Bisschoppen over: Nooit kernwapens inzetten Bisschoppen over yrië h tot ges met Sb Miljoen Hiroshima's Wapens en honger Conventionele wapens Ontwapening Bisschoppen in langverwachte brief: Afschrikking Verdeelde kerk Euroraketten Inzet kernwapens Eerste stap doen UDING: 1 Geacht bestuur Beste Stef Haags Hoogstandje Postbakje vol, postbakje leeg Agenda DINSDAG 14 JUN11983 ACHTERGROND Raadpleging c n eng Xiaoping °k militair °pman China T11 PAGINAI MgDAG 14 JUN11983 MOMENTEEL zijn er op de wereld ongeveer 50.000 kern bommen waarvan sommige een explosieve kracht hebben die duizend keer sterker is dan de bom die Hiroshima ver woestte en 140.000 mensen doodde. De totale explosieve kracht van deze wapens is gelijk aan een miljoen Hiroshi- mabommen, wat neerkomt op 4000 kg. conventionele spring stof voor iedere wereldbewoner. En die voorraad groeit nog steeds aan. Bovendien staan we voor het toenemende gevaar dat steeds meer landen, met name die welke zich bijzonder be dreigd voelen, kernwapens aanschaffen of besluiten deze te maken. Een dergelijke ontwikkeling kan leiden tot een kernwapenwedloop in die gebieden en een bijzonder gevaar betekenen voor de onderlinge verhoudingen. De militaire en politieke betrekkingen tussen de grote mogendheden zouden daardoor in sterke mate worden verstoord en de kansen op een nucleaire oorlog vergroot. DE wereldsituatie is zorgwekkend. Wantrouwen en achter docht zijn groot en worden door de verdeling in machtsblok ken in stand gehouden of verergerd. Grote ongelijkheden tussen het ene land en het andere en binnen de afzonderlijke landen, machtsstreven en kortzichtige belangenstrijd zijn evenzovele bronnen van conflicten die tot oorlog leiden of al geleid hebben. Daarnaast lijdt onze wereld enerzijds aan overbewape ning, anderzijds aan onderontwikkeling. In 1982 zijn meer dan 600 miljard dollars aan bewapening besteed, terwijl meer dan een miljard mensen in absolute armoede leven. De hele wereldbevolking bestaat uit 4 miljard 200 miljoen men sen. Als we het bedrag dat aan bewapening besteed wordt hoofdelijk omslaan over al deze mensen, zien we dat er voor iedere aardbewoner gemiddeld 143 dollaar per jaar aan be wapening wordt uitgegeven. Voor veel mensen is het inko men, waarvan ze een heel jaar moeten leven ongever even groot. Het verband tussen overbewapening en onderontwikke ling is niet zo rechtstreeks dat de onderontwikkeling opge heven is als er aan de overbewapening een eind komt, maar het naast elkaar bestaan van de beide verschijnselen in hun huidige omvang duidt op een fundamentele wanverhouding. Het is een teken aan de wand dat wijst op bedreiging van de wereldsamenleving en dat een appel tot bekering inhoudt. De wapenhandel - ook vanuit Nederland - met de landen in de Derde Wereld is een regelrechte aanslag op de toch al schaarse middelen waarover die landen beschikken HET idee van de versterking van de conventionele bewape ning moet uiterst voorzichtig gehanteerd worden. Zo'n ver sterking is alleen onder bepaalde voorwaarden aanvaard baar: •de noodzaak van versterking moet overtuigend kunnen worden aangetoond. •uiterste pogingen moeten zijn ondernomen om in de onder handelingen in Wenen over verminderoing van de conven tionele wapens in Europa alsnog resultaten te boeken, •de betreffende conventionele wapens moeten van dien aard zijn, dat ze op verdediging afgestemd zijn en daarom geen aanleiding geven tot een bewapeningswedloop op conventio neel niveau. Zo'n wedloop in conventionele bewapening zal de kans op een tot kernoorlog escalerende strijd in Europa sterk ver groten. TERECHT maken velen in Europa zich bezorgd over de mo gelijke plaatsing of uitbreiding, in