JDEST]
Cyprus op weg naar
„Libanese" oplossing
BUITENLANDER
IN KOU GEZET
Akkoord op EG-top iLansink t
niet waarschijnlijk Iminister
even.
UITBLAZEN
Duitse vredesbeweging is verdeeld over koers
Hilversums
gekeuvel
Behandelii
I sfet32()1'ï houdt het op tenmin-
ACHTERGROND
Krachtmeting
Deling
Niet positief
Roerig
Koffie
Projecten, waar mensen hun
spaarpot voor omkeerden, gestopt
Niet alleen
Beroepschrift
Van 1976
Basisregeling
I ARNHEM - ..Wat kunt U nou
I 0p verdedigen aan die cliën-
I T.n van U? Ze moeten ze hele-
Imaal niet arresteren, ze moe-
ljjn ze gewoon op de vlucht
I Dat soort opmerkingen is
I volgens de advocate een illu-
I stratie van de negatieve sfeer,
I jje er heerst tegenover gedeti-
I „eerden. In het Arnhemse po-
I jjtiebureau heeft de advocate
I dat soort opmerkingen niet
gehoord, maar de behandeling
Doorbraak
Kamer: tandheelkun
den HAAG - Het CDA-ka
geweken voor de druk die':
wijs) op hem heeft uitgeoef
gepleit wordt voor het hanr
opleiding in Utrecht, in te ti
Er gebeuren weer rare
dingen.
Ik lees dat de Sov
jet-Unie in de zogenaam
de Golfoorlog de zijde van
Irak heeft gekozen. Daar
mee zijn de Fransen - die
onlangs de Irakezen van
Super Etendards voorza
gen - en de Russen in die kwes
tie bondgenoten. Ook werd de
ze week bekend dat de Russen
Yassar Arafat wapens hebben
gegeven. Ook Saoedi Arabië
steunt Arafat. Dus in dié kwes
tie zijn de Russen nu de bond
genoten van de Saoedi's. De
Fransen en de Saoedi's zijn op
hun beurt bondgenoten van de
Amerikanen. Kun je nu zover
gaan te zeggen dat de Russen
en Amerikanen, indirect na
tuurlijk, ook bondgenoten zijn,
althans wat betreft de oorlog
tussen Irak en Iran en de strijd
van de Arafat-PLO tegen de
Syriërs? Waarschijnlijk niet.
De internationale politiek is
soms zo helder als koffiedik.
Ook de voorstellen die Russen
en Amerikanen elkaar om de
haverklap doen met betrekking
tot de kernwapenvermindering
zijn voor een gewoon mens niet
te volgen. Noortje Oostveen
van het NOS-journaal deed
maandagavond overigens vre
selijk haar best de kijkers ervan
te doordringen dat er met het
jongste Amerikaanse voorstel
iets goed fout zat. „De Russi
sche wapens in Azië zijn erbij
inbegrepen, maar de Franse en
Britse kernwapens vallen er
buiten", zo ongeveer veegde
Noortje de appels en peren bij
elkaar. Daardoor leek de snelle
afwijzing van het Amerikaanse
voorstel door het persbureau
Tass, waarvan Noortje ook nog
melding maakte, voor de kijker
niet alleen logisch maar ook
nog terecht. Die perfide Ameri
kanen toch!
WOENSDAG 16 NOVEMBER 1983
T5
WIM KOCK
mogens hebben verdiend met
het presenteren van tv-nieuws,
maar wat zou ik willen dat 'die
van ons' weer hun gewone, neu
trale nieuwsstemmen gingen
gebruiken.
Dat is een beetje deftig mis
schien, maar er mag best wat
gezag afstralen van zo'n stem.
Het moet per slot vgn rekening
niet zo gemoedelijk worden dat
het naar het gevoel van de kij
ker nog nauwelijks iets uit
maakt of Fred Emmer van het
NOS-journaal iets meedeelt
danwel de buurman van de
overkant, die even is komen
binnenlopen om de looplamp
te lenen.
Is dat echter tot hiertoe nog
een kwestie van smaakeen an
der argument om te kappen
met het gekeuvel is toch weer
die veel nagestreefde duidelijk
heid. Ik moet toegeven dat
Fred Emmer het kunstje van
gemoedelijk en toch duidelijk
nieuwslezen redelijk goed ver
staat. Joop van Zijl echter is,
zoals gezegd, af en toe nauwe
lijks te volgen. Zijn intonatie
klopt van geen kanten en ook
vallen de pauzes, die bij spreek
taal de punten en komma's ver
vangen, regelmatig verkeerd.
