John Glenn (61) start
race naar Witte Huis
Bejaarden maken front
\D^«"a,s
Speurtocht naar dagboek laat ruimte voor scepsis
Is er een
dokter in
de Kamer?
Haags
hoogstandje
Lubbers
maakt
een eind aan
rechtse
mythe
Agenda
DINSDAG 26 APRIL 1983
ACHTERGROND
Na Mondale grootste kanshebber bij Democraten
PAPIER*
VOOR UW PEN
1 o
Hitier had geen
hoge dunk van
zijn getrouwen
Heinrich Himmler,
hoofd van de SS. - foto ap
Door Jan Bouwmans
ZIJN ze nou echt of vals Die vraag heeft het nieuws
van de ontdekking van Hitiers dagboek bijna direct
overschaduwd. En het laatste woord zal daar voorlo
pig ook nog wel niet over zijn gezegd. Want hoe sterk
en overtuigend de argumenten ook mogen zijn die de
echtheid van het dagboek betwisten, een onweerleg
bare bewijs vormen ze niet. Maar ook het verhaal van
de 51-jarige Duitse journalist Gerd Heidemann hoe
hij het dagboek op het spoor is gekomen en uiteinde
lijk te pakken heeft gekregen, laat genoeg ruimte
voor scepsis.
Als het dagboek inder
daad echt zal blijken te zijn,
dan komt de ontsnapping
van het Engelse leger in 1940
van het strand van Duin
kerken inderdaad in een wat
ander licht te staan. Want
het dagboek van Hitier zegt
hierover: „De Engelsen ba
ren me zorgen. Zal ik ze la
ten ontsnappen of niet Hoe
zal Churchill daar op reage
ren
Het Britse dagblad The
Sunday Times heeft als eer
ste het verhaal van de
speurtocht van Heidemann,
een fanatieke verzamelaar
van nazi-documenten, gepu
bliceerd. Het begon allemaal
met zijn aankoop van het
motorjacht Carin II in 1973.
De eerste eigenaar van dat
jacht was Hermann Goering
geweest, die het in 1937 ten
geschenke had gekregen van
de Duitse motorenindustrie.
Heidemann kocht het om het
na een grondige opknap
beurt door te verkopen aan
een Amerikaanse verzame
laar van nazimaterialen.
Na de aankoop werd al
snel duidelijk dat het jacht
nog altijd de belangstelling
genoot van vooraanstaande
oud-nazi's. Zo kreeg Heide
mann regelmatig op zijn
jacht bezoek van ss-gene-
raal Karl Wolff, jarenlang
atfjudant van Himmler, en
van ss-brigade-generaal
Wilhelm Mohnke, de laatste
commandant van de bunker
van Hitler in Berlijn.
Tijdens dit soort ontmoe
tingen kwam zo nu en dan
de 'Operatie Seraglio' ter
sprake. Dat bleek een zeer
geheime operatie te zijn ge
weest om uiterst geheime
sleuteldocumenten van de
nazi's en partijkopstukken
uit het verwoeste en omsin
gelde Berlijn te vervoeren
naar schuilplaatsen in Beie
ren en Oostenrijk. Die ope
ratie is ook grotendeels uit
gevoerd met behulp van tien
vliegtuigen.
Een van die vliegtuigen,
een Junker 352 die werd ge
vlogen door majoor Frie-
drich Gundlfinger, ver
dween op deze laatste vlucht
zonder een spoor achter te
laten. SS-generaal Mohnke
wist Heidemann echter te
vertellen dat juist dit vlieg
tuig behalve 30 passagiers
ook geheime persoonlijke
documenten van Hitier aan
boord had gehad. Toen Hit-
Ier door generaal Hans
Baur, commandant van Hit-
Iers persoonlijke luchtvloot,
werd gemeld dat dit vlieg
tuig spoorloos was verdwe
nen, noemde Hitier dit een
katastrofe. Dat heeft Baur
na de oorlog getuigd. Hitier
zou erbij gezegd hebben dat
in dat vliegtuig al zijn per
soonlijke archieven zaten
met behulp waarvan hij een
getuigenis voor het nage
slacht had willen afleggen.