Oost- en West-Europa, van deze wapens, die het gevaar van het uitbreken van een nucleaire oorlog op Europees gebied aanzienlijk dichterbij kan brengen. Over de plaatsing van de kernwapens voor de middellange afstand of kruisraketten in West-Europa en over de terugtrekking en ontmanteling van reeds in Oost- Europa geplaatste wapens zijn momenteel onderhandelin gen gaande. Dat is een positieve ontwikkeling, waaraan ook is bijgedragen door de grote aandrang op ontwapening van uit de publieke opinie, die door de vredesbewegingen is wakker geschud. In Nederland hebben daarbij met name de vredesbewegingen IKV en Pax Christi een belangrijke rol gespeeld. Het is van groot belang dat deze onderhandelingen tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten tot positieve resulta ten leidden. Er zijn niet alleen grote veiligheidsbelangen mee gemoeid, maar ook grote morele belangen. Er wordt door velen met ongeduld uitgezien naar stappen in de rich ting van ontwapening, de goede richting. We kunnen ons niet veroorloven sceptisch te zijn over onderhandelingen en er weinig van verwachten. De beide betrokken partijen kunnen het zich nog minder veroorloven ze niet te voeren met de besliste wil tot resulta ten te komen. Als het geloof in onderhandelingen niet meer bestaat, moet dit opnieuw gewekt worden. Want onderhan delingen zijn de weg om tot wapenbeheersing, wapenver mindering en ontwapening te komen. Het gemeenschappeli- ke belang van de onderhandelende partijen en van de mens heid gaat belangentegenstellingen, die er ongetwijfeld ook zijn, verre te boven. Er is in de wereld nog weinig nderlinge solidariteit, maar er is al wel een grote lotsverbondenheid. Als die lotsverbondenheid op de rand van de afgrond beter wordt beseft, kan ze leiden tot meer solidariteit. Mgr. Bar - foto ger dijkstra Mgr. Ernst - fotodestem/johanvangurp Door Jan Hooyman KERNWAPENS mogen vanwege hun alles verwoestende werking of althans het risico daarvan nooit worden gebruikt. Dit geldt zowel voor een eerste aanval als voor een vergelding na een aanval van de tegen partij met kernwa pens. Kernwapens achter de hand houden om daarmee af te schrik ken mag slechts tijde lijk en voorlopig, als een fase in een proces van voorschrijdende ontwapening en naar werkelijke vrede. Dat is de kern van de langverwachte en zojuist verschenen brief van de Ne derlandse bisschoppen 'Vre de en Gerechtigheid' over de kernbewapening. De aanvaarding van het bezit van kernwapens ter afschrikking - 'een ethisch paradoxale situatie' zeggen de bisschoppen - wordt door hen gemotiveerd met het ar gument, dat het afschrik kingssysteem niet ineens of eenzijdig kan worden afge schaft. Dat zou gevaren met zich mee brengen. „Ook een abrupte ingreep in het af- schrikkingsevenwicht moet op zijn morele geoorloofd heid beoordeeld worden", zeggen de bisschoppen. Grenzen Maar die afschrikkking heeft wel haar grenzen. „Zij mag zich niet uitstrekken tot de steeds verdere ontwikke lingen en uitbreiding van middelen tot afschrikking, die geen statische maar een ontstellend dynamische rea liteit is en tot een catastrofe leidt indien de afschrikking faalt. De voorlopige aan vaarding van de afschrik kingsfunctie beperkt zich tot het niveau van kernbewape ning dat voor afschrikking voldoende is. Functies van de kernbe- Kardinaal Wille brands wapening die de afschrik king te boven gaan, zoals die van oorlogsvoorbereiding of van politiek pressiemiddel, die de wapenwedloop steeds weer opjagen, dienen afge wezen te worden", aldus de bisschoppen. Nieuw Tegen deze achtergrond herhalen zij de waarschu wing uit hun brief aan de ministerraad van februari 1978 tegen de inzet van de neutronenbom. Zij