Het journaal hoort een
plechtanker te zijn in de dage
lijkse nieuwsstroom, een toets
steen voor elke burger - links,
rechts of in het midden - waar
mee hij alle overige informatie
die hij te consumeren krijgt of
neemt kan vergelijken. Feiten,
niets dan de feiten, gepresen
teerd op neutrale toon en in
klare taal.
Koppen
Noortje zal haar sterk ge
kleurd klinkende formulering
wel niet met boos opzet zo heb
ben gekozen. Het is denk een
gevolg van de pogingen bij het
journaal om duidelijk te zijn
voor de gewone man. Fredje
Emmer is daar de grote kam
pioen van. Gezellig keuvelt hij
het nieuws aan mekaar. Als
oom Fred het zegt is het opeens
allemaal heel wat minder alar
merend dan het een uur gele
den nog leek toen je hetzelfde
nieuws zag samengevat in de
koppen van het avondblad.
Het NOS-journaal lijkt te
genwoordig dikwijls een praatje
bij de haard. Vooral wanneer
Fred of Noortje het nieuws
voorleest. Joop van Zijl, sinds
kort weer terug bij het journaal,
doet er ook van harte aan mee.
Hij heeft er echter nog wat
moeite mee. Zijn pauzes vallen
verkeerd. Soms ontdekt hij in
zijn tekst, blijkbaar onver
wacht, een punt. Zijn intonatie
is dan echter nog bezig met de
opmars naar een climax die bij
een veel langere zin hoort. Op
die manier eindigen veel van
zijn zinnetjes op een ongewone
toon en is hij moeilijk te vol
gen. Af en toe mist hij een punt
of een komma, zoals vorige
week toen absoluut niet duide
lijk was of de staking die hij
aankondigde de spoorwegen in
het oosten gold of het streek
vervoer in Brabant
Nieuwsstem
Fred met zijn kleurige
kleertjes, Noortje met haar
nuchtere Hollandse 'aan mijn
lijf geen polonaise'-blik en Joop
met zijn vriendelijke, volkse
kop. Ik zou ze niet willen ruilen
voor de rubberen Walter Con-
krite of de plastic mamapop
Angela Ripon die in respectie
velijk de Verenigde Staten en
het Verenigd Koninkrijk ver-
1111111111 i 11111111111111h 11111111111111 j i 111 Iii 111I11111111111111111 j 111 i 11111111 i 11111111111II1111111111111 fF
Democratisch
De gemoedelijke aanpak
lijkt wel erg democratisch,
maar in de praktijk biedt het
gekeuvel de kijker/luisteraar te
veel kansen op te pikken wat
van zijn gading is, de rest te ne
geren en zodoende de feiten
naar zijn eigen wensen en
ideeën te schikken.
Daar is op zich niets tegen,
tenzij het NOS-journaal de
door iedereen vertrouwde en
gerespecteerde bron van nieuws
wil blijven.
Het nieuws is van zichzelf al
ingewikkeld genoeg. Het zou
daarom gepresenteerd moeten
worden in een vertrouwd, her
kenbaar jargon dat de luiste
raar als het ware in staat stelt te
anticiperen op wat er gezegd
gaat worden. Het soort taal dat
de BBC zelfs verstaandbaar
heeft gemaakt voor mensen die
nauwelijks Engels kennen. Bij
Joop en Noortje heb je er vaak
geen flauw idee van wat er na
de eerstvolgende spreekpauze
zal volgen. De luisteraar wordt
te veel afgeleid door de persoon
van de nieuwslezer en moet zo
veel moeite doen om gewoon te
volgen wat er wordt gezégd da-
t'ie nog nauwelijks opneemt
waar het over gaat.
Nou ja, behalve bij Noortje
op maandagavond. Over arme
Russen en perfide Amerika-
..nen Maar dat zal per onge
luk geweest zijn.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H M. Brader.
Hoofdredactie: L Lei|endekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda
Postadres: Postbus 3229. 4800 MB Breda
076-236911 Telex 54176
Centrale redactie Breda
Nieuwsdienst 076-236883
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, ©01640-36850.
Breda, Nwe Ginnekenstraat 41©076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, ©01608-21550.
