Witte Huis-ambities 'dominee' maken velen zenuwachtig
Keten van hongerstakers
vast tegen kruisraketten
„Wij willen de
kruisraketten"
Japan
komen
■ACHTERGROND
Het merkwaardige aanbod van
een dorp in de Ardennen
yieer dan 120(
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1983
PAGINA 4
Scheuren
Bemoedigend
BUITENLAND
raxi krijgt
vertrouwen
van parlement
£ohl gelooft
niet in veto
recht raketten
T11
Amerika's nieuwe
negerleider
heet Jesse Jackson
Van onze correspondent
Mare de Koninck
WASHINGTON - Een
nieuwe negerleider is
aan het opstaan in de
Verenigde Staten. Na de
moord op ds. Martin Lu
ther King, op 4 april 1968,
hadden de zwarte Ame
rikanen eigenlijk nooit
meer de strijdvaardig
heid en het zelfvertrou
wen van destijds terug
gevonden. Wel waren,
desondanks, in de zeven
tiger- jaren hun lot en
hun kansen verder ver
beterd, en is ook openlij
ke discriminatie van
zwarten thans in de VS
vrijwel geheel verdwe
nen. Maar de economi
sche recessie en de mas
sale werkloosheid van de
meest recente jaren heb
ben rassengelijkheid tot
dode letter gedegradeerd
en de negerbevolking
eens te meer gedompeld
in misère en terugge
jaagd naar de getto's.
Het werd tijd voor een
nieuwe leider, die dan ook in
aantocht is. Zijn naam is
Jesse Jackson. Ds. Jesse
Jackson is 41 jaar, slank en
atletisch gebouwd, heeft
grote ogen in een gesoig
neerd en jeugdig gezicht,
waarop een krachtige snor
groeit. De dominee gaat ge
kleed in een modieus gesne
den driedelig kostuum of in
een soepel trainingspak.
Jesse heeft charisma, uit
straling, dat staat vast. Hij
is ook briljant. Hij denkt
met de snelheid van een
computer en produceert in
elk gesprek in electronisch
Andrew Young
bang voor scheu
ring
- FOTO'S-ARCHIEF DE STEM
tempo uitdagende uitspra
ken en heldere antwoorden
op moeilijke vragen. In re
devoeringen weet hij met
groot retorisch talent een
aanvankelijk argwanend
publiek in korte tijd op
sleeptouw te nemen. Hij is
dan de evangelicus, die na
mens God zelve zijn gehoor
wint voor zijn kruistocht.
Jesse Jacksons kruistocht
is politiek. Hij doorkruist
het land om 'twee dingen' te
bereiken: om miljoenen
Amerikaanse negers er toe
aan te zetten zich als kiesge
rechtigde te laten registre
ren (een in de VS verplichte
formaliteit om te mogen
gaan stemmen) en om zwart
Amerika ervan te overtui
gen, dat een zwarte zich bij
de presidentsverkiezingen
van volgend jaar november
kandidaat moet stellen voor
het Witte Huis.
Vandaag is Jackson met
zijn gevolg in een speciaal
gecharterd straalvliegtuigje
naar het stadje Augusta in
de zuidelijke staat Georgia
gekomen. Hij staat op de
kansel van de houten Bap-
tistenkerk, die ligt te blake
ren in de zon en waarin het
zwarte kerkvolk bijna 40
graden Celsius moet verdra
gen om de vurige leider te
kunnen aanhoren. Om met
hem te kunnen communice
ren, beter gezegd, want het
gaat eraan toe, zoals het er
in alle kerkelijke of wereld
lijke bijeenkomsten van
Amerikaanse negers aan toe
gaat: het publiek antwoordt
spontaan, ritmisch en meer
stemmig op de spreker en
elk moment lijkt de dialoog
te kunnen overgaan in ge
zang, in een nieuwe gospel
song.
„Ik moet jullie nog een
keer lastig vallen", herhaalt
Jesse Jackson voortdurend
op een trage melodie. „Er
zijn 56 senatoren in de staat
Georgia. Er zijn er maar
vier zwart. Ik moet jullie
nog een keer lastig vallen."
„Go on", roept de menigte.
