i jawgflMSMM
D,
LUBBERS, ÉÉN JAAR PREMIER, HEEFT EIGENLIJK ACHT JAAR NODIG
GENTLEMEN
1 „JE
ZATERDAG 5 NOVEMBER 1983
yy-^e Vries mag dan wat grijzer
overkomen dan Nijpels, hij houdt de
politiek geloofwaardig. De politiek wordt
ongeloofwaardig als je dingen zegt
waarvan je weet dat ze niet waar zijn.
„De ambtenarenbonden zeggen gewoon
nee. Ze zeggen, ik chargeer nu: wij
hebben geen boodschap aan de financiële
problemen van dit land. Dat kan niet."
„Scholten en Dijkman hebben door hun
gebrek aan loyaliteit tegenover de
fractieleider een grens overschreden. Je
kunt geen twee fracties in een fractie
hebben."
Ruud Lubbers (44), gisteren een jaar
premier, lijkt genezen van het wollige
taalgebruik waarop hij tot voor kort het
patent had. Anderhalf uur praat hij
zonder een spoortje onzekerheid, zonder
enige twijfel, of het moet deze zijn: zet ik
die twee verslaggevers nu de deur uit of
over vijf minuten?
Lubbers: „Er is té lang besluiteloosheid
geweest, vorige kabinetten en zeker het
laatste (Van Agt-III) aarzelden. Het was
ook moeilijk, maar wij hebben knopen
doorgehakt. De koers staat nu vast."
HEEL MOEILIJK
SOCIAAL GEZICHT
7ATERDAG 5 NOVi
In El Sali
gerechtigheü
meet nooit ofjt
handlanger v\
afgelope
Salvadorianei
maar er zijn mc
in onderzoek, et
nier nonnen -
Een reportage
Nog nooit was de politieke betrokkenheid zo groot
Wij a-sociaal?een leugen!
Van onze Haagse redactie
VORIGE WEEK zaterdag
trokken er 550.000 protestanten
langs het raam van zijn werk
kamer, woensdag stond het
Binnenhof wéér vol. Vredesde-
monstranten, boze ambtena
ren, mensen met een steeds la
ger wordende uitkering.zel
den eerder was de politieke be
trokkenheid zo groot. Wat
vindt de man tegen wie al die
acties gericht zijn er zelf van?
De premier van het Koninkrijk der
Nederlanden strijkt met de hand over
de kin, zoekt met de ogen houvast in
het plafond, en zegt dan: „Die demon
straties - ik bekijk ze met gemengde
gevoelens. Ze zijn een uiting van kri
tiek op je beleid, dat is niet prettig.
Maar ze kunnen tenminste worden ge
hóuden in Nederland. Dat is niet overal
het geval."
Hij begon, na het vertrek van voor
ganger Van Agt, met het zweet in z'n
handen. Niet het zware ambt, maar de
keiharde noodzaak van onchristelijk
zware ingrepen schrok hem af.
Lubbers: „Toen ik begon was ik me
ervan bewust dat het, vooral op so
ciaal-economisch terrein, heel moeilijk
zou worden. Dat had ik voorzien en
daarom ben ik nu niet ontevreden. We
hebben toch in die korte tijd een aantal
nuttige dingen kunnen doen,"
Niet alleen beginnen volgens de pre
mier bedrijven weer een beetje ver
trouwen in het economisch beleid te
krijgen, ook de afspraken die het kabi
net met werkgevers en werknemers in
de Stichting van de Arbeid heeft ge
maakt over arbeidstijdverkorting
noemt hij „een grote plus".
Want dankzij die afspraken („zonder
overheidsingrijpen") zijn er nu meer
jarige cao's afgesloten, waarin vastligt
dat werknemers inkomen inleveren
voor arbeidstijdverkorting. Dat geld
kan worden gebruikt om de rendemen
ten van de bedrijven te verbeteren, zo
dat toch vroeg of laat de werkgelegen
heid weer moet gaan aantrekken.
Daarnaast wordt het ingeleverde inko-
mensdeel gebruikt om vacatures, die
ontstaan door werktijdverkorting, op
te vullen met nieuwe mensen. Dat,
vindt Lubbers, is het bij de wortel aan
pakken van de werkgelegenheidspro
blemen.
Sinds het sluiten van dat bijzondere
akkoord eind vorig jaar zijn wel de
verhoudingen tussen kabinet en vak
bonden verslechterd. „Maar", zegt
Lubbers, „dat akkoord is er nog steeds.
