Polsen
er
Johan van de Yelde vreest Spanjaarden
URY MEET MET TWEE MATEN
I
I Levitan bijt van zich af I
j HENK LUBBERDING:
pik heb hem niet geraakt' j
I LUBBERDING MAAKT KARDINALE FOUTEN I
Laurent breekt
middenhandsbeen
A
>AGINA ZEELAND 2
Coaltieberaad
in Aardenburg
Feesten
in Ter
Schorre
Plaatselijk
nieuws
Nieuwvliet
ViESTEtASPCftl
W
Terneuzen
Zaamslag
17eRIT
röstdag
T14
tatie in ontvangst
I - FOTO WlfAKOOYMAN j
Van een onzer verslaggevers
AARDENBURG - De opposi
tie-fracties in de Aardenburg-
se gemeenteraad houden van
avond een openbaar coaltiebe
raad in café De Zwaan te Aar
denburg.
Begonnen wordt om 20 uur
en aan de orde komen de on-1
derwerpen voor de morgen te j
houden raadsvergadering.
TERNEUZEN - Woens
dag 20 en donderdag 28
juli worden de lustrum
activiteiten in verpleeg
huis Ter Schorre in Ter-
neuzen voortgeet met een
tweetal feestavonden, die
telkens om 19.30 uur be
ginnen.
Voor dit avondje uit in
het verpleeghuis kunnen
bewoners hun familie
en/of vrienden uitnodi
gen hieraan deel te ne
men. De muziek op beide
avonden wordt vezorgd
door het orkest El Celino
uit Hoofdplaat. Een hapje
en een drankje zullen de
feestvreugde verhogen.
Rommelmarkt - De Kinder
club Nieuwvliet verzorgt
maandag 25 juli een rommel-,
doe- en spelletjes-markt in de
schuur van Michielsen aan
de
Dorpsstraat. De opbrengst
komt ten goede aan het plaat
selijke kinderclubwerk. Be
gonnen wordt om 9 uur en de
kinderen kunnen terecht voor
knutselen, emailleren, ballen
gooien, grabbelen en voor de
grote attractie, het stokhan-
gen. Ook worden oliebollen
gebakken. Het evenement ein
digt om 13 uur.
Van onze speciale verslaggevers
saINT ETIENNE - Aan de voor
avond van het lastige karwei,
dat het Tour-peloton in de Alpen
j wacht, is Johan van de Velde de
rust zelve. Hij straalt zelf-ver-
I trouvwen uit, dat hij ook tot
uiting brengt. „Winnen en ik",
Izegt hij, „moeten het met z'n
I tweeën maken, net als Zoete
melk en ik het in 1980 hebben ge-
I daan."
Drie jaar geleden leverde Johan van
I de Velde een topprestatie in de Alpen.
I Hij gaf op een ongelooflijke wijze het
tempo aan op de cols, waardoor het
voor de concurrenten van Zoetemelk
gewoon onmogelijk was om te demar
reren. Het optreden van de Rijsberge-
naar droeg voor een belangrijk deel bij
aan de Tourzege van Zoetemelk, die af
en toe zelfs moeite had zijn gangmaker
te volgen.
Sinds dat gedenkwaardige jaar heeft
Johan van de Velde mooit meer het
zelfde niveau in de Alpen bereikt. Des
ondanks is de 26-jarige Rijsbergenaar,
die vorig jaar alleen een uitschieter
had in de etappe naar Morzine, die door
Peter Winnen werd gewonnen, er hei
lig van overtuigd dat hij goede zaken
gaat doen in het hooggebergte.
Van de Velde: „Voor mijn eigen ge
voel sta ik er heel goed voor. Ik sta
maar een paar minuten achter en dat
wil niets zeggen in de Alpen. Zeker niet
als je goed bent. En ik ben goed. Ik ben
steeds beter gaan rijden. Dat is mijn
voordeel ten opzichte van de meeste
anderen. Er zijn er velen, die er al goed
'door zitten, die hebben te veel gedaan
in het begin van de ronde. Ik vind het
de zwaarste Tour die ik ooit gereden
heb. Alle dagen hebben ze gekoerst. Af
en toe vroeg ik me wel eens af beseffen
ze wel dat er nog veel bergen komen?
