Vijf eeuwen oud
moordzaak opgerakeld
ÖEStem coi
DE STEM
eveiv
UITBLAZEN
MOEIZAAM BEVOCHTEN BUIT
Gaddafi
In Neder la i
dinsdag 9 augustus 1983
pagina 2
dag&ad voor zuowest nederlano
Hertog
Het einde van de
bloemenkinderen
Zomersproeten 1970
Het weer van 1970
VRIJDAG A.S.:
dinsdag 9 augu;
Cijfers CBS
Faillisemente]
daalden kwart
«ta^hSï„ran Lib"pa,,ou
T5
:PAGINA TWEE
Jaargang 123
Nr. 20.200
Uitgave
Uitgeversmaatschappij
De Stem b.v
Directie
Drs. J.H.M. Brader
Hoofdredactie
L. Leijendekker
H. Coumans
Breda - Hoofdkantoor
Spinveld 55
Postadres: Postbus 3229
4800 MB Breda
Telefoon: voor directe
verbinding zie onder
betreffende afdeling
Algemeen nr. 076-236911
Telex: 54176
Kantooruren ma. t.m. vr.
van 8.15-17.00 uur
Bankrelaties
Postgiro 1114111
ABN rek. 520538447
NCB rek. 230301584
Raborek. 101053738
Handelsregister 27420
Centrale redactie Breda
Nieuwsdienst 076-236883
Stadsredactie 076-236880
Sportredactie 076-236884
Lezersservice
Inlichtingen over Stemreizen
en promotie: 076-236911
Fotoservice: 076-236573
Abonnementen
Betaling 076-236347
20,49 per maand
61,15 per kwartaal
238,00 perjaar
Postabonnementen met
toeslag
Nieuwe abonnees: opgave bij
elk rayonkantoor en
servicepunt. Ook telefonisch
of d.m.v. bon in de krant.
Bezorgklachten
Voor telefonische meldingen
zie onder betreffend
rayonkanfoor.
Rubriek 't Kleintje
Opgave 076-236538, 236381
236244 tot 17.00 uur 2 dagen
voor plaatsing
Grote advertenties
Algemene informatie over
mogelijkheden en tarieven:
076-236881
Regionale informatie: alle
kantoren
Postadres: postbus 3229,
4800 MB Breda
Afsluittijd adv.: 09.00 uur één
dag voor plaatsing;
maandagkrant vrijdag 12.00
uur in Breda
Overlijdensberichten
076-236442.
Buiten kantooruren ma. t/m
vr. van 19.00-20.30 uur en zo.
van 18.30-21.30 uur
076-236394/236911
Debiteurenadministratie
Advertenties 076-236227
Rayonkantoren
Bergen op Zoom
Zuivelstraat 26, 4611 PJ
Tel. (alle afd.) 01640-36850
Kantooruren ma. t/m vr. van
8.15-17.00 uur
Breda - Stadskantoor
Nwe. Ginnekenstraat 414811
NN. Abonnementen 076-
236322. Overige afd. 236326.
Kantooruren ma. t/m vr. van
8.15-17.00 uur
Bezorgklachten
076-236888 ma. t/mvr. 8.15-
18.00 uur, za. 8.15-17.00 uur
Etten-Leur
Markt 28, 4875 CE
Tel. (alle afd.) 01608-21550
Kantooruren ma. t/m vr. van
8 30-12.30 en
13,30-17.00 uur
Goes
Klokstraat 14461 JK
Tel. (alle afd.) 01100-28030
Kantooruren ma t/m vr. van
8.15-12.30 en
13.30-17.00 uur
Hulst
Steenstraat 14, 4561 AS
Tel. (alle afd.) 01140-13751
Kantooruren ma t/m vr. van
8.15-12.30 en
13.30-17.00 uur
Oosterhout
Arendstraat 14, 4901 JK
Tel. abonn. en adv.
