Tiïïrm
Na regen komt
zonneschijn
DESTEM^C^'
Zoetemelk (36) kanshebber op eindzege in de Tour
ff
Hennie Kuiper
'ECIAL
ENT
JZEN
FF
Leo van Vliet
Tour-ploeg
De Stem
Uitgroeien
tot
subtopper
EMENT?
iZATERDAG 25 JUN11983
Veldscholten
T44
A53I
en worden ingeleverd voor
van zondag dient vrijdag
elans, Poolster 58
)e Stem, Arendstr. 14
v. Dessel, Molenstr. 47
v.d. Breughel, Molenstr 86
Juys, Koelestr. 15
Aarts, Pasquelaan 10
en, Anjerstr. 12
Samuels, Heemraadsingel 21
reer: v d. Elshout, IJzersteeg 1a
De Stem, Molenstraat 45
>ok, Steynhof 3
i-garage, Stationsstr. 25-25a
oesenek, Beatrixstr. 22
v.d. Leemput, Stationsstr. 3
ens, Drostlaan 16
de Kind, Puttingstr. 24
Ijk: Polderman, Molenstr. 14
Severijnen, Rozenstr. 13
de Bruyn, L.P. v. Mallandstr. 32
ten: v.d. Horst, Dwarsstr. 3
Smout, D. v. Orlienstr. 10
Pagemakers, Markkant 1
e Stem, Nieuwstr. 9
oyota-garage De Tol. L. Reksestr. 1
e Bruyn, Hoolstr. 25
M. van Gelrestr. 10
*nz. station v. Hooydonk, Dorpstr. 97
e Stem, Torenstr. 5
de Dijcker, Wilhelm.str. 1
'ol, Kerkvaartstr. 26
d. Hurck, Molenstr. 24
'ellis, Kon. Emmastraat 41
elaars, Molensingel 3
-hipper, Noordstr. 2
Pleyte, Grote Waard 40
Toyotagarage Andrea, De Hil 2
oyota-garage v.d. Velde, Mariastr. 1-5
gers, Azaleahof 1
en als volgt adresseren:
an kleppert uw
xtra Tour-editie,
sprint in de bus.
[ENT van
vacht eerst uw
eloppe, zonder
nummer
076- 236261.
Een kwestie van soigneren
GERMIGIMY L'EVEQUE Joop Zoetemelk start op
vergevorderde leeftijd opnieuw als een van de favo
rieten in de Tour de France. De 36-jarige Zoetemelk
heeft tot dusverre een vrij rustig seizoen achter de
rug. Enkele dagen geleden bewees hij in de Midi Libre
(tweede in het eindklassement) nog dat hij niet te kla
gen heeft over zijn conditie. „Een kwestie van goed
soigneren" zegt hij.
Weinig renners kunnen
terugzien op zo' n lange
loopbaan als Zoetemelk. En
nog steeds Is hij niet verza
digd. Hij kan het door zijn
regelmatigheid nog tegen de
meeste jongeren opnemen.
Dat bleek in het voorjaar
toen hij de Tour Haut Var
won, een lastige wedstrijd in
Zuid-Frankrijk.
De renner uit Rijpwete-
ring heeft sindsdien alleen
maar bewezen dat leeftijd
geen enkele garantie is voor
prestaties. Het jaar dat Joop
in de wintermaanden ver
zuimde zijn sobere leefwijze
voort te zetten op gevor
derde leeftijd, kostte hem
bijna zijn carriere. Gelukkig
kwam hij tijdig tot inkeer,
zag zijn fout in en leeft
sindsdien weer puur voor de
sport. Ongestraft kan een
coureur op gevorderde leef
tijd zijn trainingsintensiteit
namelijk niet afbouwen.
Ondanks dat gegeven is
de Franse veteraan dit j aar
op een puur ontspannen wij -
ze bezig aan de nadagen van
zjjn imposante carriere. Hij
is snel tevreden met zijn
prestaties en j aagt in de
schaduw van de vedetten
van vandaag op uitbouw
van zijn intussen imposante
erelijst. Zoetemelk pikt alles
mee wat nog mogelijk is. In
Parijs-Nice, in het vroege
voorjaar, was Zoetemelk tot
de laatste kilometer een se
rieuze kandidaat voor de
eindzege. Sean Kelly, wel
licht een van de sterkste
klassementsrijders van de
huidige tijd, greep de macht
in de afsluitende tijdrit op
de Col d Eze en Joop leek na
zijn verlies opgelucht dat hij
niet gewonnen had.
