Tilburg strijdt om studenten
Ehrlich
trouw helper
van Begin
DDR breekt Jena-groep de nek
Li Xiannian nieuwe president China
hiitslam
Paus brengt de Polen j
geen 'normalisering'
Brussel'
taalprob
Likoed-blok moet hechtheid nu bewijzen
AL HALVE EEUW PROMINENT FIGUUR PEKING
Buiten is het
binnen beter
Haags
hoogstandje
Nudisme op
't,Binnenhof
„We sturen
de Karei
Doorman"
Agenda
WOENSDAG 22 JUN11983
ACHTERGROND
HOGESCHOOL WIL NOG NIET ALS ZEEPPOEDER IN DE AANBIEDING
Naïef
Hard
Ternauwernood
Falen
Oorlogsspeelgoed
Intimideren
Kerk
fegens laster ov|
Ergernis
Dagen geteld
Lritische
lieuwslezer
radio-Moskou
n gesticht
Ui UISRAKETTl
België akkoord
ommissie beslist v
Door Anton Theunissen
TILBURG - „De Tilburgse
Hogeschool: Klein, Knus,
Kneuterig en Katholiek!".
Moet het eerbiedwaardige
onderwijsinstituut in Zuid-
west-Nederland met deze
slogan de markt op om de
komende jaren het hoofd
boven water te houden? Of
moet de hogeschool, evenals
de Rotterdamse Erasmusu-
niversiteit of de Maastricht
se collega's dat doen, aggre-
sief de boer op om als een
koopman zijn suikerwaren
aan de man te brengen?
Problemen zijn er in Til
burg, zo blijkt uit enkele ar
tikelen in het Tilburgse Ho
geschoolblad van zaterdag,
te over. De centrale vraag in
Tilburg: Hoe te voorkomen
dat Tilburg de slag om de
studentenmarkt zal verlie
zen? De Katholieke Hoge
school Tilburg mocht van de
minister uitgroeien tot 7000
studenten. Alleen, waar haal
je die straks vandaan? Erger
nog: hoe voorkom je dat het
huidige aantal van 5000 stu
denten gaat slinken?
Al drie keer hebben be
stuurders, voorlichters, de
canen en onderwijsgeven
den rondom de tafel gezeten
om over de wervingsproble-
matiek te debatteren. De
discussies bewogen zich
rond twee mogelijke manie
ren om studententallen in de
toekomst veilig te stellen:
de aggressieve aanpak
(zoals de Erasmus die bij
voorbeeld met succes han
teert): Loop de deuren plat
van de middelbare scholen
en sleur potentiële kandida
ten aan de haren de hoge
school binnen;
De kwalitatieve aanpak:
De hogschool niet als zeep
poeder in de aanbieding
gooien. De nadruk leggen op
wat de hogeschool doet en
kan. Kortom: je profileren
als een kwalitatief hoog
staand onderwijsinstituut.
Consensus is er in Tilburg
over het feit, dat de voor
lichting in de zuidelijke re
gio „geactiveerd" moet wor
den. De bestaande studie
gids van Tilburg wordt in
hogeschoolkringen als on
hanteerbaar ervaren. „Het
materiaal van Tilburg is
überhaupt niet te pruimen:
moeilijk,-droog en onover
zichtelijk", zo wordt het
boekje naar de prullebak
verwezen. Men is het er ook
over eens, dat Je niet op je
luie kont kunt blijven zitten,
want dat is naïef".
Het college van Bestuur
zal binnenkort moeten kie
zen tussen de harde aanpak
of de individuele dienstver
lening, de kwalitatieve aan
pak. Het heeft er de hele zo
mer voor om er over na te
denken.
