ONTDEK DE
VERSCHILLEN
Festival van nieuwe
waves in Rotterdam
Chaz Jankei: niet
zwart wel swingend
i»
IzATERDAG 27 AUGUSTUS 1983
raalwagens
World Press
Photo
Molenstraat
Gedichten van
en voor kinderen
Willem Wilmink's schriftelijke cursus dichten
Big Country:
Muziek
met ballen
Edwards: de
rem van Chic
OPLOSSING
T47
Dag meneer de koekepeer!
Mijn vriendje David
I Het lukt me nooit. Maar vandaag in de
I precies hoe hij praatte en lachte.
Oorlog in Tsjaad
lucky Luke: De Daltons In De Blizzard
Suske en Wiske: De Gouden Ganzeneer
rpie Happie En De Bolle Uit Zwolle
Boes
T3
ste
te'
ndag wordt traditioneel aan
i om nog eens extra goed de
te fotograferen. Op het vei-
an men zondag tot midder-
.00 tot 22.00 uur. De wagens
rpers belicht. Bovendien zul-
0 en 16.30 uur en 20.00 en
bezet.
is net als andere jaren een
jmt napraten over het corso
ndanks enkele pro-
blemen rond het al dan
niet toekennen van subsi
die, is ook dit jaar de gro
te World Press Photo ten
toonstelling tijdens het
corso te bezoeken. De
tentoonstelling, in sport
hal 'Onder de Mast', is
slechts in zeven plaatsen
in Nederland te zien,
waaronder dus Zundert.
Het is een initiatief van de
Stichting World Press
Photo Holland, die dit jaar
voor de 26e maal de ver
kiezing van de persfoto
van het jaar organiseert.
In de expositie zijn de
winnende foto's opgeno
men uit verschillende ca
tegorieën, die samen het
gehele terrein van de pro
fessionele fotografie om
vatten. In totaal gaat het
om ruim 300 foto's van
groot formaat. Tijdens het
corso is de tentoonstel
ling zondag geopend van
10.00 tot 21.00 uur en
maandag van 10.00 tot
20.00 uur.
LJ e Molenstraat, die
dwars door Zundert loopt,
is gedurende de twee cor-
sodagen dit jaar voor het
eerst afgesloten voor alle
verkeer. In eerste instan
tie uit oogpunt van de ver
keersveiligheid, maar ook
omdat de horeca erom
heeft gevraagd. Men wil
namelijk de straat volzet
ten met terrasjes om de
gezelligheid nog eens te
verhogen.
Dag meneer de koekepeer. Hoe dik
wijls heb je dat geroepen toen je klein
was? 't Is denk ik wel het kortste ge
dicht dat er in Nederland bestaat. Ik
ken er nog een: dikke benen, jubelte
nen. Wie heeft ze gemaakt? Ik weet 't
niet. Maar ik denk vast 'n kind. Grote
mensen zijn meestal ernstiger, die zeg
gen niet zo'n rare dingen.
Die gedichtjes zijn leuk om te zeggen
en leuk om te maken. Je hoeft ze niet
op te schrijven, want iedereen kent ze.
Er zijn natuurlijk ook gedichtjes die
wél worden opgeschreven. Van échte
dichters, maar ook van kinderen of
mensen die er zomaar plezier in heb
ben In deze Kleine Stem kun je 'n écht
gedicht lezen. Het is van Willem Wil
mink, die al veel mooie gedichten voor
brieven naar
spinveld55 4815hvbreda
kinderen heeft gemaakt. En je kunt
ook 'n paar gedichtjes van kinderen le
zen, gewoon van een lagere school uit
Rotterdam. Kun jij dat ook? Probeer
het eens. En stuur het maar naar de
Kleine Stem. Dag meneer de koeke
peer!
MARIJKE
De gedichtjes in deze Kleine Stem zijn
overgenomen uit: „In de kooi ben ik
niet bang", gedichten en tekeningen
van kinderen, gemaakt door leerlingen
van Rotterdamse lagere scholen. Uitge
verij Querido.