Goes, Klokstraat 1 ©01100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, ©01140-13751
Oasterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, ©01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5. 01184-19910
Abonnementen:
20,49 per maand, 61,15 per kwartaal of 238,00 per jaar.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor
Centrale melding (ook op zaterdag) 076-236888
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8 30-17 00 uur):
Informatie grote advertenties 076-236881
't Kleintje 076-236882
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21 30 uur ©076-236394/236911
Rflnkrplfltipc
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek 101053738
Door Pieter Eggen
DE parlementaire 'coup', die de Turkse gemeenschap op Cyprus gisteren heeft gepleegd, is
niet bepaald uit de lucht komen vallen.
De scherpe tegenstellin
gen die de eilandbevolking
al ruim negen jaar verdelen,
bereikten deze zomer een
nieuwe climax. Toen pro
beerde de Grieks-Cyprioti
sche president Spyros Ky-
prianou een beslissing te
forceren in de jaren voorts
lepende onderhandelingen
over de toekomst van het
eiland.
Met stilzwij gende steun
wist Athene een resolutie in
de Algemene Vergadering
van de Verenigde Naties te
laten aannemen, waarin „al
le buitenlandse troepen" op
geroepen werden hun aan
wezigheid op het eiland te
beëindigen. Hoewel dat
woordje 'alle' natuurlijk ook
op de VN-vredesmacht
sloeg, was het duidelijk dat
in de eerste plaats de Turkse
troepenmacht van 25.000
man bedoeld werd.
Met de aanvaarding van
de resolutie dreigde de (mili
taire) band tussen Ankara
en de Turks-Cypriotische
gemeenschap te worden
doorgesneden.
Wat de Turks-Cyprioten
van Rauf Denktash vooral
dwars zat was, dat zij n poli
tieke groepering niet gekend
was in het Griekse initiatief
en ook geen kans had gekre
gen in de VN enige druk uit
te oefenen op het stemge
drag.
Gevolg van de diploma
tieke overwinning van de
Grieks-Cypriotische ge
meenschap was dat Denk
tash zijn medewerking aan
de verzoeningsconferentie
ogenblikkelijk staakte. De
formele vorming van een
eigen Turks-Cypriotische
staat op het eiland, waartoe
gisteren is besloten, was het
logische vervolg op de nieu
we escalatie. Bovendien had
Denktash in 1975 al de auto
nomie over het noordelijke
(door Turkije overheerste)
gebied uitgeroepen.
Cyprus is de laatste vijftig
jaar niet anders geweest dan
de plaats waar Turkije en
Griekenland hun regionale
krachtmeting steeds hebben
uitgevochten. De Grieks en
Turkse gemeenschappen op
het eiland leefden altijd min
of meer langs elkaar, daar
bij scherp in de gaten ge
houden door de Engelse
overheersers. Toen die hun
koloniale heerschappij over
Cyprus in 1960 beëindigden
(op een aantal militaire ba
ses na) werd een regering
geïnstalleerd die in hoofd
zaak op de Grieks-Cyprio
ten (veruit in de meerder
heid met ongeveer 80% van
de bevolking) steunde.
In de handen van de
eigenzinnige en machtige
aartsbisschop Makarios be
vocht Cyprus zich een grote
re onafhankelijkheid van
Griekenland en Turkije,
probeerde het zich ook los
van de nabije Arabische we
reld te ontwikkelen en ten
deerde het naar een koers
waarmee ook de confronta
tie tussen Oost en West - in
het zo belangrijke oostelijke
deel van de Middellandse
Zee - buiten de deur gehou
den kon worden. Makarios'
pogingen bleven beperkt
door de nog immer belang
rijke Engelse aanwezigheid
en de druk van met name
Griekenland. De kolonels
junta in Athene streefde in
de late jaren zestig en begin
zeventig steeds nadrukkelij
ker naar 'enosis' (eenwor
ding met Griekenland).
De in hun ogen te eigenge
reide Makarios moest in 1974
het veld ruimen toen de
Grieken hun militaire
macht op het eiland (zo'n 650
soldaten) een coup lieten
uitvoeren.
