praten met Mies Bouhuys
De Div: de verrundering voorbij
popspraak
iCHTER DE BERG Meneer Hazewind.
Tijd voor Kattekwaad
AGENDA
(NIEUWLICHTERS IN NEDERLANDSTALIGE POP
OPLOSSING
W4
T3 PAGINA GIDS 2
Buitenbeentjes
Grootstedelijk
Snelweg
Verrundering
licaps
meen Wiske: Het Bretoense broertje-
Lucky Luke: Daisy Town
Vwd in ddtniet IT
Jti mi net tutaunr
(Bit Yiuftidi viatai)(Joe. Wste nut
[nwton netdtio id \)atm din.he1
[ten, lit ly—J y-*f-(
If-
Boes
pe Happie Als Aerobic Robot
ItTERPAG 14 ME11983
i i i n
„mm
JIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIillll>HIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItlllllllllllllllllllllllllllllllllMIIIIII|llllllllllllllllll>Il
lilies Bouhuys is al heel lang
lichrijfeter. Op haar 18e
■schreef ze een gedichten-
bundel waar ze meteen een
Iprijs voor kreeg. Daarna is
lie blijven schrijven, vooral
|voor kinderen: Gedichten,
[verhalen, musicals en to
neelstukken. Ze is dol op
I„elten en heeft een hele la-
L m0oi stem. Ze trouwde de
■dichter Ed Hoornik. Toen
nog bijna niemand geloofde
nat er met de Joden zou
liaan gebeuren, schreef hij
|r ai over. Het gebeurde en
j Hoornik heeft zelf in het
Concentratiekamp Dachau
liezeten. Hij is in 1970 over-
den.
H Sdfe&S
iet eerst toegepast roerden
als behandelingscentrum
iiroopinstallatie, waar alle
er zonder prikkeltjes, en Spal
iorgde weer voor een opleving.
as na de Tweede Wereldoorlog|
n van een kassucces spreken!
in productie in 1945 vanl
26 liter via 77.898.380 liter in|
ar ruim 370.000.000 liter vorig]
at een exportbedrag opleverde]
m een miljard gulden,
ederland willen we nog wel|
aagtekens zetten bij de heilza-J
■king van bronwater. Maar in
waar men bronnen kent,|
men ze vaak als ware le-|
ers. Het is nou ook niet onge-l
lat Belgische artsen hun pa-f
een drink- en badkuur in Spal
irijven voor de meest uiteenlo-j
kwalen. Maar voor de niet-ge-l
gaat een Spa-tje er ook wel in,|
het alleen maar ten verdun-'
m de whisky.
ico's
_;on pas met Johnson en werd
voorgezet door Nixon en nu
Hoewel de CIA over ultra-1
e apparatuur beschikte, wasl
rat van dienst veelal in het be-
ïwekkend. De CIA blunderde j
sen in Cuba, maar ook in het
en Verre Oosten. Pas later]
e dienst haar stiel beter ge- i
Je zou kunnen zeggen dat
Mies Bouhuys op zijn ma
nier verder is gegaan. Ge
nieten van het leven, maar
niet net doen alsof er geen
rottigheid is. Ze spant zich
bijvoorbeeld erg in voor de
Argentijnse „dwaze moe
ders". Deze moeders demon
streren iedere week op een
groot plein in Buenos Aires.
Ze dragen witte hoofddoek
jes, daraan kun je ze her
kennen. Ze vragen de rege
ring waar hun kinderen zijn
gebleven, want in Argenti
nië kunnen mensen zomaar
verdwijnen.
„Lastige" mensen omdat
ze zeggen wat ze denken
over arm en rijk bijv. Een
aantal Nederlandse vrou
wen, waaronder Mies Bou
huys, heeft SAAM opgericht
(Steun Aan Argentijnse
Moeders). Moeten jullie dit
weten? Ja, vindt mevrouw
Bouhuys. Kinderen zijn niet
dom, ze weten best dat we
niet altijd aardig zijn voor
elkaar. Met kinderen kun je
over alles praten, over fijne
en over rotte dingen. Daar
om worden in deze Kleine
Stem een paar boeken van
haar besproken.
A.s. woensdag (18 mei) om
2 uur is Mies Bouhuys in de
brieven naar
spinveld 55 4815hvbreda
bibliotheek in Breda. Dan
kunnen jullie écht met haar
praten. Het is gratis en je
krijgt appelsap, want van
praten krijg je dorst. Kom je
ook?
jen prachtig boek met
[prachtige tekeningen is
|„Achter de berg". Mies Bou-
[huys heeft de twaalf verha-
i in dit boek geschreven,
bie verhalen gaan over kin
deren en mensen uit Portu
gal, Turkije, Marokko en de
jKaapverdische Eilanden en
[over het verschil dat er is
ssen die landen en de lan
denwaar jij en ik wonen.
