Kort vergaderen om lang na te kunnen blijven 1 s LOFTROMPET Geen buurman binnen als Marie in bad zit Sneu voor Tjeu Bloemenwater niet giftig Mist rond raad Hard werken voor maar één salaris üfl In deze Gids- Weekend: VAN ZEELAND Twee tuitjes een raadsel .ZATERDAG 3 DECEMBER 1983 PAGINA ZEELAND 5. HOE AARDENBURG DE BEGROTING NIET BEHANDELDE... w tM gm. VERKEERSINSPECTIE VERHUIST: «ars -n ■-V 1 w Q..CQ..CQ..V Radio met het scheepvaartberich uur: Hoek van 1 Steenban Wandelaar..lood gestaakt voor alU Vlissing en-rede. vooralle schep weerbericht v Hollandse kust.de zuid-west 9 tot schepen op Vlissv wordt dringend ge een uitkijk sta houden...einde scheepvaartb( Vlissingen Rad T6 UITERST MERKWAAR DIG ging het afgelopen dinsdag toch weer toe tij dens de maandelijkse bij eenkomst van de Aarden- burgse gemeenteraad. Eigenlijk betrof het de offi ciële begrotings-vergade- ring, maar wat er die avond ook aan de orde kwam, de begroting in elk geval niet. In eerste instantie moet *at toch wel de bedoeling zijn geweest, want het punt •Vaststelling begroting 1984' prijkte prominent op de agenda, gevolgd door zo'n twaalf andere onderwerpen van - bestuurlijk gezien - heel wat minder importan tie. Maar zie, de vergadering was nog slechts luttele mi nuten oud of burgemeester W. Lockefeer liet weten dat hem „verzoeken hadden be reikt om er geen latertje van te maken". Een begrijpelijke opmerking, zeker in een ge meenteraad die het gruwe lijke instituut der algemene beschouwingen nog altijd niet heeft afgeschaft en die daarbij ook nog eens diverse leden telt die maar niet ge noeg kunnen krijgen van hun eigen stemgeluid. Daarna werd het echter heel wat minder begrijpe lijk. Via de welbekende 6-5 meerderheid kreeg de be groting plotseling het aller laatste plaatsje op de agenda toebedeeld. En, zo waar schuwde Lockefeer, de be handeling zou pas plaats vinden als de rest van de on derwerpen vóór half 11 was afgewerkt. Een vreemd tijd stip. Er zijn nogal wat raden waar de limiet middernacht is, maar half 11 is, zeker voor een begrotingsvergade ring, toch wel een zeer vroeg sluitingsuur. Nooit eerder Vreemd ook, omdat B en W van te voren natuurlijk wel wisten dat er vrij lang vergaderd zou moeten wor den. Gebruikelijk is dan ook om bij zulkegelegenheden al op voorhand de klus over twee sessies te spreiden of anders een uurtje vroeger dan gewoonlijk te beginnen. En ook al vreemd omdat er in Aardenburg nog nooit eerder een uur is vastge steld, waarop de raadsver gadering moest zijn beëin digd. Daarna verliep alles vol gens het klaarblijkelijke plan. Iets over half elf wa ren de andere agendapunten afgewerkt, zodat er geen tijd meer overbleef voor de be groting. Nog wel voor de rondvraag en daarin scoorde deze keer de anders zo zwijgzame Arnold Schep pers (Lijst Standaert). „Ver gaderen mag deze keer blijkbaar geen latertje wor den", aldus Scheppers. „Het nablijven van een aantal raadsleden dan hopelijk ook niet". Een ijdele hoop overi gens, want enkele uren later brandden de lichten in de Aardenburgse burgerzaal nog steeds. CDA boos? Blijft over de vraag waar om die begroting (komt 'er gens in december' weer in de raad) met alle geweld niet behandeld mocht worden. Wellicht dat B en W en de raadsmeerderheid het niet zo'n goed idee vonden om in deze voor burgemeester Lockefeer zo moeilijke tij den de oppositie alle ruimte te geven om via algemene beschouwingen nog eens ex tra uit te halen. Of mis schien wilde het college best en was het enkel het CDA dat even uit de regerings boot was gestapt. Uit woede, omdat fractievoorzitter Adrie van der Bliek als gro te redder van het Ydewalle- plan volledig in de schaduw had moeten blijven, terwijl B en W met de eer gingen strijken. Hoe het ook zij, de manier waarop het spel werd ge speeld was weer als van ouds: slinks, niet recht door zee en een onfrisse smaak nalatend. C.M. Vf .31 t: a9£SN I - ft.