Parochie Heikant
kampt met
groot geldtekort
Eerbewijs
kwam dertig
jaar te laat
Cel en boete
voor Hulster
vechtersbazen
de 4in1 krant
WAARSCHIJNLIJK GEEN TEGELMATTEN NODIG
ÏWSTEM
I Langste snor naar
I Kruispolderhaven
Aanslagen voor
wegenbelasting
dubbel verstuurd
DE STEM
VRIJDAG
8 APRIL 1983
T20 PAGINA ZEELAND 1
■hh
WÊ
BURGHSLUIS - Bij de laatste tijd door tegen
slagen geteisterde Oosterscheldewerken heeft
zich een grote meevaller aangediend, die vol
gens eerste ramingen een besparing van tien
tot vijftien miljoen gulden oplevert.
Parochianen opgeroepen tot steun
INBRAKEN IN
VIJF GOESE
BEDRIJVEN
Getorpedeerd
Rondgedobberd
Brutaal
Java
'OORLOGSHERINNERINGSKRUIS' VOOR TERNEUZENAAR
FOUT TREFT OOK ZEEUWEN
Met vakantie:
voor tien
mille gestolen
Werkboek over
zelfbeschikking
binnen de
welzijns- en
gezondheidszorg
DAGBLAD VOOR ZUIDWEST NEDERLAND
li
VAN ZEELAND
Hilj oenenmeevaller
bij bouw pijlerdam
EIGEN NIEUWSDIENST
Rijkswaterstaat verwacht namelijk dat het niet no
dig zal zijn onder een groot aantal van de 66 pijlers,
die op de bodem van de Oosterschelde worden neerge-
zet, een zogeheten tegelmat te leggen.
Aanvankelijk is men er
steeds van uitgegaan dat er 66
van dergelijke matten in de
drie sluitgaten in de Ooster-
scheldemonding gelegd moes
ten worden om oneffenheden
van reeds gelegde funderings-
rcatten weg te werken. Dit
omdat de pijlers, die daarop
sarden neergezet, niet uit het
lood mogen komen te staan.
Bij de mattenleg-operatie,
die op dit moment in het sluit
gat Hammen in volle gang is
(men heeft al dertien funde-
ringsmatten gelegd) is men tot
de verrassende ontdekking ge
komen dat deze funderings-
matten zo vlak op de Ooster-
scheldebodem zijn terecht ge
komen, dat het niet meer no
dig is er nog tegelmatten (met
betonblokken verzwaarde
matten) op te leggen.
Die tegelmatten wilde men
in een fabriek op Noord-Beve
land, waar eerder andere mat
ten voor de fundering van de
pijlerdam zijn gefabriceerd,
vervaardigen. Volgens insi
ders bestaat de kans zelfs dat
er onder geen enkele pijler een
tegelmat gelegd hoeft te wor
den. De fundering van de pij
lerdam bestaat uit 66 onder-
matten, die op het zand wor
den gedeponeerd, en uit 66 bo
venmatten die op die onder-
matten worden gelegd.
-v -
Van een onzer verslaggevers
HEIKANT - De parochie van de H. Theresia in Hei
kant kampt met grote financiële problemen. Ondanks
rigoureuze bezuinigingsoperaties wordt het kerkbe
stuur dit jaar geconfronteerd met een tekort van zo'n
25.000 gulden.
Hoewel volgens de richtlijnen
van het bisdom iemand pas
volwaardig lid is van het pa
rochiefonds als minimaal 135
gulden wordt neergeteld, heeft
het kerkbestuur dat bedraag
bepaald op 125 gulden, terwijl
bejaarden maar 85 gulden
moeten betalen.
„Als de parochianen niet
bijspringen", zegt pastoor H.
van'Leemput, „dan zit er niets
anders op dan de kerkelijke
activiteiten tot een minimum
terug te brengen. Wellicht dat
in heel noodzakelijke gevallen
het bisdom bijspringt, maar
daar mogen we toch niet te
veel op rekenen. Immers, bij
het bisdom zijn de financiën
ook niet al te rooskleurig".
Het problemen in Heikant
liggen overigens niet alleen op
financieel gebied, maar ook op
bestuurlijk vlak. „Indien
iemand onder u nu plotseling
tot de overtuiging komt", be
sluit het kerkbestuur zijn
brief, „dat hij/zij ons zou kun
nen helpen bij het besturen
van de parochie, gelieve dan
zo snel mogelijk contact op te
nemen met de pastoor of een
der leden van het kerkbestuur,
want ook dergelijke hulp heb
ben wij dringend nodig".
Het kerkbestuur heeft in
pjn strijd om de zelfstandig-
rad van de parochie te behou
den de parochianen opgeroe
pen om financiële steun.