In een reactie daarop
greep ook Ankara naar het
militaire wapen. Met een
grote troepenmacht - en on
der verwijzing naar de be
nauwde positie waarin de
Turkse gemeenschap zich
zou bevinden - landden
25.000 Turkse militairen op
het eiland. De bezettings
operatie leverde aanzienlij
ke 'terreinwinst' op. De Tur
ken namen veertig procent
van Cyprus in, organiseer
den een ware terreur en lie
ten de rond 150.000 Turks-
Cyprioten naar het noorde
lijke deel van het eiland
'emigreren'.
_Na de bloedige ingreep
van 1974 werd een bestands
lijn vastgesteld, die sinds die
tijd nauwlettend in de gaten
wordt gehouden door een
VN -vredesmacht.
Bestuurlijk vond de de
ling van het land ook zijn
beslag in een volledig ge
scheiden Grieks- en Turks-
Cypriotisch gezag. Verkie
zingen in 1977 brachten Spy
ros Kyprianou, de voormali
ge secretaris van Makarios,
het presidentsschap. Hij
heeft vanaf die datum steeds
geprobeerd de lijn van zijn
leermeester te volgen door
zijn gezag een minder
Grieks en meer Cypriotisch
gezicht te geven.
Daarbij heeft hij zich
steeds bediend van een poli
tiek van laveren tussen de
partijen, overigens zonder er
in te slagen de diepe me
ningsverschillen en het
wantrouwen ook maar enig
moment echt weg te nemen.
De verzoeningsconferentie,
die onder leiding van de VN,
nu al acht jaar zich vruchte
loos voortsleept, is daarvan
nog steeds het beste bewijs.
De tegenstellingen liggen
met name vrij helder op het
gebied van de toekomstige
staatkundige indeling van
het land. Denktash en de
(kleine) communistische
partij streven een federatie
na, waarbij elke bevolkings
groep zijn eigen bestuur (en
landsstreek) heeft, terwijl de
Grieks-Cyprioten de een
heid van het land nastreven.
Dat het ooit nog zo ver
komt dat de Cyprioten weer
geheel onder één gezag zul
len samenleven, is onwaar
schijnlijk. De feitelijke ver
deling van het eiland kreeg
twee jaar geleden opnieuw
zijn beslag toen de Turks-
Cyprioten ook een eigen
parlement mochten kiezen.
Het besluit van gisteren is in
wezen een volgende stap op
de weg naar de losmaking
van de twee delen. Het
Turks-Cypriotische parle
ment, dat het besluit be
krachtigde, wees er nadruk
kelijk op dat de uitroeping
van de zelfstandige staat de
federatie onvermijdelijk
moet maken. Zo tendeert
Cyprus langzaam maar ze
ker naar een 'Libanese' op-
Rauf Denktash.
- FOTO ANP
lossing, waarin niemand een
ander nog hoeft te vertrou
wen en waarin politieke
verantwoordelijkheid steeds
uitsluitend voor eigen paro
chie beleden hoeft te wor
den.
Het ziet er naar uit dat de
jongste ontwikkeling trou
wens in Ankara niet zo erg
positief zal worden gewaar
deerd. De Turkse militaire
junta maakte eerverleden
week de weg vrij naar een
voorzichtig herstel van de
democratie in eigen land.
Die stap is onder meer be
spoedigd door Europese en
Amerikaanse druk op de
junta. En voor Cyprus geldt
vooral dat Washington zich
zorgen maakt over de toe
komstige ontwikkeling. Een
gedeeld Cyprus zou de
westelijke invloed (via de el
kaar beconcurrerende Na-
vo-partners Griekenland en
Turkije) kunnen bemoeilij
ken. Het zou bovendien de
spanningen tussen de be
langrijke partners in Anka
ra en Athene weer verder
laten oplopen. En met name
van de Grieken van Papan-
dreou heeft Amerika te vre
zen dat die nieuwe spannin
gen gebruiken om de moei
zame Navo-liefde af te zwe
ren.
Om die reden heeft het
Amerikaanse congres enkele
jaren geleden een koppeling
aangebracht tussen steun
aan Turkije en de voortgang
van een politieke oplossing
voor CyPrus. De moeilijk
heid voor de Turkse macht
hebbers is dat zij die Ameri
kaanse steun niet mogen
verspelen, maar aan de an
dere kant 'hun' Cyprioten
ook niet in de kou kunnen
laten staan. Dat ze dat laat
ste niet van plan zijn, bleek
wel kort na de staatsgreep
in Turkije van 1980. De ge
neraals, en met name gene
raal Evren (die ook onder
democratische vleugels pre
sident blijft), vergrootten in
de periode direkt na septem
ber 1980 hun populariteit
door hun lotsverbondenheid
met de Turks-Cyprioten te
onderstrepen. Het zal met
name in Ankara veel stuur
manskunst kosten om in de
komende tijd het evenwicht
tussen sentimenten en 'ho
gere' politieke belangen in
stand te houden.