Al dat rijden gaat de meeste renners
nu opbreken. Bij een Bernaudeau is het
al gebeurd, wantje verliest geen minu
ten op de Puy de Dome als je goed bent.
Ikzelf heb me bewust erg rustig gehou
den. Ik heb alleen zo nu en dan meege-
sprint voor bonificatie. Daar lijd je
echter niet van."
Van de Velde twijfelt niet in het
minst aan zijn eigen vorm door zijn
koersen vorige week vrijdag, teoen hij
als test bijna iedereen uit het wiel reed
(„Dat was een goed teken") en zijn
prestatie in de tijdrit op de Puy de Dó-
me. „Die tijdrit is mij alleszins meege
vallen", aldus Van de Velde. „Ik heb
constant de 21 kunnen draaien. De
gang bleef er steeds goed in." Van de
Velde had voor de zekerheid het groot
ste deel van de tijdrit-parkoers ver
kend. „Tot drie kilometer voor de top
had ik het 's ochtends gereden. Verder
ging niet meer vanwege het publiek. Ik
had al een paar keer moeten afstappen.
Erg was het niet, want Winnen was
wel tot het einde toe doorgegaan. Van
hem hoorde ik hoe dat laatste stuk
was."
Een snelle start als in vlakke tijdrit
ten maakte Van de Velde niet. Van de
Velde: „Dat kon eenvoudig niet. Als ik
vel zo hard mogelijk zou zijn vertrok
ken, zou me dat op de laatste vijf kilo
meter onherroeplijk opgebroken heb
ben want dat was het lastigste slot dat
ik ooit in een tijdrit heb meegemaakt.
Voor mijn gevoel ging het daar van
geen kanten meer. Ik kon de cadans
niet meer vinden, maar dat moet voor
de meesten gegolden hebben."
Slecht reed Van de Velde de laatste
kilometers onder de top zeker niet. Van
de Velde: „Ik had het voordeel dat
Boyer een paar kilometer lang voor mij
reed. Daardoor had ik een schitterend
richtpunt. Daar heb je veel meer aan
borden met de afstand, die nog resteert.
Je zet je er echt toe om die ander in te
halen. Tenslotte is mij dat ook gelukt."
Van de Velde verloor alleen behoor
lijk wat aan Arroyo, Delgado en Van
Impe als mannen van het klassement.
Voor Van de Velde was dat veelzeg
gend. „Ik heb de meeste schrik voor de
Spanjaarden. En vooral voor Arroyo
die zich de hele ronde net als ik erg
koest heeft gehouden. Ik heb samen
met hem gereden in Catalonië. Hij is
een verschrikkelijk goede klimmer
Delgado is voor mij een onbekende. Hij
rijdt ook goed, maar het is de vraag hoe
lang hij het zal volhouden. Hij heeft de
afgelopen week al zoveel gedaan."
van i
he'l
glllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllM
TïllllllililiiiiiiiiiiiilllllliiiiiiiliiliiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiililiilililiiilllliiiiiiiilillililliillliiiiliiiiiillililiiillllllliliilllllllllllliiiiiiiirH
lege Laurent in strijd met reglementen
V\
yX
|1Mtafl
Mmm;
t&mgsv
IToch nog een zege-gebaar van de ongelukkige Michel Laurent op de streep in Saint Etienne.
Verzou blijken dat hij zijn middenhandsbeentje gebroken had. Vandaag zal hij wel aan het
TMc staan. foto anp
INT ETIENNE - Pascal Si-
i is door de Tour-directie
f™' niet tien seconden.
r®°n heeft zich in de tu-
E verlopen zestiende
IjPPe van de ronde van
pnkrijk geregeld laten du-
Tj door een ploeggenoot.