Overigens blijkt ook, dat
het bestaan van de Rijksu
niversiteit in Maastricht
Tilburg zwaar op de maag
ligt. Dr. M. Rijk, lid van het
Tilburgse College van Be
stuur, zegt daarover in het
Tilburgse Hogeschoolblad
harde dingen: „De uitbouw
van de Rijksuniversiteit
Limburg was een volkomen
overbodige politieke beslis
sing. Enkele partijen wilden
iets aardigs voor Maastricht
doen. Niemand durfde te
protesteren. Voorafgegaan
door het nodige gelobby
werd vanuit Den Haag
plompverloren aan het zui
den een universiteit wegge
ven", aldus dr. M. Rijk.
Maastricht slokt straks
tien procent van de rechten
studenten en vijftien pro
cent van de economiestu
denten op, studenten die
voorheen naar Tilburg zou
den zijn gegaan. Zijn de
druiven voor Tilburg zuur?
Toch niet. Dr. M. Rijk:
„Maastricht is een uitdaging
voor Tilburg. Een injectie
om serieus aan onderwijs
vernieuwing te werken.
Concurrentie is beslist geen
ongezonde zaak. De Tilburg
se Hogeschool moet als een
verkenner aan de weg gaan
timmeren. Tilburg moet
creatief genoeg zijn om het
hoofd boven water te hou
den".
Van onze
redactie buitenland
MET de dood van de Israëli
sche vice-premier Simcha
Ehrlich verliest Menachim
Begin een van zijn trouwste
helpers en een bekwaam on
derhandelaar. Ehrlich was
leider van de liberale partij,
die deel uitmaakte van het
Likoed-blok van Begin. Hij
was een van de „duiven" in
het kabinet, die onlangs veel
stof deed opwaaien door
openlijk te verklaren dat
ex-defensieminister Sharon
de regering tijdens de oorlog
in Libanon heeft misleid.
Ehrlich, een schrander
politicus met een pragmati
sche kijk op het Arabisch-
Israelische conflict en een
bijzonder talent om compro
missen tot stand te brengen,
kwam dikwijls in aanvaring
met zijn doctrinaire natio
nalistische collega's in het
kabinet. Hij werd door velen
beschouwd als wellicht de
enige man die in staat was
zijn ruziënde collega's bijeen
te houden en het uiteenval
len van de Likoed te voorko
men.
Ehrlich werd op 15 decem
ber 1915 geboren in de Poolse
stad Lublin. Hij emigreerde
op 24-jarige leeftijd en ont
kwam ternauwernood aan
de Duitse inval en de vernie
tiging van het grootste deel
van de joodse bevolking van
Polen. Hij werkte als land
arbeider, maar maakte zijn
fortuin door als eerste in Is
raël een fabriek van opti-
Simcha Ehrlich.
- foto anp
sche instrumenten te ope
nen. Hij ging in 1955 de poli
tiek in en werd gekozen in
de gemeenteraad van Tel
Aviv, waar hij bleef tot hij
in 1969 in het parlement
werd gekozen. De fusie van
de Heroetpartij van Begin
met de liberalen in 1965 leid
de tot een matiging van de
Heroet-ideologie en gaf deze
het zegel van legitimiet
waardoor Begin 12 jaar later
aan de macht kon komen,
waarmee een einde kwam
aan 29 jaar van socialistisch
bestuur in Israël.
Begin benoemde hem tot
minister van Financiën,
waardoor hij zijn theorieën
over de vrije markt op de Is
raëlische economie kon toe
passen. Binnen enkele
maanden ontmantelde Ehr
lich een groot deel van de so
cialistische beheersinstru
menten die bijna 30 jaar
hadden bestaan, schafte hij
deviezenbeperkingen af, liet
hij het Israëlische pond zwe
ven en haalde hij een streep
door diverse impopulaire
belastingen.
Maar de koers van het
pond kelderde de jaarlijkse
inflatie kwam boven de 100
procent en in 1979 trad hij af
als minister van Financiën
om in plaats daarvan vice-
premier te worden. Hij was
ook zeer aktief betrokken bij
de uitbreiding van de neder
zettingen op de westelijke
Jordaanoever.