„Er zijn 691 rechters in
Georgia. Er zijn er maar 8
zwart. Ik moet jullie nog een
keer lastig vallen."
„All right!" is het ant
woord.
„Er zijn 59 sheriffs. Nul
zwarten. Ik moet jullie nog
een keer lastig vallen."
De dominee bouwt zorg
vuldig naar een climax. Via
Na ds. Martin Luther King lijkt Jesse Jackson de nieuwe negerleider in de VS te wor
den.
de zwarte ondervertegen
woordiging bij de gouver
neurs van de staten en in het
Nationale Congres in Wash
ington komt hij onvermijde
lijk uit op het Witte Huis.
Het is voor de Amerikaanse
bevolking nog altijd on
denkbaar dat daar ooit een
zwarte als hoofdbewoner of
zelfs maar als vice-presi
dent zijn intrede zou doen.
Maar Jesse Jackson legt
voor het eerst dat vergezicht
op de horizon. Wat goed is
voor de Amerikaanse neger
bevolking - werk, waardig
heid en gelijke kansen - is
goed voor alle Amerikanen.
En wat zouden de Verenigde
Staten met een zwarte presi
dent aan het hoofd niet aan
vertrouwen winnen in een
wereld die voor het overgro
te deel zwart, bruin, geel en
arm is?
Dominee Jackson ver
mijdt zorgvuldig namen te
noemen van negerleiders,
die zich kandidaat (to run
for president, is de Ameri
kaanse uitdrukking) zouden
kunnen stellen. Maar de bij
na in extase gebrachte me
nigte in de kerk begrijpt dat
de man op de kansel eigen
lijk 'drie dingen' in gedach
ten heeft.
„Run, Jesse, run!", dreunt
het door het Godshuis.
Jesse brengt zijn aanhan
gers tot bedaren en zegt:
„Zeg mij nu na. Er is een
vrijheidstrein in aantocht."
„Er is een vrijheidstrein
in aantocht."
„Maar ik moet me in
schrijven in het kiesregister
om mee te mogen rijden."
„Maar ik moet me
18 Miljoen volwassen
Amerikaanse negers hebben
grondwettelijk kiesrecht,
maar slechts 10 miljoen ma
ken daar via de noodzakelij
ke voorafgaandelijke in
schrijving ook gebruik van.
Amerika's armsten zijn
veelal wars van elk contact
met 's lands autoriteiten.
In de kerk van Augusta
vormt een collecte, bedoeld
om 'Jetplane Jesse' weer
naar een andere kansel te
kunnen zenden, de afslui
ting van het evenement.
„Laat iedereen die 100 dol
lar kan missen, zijn hand
opsteken. Kijk niet naar je
buurman, maar in je hart."
Er gaan twee handen om
hoog.
Daarna worden de 50 dol
lar-gevers, de 20-ers etc. op
geroepen. De plattelands
preker, zoals Jackson zich
zelf het liefste noemt, krijgt
ruim 2000 dollar bii elkaar
Jesse Jackson is lid van de
Democratische Partij, zoals
vrijwel alle Amerikaanse
negerleiders. In diezelfde
Jesse Jackson, zoals hij graag gezien wil worden. Verleden jaar bezocht hij de paus.
Democratische Partij (die
thans oppositie voert tegen
president Reagan en diens
Republikeinse partij) heeft
Jesse Jackson met zijn nau
welijks verholen president
sambities heel wat blanke
Witte Huis-gegadigden ze
nuwachtig gemaakt.
Presidentskandidaten
Walter Mondale, John
Glenn en Alan Cranston
hebben hem uitgenodigd
voor gesprekken, waarin ze
er bij hun zwarte partijge
noot op hebben aangedron
gen zich om wille van de
eenheid binnen de Democra
tische Partij geen kandidaat
te stellen. Maar Jackson
blijft bij zijn standpunt dat
een zwarte zich voor het
eerst in 's lands geschiedenis
moet werpen in de strijd om
de benoeming tot nationaal
Democratisch presidents
kandidaat, die het volgend
jaar november moet opne
men tegen de Republikeinse
tegenstander (waarschijn
lijk opnieuw Ronald Rea
gan).