Dat is niet verdampt. Het voordeel
werkt door en dat zal ook de komende
jaren merkbaar zijn."
Lubbers zou hetzelfde graag zien
voor de ambtenaren en mensen met
een sociale uitkering: voor meerdere
jaren afspraken maken over het inle
veren van inkomen, arbeidstijdverkor
ting en nieuwe banen (herbezetting).
„Wat eigenlijk nodig is, is een Stich
tingsakkoord eigen stijl, voor ambte
naren en uitkeringstrekkers. Daarin
zouden dan afspraken voor meerdere
jaren gemaakt moeten worden. Nu
leeft bij sommigen in het land kenne
lijk de gedachte dat ambtenaren en
uitkeringstrekkers de sluitpost van de
overheidsbegroting zijn. Dat is niet zo
en dat mag niet zo zijn. Al kan het na
tuurlijk ook niet zo zijn dat de ambte
naren een heilig huisje zijn en de rest
van de samenleving sluitpost is."
-Het uersch.il is toch dat er in de
marktsector echt wordt onderhandeld.
De opbrengst van de komende korting
van 3,5 op de ambtenarensalarissen
was al vóór het overleg ingeboekt in de
begroting.
„Dat wil niet zeggen dat er geen
ruimte meer js voor overleg. Maar we
Zien nu dat de bonden gewoon 'nee'
zeggen. Ze zeggen, ik chargeer nu: wij
hebben geen boodschap aan de finan
ciële problemen van dit land. En dat
kan niet."
-Maar de korting op de ambtenaren
salarissen, ook al goedgekeurd door de
Tweede Kamer, ligt wel degelijk meer
vast dan een soortgelijk voorstel van
een werkgever in het bedrijfsleven.
„Als u het zo formuleert is dat juist:
de korting op de ambtenarensalarissen
ligt méér vast. Maar daar staat tegen
over dat een baan bij de overheid ook
veel meer vastligt. Overigens zijn geen
van beide absoluut, want ook bij de
overheid gaan banen verloren. Ik ga
met Van der Scheur mee als hij zegt
dat de bonden niet vastzitten aan die
uitspraak van het parlement. Zo sim
pel is het leven niet. Maar het kan ook
niet zo zijn dat de ambtenarenbonden
zich niets aantrekken van de financiële
problemen van ons land en van het feit
dat in hun sector de banen veel beter
beschermd zijn."
Dan relativerend: „We zijn natuur
lijk toch veroordeeld om het met elkaar
eens te worden. En feitelijk zal dat er
ook van komen."
-Als dat zo is, en het kabinet geeft dus
toe aan de ambtenarenbonden, dan
moet dat geld ergens vandaan komen.
Wordt het financieringstekort dan ver
groot?
„Ja, dat is een keiharde wet. Er is
nog één alternatief, maar dat vind ik
zelf afschuwelijk: dat is minder banen
bij de overheid, of nóg erger - minder
bescherming tegen ontslag. In tal van
bedrijven speelt dat. Ik vind dat we tot
het uiterste moeten proberen de werk
gelegenheid te handhaven en te verbe
teren. Maar als u vraagt: ligt dat totaal
vast, dan zeg ik, nee, niet totaal."
-Dat betekent: liever geen ontslagen
bij de overheid, maar een beetje hoger
financieringstekort?
„Ja. Dan moet je afwegen: minder
werkgelegenheid tegenover een iets
hoger financieringstekort."
-Voor volgend jaar wordt rekening
gehouden met een heel kleine daling
van dat financieringstekort. Is de kans
aanwezig dat het nu toch gaat stijgen?
„Ik geloof het niet. Het inkomensof
fer van de ambtenaren zal maar wei
nig beperkt worden. We gaan het over
leg zó in dat de financiële schade, uit
het oogpunt van de minister van Fi
nanciën gezien, vrij beperkt is. Wel
enige schade, maar te voorzien en ver
antwoord."
-Je hoeft maar een paar honderd mil
joen weg te geven om die kleine daling
van het financieringstekort ongedaan
te maken.
„Het probleem ligt eigenlijk anders.
Er zijn drie mogelijke categorieën van
tegenvallers. Eén: moties van de Ka
mer tegen bepaalde bezuinigingen.
Twee: het overleg met de ambtenaren.
