Hongarije: „vrolijke barak" in het communistische kamp
VS be<
belgische
oorlog mei
mm
Economische hervormingen komen welvaart ten goede
Palestij nen
gedood bij
aanslag op
Westoever
BS
EXTRA
WOENSDAG 27 JULI
""""HHIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIUiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimihi
Door George Campbell
PALERMO - Nog
geen tien jaar gele
den voltrok het le
ven in Palermo zich
in en langzaam, Si-
ciliaans ritme. Nu is
de stad nauwelijks
herkenbaar. Tegen
de nationale en in
ternationale ont
wikkelingen in is
Palermo een welva
rende stad gewor
den. Nieuwe flatge
bouwen verdringen
elkaar om ruimte,
pretentieuze winkels
verkopen peperdure
luxe-artikelen, kost
bare auto's banen
zich met veel getoe
ter een weg door de
overvolle straten en
moord is een
groeiende industrie:
150 Mafia-moorden
in 1982.
De oorzaak is simpelweg
dat in de afgelopen tien jaar
een nieuwe, ondernemende
Mafia is ontstaan die het
merendeel van het geld ver
diend met de handel in he
roïne heeft geïnvesteerd in
bouw- en landbouwprojec
ten. Het gaf niet wat het
was, als het maar wettig
was. De metselaars hadden
daardoor volop werk, de
banken minder. Volgens een
recente schatting zijn de af
gelopen tien jaar ongeveer
200.000 woningen in Palermo
gebouwd tegen ruim 550
miljoen gulden. Maar daar
de Mafia ruimschoots kan
putten uit 'heet' geld, was
slechts twee procent van dit
bedrag afkomstig van offi
ciële bankleningen.
Niets geeft de bezoedelde
sfeer van het moderne Pa
lermo beter weer dan een
gesprek dat twee inwoners
van die stad vorig jaar voer
den in een deftig restaurant
kort nadat generaal Alberto
Dalle Chiesa, held van de
nationale campagne tegen
politiek terrorisme, in Pa
lermo was komen wonen om
de strijd tegen de Mafia aan
te binden. De generaal en
zijn vrouw werden in sep
tember 1982 doodgeschoten,
het was de brutaalste
moordaanslag op een open
baar figuur in het tijdperk
van de nieuwe Mafia.
Het gesprek in het restau
rant dat werd opgevangen
door Nicola Cattedra, hoofd
redacteur van het dagblad
L'Ora, ging als volgt: „Ge
neraal Dalla Chiesa kan een
ramp zijn voor Palermo. Als
hij de superagent gaat uit
hangen, zou hij deze stad
uiteindelijk wel eens kun
nen ruïneren. Denk je eens
in dat alle mensen die nu de
kost verdienen in de drugs
handel, op de arbeidsmarkt
terecht komen. Ze zouden
onze huizen plunderen. We
zouden 's nachts niet meer
op straat durven. Ze zouden
inbreken in onze huizen,
winkels en kantoren. Er zou
nergens meer vrede zijn."
De twee Sicilianen die deze
Mafia op Sicilië
machtiger dan ooit
V"
IN de jaren '60 dachten de deskundigen dat de Mafia in Ita
lië aan het uitsterven was. Ze hadden ongelijk. Op Sicilië is
een nieuwe ondernemende Mafia ontstaan met een heel
eigen opvatting van vrij ondernemerschap.
vrees uitten, waren geen
Mafiosi, maar gewone door
snee-inwoners van Palermo.
De staat heeft zijn wapens
tegen de Mafia. De La Tor-
re-wet, genoemd naar de Si-
ciliaanse communistenleider
die in april 1982 werd ver
moord, wegens zijn anti-
Mafia-gezindheid, werd in
september door het parle
ment aangenomen in de golf
van emotie die was ontstaan
na de moordaanslag op Dal-
la Chiesa en begint nu de
eerste vruchten af te wer
pen. Ze geeft de autoriteiten
bijvoorbeeld toegang tot
bankrekeningen en jaar
overzichten van bedrijven
van de Mafia met als gevolg
dat de bulldozers in Palermo
nu allemaal stilstaan. Toch
zei een plaatselijk priester
een paar dagen geleden dat
de armen de pauze in de Ma-
fia-activiteiten waarschijn
lijk spoedig gaan betreuren.
