Peter Winnen NIET DOET johan van de Velde Snelle erkenning door toeval Wachten °P n kans >IJK C.V. Steven Rooks DE Theo de Rooy ef6,-. ftestoftint jrse zeevis ieuwse mosselen ;rse paling lude visschotels HEERHOGUWAARD - Het le ven hangt soms van toevallig heden aan elkaar. Op vrijdag 25 juni 1982 stapt Steven Rooks, dan 21, na een lichte valpartijaf in de laatste etappe Bern-Zü- rich in de ronde van Zwit serland. Al gauw vermoeden zijn ploegmakkers in de Ra- leigploeg dat de debutant de koers heeft verlaten om zich te sparen voor het nationaal wegkampioenschap, dat twee dagen later in Geulle wordt verreden. Die daad zet kwaad bloed. Op zondag 27 juni 1982 rijdt Gerrie Knetemann, een van de kopmannen van Ra leigh in het nationaal kam pioenschap, een lekke band. Hij kijkt om en roept op Ste ven Rooks, om zijn wiel af te staan. Rooks doet net of hij Knetemann niet ziet en rijdt door. Hij bezegelt daarmee zijn afscheid van de Neder landse formatie, ondanks zijn 8e plaats in de ronde van Duitsland en de 10e in de ronde van Catalonië. Wie immers bij Post de eenheid in de ploeg schaadt, krijgt geen contract meer. Op 2 februari 1983 onder handelt Steven Rooks met de Franse SEM-pIoeg over een contract. Burggraaf Jean de Gribaldy, manager van de ploeg, is niet van plan hem een stuiver te be talen en wil hem alleen heb ben, als Rooks er voor zorgt dat hij in Nederland een sponsor heeft. Ploegleider Piet Hoekstra van de ama teurequipe Batavus, belooft het budget voor zijn ama- teurploeg te verminderen en het restant aan Rooks te ge ven. Siem de Groot uit Alk maar, vriend van Rooks, vindt een boekhandel in Amsterdam, Univers, bereid om als co-sponsor op te tre den. Rooks, die de wanhoop nabij was, kan wielrenner blijven. Hij moet wel zijn auto verkopen, neemt een treinkaartje naar Frankrijk en meldt zich voor een fiets, broek en trui, bij de adelijke De Gribaldy. Rooks wordt wéér knecht, ditmaal van de Ier Sean Kelly. Op zondag 20 februari 1983 rijdt Rooks iedereen (als laatste Joop Zoetemelk) uit het wiel op de Mont Fa- ron en wordt leider in de ronde van de Middellandse Zee. Op 26 maart maakt Ste ven Rooks in zijn onerva renheid een fout, hij rijdt het Internationale Lentecri terium in Frankrijk zonder zooltjes in zijn schoenen en haalt in het natte en koude weer zijn voetzolen open, 14 dagen kan hij geen wedstrij den rijden, hij moet noodge dwongen rusten en spaart daarmee energie. Op woensdag 30 maart neemt het lot voor Rooks een gunstige wending. Zijn kop man Kelly komt in de Midi Pyreneés zwaar ten val, breekt duim en sleutelbeen. De SEM-ploeg is „onthoofd" waardoor Rooks eindelijk kan doen wat hij al die tijd al zo graag wil, helemaal zijn eigen kans gaan. Maandag 11 april, het be- gin van de week vooraf gaande aan Luik-Bastena ken-Luik, besluit Rooks op Spartaanse wijze te gaan trainen, 's Morgens rijdt hij 100 kilometer en 's middags start hij in Alkmaar achter de Ford van Siem de Groot, voor een snelheidstraining naar Den Helder en terug. De Groot meldt: „Ik reed vaak harder dan tachtig ki lometer, dan keek ik in mijn spiegel en zag dat hij ge makkelijk volgde". Zondag 17 april '83 begint Steven Rooks, nog geen jaar beroepsrenner, op 20 kilo meter voor de finish, met de gehele wereldtop achter zich aan, een indrukwekkende solo, die in deze aprilmaand voor de vierde keer een Ne derlander in een klassieker op het podium brengt, am per 9 seconden later eindigt wereldkampioen Saronni. Vrijdag 1 juli. Steven Rooks begint aan de proloog van de Tour de France in Fontenay sous Bois. Niet als naamloze, maar als erkend renner. Johan van de Velde „Nu Hinault niet meerijdt wordt er eigen initiatief verlangd". Het podium is haalbaar" T45 1 Theo de Rooy zoen gemist. Nu maak ik me er niet zo druk om. Met Ro- mandië, de Dauphiné en Zwitserland heb ik een goe de voorbereiding gehad. Overigens vind ik een lange onderbreking in het voorsei zoen verre van ideaal. Het enige voordeel is dat je goed uitgerust naar de Tour kunt toewerken. Ik prefereer het hele voorjaar