Drie: de sociale zekerheid. Je hebt met
alle drie te maken. Je kan niet zeggen:
wat ik voor de één doe, gaat ten koste
van de ander."
-Als het kabinet afziet van bezuini
gingen op de sociale uitkeringen of de
ambtenaren-salarissen, is dat dus een
tegenvaller voor minister Ruding. Maar
als de Tweede Kamer een gat in de be
groting schiet, wordt toch verwacht dat
ze aangeeft waar dat geld dan vandaan
moet komen?
„Dat is inderdaad een regel, maar de
praktijk is toch dat men het zich ken
nelijk permitteert om een gat dat ont
staat door wensen van de Kamer zelf
niet helemaal te dekken. Om maar eens
een voorbeeld te noemen: weet u al
welke dekking er staat tegenover de
wens om af te zien van het schoolgeld?
In de Onderwijsbegroting zoeken? Dat
is ontzettend moeilijk. Dus heb ik toch
het gevoel dat er enige schade blijft
hangen."
-Nog even terug naar de ambtenaren.
In het regeerakkoord staat dat ambte
naren en uitkeringsgerechtigden als
groep evenveel moeten inleveren: f 6
miljard. Maar de opbrengst in de sociale
zekerheid wordt nu groter dan die bij
de ambtenaren. Houdt dat in dat de uit
keringen na volgend jaar minder hard
aangepakt hoeven te worden?
„Ik kan er eigenlijk niks van zeggen,
LUBBERS:
..gemengde gevoelens..
- FOTO JOHAN VAN GÜRP
omdat het kabinet zich daarover nog
geen mening heeft gevormd. In het re
geerakkoord staat dat beide groepen
evenveel moeten inleveren - lees 6
miljard - maar in het regeerakkoord
staat niet wat je moet doen als dat be
drag voor één van beide groepen hoger
wordt. Dat is één. Twee: Ik denk wel
dat het regeerakkoord zó werkt dat in
beide sectoren dat bedrag 'volloopt',
maar het moet natuurlijk wel te bear
gumenteren zijn. Ombuigingen vinden
plaats op grond van argumenten en
van wat op grond van argumenten mo
gelijk is."
-Maar het is toch geheel volgens de
regels van de logica: alle twee moeten
ze f 6 miljard inleveren. De uitkerings
trekkers leveren volgend jaar pakweg
een miljard meer in dan de ambtenaren
en hoeven daarna dus minder te bezui
nigen om 'hun' f6 miljard vol te ma
ken. K
„Dat zou je kunnen zeggen. Dat kunt
u me wel aanpraten, maar zo werkt het
natuurlijk niet helemaal. Je moet er
dan ook de rijksbegroting bij betrek
ken. Als er tegenvallers in de begroting
zijn (ministers die teveel uitgeven)
komt dat mede omdat de overheid veel
prioriteit geeft aan de werkgelegen
heid. Dan is de cirkel weer gesloten.
Daaruit blijkt dat op het punt van de
werkgelegenheid de ambtenaren juist
worden beschermd. Als je werk en in
komen tesamen neemt is er veel meer
sprake van gelijke behandeling dan de
ambtenaren nu is aangepraat."
Afsluitend maakt Lubbers duidelijk
niet ontevreden te zijn met het sociaal-
economische driesporenbeleid van het
afgelopen jaar: „De sanering van de
overheidstekorten, het eerste spoor, is
voorzichtig ingezet. Er zijn aanwijzin
gen dat de bedrijven weer vertrouwen
in de economie krijgen, dat is het twee
de spoor. Het derde, de arbeidstijdver
korting waar wij als kabinet het min
ste aan kunnen doen, komt door het
Stichtingsakkoord ook op gang. Mijn
grootste probleem was en is: hoe krijg
ik de economie weer aan het draaien."
-17 hebt nu de positie van het kabinet
geschilderd na één jaar Lubbers. Kunt u
hetzelfde doen voor wat betreft de posi
tie van het CDA en speciaal van de
Tweede Kamerfractie?
„Als u het toespitst op de Tweede
Kamerfractie is dat een moeilijke
vraag. Ik stel vast dat de PvdA, nu
weer in de oppositie, zich als een vis in
het water voelt. Den Uyl is een man
met grote ervaring, hij kent de politiek
van binnen en van buiten. De PvdA
heeft, dat is ook in het voorlaatste ka
binet gebleken, toch een oppositioneel
karakter en doet het nu dus weer goed.