Nu al kwamen er bouwvak
kers naar hem toe die zei
den: „Ja, natuurlijk is de
Mafia een slechte zaak,
maar wij willen eten."
De la Torre-wet is waar
schijnlijk eerder een nuttig
dan dodelijk wapen tegen de
Mafia. Een rechtbankfunc
tionaris in Palermo zei on
langs dat de wet tien jaar te
laat was gekomen. Want
waar niemand aan twijfelt
is het talent van de Mafia
om geld te verplaatsen, ge
bruik te maken van interna
tionale contacten, zich te
verzekeren van deskundig
advies en het hebben van
vrienden op hoge posities.
De Mafia heeft voldoende
tijd gehad om zich tegen de
la Torre-wet te reorganise
ren.
Het geweld van de Mafia
vloeit in twee richtingen.
Eerst zijn er de publieke fi
guren zoals La Torre en
Dalla Chiesa die een gevaar
lijke uitdaging vormen voor
de macht van de Mafia. In
deze context is het opvallend
dat de aartsbisschop van
Palermo, kardinaal Pappa-
lardo, vorige maand politie
bescherming kreeg na een
beklemmende ervaring in de
gevangenis van Palermo. De
aartsbisschop, die herhaal
delijk in het openbaar kri
tiek had geuit op de Mafia,
wilde in de gevangenis een
mis opdragen, maar" nie
mand van de gevangenen
kwam opdagen. Dat wordt
beschouwd als een laatste
waarschuwing alvorens de
Mafia de trekker overhaalt.
De tweede soort geweld is
het geweld tussen de Mafiosi
onderling. Dat is niets
nieuws wat vroeger al raak
ten de oude Mafia-clans van
het platteland regelmatig
met elkaar slaags over ge
biedsafbakening en in
vloedsferen. Het nieuwe is
dat er tegenwoordig zoveel
op het spel staat dat staande
afspraken makkelijk wor
den ontkracht en niemand
zich ook maar een momentje
kan ontspannen. Als clan X
bijvoorbeeld een grote he-
roïne-fabriek runt en de
clanleiders worden gearres
teerd of gedwongen onder te
duiken, dan beginnen ande
re clans onmiddellijk hun
geweer te laden. Het va-
cüum wordt opgevuld,
meestal over een spoor van
lijken.
Pino Arlacchi, een socio
loog aan de universiteit van
Calabrië, geeft een uitzon
derlijk helder verslag van de
opkomst van de nieuwe Ma
fia in zijn nieuwe boek: „De
Ondernemende Mafiade
Mafia-ethiek en de geest
van het kapitalisme."
Bijna onnodig te zeggen is
dat de Mafia geen grote,
centraal geleide organisatie
is en dat ook nooit is ge
weest. Integendeel, het is
een aantal clans of families
die een bepaalde invloeds
sfeer claimen, de traditione
le Mafia, danig beperkt in
zijn bewegingsvrijheid door
de campagne van Mussolini
in de jaren twintig, bleef na
de Tweede Wereldoorlog op
de gebruikelijke wijze ope
reren. De Mafia-baas was
meer geïnteresseerd in sta
tus dan in geld.
Een van de clanleiders
speelde geregeld Christus in
de jaarlijkse opvoering van
het lijdensverhaal. Don Ca-
logero, een beroemde na
oorlogse Mafia-baas, zei ooit
tegen een journalist die om
een foto vroeg: „Een foto?
Maar waarom? Ik ben niets
bijzonders, ik ben een gewo
ne burger. Vreemd. De men
sen denken dat ik weinig te
zeggen heb omdat ik be
scheiden wil zijn. Nee. Ik zeg
gewoon niet veel, omdat ik
gewoon niet veel weet. Ik
woon in een dorp. Ik kom
maar zelden in Palermo, ik
ken niet veel mensen
In de jaren vijftig en zes
tig dreigde de Mafia naar de
zijlijnen van de samenleving
Begin dit jaar werd in
de Siciliaanse hoofdstad
Palermo gedemonstreerd
tegen de Mafia. Een,
groot aantal Sicilianen
heeft schoon genoeg van
het geweld dat hun
eiland in een voortduren
de greep houdt.
te verdwijnen als gevolg van
de nationale economische
groei, de grote emigratie
naar het industriële noor
den, de opkomende werkge
legenheid in de publieke
sector op Sicilië en het opko
men van een andere menta
liteit. Sommige experts
dachten toen zelfs dat de
Mafia aan het uitsterven
was. Die experts zagen ech
ter over het hoofd dat de
Mafia grondig was geïnte
greerd in het sociale bestel
van Sicilië. In de jaren ze
ventig rook de Mafia onder
druk van de recessie nieuwe
kansen. Maar in plaats van
status begon ze nu te streven
naar rijkdom en stortte ze
zich in het zakenleven. Ze
maakten daarbij echter ge
bruik van allerlei technie
ken uit de Mafia-traditie.