Ik ben blij, dat ik jarig ben
Ik ben blij, maar er komt niemand
Ik zit helemaal in mijn eentje
Ik heb de slingers en alles opgehangen
SAMIHA
De wind is koud
Hij gooit de melk om
en de havermout
Hij komt uit het zuiden
en blaast tot in IJmuiden
YVONNE
Toen mijn oma dood was
toen zat mij n opa heel alleen
en hij zat voor het raam
totdat er iemand kwam
nee hoor niemand kwam
MONIQUE
Voor grote kinderen, die wat meer wil
len weten over gedichten en ze mis-
schien ook zelf willen schrijven, heeft
Willem Wilmink een „schriftelijke cur
sus dichten" geschreven. Die heet:
„Koen, maak je mijn schoen?" en het is
I een heel leesbaar boek geworden. Lang
niet zo saai als wat je meestal van
school gewend bent. Van alles staat er
in. Van „Dag meneer de koekepeer tot
mooie en moeilijke gedichten van Hen
drik de Vries en Gerrit Achterberg en
van alles daartussenin. Zelfs hoe je
smartlappen moet maken.
Het allerlaatste gedicht is van Wil
lem Wilmink zelf, waarin hij van alles
tevoorschijn tovert uit zijn „poëtische
gereedschapskist": maat, rijm en
beeldspraak en nog veel meer, alleen:
„jammer dat er geen waterpas in zit
die toont: dat is een goed gedicht en dit
niet".
Zo eindigt het. En intussen heb je 'n
hoop opgestoken.
Titel: Koen, maak je mijn schoen?
Schrijver: Willem Wilmink
Uitgeverij: Van Holkema Warendorf
Prijs: 18,50
ioms wel een hoogte van ze-
k Heb in de vakantie een vriend gehad,
daar ging ik haast elke dag mee op pad,
I en we leenden elkaar onze boeken.
I En 's morgens vroeg werd ik wakker
I van
I steeds datzelfde heerlijke plan
I om die vriend weer te gaan zoeken.
I Zo zijn al die dagen voorbijgegaan,
I en toen brak de laatste ochtend aan
I dat wij elkaar nog zagen.
I Nou ja. Gewoon. De vakantie was om.
I En wij vergaten, zo stom, zo stom,
I eikaars adres te vragen.
I Soms, in mijn bed, met mijn ogen dicht,
I lig ik te proberen of ik zijn gezicht
I kan vinden in mijn gedachten.
1 klas
I wist ik plotseling weer precies hoe hij
I was,
Dat zal ik onthouden, nog heel erg lang.
Hoop ik tenminste. Want soms ben ik
bang
dat ik na een heleboel j aren
hem tegen zal komen, en hij stelt zich
voor,
en ik stel me voor.
En we hebben niet door
dat wij die twee vrienden waren.
Uit: Willem Wilmink
De liedjes voor kinderen
Koen, maak je mijn schoen?
Tsjaad ligt in het midden van Afrika,
het is véél groter dan Nederland en het
heeft pl.m. vier miljoen inwoners.
Vroeger was het een Franse kolonie,
maar sinds 1965 is het onafhankelijk.
Al gauw, in 1965, kwam er burgeroor
log' het zuiden vocht tegen het noorden
en omgekeerd. Eigenlijk was het een
stammenoorlog, zoals er in die tijd zo
veel waren in Afrika. Van Tsjaad
hoorde je nooit zoveel. Ze waren niet
legen buitenlandse voedselhulp, maar
te gooiden de buitenlandse missiona
rissen wel het land uit.
Er waren weinig, slechte, wegen, dus
er kwamen niet zoveel buitenlanders.
Het bleef een mysterieus land. Dat is
veranderd, nu staan de kranten vol
over Tsjaad, want nu is er echte oorlog.
Ex-president Goukouni Oueddeï vecht
Van Babke Aarts, 5 jaar, Terheijden.
QD
Van Esther van Alphen, 5 jaar, Terheijden.
P-
tegen Hissène Habré. 2 Jaar geleden
waren de rollen omgekeerd en nog
vroeger vochten ze samen tegen de
Franse overheersers. Omdat Goukouni
in eigen land niet veel steun kreeg,
heeft hij hulp gevraagd én gekregen
van het noorderbuurland Libië.