Ondanks het falen van
zijn economische beleid,
bleef Ehrlich invloedrijk
vanwege zijn aanzien bin
nen de liberale partij. Tij
dens de oorlog in Libanon
trachtte hij de militaire am
bities van zijn toenmalige
collega van defensie Ariel
Sharon te temperen. Ehrlich
leek een stille, enigszins
kleurloze man, maar hij
oefende zijn invloed uit ach
ter de schermen en was een
van de leiders van een groep
ministers, die na de massa
moorden van Sabra en Cha-
tilla ontstond om Sharon de
portefeuille van defensie te
ontnemen. Op 5 juni be
schuldigde hij Sharon voor
de Israëlische televisie van
misleiding van het kabinet
tijdens de oorlog en optre
den zonder voorafgaande
instemming van de minis
terraad. Zijn beschuldigin
gen leidden tot de hernieuw
de roep om een gerechtelijk
onderzoek, hoewel Ehrlich
zei tegen een dergelijk on
derzoek te zijn.
De liberale partij van
Ehrlich is met haar 18 zetels
in het parlement de belang
rijkste coalitiegenoot van
Begins Likoed-blok, dat
daar slechts een krappe
meerderheid heeft. De na
sleep van de oorlog in Liba
non heeft Begin al in grote
problemen gebracht. De
grote vraag is nu of het Li
koed-blok tegen de dood van
Ehrlich bestand zal blijken
te zijn.
Door onze correspondent Gerard Kessels
BONN - Een bizarre situatie. Terwijl menig
DDR-burger met gevaar voor lijf en leden het
Westen tracht te bereiken, schuift de DDR
aanhangers van de vredesbeweging zonder
veel omhaal de grens over. De arbeiders- en
boerenstaat van partijchef Erich Honecker is
vastbesloten de ontluikende vredesbeweging
in de kiem te smoren.
De harde kern van de in het Westen bekende
vredesgroep van Jena zit inmiddels vrijwel in
zijn geheel in West-Berlijn. De DDR lijkt bezig
met de grootste afschuifactie sinds 1976 toen
zanger Wolf Biermann en een aantal gelijkge
zinden het staatsburgerschap werd ontnomen.
Vlak voor Pinksteren werden 13 vblwasse-
nen en 6 kinderen vanuit Jena de grens met
West-Duitsland overgezet. En sindsdien blijft
de DDR met mondjesmaat pacifisten naar het
Westen schuiven. Het spectaculairste geval
was dat van Roland Jahn, de 'bonte hond' van
de vredesbeweging in Jena. De 30-jarige Jahn
fietste regelmatig met een grote vlag van de
verboden Poolse vakorganisatie Solidariteit
door de stad. Jahn werd met geweld het land
uitgezet. Na een achtervolging door straten en
huizen in Jena werd hij door een tiental amb
tenaren van de staatsveiligheidsdienst opge
pakt. Zijn papieren werden hem afgenomen en
hij kreeg te verstaan dat hij zijn staatsburger
schap kwijt was. Jahn weigerde echter het be
treffende papier te accepteren. Niettemin werd
hij in een transittrein naar Beieren gegooid.
Jahn wil terug. Hij voelt zich ook nu nog
DDR-burger. Een mening die door het minis
terie voor Innerduitse Betrekkingen in Bonn
gedeeld wordt. Volgens Bonn heeft de DDR te
gen haar eigen wetten gehandeld. Minister
Windelen wil de kwestie in het geregelde over
leg met de DDR aan de orde stellen.
In de ogen van het Westen is het weinig
schokkend wat de Jena-groep gedaan heeft.
De leden weigeren militaire dienst, ze delen
pamfletten uit tegen oprlogsspeelgoed en ze
demonsteren. Ze gaan echter niet alleen de
straat op om de nieuwe raketten van de NAVO
in West-Europa op de korrel te nemen, maar
ze vragen ook om ontwapening in het Oost
blok. Terwijl de officiële, door de staat gecon
troleerde vredesbeweging zich beperkt tot kre
ten als „Vrede tegen NAVO-wapens", is de Je
na-groep de straat opgegaan met algemene
leuzen voor de vrede als „Zonder vrede geen
toekomst" en „Zwaarden tot ploegscharen."