verwij zen ook naar hun brief van december 1979 aan de Twee de Kamer over de nieuwe generatie kernwapens voor de middellange afstand. Zij zeggen ook dat "velen in Europa zich terecht bezorgd maken over de mogelijke plaatsing of uitbreiding van deze wapens in Oost- en West-Europa". Ook werkgelegenheid en economische belangen vor men volgens de bisschoppen geen motief voor verdere opvoering van de bewape ning, zoals paus Johannes - foto anp Paulus II bij monde van zijn staatssecretaris kardinaal Casaroli aan de VN heeft la ten weten een jaar geleden. Deze pauselijke vertegen woordiger heeft de regerin gen ook aangeraden reke ning te houden met wat er bij hun volk leeft. Niet al leen bij de vredesbewegin gen, maar in steeds bredere kring groeit de bewustwor ding van de gevaren die met een kernbewapening zijn verbonden. Overigens betreft de be zorgdheid van de bisschop pen niet alleen de kernwa pens, maar ook andere wa pens zoals de chemische en biologische die mens en na tuur vernietigen. Ook een versterking van de conven tionele bewapening is in on ze tijd slechts onder bepaal de voorwaarden aanvaard baar. Zij vergroot de kans op een kernoorlog. Ontwapening Wapenbeheersing, wa penvermindering en tenslot te ontwapening markeren de weg naar een werkelijke vrede. Daartoe kunnen, om vertrouwen te wekken, eer ste stappen aan één kant no dig zijn, stappen die overi gens nog geen eenzijdige ontwapening betekenen. Over de aard, omvang, tijdstip en doelmatigheid van zulke eerste stappen spreken de Nederlandse bis schoppen zich niet uit. Zij geven dus geen oordeel over de bekende IKV-campagne, maar spreken wel hun waardering uit voor de be wustwording in brede kring die daardoor op gang is ge bracht. De bisschoppen wijzen op de noodzaak van een ge zagsorgaan op wereldni veau, uitgerust met voldoen de bevoegdheid en middelen, ter voorkoming van oorlog en ter bevordering van de vrede. Voor overleving van de mensheid zijn onderhan delingen en een dialoog no dig. Daartoe is allereerst een mentaliteitsverandering no dig, niet alleen van de sta ten, maar ook bij de afzon derlijke mensen. Vooral het streven naar altijd méér op het terrein van welvaart en nationale macht, moet onder kritiek worden gesteld. „Om zich te herstellen moet de samenle ving terug naar de grond- normen van eerbied voor het leven, zinvol werk, behoud van de natuur en verhoging van de kansen op ontwikke ling voor de armsten en meest behoeftigen De angst voor de verschrikkin gen van een oorlog is geen toereikende motivatie voor vrede", aldus de bisschoppen in hun brief over de kernbe wapening. In het voorwoord op hun brief die 47 pagina's telt, zeggen de bisschoppen dat zij willen helpen tot een dui delijker plaatsbepaling te komen in deze problematiek. Zij hebben de katholieke ge loofsgemeenschap geraad pleegd en bisschoppenconfe renties in het buitenland. HET bestaan van het afschrikkingsssyteem stelt mensen voor een ethisch paradoxale situatie. De volkeren moeten de afschrikking afschaffen maar dat kan niet ineens of eenzij dig gebeuren omdat een zo snelle demontage gevaren met zich meebrengt. Ook aan abrupte ingreep in het afschrik kingseven wicht moet op zijn morele geoorloogdheid beoor deeld worden. Ontwapening, onttakeling van het afschrikkingssysteem zal een voorzichtig gevoerd proces moeten zijn en vraagt dat gewapende conflicten op andere wijze, door werkelijk inter nationaal onderling begrip en rechtvardigheid, worden voorkomen. Het proces dient gedreven te worden door de diepe overtuiging dat het bestaan van het afschrikkingssys teem iets is waar geen mens zich bij neer mag leggen. De aanvarading van het bezit van kernwapens in hun af