Door Gerard Kessels
BONN- De Duitse vredesbewe
ging bevindt zich op een kruis
punt van wegen. Krijgen na de
massale vreedzame demon
straties van medio oktober nu
de activisten de overhand, die
een harder optreden willen
Moet, kortom, de hete herfst nog be
ginnen Minister Zimmermann van
Binnenlandse Zaken denkt van wel.
„Ik betwijfel", aldus de bewindsman,
„of we het hoogtepunt van de acties al
achter ons hebben. De herfst duurt nog
tot 21 december."
Zowel de vredesbeweging als de
autoriteiten in Duitsland maken zich
op voor een nieuwe ronde van protest
tegen de Amerikaanse kruisraketten
en Pershings. De eerste krachtmeting,
die zijn hoogtepunt vond in de grote
actieweek van 15 tot 22 oktober, verliep
zonder incidenten van betekenis. Hon
derdduizenden gingen de straat op,
vormden menselijke ketens en blok
keerden ministeries. Het verloop van
de acties was een complete overwin
ning voor de gematigde groepen in de
vredesbeweging. Zij zijn ervan over
tuigd dat de steun van de bevolking al
leen te winnen en te behouden is door
massale, gedisciplineerde, demonstra
ties. Vooral in Duitsland een voor de
hand liggende redenering.
Zimmermann
.zogenaamd.
- FOTOARCHIEF DE STEM
Een roerig middagje, dezer dagen in
Keulen. De 26 organisaties, die in de
Duitse vredesbeweging samenwerken,
waren naar Keulen getogen om te pra
ten over de voorbije acties en om nieu
we wapenfeiten voor te bereiden. Daar
bleek tijdens de vaak zeer heftige dis
cussies dat de voorstanders van ge-
weldvrije acties nog steeds in de meer
derheid zijn. Niettemin lijkt de tijd in
hun nadeel te werken, zo viel uit het
groeiend gemor af te leiden. Het plaat
singsprogramma voor de nieuwe ra
ketten loopt immers, ondanks alle pro
test, gewoon door. Dat gegeven ver
sterkt de positie van de zogenaamde
'Autonomen' en 'Onafhankelijken' in
de vredesbeweging.
Zie je wel, zo triomfeerden zij in de
Domstad, het haalt allemaal niks uit,
de plaatsing verloopt zoals gepland. De
voorstanders van geweldvrijheid werd
zelfs verweten „dat zij met hun taktiek
van het vermijden van conflicten had
den bijgedragen tot de plaatsing van de
Pershings."
De volgende test staat alweer voor
de deur. De demonstraties van volgen
de week (21 en 22 november), in Bonn
zouden wel eens aan kunnen geven
welke kant het met de Duitse vredes
beweging uitgaat. Die dagen praat de
Bondsdag over de stationering. Het de
bat stelt overigens niet veel meer voor,
want de kaarten zijn geschud. Op 23
november, zo heeft Kohl al aangekon
digd, wordt begonnen met het opstellen
van de eerste Pershings.
In Keulen is besloten de 21ste uit te
roepen tot een „Dag van de toorn." De
vredesbeweging gaat het parlement
vreedzaam belegeren. De autonomen,
en dat is belangrijk, hebben zich echter
het recht voorbehouden op „eigen ac
ties". Zij overwegen bijvoorbeeld de
ring rond het parlementsgebouw, die
voor alle demonstraties verboden is,
binnen te dringen. Minister Zimmer
mann stelt zich in elk geval al in op
veel hardere acties. „Want het is duide
lijk dat de autonomen aan invloed heb
ben gewonnen".
Niet alleen de vredesbeweging heeft
de zaken nog eens op een rijtje gezet.
Ook bij de politie is druk geëvalueerd.
Dat de grote actieweek rustig is verlo
pen, is mede te danken geweest aan het
terughoudende optreden van de politie.
Er werd wat gediscussieerd, de koffie
ging rond en enige animositeit was ver
te zoeken. Moest er ingegrepen worden,
zoals bij de blokkade van enkele minis
teries, dan gebeurde dat lang niet zo
hardhandig als in het verleden vaak
het geval was.