Toen leden van de groep donderdags voor
Pinksteren met deze leuzen meeliepen in de of
ficiële vredesdemonstratie van de staatsjeugd-
beweging FDJ, werden ze maar even geduld.
Toen werden de spandoeken door „woedende"
FDJ-ers in beslag genomen. Jahn kon nog en-'
kele woorden door een microfoon roepen, maar
toen werd het geluid weggedraaid.
De DDR-autoriteiten hebben van het begin
af aan de groep willen intimideren met dagen
lange verhoren en korte gevangenisstraffen.
Soms werd ook harder uitgepakt. Zo kreeg
Jahn voor zijn fietstocht met de Solidariteits-
vlag een gevangenisstraf van 22 maanden. De
autoriteiten hebben met hun tactiek succes ge
had. Ze zijn erin geslaagd de beweging te splij
ten. Een deel van de groep is vastbesloten met
de acties in de DDR verder te gaan, maar het
grootste gedeelte heeft het hoofd in de schoot
gelegd en gevraagd naar het Westen te mogen
vertrekken. Terwijl de DDR zijn burgers an
ders nauwelijks laat gaan zijn deze verzoeken
vaak pijlsnel ingewilligd. Bovendien wordt het
vertrek van de pacifisten propagandistisch
volledig uitgebuit. De indruk wordt gewekt
dat het de actievoerders helemaal niet te doen
is om ontwapening in het Oostblok, maar dat
ze zo snel mogelijk naar het Westen willen.
Ook intern kreeg de Jena-groep problemen.
De interviews van Jena-érs in het Westen zet
ten bij hun achtergebleven kameraden in de
DDR kwaad bloed. Jahn, toen nog in Jena, be
schuldigde zijn vrienden van een ziekelijke
geldingsdrang. De achtergebleven pacifisten
in de DDR krijgen nu voortdurend de cynische
vraag naar het hoofd geslingerd of zij hun ver
zoek om naar het Westen te mogen reizen al
ingediend hebben. Jahn, die deze tactiek door
had, trok zijn verzoek ijlings in. Hij werd toen
kwaadschiks de grens overgezet.
In feite is de Jena-groep maar erg klein. Het
zwaartepunt van de vredesbeweging ligt bij de
protestantse kerk in de DDR. De Jena-groep,
die buiten de kerk om opereerde, heeft uit die
hoek nauwelijks steun gekregen. Toen begin
dit jaar 14 Jena-ers achter de tralies verdwe
nen, zweeg de kerk in alle talen. In een brief
die in enkele Westduitse kranten werd gepu
bliceerd laakten 18 leden van de DDR-vredes-
beweging de afzijdigheid van de kerk.
De DDR-leiding is bereid de vredesbewe
ging vanuit de kerken veel meer speelruimte
toe te staan dan de groepen daarbuiten, zoals
die van Jena. Dolezal van het ministerie voor
Innerduitse Betrekkingen in Bonn: „Zolang de
mensen vredesactiviteiten ontplooien in het
kader van hun kerk of religie, wordt er flexi
bel gereageerd, maar zodra het politiek wordt,
houdt de tolerantie op."
De kerken lijken erg beducht de speelruimte
die ze momenteel van de autoriteiten krijgen
te verspelen door zich sterk te maken voor vre
desgroepen die meer op politieke basis werken.
Toch balanceert de kerkleiding hier op een
dun koord. Het is nog maar de vraag hoelang
de basis in toom gehouden kan worden.
Van onze
redactie buitenland
CHINA'S nieuwe president,
de 78-jarige Li Xiannian,
speelt al een halve eeuw een
prominente rol in China. Hij
is een van de weinige Chine
se leiders van het eerste uur,
die er in is geslaagd zonder
al te veel kleerscheuren door
de koerswisselingen in Chi
na te komen.
Als president heeft hij
voornamelijk een represen
tatieve functie, maar hij
blijft een van de invloed
rijkste mannen in de Chine
se leiding. Naast president is
Li ook nog lid van het polit-
buro van de communistische
partij.
