1995.-
MERKEN
Laat de 'echte' Oosterbosch opstaan
Het 'lek' eindelijk boven
In dienst van Van Impe
UW SUPERHOOFDPRIJS
STARLET 1,0 SPECIAL
o
PORT
MAR MASSIEF
tEN BANKSTEL
3-1-1
Totaal geen verbeelding
en heel dankbaar
I ncidenteel uit de
schaduw van kopman
Dromen van Roubaix
DE STEMSjOQ%C
|C KLEDING
Johan Lammerts
Jan van Houwelingen
Henk Lubberding
Frits Pirard
Adrie van der Poel
KOM KIJKEN EN RIJDEN BIJ: |Q
ANDREAEl
VAN DORST
DETOL-VERVAET
V.D.VELDE&ZN.
170-2845
MODEHUIS
en met garantie!'!
JID2ANDE 7>TEtTNEUZEN
VOostburg^
JRG-Tel. 01170-2713
BERGEN OP ZOOM Zo nu
en dan moet Johan Lammerts
even in z'n arm knijpen om het
te kunnen beseffen.
En dan komt hij inder
daad tot de conclusie dat hij,
als begin twintiger, toch in
één van 's werelds sterkste
wielerploegen rijdt. De Tour
de France is hem als evene
ment vreemd. Eind vorig
seizoen werd hij door Peter
Post 'geroepen' tot het prof-
dom nadat hij in de ronde
van Catalonië een proeve
van bekwaamheid had moe
ten afleggen.
Toch vreest Johan Lam
merts het onbekende niet.
Zegt met overtuiging: „Ik
kan alleen maar stinkend
mijn best doen en keihard
werken voor de ploeg. Voor
de rest hoef ik mij niets te
verbeelden. Ik moet alleen
de handjes dichtknijpen dat
Post mij die kans heeft ge
geven". Zelfs in zijn meest
stoutmoedige droom had Jo
han Lammerts niet durven
denken aan de mogelijkheid
dat hij nog eens bij Raleigh
terecht zou komen. „Ik zeg
nog vaak tegen mensen in
mijn omgeving dat het ge
woon te gek is dat ik in deze
ploeg mijn profdebuut mag
maken. Ons vader en moe
der denken er precies het
zelfde over. Ze zeggen vaak
tegen mijJohan, je bent een
uitverkorene. Maar ik laat
me niet gek maken. Ik weet
dat ik het vak van beroeps
renner nog helemaal moet
leren".
In zijn drang het metie zo
snel mogelij k goed onder de
knieën te krijgen, keek Jo
han Lammerts zijn ogen uit.
,.In mijn eerste wedstrijden
dacht ik soms: Johan wat
gebeurt er met je. Dit is hol
len of stilstaan. En dat hol
len gaat in zo'n hoog tempo,
dat je lichaam op een be
paald moment heftig gaat
protesteren. En dan is het
een kwestie van niet afge
ven, maar doorgaan. Dat is
het verschil tussen amateurs
en profs. Ik moest daar ver
schrikkelijk aan wennen.
Op het ene moment rijdt het
peloton dertig in het uur en
een paar seconden later ligt
dat boven de vijftig", aldus
Johan Lammerts, die zich in
het hooggebergte in dienst
zal moeten stellen van klim
mers Johan van de Velde en
Peter Winnen. „Daar heb ik
totaal geen moeite mee. Het
vak zit zo in elkaar en als ik
het er niet eens mee zou zijn
dan had ik iets anders moe
ten gaan doen. Maar ik ben
gewoon al blij dat ik in deze
tijd van zoveel werklozen
een baan heb..."
HEESSELT - De 28-jarige Jan
van Houwelingen, de iets jon
gere broer van Adri, die bij de
ploeg van Peter Post onderdak
heeft, gaat de Tour in als
knecht van Daniel Willems.
Op het eerste gezicht een wei
nig dankbare taak, want de
kopman van Boule d'Or, dat
zich aan het eind van het sei
zoen terugtrekt uit de wieler
sport, heeft dit seizoen nog
niets gepresteerd.
In de Tour heeft Willems
de afgelopen twee jaar ech
ter steeds zijn gezicht gered
en hij rekent na het groeien
van de vorm in de Ronde
van Luxemburg ook deze
keer op een goede verrich
ting. Mocht Willems, wiens
ploeg een verre van ideale
voorbereiding op de Tour
had - na de Ronde van Lu
xemburg werd geen etappe
wedstrijd meer gereden -
falen, dan kan dat voor Jan
van Houwelingen de moge
lijkheid tot persoonlijk suc
ces openen.
