Ploeg van
Zoetemelk
verdient
het meest
Kees Rijvers bewondert
mentaliteit wielrenners
Liefde
geeft
vleugels
Ronny Claes: gebroken door de Tour
E HOEVE
stichting
verpleeghuis
,e 4 in 1 krant"I
I ETAPPEWINNAAR
I RICCARDO MAGRINI:
ers (40 km)
ngen (40 km)
(60 km)
iy (22 km)
(90 km)
(100 km)
parcours
gratis).
iSDIENST M/V
Tel. 01170-2504
avoneten
activeren
biedt thans plaats aan 65
patiënten. In verband met
staande verpleeghuis, wat
ats biedend aan 60 somati-
ten, zoekt het verpleeghuis
ian de verplegingsdienst in
ifden;
3e zorg;
;essen binnen de verpleeg-
hoofden niveau;
jingsdienst;
n renovatie van het huidige
ft eri/of B), aangevuld met
hte opleiding op het niveau
•pleegkundige;
iunctie en aantoonbare be-
erpleeghuis gebeuren;
onersbestand van overwe-
et het personeel een goed
epassing;
ding, leeftijd, ervaring;
iderzoek maakt deel uit van
chel, is gaarne bereid tot het
lum vitae en referenties bin-
1 deze advertentie te richten
Stichting „De Blaauwe Hoe
st, tel. 01140-13458
Sitionze speciale verslaggever
D'OLERON - De
jvorieten voor de
ip-tien in het eind-
ilassement waren
isteren zelfs niet te
ictiveren met de tus-
tisprints, waarin
:h seconden te ver
lenen zijn.
Er stonden er weer vijf
i het programma, met
ta gezamenlijke bonus
L twee minuten. Bij de
lerste waren Kelly en
Inderson nog actief.
[Bij de overigen bleven ook
j in de schoot van de groep.
Je! was immers de hoogste
(dom uit te rusten na alle in-
anningen uit wat een „vlak-
aanloop" naar de bergen
rette. Een proloog-tijdrit, een
kasseienetappe en een
tijdrit met daar tussen
(wone etappes van zeven en
Buur en een slopende ploe-
krachtmeting. „Mogen wij
look een keertje kalm aan
len?",zei Joop Zoetemelk op
toeristische lie d'Oleron.
i komt immers nog veel. De
(lachte eraan deed de ren-
de benen nog vaker stil
Juden. Maandag de Pyre-
ienrit over vier cols, inclu
de Tourmalet en de
[ibisque. Vervolgens een
ntijdrit naar de top van de
[lyde Dome en daarna de he
iende week in de Alpen,
i Zoetemelk behoefde zijn
bssieke uitspraak niet eens
[doen, iedereen wist het: De
fur is nog lang. De Ronde
Frankrijk had voor het
tst in de geschiedenis een
bpe-aankomst op een
tad. Sportief werden de fes-
fcteiten alleen opgeluisterd
pr de kleintjes in het pelo-
de knechten, die water-
gers worden genoemd en
[warme dagen, zoals vrij-
ook in de ware bete
lis van het woord zijn. Zij
to> mochten of wilden
t tot op de bodem van hun
pchten gaan in de tijdrit
sen Chateaubriant en Nan-
i Hen wachtten nog andere
pn. Wie van hen echt fris
kon zich doen gelden in
Ricardo Magrini gaat zegevierend over de finish. De „Jerry Lewis'
van het de Toipr is iedereen te slim afgeweest.
1 flBV 11 ..I-- I div 'J.A C
de wandeletappes, zoals die
tussen Nantes en het eiland
Oleron er een was.
De Spanjaard Jesus Her-
nandez-Ubeda zag op deze dag
een kans om op te vallen. Hij
dacht zeker dat hij in de Ron
de van Spanje, waar lange soli
gebruikelijk zijn, aan het fiet
sen was. De aanval van Her
nandez, na 84 kilometer,
schrikte het peloton op uit de
bijna-slaaptoestand. Er volgde
een tomeloze reactie. Wat Du-
clos-Lassalle vijftig kilometer
eerder had gedaan, werd als
een grapje afgedaan, waarom
trouwens ook lang niet ieder
een had kunnen lachen. Deze
Spanjaard werd echter voor
gek verklaard. Met een on
middellijk op touw gezette
achtervolging en met een
handvol krachttermen uit
iedere taal die in de Tour ge
bruikt wordt, is hem duidelijk
aan het verstand gebracht dat
hij zich rustig moest houden.
