Parochie Heikant kampt met groot geldtekort Eerbewijs kwam dertig jaar te laat Cel en boete voor Hulster vechtersbazen de 4in1 krant WAARSCHIJNLIJK GEEN TEGELMATTEN NODIG ÏWSTEM I Langste snor naar I Kruispolderhaven Aanslagen voor wegenbelasting dubbel verstuurd DE STEM VRIJDAG 8 APRIL 1983 T20 PAGINA ZEELAND 1 ■hh WÊ BURGHSLUIS - Bij de laatste tijd door tegen slagen geteisterde Oosterscheldewerken heeft zich een grote meevaller aangediend, die vol gens eerste ramingen een besparing van tien tot vijftien miljoen gulden oplevert. Parochianen opgeroepen tot steun INBRAKEN IN VIJF GOESE BEDRIJVEN Getorpedeerd Rondgedobberd Brutaal Java 'OORLOGSHERINNERINGSKRUIS' VOOR TERNEUZENAAR FOUT TREFT OOK ZEEUWEN Met vakantie: voor tien mille gestolen Werkboek over zelfbeschikking binnen de welzijns- en gezondheidszorg DAGBLAD VOOR ZUIDWEST NEDERLAND li VAN ZEELAND Hilj oenenmeevaller bij bouw pijlerdam EIGEN NIEUWSDIENST Rijkswaterstaat verwacht namelijk dat het niet no dig zal zijn onder een groot aantal van de 66 pijlers, die op de bodem van de Oosterschelde worden neerge- zet, een zogeheten tegelmat te leggen. Aanvankelijk is men er steeds van uitgegaan dat er 66 van dergelijke matten in de drie sluitgaten in de Ooster- scheldemonding gelegd moes ten worden om oneffenheden van reeds gelegde funderings- rcatten weg te werken. Dit omdat de pijlers, die daarop sarden neergezet, niet uit het lood mogen komen te staan. Bij de mattenleg-operatie, die op dit moment in het sluit gat Hammen in volle gang is (men heeft al dertien funde- ringsmatten gelegd) is men tot de verrassende ontdekking ge komen dat deze funderings- matten zo vlak op de Ooster- scheldebodem zijn terecht ge komen, dat het niet meer no dig is er nog tegelmatten (met betonblokken verzwaarde matten) op te leggen. Die tegelmatten wilde men in een fabriek op Noord-Beve land, waar eerder andere mat ten voor de fundering van de pijlerdam zijn gefabriceerd, vervaardigen. Volgens insi ders bestaat de kans zelfs dat er onder geen enkele pijler een tegelmat gelegd hoeft te wor den. De fundering van de pij lerdam bestaat uit 66 onder- matten, die op het zand wor den gedeponeerd, en uit 66 bo venmatten die op die onder- matten worden gelegd. -v - Van een onzer verslaggevers HEIKANT - De parochie van de H. Theresia in Hei kant kampt met grote financiële problemen. Ondanks rigoureuze bezuinigingsoperaties wordt het kerkbe stuur dit jaar geconfronteerd met een tekort van zo'n 25.000 gulden. Hoewel volgens de richtlijnen van het bisdom iemand pas volwaardig lid is van het pa rochiefonds als minimaal 135 gulden wordt neergeteld, heeft het kerkbestuur dat bedraag bepaald op 125 gulden, terwijl bejaarden maar 85 gulden moeten betalen. „Als de parochianen niet bijspringen", zegt pastoor H. van'Leemput, „dan zit er niets anders op dan de kerkelijke activiteiten tot een minimum terug te brengen. Wellicht dat in heel noodzakelijke gevallen het bisdom bijspringt, maar daar mogen we toch niet te veel op rekenen. Immers, bij het bisdom zijn de financiën ook niet al te rooskleurig". Het problemen in Heikant liggen overigens niet alleen op financieel gebied, maar ook op bestuurlijk vlak. „Indien iemand onder u nu plotseling tot de overtuiging komt", be sluit het kerkbestuur zijn brief, „dat hij/zij ons zou kun nen helpen bij het besturen van de parochie, gelieve dan