01620-54957
Tel. redactie 01620-51800
Kantooruren ma. t/m vr.
van 8.15-17.00 uur
Roosendaal
Molenstraat 45, 4701 JN
Tel. (alle afd.) 01650-37150
Kantooruren ma. t/m vr.
van 8.15-17.00 uur
Terneuzen
Nieuwstraat 9, 4531 CV
Tel. (alle afd.) 01150-17920
Kantooruren ma t/m vr.
van 8.15-12.30 en
13.30-17.00 uur
Vlissingen
Torenstraat 4381 ET
Tel. (alle afd.) 01184-19910
Kantooruren ma t/m vr. van
8.30-12.30 en
13.30-17.00 uur
H Was Richard III de (bijzonder
boosaardige) moordenaar van
twee jonge prinsen of niet? Deze
vraag staat centraal in een dis-
cussie die nog steeds in Enge-
land wordt gevoerd en nu is op-
gelaaid omdat het 500 jaar gele-
den is dat de moord werd ge-
pleegd.
Een aantal jaren geleden heeft de de-
tective-schrijfster Josephine Tey deze
s historische moordzaak gebruikt om haar
in het ziekenhuis belande speurder be-
zig te houden. Ook Tey's inspecteur
s vond eerder het tegendeel dan het be-
wijs dat Richard III de moorden op zijn
geweten heeft.
Voor de „Richard III Society" is het
H moordverhaal een legende en een sme-
rige ook, verzonnen door de vijanden
van de koning en nu deze maand de
500e verjaardag van de misdaad wordt
herdacht, heeft het genootschap zijn
strijd om Richard lil van alle blaam te
zuiveren geïntensiveerd.
Richard III wordt door geschiedkundi-
gen en de toneelschrijver William Sha-
|j kespeare afgeschilderd als een door en
s door slechte, gebochelde moordenaar
van prinsen. Maar door een vloed van
nieuwe boeken, artikelen, tentoonstellin-
gen en lezingen in heel Groot-Brittannië,
probeert de Society er de Britten van te
overtuigen dat dat monster in de school-
H boeken in werkelijkheid een model van
een monarch was met de inborst van
een heilige.
Het genootschap wijst erop dat Sha-
kespeare, die er meer dan wie ook voor
H heeft gezorgd dat Richard de geschie-
denis inging als een lump of foul defor-
mity", schreef onder de regering van de
Tudorkoningin Elizabeth I, die de sug-
j§ gestie niet leuk kan hebben gevonden
Pas na een tien uren durend gevecht konden ervaren Amerikaanse vissers deze reusachtige
witte haai verslaan. De vissers, afkomstig uit Mystic, Connecticut (VS) vertelden dat zo in hun
strijd waren opgegaan dat het soms leek alsof ze in trance waren. foto ap
dat de man die door haar grootvader op
gewelddadige wijze van de troon werd
gestoten, heel iets anders was dan een
bijzonder vuige moordenaar.
Andere Tudorhistorici gingen nog ver
der om hun vorstin te plezieren. Er werd
zelfs beweerd dat Richards lot al duide
lijk was bij zijn geboorte. Toen hij na een
onwaarschijnlijke zwangerschap van
twee jaar uit de schoot van zijn moeder
kwam, zou hij al lang haar en een volle
dig gebit hebben gehad.
Recent röntgenonderzoek heeft ech
ter aangetoond dat een bochel op Ri
chards schouder, op een van zijn best
bekende portretten, later is ingeschil-
derd.
De Richard III Society, die 2.500 leden
heeft, zegt dat er geen contemporain
bewijs voor is dat de koning misvormd
was, netzomin als er onweerlegbaar be
wijs is dat hij de prinsen om het leven
bracht -- de beruchtste van alle misda
den die hem zijn toegeschreven.
Er ligt zo weinig vast over het lot van
de jongens - de afgezette, 12-jarige ko
ning Edward V en de 10-jarige Richard-
dat het een van de grote raadsels in de
geschiedenis van Engeland is.
Wat bekend is, is dat Richard hen in
de Tower liet opsluiten nadat hij zich in
juni 1483 van de troon had meester ge
maakt en dat men hen in augustus daar
opvolgend voor het laatst zag, spelend
in de Towertuin.
Stukjes uit kasboeken en familiege
schiedenissen die aan generaties zijn
doorgegeven en zelfs toespelingen in
code op schilderijen zijn aangevoerd ter
ondersteuning van de theorieën dat Ri
chard en Richard alleen de schuldige is.
Men is met andere papieren gekomen
om aan te tonen dat Richard populair
was, devoot, wijs en meer vergevingsge
zind dan goed voor hem was. De „Ricar-
dianszoals de leden van het genoot
schap zichzelf noemen, laten geen gele
genheid voorbijgaan om hem eer te be
wijzen.
