UITBLAZEN
Vader voelt zich verlaten
Het Rode Kruis
ook langs
de weg paraat
ADVIES
Kerk m
heren tt
prestati
DE STEM
Biedenkopf uitgerangeerd
Afschrikking t
tegenstrijdig
DE STEM COD
DINSDAG 14 JUN11983
PAGINA TWEE
even
Minden
Giroblauw
Fietsen
Anschlusz
Kostencrisis
Betalen
PAPIER'
VOOR UW PEN
Kamerwinde 2
Kietelen 2
ZEVENBERGSE C
T5
PAGINAi
DAGBLAD VOOR ZUIDWEST NEDERLAND
Jaargang 123
Nr. 20.152
Uitgave
Uitgeversmaatschappij
De Stem b.v.
Directie
Drs. J.H.M. Brader
Hoofdredactie
L. Leijendekker
H. Coumans
Breda - Hoofdkantoor
Spinveld 55
Postadres: Postbus 3229
4800 MB Breda
Telefoon: voor directe
verbinding zie onder
betreffende afdeling
Algemeen nr. 076-236911
Telex: 54176
Kantooruren ma. t.m. vr.
van 8.15-17.00 uur
Bankrelaties
Postgiro 1114111
ABN rek. 520538447
NCB rek. 230301584
Raborek. 101053738
Handelsregister 27420
Centrale redactie Breda
Nieuwsdienst 076-236883
Stadsredactie 076-236880
Sportredactie.076-236884
Lezersservice
Inlichtingen over Stemreizen
en promotie: 076-236911
Fotoservice: 076-236573
Abonnementen
Betaling 076-236347
J 20,49 per maand
J 61,15 per kwartaal
238,00 perjaar
Postabonnementen met
toeslag
Nieuwe abonnees: opgave bij
elk rayonkantoor en
servicepunt. Ook telefonisch
of d.m.v. bon in de krant.
Bezorgklachten
Voor telefonische meldingen
zie onder betreffend
rayonkantoor.
Rubriek 't Kleintje
Opgave 076-236538, 236381
236244 tot 17.00 uur 2 dagen
voor plaatsing
Grote advertenties
Algemene informatie over
mogelijkheden en tarieven:
076-236881
Regionale informatie: alle
kantoren
Postadres: postbus 3229,
4800 MB Breda
Afsluittijd adv.: 09.00 uur één
dag voor plaatsing;
maandagkrant vrijdag 12.00
uur in Breda
Overlijdensberichten
076-236442.
Buiten kantooruren ma. t/m
vr. van 19.00-20.30 uur en zo.
van 18.30-21.30 uur
076-236394/236911
Debiteurenadministratie
Advertenties 076-236227
Rayonkantoren
Bergen op Zoom
Zuivelstraat 26, 4611 PJ
Tel. (alle afd.) 01640-36850
Kantooruren ma. t/m vr. van
8.15-17.00 uur
Breda - Stadskantoor
Nwe. Ginnekenstraat 414811
NN. Abonnementen 076-
236322. Overige afd. 236326.
Kantooruren ma. t/m vr. van
8.15-17.00 uur
Bezorgklachten
076-236888 ma. t/m vr. 8.15-
18.00 uur, za. 8.15-17.00 uur
Etten-Leur
Markt 28, 4875 CE
Tel. (alle afd.) 01608-21550
Kantooruren ma. t/m vr. van
8.30-12.30 en
13.30-17.00 uur
Goes
Klokstraat 14461 JK
Tel. (alle afd.) 01100-28030
Kantooruren ma t/m vr. van
8.15-12.30 en
13.30-17.00 uur
Hulst
Steenstraat 14, 4561 AS
Tel. (alle afd.) 01140-13751
Kantooruren ma t/m vr. van
8.15-12.30 en
13.30-17.00 uur
Oosterhout
Arendstraat 14, 4901 JK
Tel. abonn. en adv.