Op zijn minst tot in de laatste
twintig kilometers. Na de
vierde tussensprint, waar
Hennie Kuiper - als derde- zo
waar vier seconden winst
boekte, kwam er toch een ont
snapping op gang. De Frans
man Bernard Vallet, vorig
jaar bergkoning en nu nog
steeds anoniem rondrijdend,
demarreerde. Hij kreeg behal
ve Johan Lammerts en Ronny
Claes twee ploeggenoten van
Joop Zoetemelk en gele-trui
drager Kim Andersen mee:
Pierre le Bigaut en Claude
Moreau. Het vijftal kwam
nooit verder dan dertig secon
den. Alles duidde op een mas
sasprint. Jan van Houwelin-
gen, Johan Lammerts, Ludo
de Keulenaer en Roger de
Cnijf probeerden het nog met
een solo. Zij kozen de verkeer
de momenten. Riccardo Ma
grini was handiger.
Hij deed
het, net als zijn ploeggenoot
Frits Pirard vorige week za
terdag, bij het ingaan van de
laatste kilometer.
tour vandaag
LLAR0CHELLE
oSurgires gjj
bSt.-Savinien
Saintesö
Blaye^l
Gauriar
FBoutenac-Touvent
\Conac
p Braud-et-St.-Louis
pCarbon-Blanc
BORDEAUX
9.7.83
8eRIT
219,5 km
3r vakje
HierÖrl
niets invullen.
R.A.
STR. Ci
Reg. nr.
10.7.83
9eRIT
203 km
©BORDEAUX
aSaucats
Blokker, van:
tot en met
p.K.
Toezending van-
tot en met
Pféchac^
Wleneuve-de-Marsan?
Aifa-surl'Adour 8
^Villandraut
JCaptieux
Roquefort
PAU
'Morlais
JOUR-MAANDAG
"7.83
°eRlT
'38 km
""i®
(Mbisoue
tourmalet
lshb^j.aspin
toWHLÜCHON
'BEnESOURDP^©
Astir® hm*"*»
1489 m 1569
Van onze speciale ver
slaggever
Na een week in de Ronde
van Frankrijk heeft de
ploeg van Joop Zoete
melk en gele-truidrager
Kim Andersen het meest
verdiend.
De ploeg-Post neemt,
na de overwinning van
Bert Oosterbosch don
derdag in de tijdrit, de
zesde plaats in. Het
geldklassement tot en
met de zesde etappe is (in
guldens)
1. Danguillaume f.
18.645, 2. De Bruyne f.
15.314, 3. Guimard f.
13.875, 4. De Gribaldy f.
12.016, 5. Berland f. 11.665,
6. Post f. 11.010, 7. Crepel
f. 10.675, 8. Jossart f.
10.640, 9. Girard f. 7.330,10.
De Kimpe f. 6.535,11. Pog-
giali f. 5.535,12. Boishardy
f. 4.515,13. Echevarri f.
3.540,14. Columbia f. 575,-
(ANP)
(ADVERTENTIE)
NIEUWE SERVICE
KOERS-
PALMEN
in plastic
ZIJDEN
BLOEMEN
Brouwerijstraat 35
OOSTBURG
Van onze speciale verslaggever
ILE D'OLERON - Onder de vele Nederlandse toeschouwers op lie d'Oleron bevond
zich ook Kees Rijvers, die zich met zijn vrouw en twee van zijn kinderen naar de
aankomst had begeven.
De kleine bondscoach bezit
een huisje op het eiland en
trekt daar jaar-in-j aar-uit
met vakantie naar toe. Rij
vers: „Als je er toch op vakan
tie bent en de Tour komt er
toevallig aan, dan wil je dat
natuurlijk niet missen. Zeker
niet als je een liefhebber van
sport bent. Het is een echt
spektakel met alles erop en er
aan, zoals ik nu persoonlijk
heb kunnen ervaren."
Onder de indruk van de toe
gankelijkheid van de renners
direct na de finish was de Bra
bander niet, ofschoon het in
voetbal nog steeds gewoonte is
dat de spelers zich een tijdje
afzonderen van de buitenwe
reld, voordat zij benaderd
kunnen worden. Rijvers: „Bij
het wielrennen is dat zo ge
groeid. In België is het echter
ook al lang de gewoonste zaak
van de wereld dat de journa
listen direct na afloop van een
voetbalwedstrijd in de kleed
kamer komen. In Nederland is
dat door allerlei oorzaken nog
niet het geval. Ik ben er echter
geen tegenstander van."
Het wielrennen op zich
spreekt Rijvers enorm aan.
Rijvers: „Het is nu eenmaal zo
dat elke groepssporter iets kan
opsteken van een individua
list. Vooral op het vlak van de
mentaliteit. Als de beoefe
naars van groepssporten de
zelfde mentaliteit zouden op
brengen als wielrenners, zou
den in die sporten ook grotere
prestaties kunnen worden ge
leverd. Overigens is de menta
liteit van de groepssporters al
een stuk verbeterd. Er zijn
echter nog altijd groepsspor
ters, die zich verstoppen. Dat
kan in een team, bij wielren
nen is het nauwelijks moge
lijk. De coureurs moeten alle
maal dezelfde afstand afleg
gen."