Elk jaar, op de verjaardag van zijn
dood op 22 augustus, houden ze een
WIM KOCK
kerkdienst en plaatsen korte in-memo-
riam-advertenties in internationale kran- 11
ten. I
De leden van het genootschap komen
uit de hele wereld en het heeft sterke
aanhang in de Verenigde Staten en een
beschermheer die de titel draagt die Ri
chard ooit droeg: de hertog van Glou
cester, neef van koningin Elizabeth II.
Staatsman en geschiedkundige Sir
Winston Churchill had niet veel met de
apologeten van Richard de Derde op en
in een boek dat dit jaar is verschenen
om de Ricardians de schellen van de
ogen te doen vallen, noemt auteur Des-
mond Seward Richard „de meest
vreeswekkende man die ooit op de troon
van Engeland heeft gezeten
Seward, een tegenstander van de So
ciety, schrijft: „Deze hedendaagse pleit
bezorgers van Richard hebben een op
merkelijke eigenschap met hun held ge
meen, een onoverwinnelijke weerzin te
gen het aanvaarden van de feiten. Zij
kunnen de rauwe werkelijkheid, de tragi
sche grandeur, van de zwarte legende
niet onder ogen zien (Reuter).
rinillllllllllllllllHlllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllim
Revolutie in de
zomer van 1970?
Revolutie - in een land waar het allemaal
voor de wind ging? De kranten bulken
van de advertenties waarin personeel
wordt gevraagd, de dia's van de bioscoop
reclame beloven gratis vervoer en dito
koffie als men maar bereid is te gaan wer
ken in het splinternieuwe atelier van me
neer X, waar de hele dag aangename mu
ziek klinkt.
Het zou nog jaren duren voor Den Uyl
somber zou meedelen dat het nooit meer
zou worden wat het geweest was.
Maar toch: in dat welvarende Neder
land, dat nog geloofde dat het woord 'cri
sis' alleen maar in een ver verleden paste,
broeide het, in die zomer van 1970.
Aardig
Het begon eigenlijk best aardig.
Amsterdam had in de jaren zestig een
wereldnaam opgebouwd als de stad waar
van alles mocht wat elders niét mocht.
Niemand wond er zich op als je een stickie
rookte, en als je moe werd ging je gewoon
ergens zitten. Je speelde wat liedjes over
een nog betere toekomst op je gitaar, en
als je moe werd deed je gewoon de ogen
dicht en sliep. Een hap eten viel altijd wel
te versieren. De leliën des velds en de vo
gelen des hemels, nietwaar?
De kranten stonden in de juli-maand
dan ook vol met opgewekte reportages.
Johnny uit San Francisco mocht er de lof
in zingen van het tolerante Nederland, en
Günther uit Augsburg kon uitleggen
waarom hij de verstikkende sfeer van de
Zuidduitse provinciestad ontvlucht was.
Centrum van het gebeuren werd de
Dam - waar óp en rond het Nationale Mo
nument de bloemenkinderen uit alle
windstreken zich vestigden.
Ergeren
Het was allemaal net te mooi om te kun
nen blijven - dat bleek spoedig.
Eerst begonnen de middenstanders zich
te ergeren aan de rotzooi, die de invasie
met zich meebracht. Aan de matrassen op
de Dam, aan de herrie. Er ontstond wat
wrijving, die snel toenam toen een aantal
jongeren, die bepaald niét tot de bloemen
kinderen behoorden, van de gelegenheid
gebruik maakte om wat relletjes uit te
lokken. Er werd veel gescholden, er vielen
wat klappen.
Het besef groeide dat het zo niet door
kon gaan. En toen hakte burgemeester
Samkalden, tegen de zin van de vrijwel
voltallige gemeenteraad de knoop door:
met ingang van 24 augustus om 18 uur zou
het verboden zijn om nog in de buurt van
het Nationaal Monument te slapen.
Gelijk
De gemeentebestuurderen die de stap van
Samkalden kortzichtig en gevaarlijk had
den genoemd, kregen, nog geen uur nadat
het slaapverbod van kracht was geworden
gelijk.
In Amsterdam vielen schoten - en net
als vier jaar tevoren, in de hete zomer van
1966, leek de opstand binnen handbereik.