In de eerste plaats begon
ze onwelkome concurrentie
te ontmoedigen en ze deed
dat niet door haar adverten
tie-budget uit te breiden.
Nee, concurrenten werden
afgeschrikt met bedreigin
gen, dynamiet en moord.
Vervolgens werden de men
sen die voor de Mafia werk
ten gedwongen akkoord te
gaan met lage lonen; lid zijn
van een vakbond was uitge
sloten. In de derde plaats
had de Mafia de beschikking
over grote voorraden con
tant geld, afkomstig van
fraude, ontvoeringen, wa
pensmokkel en uiteindelijk
drugs. Dit was veel meer
geld dan een normale kleine
of middelgrote concurrent
kon opbrengen. Vanaf de
helft van de jaren '70 tot hun
ontdekking in augustus 1980
draaiden er op Sicilië bij
voorbeeld vier heroïne-fa-
brieken met een jaarlijkse
winst van bijna 1,5 miljard
gulden. Deze fabrieken
voorzagen voor eenderde in
de behoefte van de Ameri
kaanse markt.
Grote bedrijven die in het
zuiden projecten wilden uit
voeren, merkte dat de Mafia
geen bescherming wilde,
maar een aandeel in de be
drijvigheid in de vorm van
sub-contracten. Met hun on
gebruikelijke arbeidsbeleid
zorgde de Mafia ervoor dat
het werk goedkoop en op tijd
werd gedaan. De nieuwe
Mafia ontwikkelde een uit
gekookt investeringsbeleid
en met de hulp van de nu in
diskrediet geraakte bankier
Michele Sindona, werden de
illegale verdiensten opgeno
men in het grote financiële
netwerk.
Maar ondanks alle macht
en rijkdom zijn de levens
van de meeste Mafiosi vol
gens Arlacchi naargeestig,
wreed en kort. Hij noteert
ook een bepaald fatalisme
dat nauwelijks westers te
noemen valt. In zijn boek ci
teert hij bijvoorbeeld een
gesprek tussen een rechter
uit Palermo en een Mafioso
dat gaat over de geweldda
dige dood van een Mafia-lei-
der, Toto Inzerillo, 37 jaar
oud. Inzerillo werd met een
Kalashnikov doodgeschoten
omdat hij ervan werd ver
dacht geld in eigen zak te
hebben gestoken dat was be
doeld voor de bouw van een
aantal hotels en casino's in
Atlantic City.
De Mafioso zegt: „Zeker,
Inzerillo is dood op 37-jarige
leeftijd, maar zijn 37 jaar
staan gelijk aan 80 jaar ge
leefd door iemand anders.
Inzerillo heeft echt geleefd.
Hij had zoveel uit het leven.
Anderen zullen nooit ook
maar een honderdste deel
hebben van wat hij had. Er
is niets ergs aan om op die
leeftijd te sterven als je hebt
gedaan, gehad en gezien wat
Inzerillo heeft gedaan, ge
had en gezien. Hij stierf niet
moe van het leven of onte
vreden. Hij stierf tevreden
met het leven. Dat is het
verschil."
Copyright The Guardian/
De Stem
Justitiële actie helpt
niet echt, maar geeft ten
minste het idee dat er
nog iets tegen de Mafia
gedaan wordt. Deze foto
geeft een beeld van een
proces dat eveneens iri
Palermo werd gehouden
tegen zeven Mafia-lei-
ders die van drugsmok
kel naar de VS werden
verdacht.
- FOTO'S ARCHIEF DE STEM
Door Hella Piek
BOEDAPEST - Met zijn goed
bevorade winkels, zijn uitste
kende restaurants en zijn
overvolle straten biedt Boeda
pest een vrolijke aanblik. Het
is een weerspiegeling van het
succes dat Hongarije heeft ge
boekt met het experimenteren
in de vrije markt economie.