-1 '•v-- c - ^3buhbbbjS 3É SAS PROMOTION bestaat tien jaar en blaast zelf de loftrompet over alle goede werken. Het tafereel in het Sasse stadhuis is te danken aan burgemeester Dusar- duyn, die bij een ontvangst van de jubilerende club even de haat-liefde ver houding tussen gemeente en stichting vergat. Hij sprak niet alleen lo vende woorden aan het adres van Sas Promotion, maar overhandigde de be stuursleden ook een trom petje om over zichzelf lof te blazen) En ze heten zich niet onbetuigd. Van links naar rechts: Radboud van Tol, Jeaninne Troch, Sand ra Torbijn, Joke de Co- ninck, Anneke Dusarduyn, Theo Mattheeuws en Jan Sanderse. „ER IS SOMS een zekere ge latenheid. De Zeeuw is ge zagsgetrouw. Hij zal niet gauw zeggen dat Den Haag zijn gezin kapot maakt, maar hij is het er toch niet mee eens". „Er zijn mensen die het hele proces niet hebben kun- VAKBONDSBESTUUR DERS leiden deze dagen een druk bestaan. Trou wens het hele jaar al. Het oproer kraait. En wie be ter dan de vakbondsman kan dit doen aanzwellen of in de kiem smoren. FN V-districtsbestuur der Tjeu Strous heeft er zijn handen vol aan. Net als Sinterklaas trekt hij kriskras door het land, met dat verschil dat hij geen cadeautjes brengt. Zijn boodschap is meestal droevig. Tot overmaat van ramp is de districtsbe stuurder er ook nog al leen voor komen te staan, omdat de bond het ook al moeilijk heeft de eindjes aan elkaar te knopen. Tjeu werd deze week in Sas van Gent ver wacht waar hij de aan dacht wilde vestigen op de problemen van de grensarbeiders. Hij kwam te laat, maar zou de laatste zijn om daar een smoes voor te verzin nen. Tjeu moest nog tan ken en had daardoor de pont gemist. Zijn gehoor nam hem dat niet kwa lijk en spitste, net als on ze correspondent, ver wachtingsvol de oren wat de vakbondsman dit keer allemaal te vertellen had. Tjeu putte merkwaar dig genoeg uit dezelfde speech die hij op 27 okto ber voor de FNV in Sas van Gent hield. De grens arbeiders hebben het ten slotte in december nog net zo moeilijk als in ok tober moet Tjeu gedacht hebben en lepelde het zelfde verhaal op. We vergeven het hem. Maar wat we ons zelf niet vergeven is dat wij zijn verhaal wederom als nieuws brachten. nen verwerken. Die zijn door de hoeven gegaan. Het ziekteverzuim is hoog op de ze stek". Sombere geluiden van het Middelburgse Hofplein, waar in een voormalige bierbrouwerij de rijksver keersinspectie Zeeland ze telt. Profiel, het maandelijks verschijnende personeelsor gaan van Verkeer en Water staat, peilde er de mening van verkeersinspecteurs en administratief personeel over de op handen zijnde verhuizing naar Breda. De dienst reorganiseert, de ver huizing naar het Westbra bantse is daarvan een ge volg. Leed voor de betrokke nen, want voor een dagelijk se pendel ligt Breda te ver af. Wat betekent het voor een honkvaste, degelijke protes tantse Zeeuw, net zo met zijn geboortegrond ver groeid als een knotwild langs de waterkant, om naar het lichtzinnige, katholieke Breda te worden overge plant? „Ik geloof dat Bra banders meer bij elkaar ko men, terwijl de Zeeuw meer op zichzelf is. Wij houden er niet van dat de buurman steeds over de vloer komt om even een pak suiker te lenen als Marie in bad zit", zegt het hoofd algemene za ken van het oude district Zeeland Paul van Waes- berghe. „Zeker Walcheren, maar ook delen van Zeeuwsch-Vlaanderen zijn orthodox-protestant. Een deel van hen voelt zich niet geroepen om naar het ka tholieke Brabant te gaan. Je kunt niet zeggen dat ze een kruistocht tegen Brabant voeren, maar de afwijzende stemming proef je toch wel", vult bedrijfsmaatschappe lijk werker Marius de Petter De rijksverkeersinspec- teurs en hun helpers komen overigens niet echt in op stand, zegt De Petter die er al heel wat op zijn spreek uur heeft gehad. Op hun werk zien ze de noodzaak van de reorganisatie in, maar het thuisfront wil dat wel eens minder inzien. „Op kantoor moeten ze meeden ken, maar als ze thuiskomen krijgen ze bij wijze van spreken een pan soep over hun