Daarnaast hebben we de VVD en
Nijpels, die heel anders omspringen
met het kabinet en de politiek dan tot
nu toe gebruikelijk was. Daartussen
dan het CDA, dat los van zijn eigen
wensen optimale steun probeert te ge
ven aan dit kabinet. Hetgeen door mij
ook bijzonder wordt gewaardeerd."
-U doet alsof de huidige positie van
het CDA, met zijn problemen, terug te
voeren is op uiterlijke verschijnselen
als het VVD- en PvdA-optreden, de rij
ke ervaring van Den Uyl. Maar de pro
blemen zitten toch in de fractie zelf? De
kritiek in het land richt zich op het ge
brek van het CDA aan een sociaal ge
zicht
„Gebrek aan een sociaal gezicht?
Laat ik het maar hard zeggen: dat is
een leugen! En die leugen komt voort
uit gemakzucht. Ik stel de vraag: wie is
er hier sociaal bezig? En dan antwoord
ik: het CDA. Dat is bezig langs de weg
van bezuinigingen, van een stelselher
ziening ook, het sociale systeem in
stand te houden. Het is heel makkelijk
om vanaf de zijlijn te roepen: vergroot
de schulden maar. Maar waar komen
we dan uit? Moet dan iedereen er in
werk en later ook in inkomen steeds
verder op achteruit?"
„Ik kom zelf terug op de echte mini
ma. Als we het over sociaal hebben,
zijn die voor ons doelgroep 1, 2 en 3 te
gelijk. Aan de cumulatieve achteruit
gang van die groep moet iets worden
gedaan. Meer dan tot nu toe. Maar dat
is vooral een bestuurlijk-administra
tief probleem. Bovendien moet je op
passen dat de mensen met een inkomen
net boven het echte minimum zich niet
gedupeerd gaan voelen. Het aspect van
de kosten komt eigenlij k pas op de der
de plaats. Daar willen we wat aan gaan
doen. Maar ik stel vast dat tot op de
dag van vandaag 'links' de oplossing
voor de echte minima niet structureel
maakt. De moties in de Kamer - loop ze
maar na - gaan allemaal over DE mi
nima, en daar kun je niets aan doen
zonder dat het veel geld kost."
„Het kan wél zo zijn dat het CDA
zijn uitgangspunten wat agressiever
moet overbrengen. Duidelijker naar de
kiezer toe. Als Den Uyl het CDA op zijn
sociale gezicht aanspreekt, doet hij dat
toch ook om electorale redenen. Dat is
allemaal heel makkelijk, ook met de
kernwapens. Ongetwijfeld zal Den Uyl
volgende week weer precies vertellen
dat er zo en zo moet worden onderhan
deld, terwijl hij die onderhandelingen
zelf heeft ondergraven. Maar in de po
litiek gaat het er niet om wie het hard
ste schreeuwt, maar wie het meeste be
reikt. Ook al doorziet de burger die
Den Haag wat minder volgt dat mis
schien enige tijd niet."
-Daaruit is niet te verklaren de mas
sale steun die Scholten en Dijkman nu
krijgen. Het CNV en de kerken weten
wèl wat er in Den Haag aan de hand is,
en op het moment dat Scholten en
Dijkman dreigen te moeten opstappen
komt er een steuncomité met klinkende
namen van prominente CDA-ers die
hen in de fractie willen houden!
„Die manier van werken, die zelfkri
tiek - dat is tegelijk de kracht en de
zwakte van het CDA. Maar wat wilt u?
Dat er gezwegen wordt? Ik vind dat
een levende partij de discussie moet
aangaan, ook intern, dat meningsver
schillen niet blijven bestaan maar
worden uitgevochten. In het geval van
Scholten en Dijkman komen de proble
men ook minder voort uit hun politieke
opvattingen dan uit hun manier van
werken. Door hun gebrek aan loyaliteit
tegenover hun eigen fractievoorzitter
hebben ze een grens overschreden. Je
kunt geen twee fracties in een fractie
hebben. En ik vraag me af: zijn Schol
ten en Dijkman dan zoveel progressie
ver dan vroeger Hans de Boer en nu
Froukje Laning? Ik geloof dat niet.
Maar hun manier, die van Hans de
Boer toen en van Froukje Laning nu,
om een ander geluid binnen de fractie
te laten horen spreekt mij meer aan. En
los van alles wil ik dan toch even wij
zen op de verdiensten van De Vries. Hij
mag dan wat grijzer overkomen dan
een Nijpels, hij houdt de politiek ge
loofwaardig. Dat doet hij goed. De poli
tiek wordt ongeloofwaardig als je din
gen zegt waarvan je weet dat ze niet
haalbaar zijn."