Straks zal het zwaartepunt van de
acties zich echter gaan verleggen naar
de Amerikaanse bases waar de Pers-
hing- en kruisraketten komen. Hoe
zullen de Amerikanen daarop reage
ren? Bij de vliegshow op de basis Ram-
stein, afgelopen zomer, sprongen zij
lang niet zachtzinnig om met demon
stranten die zich daar verzameld had
den.
Zo verstandig als de politie tot nu is
opgetreden, zo provocerend heeft een
aantal leden van de regering gerea
geerd. Mensen als Zimmermann en mi
nister Wörner van Defensie blijven
constant praten over „de zogenaamde
vredesbeweging". Bij de massale de
monstraties werden zulke lage cijfers
over de deelnemersaantallen verspreid
dat de hele vredesbeweging de stekels
opzette. De deur werd dichtgedaan
door een woordvoerder van de chris
ten-democratische CDU. Bij een
maanwake van demonstranten voor de
Bondskanselarij trok hij een vergelij
king met de maanwakes die in het Der
de Rijk door de nationaal-socialisten
werden georganiseerd. Dat is allemaal
koren op de molen van de autonomen
in de vredesbeweging, die menen dat er
met de regering geen dialoog meer mo
gelijk is.
Door Frits Stommels
DEN HAAGNIJMEGEN - De marokkaan Ben I
Ahmed heeft al zijn spaarcenten gestopt in de
bouw van een bakkerij in de Marokkaanse
plaats Goulimine (Rue Mesti 28).
Dit in de vaste overtui
ging dat het Terugkeerpro
jectenprogramma (TPP)
voor de inrichting ervan zou
zorgen. Maar Nederland
heeft besloten dat program
ma abrupt te beëindigen,
Ben Ahmed met een leeg
pand en een leeg spaarbank
boekje achterlatend.
Ben Ahmed: „Eind '81 heb
ik de aanvraag hier in Ne
derland ingediend. Ik ben in
juni '82 naar Marokko ge
gaan om 300 vierkante meter
grond te kopen. Na goedkeu
ring van tekeningen en af
handeling van documenten
ben ik in augustus '82 ge
start met de bouw die in juli
j.l. helemaal klaar was met
aansluiting op water, elek
tra en al. Maar nu hoor ik,
dat van de inrichting niks
zal komen. Ik weet niet wat
ik moet doen."
Het verhaal van Ben Ah
med staat niet alleen. Met
hem zijn er nog 570 anderen
die er veel geld en werk voor
hebben over gehad om dade
lijk in hun land van her
komst een nieuw bestaan op
te bouwen. Veel van die pro
jecten zijn ver gevorderd,
maar zullen nooit draaien,
omdat het ministerie van
Sociale Zaken de beloofde
steun (een geldlening van
ten hoogste 100.000 gulden
tegen 3% rente voor de in
richting) heeft geschrapt.
De gedupeerde buitenlan
ders willen zich niet zonder
slag of stoot gewonnen ge
ven. Allen hebben een be
roepschrift (AROB-proce-
dure) bij de Raad van State
ingediend. Bovendien zullen
zij donderdag naar Den
Haag reizen om een petitie
aan te bieden.
Diezelfde dag is in de
Tweede Kamer de remigra
tieparagraaf uit de minder-
hedennota aan de orde. Tij
dens deze behandeling zal
ook het huidige remigratie
beleid aan de orde komen.
Of het wat zal uithalen, is
maar helemaal de vraag. In
het gunstigste geval, zo is de
verwachting, komt er een
soort overgangsregeling
voor al degenen die nu zo
ernstig gedupeerd worden.
Dat zou dan nog iets goed
kunnen maken van de plot-
selinge stopzetting van
projecthulp, waartoe nau-1
welijks een maand geleden
door het ministerie van So
ciale Zaken is besloten. De I
brief daarover van staatsse
cretaris mevrouw mr.A-
Kappeyne van de Coppello
aan de voorzitter van de
Stichting Nederlands Cen
trum Buitenlanders dateert
van 4 oktober j.l.
Het terugkeerprojecten-1
programma, waardoor nu
een grote streep wordt j_
haald, dateert pas van 1976.1
Toen werd met de voorbe
reidingen begonnen, die in 1
1980 de eerste vruchten be
gonnen af te werpen. De
projecten die momenteel in
het buitenland draaien doen
dat naar bevrediging.