JMt Henk Lubberding, die
I'M Laurent vlak voor - de
T eep tegen de dranghek-
fkeed, werd beboet. Wegens
P afwijken van de lijn werd
winnaar gedeklasseerd
rr de tweede plaats, kreeg
■uuizend Franse Francs (380
Ten) boete, werd vijftien
r n voor het klassement
L e Bioene trui in minde-
jSSebracht en kreeg vijftien
Fden straftijd.
|jlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliilllllUjj
Ter Schorre - De viering
het 10-jarig bestaan van
verpleegtehuis Ter Schorre
Terneuzen wordt de kome
weken voortgezet. Vo°r
woensdagen 20 en 27 juli s
muziek-avonden op het P
gramma. Deze beginnen I
19.30 uur en medewerKys
wordt verleend door een
kest.
Bloedprikdienst - Na °ver^i I
met het streeklaboratori l
heeft het con^ac^°^ftel-
Zaamslag kunnen bewerks
ligen dat voortaan elke a
derdagmorgen van ach e.
tot half negen gelegenheid l
staat voor bloedafname
onderzoek. Dat gebeurt W I
bejaardentehuis De Mole'\
Door het instellen van
bloedprikdienst kunnen r» I
sen uit Zaamslag en i
ving, die tot voorheen r S j
matig daarvoor naar het l
lianaziekenhuis te TerI?rgSten
moesten, nu veel tijd en ko
I besparen.
e Van onze speciale verslaggevers
SAINT ETIENNE - Felix R. Levitan, organisa-
tor en wedstrijdleider van de ronde van Frank- e
rijk, is in woede uitgebarsten over zijn ver-
meende rol in de dopingaffaires.
Nadat de namen van één grote en drie kleintjes in het S
zwartboek van de Tour waren bijgeschreven, zouden er e
E nog tien renners positief zijn. De renners wisten er al e
e van.
e Tot aan de vijftiende etappe in Clermont-Ferrand
s werd dit niet bevestigd. Na afloop van de klimtijdrit op e
de Puy de Dome liet Levitan wel een communique ver-
spreiden, waarin hij met stelligheid ontkende ook maar
iets met de doping in de Tour te maken te hebben.
e Levitan zou geïntervenieerd hebben bij het corps wed-
e strijdcommissarissen van de internationale wielrenunie e
e (UCI). Hij wilde, volgens de berichten, niet nog meer an- e
e ti-reclame voor zijn wedstrijd met het bekendmaken van e
e meer positieve gevallen. Levitan: „Ik heb me met nie- e
mand bemoeid, niet met de medische controleur, niet met e
e de voorzitter van de jury en ook niet met het laborato- e
rium dat de controles uitvoert. Ik houd mij aan de regels, e
e zoals ze opgesteld zijn. Ik heb ook nooit geprobeerd ze te e
veranderen, hetgeen me niet verbiedt een eigen mening
e te hebben daarover, iedereen kent deze".
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiB
GUK00N
mALPE-
,8.7 JD'HUEZ
223,5 km
■p-
r.{ A' 188 m
{ütncbtl.
-JSÜE-Morgem
Van onze speciale verslaggevers
SAINT ETIENNE - Michel Laurent heeft bij zijn val
partij vlak voor de finish van de zestiende etappe van
de ronde van Frankrijk een middenhandsbeentje in
zijn linkerhand gebroken.
Bij de eindsprint werd Laurent door Lubberding min of meer
tegen de dranghekken geduwd, waardoor hij zwaar ten val
kwam. Laurent, die na deklassering van Henk Lubberding als
nog tot winnaar van de rit werd uitgeroepen, vertrekt ondanks
de handicap in de eerste Alpenetappe, van La Tour-du-Pin naar
L'Alpe d'Huez, die vandaag op het programma staat. Zijn lin
kerhand is gespalkt. Laurents ploeggenoot Kim Andersen uit
Denemarken, gele- truidrager in de eerste Tour-week en win
naar van de twaalfde etappe, liep bij een eerdere valpartij
r "onden op aan de gehele linkerkant van zijn lichaam.