„Ik heb mijn best gedaan",
zei Zoetemelk, „het heeft
niet mogen zijn. Kelly was
beter. Ik hoef niet meer zo
nodig te winnen. Andere za
ken tellen nu voor mij. Ik ga
skie'èn, dat is pas ontspan
ning".
In de Waalse Pijl kwam
Zoetemelk weer bovendrij -
ven. In de finale steunde hij
met zijn beste krachten de
beslissende ontsnapping die
Hinault als winnaar naar
voren bracht. Vanaf dat mo
ment groeide het besef dat
Joop Zoetemelk in het 'gouden habijt' de gele trui, die hij in 1980 veroverde
via de eerste plaats in het eindklassementDit keer geldt de 36-jarige Zoe
temelk na het wegvallen van Hinault opnieuw als een van de grootste favorieten
voor de eindzege
de Nederlandse routinier
ook tot en met de Tour zij n
vorm zou kunnen houden.
Zoetemelk gaat, indachtig
zijn leefwijze, ook als kans
hebber van start in de ronde
die hij in 1980 won. Opnieuw
een gevecht van de routine
tegen de aanstormende
jeugd dus.
En de afloop van die strijd
is onvoorspelbaar. Een groot
compliment voor Zoetemelk,
vooraf al. Wie neemt het
hem kwalijk als hij met een
bescheiden klassering ge
noegen zal moeten nemen?
Slechts bewondering rest
voor de instelling van Zoete
melk. Dat weet hij zelf en
daar handelt hij ook naar.
Het is de reden van zij n ont
spannen manier van koer
sen van de laatste tijd. Wie
weet waar het in de Tour al
lemaal toe kan leiden.
Zelf ziet hij zich in een
rijtje van twaalf kansheb
bers op de eindzege van deze
uitgave van het circus van
de heren Levitan en Goddet.
„Het zijn kleine factoren, die
kunnen uitmaken wie wel of
niet in Parijs op het hoogste
platform zal staan", zegt hij
veel betekenend. Overigens
betreurt Zoetemelk, net als
Peter Post trouwens, dat
Bernard Hinault dit keer
niet van de partij zal zijn.
„Hij is een groot renner en
eigenlijk verliest de Tour
een beetje van zijn waarde
nu Hinault heeft besloten
niet te vertrekken". Zoete
melk brengt echter wel res
pect op voor het besluit van
zijn grote Franse rivaal. „Ik
weet dat hij moeilijke mo
menten heeft doorgemaakt.
De Tour de France blijft ook
voor Hinault een aparte be
levenis. Maar niemand beter
dan hij zelf weet of hij al
dan niet in staat is de Tour
te kunnen volbrengen. En
ais Hinault besluit om het
niet te doen dan moet hij
daar gegronde redenen voor
hebben".
Toch ziet Joop Zoetemelk
langzamerhand het plezier
in het wielrennen bij Hi
nault verdwijnen. „Het zou
me niets verbazen als hij
eerder stopt dan hij al aan
kondigde. In de Franse
kranten kun je geen inter
view lezen of hij heeft het
over stoppen met fietsen.
Het lijkt wel of hij niet meer
van zijn vak houdt. Dat is
toch geen goed teken als je
constant over zoiets praat.
Ik zelf ben een stuk ouder
dan Hinault, maar ik zeg
nog niks over het moment
van stoppen. Zolang ik me in
grote wedstrijden in de kop
van het klassement kan
handhaven, ga ik door. En
als dat in deze Tour weer
blijkt dan teken ik gewoon
een jaartje bij".
Ondanks het feit dat hij
zich wel degelijk tot de favo
rieten op de eindzege rekent,
gelooft Joop Zoetemelk toch
dat de situatie vergeleken
met 1980, toen hij in Parijs
als winnaar werd gehuldigd,
heel anders ligt. „Toen stap
te Hinault af. Dus in het be
gin richtte iedereen de koers
nog op hem. Nu is hij er dus
van de start niet bij en dat
geeft waarschijnlijk alleen
maar onrust. Iedereen wil
zijn eigen koers rijden".