zo snel mogelijk contact op te nemen met de pastoor of een der leden van het kerkbestuur, want ook dergelijke hulp heb ben wij dringend nodig". Het kerkbestuur heeft in pjn strijd om de zelfstandig- rad van de parochie te behou den de parochianen opgeroe pen om financiële steun. Voor het grote tekort wijst 'et kerkbestuur in een brief san alle parochianen een drie- el oorzaken aan. Momenteel •edraagt het aantal deelne- aan de vrijwillige paro- «iebijdrage hooguit 60 pro- pit, ofwel ongeveer 240 gezin- ten, Bovendien ligt het bedrag je' deelnemend gezin in de srochiebijdrage gemiddeld I "025gulden beneden het ge middelde van het gehele bis tro. Tenslotte wordt ook het «echte kerkbezoek genoemd. ;aneen totaal van 1.000 paro- Xen latern er wekelijk ge- Weid maar zo'n 130 tot 150 tneus in de kerk zien. |A zu't wel begrijpen", riJ" het kerkbestuur, "dat Peen dergelijke manier een I "reehie financieel gezond te «den voor eenieder een on gelijke taak moet zijn". «gejjOQR ZUIDWEST NEDERLAND 'antoren JTerneuzen, Hulst en Goes, 'essen en telefoonnum- ers °P Pagina 2. ledactie geuzen: Rein van der 1,1 (editie-chef), Jan Jan- 'P'y chef). Frank Dey, J. d.® Schipper, Cor de .„(foto). Ton Koomen J') Hulst: Eugène Ver- :,aefn. Goes: Gé van Ber- Mtddelburg: Henk Post- os'hurg: Co Meertens. Jtdcepunten 'sterzande: mevr. Neve, Ï50 s,r' 4' 01148- ^rtentie-expl. .apecteur Zeeland: C. Me- Pnvê 01150-95839. GOES - Onbekenden hebben de afgelopen nacht vijf bedrij ven op het industrieterrein in Goes-Zuld bezocht. De buit was niet groot. Uit een kantoorpand werd een geldbedrag van 130 gulden meegenomen en bij een ander bedrijf wordt 800 gulden ver mist. In Goes werd verder een personenauto opengebroken, de koplampen werden gesto len. Uit een modelwoning in Goes-Noord worden twee ma trassen, een een- en een twee persoons dekbed en een paar vazen vermist. Van een onzer verslaggevers TERNEUZEN - Precies der tig jaar nadat het hem werd toegekend, kreeg oud-koop- vaardijmachinist Jan Roelof de Jonge (69) uit Terneuzen onlangs het 'oorlogsherlnne- rtngskruis' thuisgestuurd. Geen burgemeester die hem de versierselen opspeldde. Geen ontvangst op het stad huis. Het kwam gewoon in een doosje van de dienst Kanselarij der Nederlandse Orden. Twee weken later volgde (opgevist uit de ar chieven van het ministerie van Verkeer en Waterstaat) het bijbehorende certificaat. Gedateerd: 2 april 1953. Een laat eerbewijs voor zijn aandeel in Wereldoorlog II- te-water. „Het is eigenlijk een beetje mijn eigen schuld dat het zo lang heeft geduurd. Mijn moeder heeft mij ooit wel eens verteld dat er iets in ontvangst te nemen was. Ze deed daar zeer vaag over. Ik zat in 1953 in Marseille. Ze wisten niet waar ik zat. Voor de regering was ik dus onvindbaar", zo start De Jonge zijn merkwaardig re laas. „Zelf wilde ik er eigenlijk geen werk van maken. Maar op aandringen van enkelen vrienden en bekenden ben ik er toch maar aan begonnen". Zijn nieuwsgierigheid werd gewekt toen hij in een kran- te-artikel las over een man die het verzetskruis was uit gereikt. De man had begin van de jaren vijftig ook al het oorlogsherinnerings- kruis gekregen en had toe vallig in de Tweede Wereld oorlog dezelfde wateren be varen. Begin 1982 schreef De Jonge een brief naar het mi nisterie van Binnenlandse Zaken. Daar werd hij door verwezen naar Defensie dat zijn verzoek