Sommige van die kinde
ren uit de derdewereldlan
den komen bij ons terecht, in
|de stad en in de straat, maar
dikwijls blijven ze heel lang
Leemden. Misschien wor
den ze minder vreemd als je
wat meer van hun landen
afweet en van de verhalen
die ze elkaar vertellen 's
avonds bij 'n vuurtje of op
wacht bij de geiten, zoals
achter op het boek staat.
Verschillende tekenaars
maakten illustraties bij de
verhalen, net zo kleurig als
de landen waar de verhalen
over gaan. Vanaf 9 jaar. Ook
f ij n om voor te lezen.
Achter de berg - Uitgeverij
Holland. Jammer genoeg
bijna uitverkocht. Hier en
daar nog wel te krijgen, zé
ker in de bieb.
Een gedicht van Mies Bouhuys
Meneer Hazewind...
Wat heeft hij een haast!
Hij rent door de straten,
hij hijgt en hij raast:
als ik te laat ben, zit ik ernaast.
Gauw....'
Meneer Hazewind...
vliegt over het plein,
zo hard als een auto,
zo hard als een trein:
laat me erdoor, ik moet ergens zijn.
Gauw...!
Meneer Hazewind...
Bij dag en bij nacht,
door de week en op zondag,
altijd op jacht.
Geen tijd dat hij kijkt, geen tijd dat hij lacht.
Ach...!
Meneer Hazewind...
Waar moet dat toch heen?
riepen de mensen.
En toen kwam die steen,
toen viel hij, toen lag hij, toen brak hij zijn been.
Au...!
Meneer Hazewind...
in een tuinstoel van riet
onder de bomen.
Hij lacht en geniet
omdat hij nu eindelijk alles weerziet.
Hè...!
Meneer Hazewind...
als een bij in een bloem:
schommelen...schommelen...
zoeme zoem zoem...
Uit: „Kinderversjes".
Hier zie je de poezen Pirn en Pom van Mies Bouhuys,
fttekend door Fiep Westendorp.
Over de poezen Pim en Pom
Ken je deze poezen?
Dit zijn Pim en Pom.
Pim is rood met streepjes
en een beetje dom.
Pom is wijs en deftif
en als roet zo zwart.
Pom loopt als een heertje,
Pim loopt altijd hard.
Zo begint een grappig boekje van Mies Bouhuys. Het heet
I.Tijd voor kattekwaad" en het gaat over twee poezen: Pim
tnPom. Er staan niet alleen versjes in, maar ook verhaaltjes
ta een heleboel héle leukte tekeningen van Fiep Westen-
tap, die je vast wel kent van de boeken van Annie M.G.
Schmidt. Pim en Pom bestaan écht, het zijn de poezen van
Mies Bouhuys zélf, dus wie kan daar beter over vertellen.
Nog veel meer over de poezen en hun kattekwaad kun je le
zen in de dikke Pim- en Pomnibus. Ook leuk om voor te leze
boor kinderen van vijf tot acht jaar ongeveer.
|ïïjó voor Kattekwaad, uitgeverij Querido, 14,90. De Pim-
|cnPomnibus, uitgeverij Querido, 20,50.
niiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiui
Deze tekening van Carlos Barrades staat bij het ver
haal „De meeuw", dat speelt in Portugal in „Achter de
berg".
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirê
ÜJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
De Div v.l.n.r: Rob Dingemans (gitaar), Niek van Slobbe (gitaar), Mare de Reus (bas),
Art Zaager(zang en sax) en Peter de Wolf (drums)
eindredactie
wim van leest
Door Henk Boot
HOOGERHEIDE - „Met
groepen als Doe Maar of Het
Goede Doel zouden we niet
in één programma willen
staan. Die Nederlandstalige
scene trekt voor ons een heel
verkeerd soort publiek". Rob
Dingemans (25) van De Div
uit Delft draait er niet om-
1 heen. Waar menig aanstor-
mend talent kwijlt van een
E uitgekiende plugging op
Hilversum 3 of Toppop,
houdt de vijfmansformatie
uit Delft eigenzinnig de pas
in.