De welvaart is echter ook
een beetje bedrieglijk, want
ondanks de successen heeft
Hongarije zich niet helemaal
kunnen wapenen tegen de ge
volgen van de internationale
recessie. Ook de Hongaren
worden door hun leiders ge
waarschuwd dat aanhalen
van de broekriem onvermijde
lijk is. Maar tijdens een recen
te bijeenkomst heeft het Cen
trale Comité van de commu
nistische partij nogmaals zijn
instemming betuigd met de
economische hervormingen
die al sinds 1968 worden ge
propageerd door partijleider
Janos Kadar. Ja, er wordt
door de Hongaarse autoritei
ten zelfs voortdurend op geha
merd op het belang van het
particulier initiatief en het
maken van winst als moge
lijkheden om uit het econo
misch dal te komen.
Overal in het land worden
nieuwe plannen geïntrodu
ceerd, gericht op het aanmoe
digen van het particulier ini
tiatief binnen het economisch
raamwerk dat „eigendom is
van iedereen" en de ideologen
maken overuren om een or
thodoxe rechtvaardiging te
vinden voor de gedachte dat
handen zou nemen. Maar er is
een invloedrijke stroming bin
nen de Hongaarse top die
meent dat het mogelijk moet
zijn om de teugels te laten vie
ren en een zekere mate van
decentralisatie door te voeren
zonder dat dit gelijk ten koste
gaat van de leidende rol van
de communistische partij
Lijnen
Janos Kadar, de Hongaarse leider, die na de nachtmerrie
van 1956 zijn land langzaam tot een buitenbeentje binnen
het communistische blok maakte. De vraag is of er iemand is
die hem kan opvolgen.
het socialisme, wil het dyna
misch zijn, niet verbonden
moet zijn met het streven naar
gelijkheid.
De discussie in de Hongaar
se partij gaat al geruime tijd
niet meer zozeer over de rich
ting van de hervormingen,
maar over het tempo. De be-
langrij kste vraag wordt steeds
meer of naast economische
- FOTO ARCHIEF DE STEM
hervormingen ook politieke
hervormingen een plaatsje
moeten krijgen op de agenda
in Hongarije.
Het is zeker niet de bedoe
ling om van Hongarije een
parlementaire democratie te
maken. Het is zelfs nauwelijks
waarschijnlijk dat de partij
akkoord gaat met een koers
die haar de belangrijkste
touwtjes van de macht uit
Deze mensen lijken langs
dezelfde lijnen te denken als
enkele adviseurs van generaal
Jaruzelski in Polen die vorig
jaar zeiden - nu is hen de
mond gesnoerd - dat parle
ment, plaatselijke regeringen
en vakbonden versterkt kon
den en moesten worden om de
publieke opinie te weerspiege
len en als veiligheidsklep te
dienen tegen machtsmisbruik
door de regering. Ook zij
meenden dat dit geen afbreuk
hoefde te doen aan de leidende
rol van de partij.
Janos Berecz, een vooraan
staand lid van het Centrale
Comité van de Hongaarse par
tij en hoofdredacteur van de
partij krant, zei onlangs in een
vraaggesprek dat nog voor het
eind van dit jaar politieke her
vormingen zullen worden
doorgevoerd. De beoogde her
vormingen behelzen volgens
hem onder meer een geheime
stemming voor het parlement
met twee tot drie kandidaten
per zetel. Hierdoor zal het par
lement wat minder ja-knikker
worden dan nu.
Ook de vakbonden zullen
worden aangemoedigd een
wat onafhankelijkere rol te
gaan spelen en autoriteiten
van dorpen en steden zullen
grotere bevoegdheden krijgen
voor dingen die rechtsstreeks
met hun dorp of stad te maken
hebben. Al deze hervormingen
zullen volgens Berecz de na
tionale discussie aanzwenge
len en er toe bijdragen dat de
partij nog meer open gaat
staan voor de publieke opinie.
Uiteraard zullen de Hongaar
se leiders met hun nieuwe be
leid op grote reserve in Mos
kou stuiten. Maar toen ik
daarnaar vroeg, had Berecz
zijn antwoord snel klaar:
„Wat denkt u dat het Kremlin
liever heeft, Polen of Honga
rije?"