te rijden, om dat je dan beter inspannin gen kunt verteren. Ook sta je geestelijk sterker. Als je een tijd uit het milieu bent geweest, komen er onver mijdelijk vragen bij je op, die aan je gaan knagen". Winnen vindt het een prettige omstandigheid dat hij het kopmanschap samen met Johan van de Velde draagt, in wie hij geenszins een concurrent ziet. „Het legt een enorme psychische druk op je als je de enige kopman bent. Dat heb ik vo rig jaar wel gemerkt, toen Wilmann uit de top van het klassement wegviel. Er kun nen zich trouwens situaties voordoen, waarin je er je voordeel mee kunt doen dat je er met je tweeën voor staat. Het zal daarbij een kwestie zijn van elkaar goed aanvoelen. Dat zal denk ik wel lukken. Ik heb Van de Velde in de voorbije rondes goed leren kennen, doordat ik de kamer met hem deelde. Hij kijkt ongeveer hetzelfde als ik tegen een etappewed strijd aan". De Limburger is er overi gens van overtuigd dat hon derd procent concentratie een vereiste is om de hoge kaarten vast te kunnen hou den. „Ik verwacht dat de koers een stuk onrustiger zal zijn zonder Hinault en ook dat er veel wisselingen zul len plaats vinden. Hinault had altijd de koers in de hand. Anderen richtten zich naar hem. Bij de chaos, die ik voorzie, zal het zaak zijn uiterst waakzaam te zijn. Maar ik vind het beter zo dan met een goeie Hinault er bij, hoe lullig dat ook voor hem is. Want een goeie Hi nault is niet te kloppen. Nu is het een open zaak, wat een mooie strijd kan opleveren". Het groot Vakantie- Weekendboek maakt flink wat bij de mensen los. Begrijpelijk. Het is een dikke pil van 320 pagina's, waarin meer dan 60 fotogenieke trips, inclusief honderden Is, restaurants en hotels, parde f30,-(en de rest). Bij Print fotovakman voor vol filmpje. mens maakt nu meteen /n en gaat ermee (wie het eerst de Presto Print om dat unieke boek in z'n En wie nog geen filmpje wel alvast van dit aanbod betaalt het boek sterzande VISHANDEL ZATERDAG 25 JUN11983 Nu meer eigen ROSBERGEN Van nervositeit is nu nog geen spra ke. Straks, op weg naar Fontenay-sous-Bois, het be ginpunt van zijn rondreis door Frankrijk, weet hij zich pas in de juiste stemming. „Een ijskonijn ben ik beslist „iet", karakteriseert Johan van de Velde zichzelf, maar gevoelig voor de koude drukte rond de Tour ken ik ook niet. Als ik mijn koffers heb gepakt, dan komt de spanning vanzelf. Dezelfde als voor alle ande re belangrijke wedstrijden, misschien iets groter. Want je beseft wel, dat je begint aan de zwaarste klus van het jaar De prof uit Rijsbergen itaat al weer voor zijn vijfde ,-onde van Frankrijk, het wielerspektakel, dat hij vo- rig jaar als de op twee na reste beëindigde. Eerdere uitgaven voltooide hij ach- :ereenvolgens als twaalfde, veertiende en opnieuw waalfde, ondanks twee itappe-overwinningen in datjaar. Een alleszins rede lijke reeks, met een fraaie piek in 1982, het jaar, waarin hij zich als kopman mani festeerde. „Als een wedstrijd je goed ligt, moet je je op een :ven ogenblik ook waar maken. Eenvoudig is dat niet, zeker niet tijdens een evenement als de Tour. Maar het hoort gewoon bij de instelling, die je als prof moet hebben". De motivatie van Johan van de Velde is ditmaal mo gelijk nog groter dan de voorgaande jaren. Niet zö verwonderlijk, want de si tuatie is behoorlijk gewij zigd door de komst van Pe ter Winnen bij de ploeg van Peter Post, De positie van de Rijsbergenaar is uiteraard beschermd gebleven, maar tegelijkertijd ook minder onaantastbaar geworden. De prikkel van een geducht concurrent in eigen gelede ren voelt hij dan ook wel de gelijk. „Er staat een hoop presti ge op het spel", beaamt Jo han van de Velde. „We zul len wel zien, wie van ons de slag wint. Het geeft de Tour extra cachet. Voor mij al thans. En ik denk niet, dat Peter er anders over denkt. Het lijkt me ook menselijk, dat je van de gedachte uit gaat 'liever ik dan hij'. Bo vendien ben je sportman, dus eerzuchtig. Maar het mag nooit zo zijn, dat het professionalisme uit het oog verloren wordt". Echter, juist dat