Gerd Heidemann ging op
zoek naar het vermiste
vliegtuig. Merkwaardiger
wijze was een simpel tele
foontje in 1980 naar het Ber-
lijnse Wehrmacht informa
tiebureau voor gesneuvelde
militairen voldoende om
meteen de plaats te verne
men waar de bewuste Jun
ker was neergestort. Tot dan
toe was altijd aangenomen
dat het vliegtuig ergens in
Zuid-Duitsland door geal
lieerden was neergehaald.
Maar Gundlfinger bleek te
zijn neergestort bij het
plaatsje Börnersdorf in het
huidige Oost-Duitsland.
Heidemann en een colle
ga-journalist van het Duitse
weekblad Der Stern gingen
heimelijk naar het DDR-
dorpje toe en ontdekten op
het plaatselijke kerkhof in
derdaad het graf van piloot
Gundlfinger. Toen kwam
het erop aan getuigen in het
dorpje op te sporen en te on
dervragen die het vliegtuig
hadden zien neerstorten en
die wisten wat er van de la
ding was overgebleven en
waar die restanten gebleven
waren.
Het in de Sunday Times
gepubliceerde verslag
maakt slechts summier mel
ding van het feit dat dit na
vorsen in Börnersdorf zeer
behoedzaam moest gebeuren
omdat ze op de eerste plaats
illegaal in de DDR waren en
op de tweede plaats de zaken
waarnaar ze op zoek waren,
zonder de geringste twijfel
ook de belangstelling zou
hebben van de DDR- en de
Russische autoriteiten. Hoe
hun aanwezigheid, diverse
keren, in het dorpje onbe
kend is kunnen blijven voor
de DDR-autoriteiten, moet
een goed bewaard geheim
blijven. Dat kan dan ook
meteen een grond voor ach
terdocht en twijfel zijn als
het gaat om de vraag of het
dagboek dan toch niet een
perfekte vervalsing is van
DDR-zijde, want in de DDR
bestaat volgens sommige
deskundigen een op verval
sing van nazi-zaken gespe
cialiseerd bureautje.
Om verder een lang ver
haal kort te maken, via de
getuigen in Börnersdorf
leidde het spoor naar onder
meer Zuid-Amerika waar
ook met de inmiddels in
Frankrijk op zijn berechting
wachtende oorlogsmisdadi
ger werd gesproken. Uitein
delijk wist een voormalige
Wehrmachtofficier in Zwit
serland waar de metalen
kist met de persoonlijke do
cumenten van Hitler, die de
verzengende brand van de
Gerd Heidemann bij het graf van vlieger Gundlfinger.
middelijk de nodige orders
geven."
In 1938 tekent hij over
zijn minnares Eva Braun
aan - een verhouding die
overigens zeer lang geheim
werd gehouden voor het pu
bliek - „Eva heeft veel leed
te verduren. Volgens de dok
toren was het alleen maar
een schijnzwangerschap,
maar Eva zelf is ervan over
tuigd dat het een abortus is
geweest. Juist nu, terwijl ik
zo weinig tijd heb en deze
jonge vrouw me echt nodig
heeft, moet ik haar zo vaak
alleen laten. Maar ik hoop -
en Eva heeft erg veel begrip
en ze is ook nog jong - dat ze
er snel overheen komt."
Over de rokkenjager
Goebbels: „Die kleine dr.
Goebbels haalt weer eens
een van zijn oude streken uit
met vrouwen. Ik zal een ge
heime instructie uitvaardi
gen dat ik geen liefdesaffai
res meer duld van mijn di
recte medewerkers en ook
niet van partijleiders in het
rijk."
De 'Nacht van de Lange
Messen' in 1934, de eerste
zuivering van de partij,
kostte heel wat Bruinhem-
den het leven. Ook SA-leider
Röhm. Het dagboek daar
over: „Gebleken is dat hij
(Röhm) mij beloog en be
droog. Ik heb hem gelegen
heid gegeven om de nobele
uitweg te kiezen (zelfmoord
te plegen, J.B.), maar zelfs
daarvoor was hij te laf. Ik
heb toen bevolen hem dood
te schieten."