01620-54957
Tel. redactie 01620-51800
Kantooruren ma. t/m vr.
van 8.15-17.00 uur
Roosendaal
Molenstraat 45, 4701 JN
Tel. (alle afd.) 01650-37150
Kantooruren ma. t/m vr.
van 8.15-17.00 uur
Terneuzen
Nieuwstraat 9, 4531 CV
Tel. (alle afd.) 01150-17920
Kantooruren ma t/m vr.
van 8.15-12.30 en
13.30-17.00 uur
Vllssingen
Torenstraat 4381 ET
Tel. (alle afd.) 01184-19910
Kantooruren ma t/m vr. van
8.30-12.30 en
13.30-17.00 uur
WIM KOCK
„Mijn zoon heelt veel talent en Ik
houd erg van zijn chansons, vooral
sinds hij er niet meer bij over de
grond rolt", zei vorige week Leon
Smet, vader van Jean Philippe
Smet, beter bekend als Johnny
Halliday. De 75 jaar oude Smet
woont vergeten in de Brusselse
gemeente Sint Gillis, levend van
een uitkering van 300 Belgische
frank per week.
„De situatie is pijnlijk: een vader
die aan de grond zit en een zoon
die erg rijk is", zegt Smets' advo
caat Emmanuel Leclercq, die be
sloten heeft juli een proces tegen
Johnny Halliday aan te spannen.
Vader Leon ligt overhoop met de
Belgische justitie omdat hij uit een
warenhuis vijf flessen wijn heeft
gestolen. „Mijn zoon zou die wijn
kunnen betalen, hij is vele malen
miljonair, hij heeft een villa in Can
nes, een Rolls Royce, een Jaguar
en vijf Honda-motoren. Maar ik
ben een man alleen, ik besta voor
hem niet meer, hij heeft zich nooit
wat aan me gelegen laten liggen
en Ik moet leven van aalmoezen",
klaagt de oude Smet, die overi
gens destijds de piepjonge Halli
day en diens moeder in de steek
heeft gelaten.
„Ik heb Johnny sinds 1963 niet
meer gezien, toen hij zijn militaire
dienstplicht vervulde in Duits
land", vervolgt Smet. „In februari
van dit jaar, toen hi) optrad in
Brussel, heb ik hem geschreven
Halliday op zijn 37ste verjaardag (1980) met Catherine Deneuve.
- FOTO ARCHIEF DE STEM
Bij het zien van „De Langste
Dag", zaterdagavond op de
tv, realiseerde ik me hoe
dichtbij die oorlog nog
I steeds is, hoewel hij, nor-
maal gesproken, op de rand
van mijn geheugen behoort
te liggen. Ik was pas elf toen
de oorlog in Europa werd
beëindigd. Met zo'n leeftijd
op dat tijdstip is het onver-
mijdelijk dat de oorlog een
begin is geweest. Het voor-
oorlogse" ken ik alleen maar
van horen zeggen. De siga-
ren, de sigaretten, de koffie
en de fietsen schijnen toen
veel beter te zijn geweest en
in elk geval onvoorstelbaar
goedkoop.
Het was oorlog toen we naar
school begonnen te gaan, vriend-
e yes gingen maken en wat begon-
nen te zien van wat er zich buiten
de huiselijke kring zoal afspeelde.
Dat stond allemaal in het teken van
de oorlog: schaarste en surrogaat,
kleizeep en schuilkelders, bombar-
dementen, puin, doden, gewonden
en zelfs noodschoten. We leerden
aap, noot, mies te lezen op de
E droogzolder van een looierij omdat
de moffen de jongensschool had-
den gevorderd. Bij luchtalarm ren-
e den we klassegewijs naar een na-
bije molen, waar we veilig waren
E onder de aarden berg waarop hij
stond.
De Duitsers waren moffen en dat
zijn ze voor mijn generatie lang ge-
bleven. Voor velen zijn ze het mis-
e schien nog. Nog vele jaren na de
oorlog vroeg je je af: waar zou hij
e geweest zijn?", wanneer je een
wat oudere Duitser ontmoette.
