John Glenn (61) start race naar Witte Huis Bejaarden maken front \D^«"a,s Speurtocht naar dagboek laat ruimte voor scepsis Is er een dokter in de Kamer? Haags hoogstandje Lubbers maakt een eind aan rechtse mythe Agenda DINSDAG 26 APRIL 1983 ACHTERGROND Na Mondale grootste kanshebber bij Democraten PAPIER* VOOR UW PEN 1 o Hitier had geen hoge dunk van zijn getrouwen Heinrich Himmler, hoofd van de SS. - foto ap Door Jan Bouwmans ZIJN ze nou echt of vals Die vraag heeft het nieuws van de ontdekking van Hitiers dagboek bijna direct overschaduwd. En het laatste woord zal daar voorlo pig ook nog wel niet over zijn gezegd. Want hoe sterk en overtuigend de argumenten ook mogen zijn die de echtheid van het dagboek betwisten, een onweerleg bare bewijs vormen ze niet. Maar ook het verhaal van de 51-jarige Duitse journalist Gerd Heidemann hoe hij het dagboek op het spoor is gekomen en uiteinde lijk te pakken heeft gekregen, laat genoeg ruimte voor scepsis. Als het dagboek inder daad echt zal blijken te zijn, dan komt de ontsnapping van het Engelse leger in 1940 van het strand van Duin kerken inderdaad in een wat ander licht te staan. Want het dagboek van Hitier zegt hierover: „De Engelsen ba ren me zorgen. Zal ik ze la ten ontsnappen of niet Hoe zal Churchill daar op reage ren Het Britse dagblad The Sunday Times heeft als eer ste het verhaal van de speurtocht van Heidemann, een fanatieke verzamelaar van nazi-documenten, gepu bliceerd. Het begon allemaal met zijn aankoop van het motorjacht Carin II in 1973. De eerste eigenaar van dat jacht was Hermann Goering geweest, die het in 1937 ten geschenke had gekregen van de Duitse motorenindustrie. Heidemann kocht het om het na een grondige opknap beurt door te verkopen aan een Amerikaanse verzame laar van nazimaterialen. Na de aankoop werd al snel duidelijk dat het jacht nog altijd de belangstelling genoot van vooraanstaande oud-nazi's. Zo kreeg Heide mann regelmatig op zijn jacht bezoek van ss-gene- raal Karl Wolff, jarenlang atfjudant van Himmler, en van ss-brigade-generaal Wilhelm Mohnke, de laatste commandant van de bunker van Hitler in Berlijn. Tijdens dit soort ontmoe tingen kwam zo nu en dan de 'Operatie Seraglio' ter sprake. Dat bleek een zeer geheime operatie te zijn ge weest om uiterst geheime sleuteldocumenten van de nazi's en partijkopstukken uit het verwoeste en omsin gelde Berlijn te vervoeren naar schuilplaatsen in Beie ren en Oostenrijk. Die ope ratie is ook grotendeels uit gevoerd met behulp van tien vliegtuigen. Een van die vliegtuigen, een Junker 352 die werd ge vlogen door majoor Frie- drich Gundlfinger, ver dween op deze laatste vlucht zonder een spoor achter te laten. SS-generaal Mohnke wist Heidemann echter te vertellen dat juist dit vlieg tuig behalve 30 passagiers ook geheime persoonlijke documenten van Hitier aan boord had gehad. Toen Hit- Ier door generaal Hans Baur, commandant van Hit- Iers persoonlijke luchtvloot, werd gemeld dat dit vlieg tuig spoorloos was verdwe nen, noemde Hitier dit een katastrofe. Dat heeft Baur na de oorlog getuigd. Hitier zou erbij gezegd hebben dat in dat vliegtuig al zijn per soonlijke archieven zaten met behulp waarvan hij een getuigenis voor het nage slacht had willen afleggen. Gerd Heidemann ging op zoek naar het vermiste vliegtuig. Merkwaardiger wijze was een simpel tele foontje in 1980 naar het Ber- lijnse Wehrmacht informa tiebureau voor gesneuvelde militairen voldoende om meteen de plaats te verne men waar de bewuste Jun ker was neergestort. Tot dan toe was altijd aangenomen dat het vliegtuig ergens in Zuid-Duitsland door geal lieerden was neergehaald. Maar Gundlfinger bleek te zijn neergestort bij het plaatsje Börnersdorf in het huidige Oost-Duitsland. Heidemann en een colle ga-journalist van het Duitse weekblad Der Stern gingen heimelijk naar het DDR- dorpje toe