Hitler had bewondering
voor Churchill, Chamber
lain en Stalin. Zeven maan
den na de Duitse inval in
Rusland tekent hij over Sta
lin aan: „Hoe heeft Stalin
het klaar gespeeld Ik dacht
dat hij geen officieren meer
had. Maar hij heeft een
nieuwe generatie militaire
leiders opgeleid. Dat is ook
nodig voor de Wehrmacht."
Na de akkoorden van
München het dagboek over
Chamberlain: „Hij heeft me
bijna bezeten, deze Engels
man, glad als een aal. Aan
Eva Braun. - fotoap
Junker had overleefd, ver
borgen werd gehouden. Er
gens op een hooizolder. Hei
demann en compagnon kre
gen de kist in handen van de
man die hem al die jaren
verborgen had gehouden.
Wie en waar, dat vertellen
ze niet.
Rest natuurlijk de vraag
wat het dagboek kan vertel
len dat we nog niet weten.
The Sunday Times heeft
zich beperkt tot enkele cita
ten om de spanning er nog
even in te houden en uiter
aard ook de verkoopcijfers
te stimuleren want het blad
heeft wel vier miljoen gul
den moeten neertellen voor
de publikatierechten. Niet
temin hier ook enkele voor
proefjes.
Na de 'Kristalnacht' in
1938, waarin de joden en
joodse eigendommen in
Duitsland het massaal
moesten ontgelden, zegt het
dagboek: „Wij kunnen het
niet hebben dat enkele heet
hoofden schade toebrengen
aan onze economie door voor
miljoenen en miljoenen te
vernielen aan glas alleen al.
Ik heb bericht ontvangen
van enkele zeer te betreuren
excessen tegen joden door
mensen in uniform. Op som
mige plaatsen zijn mensen
dood geslagen en anderen
hebben zelfmoord gepleegd.
Zij deze mensen gek gewor
den Wat zullen ze in het
buitenland zeggen Zal on-
Propagandaminister
Goebbels. - fotoap
de duce (Mussolini) en Dala-
dier( de Franse premier) kon
ik veel hardere voorwaar
den opleggen, maar dat kon
ik niet met deze vos Cham
berlain."
Hitler had van Mussoli
ni geen hoge dunk. Hij be
schouwde de duce als zijn
ondergeschikte in Rome en
gaf zijn naaste medewerkers
opdracht de duce ook zo te
benaderen. Van zijn naaste
medewerkers had Hitier
overigens ook geen hoge
dunk. Over Himmler: „Ik
hoef op geen enkele manier
door Himmler gecontroleerd
te worden. Bovendien zit hij
achter Eva aan. Ik heb hem
gedreigd voor een partij tri
bunaal te slepen. Ik zal dit
bedrieglijke hondenfok-
kertje, deze onuitstaanbare
gierigaard met zijn machts
wellust laten zien met wie
hij eigenlijk te maken
heeft."
Heel gunstig komt Mar
tin Bormann er bij Hitier af.
In maart 1945 noteert hij:
„Deze man Bormann is voor
mij onvervangbaar gewor
den. Had ik maar vijf Bor-
mannen gehad, dan zou ik
hier nu niet zo hebben geze
ten." Het is trouwens ook
Bormann geweest die de ar
chitect en uitvoerder was
van de operatie Seraglio.
Van onze correspondent
Mare de Koninck
WASHINGTON - Voor
malig ruimtevaarder en
'nationale held' John
Glenn, sedert 1974 lid van
de Amerikaanse Senaat,
heeft gisteren het officië
le startschot gegeven
voor zijn campagne om
president van de Vere
nigde Staten te worden.
Glenn (61) is het zesde -
en waarschijnlijk laatste
- lid van de Democrati
sche (oppositie-)partij,
die gaat proberen om
voor zijn partij de presi
dentskandidaat te wor
den, die het bij de verkie
zingen van november
volgend jaar tegen een
Republikeinse tegen
stander (vermoedelijk
opnieuw Ronald Reagan)
moet opnemen.