Toen Lubbers rond de jaarwisseling
van '78/79 fractievoorzitter werd,
merkte een vooraanstaand partijge
noot over hem op: „Hij praat in en uit.
Je hebt geen houvast aan hem. Voor
het kabinet is hij een hopeloos man.
Vaak kwaad en dan nog op de verkeer
de momenten. Hij is zwak door inner
lijke onzekerheid. De slapte zit erin als
een zachte pudding met een harde
korst."
Vijfjaar later is die pudding stijf ge
worden en is de premier zelfs zijn han
delsmerk - zijn wollige taalgebruik -
kwijt. Twijfelt hij nooit eens aan de
juistheid van zijn beslissingen, is het
altijd zo duidelijk: ik heb gelijk?
„Nee, allerminst. Twijfel behoort
vooraf te gaan aan elke beslissing en ik
twijfel heel vaak. Maar vroeger sprak
ik die twijfel hardop uit, ik noemde alle
voors en tegens zodat iedereen op het
laatst zei: nu weet ik nog niet wat die
man wil. Dat was mijn wollige taalge
bruik. Nu weeg ik eerst af en presen
teer naar buiten alleen mijn beslissing
en de argumenten die daarbij horen."
door Bert van Velzen
Ik lig in bed met de maitresx
van de Engelse gentleman, de
vrouw van de Engelse gentle,
man en de Engelse gentleitiin
zelf.
Schrik niet, hier is geen amt».
tieus en zondig bedrijf gaande
Ik ben getroffen door de gesel
van de griep en probeer door
aandachtige lezing van drie
slanke boekjes het mysterie
van de Engelse gentleman te
doorgronden. De studies over
respectievelijk de Engelse
gentleman, zijn vrouw onge
twijfeld een Lady) en zijn
maitresse zijn geschreven dn
Douglas Sutherland, een heet
van stand die een tochtig kas.
teel bewoont in een onher
bergzaam deel van Schotlamt
„The English Gentleman"ver
scheen vijfjaar geleden; het
was een gebeurtenis die de
voorpagina van The Times
haalde die er toen nog op weer
dat een gentleman zijn zak
doek niet uitzijn mouw be
hoeft te halen. Bovendien tw
het al vast komen te staan dol
iemand die een bolhoed drajj
en een streepjespak en voor-
zien is van een hyperslanke
paraplu, veelal geen gentle
man is maar werkzaam bij en
bank of betrokken bij de hun.
del in goud of waardepapie
ren. Een echte gentleman
werkt niet. In ieder geval niet
in Engeland.
Gentlemen behoren een van
vele open haarden voorzien
huis te bewonen in afgelegen
gebieden waar men nog ge
huchten en buurtschappen
aantreft als Hogsnorton-in-
the-Wold of Blistering-under
Wychwood. Daar heerst een
eeuwige kalmte, slechts af en
toe onderbroken door het
schelle ritueel van de vosse-
j acht.
Wij zouden niet als een Engel
se gentleman kunnen leven.
We zouden, geplaagd door
jicht, tocht en een verwarren
de gedragscode, tegen onszelf
gaan demonstreren. Zelfs in
bed ontbreekt het de gentle
man ernstig aan comfort. Hij
slaapt in flanel, alsof op de
weg naar Groenland en niel
zelden bewandelt hij het land
schap van zijn nachtelijke
dromen met slaapsokken aan
en een warme muts op. Vol
gens Sutherland is de Engelse
gentleman niet erg roman
tisch; zijn vrouw krijgt al ei
kleur als hij haar, zich buiten
gehoorsafstand wanend „dear
old bag" noemt, dat wellicht
als „goeie ouwe baal" vertaald
moet worden. Als hij haar
„dear old faggot" noemt is ze
de hele dag warm, ook al giert
de wind door de kieren. De
gentleman is dus niet lyrisch-
romantisch en zijn bed is een
gevarenzone. Hij deelt het mei
een of meer van zijn honden,
die er niet voor terugdeinzen
zich met het minnespel randt
baas te bemoeien. Af, Bran
dy .'Lig! Caesar! Grotere hon
detypen, de zwarte Labrador
en opwaarts, genieten de voor
keur van de Engelse gentle
man. Hij houdt van zijn
vrouw, maar meer nog van
zijn hond. De wederzijdse
waardering neemt met de ja
ren toe. Ook de vrouw van it
gentleman is dol op honden,
doorgaans van kleiner for
maat, soms met halsbanden
die bezaaid zijn met edelste
nen en winderig door de vele
bonbons.