en ontdekten op het plaatselijke kerkhof in derdaad het graf van piloot Gundlfinger. Toen kwam het erop aan getuigen in het dorpje op te sporen en te on dervragen die het vliegtuig hadden zien neerstorten en die wisten wat er van de la ding was overgebleven en waar die restanten gebleven waren. Het in de Sunday Times gepubliceerde verslag maakt slechts summier mel ding van het feit dat dit na vorsen in Börnersdorf zeer behoedzaam moest gebeuren omdat ze op de eerste plaats illegaal in de DDR waren en op de tweede plaats de zaken waarnaar ze op zoek waren, zonder de geringste twijfel ook de belangstelling zou hebben van de DDR- en de Russische autoriteiten. Hoe hun aanwezigheid, diverse keren, in het dorpje onbe kend is kunnen blijven voor de DDR-autoriteiten, moet een goed bewaard geheim blijven. Dat kan dan ook meteen een grond voor ach terdocht en twijfel zijn als het gaat om de vraag of het dagboek dan toch niet een perfekte vervalsing is van DDR-zijde, want in de DDR bestaat volgens sommige deskundigen een op verval sing van nazi-zaken gespe cialiseerd bureautje. Om verder een lang ver haal kort te maken, via de getuigen in Börnersdorf leidde het spoor naar onder meer Zuid-Amerika waar ook met de inmiddels in Frankrijk op zijn berechting wachtende oorlogsmisdadi ger werd gesproken. Uitein delijk wist een voormalige Wehrmachtofficier in Zwit serland waar de metalen kist met de persoonlijke do cumenten van Hitler, die de verzengende brand van de Gerd Heidemann bij het graf van vlieger Gundlfinger. middelijk de nodige orders geven." In 1938 tekent hij over zijn minnares Eva Braun aan - een verhouding die overigens zeer lang geheim werd gehouden voor het pu bliek - „Eva heeft veel leed te verduren. Volgens de dok toren was het alleen maar een schijnzwangerschap, maar Eva zelf is ervan over tuigd dat het een abortus is geweest. Juist nu, terwijl ik zo weinig tijd heb en deze jonge vrouw me echt nodig heeft, moet ik haar zo vaak alleen laten. Maar ik hoop - en Eva heeft erg veel begrip en ze is ook nog jong - dat ze er snel overheen komt." Over de rokkenjager Goebbels: „Die kleine dr. Goebbels haalt weer eens een van zijn oude streken uit met vrouwen. Ik zal een ge heime instructie uitvaardi gen dat ik geen liefdesaffai res meer duld van mijn di recte medewerkers en ook niet van partijleiders in het rijk." De 'Nacht van de Lange Messen' in 1934, de eerste zuivering van de partij, kostte heel wat Bruinhem- den het leven. Ook SA-leider Röhm. Het dagboek daar over: „Gebleken is dat hij (Röhm) mij beloog en be droog. Ik heb hem gelegen heid gegeven om de nobele uitweg te kiezen (zelfmoord te plegen, J.B.), maar zelfs daarvoor was hij te laf. Ik heb toen bevolen hem dood te schieten." Hitler had bewondering voor Churchill, Chamber lain en Stalin. Zeven maan den na de Duitse inval in Rusland tekent hij over Sta lin aan: „Hoe heeft Stalin het klaar gespeeld Ik dacht dat hij geen officieren meer had. Maar hij heeft een nieuwe generatie militaire leiders opgeleid. Dat is ook nodig voor de Wehrmacht." Na de akkoorden van München het dagboek over Chamberlain: „Hij heeft me bijna bezeten, deze Engels man, glad als een aal. Aan Eva Braun. - fotoap Junker had overleefd, ver borgen werd gehouden. Er gens op een hooizolder. Hei demann en compagnon kre gen de kist in handen van de man die hem al die jaren verborgen had gehouden. Wie en waar, dat vertellen ze niet. Rest natuurlijk de vraag wat het dagboek kan vertel len dat we nog niet weten. The Sunday Times heeft zich beperkt tot enkele cita ten om de spanning er nog even in te houden en uiter aard ook de verkoopcijfers te stimuleren want het blad heeft wel vier miljoen gul den moeten neertellen voor de publikatierechten. Niet temin hier ook enkele voor proefjes. Na de 'Kristalnacht' in 1938, waarin de joden en joodse