Tot nog toe maakt nog
steeds voormalig vice-presi
dent (onder Jimmy Carter)
Walter Mondale de grootste
kans om de Democratische
nominatie in de wacht te
slepen. Uit opiniepeilingen
blijkt, dat John Glenn bin
nen de Democratische partij
in populariteit op de tweede
plaats komt, maar zeker nog
een kans heeft om Mondale
te verslaan. De beslissing
moet vallen tijdens de tradi
tionele conventie (een
feestelijk verkiezingscon
gres), die de Democraten
volgend jaar juli in San
Francisco zullen houden.
Glenn lanceerde gisteren
zijn verkiezingscampagne in
zijn geboortedorp New Con
cord in de staat Ohio, waar
een John Glenn-highway,
een John Glenn high school
en een John Glenn-muziek-
orkest bestaan. „Mijn leven
heeft mij voorbereid op deze
uitdaging", riep de ex-astro
naut (die in 1962 in een klei
ne 'neuskegel' een omwente
ling om de aarde maakte) tot
een wild-enthousiaste me
nigte.
Glenn staat bekend als
een degelijke Amerikaanse
huisvader, een aangename
'man van het midden' en een
hardwerkend senator. Hij is
zoon van een onderwijzeres
en een loodgieter, trouwde
veertig jaar geleden met zijn
schoolvriendin, begon aan
een universitaire opleiding,
die hij niet afmaakte, ging
bij de luchtmacht en werd zo
de eerste Amerikaan in de
ruimte.
In zijn speech gisteren
haalde hij herinneringen op
aan zijn jeugd in het kleine
Amerikaanse stadje en ver
klaarde dat hij als president
de daar geleerde 'waarden
van eerlijkheid, mededogen
voor degenen die minder
hebben en vertrouwen in de
toekomst' zal uitdragen.
Glenn noemde het feit, dat
als gevolg van president
Reagans harde economische
herstelbeleid 'honderddui
zenden Amerikanen dakloos
over straat zwerven en
evenveel gezinnen in hun
auto's moeten slapen, een
schande voor Amerika,
waaraan ik een eind zal ma
ken."
De presidentskandidaat
wil ondermeer de belasting
verlagingen die president
Reagan nog in petto heeft,
schrappen, ten einde meer
geld te kunnen besteden aan
omscholing voor werkelo
zen. Glenn verklaarde zjjf
ook voor een onmiddellijk
bevriezing van alle kernvk
penactiviteiten in oost er
west (iets waar Mondale
zich nog niet zo duidell
over heeft uitgelaten) ei
keerde zich tegen de bouvi
van de nieuwe MX-infe.
continentale kernrakettw
„De eerste verantwoorde!:^
van een president is om zijt
volk in leven te houden.
de beste manier daartoe j'
onmiddellijk de kernwapen
race te stoppen."
Toch wordt John Glenn
door veel sleutelfiguren it
de Democratische partij-or.
ganisatie min of meer a's
een outsider beschouw:
Mondale is meer een raspo-
liticus en een consequer;
partijganger, die ook v«j
intensiever de locale afc';.
lingen van de Democrat!,
sche partij heeft bewerkt on
steun te vergaren. Vergok
ken met Glenn heeft de u,
vice-president ook al hj
dubbele (zeven miljoen g
den) aan campagnegeld vat
aanhangers verzameld. Bo
vendien ligt Mondale bek
bij de machtige vakbondet
in het noordoosten van i
Verenigde Staten.
Glenn zal zijn campagq
vooral richten op het anti
zuiden en op de negerbevo!-
king daar. Hoewel zijn kat.
sen vooralsnog bescheidet
zijn, zien sommige politiek
waarnemers in Amerika it
Glenn de enige 'ster', die
volgend jaar de andere 'ster
Ronald Reagan zou kunnen
verslaan. „Mondale is 1
maar Glenn kan preside
worden", is een veel gehoor
de opvatting, die voor Mor
dale nog een obsessie
kunnen worden.