Libië verdient veel geld aan de olie
en kan daarmee heel veel wapens ko
pen. De president daar is kolonel
Khaddaffi of Gaddafi; een gevaarlijke
man die van opstoken houdt. Hij is een
vriend van Rusland en daar zit 'm de
kneep. Als Khaddaffi zich blijft be
moeien met Tsjaad, krijgt ook Rusland
daar invloed. Daar zijn veel westerse
en de meeste Afrikaanse landen bang
voor.
President Habré heeft steun ge
vraagd aan Frankrij k. De Franse rege
ring heeft helemaal geen zin zich in een
wespennest te steken. Maar als zij niets
doet, voelt Amerika zich misschien ge
dwongen iets te doen en dan zijn de
poppen goed aan het dansen! Dan kun
je niet meer van een stammenoorlog
spreken.
MURIEL
LIEFHEBBERS van de nieuwste waves in de popmuziek
kunnen vrijdag 2 en zaterdag 3 september terecht in de Doe
len in Rotterdam tijdens een festival, dat onder de naam
Pandora's Music Box 24 popgroepen op de podia brengt.
Vrijdag 2 september zijn
te zien: WAT. Peter Ham-
mill, Skeleton Crew, Force
10, Die Haut, SPK, Nieuw
Hip Stilen, The Box, Siouxie
and the Banshees, Howard
Devoto, Durutti Column en
Jah Wobble and the Inva
ders of the Heart.
Zaterdag wordt er ge
speeld door Clock DVA, The
Armoury Show, Violent
Femmes, The Danse Society,
Death Cult, Fad Gadget, Big
Country, X-Mal Deutsch-
land, Spear of Destiny, Ko-
walski, Virgin Prunes en
T.C. Ma tic.
Op vrijdag duurt het pro
gramma van 9 uur 's avonds
tot kwart over drie 's nachts,
zaterdag wordt er gespeeld
van negen uur tot 4 uur 's
nachts. Er wordt steeds ge
speeld op drie podia.
De eerder aangekondige
concerten tijdens het festi
val van Bauhaus, Gun Club
en Cabaret Voltaire gaan
niet door. Bauhaus en Gun
Club zijn uit elkaar, terwijl
Cabaret Voltaire om ondui
delijke redenen heeft afge
zegd. Als vervangers komen
nu Siouxie and the Banshees
en de nieuwe groep The Ar
moury Show met daarin Ri
chard Jobson en Russel Web
van de Skids, John McGeogh
(ex-Magazine, ex-Banshees)
HET GROS van de Britse funkbandjes van dit moment ma
ken platen en hebben nota bene hits met muziek, waarvoor
elke zwarte Amerikaanse funkmuzikant zich dood zou scha
men.
Niet alleen wordt er in de
Engelse funk bar slecht ge
zongen, maar bovendien
swingen al die groepjes nog
geen halve meter.
Zoals je niet kijkt naar de
zeikerdjes vna Pisa als je de
humor van Van Kooten en
De Bie kunt zien, zo luister
je niet naar de melige Level
42's als je pakweg Quincy
Jones, Nile Rodgers, George
Clinton of George Duke
kunt horen. Eigenlijk is het
met de funk al niet anders
als met de rhythm and blues
van de jaren vijftig en zes
tig; de blanken gaan met de
eer en de poen strijken,
waar negers het baanbre
kende werk hebben verricht.
OOK POPMUZIEK kent
haar dialectiek. En het is
wéér het oude Albion van
waaruit ons de bijbehorende
wetten gedicteerd worden.
Na een stortvloed van mo
dieus opgedirkte bandjes die
alleen ijle dansmuziek ten
gehore wisten te brengen,
zwelt aan de andere kant
van de Noordzee nu weer
een andere wave aan. De
dynamiek en eerlijkheid van
het platteland vormen de
roots voor de onvervalste
'gitaarmuziek met ballen'
die een nieuwe trend in de
popmuziek betekent.
Big Country is een band
die wat mij betreft voorlopig
even het vaandel mag dra
gen in deze natuur-rock.