De Gelderlander is in zijn
bestaan als beroepsrenner
niet vaak op de voorgrond
getreden. Dat bracht zijn rol
als helper gewoon met zich
mee. Als hij echter eens een
kans kreeg, greep hij die met
beide handen, zoals enige
weken geleden in de Ronde
van Europa, waarin hij de
eindzege behaalde.
Verwacht mag worden
dat Jan van Houwelingen
zich in ieder geval in de
Tour zal onderscheiden in de
vlakke tijdritten. Als ama
teur gold de Gelderlander,
die bij de wereldtitelstrijd in
West-Duitsland deel uit
maakte van de Nederlandse
formatie, die goud verover
de op de 100 kilometer-ploe
gentijdrit, als een specialist
in het rijden tegen het uur
werk. In zijn eerste jaren bij
de profs onderscheidde hij
zich nooit in tijdritten. Deels
doordat de ambitie hem ont
brak, een feit, dat in de hand
werd gewerkt doordat er
geen speciale aandacht aan
hem en zijn materiaal werd
gegeven.
Vorig jaar tijdens de
Tour, toen hij eindelijk weer
eens in de watten gelegd
werd met het oog op zijn
specialiteit, deed Jan van
Houwelingen ineens weer
van zich spreken in tijdrit
ten. In de rit tegen het uur
werk met start en finish in
Valence d'Agen bezette hij
de vierde plaats en enkele
dagen later in Martigues
hoefde hijmede doordat hij
onder gunstiger omstandig
heden reed dan de vedetten,
alleen maar Hinault voor te
laten gaan. Dank zij die
prestaties zal hij ook dit jaar
ongetwijfeld goed worden
geprepareerd voor de solo-
tochten.
Bert Oosterbosch: dit keer serieus kandidaat voor de eerste gele trui in de
Tour de France via de zege in de proloog
GOORST - In het peloton ver-
9elijken ze hem wel eens met
Wn stofzuiger. Een manusje-
j™"-a"es, overal voor te ge-
'oiken. Henk Lubberding
wee» het zelf al te góed. Als
coureur behoort hij tot de sub-
op. In elk peloton zijn er op
eepaalde momenten coureurs
e vinden, die op een specifiek
onderdeel van zijn vak, het
wielrennen dus, net iets beter
«jn dan hij. Toch kan Henk
cubberding redelijk sprinten,
odelijk omhoog, redelijk ra
ces tegen de klok afwerken,
een all-rounder eigenlijk, die
t van uitschieters moet heb-
ben.
Lange tijd dreigde de
ooerenzoon uit Voorst' een
sukkelaar te worden. Dagen
®et oon tembare kracht-ex-
Piosies werden afgewisseld
etappeswaarin hij het
mJJ0 van het voortwande-
if e Peloton nauwelijks
kon volgen. De 'dubbele'
Sp'wn van Nederland
8 en 1979) en de winnaar
van Gent-Wevelghem (1980)
maakte moeilijke tijden
Henk Lubberding:
„Ik kan nog jaren mee"
door. Talloze onderzoeken
onderging hij de afgelopzen
twee seizoenen. Het heette
een voorhoofdsholte-ontste
king. Lubberding heeft nu
echter het 'lek' boven. „Ik
bleef maar verkouden en ik
kon in wedstrijden soms niet
uit m'n ogen kijken. De dok
toren hebben zich suf ge
zocht naar de oorzaak, maar
uiteindelijk bleek het voort
te komen uit een valpartij in
mijn amateurtijd. Toen
scheurde ik op verscheidene
plaatsen mijn kaak en daar
aan hield ik een wrakkig ge
bit over. De wortels van
mijn tanden en kiezen kre
gen niet voldoende voeding
meer. En dat veroorzaakte
die chronische verkoudheid.
Aan het begin van dit sei
zoen is er aan gewerkt en nu
gaat het een stuk beter".
Henk Lubberding, die zijn
contract met Post gewoonte
getrouw enkele weken terug
met een jaar verlengde,
schreeuwt nu niet plotseling
van de daken dat hij op
nieuw tot de winnaars in het
peloton gaat behoren. „Ik
moet afwachten wat er nog
voor me op het vuur staat,
maar in ieder geval heb ik
weer plezier in mijn werk.
Ik ben er van overtuigd dat
ik nog j^j-en mee kan".