Maar een te vroegtijdig I
ingesteld onderzoek heeft tot
uitkomst gekregen dat de
projecten toch niet die
vruchten afwerpen die Ne
derland ervan verwacht
had. (Er worden per project
'slechts' vijf mensen aan
werk geholpen en de uit
straling is in Nederlandse
ogen beperkt).
Hulpverlenende instan- I
ties van buitenlanders in
Nederland vinden dat de
evaluatie veel te snel heeft
plaatsgevonden en dat een
nog nauwelijks gestart
stukje beleid nu onvoorstel
baar snel de nek wordt om
gedraaid.
Deze handeling wordt
door 'Den Haag' verant
woord met de mededeling
dat het Terugkeerprojecten
programma wordt gestopt
ten bate van een basisrege
ling voor iedereen. In krin
gen van buitenlanders is het
duidelijk dat er gestopt is
omdat het geld kost en het
relatief om te weinig buiten
landers gaat.
De basisregeling zou én
minder geld kosten én meer
buitenlandse werknemers
naar hun land doen vertrek
ken. Hulpverleners vinden I
dat de basisregeling nergens
op slaat. Het is niet meer
dan een 'oprotpremie'. Ze
pleiten dan ook voor een
overgangsregeling die de
buitenlandse werknemers
wat meer recht doet.
nfflENSDAG 16 NOVED
yan onze redactie binnenland
neerschieten."
Dat heeft een bewaarder
l an het Arnhemse Huis van
Bewaring volgens de Nij-
Inieegse advocate mr. B. Weus-
I ten tegen haar gezegd toen zij
I jn Koepel een cliënt wilde
bezoeken.
Eer
Vervolg van pagina 1
De dag van het hervatte
I ambtenarenoverleg werd in
geluid met diverse acties. In
Den Haag spoten brandweer
lieden het Binnenhof onder
leen laag schuim van vier me-
I ter, in Amsterdam liet de GG
en GD ambulances vertrekken
vanaf de Dam, in Deventer be
zetten uitkeringstrekkers de
Sociale Dienst, de dienst
I woonruimtezaken in Rotter-
I dam werkte dag en nacht door
|en in het Friese Smallinger-
land bleven de gemeenteamb-
tenaren een dag thuis.
Volgens de onderwijsbond
I ABOP gingen in de plaaten
Arnhem, Nijmegen en Doetin-
Ichem meer dan vijfhonderd
I leerkrachten voor een dag in
Istaking, terwijl het in ondér
meer Enschede en Deventer
tot werkonderbrekingen
I kwam. Amsterdam werd weer
I getroffen door een staking van
I het openbaar vervoer in de
stad, dit keer voor 24 uur.
De sociale strijd werd ook
I dinsdag weer voor de rechter
I gestreden. In Den Haag ver-
I klaarde rechtbankpresident
Iwijnholt de Postorderbond
[niet ontvankelijk in haar eis
I om de aét-ies bij de PTT te
I beeindigen. De president van
I de rechtbank in Rotterdam
i doet woensdag uitspraak in
leen kort geding dat de ge-
meente heeft aangespannen
tegen de Afvalverwerking
Rijnmond en dat de levering
van gedestilleerd water aan de
I industrie moet veilig stellen.
Door Aad Jongbloed
BRUSSEL - De Landbouw-ministers van de EG
hebben gisteren een tweedaagse bespreking in
Brussel afgerond in het bange vermoeden dat er
geen akkoord mogelijk is voor de top van rege
ringsleiders, die begin december in Athene ge
houden wordt.
De standpunten ten aan
zien van zuivel, granen en
de MCB's (Monetaire Com
penserende Bedragen), die
een soort koerscorrectie in
houden tussen de onderlinge
lidstaten, zitten zo muurvast
dat zelfs al aangenomen
mag worden dat die top mis
lukt. En daarmee tekent zich
dan een crisis af, die de Ge
meenschap al tijden pro
beert te voorkomen. Een
cruxiale datum is 28 no
vember, wanneer de minis
ters van Financiën, Buiten
landse Zaken en Landbouw
elkaar opnieuw voor een
speciale raad treffen om in
een allerlaatste poging de
problemen op te lossen.