E Bewakening van de eigen
E muzikale identiteit is voor
E de in Hoogerheide geboren
E Dingemans en zijn kornui-
S ten belangrijker dan popu-
lariteit. „Het gaat ons niet
om de hoeveelheid mensen
die onze muziek goed vindt,
maar om de aard van de
mensen" zo zegt de Div-gi-
E tarist. „Ik speel voor de op-
E tredens, het is leuk om 300
E jongeren van de straat te
houden. Ik heb er geen zin in
om beroemd te worden, dan
wordt je ook niet langer als
2 persoon benaderd, maar als
2 jongen in een bandje".
Veel goede woorden heeft
1 Rob Dingemans voor zijn
musicerende taalgenoten in
de popmuziek dan ook niet
E over. Op dit front kunnen
enkel de groepen Nasmak en
2 TC Matic hem bekoren.
2 Waar romantiek in een goed
in het gehoor liggend ska- of
reggaedeuntje gegoten
E wordt, haakt De Div af. Hun
in de moerstaal gezongen
2 abstracte teksten zijn al bij-
5 na net zulke buitenbeentjes
in de nederpop als hun be-
klemmende muziek.
E „De kunst is om het niet in
S platvoerse mededelingen te
2 laten vervallen. We hebben
een stuk muziek met tekst,
de muziek vertelt het ver
haal, de tekst kan vaag blij-
ven.We werken met ab
stracte begrippen, we zingen
niet van ik hou van jou en de
lucht is blauw en als we het
wel zouden doen, gebeurt
dat op een heel absurdisti
sche manier. Als tegenpool".
Onder het motto: goede
wijn verkoopt zichzelf houdt
De Div de promotie zowel
beperkt als in eigen hand.
Van De Div kom je dan ook
geen schreeuwend dure ad
vertenties in de popbladen
tegen. Een tweekolommertje
in muziekkrant Oor met te
lefoonnummer volstaat. En
hun muzikale afscheidingen
zijn in eigen beheer door een
onbetekenend maatschap
pijtje dat Plexus heet op vi
nyl geperst.
Met de 12-inch-single
„Stap voor Stap" en de elpee
„Europa is hier" leverde de
Div twee opmerkelijke pro-
dukten af. Aantrekkelijk ge
noeg voor een optreden in
het VPRO-teevee-program-
ma Hotel Suburbia waar
nieuwlichters in de muziek
voor het voetlicht worden
gehaald.
„Grootstedelijke muziek",
zo poogt Dingemans de sfeer
van De Div te omschrijven.
Scherpe gitaarklanken,
dreigende ritmes en een
broeierige sax kleuren de
Div-composities. Met zijn
naar het Duits neigende
stemgeluid voert zanger Art
Zaaijer die spanning nog op,
zeker als hij de woorden al
even staccato uitstoot als de
bijtende hoekige riffs van
het gitaarduo Dingemans-
Van Slobbe. Drummer Peter
de Wolf en bassist Mare de
Reus vervolmaken de hecti
sche sound van de Div.
„Ik ben zelfs het geluid
van een snelweg mooi gaan
vinden. Voor iemand uit een
brinkdorpje misschien niet
te begrijpen, maar toch
heeft dat monotone wel
iets", zegt Dingemans die
uitgekeken is op lange soli.
„Alles is wat dat betreft al
uitgeprobeerd door anderen.
Bij ons treedt niemand op de
voorgrond, de Div is een col
lectief. We zoeken naar iets
nieuws, ook al is dat over
een aantal jaren ook weer
gemeengoed".
Op het ene moment lijkt
elke menselijke warmte in
de staalharde klanken van
De Div zoek, op het andere
moment slaat die verkilling
om in een benauwd gevoel,
dat paradoxaal genoeg fas
cineert.
Vervreemding, leegte, iso
lement als gevolg van voort
schrijdende technologie en
een bureaucratiserende sa
menleving vormen telkens
terugkerende elementen in
de teksten. Soms zijn die wat
pretentieus, quasi-intellec-
tueel ook, maar het ontbre
ken van simpele rijmsche
ma's, voor de hand liggende
klaagzangen over verloren
of onbereikbare liefdes of
prekerige boodschappen
vormen een voldoende te
genwicht.
Zo diagnostiseert de Div
ook muzikaal het schrik
beeld van de verrundering
van de mens in het post-in-
dustriële tijdperk. Een bik
kelharde samenleving
waarin geen plaats is voor
goedkope nostalgie en zach
te heelmeesters om het 1984-
syndroom te overleven,
maar waaraan mensen zich
op creatieve wijze moeten
aanpassen om te ontkomen
aan anonimiteit, apathie,
kuddegeest en kadaverdisci-
pine.