OUDENBOSCH - Geef Bert
Oosterbosch stilzwijgend ver
trouwen en hij stelt nooit te
leur. Zodra echter een ploeg
leider zijn karakter verkeerd
inschat en vooraf van de da
ken gil» dat 'Bertje' het wel
even zal maken, gaat het fout.
Dat bleek vorig jaar in de
Tour. Weliswaar geplaagd
door griep werd Bert Oos
terbosch door Fred de Bruy-
ne toch omhoog gebazuind
als de coureur, die in Bazel
via de zege in de proloog het
eerste 'gouden habijt' voor
zich zou opeisen. 'Bertje'
werd echter achtste. De dag
daarna beleefde Ooster
bosch de zwartste dag (let
terlijk en figuurlijk) uit zijn
carrière. Als een aangescho
ten roodvos zwalkte hij een
zaam voor de bezemwagen
uit. Op 22 minuten na de
winnaar struikelde hij als
het ware over de streep. De
volgende dag, in de rit Ba-
zel-Nancy, stapte hij ge
knakt af.
Thuis in Oudenbosch ging
hij bij zich zelf te rade. Ziek
te uit en besloot zijn grote
fout te herstellen. In 1981
had hij namelij k, net als Leo
van Vliet, de vertrouwde
kweekvijver van Peter Post
verlaten. Het fanatisme,
hem zo eigen bij de ama
teurs, ebde wat weg. En aan
de andere kant werd de
druk van het moeten win
nen te groot.
„Bij Fred de Bruyne bij
DAF reed iedereen voor zich
zelf. Bij Post stoorde ik me
er wel eens aan dat, als er
een dag niet gewonnen
werd, er aan tafel na de
koers een grafstemming
heerste. Dat trok ik me al
tijd erg aan. Maar ik kwam
tot de conclusie dat dat nog
altijd beter is dan een wei
nig georganiseerde ploeg
waar winnen eigenlij k soms
puur uit de chaos geboren
werd".
Tijdens de door hem ge
wonnen prof ronde van Ne
derland van vorig jaar zocht
hij voorzichtig contact met
'peetvader' Peter Post. De
Amstelvener wikte en be
schikte dat Oosterbosch kon
terugkeren. Zijn ploegleider
uit z'n amateurtijd, Jan Gis-
bers: „Dat was voor Bert het
beste. Hij moet een sfeer van
honderd procent rond zich
hebben en dan presteert hij
ook honderd procent". En
vijfvoudig Tour-winnaar
Jac Anquetil vorig jaar in
het Franse sportblad l'Equi-
pe: „Oosterbosch geldt voor
mij als een potentieel Tour
winnaar. Alleen zal iedereen
van zijn ploeg, en dan ook
iedereen, zich op een be
paald moment in zijn dienst
moeten stellen. Ik betwijfel
of hij dat qua karakter zal
durven afdwingen. Hij komt
op mij wel eens te lief over".
In dat laatste zou de ver
maarde Fransman zich ech
ter in de Tour die nu voor de
deur staat kunnen vergis
sen. Via vijf overwinningen
in tijdritten en de eindzege
in de ronde van de Verenig
de Staten liet Bert Ooster
bosch tot nu toe zien dat hij
zijn 'vreemdgang' met Fred
de Bruyne volledig ver
werkte. En dat hij weer
vooraan op de barricaden
staat. Nu Gerrie Knetemann
door zijn ongeluk in 'Dwars
door België' niet van de par
tij zal zijn, rust, net als vorig
j aar, een zware last op de
schouders van de import-
Westbrabander. Maar an
ders dan toen wordt dat bin
nen de groep stilzwijgend
aanvaard als een vaststaand
feit. Zegt hij zelfbewuster
dan ooit: „Niemand hoeft er
van op te kijken dat in deze
Tour de France de echte
Bert Oosterbosch opstaat. Ik
ken mijn verantwoordelijk
heden nu."
DORST Ontspannen eet
Frits Pirard achter zijn huis in
Dorst een ijsje. Italiaans, veel
kleurig ijs wel te verstaan. De
profcoureur in Italiaanse
dienst is op z'n gemak. Het
eerste grote karwei, de ronde
van Italië, van het seizoen '83
zit er op. De volgende klus, de
Tour de France staat voor de
deur.
Frits Pirard heeft het
naar zijn zin. Van de hel
(zijn eenjarig verblijf in de
formatie van Peter Post)
kwam hij naar zijn zeggen
in Italië in de hemel terecht.
Vol gloed verhaalt hij van
zijn belevenissen in de Giro.