Voor het grote tekort wijst
'et kerkbestuur in een brief
san alle parochianen een drie-
el oorzaken aan. Momenteel
•edraagt het aantal deelne-
aan de vrijwillige paro-
«iebijdrage hooguit 60 pro-
pit, ofwel ongeveer 240 gezin-
ten, Bovendien ligt het bedrag
je' deelnemend gezin in de
srochiebijdrage gemiddeld
I "025gulden beneden het ge
middelde van het gehele bis
tro. Tenslotte wordt ook het
«echte kerkbezoek genoemd.
;aneen totaal van 1.000 paro-
Xen latern er wekelijk ge-
Weid maar zo'n 130 tot 150
tneus in de kerk zien.
|A zu't wel begrijpen",
riJ" het kerkbestuur, "dat
Peen dergelijke manier een
I "reehie financieel gezond te
«den voor eenieder een on
gelijke taak moet zijn".
«gejjOQR ZUIDWEST NEDERLAND
'antoren
JTerneuzen, Hulst en Goes,
'essen en telefoonnum-
ers °P Pagina 2.
ledactie
geuzen: Rein van der
1,1 (editie-chef), Jan Jan-
'P'y chef). Frank Dey,
J. d.® Schipper, Cor de
.„(foto). Ton Koomen
J') Hulst: Eugène Ver-
:,aefn. Goes: Gé van Ber-
Mtddelburg: Henk Post-
os'hurg: Co Meertens.
Jtdcepunten
'sterzande: mevr. Neve,
Ï50 s,r' 4' 01148-
^rtentie-expl.
.apecteur Zeeland: C. Me-
Pnvê 01150-95839.
GOES - Onbekenden hebben
de afgelopen nacht vijf bedrij
ven op het industrieterrein in
Goes-Zuld bezocht. De buit
was niet groot.
Uit een kantoorpand werd
een geldbedrag van 130 gulden
meegenomen en bij een ander
bedrijf wordt 800 gulden ver
mist.
In Goes werd verder een
personenauto opengebroken,
de koplampen werden gesto
len. Uit een modelwoning in
Goes-Noord worden twee ma
trassen, een een- en een twee
persoons dekbed en een paar
vazen vermist.
Van een onzer verslaggevers
TERNEUZEN - Precies der
tig jaar nadat het hem werd
toegekend, kreeg oud-koop-
vaardijmachinist Jan Roelof
de Jonge (69) uit Terneuzen
onlangs het 'oorlogsherlnne-
rtngskruis' thuisgestuurd.
Geen burgemeester die hem
de versierselen opspeldde.
Geen ontvangst op het stad
huis. Het kwam gewoon in
een doosje van de dienst
Kanselarij der Nederlandse
Orden. Twee weken later
volgde (opgevist uit de ar
chieven van het ministerie
van Verkeer en Waterstaat)
het bijbehorende certificaat.
Gedateerd: 2 april 1953. Een
laat eerbewijs voor zijn
aandeel in Wereldoorlog II-
te-water.
„Het is eigenlijk een
beetje mijn eigen schuld dat
het zo lang heeft geduurd.
Mijn moeder heeft mij ooit
wel eens verteld dat er iets
in ontvangst te nemen was.
Ze deed daar zeer vaag over.
Ik zat in 1953 in Marseille. Ze
wisten niet waar ik zat.
Voor de regering was ik dus
onvindbaar", zo start De
Jonge zijn merkwaardig re
laas.
„Zelf wilde ik er eigenlijk
geen werk van maken. Maar
op aandringen van enkelen
vrienden en bekenden ben ik
er toch maar aan begonnen".
Zijn nieuwsgierigheid werd
gewekt toen hij in een kran-
te-artikel las over een man
die het verzetskruis was uit
gereikt. De man had begin
van de jaren vijftig ook al
het oorlogsherinnerings-
kruis gekregen en had toe
vallig in de Tweede Wereld
oorlog dezelfde wateren be
varen.
Begin 1982 schreef De
Jonge een brief naar het mi
nisterie van Binnenlandse
Zaken. Daar werd hij door
verwezen naar Defensie dat
zijn verzoek doorspeelde
naar het minsterie van Ver
keer en Waterstaat, directo
raat-generaal voor scheep
vaart en maritieme zaken.
In juli van het zelfde jaar
kreeg hij bericht dat 'vol
gens Koninklijk Besluit het
oorlogsherinneringskruis en
de gespen voor krijgsverich-
tingen na 31 december 1967
niet meer worden uitge
reikt'. Neen dus. „Toen heb
ik de telefoon gepakt en heb
op het ministerie een ambte
naar te pakken gekregen die
beloofde de zaak voor mij te
onderzoeken. „We zijn bezig
met het opruimen van de ar
chieven, als ik iets tegenkom
dan krijgt u het alsnog". Het
resultaat ligt inmiddels in
zijn kast.