doorspeelde naar het minsterie van Ver keer en Waterstaat, directo raat-generaal voor scheep vaart en maritieme zaken. In juli van het zelfde jaar kreeg hij bericht dat 'vol gens Koninklijk Besluit het oorlogsherinneringskruis en de gespen voor krijgsverich- tingen na 31 december 1967 niet meer worden uitge reikt'. Neen dus. „Toen heb ik de telefoon gepakt en heb op het ministerie een ambte naar te pakken gekregen die beloofde de zaak voor mij te onderzoeken. „We zijn bezig met het opruimen van de ar chieven, als ik iets tegenkom dan krijgt u het alsnog". Het resultaat ligt inmiddels in zijn kast. Jan Roelof de Jong voer in de wereldoorlog als machi nist op Amerikaanse koop vaardijschepen. Deze sche pen vormden een soort pen deldienst tussen Amerika en Engeland om de troepen van beide landen te bevoorra den. In grote convooien (70 tot 100 schepen) werd oor logstuig naar Glasgow en Liverpool vervoerd. Drie keer is hij in die periode ge torpedeerd. De laatste keer kostte het hem bijna het le ven. „Het is een rotverhaal. We gingen met een tanker naar Reykjavik. In een klein con- vooi van vijf schepen. Wat erin dat kreng zat. Waar schijnlijk vliegtuigbenzine. Dat wist je nooit, alleen de kapitein. Zo'n 120 mijl voor de haven kregen ze ons te pakken. Een torpedo, die sloeg in voor de brug. Dat was ons geluk anders was er niemand van af gekomen. Zeker vier weken hebben we met 27 man in een reddings jan Roelof de Jonge met zijn uniform, de onderscheiding en het certificaat boot rondgedobberd tot een Canadese torpedoboot ons oppikte. Ik en nog iemand. De anderen waren dood. Ik zelf moet na twee weken in coma geraakt zijn want ik kon mij bijna niets herinne ren. De Canadese kapitein zei me later dat de mannen te zwak geweest moeten zijn om de zeemeeuwen te we ren. Uit de lichamen waren grote happen vlees gepikt. Sommigen hadden hun eigen vingers opgegeten. Het was verschrikkelijk. Ze heb ben de reddingsboot laten zinken". Hij was er ook bij toen de Duitsers in een convooi van 140 schepen waren geïnfil treerd. „Dat was het bru taalste stukje wat de Duit sers hebben gedaan". Een als koopvaardijschip gecamou fleerd oorlogsschip voer van Halifax mee in een convooi naar Liverpool. „De koop vaardijschepen waren nau- weiijk gewapend. Voor en achter wat afweergeschut. Kanonnen uit het jaar nul. Midden in de nacht begon dat ding te schieten. Zeker veertig schepen gingen die nacht naar de kelder. Wij zaten in de buitenste kring van het convooi en bleven dus buiten schot. We moch ten de drenkelingen niet op pikken. Doorvaren, werd ge sommeerd. Ik droom er soms nog van. Al die jongens in het water. En niets mochten we doen. Gelukkig hebben ze die Duitser tien dagen la ter ook gepakt". Na de oorlog heeft hij nog verschillende jaren voor Amerikaanse maatschap pijen gevaren. In 1954, na de watersnoodramp, keerde hij naar Terneuzen terug. „Af en toe deed ik nog wel eens een klus voor Weismuller". In 1964 kwam hij voorgoed aan wal. Op het Java begon hij een reparatiewerkplaats voor brommers. „Af en toe kwam er een schipper bin nen. Of ik een pompje of een motor kon maken. Dat ge beurde steeds vaker dus daar heb ik nu mijn boter ham van gemaakt". Inmid dels is hij met pensioen. Wat blijft? Een beschimmeld uniform in de kast. Ameri kaanse onderscheidingen, die hij in 1944 al kreeg. Fo to's aan de muur. De nacht merries. En