Li, zoon van een boerenfa
milie, begon zijn carrière in
de jaren 30 als bevelhebber
van communistische guer
rillatroepen. Hij nam in
1934/35 deel aan de zoge
naamde „lange mars". In
1941 voerde hij het bevel
over 60.000 man in Midden-
China.In 1945 werd Li voor
het eerst in het centraal co
mité van de communistische
partij gekozen. Vier jaar la
ter werd hij regeringsleider
in de provincie Hubei, waar
hij geboren is.
Op nationaal niveau
kwam hij in 1954 naar voren,
toen hij benoemd werd tot
vice-premier, een functie die
hij ononderbroken tot 1980
heeft bekleed, en lid van de
nationale defensieraad. Dat
jaar kreeg hij ook zitting in
het volkscongres, het Chine
se parlement. Twee jaar la
ter kwam hij in het politbu-
ro en sindsdien is hij onaf
gebroken lid geweest van dit
machtige orgaan.
Hij ontpopte zich als een
van de voornaamste Chinese
deskundigen op financieel
en economisch gebied en
kreeg dan ook, in 1957, de
leiding over het ministerie
van Financiën, waar hij zich
onmisbaar maakte.Van de
jaren 50 is Li's kritiek op de
partijleider Mao Zedong be
kend, toen deze het startsein
gaf voor de „grote sprong
voorwaarts" en de nu deels
afgeschafte landbouwcom-
munes ontstonden.
Zonder al te veel politieke
kleerscheuren doorstond hij
de Culturele Revolutie (1966-
1976), een periode waarin
veel kopstukken sneuvelden.
Zijn nauwe banden met de
toenmalige premier, Zhou
Enlai, hebben hem geholpen
deze periode door te komen.
Ook toen in 1976, na de ar
restatie van de zogenaamde
„Bende van Vier", de wind
draaide, wist Li zijn topposi
tie te behouden. Hij werd in
1977 een van de plaatsver
vangend partijvoorzitters,
een functie die hij ook nu
nog bekleedt.
Het presidentschap in
China, dat in 1982 weer in
ere werd hersteld, geldt min
of meer als een eref unctie en
het staatshoofd heeft onder
meer tot taak buitenlandse
gasten te ontvangen. Maar
krachtens de nieuwe grond
wet heeft de president ook
het recht de premier en de
ministers te benoemen en de
staat van beleg en oorlog uit
te roepen.
Li Xiannian. - fotoap
pyiTCwjfJIII ^11
Van onze redactie buitenll
InNN - De SPD in WestduitT
Tg eist het aftreden van d<j
gezondheid, gezins- en jol
ten Heiner Geissler (CDUI
|ens omstreden uitlating in
lent over het pacifisme.
1 Geissler, die altijd goed is
Jerzy Urban..Kerkelijke ordedienst faalt- fotoap
Door Jan Bouurmans
HOEWEL niet provocerend
neemt paus Johannes Pau-
lus II toch geen blad voor
zijn mond. En zijn Poolse
landgenoten haken wellicht
gretiger in op het pauselijke
spreken dan hem zelf lief is.
Dat mag de tussenbalans
zijn van het tweede bezoek
van de paus aan zijn vader
land, dat donderdag afloopt.
Het woord solidariteit be
tekent in Polen nog maar
één ding: de vrije vakbond.
En eigenlijk alleen nog maar
vrijheid. De paus hoeft het
woord maar te laten vallen
of aan het gejuich komt bij
na geen einde. Alsof die de
monstraties niet duidelijk
genoeg zijn, komen bij elke
bijeenkomst de spandoeken
tevoorschijn, zijn de V-te-
kens niet van de lucht en
mondden de religieuze sa
menkomsten bijna als regel
uit in waardige politieke be
togingen.