Jan Roelof de Jong voer in
de wereldoorlog als machi
nist op Amerikaanse koop
vaardijschepen. Deze sche
pen vormden een soort pen
deldienst tussen Amerika en
Engeland om de troepen van
beide landen te bevoorra
den. In grote convooien (70
tot 100 schepen) werd oor
logstuig naar Glasgow en
Liverpool vervoerd. Drie
keer is hij in die periode ge
torpedeerd. De laatste keer
kostte het hem bijna het le
ven.
„Het is een rotverhaal. We
gingen met een tanker naar
Reykjavik. In een klein con-
vooi van vijf schepen. Wat
erin dat kreng zat. Waar
schijnlijk vliegtuigbenzine.
Dat wist je nooit, alleen de
kapitein. Zo'n 120 mijl voor
de haven kregen ze ons te
pakken. Een torpedo, die
sloeg in voor de brug. Dat
was ons geluk anders was er
niemand van af gekomen.
Zeker vier weken hebben we
met 27 man in een reddings
jan Roelof de Jonge met zijn uniform, de onderscheiding en het certificaat
boot rondgedobberd tot een
Canadese torpedoboot ons
oppikte. Ik en nog iemand.
De anderen waren dood. Ik
zelf moet na twee weken in
coma geraakt zijn want ik
kon mij bijna niets herinne
ren. De Canadese kapitein
zei me later dat de mannen
te zwak geweest moeten zijn
om de zeemeeuwen te we
ren. Uit de lichamen waren
grote happen vlees gepikt.
Sommigen hadden hun
eigen vingers opgegeten. Het
was verschrikkelijk. Ze heb
ben de reddingsboot laten
zinken".
Hij was er ook bij toen de
Duitsers in een convooi van
140 schepen waren geïnfil
treerd. „Dat was het bru
taalste stukje wat de Duit
sers hebben gedaan". Een als
koopvaardijschip gecamou
fleerd oorlogsschip voer van
Halifax mee in een convooi
naar Liverpool. „De koop
vaardijschepen waren nau-
weiijk gewapend. Voor en
achter wat afweergeschut.
Kanonnen uit het jaar nul.
Midden in de nacht begon
dat ding te schieten. Zeker
veertig schepen gingen die
nacht naar de kelder. Wij
zaten in de buitenste kring
van het convooi en bleven
dus buiten schot. We moch
ten de drenkelingen niet op
pikken. Doorvaren, werd ge
sommeerd. Ik droom er soms
nog van. Al die jongens in
het water. En niets mochten
we doen. Gelukkig hebben
ze die Duitser tien dagen la
ter ook gepakt".
Na de oorlog heeft hij nog
verschillende jaren voor
Amerikaanse maatschap
pijen gevaren. In 1954, na de
watersnoodramp, keerde hij
naar Terneuzen terug. „Af
en toe deed ik nog wel eens
een klus voor Weismuller".
In 1964 kwam hij voorgoed
aan wal. Op het Java begon
hij een reparatiewerkplaats
voor brommers. „Af en toe
kwam er een schipper bin
nen.
Of ik een pompje of een
motor kon maken. Dat ge
beurde steeds vaker dus
daar heb ik nu mijn boter
ham van gemaakt". Inmid
dels is hij met pensioen. Wat
blijft? Een beschimmeld
uniform in de kast. Ameri
kaanse onderscheidingen,
die hij in 1944 al kreeg. Fo
to's aan de muur. De nacht
merries. En nu het oorlogs
herinneringskruis. „Mooie
herinneringen", mompelt
hij. „Maar wat koop je er
voor. Ze zien je tegenwoor
dig niet eens staan".
FOTO WIM KOOYMAN
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|
i KR UISPOLDERHA VEN - De Engelsman John Roy, de
man met de langste snor ter wereld (1,74 m) is zondag te
gast bij de Saeftinghe Snorren in Kruispolderhaven.
Om 11 uur verwacht men hem in café Den Bwrtman, in
gezelschap van een groot aantal snorrendragers uit Bel-
giën en Schotland. Aan het bezoek wordt meteen een ver-
H broederingsbijeenkomst vastgeplakt.
iiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.
Van onze correspondente
MIDDELBURG - „Mishandeling", zo luidde de aan
klacht tegen vijf 19- en 20-jarige jongens uit Hulst (G.
R., VV. S., A. E., J. de B. en N. W.), en daarom stonden
drie van hen donderdag broederlijk voor het beklaag-
denhekje tegenover de politierechter in Middelburg.
Twee andere maten hadden
er de voorkeur aan gegeven
thuis te blijven, en hun zaak
werd bij verstek behandeld.