„Ik kon niet anders - ze hadden me af
geslacht" zou later de motoragent verkla
ren, die in de vooravond van die vier en
twintigste zijn dienstpistool trok en begon
te vuren. Tevoren waren er al wat rel
letjes geweest op het dichtbevolkte Dam-
centrum. Politiemannen wisten niet wat
ze wel en wat ze niet moesten doen. Op de
De Damslapers waren ook een toeristische bezienswaardigheid. Wie hen echter fotogra
feren wilde werd „toegeflitst" door tientallen spiegeltjes. „Toeristje pesten" heette dat.
Dam slapen mocht niet meer, er zitten of
liggen was niét verboden. „En als er een
z'n ogen dicht heeft", zei een politieman,
„hoe weet je dan zeker of hij slaapt?".
Irritatie over en weer. Er sneuvelen rui
ten, en op een gegeven moment voelt de
motoragent zich in het nauw gedreven.
Hij begint te schieten, en verwondt drie
mensen: een student, een Franse bezoeker
en fotograaf Daniel Koning van De Tijd.
Dan is het hek - letterlijk - van de Dam.
Puinhoop
Binnen een uur is de hele binnenstad van
Amsterdam een puinhoop. Straatstenen
vliegen rond, auto's worden omgegooid,
winkelruiten gaan aan diggelen. Er wordt
- voor het eerst - geplunderd. Bepaald niet
alleen door de Damslapers en hun aan
hang - verslaggevers zien keurige middel
bare burgers met flessen parfum, dozen
bonbons en kledingstukken huiswaarts
keren.
„De ongeregeldheden duurden tot diep
in de nacht" is het onvermijdelijke cliché
waarmee de lange hete dag eindigt.
Maar pas de gebeurtenissen van de vol
gende dag zullen laten zien hoe diep de
kloof is die door Nederland loopt. De kloof
tussen de 'moet-kunnen'-groep aan de
ene, en de 'recht-en-orde'-groep aan de
andere kant.
De Dam zit 's avonds weer vol. Agenten
kijken toe, en vragen zich opnieuw af hoe
ze met dat 'slaapverbod' in hun hand kun
nen optreden. Dan klinkt gedruis uit de
richting van het Centraal Station, waar
vier jaar tevoren het 'langharig tuig' werd
afgedroogd door de Jantjes, die vonden
dat hun meisjes werden lastiggevallen.
Honderd
En jawel, daar komen ze al aan. Honderd
mariniers en matrozen, kortgeknipt en
onberispelijk in het tenue. Vóór de Dam-
bewoners goed en wel begrijpen wat er
aan de hand is, vluchten ze, al of niet bloe
dend, de zijstraten in. Het vaderland is ge
red.
Het lijkt erop dat in de volgende dagen
vrijwel elke Nederlander een standpunt
naar buiten wil brengen. De verklaringen
tuimelen over elkaar heen, de ingezonden
stukken-rubrieken puilen uit.
De autoriteiten blikken streng. Nie
mand kan in hun hart kijken, maar naar
buiten zijn ze het eens, met premier de
Jong voorop: eigen rechter spelen kan
niet. Er dient streng tegen de Jannen te
worden opgetreden en de zaak moet tot de
bodem worden uitgezocht.
De burgers reageren wat spontaner.
Van een minderheid valt per ingezonden
stuk te vernemen dat de fascistische dic
tatuur zich nu definitief heeft gevestigd,
en dat men de mariniers maar in staat
moet stellen 'in de bush bush hun frustra
ties kwijt te raken'
Stavast
Maar de meesten staan aan de andere
kant. Het Ot-en-Sien-jargon bloeit op.
„Bravo voor de Jongens van Stavast!", zo
besluit de gepensioneerde ingenieur zijn
bijdrage, en zijn woorden vinden vele
echo's. „Driewerf hoera voor de Hollandse
geest die dit mogelijk maakte", „Hoezee
voor onze mariniers" en „Ter ere van de
normale jeugd zingen wij uit volle borst:
lang leven het legioen."
De ingezonden stukken waarin wordt
aangeraden al het langharig tuig tegen de
muur te zetten dan wel levenslang op te
sluiten in werkkampen, verdwijnen door
gaans in de prullenmand.