Duitsland en de Duitsers lagen
buiten je interesse-sfeer. Van de
geschiedenis van Duitsland tot
1933 weet Ik bijvoorbeeld niet
méér dan wat ik er vroeger op
school van heb geleerd.
I Het eerste Duitse „historische
e geschrift" dat ik in handen nam
was de gids van de Dom van Min-
den. Daarin las ik - met mededo-
1 gen - hoe de pastoor in de jaren
dertig de drijvende kracht was ge-
weest achter een intensieve, lang-
durige restauratie en hoe diezelfde
s pastoor moest beleven dat de kerk
enkele jaren daarna in puin werd
gegooid en hij van de grond af aan
1 opnieuw kon beginnen, hetgeen hij
nog deed ook.
Bij die gelegenheid, dat boekje
lezend in de Dom van Minden, op
een zonnige maandagmiddag in
s april 1983, vroeg ik me af waarom
in godsnaam de geallieerden een
vriendelijke marktstad als Minden
hadden gebombardeerd (omdat
het een belangrijk wegenknoop-
punt was, zo leerde een blik op de
kaart me een uurtje later in de
auto). Ik bedacht dat ik zo langza-
E merhand van mijn uit oorlog en
kinderjaren stammende vooroor-
e delen ten aanzien van de Duitsers
bevrijd was geraakt.
In de parkeergarage van Minden
^llllllllllllllilllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllUllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllfllllllllilllllllllllllllllllillHlllllllllllllllllllllllflllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllHl7
en gevraagd om een ontmoeting,
maar hij gaf me niet eens ant
woord. Zijn manager zei tegen me
dat ie geen tijd had.
„Ik zou graag willen dat'ie een
huisje op het platteland voor me
kocht, waar ik kippen kan houden
en een hond en waar ik in alle rust
mijn oude dag kan slijten en kan
werken aan mijn „Memoires sans
importance".
Smet geeft toe dat hij nooit veel
contact met zijn zoon heeft gehad,
ook niet toen hij jong was. Hij ging
kort na Johnny's geboorte van zijn
vrouw af. „Maar hij is rijk en Ik heb
niks en ik moet een beroep doen
op de bijstand. Ik heb werk ge-
zocht, maar op mijn leeftijd heeft
niemand mij meer nodig
werd ik uitbundig bedankt door
een stevig gebouwde zestiger in
een Kadett, die ik ongevraagd even
had geassisteerd bij het achteruit
rijden. Hij zag aan m'n nummer
bord dat ik ver van huis was en
wenste me een aangename, goede
reis toe. Zijn vrouw draaide zich
nog helemaal om om door de ach
terruit te wuiven. Vriendelijke
mensen hier", zei mijn zoon. Ja,
dacht ik en ik merkte dat ik hele
maal vergeten was me af te vragen
waar de man in de Kadett zijn
diensttijd zou hebben doorge
bracht. Hij was onmiskenbaar „van
de leeftijd" geweest.
De man aan het loket in het post
kantoor van Minden begroette me
in het Nederlands toen hij mijn gi
roblauw zag. Dat die man een paar
woorden Nederlands kende was
niet zo'n wonder want in de streek
ten oosten van Minden wemelt het
van de Nederlandse militairen,
maar het was er niet minder aardig
om van hem.
De waard van het Deutsches
Haus in Steyerberg was in alles het
tegenovergestelde van de stan
daard-Duitser. Het was een stille
man die zich bedachtzaam - bijna
lui - voortbewoog en zachtjes
sprak terwijl er voortdurend een
verlegen glimlachje rond zijn mond
trilde. Zijn vrouw voldeed beter aan
de norm: blond, pront en rond.