Zelfs een toonaangevende
dissident omschreef het Hon
garije van vandaag als een
„vrolijke barak" in het com
munistische kamp. Hij voegde
er aan toe dat „het slechte
nieuws" eigenlijk alleen maar
komt van een klein aantal
mensen zoals hijdie zich bezig
houden met fundamentele
vrijheden in plaats van mate
riële welvaart.
Individuen die Hongarije's
onzichtbare grens van het toe
laatbare overschrijden, wor
den nu weer meer gehinderd
dan enkele jaren terug. Maar
de dissidente schrijvers, de of
ficieuze vredesbeweging en de
pacifistische katholieken be
reiken slechts een klein deel
van het publiek en hebben re
latief weinig invloed. Nie
mand zou durven stellen dat
er een ernstige dreiging voor
het regime bestaat. De groot
ste zorg in Hongarije op het
moment is of er een goede op
volger kan worden gevonden
voor de bejaarde Janos Kadar
die Hongarije als sinds 1956
regeert.
Voorraad
De consumptiemaatschappij
regeert in Hongarije. Zowel de
politieke leiders als de econo
mische beleidsmakers zijn er
van overtuigd dat de meeste
Hongaren, om met een hoge
bankier te spreken, „slechts
een ruime voorraad luxe-arti
kelen in de winkels willen
hebben, ook al zijn ze duur, in
plaats van veel geld in hun
zakken dat ze niet kunnen uit
geven."
Sommige geïmporteerde
elektronische apparaten zijn
zelfs zo duur dat er slechts een
handjevol van worden ver
kocht. Georganiseerde reizen
naar China en Japan zijn ex
treem duur en slechts enkele
tientallen Hongaren per jaar
vragen toestemming om zo'n
reis te mogen maken. Maar
dat het zo duur is, doet er niet
toe. Het feit alleen dat het té
koop is, is een bron van tevre
denheid en een aansporing om
meer geld te verdienen.
Voedsel is in het hele land
ruimschoots voorhanden en
hoewel op het moment alleen
nog essentiële artikelen wor
den gesubsidieerd of onder
worpen aan prijscontrole,
vormt een inflatie van 7,5
geen belemmering voor een le
vendige handel. In Boedapest
en andere grote steden is het
heel gewoon om boeren van
het platteland in Mercedes
met aanhangwagen te zien die
op een druk punt hun
kraampje uitzetten om hun
verrukkelijk ogende fruit,
bloemen en groenten te gaan
verkopen. In Vaci-straat, Boe-
dapest's duurste winkelstraat
waar men zelfs Franse haute
couture kan kopen, kijkt nie
mand vreemd op als er klas
sieke muziek opklinkt uit een
cassetterecorder die met een
touwtje is vastgebonden aan
een kruiwagen vol met aard
beien.
Succesverhaal
De landbouw was Honga
rije's eerste succesverhaal en
toonde politici de voordelen
van economische decentralisa
tie, het belang van de prikke
ling van het winstmotief en de
aantrekkelijkheid van een
kleine mate van particulier
eigendom in een gesocialiseerd
systeem. Hongaarse boeren
mogen allemaal hun eigen
stukje land hebben en kunnen
de produkten die ze daarop
verbouwen waar en aan wie ze
maar willen verkopen. Maar
tegelijkertijd werken ze ook
op de staatsboerderijen die
groot en strak georganiseerd
zijn en worden gerund door
goed gekwalificeerde mana
gers die niet voor elk wisse
wasje verantwoording hoeven
af te leggen aan het centraal
gezag en vergeleken bij hun
collega's in andere Oostblok
landen een zee van speelruim
te hebben.
De inkomsten van het land
zijn nu even hoog als en soms
zelfs hoger dan in de steden.
Dit heeft als voordeel dat het
voor veel mensen weer aan
trekkelijk is geworden om op
het platteland te gaan wonen,
hetgeen goed uitkomt daar er
in de steden een groot tekort
aan huizen is. De welvaart van
de boeren - en hun onderne
mingslust - werd een paar da
gen geleden treffend geïllu
streerd op de Hongaarse tele
visie. In het journaal lieten ze
een boer zien die voor zichzelf
een huis had gebouwd dat gro
ter was dan hij eigenlijk nodig
had voor zijn gezin. Dus ging
hij naar een supermarkt m
een nabij gelegen stad om te
vragen of hij niet enkele va»
hun artikelen op basis va»
commissie kon verkopen. In®
Hongaarse terminologie
„huurde" de boer elektrische
hulpstukken, koffiezetmachi
nes, landbouwartikelen, linne*
goed en zelfs kleren om ze ver
volgens uit te stallen op
planken in zijn huis. Hij ha"
geen beginkapitaal nodig eri
hield gewoon een bepaald p«r'
centage af van het bedrag da
de klanten betaalden. Hij dee"
goede zaken. De boer en zUn
vrouw waren duidelijk tevre
den. De supermarkt die ei8en'
dom was van de staat wa
eveneens tevreden daar
omzet was toegenomen.
ook de klanten waren tevre
den daar zij niet meer naar
stad hoefden om hun bood
schappen te doen.
