KUN JE VREDE LEREN?
tieuseiTOEN viel de bom
eman
Het gevoel van
Sammie
America's MAM
dewerkf!
ERKfSTJER
urg
HNIEK
nd B.V.
jk draaiend'
OPLOSSING
e) m/v
OLIEKE SCHOOLRAAD
F
TILBURGSE GROEP MAAKT ELPEE MET HOORBARE EMOTIE
Popspraak
verhuist
Luke: De Daltons In De
Suske en Wiske: De Gouden Ganzeveer-
ABANT
pie Happie En De Bolle Uit Zwolle
Boes
t
t
K
v i
2-
c
A58
I ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1983
T3 PAGINA GIDS 2
it naarverpleeg-
afdeling perso-
retariaat van de
pe Vredesweek begint morgen. Misschien wordt er bij jou
op school iets aan gedaan. Niet zo lang geleden gebeurde dat
nauwelijks, maar steeds meer leraren en onderwijzers vin
den dat er wèl gepraat moet worden over Amerika en Rus
land, over de raketten, over vredesdemonstraties en de revo
luties in Zuid-Amerika. Niet om de goeden en de slechten
aan te kunnen wijzen, maar om beter te begrijpen waarom
er oorlogen zijn, waarom er kernwapens worden gemaakt.
En wat je daartegen zou kunnen doen. Kun je vrede dan le
ren? Moeten kinderen daar ook al over nadenken? Dat heb
ben we aan een paar kinderen gevraagd.
Muriel
1313.
gel 11, Breda
idig mogelijk een
n om - na een inwerkpe-1
sekretariaatswerkzaam-
voor schoolbesturen,
werkzaamheden bestaan
an korrespondentie voor
en notuleren van be-1
eringen, die als regel in
t worden gehouden;
aden van kontakten met I
sturen, de scholen, de
HAVO/VWO of daaraan j
sn opleiding;
ieheersing van de Neder-1
<tuele eigenschappen;
ïjbewijs BE of bereidheid
ijs spoedig te behalen;
len voelen met de katho-
gemeenschap.
ankelijk van opleiding en
hreven sollicitatiebrieven!
3. te richten aan: het be-
esane Katholieke School-1
esingel 11, 4811 CM Bre-1
eloppe vermeld: SOLLICI-1
MART1JN HULLEGIE,
*13 jaar, Nijmegen:
ja, daar moeten kinderen
over nadenken, vind ik. Op
school wordt er niet over ge
praat, maar dat zou ik wel
willen. Vorig jaar hebben
we in Nijmegen een kinder
demonstratie voor de vrede
gehouden. Er deden onge
veer 150 kinderen aan mee.
Dit jaar is er weer zo'n de
monstratie. Ik heb een hele
boel scholen afgefietst om te
vragen of kinderen mee wil
len doen. Pas geleden was
hier een informatiemiddag
over vrede voor leraren.
Daar lieten actiegroepen
van alles zien. Ik kwam ook
aan met m'n papieren, maar
niet iedereen wilde ze. Ze
vonden het een beetje grie
zelig, geloof ik. Toch goed
dat ze naar zo'n middag
gaan. Ik ben een paar keer
opgebeld door kinderen die
me uitscholden, maar er bel
de ook een man van 70 jaar
die het fantastisch vond wat
we deden. De demonstratie
is zaterdag 24 september in
Nijmegen. Vertrek om
14.00 uur vanaf de Ganzen-
heuvel. Als je niet alleen wil,
neem je maar een ouder
mee. Iedereen die vóór vrede
is, komt maar.
080-229215.
Informatie:
PATRICK MOLKENBOER,
11 jaar,
6e klas basisschool:
Lessen in vrede op school?
Van de ene kant lijkt me dat
wel goed, maar van de ande
re kant niet. Je hebt altijd
kinderen die 't daar niet
over willen hebben. We heb
ben vandaag catechese ge
had en dan beginnen ze ook
te spelen, ik denk dat dat
met les in vrede net zo gaat.
Sommige kinderen interes
seert 't niet. Wél stoer doen.
Je zou zélf moeten kunnen
kiezen of je mee wilt doen of
niet, anders zitten sommige
kinderen toch maar te pes
ten. Vorig jaar hebben we op
school de Anne-Frankkrant
helemaal doorgelezen, dat
vind ik belangrijk, dat je al
lemaal weet wat er gebeurd
is. Ik vind het belangrijk dat
kinderen iets aan de weet
komen, die moeten ook op
groeien en de krant leren le
zen. En ik ben iemand: als 't
spannend is, dan luister ik
altijd graag!
EVA MAATMAN,
15 jaar,
4e klas gymnasium:
brieven naar
spinvelcJ55 4815hvbreda
Ik vind het heel belangrijk
dat scholen iets aan vrede
doen. Er hangt zoveel van
af! Ik vind ook dat ze op
school moeten uitleggen wat
bepaalde leuzen betekenen.