De regering kondigt aan dat geen steen
op de andere zal blijven tijdens het onder
zoek hoe-het-allemaal-kon-gebeuren en
dat de schuldigen hun gerechte straf niet
zullen ontlopen.
Berispt
Dappere woorden, die tenslotte uitmonden
in een rapport dat op een achternamiddag
in elkaar geflanst lijkt. En de 'normale
jeugd' in de mooie uniformen wordt be
rispt. Punt uit.
Niemand lijkt er nog belangstelling
voor te hebben. Want het tijdperk van de
bloemenkinderen is voorbij.
Vijf dagen na de gebeurtenissen op de
Dam overvalt een gevechtscommando van
Molukkers, die vechten voor hun onaf
hankelijke republiek, de villa van de In
donesische ambassadeur in Wassenaar.
De jaren zeventig zullen in het teken
staan van een andere jeugd. De Dam ver
dwijnt uit de krantekoppen, Wijster, De
Punt, Bovensmilde en Assen komen er
voor in de plaats.
Door Boet Kokke
Op het bioscoopscherm vieren die zomer Pe
ter Fonda en Dennis Hopper triomfen in 'Easy
Rider' - en niet toevallig. Het epos van de
'losgeslagen jeugd', gesymboliseerd door de
twee gezonnebrilde jongelieden op hun
hoogsturige motoren, past precies in de tijd.
De jaren zestig hebben de bevrijding ge
bracht. De twijfelachtige 'waarden' van de
oudere generatie hebben defintief plaats
moeten maken voor de nieuwe tijd: de tijd van
vrijheid, van liefde en vrede. De macht van
het wapen heeft plaats moeten maken voor
die van de bloem.
En niemand kon nog weten dat die zomer
van '70 al de doodsklokken luidden over dat
'nieuwe tijdperk'. De jaren zestig met hun vro
lijke optimisme waren voorbij, de jaren zeven
tig, die later als de 'suffe' jaren de geschiede
nis in zouden gaan, waren begonnen.
Maar die (mooie) zomer van 1970 regeerde
de jeugd nog. Met name in Amsterdam, dat
als magisch centrum van het westelijk half
rond begeerd reisdoel werd voor jongeren
van Enschede tot San Francisco, en van Tou
louse tot Delfzijl.
De marine „houdt opruiming". Op de achtergrond kijken motoragenten toe.
Op Schiphol vergaapt een grote menigte
zich aan de eerste Jumbo, die het lucht
vervoer een nieuwe impuls zal geven.
In De Beekse Bergen komt de kabel
baan in 'aanvaring' met een boot. Negen
mensen worden gewond, velen kunnen
pas na uren worden bevrijd.
In Maastricht gooit de jezuïetenpater
Krekelberg een steen door de ruit van een
sexboetiek, in een vertwijfelde poging om
de verwording te keren.
Cor Witsche huilt hete tranen, omdat hij
als Pipo de Clown wordt vervangen door
Cees van Ooyen.
Overal vandaan trekken jongeren naar
Amsterdam, 'het magische centrum', wat
eind augustus leidt tot een serie rellen.
Molukkers voeren in de villa van de In
donesische ambassadeur in Wassenaar de
eerste van een serie acties uit.
Juni is somber. De Bilt krijgt op zijn zon
nemeter maar 102 uren zon ingebrand, te
gen een normaal gemiddelde voor juni van
223. Toch is het weer in die maand stabiel,
met tussendoor af en toe een bui. Op 10 ju
ni is het maximum even ruim 29°, maar we
moeten tot het eind van de maand wachten
tot het weer zomers wordt. Op 27 juni ge-
ven de thermometers boven de 30° aan,
maar de namiddag en avond slaat een de
pressie met regen- en onweersbuien onge-
nadig toe. In Maastricht valt dan ruim SO
mm. in IV2 uur. De rest van de zomer geldt
als redelijk mooi. Juli is wisselvallig: op 0
en 7 juli tot bijna 30°, aan het eind van de
maand weer warm, maar tussendoor ook
natte, koude en sombere perioden. Augus
tus is lekker zonnig, droog en warm, ul
wordt het in De Bilt nooit warmer dan (op
de 2e) 27°.
