenden. Alhoe wel? Ik lees bij P. Ravestein: 'Wie dit in 1983 nog niet be grijpt, is een eenzame stak ker'. Hier moest ik even stoppen, die mening deel ik niet. Zo ook niet wat pater Jansen schrijft in Mariën burg 2: 'Een of andere club, sdie duidelijk de wet van Christus niet serieus neemt'. Zoiets doet je pijn. De wet van Christus? Hij schreef toch met de vinger in het zand, toen Hem te oordelen gevraagd werd. Alles wat oordeelt, veroordeelt, con clusies trekt in negatieve zin over de ander, is nog niet he lemaal volgeling van Chris tus. Zag u vrijdagavond op de TV de ontwapenende lach - de glimlach - van onze bis schop Ernst? Het reflecteer de in mij naar de lachende paus (Joh. Paulus I, de paus van 33 dagen). Laten ook wij ons ontwapenend opstellen voor de Mariënburggroep, dat deze niet vleugellam wordt of de moed verliest. Breda H. v. Welle In de pers en over de televi sie vraagt de groep Mariën burg reacties op een schrij ven, waarin bezwaar wordt gemaakt tegen de wijze waarop naar hun mening de verworvenheden van de Ned. katholieke kerk onge daan worden gemaakt. Met de op drift geraakte en de nog steeds voortwoekerende geloofsafbraak dezer kerk voor ogen zouden de 43 on dertekenaars van dit schrij ven en al degenen, die adhe sie daaraan zouden willen betuigen, er goed aan doen kennis te nemen van en ern stig te overwegen de woor den, die de grote bekeerling kardinaal Newmann eens heeft gezegd: „Met kardi naal Bellarminus zeg ik: of de paus in zijn uitspraak nu feilbaar is of niet, in elk ge val moeten we hem gehoor zamen. Niets goeds kan uit ongehoorzaamheid komen. Mogen de feiten, waarop hij zich beroept en mogen zijn waarschuwingen alle ver keerd zijn, mogen zijn argu menten onder invloed van buiten ontstaan zijn, ja, mag hij misleid zijn, en mogen heerszucht en list, geweld dadigheid en wreedheid van de zijde van zijn raadgevers en medewerkers duidelij k aanwijsbaar zijn en hij toch een officiële uitspraak doet en klaarblijkelijk zijn gezag wil uitoefenen, dan spreekt hij zoals onze Heer (Jezus Christus) het hebben wil. Alle onvolmaaktheden en zonden die afzonderlijke personen (bij het tot stand komen van zo'n uitspraak) aan de dag hebben gelegd, worden door de Voorzienig heid gebruikt voor het doel dat onze Heer daarbij voor ogen staat (zoals ook het op treden van de goddelozen en de vijanden der kerk het plan van Gods Voorzienig heid dient). En daarom heb ben de woorden van de paus gelding, zegen begeleidt de gehoorzaamheid, terwijl op ongehoorzaamheid geen ze gen rusten kan". Leende F.C.M. Vogels Hou op met staken, dat is de vijand in de hand werken. Hoe meer herrie, hoe liever. Zijn jullie soms de kinderen van voor en na de Tweede Wereldoorlog vergeten? We hebben het hier goed. Wat willen jullie nu nog meer? Rijen Mevr. Den Exter-Goderie Zo heette de aflevering van Kijk Haar dinsdagavond 22 nov. op de TV. Ik ben ervan geschrokken zoals men daar over het moederschap denkt. Alsof het minderwaardig is om moeder te zijn en voor je eigen kinderen te zorgen. En daarvoor zul je jezelf wei eens weg moeten cijferen. Maar helaas hebben ze in deze uitzending daar nog nooit van gehoord, kreeg ik de indruk. Met 'n gemak brengen ze hun kind of kin deren naar een kinderdag verblijf. Omdat ze zelf zono dig in de maatschappij wil len blijven functioneren. En daar kun je geen kinderen bij gebruiken. Het kind is nog niet geboren of het wordt al ingeschreven. Wat moet er later van deze kin deren in de maatschappij worden? Moeder vindt dat ze recht heeft op werken buitenshuis, maar vraagt zich niet af of het kind (wat ze zelf op de wereld gezet heeft) niet het recht heeft om zijn moeder in de buurt te hebben voor alle liefde die het nodig heeft op zo'n jonge leeftijd. Deze uitzending liet puur egoisme zien: Ikke en de rest kan stikke. Ik ben zelf moeder van vier kinde ren en kan echt niet zeggen dat het alleen maar moede ren is waar ik de hele dag mee bezig ben. Je maakt de kinderen klaar voor de toe komst, hun toekomst en daar gaat het toch uiteinde lijk om. En dat alles in een gezellige sfeer, waar ze met hun problemen kunnen ko men in plaats van ergens anders uit te huilen. Ik ben er trots op moeder te mogen zijn! 