Copyright:
The Guardian/ De Ste
MANAGUA - De regering van
Nicaragua heeft de Ameri
kaanse president Reagan er-
v3n beschuldigd dat hij de we
reldvrede bedreigt door voor
de kusten van Nicaragua oor
logsschepen te laten patrouil
leren en een aanbod van Nica
ragua af te wijzen voor onder-
Van onze redactie buitenland
HEBRON/JERUZALEM - Na
een dodelijke aanslag op stu
denten van de islamitische
universiteit van Hebron op de
door Israel bezette westelijke
Jordaanoever heeft Israel
troepenversterkingen naar de
stad gestuurd.
Bij de aanslag werden drie
Palestijnen gedood en 28 ge-
wondt. Na de aanslag brak er
een algemene staking uit on
der de Palestijnse bevolking
van de stad.
Het was de afgelopen tijd
zeer onrustig in Hebron. Twee
weken geleden werd een jood
se student door Arabieren
doodgestoken, waarna joodse
kolonisten de Palestijnse
markt van Hebron in brand
staken.
Vermoedt wordt dat de aan-
ag een wraakactie van jood
kolonisten is óf het werk
van Palestijnse extremisten.
Dit laatste zou het gevolg kun
nen zijn van twisten tussen
aanhangers van de PLO aan
de universiteit en aanhangers
van de Moslim-broederschap
aldaar.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Van onze redactie buitenland
BAGDAD - „HET is om het
even hoe krijgshaftig een sol
daat is, hij kan zijn wapen
echter niet altijd in de aanslag
houden. Er komt een moment
waarop het leger vermoeid
raakt en hij zijn wapen moet
laten zakken". Deze opmer
king stamt van de Iraakse lei
der Saddam Hoessein. Hij wil
Biets liever dan de oorlog te
gen buurland Iran, die hij zelf
bijna drie jaar geleden ontke
tende beëindigen.
Hij is bereid tot een onvoor
waardelijke wapenstilstand
zonder dat één van de publie
kelijk beleden oorlogsdoelen is
bereikt (herstel van de volle
dige soevereiniteit over de
Sjatt al-Arab; teruggave van
324 vierkante km grensgebied;
en teruggave van drie eiland-
les in de Straat van Hormoes,
die in 1971 door Iran werden
geannexeerd). Het ziet er ech
ter niet naar uit dat het Iraak
se leger zijn wapens spoedig
zal kunnen laten rusten. Alles
jvijst er op dat het land pro
beert te leven met de uitzicht
loze oorlog, die al meer dan
jaar in een patstelling ver-
Spanning
In de eerste maanden van de
°°rlog was er wel sprake van
njge spanning onder de be-
li u g' °°k vanwege de
O/-1 taan vallen op Bagdad,
maar daarna ging het leven
'JR gewone gang en was er
omig te merken van de strijd
aaR het front.
Toch blijkt dat de oorlog
)n tol eist. In bijna iedere fa-
'he is wel een invalide, ver-
'nkte of dode te betreuren.
et onttrekken van zoveel
on nen aan het arbeidsproces
°Pte de overheid tot het
rven van meer Iraakse
.«Wen en van buitenlandse
meiders (Pakistanen en Chi-
en 6n' samen ongeveer 400.000,
r;. 0'rca 1,8 miljoen Egyptena-
di)i,.0rn economische pro-
ple in stand te houden.
,0Vendien is de oorlog een
wj'/rs'indende zaak geble-
Per maand kost dit avon-
r van Saddarii Hoessein te-
geh i «uuam noessein le-
(j„ j et bewind van Khomeiny
lmTaakse schatkist minstens
i'lard dollar. En de oliepro-
bktie is
dingen
dpi"'"-",s door de gevechtshan-
"gen en het afsluiten door