schrikkende intentie kan slechts een tijdelijke en voorlopige zijn, een fase in een proces van voortschrijdende ontwape ning en naar werkelijke vrede. Die aanvaarding heeft haar grenzen en mag zich niet uitstrekken tot de steeds verdere ontwikkelingen en uitbreiding van middelen tot afschrik king, die geen statische maar een ontstellend dynamische realiteit is en tot een catastrofe leidt indien de afschrikking faalt. De voorlopige aanvaarding van de afschrikkingsfunc tie beperkt zich tot het niveau van kernbewapening dat voor afschrikking voldoende is. WIJ ZIJN ons ervan bewust dat over de kernbewapening ook binnen de katholieke Kerk onder de gelovigen geen een. heid van opvatting bestaat, en dat we evenmin bij alle facet, ten van de kernwapenproblematiek kunnen teruggrijpen o» een duidelijk geformuleerde kerkelijke leer. Soms zal oit ethisch oordeel dan ook de geldigheid en het bindend karak. ter hebben van algemeen kerkelijke leer en soms zijn onze gedachten meer te beschouwen als morele beoordelingen door afzonderlijke personen en groepen die in de Kerk me de dienst van de leiding zij n belast. DE nieuwe generatie van zogenaamde middellange a stands- of Eurostrategische wapens vormt voor velen e duidelijk voorbeeld van het vergroten van het risico l daadwerkelijke inzet van kernwapens. De enorme, nogI steeds groeiende omvang van de kernwapenvoorraden e hun verspreiding verhogen bovendien de kans op het gt bruik bij vergissting of door verkeerde berekening in perio-1 den van politieke en militaire spanningen. Het risico is ech-1 ter groot dat ieder gebruik van kernwapens, ook als het bë perkt bedoeld is, escaleert tot een complete kernoorlog. HET Tweede Vaticaans Concilie heeft in Gaudium et S verklaard: „Elke oorlogshandeling die zonder onderscheid is gericht op de verwoesting van hele steden of grote gebieden I met hun inwoners, is een misdaad jegens God en de mens I zelf, die met kracht en zonder aarzelen veroordeeld dient te I worden". Het is duidelijk dat deze veroordeling van toepassing is op I het gebied van kernwapens tegen steden en bevolkingscen-1 tra. Zij geldt zowel voor een „eerste gebruik" als voor een I „tweede gebruik", dat wil zeggen dat ook een vergeldings-1 aanval op bevolkingscentra als reactie op een voorafgaand I nucleair bombardement door de tegenstander onder de vet-1 oordeling valt. Vergelding op bevolkingscentra zou onder zulke omstandigheden geen enkel rationeel of moreel doel f dienen; het zou een pure wraakactie zijn. Het beperkte gebruik van kernwapens dat niet direct te gen de burgerbevolking maar tegen militaire of industriële doelen gericht is, is in het conciliedocument buiten beschou wing gebleven. Het reeds vermelde rapport van de Pauselij ke Academie van wetenschappen over de gevolgen van kernwapens stelt: „Zelfs indien een kernaanval alleen op militaire installaties is gericht, zijn de gevolgen voor het be trokken land in zijn geheel verwoestend. En wel omdat mili taire installaties in de regel niet geconentreerd zijn op enke le punten, maar wijd verspreid. Bijgevolg zouden veel kern wapens tot ontploffing komen. Bovendien zou het stralings effect tengevolge van wind en vermenging van de atmosfeer grote aantallen mensen doden en uitgestrekte gebieden be smetten. De medische voorzieningen van geen enkel land zouden in staat zijn de overlevenden te verzorgen". Vanwege deze gevolgen is daarom naar onze overtuiging het nemen van de risico's van de daadwerkelijke inzet vat kernwapens die de verwoesting van hele steden en grote ge bieden met hun inwoners met zich meebrengen, niet te rechtvaardigen. Uit deze afwijzing van de inzet van kern wapens vloeit voort dat kernwapens