hoofd. Dat veroorzaakt grote geestelijke proble men". Wanneer de reorganisatie precies zijn beslag zal krij gen is nog niet duidelijk, ook niet of veel inspecties uit de oude districten zich ertegen zullen verzetten. Als dat ge beurt is volgens inspecteur Theo Luyks de kans groot dat nog meer werk bij het directoraat-generaal in Den Haag wordt geconcentreerd. De Zeeuwen zijn dan nog verder van huis. EEN FLES wijn voor wie het raadsel oplost. Wie kan de hierbij afgebeelde schenkkan met twee tuitjes thuisbrengen? De overname van een inboedeltje uit het Belgische Sinaai bracht an tiekhandelaar Cees Kalis uit Axel deze week in het bezit van het curieuze gebruiks voorwerp. Op z'n speurtochten naar antiek heeft hij al heel wat gezien. Maar hier moesten Kalis en enkele collega-ken ners toegeven dat ze nog niet alles kennen. Een maatbeker voor graan of vloeistof, een drinkbeker voor twee perso- - foto de stem cor j de boer nen of voor buitenaardse wezens? 'Geen flauw idee' zegt Kalis, die wel durft te stellen dat het voorwerp van rond de eeuwwisseling da teert. De raadselachtige beker staat nu voor iedereen te kijk in zijn winkel aan de Axelse Noordstraat. Voor de identificatie heeft Cees Ka lis een fles wijn, compleet met glazen uitgeloofd. TWINTIG JAAR werd ze vorige week. Hartelijke fe licitaties gingen vergezeld van een forse tuil bloemen. Bij de bloemen het bekende zakje Chrysal (om de bloe men mooi te houden). Het witte poeder ging in een le ge Spafles, water erbij en vervolgens de kleine vaas gevuld. Er bleef 'bloemen water' over. „Kun je volgende keer bijvullen. Maar zet de fles goed weg want vanavond krijg je visite en en je moet voorkomen dat je je ver gist". De fles kreeg een plaatsje naast het bureau van onze studente, die met een zus je/medestudente een kamer bewoont. De fuif ging voor bij zonder nare gevolgen. Woensdag na de lessen kwam de studente moe en dorstig thuis. De Spafles - die naast het bureau stond - werd leeggeschonken in een glas en: hupsakee, dorst gelest. Edoch, de nasmaak van het water was vreemd. In een flits ging het door haar heen: „Zet de fles goed weg, dan voorkom je ver gissingen". Het zusje snel geroepen. „Rij me onmiddellijk naar een dokter, ik ga dood". Pa niek alom. Artsen niet thuis. Ten einde raad maar naar moeder gebeld. Wat moeten we doen? Moeder zegt: „Bel straks terug, ik informeer even". Huisarts gebeld, niet thuis. Andere deskundigen, toe vallig op de werkplek van moeder aanwezig, inge schakeld. Daaronder apo theker, man die alles weet van geneesmiddelen, ver giften en meer van dat che mische spul. Dochter/zusje belt weer: eerste advies is zoveel mo gelijk water drinken. Maag moet worden doorgespoeld. Even later telefoontje van apotheker: Chrysal is niet giftig, misschien krijgt ze wat maagkrampen, maar 't is niet gevaarlijk. Dochter/zusje belt weer. Haalt opgelucht adem als ze hoort dat bloemenwater niet giftig is. „Ze heeft enorm veel water gedron ken, d'r broek kan niet meer dicht. Ligt nu op bed". Assistente van plaatselij ke huisarts belt terug. „Moet dokter nog opgeroe pen worden?". Nee, niet meer nodig. Hoe oud is uw dochtertje?. Moeder is even stil en zegt dan zachtjes: Twintig. 's Avonds belt het 'bloe menmeisje' zelf. Alles is in orde. Zegt vader: „Waarom moet ze Chrysal drinken? Ze is toch mooi genoeg?" foto de stem oor j de boer „ALS WE zo gaan redene ren, kunnen we hier niets meer zeggen". De spijker op de kop geslagen door een lid van de Zeeuwse raad voor de arbeidsmarkt, die kortge leden vergaderde in Terneu- zen. Het was een van de wei nige treffende opmerkingen. Het noteren waard. De raad besprak dan wel een belangrijk stuk als de sociaal-economische be leidsnota van de provincie, maar vond daarin geen in spiratie tot sprankelende betogen. Veel verder dan 'een dermate moeilijk han teerbaar stuk problematiek' en 'aandachtsvelden die je verder kunt invullen' kwam het gezelschap niet. Werkgevers en werkne mers zitten in de raad voor de arbeidsmarkt samen rond de tafel. Als die partij en het op een akkoordje gooien kan dat alleen maar leiden tot een nietszeggende grijze brei. 