Jesse Jackson heeft ver
klaard dat hij uiterlijk eind
september van dit jaar een
beslissing zal nemen of hij
zelf kandidaat wordt. Hoe
wel het uitgesloten is dat hij
een meerderheid van de
reusachtige Democratische
partij achter zich krijgt,
denkt hij een kans te kun
nen maken in het geval dat
het beslissende partijcon
gres volgende zomer tot op
het laatst verdeeld zou blij
ven over pakweg Mondale of
Glenn als lijsttrekker. Op
die manier is afgelopen
voorjaar bijvoorbeeld ook de
zwarte politicus Harold
Washington burgemeester
geworden van Amerika's op
een na grootste stad: Chica
go.
En als Jackson zelf toch
kansloos blijft, dan zal hij
met zijn zwarte achterban
waarschijnlijk de balans
kunnen doen doorslaan naar
die blanke kandidaat, die
hem het liefst is. De Demo
cratische partij blijkt 20
procent van zijn stemmen
van zwarte Amerikanen te
krijgen. En nu Jesse Jackson
via zijn kiezers-registratie-
projekt het electoraat met
zo'n 4 miljoen zielen hoopt te
gaan uitbreiden, zou de De
mocratische afhankelijk
heid van de negerbevolking
wel eens tot 25 a 30 procent
kunnen oplopen.
En tenslotte houdt Jesse
Jackson altijd nog de drei
ging achter de hand om uit
de Democratische partij te
stappen en als onafhankelij
ke kandidaat een gooi naar
het presidentschap te doen.
„Behalve 18 miljoen zwarte
kiezers zijn er 6 miljoen
Spaanssprekenden in de VS
en 40 miljoen arme blanken,
die allemaal het beste af
zouden zijn met een zwarte
president. Ik kan genoeg
stemmen trekken om een
blanke kandidaat van de
Democraten kansloos te ma
ken tegen Reagan", aldus de
zelfverzekerde dominee.
Walter Mondale
.afzien.
Nou ja, dominee. De titel
komt hem eigenlijk niet toe.
Jackson verliet zes maanden
voor het eindexamen het
theologisch seminarie in
Chicago om in Alabama me
dewerker te worden van de
Southern Christian Lea
dership Conference, de bur
gerrechten-organisatie,
waarvan dominee Martin
Luther King de leiding had.
Die 'King-periode' is nog
altijd zijn grote trots, maar
heeft later ook een minder
fraai licht geworpen op wat
Jacksons critici zijn onver
zadigbare ego noemen. Jesse
was in de buurt van domi
nee King, toen deze op het
balkon van zijn hotelkamer
in Memphis werd neerge
schoten. Slechts enkele mi
nuten na dit wereldschok
kende feit zocht de toen 26-
jarige Jackson de journalis
ten op die zich in hetzelfde
hotel bevonden, om hen te
vertellen dat hij de laatste
was geweest die met King
gesproken had, en dat hij
degene was geweest die de
dodelijk gewonde leider in
zijn armen had gehouden.
Maar daarna is vastgesteld
dat Kings plaatsvervanger
Ralph Abernathy, de latere
Amerikaanse zwarte VN-
ambassadeur en burgemees
ter van Atlanta, Andrew
Young, plus twee andere
medewerkers vlak voor en
na de beschieting bij Martin
Luther King waren. Een
historische foto waarop
Jackson naast King op het
zelfde balkon staat, is een
dag eerder, op 3 april 1968,
genomen.
Jackson ontkent nu ooit
beweerd te hebben de naaste
getuige van Kinds beschie
ting te zijn geweest, maar
kranteberichten uit die da
gen geven letterlijke aanha
lingen van zijn uitspraken.
Behalve zijn imago van
perfectie, maakt deze ge
schiedenis Jesse Jackson bij
veel partijgenoten, en niet
op de laatste plaats bij ande
re zwarte leiders, verdacht.