eigendommen in Duitsland het massaal moesten ontgelden, zegt het dagboek: „Wij kunnen het niet hebben dat enkele heet hoofden schade toebrengen aan onze economie door voor miljoenen en miljoenen te vernielen aan glas alleen al. Ik heb bericht ontvangen van enkele zeer te betreuren excessen tegen joden door mensen in uniform. Op som mige plaatsen zijn mensen dood geslagen en anderen hebben zelfmoord gepleegd. Zij deze mensen gek gewor den Wat zullen ze in het buitenland zeggen Zal on- Propagandaminister Goebbels. - fotoap de duce (Mussolini) en Dala- dier( de Franse premier) kon ik veel hardere voorwaar den opleggen, maar dat kon ik niet met deze vos Cham berlain." Hitler had van Mussoli ni geen hoge dunk. Hij be schouwde de duce als zijn ondergeschikte in Rome en gaf zijn naaste medewerkers opdracht de duce ook zo te benaderen. Van zijn naaste medewerkers had Hitier overigens ook geen hoge dunk. Over Himmler: „Ik hoef op geen enkele manier door Himmler gecontroleerd te worden. Bovendien zit hij achter Eva aan. Ik heb hem gedreigd voor een partij tri bunaal te slepen. Ik zal dit bedrieglijke hondenfok- kertje, deze onuitstaanbare gierigaard met zijn machts wellust laten zien met wie hij eigenlijk te maken heeft." Heel gunstig komt Mar tin Bormann er bij Hitier af. In maart 1945 noteert hij: „Deze man Bormann is voor mij onvervangbaar gewor den. Had ik maar vijf Bor- mannen gehad, dan zou ik hier nu niet zo hebben geze ten." Het is trouwens ook Bormann geweest die de ar chitect en uitvoerder was van de operatie Seraglio. Van onze correspondent Mare de Koninck WASHINGTON - Voor malig ruimtevaarder en 'nationale held' John Glenn, sedert 1974 lid van de Amerikaanse Senaat, heeft gisteren het officië le startschot gegeven voor zijn campagne om president van de Vere nigde Staten te worden. Glenn (61) is het zesde - en waarschijnlijk laatste - lid van de Democrati sche (oppositie-)partij, die gaat proberen om voor zijn partij de presi dentskandidaat te wor den, die het bij de verkie zingen van november volgend jaar tegen een Republikeinse tegen stander (vermoedelijk opnieuw Ronald Reagan) moet opnemen. Tot nog toe maakt nog steeds voormalig vice-presi dent (onder Jimmy Carter) Walter Mondale de grootste kans om de Democratische nominatie in de wacht te slepen. Uit opiniepeilingen blijkt, dat John Glenn bin nen de Democratische partij in populariteit op de tweede plaats komt, maar zeker nog een kans heeft om Mondale te verslaan. De beslissing moet vallen tijdens de tradi tionele conventie (een feestelijk verkiezingscon gres), die de Democraten volgend jaar juli in San Francisco zullen houden. Glenn lanceerde gisteren zijn verkiezingscampagne in zijn geboortedorp New Con cord in de staat Ohio, waar een John Glenn-highway, een John Glenn high school en een John Glenn-muziek- orkest bestaan. „Mijn leven heeft mij voorbereid op deze uitdaging", riep de ex-astro naut (die in 1962 in een klei ne 'neuskegel' een omwente ling om de aarde maakte) tot een wild-enthousiaste me nigte. Glenn staat bekend als een degelijke Amerikaanse huisvader, een aangename 'man van het midden' en een hardwerkend senator. Hij is zoon van een onderwijzeres en een loodgieter, trouwde veertig jaar geleden met zijn schoolvriendin, begon aan een universitaire opleiding, die hij niet afmaakte, ging bij de luchtmacht en werd zo de eerste Amerikaan in de ruimte. In zijn speech gisteren haalde hij herinneringen op aan zijn jeugd in het kleine Amerikaanse stadje en ver klaarde dat hij als president de daar geleerde 'waarden van eerlijkheid, mededogen voor degenen die minder hebben en vertrouwen in de toekomst' zal uitdragen. Glenn noemde het feit, dat als gevolg van president Reagans harde economische herstelbeleid 'honderddui zenden Amerikanen dakloos over straat zwerven en evenveel gezinnen in hun auto's