gevaar is de komende weken levens groot aanwezig. De ploeglei ding zal mogelijk lastige uurtjes gaan beleven, voor afgaand aan even lastige be slissingen. Een pikant detail vormt daarbij het gegeven, dat Winnen volgend seizoen verder gaat met Post, terwijl Johan van de Velde verhuist naar Italië. „Het klinkt na tuurlijk wat vreemd, maar er zullen moeilijke momen ten komen als alles goed loopt. Grote problemen ver wacht ik niet. Je blijft ten slotte afhankelijk van el kaar. De verstandhouding is heel goed. Ik noem het ge zonde concurrentie. Hoe de zaken zich zullen ontwikke len, kun je vooraf niet in schatten. We slapen echter op dezelfde kamer en ik zie dat als een groot voordeel. In een privé-omgeving praatje gemakkelijker met elkaar over de dingen. Mijn vertrek bij de ploeg moet los gezien worden van de Tour. Alleen de prestaties tellen de ko mende weken". De transfer naar Italië, voor Johan van de Velde al sinds jaren het beloofde land, kan op een ander ni veau in ieder geval zeker niet los worden gezien van de ronde van Frankrijk. Im mers, het impliceert dat hij voorlopig althans, het circus van Levitan en Goddet van afstand zal moeten volgen. „Ik realiseer me dat mijn aanzien daardoor interna tionaal minder zal worden. Een goede reden om, als de benen dat tenminste toela ten, nog eens een paar keer flink te vlammen. Ook leuk natuurlijk voor mijn nieuwe werkgever. Bovendien laat ik af en toe graag mijn ge zicht zien. Je loopt altijd het risico, dat je je dan een initiatief beetje forceert, maar ik heb inmiddels voldoende routine om de meest gunstige mo menten te kiezen. Kijk, Zoe temelk volgt onder alle om standigheden zijn eigen, zeer voorzichtige taktiek. Hij bereikt er geweldige re sultaten mee, daar niet van, maar ik denk dat het pu bliek ook wel eens graag een aanval ziet. Als het een beetje wil lukken, dan eis ik met plezier die rol voor me op". Johan van de Velde beseft evenwel als geen ander, dat een favoriet weinig gelegen heid krijgt om zijn kunsten te tonen. Normaal al niet, maar zeker niet in de Tour, voor elke deelnemer en sportdirecteur het evene ment waar de publiciteit van af druipt. De vorm en de conditie moeten dan ook op timaal zijn om stoute plan nen te koesteren. „Dat zit wel snor. Het voorjaar was niet slecht en ook daarna is het naar verwachting blij ven gaan. Ik ben dit seizoen alleen wat vaker verkouden geweest dan anders, maar conditioneel heb ik er niet onder geleden. Nee, ik hoef me daarover geen zorgen te maken". Zorgen over Bernard Hi nault hoeft de Westbraban der zich evenmin te maken. Dat scheelt een slok op de borrel. Niettemin weigert Johan van de Velde te gelo ven, dat de Tour door de af wezigheid van de Breton een minder nerveus karakter krijgt. „Integendeel, dunkt me. Als Hinault rijdt, stemt de concurrentie de wedstrijd op hem af. Nu wordt er eigen initiatief verlangd. Men kan er op rekenen, dat het daarom vanaf het begin een zenuwachtig gedoe wordt. Niemand zal een an der de kans gunnen rustig te beginnen. De kans datje in een vroegtijdig stadium een klapper kan maken, lijkt me echt uitgesloten. Niet dat het veel uitmaakt, want toch al leen de sterken blijven over voor de kop van het klasse ment. Het zullen wel weer dezelfden zijn, want een nieuwe lichting is er nog niet. Misschien dat een knaap als Salomon voor een uitschieter kan zorgen. An deren zie ik niet". Ondanks zijn optimisme is Johan van de Velde over zijn eigen kansen minder uitgesproken. Hij voeit de druk van de buitenwereld op zijn schouders. Een rake prognose laat hij daarom wijselijk in het midden: „Ik zal opnieuw proberen bij de eerste drie te eindigen. Als dat me lukt, dan mag ik meer dan tevreden zijn. Ik zou er in ieder geval zö voor willen tekenen....". :t meer dan f 28.495,-. n maar liefst f 1.823,-! t Maak dus snel 'n proefrit 124.795,-. leveringskosten f 400,-. louden. Elke Peugeot- en Talbot- arantie op de carrosserie tegen door- iformerenu graag over devoor- naar onze gunstige finanöerings- or TERNEUZEN tIBEEK Voor Theo do °oy vormt de Tour do France 'genlijk de eerste kans om «n bij het 'grote publiek' in kijker te rijden. Een domme valpartij in „!n Bf.'gisch criterium had slalU ,Ük tot gevolg dat zijn h™e">een knakte en dat 'd hem langer dan ver wacht buiten 'competitie'. ctl maakt de in het Lim- jsflpe Spaubeek wonende do n °0y zictl geen zorgen. In Dauphiné Libéré trad hij weliswaar niet op de orgrond, de broodnodige öebmenrSheefthijWelin Cw B°°y, vorig jaar voor wi' onne winnaar van de j, van Duitsland en ze kerend in de 'koninginne- aa de ronde van Zwit- dat K- (voor Saronni) voelt onh 'i ?lck k'i Post goed kan lakkeien. Niet dat hij al Raa„ ihneemt van een ¥n ,;.een Van de Velde of knv1nen'maarhij heeft een „f ®ing'dat als zicri lii „^^'Ükheid voordoet, lshet« ,nsmaggaan' "Dat Dolt kste punt van de v,.0J? eg' BÜ anderen Bokt d op één kaart ge- dra doet dat nooit- Zo en renner in een kans- 'iiw \c,lner in een kans- ter.i,P0Sltie zit> wordt hij ^chermd. Wie het ook is", iEArl ,ln het bezit van een Ie Rooy '0rna zi;inde Theo De hoge verwachtingen, die Peter Winnen ten aan zien van de belangrijkste etappewedstrijd voor profs koestert, lijken gewettigd. Immers, na zijn debuut in 1981 met een fantastische ritzege in Alpe d'Huez en een vijfde plaats in het eind klassement was de kleine Limburger vorig jaar, toen hij weer een etappe-zege boekte (in Morzine), al zeer dicht bij het ereplatform op de Champs Elysée. Twee da gen voor het einde, in de laatste tijdrit, werd hij door een zichzelf overtreffende Johan van de Velde, nu zijn ploeggenoot, van de derde plaats verdrongen. Boven dien staat de Raleigh-kop- man er een stuk beter voor dan een jaar geleden. In ve lerlei opzichten. Een van de gunstiger om standigheden voor Winnen is dat hij nu een sterkere ploeg achter zich heeft staan. Winnen: „Dat is van grotere betekenis. Het levert mij zeer waarschijnlijk winst in de ploegentijdrit op, tegenover verlies vorig jaar, toen onze beste tijdrijder, Braun voor de afwerking van dat onderdeel uitviel. VENRAY - „Ik vertrek natuurlijk om te proberen de Tour te winnen. Dat zal echter verre van gemakkelijk zijn en daarom is mijn doel voorlopig een plaats op het podium in Parijs. Dat moet er in zitten. Als het er ook uitkomt - daarvoor mag ik niks tegenkomen - dan is mijn Tour geslaagd, want met een plaats bij de eerste drie ga je de geschiedenis in". Bovendien is het bij Raleigh beter georganiseerd dan bij Capri-Sonne het geval was. Mijn huidige ploeg kan een situatie recht zetten. Ieder een kent zijn plaats en weet zijn werk. Het is een echt collectief. Vorig jaar was het bij ons een chaos. Er zat weinig systeem in". Een ander belangrij k as pect voor Winnen is dat het programma van de Tour de ze keer meer in zijn voordeel is. In de eerste plaats zal hij profijt trekken van het feit dat nu een van de tijdritten de renners omhoog voert. In de tweede plaats zijn er meer loodzware bergetappes dan in 1982, toen hij de las tigste opgave in de cols win nend besloot. Winnen: „Bei de facetten zijn gunstig voor mij. In een klimtijdrit hoef ik weinig of geen tijd te ver spelen en in de bergen ben ik op mijn best in etappes met vier of vijf cols. Korte ritten met een gemakkelijke aan loop naar een lastige klim aan het slot liggen mij een stuk minder. Ik heb het ge woon nodig warm te draaien in de bergen". Met meer vertrouwen zal Peter Winnen ook aan zijn Peter Winnen: „Ik verwacht dat de koers een stuk onrustiger zal zijn zonder Hinault. derde Tour beginnen, omdat hij nu dichter bij zijn top vorm is dan op hetzelfde tijdstip vorig jaar, toen hij in de Ronde van Zwitser land ook goed reed, maar toch met enige angst aan de eerste Tour-week begon. „Ik was toen, naar later bleek ten onrechte, bang dat het mij zou opbreken dat ik door mijn schouderblessure in de Waalse Pijl en ons trai ningskamp in Font Romeu weinig competitie had ge had. Deze keer heb ik door mij n griep en oorontsteking weer een deel van het sei- I'

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1983 | | pagina 13