Weduwe Coretta King, bur
gemeesters Andrew Young
en Harald Washington en
voorzitter Benjamin Hooks
van de Nationale Associatie
voor de Vooruitgang van
Gekleurde Mensen
(NAACP), allemaal zeggen
ze hetzelfde. Ze hopen dat
Jackson zich geen kandidaat
voor het presidentschap
stelt, omdat zijn persoon
lijkheid diepe scheuren bin
nen de zwarte beweging en
de Democratische Partij zou
uitlokken. Maar ze geven toe
dat Jackson een groot lei
derstalent heeft, en dat nie
mand de gewone zwarte
man en vrouw zo weet te in
spireren als hij.
Jesse zelf zet intussen zijn
kruistocht langs Amerika's
steden en dorpen onver
moeibaar voort. Iedereen
voelt zijn vermogen om de
mensen en de dingen naar
zijn hand te zetten. Hij heeft
voor de televisie 'We shall
overcome' gezongen, hand in
hand met Reagan's onder
minister van justitie Wil
liam Reynolds. En hij heeft
de 'bekeerde' negerhater
George Wallace, gouverneur
van Alabama, omhelsd en
vergeven.
Hoewel Jackson nooit
enig politiek ambt heeft be
kleed, noch een officiële
functie binnen de partij had,
zien velen in Amerika zijn
opmars via het rechtstreek
se contact met de zwarte be
volking als onstuitbaar.
Steeds meer lokale negerlei
ders stellen zich achter hem
op. In Californië is intussen
een werkgroep opgericht,
die binnen enkele weken al
le haken en ogen aan een
'Jackson for president-cam
pagne' geïnventariseerd
moet hebben. En landelijke
leiders als Young en voorzit
ter Joseph Lowery van ds.
King's 'Southern Christian
Leadership Conference'
moeten er niet aan denken
voor de keus te komen staan
óf hun 'eigen' zwarte Jesse
Jackson te moeten steunen
óf een blanke partijgenoot
met betere kansen op het
Amerikaanse president
schap.
Van onze correspondent
BONN - Een paar vrien
delijke, maar doordrin
gende ogen in een inge
vallen gezicht. Haar
naam: Johanna Jordan.
Al ruim een week eet de
52-jarige Duitse niet
meer. Ze is bereid te ster-1
ven voor de vrede.
Johanna Jordan in Bonn
is één van de twaalf mensen
die in Amerika, Canada, Ja
pan, Frankrijk en West-
Duitsland met een onbe
perkte vastenactie voor de
vrede zijn begonnen. „Al ja
ren doe ik mee aan discus
sies en acties voor de vrede,
maar ik heb het gevoel dat
alle mogelijkheden intussen
zijn uitgeput. Als de politici
nü geen stappen nemen om
de wapenwedloop te beper
ken ben ik bereid te sterven.
Er is lang genoeg gepraat.
De politici moeten weten dat
wij het heel serieus nemen
en bereid zijn tot het einde
te gaan", zegt de Duitse.
Ze heeft een zoon van 23.
Die heeft grote moeite met
het vooruitzicht dat zijn
moeder waarschijnlijk zal
sterven. Maar hij heeft be
grip voor de hongerstaking,
zo verluidt tenminste in de
omgeving van Jordan.
Johanna Jordan vast in
Bonn samen met de 24-jari-
ge Fransman Didier Main-
guy. Waarom vast Mainguy
niet in Parijs, samen met de
drie Fransen die daar hon
geren voor de vrede? „Bij
een atoomoorlog zullen de
Duitsers als eerste in het
zand moeten bijten", zegt de
jonge Fransman. „Voor mij
speelt ook nog mee dat onze
president Mitterrand hier in
Bonn in het parlement heeft
opgeroepen tot plaatsing
van de Pershing 2- en
kruisraketten."
Jordan en Mainguy zien
zichzelf als een speerpunt
van de internationale vre
desbeweging. Jordan: „Deze
hongerstaking betekent niet
dat andere acties overbodig
zijn geworden. Er moet in
elk geval verder gestreden
worden, ook als wij zouden
moeten sterven."
Het eerste doel van de
hongerstakers: geen plaat
sing van de nieuwe Ameri
kaanse Pershing 2- en
Kruisraketten dit najaar.