niet zodanig in een de fensiesysteem opgenomen zouden mogen zijn dat het inzet ten ervan in geval van oorlog onvermijdelijk wordt en tot totale oorlog leidt. Een op zichzelf gerechtvaardigde verde diging van recht en vrijheid mag niet gebaseerd zijn op mid delen die buiten proportie zijn en daarom niet te rechtvaar digen. Wij pleiten voor internationale overeenkomsten, die de inzet van kernwapens verbieden. OM vertrouwen te wekken en elkaar duidelijk te maken dat het werkelijk om ontwapening begonnen is en niet om ver zwakking van de tegenpartijkan het nodig zij n van een van beide zijden eerste stappen te zetten op de weg naar wapen beheersing en wapenvermindering. We hebben -deze eerste stappen in onze verklaring van 13 januari 1976 reeds in over weging gegeven. Dergelijke stappen worden genomen met de bedoeling dat de tegenpartij dit op de juiste wijze verstaat en er met een vergelijkbare stap op antwoordt en de situatie niet uitbuit voor het behoud of het verwerven van bewapeningsover- wicht. Het zou niet realistisch zijn te vergeten dat met het gege ven vertrouwen risico's gemoeid zijn met dergelijke eerste stappen. Maar het voortwoekeren van wantrouwen, het voortduren van de bewapeningswedloop en het uitblijven van resultaten bij ontwapeningsonderhandelingen zijn een groter risico. De dringende noodzaak de wapenwedloop te beheersen vereist niet aan één kant, maar aan beide kanten de bereidheid stappen te zetten, vertrouwen te geven en te beantwoorden. Bereidheid tot het zetten van eerste stappen betekent dan ook niet een eenzijdige ontwapening. Op christenen rust de plicht ook in het politieke handelen een begin te maken met nieuwe verhoudingen. Terwijl men sen zelf initiërend optreden, moeten zij bovendien creatie! weten om te gaan met initiatieven van de tegenpartij. Over aard, omvang, tijdstip en effectivitiet van eerste stappen willen wij ons niet uitspreken. Tot een keuze uit de suggesties voor eerste vertrouwen-wekkende stappen die de laatste tijd naar voren zijn gebracht, achten wij ons niet competent. Het komt aan personen die politieke verant woordelijkheid dragen toe te beoordelen welke stappen tot het beoogde doel kunnen leiden. Wij dringen wel aan op het actief zoeken naar mogelijkheden voor dergelijke stappen die dan vervolgens ook daadwerkelijk in praktijk moeten worden gebracht. „GEACHT bestuur," zo stond er boven de brief van het dissidente CDA- Kamer lid Stef Dijkman aan het fractiebestuur. „Beste Stef," zo stond er boven het ant woord. Vlak boven de aan hef van beide brieven: „Ter vertrouwelijke kennisna me". Beide brieven werden de afgelopen week onder hands verspreid. Deze week is de stoom even van de ketel, want Dijkman mag dan de laatste tijd bepaald onhandig heb ben geopereerd, hij is nu in elk geval zo verstandig zich niet verder van zijn fractie te isoleren. „Ik wacht maar even tot na het Zuid Afrika-debat," zei hij de afgelopen week rond middernacht bij een betoging voor de Zuidafri- kaanse ambassade. Hij en Scholten getuigden daar als enigen van het CDA van het protest van de hele Kamer tegen de executie van drie leden van de verboden ver- gedaan - al heeft hij er dan alvorens te knielen de pers bijgehaald. Dijkman zetsorganisatie African Na tional Congress. Maar misschien waren ze ook afgevaardigd omdat zij van de hele fractie het beste weten hoe het voelt om te worden opgeknoopt. Ook Dijkman heeft dat niet voor zijn plezier laten doen, zijn masochistische neigingen zijn wat dat be treft minder sterk dan wei eeens wordt aangenomen. Dat blijkt uit de correspon dentie, die natuurlijk niet voor niks is uitgelekt, en die een verhelderend licht werpt op de hele affaire- Dijkman. Want