Zolang de paus in Polen is,
staat het bewind Jaruzelski
feitelijk machteloos tegen
over deze „ordeverstoringen
en excessen". Maar er is in
tussen enige stof tot naden
ken oyer de vraag of dit
pauselijke bezoek positief
zal uitwerken voor de situa
tie in Polen in de zeer nabije
toekomst. Enige reden tot
zorg is er zeker.
Natuurlijk is het niet tot
politie-optreden van enige
betekenis gekomen tijdens
die demonstraties; dat kan
een Jaruzelski zich niet ver
oorloven. Maar de Poolse
massa's die de paus elke
keer op de been brengt,
blijkt te weinig onder de in
druk van de uiterst nadruk
kelijke aanwezigheid van de
politie om zich koest te hou
den. In dit opzicht moet het
bewind de ene nederlaag na
de andere slikken. En dat zit
Jaruzelski en de zijnen
uiteraard helemaal niet lek
ker.
Dat het pauselijke bezoek
voor de autoriteiten hele
maal niet naar wens ver
loopt, heeft regeringswoord
voerder Jerzy Urban zondag
te verstaan gegeven. De ge
bruikelijke beleefdheid te
genover een gast van de
staat verloor het van de ont
stane ergernis. Het moet af
gelopen zijn met die demon
straties voor Solidariteit en
de kerkelijke ordediensten
hebben daar maar voor te
zorgen; afspraak is af
spraak. Urban waarschuw
de indirect ook de paus zelf
dat zijn optreden averechts
zal uitwerken op de relatie
kerk - staat als hij doi
.inet te hameren op herstel
>,',van vrijheid en onafhanke
lijkheid van Polen. De paus
moet met andere woorden
eens wat beter op zijn woor-1
den letten. Urban werd zon
dagavond bijna onmiddelijkl
op zijn wenken bediend. De
paus drukte na de get*
dienst bij het klooster van
Jasna Gora zijn toehoorden
op het hart rustig en kalm
naar huis te gaan. Maar to-1
venal leek het er veel opi
de paus op dat moment i
voorbereide toespraak niet
heeft uitgesproken.
Zelfs al zou Johannes II
Paulus II nu nog alleen
maar uiterst vrome praatjes
houden, dan nog is hel
„kwaad" geschied. En dan;
heeft de toegezegde ontmoe
ting met Lech Walesa, hel
levende symbool van Solida
riteit, nog niet eens
gehad. Die ontmoeting zou
afgelopen weekeinde
moeten hebben, maar blijkt
toch weer verschoven te zijn
naar het einde van het pau
selijke bezoek. Het mag ove
rigens niemand verbazen
indien deze ontmoeting i
nog door de regering op het
laatste moment wordt ver
hinderd via een doorzichtige
truc.
Het tweede bezoek van de
paus aan zijn vaderland had
voor het bewind Jaruzelski
het bewijs moeten leveren
dat het de situatie in hel
land weer goed onder con
trole had en dat de staat van
beleg de sporen van Solida
riteit althans in de open
baarheid had uitgewist. Het
pauselijke bezoek heeft hel
bewijs van het tegendeel ge
leverd. Dat maakt de positie
van Jaruzelski er niet stevi
ger op. Integendeel, de da
gen van de generaal konden
nu wel eens geteld zijn in
Moskou. En zijn plaats
zeker niet door een duil
worden ingenomen.
Er is reden om aan te ne
men dat het tweede bezoek
van de paus aan zijn vader
land eerder zal bijdragen
aan versterking van de on
derdrukking in de naaste
toekomst dan dat het bij
draagt aan „normalisering
van de situatie". Is het mis
schien daarom dat Johannes
Paulus II een paar keer zijn
landgenoten zo nadrukke
lijk de lijdensgeschiedenis
van Polen heeft voorgehou
den en daaraan de indrin
gende oproep heeft gekop
peld om niet te versagen
Buiten is het binnen beter.
Op het Binnenhof trekt mi
nister Van Aardenne (Eco
nomische Zaken) altijd een
somber gezipht als hij
spreekt over ons belas
tingklimaat. Maar spreekt
hij'als verkoper van Neder
land BV tegen buitenlandse
klanten, dan klinkt het plots
heel anders.