'Ik zou het in een onderbouwing met betrek king tot het sociaal cultureel werk niet als een lacune willen zien'. Dat kaliber dus. Hoewel ze weinig te ver tellen hadden, deden de le den daar wel lang over. Zo lang dat het de voorzitter, burgemeester Wolters van Middelburg, begon te ver ontrusten. Vanuit de bur gerzaal van het Terneuzense stadhuis had het gezelschap een machtig uitzicht op stad en Schelde. Wolters zag wat laaghan gende bewolking boven de rivier aan voor opkomende mist en vreesde het ergste: dat hij vast zou komen te zitten op Zeeuwsvlaamse bodem. Die ramp wilde hij voorkomen door de leden te manen tot zakelijke en korte verhalen. In de vergaderzaal echter werd de 'mist' steeds dikker. De discussie spitste zich toe op de vraag of iets 'op korte termijn' of 'te gelegener tijd' zou moeten gebeuren. De raad besloot uiteindelijk om de tijdsaanduiding maar he lemaal weg te laten. Op de Schelde bleef het voor de PSD helder genoeg om Wolters cs nog dezelfde dag netjes weer aan de over kant af te zetten. JJ V. CiMI; i m Jopie Boogerd:.vergoedingen tot redelijke propor ties terugbrengen.- foto de stem corj de boer bruikten voor allerlei bijba nen. Het is ook nog niet zo lang geleden, dat sommigen in Nederland allerlei func ties wisten te combineren wist ze riog. Dat schijnt nu allemaal achter de rug te zijn. „D'66- ers hebben er in het verle den veel aan gedaan om goedbetaalde dubbelfuncties tegen te gaan en om vergoe dingen tot redelijke propor ties terug te brengen". JoP1® is er heilig van overtuigd da dat ook in Europa kan. Deels is dat ook al bereikt. „Want zei Jopie, „ook nu zijn veie Nederlandse europarlemen tariërs hardwerkende men sen met één salaris". Maar één salaris. Van te gen de honderdduizend gu den. D'66 STATENLID Jopie Boogerd, kandidaat voor het Europees Parlement, vindt dat Nederland nog steeds een verkeerd beeld heeft van dit internationale or gaan. „Als ik met burgers praat is de eerste reactie: wat moet je nu in vredes naam in dat Europees Parle ment gaan doen en wat zoek je bij dat stelletje uitvreters, goedlevers en voor zichzelf zorgende parlementariërs? Al met al een beeldvorming van dat Europees parlement die niet rooskleurig is. Een beeld trouwens ook dat niet waar is", zei Jopie deze week in Heinkenszand. Ze gaf wel toe dat er in het verleden zowel door links als rechts geprofiteerd is. „Het is nog niet zo lang gele den, dat sommige leden van GS van Zeeland de dienst auto van de provincie ge- Eindredactie: Jan Jansen en Frank Dey Door Pt Het is zone Een zuidwet land binnei Willem Mu meet stoten op de watei gen slaat naar 145 ki ook 12. Acht en de panr Niet iederi slaapt. Op de rede v schepen aan hp los, schepen ra radio klinken soms onverstaj tig, gespannen i Steeds terugke zakelijke stem; Radio, orde bev ken op een ma diokamer van Vlissingen: ru nachtje West voor zover aam in koppen kofi mensen is er geconcentreerd uurtje Vlissinj kracht twaalf. Een opgewon baar Russisch niet goed daar i Weer een anc Asia, sleepboo man Asia, land....very sorr moeten naar on is aan het drift alleen kunt sorry'. De Starman Asi drijven. 'Seven August....Vlissir please'. Het klir ven August, eet stem van VI is: 'Seven August, over?'. De Rus: heeft mijn boef boord'. 'Starman Asia...sleepboot gen kapitein nodig? 'Fighter, moet een sleep we komen er dii direct aan, over current van Zwitserland, de van redding-ei andere slepers ter op de rede, buit. 'Soviet ship '1 gen Radio'. Het Rus antwoordt meer dan een 'Waldiski 107..e u toe, over....'ok naar me toe'... 'dat schip heeft De reactie van c nieuw zakelijk: geen machines'. Op dat mom< Rus weer in de 1 dio..Vlissingen weer een aanv schip....' Het droj 1= ring met hetzelf

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1983 | | pagina 20