Het mysterie rond de Engelse
gentleman verdicht zich in
Sutherlands tractaat over de
gentleman en zijn maitresse
Hadden we niet altijd gedacht
dat gentlemen er geen wai
tresses op na hielden? Fout!
Alweer verblind door het zwa
re rookgordijn. Koning Ed
ward VII, keizer der boudoir
leeuwen, uras hun patroon;
Lloyd George was de begaafd
ste minnaar onder de politici
Voor de banale term „vreemd
gaan" hanteert de gentleman
precieuze uitdrukkingen als
„to take tea at the Ritz", thee
drinken in de Ritz of spreekt
hij uermoeid over „alliances
de la main gauche", allianties
van de linkerhand, waarbij d
rechterhand maar al te goei
wist wat de linkerhand doet.
In het maitressewezen blijkt
aardig de klad gekomen. De
grote tijden zijn voorbij. Met
onverholen nostalgie herin
nert Sutherland aan de be
faamde Lord Hertford, die in
1855, tegen de uitkering vanfo
som van een miljoen francs,
werd toegelaten in het bed W'
Virginie, maitresse-en-titrc
van Napoleon III. Daar word f
toch wel even stil van. En da®
was, op het hoogtepunt van
het Victoriaanse tijdperk, dat
zelfs pianopoten aan het wel
lustige oog meende te moeter
onttrekken, Emma Crouch,
zich Cora Pearl noemde en dti
een breed spoor van financier
rampspoed trok door de hoog
ste lagen van de Europese ariS'
tocratie. In korte tijd vergaat-
de en verspilde zij vijftien
miljoen pond sterling. Dat be
staat nu niet meer. Sutherland
meent dat het financiële be
leid van achtereenvolgende
na-oorlogse regeringen veel
onheil heeft aangericht. Dat
de maitresse niet als een bui
tengewone last kan worden
opgevoerd voor de belastingf'
beschouwt hij als een groot
onrecht. Ach, we moeten alle
maal inleveren.
DE WEGl
naar de hl
dor is de|
eenzaam
auto die oj
Amerikaa
ramen z|
maakt me
de rest va
aan de bit
stalen plajj
gent onbec
Niemand ij
Iedereen wee
weg herhaal
uitgevoerd el
ambassadewl
object zou zijl
Plotseling
krachtig op dl
achtige duistl
vechtspak en I
op onze stilsta
Hij blijkt eel
het verkeer cl
gelucht ademl
is dankbaar
of die nu vj
links.
In het cor
laatste spann|
droog geworc
zwembad stri
akkoorden inl
Sinds in El S3
de toeristen
van buitenlal
Canadese collf
klaagt dat hijl
de politieke p|
rilla te sprekf
een schermt zi
in de af gelopa
zend politiek
Niemand vert)
ZATERI
een hev1
Salvadc
dernste
Amerika. Er
brede avenues
staan bomen
blindende bloc
dit paradijseli
Stille Oceaan.
In de gepar
we bij de An
die van buiter
kamp lijkt. Of
meter hoge m
gebouwd, waa
militairen de o
we de poort
mogen, valt ee
zijn knieën om
vervoermiddel
specteren.
Binnen de m
sadegebouw ir
mooie tuin. E
worden we do
uit Washingto
ontwikkelinger
Dit (met 4,8
bevolkte landj
Nederland zuc
achtereen ond
maar heeft sin
lopen' verkiezi
een burgerrege
de grote polit
hebben en waai
sident Magana
Als belangrij
'is de regering
gressieve land
doorvoeren die
kaanse staat oo
se 1' zijn alle
dan 500 hectare
gebracht in coö
beiders, die nu
worden. In fase
beiders en paci
eigendom van rr
ren werkten, hc
die grond - via
in stukken van
op te kopen. In b
van de Salvac
grond hervert
500.00 'campesin
en hun gezinslee
teerd.
IAAR
statistic
mige w
belan,
(herverdeling va
sen 100 en 500 hé
tieke botsingen
waarschijnlijk
gaan en dat de
letterlijk onder v|