„Thé Dutch tax regime for
businesses does not compare
badly at all with the regimes
obtaining in other western
countries, which is putting it
mildly".
Ons belastingklimaat
biedt het bedrijfsleven best
leuke voordeeltjes, blijkt de
WD-minister opeens te we
ten. En politieke verdeeld
heid? Nee hoor: „I am happy
to say that all the country's
major political parties are
agreed that lasting economic
recovery can be achieved
only through an strengthe
ning of the market sector."
Iedere verkoper zal, soms
misschien tegen beter weten
in, zijn produkt tegenover de
klant ophemelen. Dus waar
om zou Van Aardenne bui
tenlandse investeerders niet
mogen lokken? „I am sure
that foreign investors will
continue to find here a hos-
pitale and profitable loca
tion for their European ope
rations."
De welkomsmat ligt
klaar. Holland is zo gek nog
niet. Klopt. En daarom is het
juist zo aardig om dié Engel
se speech naast Van Aar-
denne's redes voor binnen
lands gebruik tie leggen. Een
opmerkelijk verschil, which
is putting it mildly.
„Sommigen willen nog wel
eens een onderscheid maken
tussen links en rechts ge
weld. Een steen, gegooid
door linkse actievoerders,
zou minder erg zijn dan een
steen, geworpen door
rechtse actievoerders, Ik
wijs dit onderscheid af.
Linkse stenen bestaan niet,"
Van Thijn, de nieuwe
burgemeester ven Amster
dam. r
Everï een wat precaire situa
tie waarin Ruud Lubbers
zich de afgelopen week be
vond. Onderweg van de af
scheidsreceptie van Van Agt
in het Eerste Kamergebouw
naar die van Van Thijn in
het Tweede Kamergebouw
ontwaarde hij halverwege
het Binnenhof een deels ont
klede toerist, die bij de fon
tein doodgemoedereerd zijn
broek stond uit te wassen.
Als was het aan de rand van
een Limburgs beekje.
De minister-president in
'gezelschap van een naakte
man in het hartje van de re
geringszetel kan - vastge
legd op foto of film - nogal
vervelende consequenties
hebben. Lubbers bedacht
zich dan ook geen moment:
het hoofd afgewend liep hij
snel voorbij, rechtstreeks
naar de beveiligingsdienst
van de Tweede Kamer, die
onverwijld opdracht kreeg
de wellicht eerste Binnen-
hofse nudist uit de ogen van
de regering te verwijderen.
Zou Lubbers zich gereali
seerd hebben dat hij het ge
lijk van de vakbeweging
aangetoonde? Die roept im
mers al maanden dat het ka
binet wel de minima uit
kleedt, maar de gevolgen er
van niet wil zien.
„We laten het liggen waar
het ligt. Daar hebben we in
grote eensgezindheid toe be
sloten." (2 x).
„We kopen gewoon de Ka-
rel Doorman terug en die
sturen we erop af. Ha ha
ha." (7 x).
„Nog even geduld beste
kerel. We hebben de ge
woonte om zaken goed door
te praten voordat we ermee
naar buiten komen." (4 x).
Dat van die Karei Door
man zal wel afgesproken
werk zijn geweest, maar de
CDA Tweede Kamerfractie
blonk ""tie afgelopen week
toch bepaald niet uit in ori
ginaliteit bij het afschudden
van nieuwsgierige journa
listen. Zo'n fractieberaad is
uiteraard besloten, maar het
grappige is dat tussen de
CDA-fractiekamer en de
dichtstbijzijnde toiletten
geen vluchtweg bestaat. Dat
heeft vooral bij langere
fractievergaderingen zo zijn
voordelen.
Intussen heeft het CDA
toch in alle stilte een eigen
Zuid-Afrika-beleid uitge
broed, dat volgens beproefd
CDA-recept vooral door uit
stel wordt gekenmerkt: een
boycot op termijn, in veste-'
ringsbeperkingen voorbe
reiden, de_uitvoering van
|een en ander komt na '86.