wat blijkt? a) Dijkman heeft van het begin af aan de politieke koers van de partij IN de fractie aan de orde gesteld; b) alweer dringt hij uitvoe rig aan, compleet met voor beelden, op een fundamen tele discussie in de fractie over een reeks principiële zaken; c) hij maakt andermaal dui delijk dat hij zich heeft ge houden en zal houden aan regeerakkoord, programma en uitgangspunten van het CDA en d) hij doet aan het slot van zijn brief een over duidelijke handreiking naar de fractie om de problemen te overbruggen. Een zondaar kan dus nau welijks dieper in het stof knielen dan Dijkman heeft EN HOE heeft daarop nu het fractiebestuur gereageerd? Zoals al gezegd, met „Beste Stef". Maar wat daarna volgt is minder vriendelijk. „Je reactie is niet wat we meenden te mogen ver wachten", zo staat er tame lijk arrogant, en: „Uit je brief krijgt het fractiebe stuur de indruk, dat je het niet als je primaire taak ziet publiekelijk fractiestand punten uit te dragen, maar opvattingen van jezelf." Op die manier eenzijdig ruimte claimen kan niet, vindt het fractiebestuur, dat vorige week door Faber in een ta melijk overbodige bui als „niet meer dan een admini stratief orgaan" werd aan geduid. En dan volgt de be kende conclusie: Dijkman mag niet meer namens het CDA praten en moet zelf maar zeggen hoe hij dan de toekomst ziet. Geen woord over de door Dijkman aangesneden en nu al door Scholten, Faber, Bui- kema en Aantjes benadruk te principiële meningsver schillen. Geen woord over de stelling van Dijkman, dat hij zich steeds binnen het keurslijf van programma, uitgangspunten en regeer akkoord heeft bewogen. Geen woord over het feit dat ex-loyalist Beinema, lid van het fractiebestuur, te gen publicatie van de brief stemde. En dan nog een aar digheidje: het fractiebe stuur, dat Dijkman een overdaad aan publiciteit verwijt, heeft zelf zijn brief in de publiciteit gebracht. Dijkman: „We zouden al leen een samenvatting ge ven, zoals ik heb gedaan. Maar het bestuur heeft dat wat ruim geïnterpreteerd: het heeft zijn hele brief ge publiceerd behalve de aan hef „Beste Stef". Dat hadden ze dan ook nog wel bekend mogen maken". Vandaag over een week wordt in de Kamer het Zuid Afrika-debat gehouden. Het regeerakkoord is daarover duidelijk, en een deel van de fractie is ook vastbesloten daaraan vast te houden. De Vries kan zijn briefjes met „Beste vast klaarleggen. „ALS JE geraakt wordt door emoties ga je verkeerde be slissingen nemen". Minister Elco Brinkman (WVC). 'IN DE luwte' zou hij gaan werken, en in de luwte hééft hij gewerkt - zozeer dat een fractiegenoot van hem in de fractie voorstelde „nu maar eens een bloemetje naar de zieke te sturen". Niet zonder gevoel voor realiteit schreef Van Agt vo rige week aan Kamervoor zitter Dolman zich ervan be wust te zijn „dat ik u in de korte tijd dat ik lid van de Kamer was niet bijster heb kunnen boeien noch ver moeien". En dat was nog een un derstatement: zolang hij in de Kamer zat heeft Van Agt niet eenmaal het woord ge voerd in een plenaire of commissievergadering. Een ander teken .Van zijn con stante afwezigheid was zijn uitpuilende postbakje, dat (door een secretaresse?) net was leeggehaald voordat een Stemfotograaf deze luiheid kon visualiseren. Donderdag neemt Van Agt afscheid van de Kamer. Hopelijk heeft Den Bosch al een groot formaat postbak klaarstaan. DE TWEEDE Kamer behan delt deze week een flink aantal onderwerpen, dat Nederlanders in de porte monnee raakt. Eerst moet eindelijk het laatste kwastje gaan over de regeling van fiscale aftrek voor schilder werk aan het eigen huis Dan moet de slag om de kin- derbijslag worden gestre den. Gaan ouders er een hal' of een heel