Ik keek naar Duitsland en de
Duitsers zoals ik er - en dat weet ik
wel zeker - nog nooit eerder naar
gekeken had en even vroeg ik me
zelfs bezorgd af of dat te maken
had met het ouder worden. „Ik
denk dat ik nog eens in Duitsland
op vakantie moet", zei ik op de te
rugweg tegen mijn zoon. Ik voelde
zijn verbazing meer dan ik hem zag
want ik had me aangepast aan het
verkeer op de Autobahn en dat be
tekende dat we verrekt hard gingen
en dat ik m'n ogen op de weg en
het verkeer gericht diende te hou
den.
Weer thuis nam ik het besluit een
stapeltje folders aan te vragen bij
het Duits verkeersbureau, maar
hoe gaat dat? Als je zoiets niet
meteen doet vergeet je het. Wat ik
echter niet vergat - want ik praatte
er later over met vrienden - was
dat ik in de Dom van Minden de be
vestiging had gevonden van een
oud vermoeden, namelijk dat ik
mijn betrekkingen met Duitsland
inmiddels had genormaliseerd.
Totdat ik die krantekop zag:
„Duitsers beledigen Hollandse
fiets". Dat was een wat rare mede
deling want ik kan me niet zo snel
een voorstelling maken van hoe je
een fiets kunt beledigen, maar de
associatie van Duitsers met Hol
landse fietsen deed het bij mij on
middellijk. Duitsers en fietsen! Daar
was nog een oud verhaal over blij
ven hangen. Zelfs kinderwagens
namen ze mee op hun terugtocht
door Brabant in de herfst van 1944.
Ik las dat een Duitse consumen
tenorganisatie bij een onderzoek
geen spaak van het Holland Rad"
onberoerd had gelaten en vrij
wel alle in Nederland gejatte - par
don: gemaakte - fietsen had afge
kraakt omdat een of ander dingetje
anders zat dan de Deutsche Indus
trie Norm schijnt voor te schrijven.
Voor de tweede keer binnen één
mensenleven staken de Duitsers
hun poten uit naar onze fietsen.
Ik zat op bed en las het bericht
en ik was weer helemaal terug
waar ik was toen ik in een bar in
Saarbrücken (het is al vele jaren
geleden hoor) op luide toon ruzie
zat te maken met een, achteraf ge
zien, ontzettend beleefde en gedul
dige Duitser.
Nu las ik vanmorgen dat er stem
men opgaan om Duitsland zich te
doen aansluiten bij de Benelux. De
oude argwaan stak weer de kop
op. „Duitsland zich aansluiten bij
de Benelux?" Dat kan maar één
ding betekenen: dat Duitsland de
Benelux inlijft. Daar zit ik, ondanks
mijn bekering in de Dom van Min
den inmiddels dus een bijna-be-
kering gebleken - niet op te wach
ten. Ik heb ook geen haast bij de
Duitse grens. Zó dikwijls hoef ik er
niet te zijn. De komende vakantie
ook niet. Ik ga eindelijk, bijna veer
tig jaar na D-Day, die invasiestran-
den eens bekijken.
In ieder vakje komt een let
ter te staan. Sommige moor
den dienen achterstevoren te
worden ingevuld. Welke
woorden dat zijn, is niet ge
geven.
Horizontaal: 1. ongebonden,
3. dwaas, 5. hooistapel, 7. bij-
moord, 9. dit is (Latijn), 10.
recto, 11. lidwoord, 12. Ame
rican Army, 14. rijschool, 16.
wortel, 18. voor (Latijn), 19.
ongeletterd.
Verticaal: 1. register, 2. heili
ge, 3. Lectori Salutem, 4. ho
ningdrank, 6. spil, 8. tijd
perk, 9. Europeaan, 12. grap
pig dier, 13. neon, 15. spore
plantje, 16. voorzetsel, 17. en
dergelijke.
pa 21 'Od '91 'mos gi 'au n
'dm) 'zr 'uaj 6 ~ma g 'sr> g 'aaui "sy 'js z i :}m>ai%xaj£
luop ei 'oud si 'aad gr "sx fj 'yy 'Zl 'ap u 'ox oi
•ai '6 'ax 2 "svi '5 'mBl 'f 'so1 'l dmyuozuoH 'DNISSOIdO
van onze correspondent
Gerard Kessels
BONN - Kurt Biedenkopf,
een van de meest vooraan
staande leden van de chris-
ten-demokratische CDU in
West-Duitsland, is door zijn
partijgenoten de politieke
woestijn ingestuurd. In een
tijdsbestek van enkele we
ken is Biedenkopf uit bijna
al zijn politieke functies ge
zet.