moeten slapen, een schande voor Amerika, waaraan ik een eind zal ma ken." De presidentskandidaat wil ondermeer de belasting verlagingen die president Reagan nog in petto heeft, schrappen, ten einde meer geld te kunnen besteden aan omscholing voor werkelo zen. Glenn verklaarde zjjf ook voor een onmiddellijk bevriezing van alle kernvk penactiviteiten in oost er west (iets waar Mondale zich nog niet zo duidell over heeft uitgelaten) ei keerde zich tegen de bouvi van de nieuwe MX-infe. continentale kernrakettw „De eerste verantwoorde!:^ van een president is om zijt volk in leven te houden. de beste manier daartoe j' onmiddellijk de kernwapen race te stoppen." Toch wordt John Glenn door veel sleutelfiguren it de Democratische partij-or. ganisatie min of meer a's een outsider beschouw: Mondale is meer een raspo- liticus en een consequer; partijganger, die ook v«j intensiever de locale afc';. lingen van de Democrat!, sche partij heeft bewerkt on steun te vergaren. Vergok ken met Glenn heeft de u, vice-president ook al hj dubbele (zeven miljoen g den) aan campagnegeld vat aanhangers verzameld. Bo vendien ligt Mondale bek bij de machtige vakbondet in het noordoosten van i Verenigde Staten. Glenn zal zijn campagq vooral richten op het anti zuiden en op de negerbevo!- king daar. Hoewel zijn kat. sen vooralsnog bescheidet zijn, zien sommige politiek waarnemers in Amerika it Glenn de enige 'ster', die volgend jaar de andere 'ster Ronald Reagan zou kunnen verslaan. „Mondale is 1 maar Glenn kan preside worden", is een veel gehoor de opvatting, die voor Mor dale nog een obsessie kunnen worden. Door Jan van de Ven DEN HAAG/BREDA - De bejaarden maken front. Zij zullen er alles aan doen om verlaging van de aow te voorko men. Er zijn zo'n miljoen aow- genieters. En een kleine helft daarvan, de georgani- seerden, maakt zich op om via een manifestatie zich te gen verlaging uit te spreken. Het landelijke bestuur van de georganiseerden beraadt zich op dit moment over het hoe en waar van de mani festatie. Het is nog maar de vraag of premier Lubbers en zijn ministers hard kunnen zijn voor de protesterende aow- genieters. Volgens mr. Boot, bestuurslid van COSBO (Centraal Orgaan Samen werkende Bonden van Ouderen in Nederland), is op dit moment zo'n veertig pro cent van het electoraat van de regeringspartijen tegen de verlaging. Het CDA kreeg een kwart van zijn stemmen van ouderen. De 'jongeren- partij' VVD trok tussen de tien en twintig procent aow- trekkers tot zich. De heer Boot, sprekend op persoonlijke titel, verwacht veel van een mogelijke ma nifestatie. Een grote ruimte vol bejaarden zal diepe in druk maken op de regering. Aan andere opvallende vor men van protest denkt men nog niet. En contact met de verantwoordelijke minister is niet opgenomen. De be windsman heeft een brief gekregen, waarin tegen de verlaging van de uitkerin gen stelling wordt genomen. In die brief staat onder andere dat een korting op de uitkeringen volledig in strijd zou zijn met de ver kiezingsbeloftes, gedaan door beide regeringspartij en. Zij hebben in hun ver kiezingsprogramma's dui delijk gemaakt dat de wer kelijke minima en vooral de aow-uitkeringen zouden worden ontzien. Het CDA heeft nota bene op de da| van de verkiezingen in een grote advertentie in de lan delijke dagbladen gesteld dat de aow onverkort ge handhaafd zal worden. De ouderenbonden zouden een korting op uitkeringen niet anders kunnen opvatten dan als regelrechte woordbreuk. Van de opstelling der be jaarden (een brief in plaats van optochten met spandoe ken) gaat rust uit. De boos heid is er niet minder om. De heer Boot kant zich vooral tegen de stelling, dat velen best wat aow kunnen mis sen, omdat ze over voldoen de geld beschikken. Miljo nairs krijgen immers ook aow. Er zijn niet zoveel wel- gestelden, meent de heer Boot. Tweederde van de