procent op ach teruit? Minder wordt het i" ieder geval. Dat laatste geldt ook voor de sociale uitkeringen. De Tweede Kamer zal def week akkoord gaan met bevriezing van het bruto- minimumloon en de daar aan gekoppelde uitkering® Dat betekent dat de bruto- bedragen na 1 juli hetzeli® blijven als nu (sinds 1 Ja' nuari 1983). Door alle ptf" mie-operaties is dat netto wel minder. Beter nieuws is er voor zelfstandigen. De Kamer i deze week akkoord ga met een wetsvoorstel zelfstandigen al op 55 jarig leeftijd de kans geeft 1"® onderneming langzaa® maar zeker aan de kinder® over te dragen zonder gr°~ belasting-afdracht. Nu ka» die „fiscaal geruisloze" opoj ratie pas op het 65ste jaar e in één keer plaatsvinden Vooral voor winkeliers e boeren is dat weer eens g®1' stig nieuws. i oNDEN - Roy Jenkins treedt i .i« leider van de Sociaalde mocratische Partij (SDP). Hij aakte dit maandag in Lon- bekend. Als zijn opvolger beval hij navid Owen aan. De 62-jarige r kins was de kandidaat r r het premierschap van de klliantie van Sociaaldemocra ten en Liberalen in de verkie zingen van vorige week. De G: en PARIJS/ DEN HAAG - Drie als nonnen verklede Ar gentijnse vrouwen zijn zondagavond met 29 kilo cocaine op het Parijse vliegveld Charles de Gaulle aangehouden. De vrouwen die uit Bo gota kwamen stonden op het punt in Parijs over te stappen op een KLM-vlieg- tuig naar Schiphol. Zij hadden de cocaine onder hun habijt verborgen. Vol gens de Franse politie heeft het spul een waarde van dertig miljoen franc (onge veer 10 miljoen gulden). De Franse politie die wist dat er vrouwen verkleed als IAMASCUS - Syrië is bereid de ezoek van de Amerikaanse mini jeorge Shultz, maar niet ter besp ver het akkoord dat Israel met ing van zijn troepen uit dat land Dit hebben welingelichte yrische kringen maandag leegedeeld. Naar aanleiding van berich- n dat Shultz eind deze laand een nieuwe tournee oor het Midden-Oosten zal laken herinnerden zij aan de ierhaalde Syrische afwijzing an de door bemiddeling van ihultz bereikte overeenkomst. Uit Israel, waar premier lenachem Begin steeds meer nder druk komt te staan om- at er in Libanon al 500 doden nder de Israëlische militairen ielen sedert de invasie van 6 mi vorig jaar, is gemeld dat e kwestie van een terugtrek- ung op veiliger posities in de omende maand met de VS zal 'orden besproken. Naar het lad Maariv maandag he chtte wordt minister Shultz ogin juli in Jeruzalem ver acht. Aansluitend daaraan jiderneemt premier Begin |jn lang geleden aangekon- tgde bezoek aan Washington. Dij die besprekingen zou loeten worden opgelost hoe o Israëlische troepen de ge- aarlij kste stellingen zouden unnen ontruimen zonder dat yrische eenheden of Pales- jnse strijders deze overne- len. De minister van defensie, S0sle Arens, en andere minis- "rs 'n de Libanon-commissie n et kabinet willen nog de- *eek bijeenkomen om con té plannen over een troe- enverplaatsing vooral in het ti ë,elYan tiet Shouf-gebergte dden-Libanon op te stel en. j Libanese regering zou de staande problemen in het den-Oosten op een nieuwe bische top ter sprake wil- brengen. Libanon zou bij denken aan gezamen- 'nspanningen van de se- an'nG China's sterke en L,eng Xiaoping, zal wor- e Lkozen tot voorzitter van "mm, U^e "tilRaire staats- "Jmissie. ooevt„8eef.t hem zowel de id(. i„ Puttie in de partij als Dit '^'"hiërarchie. 'aakt1SJTlaandag bekend ge- hine.se ,2°r,gj^ ingelichte De ,zeëslieden. kandidaat voor de ipuhn Yan President van de Cï n v1S de '8-jarige eco- ieei do v. nian- D't is for- aatn>v, gste P°st. maar het louter ceremonië- iQvpr ie zpnder enige contro- strijdkrachten.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1983 | | pagina 4