Van onze speciale verslaggevers
SAINT ETIENNE - Op het moment dat dt
Fransman Michel Laurent gistermiddag op 100
meter voor de streep met zijn rechter pedaal
een van de houten paaltjes van de afrastering
raakte, en vervolgens - zes keer in slow motion
herhaald voor miljoenen televisiekijkers - met
fiets en al in volle sprint een huiveringwek
kende 'carrambolage' maakte, stond onomsto
telijk vast dat Henk Lubberding de etappezege
ontnomen zou worden.
Michel Laurent werd tot win
naar verklaard.
Een kreet van voldoening
ontsnapte aan de massa in
Saint Etienne. Dit was gerech
tigheid, zeker omdat de finish
pal voor de pooorten van de
Mereierfabrieken lag. De
sponsor van Michel Laurent.
Zo gebeurde het dus dat een
man, die zonder dat hij contact
met zijn fiets behield, hetgeen
reglementair, verplicht is (de
fiets werd door een ander ge
dragen), en die als zevende te
voet de finish passeerde, tot
winnaar werd uitgeroepen.
Een onrechtmatige daad te op
zichte van de reglementen van
de UCI, de internationale wie
lerbond.
In sportief opzicht had Mi
chel Laurent de zege wel ver
diend na zijn indrukwekkende
vlucht van 126 kilometer leng
te en nadat hij in de eind-
spring de indruk gaf langszij
Lubberding te komen, maar
reglementen zijn er om nage
leefd te worden, onafhankelijk
van gevoelens. Er wordt in de
Tour met verschillende maten
gemeten door de jury. In Rou-
baix op de vierde dag van de
Tour sprintte Phil Anderson
voor de derde plaats. Door een
foutieve manoeuvre van de
jonge Belg Eric Vanderaerden
kwam Anderson ten val. De
Australiër passeerde daardoor
als 102e de finishlijn en werd
toen door dezelfde jury correct
op die plaats in het klassement
gezet. Zo hoort het.
En derhalve had gisteren de
zege aan de Belg Jean-Luc
Vandenbroucke dienen toe te
komen, die de sprint won om
de derde plaats op 1 minuut en
7 seconden achter Lubberding.
Maar zijn Franse ploegleider
Philippe Crepel durfde geen
protest in te dienen. „Je denkt
toch zeker niet dat ik mij in
eigen land voor altijd onpopu
lair ga maken?", zei hij. Mis
schien zal - achteraf - de be
slissing van de commissaris
sen, hoe foutief ook, de beste
zijn voor Henk Lubberding.
Vandaag kruipen de ren
ners immers in een kwetsbaar
tempo over zes Alpencols. Het
is al twee keer eerder uit
wraak voorgekomen dat
Franse supporters zich aan
buitenlanders vergrepen, in
1937 werden de Belgen in de
cols na een ruzie tussen Sylve-
re Maes en de Franse favoriet
Roger Lapebie, met stenen be
kogeld en gingen en bloc naar
huis. In 1950 kreeg de Italiaan
se favoriet Gino Bartali op de
Aspin vuistslagen van het pu
bliek waardoor de twee Ita
liaanse ploegen de Tour ver
lieten.
In deze Tour hebben de
Franse supporters eerst moe
ten vernemen dat door de han
deling van de Amerikaan Jo
nathan Boyer hun gele trui
drager Pascal Simon zijn
schouder brak, bij zijn val
blijkt Michel Laurent gisteren
een handwortelbeentje in de
linker hand gebroken te heb
ben. De hand is gisteravond
nog in het gips gezet
De Cours Fauriel is een
van de breedste boule
vards van Saint Etienne,
tenminste twaalf meter
breed glanzend asfalt,
waarop de beide koplo
pers Laurent en Lubber
ding, die zich met ruime
voorprong na een lange
vlucht in de industriestad
als eersten aandienden,
voluit htm kans zouden
kunnen gaan.