Door Jan van de Ven
DEN HAAG/BREDA -
De bejaarden maken
front. Zij zullen er alles
aan doen om verlaging
van de aow te voorko
men.
Er zijn zo'n miljoen aow-
genieters. En een kleine
helft daarvan, de georgani-
seerden, maakt zich op om
via een manifestatie zich te
gen verlaging uit te spreken.
Het landelijke bestuur van
de georganiseerden beraadt
zich op dit moment over het
hoe en waar van de mani
festatie.
Het is nog maar de vraag
of premier Lubbers en zijn
ministers hard kunnen zijn
voor de protesterende aow-
genieters. Volgens mr. Boot,
bestuurslid van COSBO
(Centraal Orgaan Samen
werkende Bonden van
Ouderen in Nederland), is op
dit moment zo'n veertig pro
cent van het electoraat van
de regeringspartijen tegen
de verlaging. Het CDA kreeg
een kwart van zijn stemmen
van ouderen. De 'jongeren-
partij' VVD trok tussen de
tien en twintig procent aow-
trekkers tot zich.
De heer Boot, sprekend op
persoonlijke titel, verwacht
veel van een mogelijke ma
nifestatie. Een grote ruimte
vol bejaarden zal diepe in
druk maken op de regering.
Aan andere opvallende vor
men van protest denkt men
nog niet. En contact met de
verantwoordelijke minister
is niet opgenomen. De be
windsman heeft een brief
gekregen, waarin tegen de
verlaging van de uitkerin
gen stelling wordt genomen.
In die brief staat onder
andere dat een korting op de
uitkeringen volledig in
strijd zou zijn met de ver
kiezingsbeloftes, gedaan
door beide regeringspartij
en. Zij hebben in hun ver
kiezingsprogramma's dui
delijk gemaakt dat de wer
kelijke minima en vooral de
aow-uitkeringen zouden
worden ontzien. Het CDA
heeft nota bene op de da|
van de verkiezingen in een
grote advertentie in de lan
delijke dagbladen gesteld
dat de aow onverkort ge
handhaafd zal worden. De
ouderenbonden zouden een
korting op uitkeringen niet
anders kunnen opvatten dan
als regelrechte woordbreuk.
Van de opstelling der be
jaarden (een brief in plaats
van optochten met spandoe
ken) gaat rust uit. De boos
heid is er niet minder om. De
heer Boot kant zich vooral
tegen de stelling, dat velen
best wat aow kunnen mis
sen, omdat ze over voldoen
de geld beschikken. Miljo
nairs krijgen immers ook
aow. Er zijn niet zoveel wel-
gestelden, meent de heer
Boot. Tweederde van de
ouderen krijgt nauwelijks
meer dan de rijksuitkering.
Korting daarop wordt door
een kleine miljoen als in
grijpend gezien. (De bruto-
uitkeringen per maand zijn
globaal 1000 gulden voor een
alleenstaande en 1500 gulden
voor een echtpaar)
Citaat uit de COSBO-
brief: „Ouderen hebben in
de afgelopen jaren reeds in
ruime mate moeten inleve
ren. In januari van dit jaar
zijn de aow-uitkeringen
reeds verlaagd. Volgens een
overzicht van minister De
Koning bedroeg de daling
van 1 januari 1979 tot 1 ja
nuari 1983 tien procent."
„Ouderen en vooral m
alleenstaanden met uitslui
tend een aow-uitkering (I
daarbij nog een aanvullen!
pensioen en niet te vergeter
oudere weduwen met eer
aww-uitkering komen in
grote financiële moeilijkhe
den. Een deel van de wedu
wen onder de 65 jaar meet
zelfs rond zien te komenvar,
minder dan 900 gulden netto
per maand. Een verdere
aantasting van deze uitke
ringen door een kortiq
brengt vele ouderen aan 4
rand van het bestaan."