De man die zich graag op
wierp als de grote denker
binnen de christen-demo-
kratische partij, is de laatste
jaren op steeds meer weer
stand gestuit. De intellectue
le superioriteit, die de voor
malige rector van de Univer
siteit van Bochum tentoon
spreidde, is steeds meer par
tijgenoten tegen gaan staan.
Ook zijn voortdurende posi
tie-wisselingen irriteerden.
Nu eens was hij voor Kohl en
tegen Strauss, dan weer te-
gen Kohl en voor Strauss.
Na zijn aftreden als secre
taris-generaal van de partij
in 1977, wilde Biedenkopf
een nieuwe start maken in
Duitslands dichtstbevolkte
deelstaat, Noordrijnland-
Westfalen. Bij de verkiezin
gen in Noordrijnland-West-
falen leed hij echter een ver
pletterende nederlaag tegen
de socialist Rau.
Een nieume kans om tegen
Rau in het strijdperk te tre
den, krijgt Biedenkopf niet.
De CDU in Noordrijn-West-
falen wees op 7 mei met 162
tegen 146 stemmen Bernhard
Worms aan als de man die
het in 1985 tegen Rau op
moet nemen. Kort daarna
werd Worms in plaats van
Biedenkopf benoemd tot
fractie-voorzitter van de
CDU in de Landdag in Düs-
seldorf. Een derde tik kreeg
Biedenkopf toen niet hij,
maar opnieum Worms, zit
ting kreeg in het presidium
van de CDU.
Nu dreigt Biedenkopf ook
zijn allerlaatste functie te
verliezen. Het bestuur van de
afdeling Westfalen-Lippe,
waarvan Biedenkopf nog
voorzitter is, heeft een tegen
kandidaat gesteld voor de
bestuursverkiezing op het
congres van de afdeling op 2
juli in Hagen. Biedenkopf
weigert echter zich terug te
trekken, hij laat het op een
stemming aankomen.
De tegenstanders van Bie
denkopf hebben elk middel
aangegrepen om de kleine
professor uit te schakelen. Na
zijn terugtreden als fractie
voorzitter werd in de pers het
bericht gelanceerd dat hij
meer dan 230.000 mark had
geëist om de pil te vergulden.
Dat gooide bij zijn tegen
standers nog eens olie op het
vuur.
Bondskanselier Helmut
Kohl heeft tot nu toe geen
vinger uitgestoken voor Bie
denkopf. Integendeel. Kohl
heeft herhaaldelijk laten
blij ken dat hij Worms prefe
reert boven de ongemakke
lijke professor. De staatsmi
nister in de Bondskanselarij
Friedrich Vogel behoort tot
degene die het meest na
drukkelijk de poten onder
Biedenkopf s stoel wegzagen.
Van een onzer verslaggevers
BREDA - Het Rode Kruis zal
bij veel mensen bekend zijn
door de aanwezigheid van
medewerkers bij allerlei ma
nifestaties en sportgebeurte
nissen, het verstrekken van
voedsel, kleding en dekens of
tenten naar rampgebieden in
de wereld en de jaarlijkse
collecte.
Op 430 plaatsen in ons land
bevinden zich hulpposten,
aangeduid met blauwe bor
den met daarop het Rode
Kruis symbool.
Daar zijn ehbo-trom
mels, brancards en dekens
aanwezig.
Voor de selectie van posten
langs de rijkswegen (280) en
provinciale wegen (150) be
staat een nauwe samenwer
king met Rijkswaterstaat,
Provinciale Waterstaat en de
ANWB.