Verder eisen ze een verbod
voor proeven met atoomwa
pens, een stopzetting van de
productie van dergelijke
wapens en de vernietiging
van de bestaande atoomwa
pens. Alleen spectaculaire
vooruitgang op deze punten
zou de hongerstakers er toe
kunnen bewegen hun actie
op te geven. Een overeen
komst bij de onderhandelin
gen in Genève die inhoudt
dat de Russen een deel van
hun SS 20-raketten ont
mantelen en het Westen
minder Pershing- en Kruis
raketten plaatst dan ge
pland, bestempelt Jordan als
'volstrekt onvoldoende'.
Johanna Jordan drinkt
alleen water. Medisch gezien
(„Zo nu en dan komt er een
dokter kijken") zou ze het
maximaal tweeëneenhalf a
drie maanden vol kunnen
houden. Niet eten is voor Jo
hanna Jordan niets nieuws.
Ze paste deze uiterste vorm
van geweldloze weerstand al
vaker toe. Een keer zelfs
voor zestien dagen. Nu is ze
bereid door te gaan tot de
dood.
In een aantal landen,
waaronder Nederland, wor
den solidariteitsvastenacties
gehouden. In West-Duits-
land zijn op tachtig plaatsen
dergelijke acties aan de
gang. Uiteenlopend van en
kele dagen tot 24 (Trier) en
zelfs 30 (Berlijn).
Jordan en Mainguy vas
ten, omringd door gelijkge
zinden, in een gewoon woon
huis in Bonn. Het ligt in de
zelfde straat als de Ameri
kaanse ambassade. Er
heerst grote teleurstelling
dat de Duitse televisieom
roepen zich nog niet hebben
laten zien. „Misschien wordt
het voor de televisiestations
pas interessant als Jordan
en Mainguy geen pas meer
kunnen verzetten", verzucht
Ilse Heldmann uit Dillen
burg. Ze is een gezette
vrouw van middelbare leef
tijd. Wijzend op Johanna
Jordan zegt ze: „Ik zou het
niet kunnen, echt niet. Ik
heb aan een korte vastenac
tie meegedaan, twee dagen
maar. Toen werd ik al dui
zelig en had ik hoofdpijn."
Van onze correspondent
Aad Jongbloed
VRESSE - Wat zuidelijk
van Dinant. En dan, na
een bochtige, glooiende
weg van 12 kmmet en
kele heuse haarspelden
ligt het daar plotseling in
al zijn eenvoudige
pracht. Het dorp Vresse-
sur-Semoi. Met een
knoestig kerkje uit 1837,
een kapelletje, een hoofd
straat met een slinger
van hotels, restaurants,
café's en terrassen. Er
zijn kamers en kano's te
huur. Op de voortkabbe
lende Semoi wordt gevist
en gevaren. Toeristen
zitten op klapstoeltjes
aan de oever van de ri
vier of trekken vreemd
uitgedost de bergpaden
op. Geen mens gaat hier
aan stress ten onder.
Rustiger en vreedzamer
kan het niet.
Toch heeft dit dorpje in de
Belgische provincie Luxem
burg zich plotseling aan de
geschiedenis opgedrongen
door voor te stellen de 48
eventueel door België te
plaatsen kruisraketten op
zijn grondgebied te installe
ren.
Wat bezielt een gemeente
bestuur en een gemeente
raad van elf leden om de
omstreden raketten in huis
te willen halen?
Welk voordeel zien de
2.880 inwoners van het dorp
met zijn 25 hotels, 8 officiële
en enkele 'wilde' campings
in het opstellen van wapen
tuig, dat door tientallen Bel
gische gemeenten al bij
voorbaat en ongevraagd ge
weigerd is.
De burgemeester, U. Mal-
daguer: „Het is uit ongerust
heid." Hij heeft zich in 1965
na een carrière van 36 jaar
in het voormalig Belgisch
Kongo in Vresse gevestigd
en is sinds drie jaar eerste
burger. „Onze ongerustheid
over de werkloosheid", zegt
hij. „Wij hebben 107 werk
lozen en dat is 13 procent
van de actieve bevolking en
dat is veel, heel veel. Daar
entegen werken 160 van on
ze mensen op het Navo-
munitie-depot in ons dorp,
maar daar dreigt de cata
strofe juist. De geruchten
willen dsat de Duitsers, die
het depot beheren, naar el
ders gaan."