Het grote verschil is vol
gens Joop Zoetemelk tevens
dat Johan van de Velde (in
1980 zijn ploegmakker) dit
keer tot de concurrentie be
hoort. „Ik zal in de bergtijd-
ritten tegen de Puy de Döme
en in Morzine toe moeten
slaan. Dat werk ligt mij be
ter dan Van de Velde. En dat
geldt trouwens ook voor
Winnen...."
Leo van Vliet'werkvoorbereider' van Jan Raas
in de peloton-spurts
OUDENBOSCH - Het beeld
tal voor de fervente wielerlief-
hebber niet snel vervagen.
Een voor de kopgroep uit snel
lende Leo van Vliet op weg
naar de zege in de klassieker
Gent-Wevelghem. Een van
emoties overstromende Van
vHet, die op dat moment pas
echt besefte hoe mooi wiel
rennen kan zijn.
Hij dacht tijdens die solo
'n de laatste kilometers van
de Belgische klassieker
waarschijnlijk aan zijn
vrouw Anneke, aan zijn
tweeling Kim en Fleur en
aan zijn familie. In eigen
Kring namelijk werd zo veel
tegrip opgebracht toen hij
plotseling besloot de ploeg
van Peter Post te verlaten.
Hij stopte met de sport, die
"ij vanaf zijn tienertijd be
oefende. „Achteraf", zo zegt
"ij, „is die periode in 1981
erg belangrijk voor mij ge
weest. Aan het werk in het
tamiliebedrijf kon ik luiste
ren naar de verslagen via de
radio vanuit de Tour. Op die
jP^nier kreeg ik de moge-
Pjkheid alles eens netjes op
e® rijtje te zetten. En kwam
tot de conclusie dat ik het
etsen en het turbulente le
ventje daar omheen wel
miste".
Toch keerde Leo van Vliet
toen nog niet terug te mid
den der rangen van het
Europese prof peloton. Nee,
l z°n van het Spaanse Mal-
orca tijdens een vakantie en
net niets doen daar, bracht
Pem definitief tot het besef
dat wielrennen zijn leven
meldde zich weer
mj Peter Post, die hem zon
der dralen opnieuw een
Plaats toebedeelde in zijn
ploeg.
Aan het eind van dit sei-
zoen zal Leo van Vliet (hij
won ook de vierdaagse van
Duinkerken en toonde in de
Dauphiné aan over onver
wachte klimmers-capacitei
ten te beschikken) echter, in
het spoor van 'leider' Jan
Raas, diezelfde formatie
verlaten. In de jaren dat hij
voor Raleigh reed, kreeg hij
een grenzeloos vertrouwen
in het meesterschap van de
Zeeuw. En ergens voelt hij
zich veel dank verschuldigd
aan Raas, die de perfecte re
gie voerde in Van Vliet's ge
slaagde greep naar de zege
in Gent-Wevelghem.
Maar eerst wacht dus nog
het karwei in de Tour de
France in dienst van Ra
leigh. En dat zonder één en
kele bedenking. In het circus
van de heren Levitan en
Goddet wacht Van Vliet de
taak van 'werk-voorberei-
der' voor Jan Raas in de pe
lotonsprints. Van Vliet - en
vaak ook Oosterbosch - hou
den dan in de finale van een
etappe het tempo zo hoog
dat ontsnappen eigenlijk tot
de onmogelijkheden be
hoort.
De in Oudenbosch wonen
de Westlander, in 1979 win
naar van de rit met aan
komst in Deauville, offert
zich dan volledig op voor
zijn kopman 'op het vlakke'
Jan Raas. Ergens toch moei
lijk voor een zeker bij de
amateurs pure winnaar.
Maar Leo van Vliet zit er
niet meer mee. De ingelaste
periode van wielerrust lou
terde hem. „Ik besef nu ge
heel waar ik mee bezig ben.
Het gaat om het resultaat
van de totale ploeg. En als ik
daar een graantje in mag
meepikken dan is dat mee
genomen. Verder doe ik ge
woon mijn werk. Niet meer,
niet minder..."
I k worstel en kom boven
BEZIERS De zon gaat voor Hennie Kuiper eindelijk
weer in het oosten op. Een stelling, die waarschijnlijk
vreemd overkomt, omdat elke dag de 'koperen ploert'
in die richting aan de einder verschijnt, maar voor
Hennie Kuiper, de vechtjas bij uitstek, lijkt het wel de
gelijk een wonder.