Stuwende animator in de
groep is Stuart Aadamson,
hij neemt het grootste deel
van de vocalen voor zijn re
kening, speelt gitaar en
maakte ooit deel uit van de
Skids. De line-up wordt ge
completeerd door Tony But
ler (bass), Mark Brzezicki
(drums) en Bruce Watson
(gitaar).
Het viertal heeft op het
Mercury-label de elpee 'The
Crossing' uitgebracht. Daar
op staat pure en nuchtere
rock, doortrokken van on-
Zo nu en dan zijn er uit
zonderingen, die de regel be
vestigen. Chaz (Chas op zijn
vorige platen) Jankei is
iemand, die niet alleen maar
achter de feiten aan holt. Hij
heeft een eigen inbreng in de
funk en die mag beslist ge
hoord worden.
Samen met Ian Dury
maakte hij de humoristische
cockney-funk, die nog steeds
niet geëvenaard is, het num
mer 'Ai no corrida' van zijn
eerste solo-elpee werd een
wereldhit in de versie van
Quincy Jones en nu heeft
een of ander zangeresje suc
ces met 'Glad to know you'
van de tweede Chaz Jankel-
elpee 'Chasanova'. Dat het
vervalste keltische klanken
en melodiën. De gitaren van
Adamson en Watson hebben
de eigenschappen van een
kameleon. Ze klinken zoals
het hen in hun kraam te pas
komt. Dan weer vet en hea
vy, vaak als een electroni-
sche doedelzak, vervolgens
snerpend en rockend.
Het ritme-duo Butler en
Brzezicki zorgt voor een
vrijwel constante spanning.
Sommige drumpartijen heb
ben zoveel 'mars'-kenmer-
ken in zich dat ze ongetwij
feld tijdens de Taptoe in
Breda op gejuich onthaald
zouden worden.
De stem van Adamson is
een hoofdstuk apart. Ik vind
het een mengeling van Bru
ce Springsteen en Paul Wel-
ler, een compromis tussen
meeslepend en agressief.
Zijn vocalen passen nauw
sluitend op Big Country's
instrumentale diorama van
de Schotse Highlands.
Het valt op dat alle tien de
nummers op 'The Crossing',
Virgin Prunes.
en John Doyle (ex-Cowboys
International).
Per avond bedraagt de
entreeprijs ƒ27,50, terwijl
een passe-partout voor twee
nummer anderhalf jaar na
het verschijnen van 'Chasa
nova' een succes is, zegt veel
over het zijn tijd vooruit zijn
van Chaz.
Intussen is er de nieuwe
elpee 'Chazablanca' en we
derom slaagt Jankei erin
met inventieve funkmuziek
voor de dag te komen. Die
inventiviteit schuilt vooral
in de toetsenpartijen en de
verrassende percussie
breaks, die je ook al op de
eerste twee Dury-elpees te
gen kon komen.
Chaz is geen echte zanger,
maar gelukkig probeert hij
dat niet te camoufleren door
een pseudo-negroïde stem
geluid te produceren. Hij
zingt tamelijk hoog, maar
als je je daar niet aan stoort,
dan heeft deze 'Chazablan
ca' veel te bieden. Veel intel
ligente dansmuziek vooral
en dan van het soort, dat
buiten drummachine-dreun
en vocoder-vermorming
kan. WIM van LEEST
voorzien zijn van prachtige
intro's. Stuk voor stuk die
nummers bespreken heeft
geen zin. Kies maar uit wat
het best bevalt. Op 'Porroh-
man' na zijn het allemaal
voltreffers die na een keer
horen blijven hangen.
Naar mijn idee maakt Big
Country muziek die live nóg
beter uit de verf komt dan
op de plaat. Wie zich daar
van wil vergewissen moet
op zaterdag 3 september
naar Pandora's Music Box
in Rotterdam.