ouderen krijgt nauwelijks meer dan de rijksuitkering. Korting daarop wordt door een kleine miljoen als in grijpend gezien. (De bruto- uitkeringen per maand zijn globaal 1000 gulden voor een alleenstaande en 1500 gulden voor een echtpaar) Citaat uit de COSBO- brief: „Ouderen hebben in de afgelopen jaren reeds in ruime mate moeten inleve ren. In januari van dit jaar zijn de aow-uitkeringen reeds verlaagd. Volgens een overzicht van minister De Koning bedroeg de daling van 1 januari 1979 tot 1 ja nuari 1983 tien procent." „Ouderen en vooral m alleenstaanden met uitslui tend een aow-uitkering (I daarbij nog een aanvullen! pensioen en niet te vergeter oudere weduwen met eer aww-uitkering komen in grote financiële moeilijkhe den. Een deel van de wedu wen onder de 65 jaar meet zelfs rond zien te komenvar, minder dan 900 gulden netto per maand. Een verdere aantasting van deze uitke ringen door een kortiq brengt vele ouderen aan 4 rand van het bestaan." De heer Boot zou geen be zwaar hebben tegen wijs- ging van het aow-systee» Mocht de overheid tot di slotsom komen, dat het hui dige niet langer haalbaar: wegens geldgebrek en uit 4 overweging, dat eenderde van de ouderen heel goed i: staat is zichzelf te bedrit pen, dan zal de wet op 4 helling moeten. Met het lan delijke bestuur valt das over te praten. De gri dachte is immers, de hee Boot stond mede aan 4 wieg van de noodwet ouder domsvoorzieningen vï Willem Drees sr, dat na- mand onder behoeftige om standigheden het leven be hoeft af te sluiten. De gelegenheidswetje ving, die de regering r voorstaat, (verlaging van 4 bedragen) lijkt nergens f vindt de heer Boot. HieW blijkt eens te meer dat 4 politiek weinig aandaö heeft voor ouderen. Met err manifestatie wordt die aai dacht getrokken, maar bi landelijke bestuur wachtt nog even mee. Eerst krill! de regering de kans om W inleveringsplan uit beweging van tafel te vegen Is er een dokter in de zaal? Nou, genoeg Tweede Ka merleden die „dr." voor hun naam mogen zetten. Maar dat zijn politicologen, socio logen, economen en andere weledelzeergeleerde vrou wen en heren, die niet heb ben doorgeleerd om het ver schil tussen Norit en een la- xeer-middel te weten. Maar een echte huisarts? Ja, sinds kort zit er weer een échte dokter in de Ka merbankjes: mevrouw drs. Frouwke Laning-Boersema (CDA). Ze werd door Ka mer-voorzitter dr. (econo mie) Dirk Dolman verwel komd met de woorden: „Leuk, weer een echte huis arts in ons midden te heb ben. Als er onverhoopt iets bijzonders gèbeurt, hoop ik dat we op u kunnen reke nen." „Zal ik mijn dokterstas dan meenemen?" vroeg Frouwke Laning. Nee, dat was niet nodig, want er is een EHBO-post aanwezig, zei Dolman. Die (de EHBO- post, niet Dolman) is me vrouw Laning dus maar even gaan onderzoeken. Ze had geen grote klachten, maar omdat de medische hulp-post nogal weinig ge bruikt wordt „heb ik wel een en ander bijbesteld. Het was heerlijk. Ik vond het echt fijn om weer even als huis arts bezig te kunnen zijn". Ze vindt het niet verve lend om al nieuw Kamerlid gelijk te worden gezien als huisarts, want volgens haar is dat een pirma combinatie. Het is zelfs zo dat ze zich door ervaringen in haar art senpraktijk in Den Helder, waar ze met de neus op al lerlei sociaal onrecht werd geduwd, in de politiek ge stort heeft. En nu ze dan in het centrum van de politiek werkt, wil ze haar oude be roep ook niet vergeten. Ten eerste door haar collega's die zich nogal op theoretisch ni veau met de Volksgezond heid bezig houden, zo nu en dan op de praktijk te wijzen. En ten tweede door de prak tijk weer op te vatten, als een Kamerlid onverhoopt eens van het spreekgestoelte mag vallen, Dolman zich met zijn hamer op de vin gers slaat of een minister door emoties overmand wordt. Het lijkt allemaal theore tisch, maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Huis arts-Kamerlid Laning- Boersema: „Als er wat ge beurt, dan sta ik paraat." „We moeten ons voorberei den op een verdere wel vaartsdaling. Maar voor één van de rijkste landen ter wereld is dat nog niet zo'n noodlottig perspectief om al leen daardoor in paniek te raken." Minister drs. Jan de Ko ning (Sociale Zaken). Dankzij het kabinet-Lub- bers is de Nederlandse taal verrijkt (nou ja) met een nieuw woord: „deregule ring". Dat betekent zoiets als „een eind maken aan knel lende regels". De burgemeester van Wouw, mr. A.