De wegenwachters van de
ANWB controleren de ehbo-
voorraad in de posten langs
de snelwegen periodiek en
zorgen voor eventuele oa.
vulling. Datzelfde werk fc,
de provinciale command-
of consulenten in de pe?.-
langs de provinciale- en
meentelij ke wegen.
Alle beheerders van 4
hulpposten zijn vrijwillige»
die dit er naast hun gewgl
werk bij doen. Dit omvat
rijke hulpverleningsprojt
wordt gecoördineerd in
hoofdbureau van het R(
Kruis in Den Haag.
De hulp bij verkeersoni
lukken is zo verbeterd, t,
het geen absolute noodzai,
meer is dat hulpposthoudt-
een ehbo-diploma hebbt-
Bij de hulpverlening gaaJ
het niet alleen om om ven
keersongevallen. Ook slacht
offers van kleinere ongeval,
len kunnen hier behandel;
worden. In 1982 werd ïflj
gebruik gemaakt van hv
Rode Kruis-materiaal lang
de Nederlandse wegen. De
wegenwachters behandelde;
dat jaar 825 personen.
In zijn ingezonden stuk in
De Stem van 4 juni jl. doet
de heer W.J. Zeeuwen uit
Waalwijk het voorkomen
alsof de kosten van de crisis
van dit land (vrijwel) uit
sluitend worden verhaald op
ambtenaren, pensioen- en
uitkeringstrekkers. Hij laat
althans de werkers in het
bedrijfsleven bij herhaling
ongenoemd. Een dergelijke
voorstelling van zaken is te
enen male volstrekt onjuist!
Indien de heer Zeeuwen
wenst te spreken van een
razzia dan is deze zeker niet
éénzijdig gericht op de door
hem genoemde categorieën,
maar zijn daarvan evenzo
de meeste werkers in het be
drijfsleven het slachtoffer.
In die sector werden tenge
volge van premiestijgingen
sedert 1 juli 1982 de netto-lo
nen verlaagd met gemiddeld
7 a 8%. Die premiestijgingen
werkten ook door naar het
vakantiegeld, waarop de in
houdingen ten opzichte van
1982 toenamen met gemid
deld 10 a 12% tot de record
hoogte van ongeveer 60% (bij1
modaal). Dienaangaande
liggen de bruto-netto-ver-
houdingen bij b.v. ambtena
ren aanzienlijk gunstiger.
Dat de heer Zeeuwen meent
misstanden te moeten signa
leren is prijzenswaardig,
maar hij dient dat dan wel
op een eerlijke manier te
doen en niet door een eenzij
dige benadering die hem het
beste past en een vertekend
beeld van de werkelijkheid
te schetsen.
De door de heer Zeeuwen
gebruikte termen onhu
maan, onbeschaafd en aan
tasting van de solidariteit
kunnen, gezien het boven
staande, evenzo op de in
houd van zijn ingezonden
stuk van toepassing worden
verklaard.
Breda
P.J. van Berkom
We zien weer schooltassen
en vlaggen buiten hangen.
Hoera geslaagd! Fijn voor
dat kind denk ik, maar wat
nu? Laten we eerlijk zijn,
niet iedereen is in staat om
verder te leven met de Mavo,
LTS of Havo en werk is er
niet en heb je dat verder le
ren wel gedaan dan is er nog
niets. De regering draait de
klok terug naar 1933 en
waarom doen wij niets te
rug? B.v. door het geld wat
we nog ontvangen via een
bank of giro zelf in 't beheer
te nemen? Geen vanzelf
sprekende automatische af
schrijvingen, naar huisbaas,
vakbond, ziekenfonds en
kranten. Deze handelingen
moeten we toch weer gaan
betalen in de toekomst.