Dat kinderen niet alleen uit
sensatie leuzen gaan gebrui
ken, die best wel gevaarlijk
kunnen zijn. Kinderen moe
ten ook weten wat er aan de
hand is en dat je er wat aan
kunt doen. Natuurlijk niet
de kleineren, maar wel van
af 'n jaar of 12. Ik ben soms
wel 'ns bang, vooral voor
kernwapens. Er hoeft maar
één ding fout te gaan. Maar
gelukkig hebben de mensen
nu best veel inspraak, dat is
wel goed. Er zijn veel de
monstraties en ik denk dat
de regeringen daar wel re
kening mee moeten houden.
Ik ga 29 oktober mee naar
Den Haag om te protesteren
tegen kernbewapening. Ik
heb ook zo'n button. Leraren
op school zeggen wel 'ns te
gen me: daar ben je nog veel
te jong voor. En klasge
nootjes zeggen vaak: vre
despolitiek, moet je daar nu
over praten? Die interesse
ren er zich niet voor. Wel
voor kleding en disco. Maar
ik vind 't erg belangrijk dat
je je ervoor inzet, je kunt
toch niet zeggen: la'maar
gebeuren?
Er is nog heel wat werk aan
de winkel voor er vrede is:
vrede in verre landen, lan
den dichtbij, maar ook vrede
thuis en in je klas. Veel
scholen doen er allang iets
aan. Ruzies worden daar in
een kringgesprek behan
deld. Meestal merk je dan
dat het helemaal niet nodig
was om zo gauw kwaad te
worden, als je maar wat
meer wist van die ander.
Ruzies kunnen uitgepraat
worden; ken je die affiches
van Amnesty International?
Daarop staat: „Als niemand
luistert naar niemand, val
len er doden in plaats van
woorden".
dynamisch transportbe-1
versterking van ons team I
1 Zo ziet de stnp van 'Toen vièl De Bom' er uit, in zwart-wit dan. In het echt zie je Jaap en Dora in kleur tobben.
onze afdeling planning,
■nvattende functie vragen
pleiding:
schoolopleiding
nnis van de moderne
3uits, Engels en eventueel
dewerker dient bereid te
werken dan de normale
jien noodzakelijk ook op
nige ervaring in het trans-1
tiegebeuren genieten de j
Een strip boek over Jaap, Dora en de Regeringsvoorschrif-
ten
DE BOM.'Doe Maar' zingt erover, de kranten schrijven
I erover en je hoort soms zelfs kinderen zeggen: „O, dat geeft
niet, morgen valt De Bom toch!". En jawel hoor, hier voor me
ligt een boek dat heet: 'Toen viel De Bom'. Een stripboek. Ik
heb het in één adem uitgelezen. In het begin moet je nog wel
lachen, 't Is heel leuk getekend. Je ziet op bijna elk plaatje
Jaap en Dora rondscharrelen in hun huis, vlak voor en na
het vallen van De Bom. Het is een braaf echtpaar, dus ze
I proberen precies de voorschriften van de regering na te vol-
I gen over Hoe-een-atoomaanval-te-overleven. „Trek je ouwe
I hemd maar aan vóór De Bom, Jaap", zegt Dora, „dan kun je
je nieuwe bewaren voor erna." De schrijver, Raymond
iggs, is een Engelsman. Hij kwam op het idee om dit strip
boek te maken, toen hij alle regeringsvoorschriften had ver
zameld waarin stond hoe je De Bom kunt overleven. Hij is
dat voor de grap ook eens gaan doen. Een oude deur in een
hoek van 60° tegen de muur zetten en daaronder gaan zitten.
Hij vond dat zo absurd dat hij dit boek is gaan maken. Er is
in Engeland veel over dit boek gepraat en 'gediscussieerd,
ook door de regering. Je kunt wel zeggen dat 't als 'n bom is
ingeslagen. Vooral nadat er een hoorspel van is gemaakt dat
al verschillende malen is uitgezonden. Hier in Nederland
komt het ook op de radio, vlak vóór de grote vredesmanifes-
tatie die op 29 oktober in Den Haag wordt gehouden. Let
maar op de radiogids!
Marijke
Titel: Toen viel De Bom. Schrijver: Raymond Briggs, Ecologische
Uitgeverij. Prijs: 14,90. Leeftijd: vanaf ongeveerd 1 jaar.
Door Wim van Leest
VIJF JAAR geleden kon je
nog zeggen, dat veel van de
popmuziek in Nederland
geënt was op wat elders en
dan met name in Engeland
gaande was. Nu niet meer.