De heer Boot zou geen be
zwaar hebben tegen wijs-
ging van het aow-systee»
Mocht de overheid tot di
slotsom komen, dat het hui
dige niet langer haalbaar:
wegens geldgebrek en uit 4
overweging, dat eenderde
van de ouderen heel goed i:
staat is zichzelf te bedrit
pen, dan zal de wet op 4
helling moeten. Met het lan
delijke bestuur valt das
over te praten. De gri
dachte is immers, de hee
Boot stond mede aan 4
wieg van de noodwet ouder
domsvoorzieningen vï
Willem Drees sr, dat na-
mand onder behoeftige om
standigheden het leven be
hoeft af te sluiten.
De gelegenheidswetje
ving, die de regering r
voorstaat, (verlaging van 4
bedragen) lijkt nergens f
vindt de heer Boot. HieW
blijkt eens te meer dat 4
politiek weinig aandaö
heeft voor ouderen. Met err
manifestatie wordt die aai
dacht getrokken, maar bi
landelijke bestuur wachtt
nog even mee. Eerst krill!
de regering de kans om W
inleveringsplan uit
beweging van tafel te vegen
Is er een dokter in de zaal?
Nou, genoeg Tweede Ka
merleden die „dr." voor hun
naam mogen zetten. Maar
dat zijn politicologen, socio
logen, economen en andere
weledelzeergeleerde vrou
wen en heren, die niet heb
ben doorgeleerd om het ver
schil tussen Norit en een la-
xeer-middel te weten. Maar
een echte huisarts?
Ja, sinds kort zit er weer
een échte dokter in de Ka
merbankjes: mevrouw drs.
Frouwke Laning-Boersema
(CDA). Ze werd door Ka
mer-voorzitter dr. (econo
mie) Dirk Dolman verwel
komd met de woorden:
„Leuk, weer een echte huis
arts in ons midden te heb
ben. Als er onverhoopt iets
bijzonders gèbeurt, hoop ik
dat we op u kunnen reke
nen."
„Zal ik mijn dokterstas
dan meenemen?" vroeg
Frouwke Laning. Nee, dat
was niet nodig, want er is
een EHBO-post aanwezig,
zei Dolman. Die (de EHBO-
post, niet Dolman) is me
vrouw Laning dus maar
even gaan onderzoeken. Ze
had geen grote klachten,
maar omdat de medische
hulp-post nogal weinig ge
bruikt wordt „heb ik wel een
en ander bijbesteld. Het was
heerlijk. Ik vond het echt
fijn om weer even als huis
arts bezig te kunnen zijn".
Ze vindt het niet verve
lend om al nieuw Kamerlid
gelijk te worden gezien als
huisarts, want volgens haar
is dat een pirma combinatie.
Het is zelfs zo dat ze zich
door ervaringen in haar art
senpraktijk in Den Helder,
waar ze met de neus op al
lerlei sociaal onrecht werd
geduwd, in de politiek ge
stort heeft. En nu ze dan in
het centrum van de politiek
werkt, wil ze haar oude be
roep ook niet vergeten. Ten
eerste door haar collega's die
zich nogal op theoretisch ni
veau met de Volksgezond
heid bezig houden, zo nu en
dan op de praktijk te wijzen.
En ten tweede door de prak
tijk weer op te vatten, als
een Kamerlid onverhoopt
eens van het spreekgestoelte
mag vallen, Dolman zich
met zijn hamer op de vin
gers slaat of een minister
door emoties overmand
wordt.
Het lijkt allemaal theore
tisch, maar een ongeluk zit
in een klein hoekje. Huis
arts-Kamerlid Laning-
Boersema: „Als er wat ge
beurt, dan sta ik paraat."
„We moeten ons voorberei
den op een verdere wel
vaartsdaling. Maar voor één
van de rijkste landen ter
wereld is dat nog niet zo'n
noodlottig perspectief om al
leen daardoor in paniek te
raken."
Minister drs. Jan de Ko
ning (Sociale Zaken).
Dankzij het kabinet-Lub-
bers is de Nederlandse taal
verrijkt (nou ja) met een
nieuw woord: „deregule
ring". Dat betekent zoiets als
„een eind maken aan knel
lende regels".