Nu generaal Bernard Hi
nault namelijk zich op eigen
slagveld heeft teruggetrok
ken, moeten in de Tour de
France de divisie-comman
danten de strijd maken. En
tot die groep van comman
danten behoort zonder twij
fel Hennie Kuiper. Na drie
jaar vol ellende vlak voor en
tijdens La Grande Bouclé
lijkt voor Hennie Kuiper de
tijd van rozegeur en mane
schijn aangebroken. Niet dat
moet worden aangenomen
dat de Westbrabander van
Twentse origine even een,
twee, drie (en misschien
vier) deze uitgave van de
Tour met de derde Neder
landse zege in de historie zal
bekronen. Daarvoor heeft
hij wel de kwaliteiten, maar
kracht bepaalt niet alleen
wie 's werelds zwaarste wie
lerkoers gaat winnen. De sa
menstelling van de ploeg en
zeker de factor geluk (op het
juiste moment in de goede
ontsnapping bijvoorbeeld)
spreken een duchtig woordje
mee.
Maar als vrijdag voor
Hennie Kuiper in Fontenay
sous Bois het startschot valt
voor zijn proloog gooit hij al
zijn zorgen opzij. Getergd
vooral begint hij aan het in-
mense karwei over Frank-
rijks dreven. Immers, op
nieuw dreigde het project
Tour de France voor Hennie
Kuiper en zijn maten bij
voorbaat tot mislukken ge
doemd. Had de coureur uit
Putte in de laatste jaren
eerst problemen met zijn
bloed, vorig seizoen smeet
een in de ronde van Luxem
burg opgelopen koude hem
bijna voor de start van de
Tour al in de hoek der kans
lozen. Op de één na laatste
dag wipte hij nog met een
groep mee om zich op die
manier alsnog een plaats bij
de eerste tien in het eind
klassement te verwerven,
maar met groot bazoenge-
schal ging het allemaal niet.
Dit keer verkeerde Hen
nie Kuiper in de periode van
voorbereiding op de Tour
opnieuw in de hoek waar
meestal de forse dreunen
worden uitgedeeld. Zijn
sponsor, een Belgische meu
belhandelaar, kon het geld
van inschrijving voor de
Tour niet opbrengen. Ver
stopte zich weliswaar achter
zijn boosheid over het feit
dat al bekend was dat Kui
per en Van der Poel volgend
seizoen bij Jan Raas zullen
koersen, maar bleek maar al
te blij, toen uiteindelijk een
Italiaanse firma bereid
bleek bij te springen.
Hennie Kuiper zou echter
Hennie Kuiper niet zijn als
hij niet de Zeeuwse lijf
spreuk „Luctor et Emergo"
(„Ik worstel en kom boven")
tot de zijne maakte. Naar
stig ging hij zelf op zoek
naar een co-sponsor, maar
tegenwerking van binnenuit
dreef Aernoudt in Italiaanse
handen. Niet dat het Kuiper
veel uitmaakt, want tenslot
te werd zijn deelname aan
de ronde van Frankrijk er
mee gered, maar het zette
hem wel aan het denken.
'Binnen-vetter' als hij is,
zegt hij„Ik heb het gevoel,
dat alles op alles is gezet om
mijn contacten te torpede
ren. Maar achteraf kan ik
me daar niet druk meer op
maken. We gaan naar de
Tour. Vandaar dat hij
zich in de Midi Libre vaak
beperkte tot meerijden. „Na
tuurlijk, zulke toestanden
trekjejeaan.Ikzat soms
meer aan andere dingen te
denken dan aan de koers".
Kuiper neemt het de leiding
van zijn ploeg kwalijk dat er
zo lang gewacht werd met
het zoeken naar een 'verse'
co-sponsor. „In februari was
al bekend dat we zo'n bedrijf
nodig zouden hebben. Maar
als er dan mensen van de
leiding veertien dagen met
vakantie gaan, zegt mij dat
genoeg. Dat betekent dat de
interesse ontbreekt. En dan
moet je als coureur je eigen
plan trekken".
Dat 'eigen plan' bestond
en bestaat voor Kuiper uit
zijn overgang naar de for
matie van Jan Raas volgend
seizoen. Een plan dat vroeg
tijdig uitlekte, maar dat hin
dert Kuiper geen moment.