Kees Rijvers fietst overi
gens ook zelf geregeld op een
racekarretje. „Het is een leuke
manier om je conditie op peil
te houden", zegt de geboren
Bredanaar, die voor het eerst
in aanraking kwam met de
wielersport in de dertiger ja
ren. Rijvers: „Ik had zelfs al
een racefiets voor ik ging
voetballen." Verantwoordelijk
voor de vroege aanschaf van
dat dure materiaal was de fa
milie Braspenninckx, wijd en
zijd bekend in Breda en verre
omstreken. De familie Bras
penninckx zorgde namelijk
voor een grote verbreiding
van de wielersport in 1937,
toen drie man uit een gezin
nationaal kampioen werden.
Vader Braspenninckx greep
de titel bij de veteranen. Zoon
John triomfeerde bij de profs
Kees Rijvers: bewondering
voor inzet coureurs
- FOTO ANP
en het aangenomen kind Jan
Theuns ging als eerste over de
streep bij de amateurs.
„Sindsdien fietste iedereen in
Princenhage (een wijk van
Breda - H.G.). Later in de pe
riode van de Pel ben ik ook en
thousiast voor de wielersport.
Daarna is er een periode ge
weest dat ik minder heb ge
fietst. Ik heb later de draad
weer opgepakt, nadat ik een
gentlemenkoers in Hummelo
had gereden in mijn Twen te-
tijd."
DESTEM-g'OQ^tZ
T26 PAGINA SPORT 1
Door Jean Nelissen
ILE D'OLERON - Liefde geeft vleugels. Vraag
het aan de Toscaan Riccardo Magrini, die tien
5 dagen geleden zijn "casa" in Montecatini verliet
en zijn lieftallige Rafaela, met wie hij in oktober
gaat trouwen, beloofde, minstens een etappe te
winnen.
In het zicht van de
streep, op het lie d'Oleron,
een van de grootste toeris
tische attracties aan de
kust van de Vendee, waar
miljoenen oesters in de
banken liggen en de toeris
ten bij 32 graden Celsius
loom in het zand, keek Ric
cardo de sprinters eens
diep in de ogen, bespeurde
een lichte vertwijfeling,
dacht aan zijn Rafaela, de
marreerde op de vleugels
van amor, pakte honderd
meter, en flitste juichend,
net voor de groep, onder
het verlossende spandoek
door.
Dat was het pakkende
slot van een rit, waarin de
mens zich aan de natuur
aanpaste. De hitte hing
zwaar boven de Charente-
Maritime. En het peloton
had maar een zorg: water.
De warme wind schuurde
Italië en de Tour leven al
jaren in een wanverhou
ding. Commerciële belan
gen, het opkomende "na-
tionalisme"onder de Ita
liaanse renners, die zich
spaarzaam over de gren
zen bewegen, omdat ze het
in Italië zelf, met minder
inspanning, zoveel beter
hebben. Van de dertien
Italiaanse profploegen is
er daarom maar een in de
Tour. En slechts twee jour
nalisten berichten het
thuisfront over de Ronde.
Het was dan ook alweer
vijf jaar geleden dat voor
het laatst een Italiaan in de
Tour werd gehuldigd. En
dat gebeurde dan ook nog
in Dijon, omdat ritwinnaar
Gerrie Knetemann na een
protest van Bernard Hi-
nault gedeklasseerd werd,
daar hij even de kruk van
een passerende auto had
vastgehouden, en daardoor
SE de kelen kurkdroog*en be- bij zijn demarrage uit hët
moeilijkte het slikken. Het
werd daarom een drukke
dag voor de knechten, die
als vrijwillige brandweer
lieden het water af een aan
sjouwden. In deze atmo
sfeer zouden geen opwin
dende acties plaatsvinden,
dat stond vast. Hooguit
wat speldeprikken, om de
lethargie te doorbreken.
En naarmate de kilometers
onder de wieltjes wegzoef-
den, en in de finale een se
rieuze poging van debu
tant Johan Lammerts door
het klimmende tempo van
de groep mislukte, voelde
Riccardo Magrini zijn kan
sen stijgen. Hij is namelijk
een specialist van de laat
ste kilometer. Net voordat
de sprinters aangaan, is
Magrini meestal weg. Op
die manier won hij ander
halve maand geleden ook
een etappe in de Ronde van
Italië.