'n Doodgewone huis vrouw dus. Etten-Leur D. Verhees-Philippeau Dat de kerk de evolutietheo rie van Darwin niet precies aanvaardt, kom, ik vind het betreurenswaardig, maar er zijn ergere dingen. Deze theorie is ook niet heilig en de bijbel is een erg goed boek. Als ik kennis heb ge nomen van de eigenwaan van Mulisch en Gijsen (Mar- nix) lees ik er graag een stukje uit. Dat sommige kardinalen in 1611 niet door Galilei's kijker durfden zien, omdat ze bang waren van hun geloof af te vallen, is slap maar menselijk gezien te verklaren. Dus het zij hen - met uitondering van de In quisitie - vergeven. Daarna heeft de kerk nog wel meer wetenschappers en theolo gen op een zijspoor geran geerd maar gelukkig had die kerk heiligen zoals Sint Franciscus en anderen die de kerk, althans de hoofdbe stuursleden ervan, de les la zen. 100 Jaar later kwam dan wel de correctie. Dat thans echter diezelfde kerk van al die markante figuren een karikatuur wil maken door 7.000 Spaanse priesters heilig te gaan verklaren, vind ik erg en een onver geeflijke blunder. Ik hoop dat de correctie nu plaats vindt en niet over honderd jaar. Breda Rinie Maas Ik verzoek u vriendelijk te willen plaatsen dat ik het Stern-commentaar inzake de ontvoering van de heren Heineken en Doderer (in de krant van donderdag 1-12- 83) zéér discriminerend van aard vind. Net of we ons - als mens - niet hadden moe ten schamen als de ontvoer ders van een andere natio naliteit geweest waren? Er spreekt verbazing uit over het Nederlanderschap van de ontvoerders. Op grond waarvan is die verbazing te rechtvaardigen? Doen Ne derlanders zoiets niet? (Maar wel: Ik ben Ne derlander, maar ik kan me goed voorstellen, dat menig niet-Nederlander zich door dit commentaar gekrenkt voelt. Breda Ton de Wilde Niet de doven, maar de se cretaris van de r.-k. doven- bond, Jan Klep, heeft het meest te lijden van- de PTT- acties, omdat hij zijn hobby, corresponderen, niet kan uitoefenen. Wij, de doven, raken niet in een isolement door de PTT-acties, zoals hij schreef. Wij hebben begrip voor de acties. De PTT-ers hebben jarenlang de Post ook bij slecht weer keurig op tijd bezorgd. Voor veel men sen zijn de PTT-acties ver velend en voor doven soms extra vervelend, want WJ kunnen niet telefoneren. Maar dat is dan ook alles. Zevenbergen Ton Geers NOOIT meer doen. niet meer op de mai afgelopen weken. W de Bredase actielei< Freijters en Michel volhouden dat de ambtenarenacties w enig succes hebben moeten ze tegelijk e ze met hun acties gr in de samenleving fc het harnas hebben f dat terwijl de houdi doorsnee-burger tei van ambtenaren toe overloopt van begri Op het moment, d; 'stuiptrekkend' op h lopen, blijken de tw ambtenaren-voorm niets van hun strijd te hebben verloren, botte afwijzing dooi van hun eisen, onda Afgelopen donderdag kwa van het kabinet. Na een den lend, 'gecremeerd'.In het mid Ko Door Anton Theuniss Vanaf 1977 (kabinet-Va komen van de overheidsd len zich de sluitpost van di Door het sterk gegroeide be roep van tal van maatschap pelijke groepen op een finan ciële bijdrage van de overheid is het tekort de laatste jaren dermate snel opgelopen, dat het een herstel van de econo mie in de weg staat. Tenmin ste, dat vindt het zittende ka binet. Het terugdringen van dat tekort ziet het duo Lub- bers-Ruding dan ook als de belangrijkste taak van het ka binet. En waar valt het meeste geld te halen?. Bij de ambte naren en uitkeringstrekkers. De aantasting van de rechtspositie van de ambtena ren is, zeggen Will Freijters en Michel Verhoeven, echt be gonnen in 1977, toen de specia le kinderbijslag-regeling voor ambtenaren werd afgeschaft en ze 'gelijk' werden behan deld als de werknemers in het vrije bedrijfsleven. De nieuwe regeling was stukken nadeli ger dan de oude. Het scheelde soms een paar honderd gul den. De ambtenaar stribbelde nauwelijks tegen. Het imago van de onkreukbare en ge zagsgetrouwe overheidsdie naar stond daar borg voor. Via het Bestek-beleid, waardoor het inkomen van de ambtenaar vergeleken met dat van de collega's in de vrije sec tor opnieuw extra werd 'ge- pakt', geraken we in 1981, toen voor de eerste keer het vakan tiegeld met een half procent werd gekort. Dat gebeurde via een loonmaatregel ook met de werknemers in de particuliere sector. De echte pijn komt dan ook een jaar later, als de kor ting voor ambtenaren wordt verlengd, maar die in de parti culiere sector niet. Weg gelijke behandeling. Grote klap Tot 1983 hebben de ambte naren vergeleken met werkers jn het vrije bedrijfsleven ze- 10 procent ingeleverd, zeg gen Freijters en Verhoeven. En dat gepikt, hoewel het verzet van de meest militante ambtenarenbond, de Abva/ f^abo, onder leiding van Jan 'Aman, enige indruk maakt. Maar de grote klap moet Vtm"0g vallen. Als CDA en VD het in record-tijd eens worden over een regeer-ak- Hom? w°rdt al enigszins dui- Ujk wat de ambtenaren de u°"]5nde jaren boven het ofd hangt. In troonrede en mij oenennota staat het voor am 6erst zwart op wit: de mbtenaren moeten tot 1987 v 'aar gemiddeld 3,5 procent n hun bruto loon inleveren PUiscompensatie van middeld 2,5 procent. de Tweede Kamer verzet tepo a'!een de Imkse oppositie Vvr? voornemen. CDA en me dle in het verleden de hpifi? ambtenaren als kiezers dat u, gerecruteerd, zegenen vne eleid van Lubbers on- oorwaardeüjk, al valt hier en amht Wel de opmerking, dat ambtenarenbaas minister wèl daarover natuurlijk cent m,8t de vier ambtenaren- vales moet gaan praten. C

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1983 | | pagina 4