Maar de slotfase hield al de
kiem van de latere turbulentie
in. Op zes kilometer voor Saint
Etienne, na de voorspoedige
ren van Laurent en Lubber
ding door de Loire-streek, in
de rug gedekt door ploeg
maats, maakte de boerenzoon
uit Voorst een kardinale fout.
Op het laatste colletje demar
reerde hij achter de rug van de
Fransman weg, waardoor
Laurent vanaf dat moment
weigerde nog aan de leiding te
komen. Vanaf toen reed Lub
berding al zigzaggend over de
weg, om de Fransman zoveel
mogelijk in de wind te zetten.
Het is een ingeburgerde ge
woonte van professionals, dat
zij in de eindsprint de deur
dicht doen, dat wil zeggen: dat
zij degene, die langs de afras
tering wil passeren, de door
gang beletten. Wie dus voorbij
wil, moet buitenom, meestal
vol in de wind. In dat opzicht
maakte Lubberding zijn twee
de fout, door op een meter
naast de middenlijn van de
weg, en dus vijf meter van de
kant van de weg, aan te gaan.
Op het moment dat Lubber
ding de Fransman voelde ko
men, geroutineerde beroeps
mensen hebben daarvoor in
gebouwde antennes, dreef hij
Laurent geleidelijk aan naar
het publiek toe. Hij week
daarbij tenminste vijf meter
van zijn lijn af.
Het vervolg laat zich raden.
Laurent raakte de omheining,
smakte op de weg, en meteen
steeg een golf van veront
waardiging op uit het publiek.
Duizenden mensen schreeuw
den 'salaud', vrij vertaald:
smeerlap. De verzorger van
Laurent trachtte Henk Lub
berding bij het passeren van
de finish van zijn fiets te
slaan. Maar de gendarmerie
was nabij. In die turbulentie,
de volkswoede, de algemeen
hoog opgelopen sentimenten,
overheerste de schreeuw om
wraak. Het volk diende ge
rechtigheid geboden te wor
den, en het liefst had Saint
Etienne de blonde Lubberding
gekruisigd willen zien.
De arme internationale
commissarissen, Jean Jacques
Baudin uit Zwitserland en Ju-
linao Galetti uit Italië, liepen
verward rond in het tumult.
Ze bekeken de televisiebeel
den, nog eens en nog eens, en
ten slotte kwam het hoge
woord er uit: Henk Lubber
ding werd gedeklasseerd en
Een teleurgestelde Henk Lubberding werd na afloop 'opgevangen' door Gerrie Knetemann,
in de Tour aanwezig als radio-verslaggever van de NOS. - foto anp
e SAINT ETIENNE - Onder een striemend scheldconcert dat gelardeerd werd e
met scheldwoorden als smeerlap, legde Henk Lubberding de laatste meters in
Saint Etienne af. 1
De Franse toeschouwers
wezen hem meteen genade
loos als schuldige aan van de
valpartij van hun landge
noot Michel Laurent, die
enige tijd later totaal ont
redderd en besmeurd met
bloed uit diverse schaaf
wonden lopend de finish
passeerde.
Henk Lubberding was
zichtbaar beduusd door de
I heftige reactie van het pu-
I bliek, maar lang niet zo pa-
I niekerig als de altijd snel
over zijn toeren zijnde ver
zorger Ruud Bakker, die
zich meteen als lijfwacht
opwierp. „Ik blijf bij je
Henk, als ze je wat doen.
sprak Bakker dreigend.
De woorden gingen volko-
men aan Lubberding voor-
j bij. Hij concentreerde zich
i alleen maar op wat er naar
j mening was gebeurd. „Lau-
j rent heeft zijn val louter aan
zichzelf te wijten vertelde
i de coureur uit Voorst zonder
i het minste schuldgevoel.
I „Hij wilde door een onmoge-
i lijk klein gaatje aan de
i rechterkant, terwijl de weg
aan de andere kant breed
i genoeg was. Ik zag hem on-
I der mijn armen doorkomen,
j Natuurlijk heb ik dat gaatje
i dichtgedaan. Dat recht had
ik, omdat hij hooguit naast
mijn achterwiel zat. Ik heb
hem ook helemaal niet ge-
raakt. Hij is gewoon tegen
de poten van een dranghek
I aangereden, doordat hij zich
j toch in dat gaatje wilde
i wurmen."