Dan nog even de produk-
tie van 'The Crossing'. Die
staat op naam van Steve
Lillywhite. Producers wor
den niet gauw naar de voor
grond gehaald maar Lillyw
hite verdient het. Hij bewijst
met vrijwel iedere produktie
-Thompson Twins, U2 om er
eens wat te noemen- over
gouden oortjes te beschik
ken. Dat juist hij Big Coun
try produceerde is er na
tuurlijk de oorzaak van dat
het geluid van deze groep
wat weg heeft van U2. Ech
ter, vitaliteit, spanning en
schoonheid zijn geen eigen
schappen waar de Dubliners
het exclusieve alleenverto
ningsrecht op hebben.
CHRIS VAN NIJNATTEN
FOTO ROUGH TRADE. URSULA STEIGER
dagen vijftig gulden kost.
Voorverkoop is er o.a. bij
Bullit in Breda en bij de
Thea terbespreekburea us
van de VVV.
MET DE solo-elpee 'Glad to
be here' van Bernard Ed
wards ben ik erachter hoe
bij Chic de vork in de steel
zit. Volgens mij zorgt Nile
Rodgers voor de dansbare
opwinding en brengt Ed
wards de rem in, waardoor
Chic bij vlagen uiterst lullig
en te gepolijst klinkt.
Want als je Rodgers' 'Ad
ventures in the land of the
good groove' naast deze
'Glad to be here' legt, dan
hoor je op de eerste elpee
spetterende, baanbrekende
funk, terwijl Edwards' plaat
een slaapverwekkend pro-
dukt is geworden.
Edwards komt met deze
elpee niet verder dan een
matige versie van Chic. De
keren, dat Nile Rodgers als
gast op de voorgrond treedt,
zoals in het prima openings
nummer 'Your love is good
to me', 'Joy of life' en 'Glad
to be here' kan het er nog
mee door. Al blijft ook in die
nummers de zang matig en
komt het niet in de buurt
van het zwakste op Rodgers'
plaat.
Als ik 'Glad to be here' zo
hoor, raad ik Nile Rodgers
aan verder te gaan met zijn
avonturen met o.a. Bowie en
Chic en Edwards te laten
voor wat ze zijn. Het spreek
woordelij ke 'twee kunnen
meer dan een' gaat in dit ge
val zeker niet op.
WIM VAN LEEST
DE AGENDA voor de komende
weken ziet er als volgt uit:
Peter Gabriel, 27 september in
Den haag (Congresgebouw)
Howard Devoto, T.C. Matic en
Kowalski, 5 september in Nijme
gen (Vereeniging)
Killing Joke, 9 september in
Eindhoven (Effenaar) en 10 sep
tember in Rotterdam (Arena)
Creation Rebel, 4 september in
Rotterdam (Parkzicht)
Chuck Berry, 4 september in
Eindhoven (POC)
Stevie Ray Vaughan, 9 septem
ber in Amsterdam (Paradiso)
Gang of Four, 8 september in
Amsterdam (Paradiso)
The Fixx, 6 oktober in Rotter
dam (Arena)
Culture Club, 20 oktober in
Utrecht (Vredenburg)
Kid Creole and the Coconuts, 5
oktober in Rotterdam (Ahoy)
1^^'» OPGEMERKT HOEVEL.^
la?"/ee mnwedden nooden
geld mee vepd/encm
een bokswedstwd
kssu'k?®®** en mu y/pck en
xüpcn ,zfrreh/ op md en omdat
y$,f£.w08 zdbgen dbt jk n/n,
i 'tfiv we een hoop geld veb-
d/enen
JrSSffiRE SIMON KAN VERLAM- f
taun£ï.WE z'^ KLAMTEN 0ez(=l$cuap
Avaals A/y^rr IN EEN
ViVAl Z<JN AL ZO
V/BGV LONG» UOS
Lurpfr r—jr-
LAND J L}
?°'.esJAOSCK HIER NIET MEER
Iw XA&GePWaaes.'MA -mg CSÊVJoouteH
WWasT' Jftiwi .i-rrffflBl ALIO -Tenaj
snquaAauq oi 'uaoqos g Tub^
-japuo 8 4Jous 'i 'o;ne uba ;qaqja;qoB 9 'uaAoq
-s^ur uibbj g 'uaAoqs^qoaj 'cqnB uba uibbj
'8 'laqouBui z 'paoq uba pusj :SuissoTd0