Het grote probleem zit in
de ruimere financiële arm
slag, die der Gemeenschap
nodig heeft om een nieuw
beleid te kunnen voeren. De
Europese Commissie, het
dagelijks bestuur van de EG,
heeft daartoe voorgesteld
een van de contributies, een
afdracht van de BTW, te
verhogen van 1 procent tot
1,4 procent. Over het door
breken van het BTW-pal-
fond zal men het uiteindelijk
wel eens worden, maar som
mige lidstaten hebben geëist
dat eerst sterk bezuinigd
moet worden op de Land-
bouw-uitgaven, die nu al
65 procent van het budget
beslaan.
Het grootste gedeelte
daarvan wordt besteed aan
de geweldige overproductie
van zuivel, waardoor er al
een niet meer af te zetten
boterberg is van 850.000 ton
en een voorraad magere
melkpoeder van 1,2 miljoen
ton. Om die overproductie af
te remmen willen de meeste
lidstaten een superhef- fing
instellen, maar men is het er
niet over eens bij welke hoe
veelheid die moet ingaan.
Een zelfde probleem dient I
zich aan ten aanzien van de
granen. Ook op het gebied
van de afbraak der MCB's
komt niet niet tot elkaar.
Pas als in dié sectoren de
oplossingen gevonden zijn,
kan men zich werkelijk I
gaan buigen over de finan
ciële perikelen, waarbij nog
immer de Britse terugbeta
ling een rol speelt. Groot-
Brittannië en - in mindere
mate - West-Duitsland be
talen door middel van de
vastgestelde heffingen veel
meer aan de EG dan de
evenredige contributie. Het
resultaat is dat elk jaar pro
blemen rond die terugbeta
lingen ontstaan. Over de
wijze waarop zijn de lidsta-
ten het namelijk niet eens
Een voorstel om het via de I
uitgaven te doen, door bij
voorbeeld voor Groot-Brit-
tannië een aantal projecten
te financieren, kan geen ge
nade vinden bij de Britten,
maar ook niet bij de Duit
sers, die vinden dat zoiets
gemakkelijk leidt tot onno
dige uitgaven. De Britten I
houden voorts vast aan hun
idee dat zij de terugbetaling
moeten merken via de in
komstenkant van de Ge-
meenschap.
Delegatieleden, die de
tweedaagse besprekingen
van de Landbouw-ministers
begeleidden, hielden het er
gisteren op dat de Europese
Top niet meer zal kunnen
opleveren dan een bereid
verklaring om de 1 procents
BTW-grens te doorbreken
Van onze parlement
Lansink liet, ondanks het
feit Jat Deetman de motie
„met de grootste klem" had
ontraden, zijn voorstel in
stemming brengen. De motie
werd met grote meerderheid
aanvaard. Alleen PvdA en CP
I stemden tegen.
Deetman heeft het plan om
de vijf universitaire opleidin
gen voor tandartsen van vijf
"»r drie terug te brengen.
I Nijmegen en Groningen mo
gen in die opzet blijven be
staan, de twee Amsterdamse
opleidingen moeten tot sa
mengevoegd worden. Utrecht
moet verdwijnen. Voor
Utrecht heeft Deetman een
andheelkundig centrum voor
b'Jzondere gevallen' voorzien,
be Utrechtse faculteit zou nog
eenmaal zestig studenten mo
gen toelaten.
I n lansink heeft hiertegenover
I dat de patiëntenzorg in
I in n ^-Nederland hierdoor
de knoei komt. Ook de dui-
t» e voorkeur van studen-
?.n v°or Utrecht speelde in
)n overwegingen een rol.
disiotte deelde Lansink niet
visie van Deetman dat er in
I hn f°mende jaren hooguit be-
1 is aan 300 tandartsen.
I pii?e c°ncessie die Lansink
I m ren deed werd door Deet-
I Vaanwa'S niet S°ed uitvoerbaar
li ï1 ue hand gewezen. Lansink
eer eis vallen dat Utrecht 95
I din aars en andere oplei-
onn8en 75 eerstejaars moeten
dei nien- Met een andere ver-
u lng zou hij -ook akkoord
sjr,.nen gaan. Ook stelde Lan-
Vo] V°or de 60 eerstejaars die
I den^en^ ■'aar 'n Utrecht zou-
s .mogen binnenkomen te
K ®'den over twee jaar. Het
fivp ^'d probeerde Deetman
r dp i,r11o tp IrriiCTor* Hnnr