„Zo zit ons metier nu een
maal in elkaar. Als je je
strikt aan de regels van de
UCI houdt, val je overal bui
ten de boot. Iedere ploeglei
der heeft zijn equipe voor
Hennie Kuiper, de vechtjas uit Putte. Ondanks alle problemen van de laatste
weken toch optimistisch de Tour in
het volgend seizoen al voor
de Tour rond. Zo eenvoudig
ligt dat".
Eenvoudig zal het niet
zijn om zijn naam op de ere
lijst van de ronde van
Frankrijk als winnaar bij te
laten schrijven. Hoe gek het
ook klinkt, zeker nu Ber
nard Hinault er niet bij is.
Kuiper: „Het wordt een hele
rare Tour, denk ik. Veel wis
selen van de gele trui en zo.
In het wegvallen van Hi
nault schuilt voor de kop
mannen een groot risico.
Kij k, met Hinault er bij
stem je toch onbewust de
koers op hem af en probeer
je hem op een bepaald mo
ment te verrassen. Nu moet
je veel meer mannen in de
gaten houden. Het kan ge
beuren dat een groep van
een stuk of tien renners
wegrijdt en dat niemand het
initiatief neemt om er achter
te gaan koersen. Voor zulke
verrassingen kan je nu ko
men te staan".
Laat de concurrentie ech
ter niet denken, dat Kuiper
bij voorbaat excuses zoekt.
Fel als nooit te voren trekt
hij ten strijde. En mocht het
fout gaan dan wil hij zich
zelf niets te verwijten heb
ben. „Luctor et Emergo", „Ik
worstel en kom boven". Hij
zou het zelf bedacht kunnen
hebben
Jean Nelissen
BREDA - Per traditie zal De
Stem ruime aandacht schen
ken aan de Tour de France,
het evenement, dat in de
stille zomerperiode miljoe
nen mensen in zijn ban
heeft. Met twee sportver
slaggevers, Jean Nelissen en
Hein Groothuis, volgt De
Stem de gebeurtenissen in
de Grande Bouclé op de voet.
Zij zullen u uitvoerig op de
hoogte houden door middel
van analyses, achtergrond
verhalen en interviews en
uiteraard ook randver
schijnselen belichten.
OLDENZAAL - Gerard Veld
scholten kan in de komende
Tour de France bewijzen wat
hij werkelijk waard is. Bij zijn
debuut vorig jaar kwam de Ol-
denzaler bewonderenswaar
dig voor de dag, hetgeen re
sulteerde in een 32ste plaats
in het eindklassement.
Een aanzienlijk betere
klassering moet dit jaar mo
gelijk zijn voor de Raleigh-
renner, die in 1982 zichzelf
nog moest leren kennen in
de ronde en slechts enkele
keren tot het uiterste ging in
de bergen, bang als hij was
om zich te forceren.
Gerard Veldscholten, die
vorig jaar ook opvallend
goed meekwam in het we
reldkampioenschap - hij zat
in Goodwood kort voor het
einde zelfs nog in een ont
snapping met Zoetemelk,
Peeters en Moser - heeft het
in zich om uit te groeien tot
een subtopper, een type
Lubberding in diens beste
tijd. Veldscholten, die dit
jaar de beste Nederlander
was in zowel de ronde van
Romandië als de Dauphiné
Libéré, is een goede tijdrij-
der - hij toonde dat al aan
bij de amateurs en dankte
daaraan ook zijn verbintenis
met Raleigh - en gaat goed
omhoog. In deze Tour moet
hij in staat zijn in de buurt
van Hennie Kuiper door de
finish te gaan in de bergen,
op enige afstand van de top
dus.
Of Veldscholten overigens
ooit zo ver zal komen als
Lubberding, die ooit met de
witte trui in Parijs arriveer
de en bij de top-tien eindig
de, is overigens de vraag. De
Oldenzaler moet namelijk
voortdurend 'gestuurd' wor
den, is gemakkelijk te beïn
vloeden door mensen, die
prat gaan op veel kennis van
het wielrennen, maar met
verkeerde adviezen aanko
men en is redelijk eigenwijs.
Dat laatste bleek nog eens in
de Dauphiné, toen hij ver
zuimde te eten, hoewel hij
daar op gewezen was. Het
vorige jaar tijdens de Dau
phiné zorgde de oostelijke
renner ook al voor een stunt
door na een suggestie van
een trimmende vriend een
veel te groot verzet te laten
monteren voor de tijdrit, die
daardoor volledig de mist in
ging-