Maar de huisbaas weer aan
de deur laten komen, klach
ten kun je dan gelijk kwijt
en als hij iemand stuurt
voor zijn centen dan heeft er
weer iemand werk. De vak
bonden hebben dan weer
bode's in dienst en geen be
stuurders welke 50 km. ver
derop kantoor houden. Door
dat terugdraaien van onze
kant kunnen volgens mij
weer meer jongelui aan de
slag komen op een kantoor
en de mensen met de minste
opleiding weer het werk
gaan doen waar je nu min
stens Havo voor moet heb
ben. Als we toch moeten be
talen aan bank of giro voor
geldhandelingen kunnen we
het beter op de ouderwetse
manier doen.
Mevr. Lont
Breda
I EZERSR^N
^nESTÖ'»
o"1*'
CHMSPAG 14 JUNI 198
28 December 1982 ging
ter ziele! Mijn „Suzanne mei
de mooie ogen" had haar
best gedaan. Vijfhonderd en
zeven bloemen had zij
voortgebracht, plus een
zaadknop die nu ook ont
kiemd is. Suzanne stond op
'n plekje op de vensterbank
op 't westen. Ze bloeide en
bloeide, regelmatig haalde
ik er de utigebloeide bloe
men uit en noteerde het.
Vandaar dat ik nu kan
vermelden 507. Anders zou
ik het zelf niet meer kunnen
geloven.
28 December 1982 heb ik de
metershoge plant, die aan de
voet erg kaal was geworden,
opgeruimd. Ik heb haar ogen
mogen sluiten. Het was
geweest! Nu ben ik be
nieuwd wat de kamerwinde
gaat doen. Ik hoop er even
veel plezier van te mogen
hebben als ik aan „Suzanne"
beleefde en meen met recht
te mogen zeggen: bij voor
baat dank!
Riet van der Meer
Oosterhout.
In dagblad „De Stem"
stond op 6-6-83 pag. 2 een
artikel over keitelen. Hierin
werd gevraagd waarom je
jezelf niet kunt kietelen.
De schrijver van dat artikel
heeft aan de lezers gevraagd
hun idee hierover op te stu
ren. Nu heb ik een idee (en
misschien ook het juiste) hoe
dat in zijn werk gaat.
Als je jezelf kietelt dan zal
er in het begin een gewaar
wording van kietelen zijn.
Misschien zelfs onbehagelijk
zodat er reflexmatige bewe
gingen ontstaan die het be
treffende lichaamsdeel pro
beren te vrijwaren van ver
dere „kwelling". De hande
lingen die je doet om te kie
telen ontstaan in je hersens
Hersten - ruggemerg - hand
het waarnemen van het kie
telen wordt eveneens in de
hersen gedaan. Gevoelsze-
nuw - ruggemerg - herse
nen. Nu licht het voor de
hand dat de hersennen (on
bewust) het verband tussen
beweging - kietelen zien.
Eerst zal geprobeerd worden
(onbewust door de hersenen)
de beweging te staken. Als
men meer wilskracht toont
dan gebeurd er het volgende
Iedere beweging die tot doel
heeft een bepaalde plaats te
kietelen zal worden geregi
streerd. na iedere golf van
signalen afkomstig uit de
betreffende zenuwcellen die
geprikkeld werden zullen de
hersenen deze niet meer be
wust maken weten dat de
oorzaak ongevaarlijk is. Dat
betekend niet dat men over
het gehele lichaam ongevoe
lig is. Elke keer voor een be
paald gebied. De hewrsenen
moeten als het ware iedere
keer weer opnieuw het ver
band vinden tussen eigen
beweging en de prikkel.
Als iemand anders kieteld
zullen de hersenen nooit het
verband kunnen vinden om
dat dat er helemaal niet is>
hieruit zal dan geconclu
deerd worden dat er iets trie'
in de haak is en dat er ge-
reageerd moet worden. Zo
lang de prikkel gaande is zo'
gepoogd worden om hieraan
te ontkomen.