Applaus daarom voor
een Italiaan. Dat gebeurt
niet dikwijls meer in de
Tour. De dagen van de
'campionissimi' Fausto
Coppi en Gino Bartali, die
hun flonkerend talent juist
in 's werelds gewichtigste
wielerrace ten volle ont
plooiden, liggen ver achter
ons.
peloton, wat extra snelheid
had gewonnen. Serge Par-
sani, met de 'Kneet' ont
snapt, maar netjes in de
sprint gevloerd, werd toen
alsnog gevraagd de bloe
men in ontvangst te ne
men.
Riccardo Magrini mag
zijn Rafaela gisteren een
gelukkige dag hebben be
zorgd, dit soort etappes
met slechts enig vuurwerk
in de slotkilometers, laten
immer een onbevredigend
gevoel achter. De honger
naar actie wordt er geens
zins door gestild. En nog
immer rijdt de lange Deen
Kim Andersen vrolijk in
het geel rond, al schoof de
Australiër Phil Anderson
vier seconden naar hem
toe, via een tussensprintje
met bonificatie. „Ik geef
die trui voor de Pyreneeën
niet meer af", riep Ander
sen zelfverzekerd. Zijn
roep is tot in Scandinavië
gehoord. Want gisteren
meldde zich het eerste con
tingentjournalisten uit de
ze landen in de Ronde
spoorslags door hun hoofd-
redakteuren heengezon
den. Eindelijk eens ander
nieuws, dan alsmaar die
Russische onderzeeërs in
de fjorden.
-Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllir;.
Johan Lammerts was bijzonder actiefin de zevende etappe
- FOTO COR VOS
ILE D'OLERON - De Tour maakt en
breekt carrières, in een nimmer aflaten
de evolutie. Tientallen jongemannen, die
van huisuit een bescheiden toekomst
verwachting in de maatschappig moch
ten koesteren, konden door hun verrich
tingen in de Tour een zekere welstand
bereiken.
Maar anderen werden, of omdat zij atletisch
tekort schoten of omdat het noodlot hun pad
kruiste, onverbiddelijk gekraakt. Ronny Claes is
een van de ongelukkigen.
Bij zijn debuut in de Ronde, drie jaar geleden,
werd hem een grote toekomst toebedacht. De
blonde Claes stelde zijn supporters niet teleur.
Binnen een week behoorde hij tot de groten in
de Tour. Drager van de witte trui als de beste
jongere en zich handhavend op de vijfde plaats
in het algemeen klassement. Een debuut, waar
van de meeste renners slechts kunnen dromen.
Maar op die julidag in 1980, toen het peloton
naar Prapoutel koerste, keerde het geluk zich
tegen hem. Ronny Claes kwam ten val en zijn
hoofd sloeg tegen een rots. Het bloed besmeurde
zijn witte trui en op slag stortte zijn wereld in.
Sinds die ongeluksdag sukkelt Ronny door het
renners-leven. In 1982 zag men hem niet meer in
het peloton. Een beknelde zenuw in de rug, ge
volg van de val in de Tour, verlamde een van
zijn benen.
Een lange tocht langs specialisten volgde.
Ronny, in ziin topdagen immer vergezeld door
een Luikse schone, raakte in vergetelheid. Ver- Behalve Joaquim Agostinho kan kennelijk nie-
loving verbroken, contract geannuleerd. De toe- mand ongestraft een jaar lang geen wedstrijden
komst was er een zonder toekomst. Begin dit rijden.
jaar verscheen hij in witte trui. Maar ditmaal De Tour begon en Claes sprintte met onder
straalde het 'wit' iets anders uit, dan in de Tour. andere Frits Pirard op weg naar le Mans de
Merkenloos, heet zo'n trui, zonder opschrift, ruimte in en werd prompt eraf gereden. Giste-
Niemand bereid gevonden wat franken opzij te ren probeerde hij opnieuw zijn geschonden bla-
leggen voor een minimumloon. zoen wat op te poetsen. Hij ging mee in de vlucht
Hij reed mee in de kermiskoersen en eerst een met Johan Lammerts, won zowaar het laatste
maand voor de Tour bedacht de oude Berten de sprintje voor de bonificaties en haalde het tele-
Kimpe, dat Ronny Claes misschien in de Tour visiepodium. Maar wie het algemeen klasse
als door een wonder iets van zijn vroegere allure ment bekijkt, schudt meewarig het hoofd. Het
zou kunnen terugvinden. Ronny kon eindelijk voormalig talent staat op de allerlaatste plaats,
zijn witte trui verwisselen voor een merkens- draagt de rode lantaarn, en heeft in acht dagen
hirt. Hij mocht mee naar de Dauphiné en haalde een achterstand van liefst 1 uur 11 minuten en 55
de finish niet. In de Midi Libre ging het iets be- seconden opgelopen. Het wonder is uitgebleven,
ter, maa>- in de Tour de l'Aude was het weer mis. de Tour heeft blonde Ronny gekraakt.