Lang haar in het leger. Rinus Wehrman had
er gevangenisstraf voor over om zijn lange
haar te behouden. Tenslotte ging defensie
overstag, maar op één voorwaarde: 'tervville
van de veiligheid moesten langharigen tijdens
diensttijd een haarnetje dragen. Rinus Wehr
man van de ene op de andere dag beroemd,
van de ene op de andere dag ook weer verge
ten. Hij kon er niet tegen
VLISSINGEN(ANP) -
wrak van het VOC-schip j
Vliegent Hert", waarin vorf
maand een unieke kist r
gouden en zilveren munten
gevonden, is nog maar vd
een derde afgezocht. De r|
van het wrak herbergt waJ
schijnlijk nog een grote h<r
veelheid oudheidkundf
schatten, die in de toekon
zonder enige twijfel geborg
gunnen worden. Maar de
gevonden kist met ongevd
10.000 gouden en zilveif
munten zal zeker een hoog
punt blijven in de totale bd
ging van de lading.
Deze optimistische geluid
zijn afkomstig van de 28-jal
ge Jerzy Gawronski uit Aif
sterdam, die als aanstaand r
cheoloog de afgelopen tv
duikseizoenen als duiker i|
tensief betrokken is gewe
bij de bestudering en bergii]
van het wrak en lading vl
deze in 1735 ter hoogte vl
Walcheren onder de golvl
Me
mi
Van onze Haq
DEN HAAG - Meer
j in een van de drie leg
Maar ze zetten daar]
De gemiddelde bezoe]
gulden.
Dat blijkt uit het jaar|
Casinospelen.
Vorig jaar brachten med
dan een miljoen goklustigeJ
een bezoek aan het casino. Sa
men verloren ze daarbij bijr
72 miljoen gulden. Dat is dul
bijna 72 gulden per persoorf
ƒ24 Daarvan ging naar dl
schatkist, want aan kansspel!
belasting waren de casino'!
vorig jaar 24 miljoen guldei|
kwijt.
De Raad van de Casinospel
len hoopt dat het aantal bezoel
kers, ondanks de economisch!
crisis, verder stijgt door nieul
we attracties. In Zandvoort dij
den haag(anp) - In jul
van dit jaar zijn er 518 faillis
sementen uitgesproken, eer
kwart minder dan in dezelfdt
maand verleden jaar toen ei
690 zaken op de fles gingen.
In de eerste zeven maanden
van dit jaar zijn 4763 zaker
failliet verklaard tegen 4951 ir
dezelfde periode van vorig
jaar. Dit betekent een daling
van vier procent. Dit heeft hei
Centraal Bureau van de Sta
tistiek (CBS) in Den Haag
maandag bekend gemaakt.
De faillissementen bij beslo
ten vennootschappen lieten in
een maand nog een sterkere
daling te zien, 31 procent, ten
opzichte van verleden jaar.
Vorig jaar juli lieten 276 bv's
het afweten tegen tegen 191 dit
jaar.
GEBRUIK MAKEND van het feit
net ogenblik de handen meer dc
kaanse wespennest in haar „v
man Gaddafi nu zijn slag te sla:
p® °P de dringende SOS-signal«
!~ariJs llJkt hem dat aardig. Het r
kaanse republiek is dan ook ge
aangekochte hypermoderne F
waarmee Gaddafi de opstandel
|=®snnoten. De situatie rond Tsj
en.doordat in Opper-Volta,
et Libië sympathiserende mili
e macht zijn gekomen,
u 's,aad (3,4 miljoen inwoners)
in ®en knooppunt van noorc
net hart van Afrika. Voor Gadi
hp ,V00r de verdere verspreiding
ka p "ï1'09. van een 9rote veren
Ciaddafi is een dromer en eer
en even gevaarlijk.
a, nankrijk, voormalig koloniaal
nn ?n soort Peetoom van Tsja:
op uitgehne^e schaa| zgken me
pn an's er niets voor voelt om
stn^fpens- Die hulp is pas effe
bri hu worden overgevlogen
wei p van te oetenen maar dat
Vnor ®n Paar instructeurs gezo
tu!? ^verleden heeft Gaddafi r
beurt H een smadelijke aftocht
ter u,i?at nu opoi'euw. Zwart-Afri
rinnpiö-pH een uiterst labiele situ
Mohnp't die ,ot dasv®nre iets n
Wash, f' de door en door c'
eens 9 on niet zeer voorzichtic
Waar o8!] nieuwe krachtmeting
aar Gaddafi kind aan huis is.