Een incident? Helaas, nee.
Woensdagavond ver na
het middernachtelijk uur
bogen in het perscentrum
Nieuwspoort CDA-dissident
Mateman en buitenlandspe
cialist Van Weezei zich over
de bereikte resultaten. De
Nieuwspoortcode schrijft
voor dat alles wat in dit
perscentrum informeel
wordt gezegd, niet gezegd is
maar dat kan nauwelp
gelden voor wat bijna op
straat te horen is: 'De Nieu-
we Koers', 'Zuid Afrika hel
begin' en 'Drie jaar doen we
niks' klonken net iets te luid
op.
De Eerste Ka*
mer behandelt de begrotin?
Sociale Zaken en het ai-
schaffen van de WWV voor
jongeren. De Tweede Kamer
buigt zich over de verlaging
van de minimum-jeugdlo
nen met gemiddeld tien pro
cent, het al dan niet uitkeren
van een vakantie-toesla?
van 5600 aan topambtena
ren (inclusief de bewoners
van het Catshuis), het ver
hogen van de benzine-ac-
cijns met een dubbeltje
rondt de discussie over f
verlaging van de kinderbij
slag af.
Van onze
redactie buitenland
ANTIAGO - De vakbonden I
i Chili hebben gisteren opge-1
oepen tot een algemene sta I
iing morgen. Daarmee lijken
4e stakers in de kolenmijnen I
«p een volledige confrontatie I
met het regime van Pinochet I
tan te sturen.
I Als de stakingsoproep I
Lordt opgevolgd zal bijna del
■elft van alle werknemers I
lanaf donderdag in staking I
tijn. Het stakingsparool is het I
Ei,twoord op het harde optre- I
Een van de junta op de staking I
in de kopermijnen in het noor- I
■en van het land. De mijnen
kerden onder militair gezag
Van onze redactie buitenland
lOSKOU - De nieuwslezer
'ladimir Dantjsev, die voor de
tiissische radio kritiek lever-
t op de Russische inmenging
n Afghanistan, is in een psy-
hiatrische inrichting in Tasj-
;ent opgenomen. Dit hebben
unctionarissen van radio-
loskou gisteren verklaard.
„Deze rel blijft enorme gol-
en opwerpen", gaven zij toe.
'olgens de functionarissen is
lantsjev tot nu toe de enige
ie is bestraft, „Maar het is
altijd mogelijk dat aride-
en aan de dijk worden gezet".
35-jarige Dantsjev riep
rssen 18 en 25 mei verschei-
ene malen voor de Engelsta-
ge dienst van radio-Moskou
erichten om waarin gewag
'erd gemaakt van „Russische
ïdringers" in Afghanistan,
tij moest zich verantwoorden
oor een disciplinaire commis-
ie en werd naar zijn geboor-
iplaats Tasjkent in Oezbekis-
in gestuurd. Daar is hij opge-
omen in een psychiatrische
irichting, waar hij zich nog
£eds bevindt.
Van onze coi
UXEMBURG - De Belgische i
6n, Leo Tindemans, heeft giste:
antie toegegeven dat België de
11 ln België materiaal op te sla
ogelijke plaatsing van kruisra
Pstemming van kracht wordt,
ar van Tindemans de uitspraa
ireken van „een brief aan de
es bevat". Tindemans bevesti
armee iets verder ging dan hi
'mh.f Van de EG zijn het g
,,r J.g n'et eens geworden ov<
die Per lidstaat tot eii
in i,ii mogen worden. Beslissin
in uitgesteld tot 25 juli.
Uotl lJedoel,ing was dat per einc
yoor de lidstaten van de ET
,an^..worden. Maar gistere
eer et' <^ro°t-Brittannië er
jjiit willen produceren da
„akkoord tussen de landen
L); Z0dat een vergelijk er n
it feit .rr!aa'tte men dankbaar
i de Italiaanse ministe
i zieto ezmgen in zijn land d
|Ssen niet meer bevoegd achtü
er