De burgemeester van
Wouw, mr. A.- Rombouts, en
de Bredase advocaat mr. P.
van Wijmen, vroegen pre
mier Lubbers wat hij nu
precies bedoelt met die „de
regulering". Voor het CDA-
blad „Bestuursforum"
schreven ze de antwoorden
op en veel burgers, moe van
de moeizaam malende amb
telijke molens, zullen het
met Lubbers eens kunnen
zijn.
„We moeten iets doen aan
het tempo van besluitvor
ming. Wat je vaak ziet is
angst om beslissingen te ne
men. Daarnaast is er laks
heid bij de behandeling van
dossiers. En tenslotte moe
ten wij de gewichtigdoenerij
niet uitsluiten. Vaak kan
iets simpel beslist worden,
maar de betrokken man of
vrouw kan het zich niet per
mitteren om dat te zeggen.
Want de kracht van zijn of
haar functie is er in gelegen
dit probleem eens even zorg
vuldig te bekijken."
Lubbers vervolgt: „Het is
met ons overheidsapparaat
een beetje net als met
iemand die overbelast raakt.
Die is alsmaar bezig, maar
er komt niets uit zijn han
den."
De no-nonsense premier
steekt ook de hand in eigen
boezem: „Ik heb laatst in een
weekend de begrotingen van
1963, 1973 en 1983 naast el
kaar gelegd. Om te vergelij
ken waar wij meer aan zijn
gaan uitgeven. Weet u wat
het meest opvallende was?
De dikte van de miljoenen
nota's. Anno 1983 is dat een
boek, in 1973 was het een
half boekje en in 1963 een
pamfletje. Wat nu de dikte
van de voorjaarsnota is, was
toen de gehele begroting."
Voor de goede orde: het
„pamfletje" was van pre
mier Marijnen, het halve
boekje van Den Uyl en de
dikste (en bitterste) pil van
Lubbers.
Maar „deregulering" (zou
het niet beter zijn maar een
ander woord te verzinnen)
heeft bij velen een negatieve
klank. Het kabinet zou een
eind willen maken aan
strakke milieu-bepalingen,
zodat er weer vrij en blij gif
uitgebraakt mag worden
door de industrie en ook zou
het mes worden gezet in de
rechtsbescherming van de
Nederlanders. Dat vindt
Lubbers een beetje overdre
ven, als is „deregulering wel
een kleine aanzet om de
sfeer voor investerend Ne
derland te verbeteren."
Lubbers: „Ook bij de
PvdA gaat men inzien, dat
bijvoorbeeld iets als de ge
lijkheid van kansen niet
veel voorstelt als wij ver-
Lubbers
...mythe doorbro
ken
- foto archief de stem
strikt raken in een bureau
cratisch geheel. Daarmee
lijkt mij definitief de mythe
doorbroken, dat deregule
ring uitsluitend iets is ten
behoeve van werkgevers."
Deregulering is dus niet
hetzelfde als ontregeling.
Het gaat om een reorganisa
tie van de regels, herregule
ring dus. Hoewel reregule-
ring mooier is. Dat „re-re
past ook bij het „no-no" vat
no nonsense, oftewel de „de
nonsensiëring".
De agenda van de Twee*
Kamer bevat deze wee»
weinig spectaculaire ondff'
werpen. De RSV-commiss"
treedt voor het eerst echt
de openbaarheid en hoopt
na goedkeuring van de be
groting van ruim 3 mfljoej
(waarvan het meeste êe>°
nodig is om een accouü'
tantsbureau in te schakc
len), op maandag 2 mei off''
cieel de parlementaire eri-
quête te starten. Natuurlij»
zorgen het jaarverslag va"
Duisenberg, het overlegtus'
sen kabinet, werkgevers
werknemers en allerlei aO'
dere actualiteiten, ervow
dat er genoeg te doen
val'
voor de Tweede Kamer®
den.
Hun collega's aan
„overzijde", in de Eerstel®'
mer, storten zich op minis®
Smit-Kroes, althans, beha"'
delen de begroting Verke®
en Waterstaat.