Ook na het bekijken van
de videobeelden, die lieten
j zien dat Lubberding zijn te-
j genstander van het midden
van de weg naar de zijkant
i had gedreven, bleef de Ra-
i leigh-renner bij zijn stand
punt. „Ik heb niets onregle
mentairs gedaan, ik heb met
eigen ogen gezien dat er
niets aparts is gebeurd. Ik
heb wel raardere dingen
waargenomen bij het sprin
ten. En wat is nou het afwij -
ken van je lijn? Als je aan
gaat op de dertien, moet je
altijd flink aan je stuur
trekken. Zeker als het par
koers ook nog wat oploopt."
Toen Lubberding na enige
tijd vernam dat hij naar de
tweede plaats was terugge
zet, verzuchtte hij: „Ja we
zijn hier in Frankrijk, hè,
om, direct eraan toe te voe
gen: „Ik neem aan dat Jules
(assistent-ploegleider De
Weve - red.) een protest zal
indienen." De kleine Belg
hielp hem echter gauw uit
de droom. „Het heeft geen
zin", aldus De Wever. „De
beelden lieten niets aan dui
delijkheid te wensen over.
Je hebt hem in de hekken
gereden."
Mokkend meldde Lubber
ding zich vervolgens bij Pe
ter Post„Ik zou die beelden
maar eens gaan zien, want
van deze deklassering klopt
niets", voegde hij de Amstel-
vener toe, die zich zonder te
kijken achter de beslissing
van De Wever opstelde.
Het incident met ver
strekkende gevolgen maakte
een mooie dag voor Lubber
ding volledig kapot. Een dag,
waarop Lubberding na zijn
optreden in de dertiende
etappe, die hij in Aurillac
winnend besloot, nogmaals
aantoonde weer helemaal de
oude te zijn. Het was werke
lijk indrukwekkend zoals
hij naar de eerder ontsnapte
Laurent toekoerste. Lubber
ding: „Ik reed erg gemakke
lijk en ging precies op het
goede moment weg. Ik zat
met een groepje mee, waarin E
verschrikkelijk gereden:
werd, omdat er nogal wat
klassementsmannen ontbra-
ken. Toen er steeds meer
goede renners aansloten, j
daalde het tempo. Dat was E
voor mij het sein onmiddel- j
lijk te gaan."
Met Laurent vlotte de de
samenwerking goed tot de j
slotfase. Lubberding„Op
het laatst kwam Laurent
niet meer zo fel op kop. Hij j
wilde zich sparen om zo te
proberen de etappe te win-
nen."
Zes kilometer voor het
einde plaatste Lubberding
een demarrage, maar die
haalde niets uit. Naderhand E
deed hij geen poging meer
om zijn tegenstander kwijt
te raken. Lubberding: „Die
demarrage was alleen maar
om te kijken hoe kapot hij E
zat. Naderhand heb ik niets E
meer geprobeerd omdat dat
weinig zin had. Tenslotte
was het allemaal afdaling.
in de sprint moest ik hem
zien te verslaan." Lubber-
ding deed dat ook, maar al- E
leen met ongeoorloofde mid- E
delen.
De énige troost die er na
zijn deklassering overbleef,
was de tijdwinst van ruim
zes en een halve minuüt, die E
Lubberding boekte. Een
winst die resulteerde in het
oprukken naar de zevende
plaats in het algemeen klas-
sement. Lubberding: „Op j
zich is dat natuurlijk leuk, E
maar gezien mijn mogelijk- j
heden in het hooggebergte
stelt het niets voor. Nee, die
tijdwinst zegt me niets. Het
enige wat voor mij telde,
was de etappe-zege. Het is E
toch verschrikkelijk dat die!
mij op deze wijze is ontno-
men."