Nadat België en ook de
Bondsrepubliek bewezen
dat eigen popmuziek min
stens even goed kon zijn als
al die Britse of Amerikaanse
wave, zijn we nu ook in Ne
derland zo langzaamaan aan
een eigen identiteit in de
popmuziek toe.
Geen wonder ook. Minder
dan ooit zijn er zoiets als
vaste waarden in de muziek.
Alles is mogelijk en dat is te
horen. Simpele rock and
roll-patroontjes zijn er nog
wel, maar daarnaast wordt
ook muziek gemaakt, die
niets meer met de traditio
nele rock te maken heeft.
Voor iemand, die bij wijze
van spreken vijf jaar lang
niet naar moderne popmu
ziek geluisterd heeft, zal de
moderne muziek van van
daag de dag als volstrekt on
bekend in de oren klinken.
Neem bijvoorbeeld Sam-
mie America's MAM. Deze
Tilburgse groep maakt mu
ziek, die volstrekt eigenwijs,
apart, maar daarom niet
minder doorleefd klinkt.
De eerste, door Henny
'Doe Maar' Vrienten gepro
duceerde en uitstekende el
pee 'MAM' laat horen dat de
afwezigheid van een drum
mer niet hoeft te leiden tot
de steriele drummachine-
dreun, die je bij zoveel En
gelse groepen tegen komt.
Uit 'MAM' spreekt gevoel,
hoorbare emotie. „Toen ik
het achter de mengtafel te
rug hoorde schoot mijn ge
moed vol", vertelt Sammie
als ik hem en de andere drie
groepsleden spreek over die
elpee en de ontwikkeling
van de groep.
Sammie America's MAM
(uit te spreken op zijn Ne
derlands) is zo'n twee jaar
bezig. Daarvoor was er
Sammie America's Gasphet-
ti, een groep, waarin ook
Henny Vrienten nog een
tijdje speelde. Gasphetti be
hoorde tot de betere Neder
landse new wave-groepen.
Het gezelschap klonk rede
lijk eigenwijs en de single
'Too much understanding'
kreeg bij VARA en KRO
veel aandacht.
Nieuwe start
MAM betekende een nieu
we start en via een experi
mentele fase met van die
geinige Casio's werd langza
merhand toegegroeid naar
Sammie America's MAM,
zoals die nu is; twee gitaris
ten, een bassist en een zan
ger toetsenist. De gitaris
ten Antoine Kroes en Mark
van Woerkom gaan voor
Nederlandse begrippen on
gewoon te werk, dus geen
voorspelbare patroontjes,
maar een soort gezonde 'it's,
more fun to compete'-men-
taliteit, waarin ze elkaar op
stuwen tot grote hoogten.
Sammie zelf speelt bas op
een ietwat funky manier
(huiskamerfunk grapt hij
tijdens het gesprek), en zan
ger Pieter Bon zingt dan
weer ingetogen, dan weer
Sammie America's MAM met van links naar rechts
Mark van Woerkom, Sammie America, Pieter Bon en
Antoine Kroes. - fotoemi
als een uitburtdige rockzan
ger.
Sammie c.s. hebben in
middels al aardig wat wa
penfeiten achter hun naam
staan. In Berlijn slaagde
men er in het avantgardisti-
sche publiek voor zich te
winnen en hetzelfde gebeur
de in Parijs. Tijdens de ta
lentenjacht 'De Grote Prijs
van Nederland' werd in Lo-
chem een gedeelde tweede
prijs behaald, maar veel cri
tici en publiek vonden, dat
MAM eigenlijk de grote
winnaar was. Het tv-debuut
tijdens de VPRO-serie 'Aan
vallen van uitersten' leverde
weliswaar verdeelde reac
ties op, maar het gros daar
van was positief. Nadien
was er nog een rechtstreeks
radio-concert in VPRO's
'Spleen' en op 3 oktober ligt
de elpee 'MAM' in de winkel.
Pratend met Sammie
America's MAM kom je al
gauw tot de conclusie, dat je
praat met muzikanten, die
weten waar ze mee bezig
zijn. Geen holle frasen met
verklaring van iets, wat niet
in de muziek is terug te vin
den, maar bewogenheid en
precies weten hoe de muziek
zo gegroeid is.
Tijdens ons gesprek is
vooral Sammie aan het
woord, de anderen beperken
zich tot eenstemmig geknik
en zo nu en dan een opmer
king.
De aanwezigheid van
Henny Vrienten als produ
cer laat zich makkelijk ver
klaren. Henny speelde met
Sammie in Gasphetti en na
zijn vertrek naar Doe Maar
heeft Henny altijd contact
gehouden met Sammie.
Sammie: „Hij heeft MAM
van begin af aan gevolgd en
hij heeft altijd gezegd, dat
hij ons wilde produceren.