De bejaarde burgemeester
krijgt van niemand bevesti
ging van het gerucht. „De
majoor, die daar de leiding
heeft, heeft me niet wijzer
kunnen maken. Burgemees
ter, zei hij, dat is een zaak
van Bonn, ik weet er niets
van. Op brieven aan instan
ties heb ik geen antwoord
gekregen. We vrezen dat de
geruchten juist zijn."
Vandaar dat het college
van Burgemeester en Wet
houders het lumineuze idee
kreeg om alvast de noodklok
te luiden. „We hebben willen
tonen dat het verdwijnen
van het wapendepot zulk
een ernstige ramp zou zijn
dat we die niet anders teniet
kunnen doen dan door de
raketten in ons dorp te
plaatsen." De gemeenteraad
schaarde zich bij meerder
heid achter het plan van
B W. Is er geen oppositie?
„Natuurlijk", zegt burge-
meeter Maldaguer. „In de
gemeenteraad is niet ieder
een er gelukkig mee, maar
we hebben het geluk dat
niemand van ons verbonden
is aan een politieke partij.
Ook ik niet. Ik sta ter be
schikking van mijn gemeen
te, maar ik wil vrij zijn. Ook
in de gemeenteraad heeft
niemand partij bindingen,
zodat de grote politiek zich
niet meester heeft kunnen
maken van ons gebaar om
aandacht te trekken van de
Navo en de regering. We
hebben niet eens iets van
vredesbewegingen gehoord."
En in het dorp? „Ach, er
zijn er die tegen het voorstel
zijn, maar ik hoor daar wei
nig van. Er zijn wel toeristen
die me er over aanspreken
en meestal in bemoedigende
zin. Van het ministerie van
Defensie, aan wie we de mo
tie toegestuurd hebben, heb
ik ook nog niets gehoord,
maar ik heb officieel ook
nog niet vernomen dat de
kruisraketten op de basis
Florennes komen."
Er zou sprake van zijn dat
de gemeente een referen
dum onder de bevolking zou
houden. Burgemeester Mal
daguer: „Jazeker. Voor er
een definitieve beslissing
zou vallen, zou de gemeente
raad een referendum hou
den, zoals in het verleden in
ons dorp wel vaker is ge
beurd. Ik moet U eerlijk zeg
gen dat ik op de uitslag niet
zou durven wedden."
De majoor van het depot:
„Geen commentaar."
De nieuwsgierige inwoner
die, wijzend op mijn in het
toeristendorp afwijkende
nette pak, zegt: „U komt ze
ker op de raketten af. Ik
hoop dat ze er komen."
Waarom? „Dat betekent
werk aan de winkel, man.
De plaatsing dat er
1200 Amerikaanse militai
ren met hun aanhang naar
hier komen en dat er werk
zat is voor de mensen in het
dorp. We leven nu van het
toerisme - er komen
12.000 toeristen per jaar -
en van de landbouw. Ja, er is
een houtzagerij 1je, een
werkplaats en een schilders-
bedrijfje, maar dat is onvol
doende om onze 107 werklo
zen aan een baan te helpen.
Als de raketten komen zijn
we onder de pannen."
De twee Hollandse echt
paren, die op een van de acht
campings, Le Gué (De door
waadbare plaats), zitten te
kaarten. Ze hebben er van
gehoord dat hun favoriete
vakantiestek - ze komen er
al acht jaar - de raketten
wil hebben. Ze zijn het alle
vier met elkaar eens: „Laat
maar komen, hoor, zolang ze
ze niet op deze camping zet
ten vinden we het best. Bo
vendien is het nog een aar
dige toeristische attractie
ook."
De stamgasten in hotel
Clycine, waar een doorlo
pende expositie is van schil
ders, die in het voor- en na
jaar in Vresse komen wer
ken, vinden het prima dat de
raketten komen. „De ge
meente heeft in jaren niet
zo'n goed idee gehad", vindt
een dorstige klant uit het
dorp.
Het oude dametje, dat met
de rozekrans om de vingers
uit het kapelletje stapt
Heeft zij ook voor de vrede
gebeden? „Ik heb inderdaad
al eens gebeden dat de ra
ketten komen", zegt ze.