- Rombouts, en de Bredase advocaat mr. P. van Wijmen, vroegen pre mier Lubbers wat hij nu precies bedoelt met die „de regulering". Voor het CDA- blad „Bestuursforum" schreven ze de antwoorden op en veel burgers, moe van de moeizaam malende amb telijke molens, zullen het met Lubbers eens kunnen zijn. „We moeten iets doen aan het tempo van besluitvor ming. Wat je vaak ziet is angst om beslissingen te ne men. Daarnaast is er laks heid bij de behandeling van dossiers. En tenslotte moe ten wij de gewichtigdoenerij niet uitsluiten. Vaak kan iets simpel beslist worden, maar de betrokken man of vrouw kan het zich niet per mitteren om dat te zeggen. Want de kracht van zijn of haar functie is er in gelegen dit probleem eens even zorg vuldig te bekijken." Lubbers vervolgt: „Het is met ons overheidsapparaat een beetje net als met iemand die overbelast raakt. Die is alsmaar bezig, maar er komt niets uit zijn han den." De no-nonsense premier steekt ook de hand in eigen boezem: „Ik heb laatst in een weekend de begrotingen van 1963, 1973 en 1983 naast el kaar gelegd. Om te vergelij ken waar wij meer aan zijn gaan uitgeven. Weet u wat het meest opvallende was? De dikte van de miljoenen nota's. Anno 1983 is dat een boek, in 1973 was het een half boekje en in 1963 een pamfletje. Wat nu de dikte van de voorjaarsnota is, was toen de gehele begroting." Voor de goede orde: het „pamfletje" was van pre mier Marijnen, het halve boekje van Den Uyl en de dikste (en bitterste) pil van Lubbers. Maar „deregulering" (zou het niet beter zijn maar een ander woord te verzinnen) heeft bij velen een negatieve klank. Het kabinet zou een eind willen maken aan strakke milieu-bepalingen, zodat er weer vrij en blij gif uitgebraakt mag worden door de industrie en ook zou het mes worden gezet in de rechtsbescherming van de Nederlanders. Dat vindt Lubbers een beetje overdre ven, als is „deregulering wel een kleine aanzet om de sfeer voor investerend Ne derland te verbeteren." Lubbers: „Ook bij de PvdA gaat men inzien, dat bijvoorbeeld iets als de ge lijkheid van kansen niet veel voorstelt als wij ver- Lubbers ...mythe doorbro ken - foto archief de stem strikt raken in een bureau cratisch geheel. Daarmee lijkt mij definitief de mythe doorbroken, dat deregule ring uitsluitend iets is ten behoeve van werkgevers." Deregulering is dus niet hetzelfde als ontregeling. Het gaat om een reorganisa tie van de regels, herregule ring dus. Hoewel reregule- ring mooier is. Dat „re-re past ook bij het „no-no" vat no nonsense, oftewel de „de nonsensiëring". De agenda van de Twee* Kamer bevat deze wee» weinig spectaculaire ondff' werpen. De RSV-commiss" treedt voor het eerst echt de openbaarheid en hoopt na goedkeuring van de be groting van ruim 3 mfljoej (waarvan het meeste êe>° nodig is om een accouü' tantsbureau in te schakc len), op maandag 2 mei off'' cieel de parlementaire eri- quête te starten. Natuurlij» zorgen het jaarverslag va" Duisenberg, het overlegtus' sen kabinet, werkgevers werknemers en allerlei aO' dere actualiteiten, ervow dat er genoeg te doen val' voor de Tweede Kamer® den. Hun collega's aan „overzijde", in de Eerstel®' mer, storten zich op minis® Smit-Kroes, althans, beha"' delen de begroting Verke® en Waterstaat.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1983 | | pagina 4