Die produktie is heel goed
gegaan. Henny is erg thuis
in de studio en daar hebben
wel veel aan gehad. Hij nam
op bepaalde momenten be
slissingen voor ons over din
gen, waar we zelf geen kijk
op hadden, maar we kunnen
ons helemaal in die beslis
singen vinden. Hij heeft ons
wegwijs gemaakt."
Estafette
Het componeren is iets dat
bij Sammie America's MAM
niet iets dat in een hoog
tempo gaat.
Sammie: „Zelf ben ik 1 a 2
maanden met zo'n nummer
bezig en ik kom dan met een
soort geslepen ding voor de
dag. Ik weet inmiddels wel
dat ik de groep niks voor
moet schrijven, dat heeft
weinig zin. De groep gaat
dan met zo'n nummer aan
de gang en dan gaan er soms
wel drie of vier weken over
heen voor we er tevreden
over zijn. Dat is lang en je
kunt er ongeduldig om wor
den, maar je moet er dom
weg doorheen. Nu we langer
met elkaar spelen is er meer
vertrouwen, al blijkt het
aanvankelijke onderlinge
wantrouwen ook goed te zijn
geweest. Ieder staat voor
zijn eigen dingetje en nu is
het de kunst om er dat dan
ook uit te laten komen. Ik
heb het gevoel, dat we nu
onderweg zijn naar iets. Er
is sprake van een rare esta
fette van ideeënuitwisseling.
Het ene idee heeft een ander
tot gevolg en zo onstaat er
steeds iets nieuws."
De muziek van Sammie
America's MAM laat zich
moeilijk omschrijven. Raak
vlakken met andere groepen
zijn er wel, maar vergelij
kingen lopen al gauw mank,
omdat de muziek van Sam
mie c.s. een eigen gezicht
heeft. Invloeden zijn er wel.
Sammie: „Ik ben in 1980 in
New York geweest, waar ik
Robert Fripp's The League
of Gentlemen zag spelen en
verder zag in er een stel best
wel experimentele groepen,
die erg leuke dingen deden.
Een andere invloed is Meca-
no. Ik vond het heel goed hoe
die groep met minimale din
gen een sterke sfeer wist te
scheppen. Bovendien had
den ze op het podium een so
berheid, die mij aansprak.
Iemand anders, die mij iets
doet is Jan Kin. De muziek
van Mecano en Jan Kin
heeft mij een duwtje in de
rug gegeven. Ik vind dat
goede muziek. Ik vind dat
dat wel eens gezegd mag
worden, dat er in de Neder
landse scene genoeg invloe
den voorhanden zijn. Verder
ga ik naar allerlei b-bandjes
kijken, die er hier in de
buurt spelen. Ook heb ik ooit
Jango Edwards op de Bikse
Fiste bezig, die er in slaagde
het publiek te ontspannen.
Dat is een erg hoog goed. Als
je goed kijkt zie je dat wij
dat ook proberen. 'Een soort
bij elkaar gevoel' creëren
tijdens concerten."
De elpee van Sammie
America's MAM laat vol
wassen muziek horen. Op
het eerste gehoor een onge
woon geluid, maar toch mu
ziek, die zich in je hoofd
nestelt en groeit in rijkdom
met de keren, dat je ernaar
luistert. Een plaat ook, die in
de vorm van het Neder
landstalige 'Wat is dit' best
eens een alternatieve hit op
zou kunnen leveren. Kort
om, de erkenning door een
groter publiek lijkt nabij.
Sammie: „Raar is dat, als
een buitenstaander je ver
telt hoe goed je muziek is.
Als bandje weet je hoe het
was toen je die muziek op de
plaat maakte, hoe de wand
van de studio eruit zag, wat
voor lampen er hingen. Als
een buitenstaander daar in
eens glans aan gaat geven,
dan zeg je doe niet zo raar.
Want voor jou is het nog
steeds dezelfde muziek, die
is door die plotselinge be
langstelling niet anders ge
worden."
MET INGANG van vol
gende week staat deze
rubriek elke dinsdag in
de krant. De plaats
blijft in ieder geval het
zelfde. Valt er doorde
weeks ook nog wat te
swingen.
i. de heer H. Huijbregts.
i/estigingsmaterialen
gen wij voor onze afdeling
irk
nerciële
iniek
olgende voorwaarden te
it, doorzettingsvermogen.
lonachtig in het gebied,
innodig te reflecteren.
siast binnendienstteam.
ten aan:
s-Hertogenbosch
n76.2369"'
Inlichtingen: De Sten. u JL
z A
jazingjaA -ieeq 'jsiueid
puiaq 'dapiouetd 'japuo uauags 'ojnejqoejA
louw 'jazinqjaA jsoa 'uaAoqsjqoaj ufip
-jo3 'jstueid afsep 'qeeq 'ojnejqoejA jnèa