„want dan hebben we werk
en vrede in één klap. Nee, de
pastoor heeft zich nog niet
laten horen. Die preekt wel
van de vrede, maar ik heb
hem nog niet over de raket
ten gehoord."
Aan het gemeentehuis
hangen nog wat vergeelde
bekendmakingen, waaron
der die van de wereld-
nieuwsmakende motie. Er
hangt ook een fel gekleurd
affiche. Drie keer per week.
staat er op, treedt er voor de
toeristen een clown op. Gra
tis.
IA I b HU Ata 1 3 AUtaUS11|
Pro
Chil
slac
Jakistan
)E regering van Pakistan
leeft deze week ruim honderd
looggeplaatste leden van de
©litieke oppositie gearres-
eerd om een landelijk protest
le wind uit de zeilen te nemen
lat zondag plaatsheeft. In Pa
dstan is alle politieke activi-
eit verboden krachtens de
ran de staat van beleg.
Van onze redactie buitenland
ROME - Het Italiaanse Huis
van Afgevaardigden heeft
vrijdag met ruime meerder-
ïeid zijn vertrouwen uitge
broken in de nieuwe regering
rnder leiding van de socialist
lettino Craxi.
Met 361 stemmen voor, 243
«gen en 3 onthoudingen nam
iet Huis een motie van ver-
;rouwen aan. Bij de stemming
waren 23 van de 630 afgevaar-
iigden absent.
In de Senaat wordt zaterdag
jestemd over een motie van
rertrouwen.
De coalitieregering van
Iraxi bestaat uit socialisten,
pristen-democraten, libera-
en, republikeinen en sociaal-
lemocraten. Zij wil de inflatie
erugbrengen van ruim vijf-(
ien naar tien procent. Sane-'
'ing van de economie en be-
itrijding van de georganiseer-
misdaad krijgen de priori-
eit.
Van onze redactie buitenland
10NN - Bondskanselier Hei-
nut Kohl acht de kans klein
lat de Europese landen waar
e zijner tijd mogelijk nieuwe
imerikaanse middellange-af-
tandsraketten komen te
daan, het medebeslissings-
echt krijgen over het afvuren
van de projectielen.
Dit zei hij vrijdag voor de
v. Eerder sprak leider Strauss
jan de zusterpartij van Kohls
CDU, de CSU, zich uit voor het
;ogeheten 'Dual Key'-systeem,
vaarbij de landen waar de ra-
letten staan het vetorecht
rhjgen over het gebruik van
ie raketten waarover de Ame-
'ikaanse president alleen zeg-
'enschap krijgt.
per
ruil
opra
In
L
'S1
v<
b(
gi
a:
n<
tii
Z(
pa
L(
da
br
Pi
Ki
vo
tei
let
vei
zie
de
die
de
gin
dei
tot
tus
Van onze redactie buitenland
ia'^°. 'aPan 's °P zoek
"ieuwe wegen voor de
nde twintig jaar nu het
Srenzen heeft bereikt van
®roe' in de traditionele sec-
waar het altijd succes
leeft geboekt.
taa& 118 miljoen Japanners
n tegenover grote sociale
'ndustriële veranderingen
oI1(leweeg worden gebracht
vorrit ude exP°rt van Japan
,0 j bedreigd door protec-
00rre en concurrentie,
iaat de inrichting van de
nr„-j PP*! is verouderd en
óe schulden van de
iS*1? sterk oplopen,
oeial panse instituut voor
eeft e en economische zaken
enr oniangs een blauwdruk
o01,ejePi*eerd van de plannen
'ot n otTlende twintig jaar.
"ccesXt08 h6eft JaPan zi3n
reirii nnen baseren op uit-
in„ "8 van de industrialise-
r°duktioP Jfergroting van de
K«e. Een groei van tien
proce
ren
Op h«
andei
nadri
op de
diens
De
diens
meer
panse
biedt
tig pi
tiona;
vorm
econo
afhan
uitvcw
De
jaren
schijn
In de
een g
proce:
jaren
meer
Jap
king
niet b
gebru