H. Verleg
Breda
Van onze redactie binnenland
AMERSFOORT - De bis-
ichoppen moeten hun stem
verheffen tegen de bezuinigin
gen op de uitkeringen en tegen
verslechteringen in de werk
sfeer zoals de herinvoering
van prestatiebeloning. Dat
staat in een oproep van de 'Ze-
venbergse Conferentie', die
maandag, voorzien van 5.800
handtekeningen, in Amers
foort aan de Nederlandse rk
bisschoppen is overhandigd.
De oproep is opgesteld door
:uim dertig vrouwen en man-
jen uit de arbeiderswereld,
lie in maart van dit jaar in de
Brabantse plaats Zevenbergen
hebben vergaderd. Aan de or-
ie was toen de houding van de
ierk ten opzichte van de ar-
>eid.
UTRECHT(ANP) - Paus Jo
hannes Paulus II is door de
commissaris der Koningin
in Utrecht, mr P. van Dijke,
uitgenodigd voor een be
zoek aan het Utrechtse pro
vinciehuis.
In een brief aan Kardi
naal Willebrands waarin
de uitnodiging aan de paus
wordt vermeld, wordt erop
gewezen dat Nederland en
met name Utrecht in de
unieke situatie verkeert
„een huis voor de paus" te
hebben, namelijk het uit
1517 daterende, aan de
Pausdom gelegen Paushui
ze waarin zich thans de re
presentatieve ontvangs
truimten van het provin-
bE KERNWAPENBRIEF van de N
|ioofdli)nen niet af van die van
tollega's. Het eerder dit jaar in Ri
Ierse bisschoppenconferenties o
Taan is dus niet voor niets gewe
pnöse toonzetting valt niet veel
peet bisschoppelijk weerwoord
felp de kernwapens de wereld
|nd'.
Toch is de Nederlandse biss
B'adjes. Het gebruik van kernwap
laardigen genoemd, want ze elir
pedigen. Het afschrikkingssystet
jternwapens, is een labiel systee
|an de afgrond. De bischoppen
pene plicht het afschrikkingssystr
Ipem van wederzijds vertrouwen.
Makkelijker gezegd dan gedaa
pe lading van hun schrijven direc
■'ag dat een echte christelijke h
fchiedenis hoop en vertrouwen p
ije. De bisschoppen noemen het
■e van afschrikking dan ook w<
faardbaarheid is uitsluitend van
PP zekere hoogte. Het strookt ni
f steeds maar nieuwe afschrikl
|n arsenalen worden uitgebreid.
|n geen nieuwe Pershing-2- en
zuidelijke taal, die de bisschopp
p Sn 9e'eden al hebben gesprokt
underhandelingen zijn de weg
Hindering waarbij het gaat om
^[''''Qleerbaarheid. Geen eer
leerhandelingen moeten op c
I h®9' om eerste stapjes teneind
En l 8 s,aPJes en geen slinkse n
l»nH0st<e van ander. Hier klini
nDrief toch enige twijfel door
■ivo wf reldrT,3chten - en in hun
I n k pencle besprekingen vo<
li, "'^schoppen onthouden zie
lette over d'e eerste stapjes,
lin o kan van de eer aan
UP christenen rust de plich
BIp rDe9'n te maken met nieuwe
lann enderen van Christelijke si
besproken weten,
jok® '<ernwapenbrief vermijdt al
■fwiiv de de'e christenheid gi
■innclnQ van de kernwapens en i
ler?,c, Jsteem getuige ook de voo
i0|„a e[!n9 van de Wereldraad
ec Dat kan niet zonder gevol
9eirnproviseerde presenta
|bn h09)1 alsno9 gepresteeri
Ite^t p de P'aatsing van nieuv
fcotopa nu wel of niet wo
§2jn an We|. legerbisschop Bar
Pn vnk3n de brie' met Emst eens
Êkprte Zlin optkenning een type
Eo^thet verleden een stemp
■en van w blsschoppen hebbe
lijr ht! Pe2e nieuwe raketten a
ze er het zwijgen. Of w
T 'an9. zonder hem gedaan,