„Man, dat is geweldig. Daar
hebben ze nog echt respect
voor de prestaties van de
renners. Daar ben je
iemand. Op een gegeven mo
ment kwamen we met het
peloton met een gangetje
van nog geen twintig in het
uur door een dorp. Hier in
Nederland zouden de men
sen onmiddellijk 'luierikken'
gaan roepen. Maar daar
stond iedereen langs de kant
te juichen. Ze gooiden met
rozeblaadjes en de fanfare
stond op het plein. Op zulke
momenten besef ik dat ik in
derdaad van de hel in de he
mel terecht ben gekomen".
Frits Pirard meent het uit
de grond van zijn hart. De
blonde, openhartige 'reus'
uit Dorst knijpt zich zelf wel
eens in z'n arm om zich vol
ledig te kunnen realiseren
wat er allemaal de laatste
maanden met hem gebeur
de. „Het gaat me echt goed.
Ik kan het soms niet gelo
ven. Maar het mag ook wel
na een jaar vol ellende". Pi
rard haast zich daarna om te
stellen dat hij niet overloopt
van rancune ten opzichte
van Peter Post. Zo wil hij
niet overkomen. „Achteraf
is het misschien wel goed
dat het allemaal zo gelopen
is. Mijn bazen in Italië heb
ben een gok genomen. Al
leen op voorspraak van Lu-
cien van Impe hebben ze mij
aangetrokken. Ze kenden
mij als coureur in het geheel
niet. Maar ik heb hun ver
trouwen gelukkig niet be
schaamd. Ik kan ook vol
gend seizoen blijven".
Frits Pirard:
makkelijker"
,Je richten op één kopman is ge-
Elke dag dat hij over de
Italiaanse wegen op zijn
ranke koersfiets raast, ge
niet Frits Pirard. In de ron
de van Italië keek hij zijn
ogen uit. Vol overtuiging
zegt Pirard, die in Belgische
dienst één maal de Tour de
France reed: „De Giro is
mooier dan de Tour. Ver
plaatsingen komen bijvoor
beeld helemaal niet voor. En
de hotels liggen altijd vlak
bij de aankomsten. Als cou
reur hoef je je alleen maar
met het fietsen bezig te hou
den. En voor het publiek zijn
de renners ook beter te be
naderen. Vlak voor de start
van een etappe kreeg Saron-
ni een kind in zijn armen ge
duwd. En daar werden foto's
van gemaakt. Dat kan daar
allemaal. Het gaat er een
stuk vriendelijker toe. In de
Tour word je constant door
hoge hekken met gaas van
het publiek gescheiden. Dat
is me nooit zo bevallen".
'Gezelligheids-dier' Pi
rard noemt nog meer voor-
beelden op van waarom hij
het rijden van de ronde van
Italië aantrekkelijker vindt
dan het beulen in de Tour.
„Alleen de wegen al. In de
Tour word je soms over de
meest aftandse weggetjes
gestuurd. In Italië kom je
dat niet tegen. Allemaal
breed pad. En het weer. Dat
is daar bijna altijd goed".
Wat dat laatste betreft vor
men zijn gebleekte, blonde
haren het bewijs. Toch gaat
hij niet met tegenzin naar
het circus van de heren Le-
vitan en Goddet. „Nee hoor.
Ik ben er klaar voor. Ik ken
mijn taak. Ik moet alleen
maar keihard werken in
dienst van Lucien van Impe.
Daar heb ik ook geen moeite
mee. Bij Raleigh moest ik
verschillende kopmannen in
de gaten houden. Hier kan ik
me op één man richten. En
daar doe ik dan ook alles
voor. Ik kijk in de koers
naar niemand anders. Ik sta
helemaal tot zijn beschik
king. En misschien krijg ik
zelf nog wel een kansje om
een goede uitslag te rijden.
En dan zal ik het zeker niet
laten. Maar voorop staat
mijn werk voor Van Impe".
HOOGERHEIDE Een trainings-stage van elf dagen in
de Pyreneeën, de ronde van Luxemburg en de Midi Li
bre hebben Adrie van der Poel de conditie en de vorm
gebracht, die hij nodig acht om zijn tweede ronde van
Frankrijk tot een bevredigend einde te brengen.
De net 24-jarige prof uit
Hoogerheide, 102 in de eind
rangschikking bij zijn de
buut, gaat er sowieso van uit
Parijs te halen. „Ga je niet
met de bedoeling van huis
om daar te finishen, dan kun
je beter thuisblijven, vind
ik".