Zelf tilden de vechtersbazen
niet zo zwaar aan wat er in
mei vorig jaar in Hulst ge
beurde: het afranselen van
mensen die volgens het vijftal
„een grote mond" tegen hen
hadden durven opzetten.
Hoofddader G. R. had op deze
manier tot driemaal toe uiting
gegeven aan zijn ongenoegen.
Op 19 mei maakte hij een op
merking over de hoed van een
voorbij wandelende jongeman.
„Speel jij soms in Dallas?" had
R. gevraagd. „Ja", antwoordde
de wandelaar, „maar rij nu
maar door".
„Dat is niet waar", aldus R.
voor de politierechter. „Hij zei:
„hou je bek", en dat laat ik me
nu eenmaal niet zeggen". En
dus stapte R. uit zijn auto en
sloeg de man tegen de grond.
Op 22 mei gebeurde hetzelfde
op de kermis, en ook toen ging
het slachtoffer tegen de vlak
te.
Diezelfde avond was het
vijftal door drankgebruik zo
door het dolle heen, dat in een
opwelling en „voor de lol" be
sloten werd een automobilist
een beetje dwars te zitten.
Toen de man ontdekte dat hij
zijn auto niet kon wegrijden
omdat vijf jongens de achter
kant zonder meer van de
grond hadden getild, ontstak
de man in woede, en vloekend
kwam hij de auto uit. „Nou, en
dat nemen we niet", zo rea
geerde R. namens de maten.
Het getreiterde slachtoffer
kreeg een paar dreunen tegen
het hoofd, waarop hij viel, en
tenslotte met een zware her
senschudding in het zieken
huis belandde. R. werd voor
dit alles veroordeeld tot zes
weken, waarvan vier voor
waardelijk, S. kreeg een week
voorwaardelijk, en een boete
van 400 gulden. De drie ande
ren, die zich niet rechtstreeks
met de mishandeling bemoeid
hadden, maar wel met het op
tillen van de auto, kregen elk
300 gulden opgelegd.
Van een onzer verslaggevers
TERNEUZEN - Ongeveer
tienduizend automobilisten,
onder wie een onbekend aan
tal Zeeuwen, hebben de afge
lopen dagen per ongeluk een
tweede aanslag voor de we
genbelasting in de bus gekre
gen. De dubbele aanslag is het
gevolg van een menselijke
fout bij het Centraal Bureau
voor de Motorrijtuigenbelas
ting.
De fout heeft naast Zeeu
wen ook automobilisten uit
Rotterdam en Zuid-Holland
getroffen. Dat leidt het bureau
af uit de postcode-volgorde
waarmee wordt gewerkt. Het
is niet mogelijk om precies te
weten te komen wie een twee
de aanslag hebben gekregen.
Wel staat vast dat het om zo
wel jaar- als kwartaalbetalers
gaat.
Volgens een woordvoerder
van het centraal bureau hoe
ven mensen die twee aansla
gen hebben gekregen zich
geen zorgen te maken, omdat
de computer een eventuele
tweede betaling niet accep
teert. Mensen die zich onver
hoopt toch ongerust maken,
adviseert hij telefonisch con
tact op te nemen met het Cen
traal Bureau voor de Motor
rijtuigenbelasting in Apel
doorn.
Van een onzer verslaggevers
SINT-MAARTENSDIJK - In
St.-Maartensdijk komt C. J.
allerminst gelukkig terug van
vakantie.
Tijdens zijn afwezigheid is
namelijk voor een bedrag van
ongeveer tienduizend gulden
aan elektrische gereedschap
pen uit zijn schuur gestolen.
De diefstal, die tussen 2 en 6
april gepleegd moet zijn, werd
een dezer dagen ontdekt door
«".oar.J dit de dicen yprzo""*
Van een
onzer verslaggevers
GOES - De vier organisaties
voor maatschappelijk active-
ringswerk in de provincie
Zeeland hebben een werkboek
uitgegeven over het thema
„systeem contra mens in wel
zijns- en gezondheidszorg".
Het werkboek is gemaakt
naar aanleiding van een the
madag over dit onderwerp die
in november werd gehouden
te Goes.
In de map wordt veel aan
dacht besteed aan het recht op
zelfbeschikking van patiënten
en cliënten, die volgens de sa
menstellers «~".oer eigen ver
antwoordelijkheden moeten
krijgen. Er worden verschil
lende mogelijkheden uitge
werkt om op dat punt tot ver
betering te komen binnen or
ganisaties als ziekenhuizen,
inrichtingen en maatschappe
lijk werk.
De nadruk ligt bij alle
handreikingen op de zelf
werkzaamheid van groepen
binnen de samenleving en bin
nen de organisaties. Belang
stellenden kunnen het werk
boek bestellen bij de Piovin-
ciale Diakonale Commissie
der Ned. Herv. kerk, telefo
nisch bereikbaar via nummer
i corro n T