Voor een volgende elpee
hopen Dingemans en co op
medewerking van producer
Jean-Marie Aerts van TC
Matic. „We hebben hem onze
elpee gestuurd. Met een
briefje erbij, dat als hij de
produktie had gedaan het er
misschien allemaal een stuk
beter had opgestaan".
Tears for fears, 14 mei in Rotter
dam (Arena)
Pinkpop met TC Matic, Fun Boy
Three, Nena, Men at Work, Gary
Moore, Simple Minds en Doe
maar, 23 mei in Geleen (Sport
park)
AI Jarreau, 28 mei in Rotterdam
(Ahoy)
Weather Report, 31 mei in Den
Haag (Congresgebouw)
Supertramp en Mink DeVllie, 8
juni in Amsterdam (Olympisch
stadion)
Crosby, Stills and Nash, 12 juni
in Leiden (Groenoordhal)
Dire Straits, 13 juni in Den
Bosch (Maaspoort) en 16 juni in
Rotterdam (Ahoy)
Steve Winwood, 15 juni in Den i
Haag (Congresgebouw) en 16 ju-
ni in Nijmegen (Vereeniging) i
David Bowie, 25 en 26 juni in i
Rotterdam (Feijenoord-stadion)
John McLaughlin, Paco de Lucia i
en Al DIMeola, 16 juni in Den i
Haag (Congresgebouw) i
Tuxedo Moon, 27 mei in Rotter
dam (Parkzicht)
Robert Palmer, 17 mei in
Utrecht (Vredenburg)
Rod Stewart, Joe Cocker en Nor
maal, lOjuni in Rotterdam (Feij
enoord-stadion)
Little River Band, 25 mei in Den
Haag (Congresgebouw) en 26
mei in Utrecht (Vredenburg)
Carlsberg, 22 mei in Oud Gastel
('t Veerke)
van de handicaps van de CIA
e in eigen huis met concurren-
aken heeft, zoals de eerder ge-
;n veel meer ervaren FBI e",
vergeten de NSA, National Se-
Agency, een superduur deco-
>paraat. Ook valt de lucnt-
met haar gigantische moge-
sn van super-vliegtuigen
eten niet onder haar toezicht j
de onderzeevloot met een pa-
san elektronica aan boord Wj
icht is slechts verantwoording]
g aan de marine die haar M'j
•gen liever doorgeeft aan a'
m aan de gehate CIA. Tension
Amerika nog de DIA, de Ue'j
rntelligence Agendy, ook w
le instelling die niet altijd ge'
>erd is van de CIA. ,i
allerbeste spionnen zijn ni
ran vlees en bloed. MilitaV]
-systemen zijn dermate verl
at ze vanuit honderden k»
hoogte het verschil tussen j
en een haas kunnen regis\J
uimte-camera's volgens troej
vegingen over de hele aardioo
rd en KH-1KKH is Keyho«j
gat) seinen hun bevindingen I
m van elektronische impms 1
a Aarde, waar een computer
ito's van maakt,
tussen kennen de Kosmos-
a-satellieten. Deze spion»
1 zich niet alleen op bee
i, maar ook op warmte en a L
gnalen. Ze kunnen zelfs dw I
en laag zand kijken naar .ie
gen rivier. Het tijdperk van
arische spion Cicero die i» I
met een mini-camera gehei j
n fotografeerde, lijkt toel
ad passé. Zonder van zUnj! n.j
omen kan een officier in .1
•g in Amerika zien of die
n de Oekraïne zijn schoe j
;epoetst. En als we alles van
'eten, zou er dan vrede zijn-
FVl/ll
I'V/
piiW/asffn
IJfüMff
(jdlom tJK last I
[mt nut laüm,Witt
WonZ"^ CsëeEüS'b 'pcó/z 1
&pcrr/=>c&l fcjT.UMAR/VAAX
- - - OOK BCtfr&M
f/£T &7&P/OM
/Z£//<M41Z£*JD
/xoAts DarA&er) I
C//T- 1
•S3(ui( uiooqSejs do '01 'SijUii uauags "6
'sg-qoaj ginj do uiqS "8 taaqjod uba qau 'L
'ueui ueA dCidsqaoaq 9 'sjqoaa lajini g 'ueui
uba aapnoqos 'uaagsjooqos qn qooj
'jaqjod uba gad -g 'uiooq§e[s uba sy