„Roger de Vlaeminck
heeft me die wijsheid ooit
eens voor gehouden. Hij
heeft gelijk. Net zoals ik het
helemaal met hem eens ben,
dat een ritzege in feite veel
waarde verliest als je het
niet uithoudt tot Parijs. Het
wordt natuurlijk anders als
je met een blessure of met
ziekte te maken krijgt".
De ambities van Adrie
van der Poel reiken evenwel
heel wat verder dan het lou
ter voltooien van de immen
se opdracht. Van één doel
heeft hij de afgelopen weken
zelfs meer dan eens ge
droomd: de etappe-overwin
ning in Roubaix, na de onge
twijfeld weer helse rit over
de Noordfranse kasseien. „Ik
heb het er al heel lang over",
verduidelijkt hij. „Echt niet,
omdat Hennie Kuiper er in
het voorjaar heeft gewon
nen, maar omdat die slechte
wegen me geweldig aan
spreken. Fietsen en behen
digheid, een schitterende
combinatie toch. Ik mag
graag een paar keer per jaar
over de kasseien koersen.
Voor mij is het dan ook on
begrijpelijk, dat sommige
coureurs zo'n parkoers de
wielersport onwaardig vin
den. Alsof met 90 kilometer
per uur van een col scheuren
een lolletje is".
De Hoogerheidenaar be
seft echter, dat het winnen
van een Tour-etappe onge
veer in dezelfde orde van
grootte ligt als het vinden
van een speld in een hooi
berg. Voor hem althans.
„Men moet niet vergeten,
dat er niet zo gek veel ritten
overblijven, waar jongens
als ik een kansje maken. Met
tien stuks zitje al aan de ho
ge kant. Spiegel je dat getal
aan het aantal kanshebbers,
dan houd je een verrekt
klein winstkansje over".
Adrie van der Poel
dromen van Roubaix.
Het is voor Adrie van der
Poel overigens niet bij die
ene droom gebleven. Hij
koestert nog een hartewens,
die hij graag vervuld zou
zien. Sterker, hij ziet er zelfs
mogelijkheden voor: het
dragen van de gele trui.
„Een paar dagen moet kun
nen", zwakt hij, licht ge
schrokken van zijn eigen
woorden, onmiddellijk af.
„Voorwaarde is dat ik er in
slaag om in de proloog een
goede tijd neer te zetten. In
de daaropvolgende dagen
kan ik dan misschien voor
een verrassing zorgen".
„Ach, we zien wel. Per
soonlij k succes is natuurlijk
leuk en ook belangrijk voor
later, maar ik rijd de Tour
natuurlijk in eerste instan
tie om de belangen van de
ploeg te verdedigen. Het is te
hopen dat Hennie nog een
keer kan vlammen. Mogelijk
kan ook Guy Nulens van
zich doen spreken, al ver
wacht ik dat hij nog wat te
licht is voor dit werk. Dat
geldt evenzeer voor mezelf.
Ik moet nog harder worden.
De Tour biedt me die moge
lijkheid, al ben ik er wel
achter dat ik niet een typi
sche klassementsrijder ben.
Ik moet het toch vooral heb
ben van het voor- en najaar
met een eventueel inciden
teel succes in een grote etap
pekoers".
Met zijn gedrevenheid -
Adrie van der Poel heeft die
eigenschap niet voor niets
tot handelsmerk verheven -
mag een verrassing niet
worden uitgesloten. En mis
schien wordt zijn droom wel
realiteit. In Roubaix....
(ADVERTENTIE)
Alles gevend, weinig nemend. Dat is het signa
lementvande Starlet.
Buiten kompakt, binnen groots. Pittig en uiter
mate zuinig. Met derde deur. Een lot uit de loterij.
In prachtige kleur rood en rijklaar afgeleverd
(ook getectyleerd) een waarde van ruim f 15.000,-
Ons kado voor de hoofdprijswinnaar.
Zevenbergen,
De Hil 2.01680-24150
Breda, Speelhuislaan 156A, 076-712000
Rijen, Stationsstraat 25-25A, 01612-3655
If AII DIA IfCnAkll/ 's-Gravonmoer.
VAN BAAPHPvNA Molendijk 1.01623-12896
Axel, Vaartstradt T, 01155-1628
Terneuzen,
Langereksestraal 13,01150-12258
Zuidzande,
Mariastraat 1-5,01170-2232
WIJ BIEDEN MEER KLASSE VOOR MINDER KOSTEN,