nu het oorlogs herinneringskruis. „Mooie herinneringen", mompelt hij. „Maar wat koop je er voor. Ze zien je tegenwoor dig niet eens staan". FOTO WIM KOOYMAN ^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii| i KR UISPOLDERHA VEN - De Engelsman John Roy, de man met de langste snor ter wereld (1,74 m) is zondag te gast bij de Saeftinghe Snorren in Kruispolderhaven. Om 11 uur verwacht men hem in café Den Bwrtman, in gezelschap van een groot aantal snorrendragers uit Bel- giën en Schotland. Aan het bezoek wordt meteen een ver- H broederingsbijeenkomst vastgeplakt. iiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii. Van onze correspondente MIDDELBURG - „Mishandeling", zo luidde de aan klacht tegen vijf 19- en 20-jarige jongens uit Hulst (G. R., VV. S., A. E., J. de B. en N. W.), en daarom stonden drie van hen donderdag broederlijk voor het beklaag- denhekje tegenover de politierechter in Middelburg. Twee andere maten hadden er de voorkeur aan gegeven thuis te blijven, en hun zaak werd bij verstek behandeld. Zelf tilden de vechtersbazen niet zo zwaar aan wat er in mei vorig jaar in Hulst ge beurde: het afranselen van mensen die volgens het vijftal „een grote mond" tegen hen hadden durven opzetten. Hoofddader G. R. had op deze manier tot driemaal toe uiting gegeven aan zijn ongenoegen. Op 19 mei maakte hij een op merking over de hoed van een voorbij wandelende jongeman. „Speel jij soms in Dallas?" had R. gevraagd. „Ja", antwoordde de wandelaar, „maar rij nu maar door". „Dat is niet waar", aldus R. voor de politierechter. „Hij zei: „hou je bek", en dat laat ik me nu eenmaal niet zeggen". En dus stapte R. uit zijn auto en sloeg de man tegen de grond. Op 22 mei gebeurde hetzelfde op de kermis, en ook toen ging het slachtoffer tegen de vlak te. Diezelfde avond was het vijftal door drankgebruik zo door het dolle heen, dat in een opwelling en „voor de lol" be sloten werd een automobilist een beetje dwars te zitten. Toen de man ontdekte dat hij zijn auto niet kon wegrijden omdat vijf jongens de achter kant zonder meer van de grond hadden getild, ontstak de man in woede, en vloekend kwam hij de auto uit. „Nou, en dat nemen we niet", zo rea geerde R. namens de maten. Het getreiterde slachtoffer kreeg een paar dreunen tegen het hoofd, waarop hij viel, en tenslotte met een zware her senschudding in het zieken huis belandde. R. werd voor dit alles veroordeeld tot zes weken, waarvan vier voor waardelijk, S. kreeg een week voorwaardelijk, en een boete van 400 gulden. De drie ande ren, die zich niet rechtstreeks met de mishandeling bemoeid hadden, maar wel met het op tillen van de auto, kregen elk 300 gulden opgelegd. Van een onzer verslaggevers TERNEUZEN - Ongeveer tienduizend automobilisten, onder wie een onbekend aan tal Zeeuwen, hebben de afge lopen dagen per ongeluk een tweede aanslag voor de we genbelasting in de bus gekre gen. De dubbele aanslag is het gevolg van een menselijke fout bij het Centraal Bureau voor de Motorrijtuigenbelas ting. De fout heeft naast Zeeu wen ook automobilisten uit Rotterdam en Zuid-Holland getroffen. Dat leidt het bureau af uit de postcode-volgorde waarmee wordt gewerkt. Het is niet mogelijk om precies te weten te komen wie een twee de aanslag hebben gekregen. Wel staat vast dat het om zo wel jaar- als kwartaalbetalers gaat. Volgens een woordvoerder van het centraal bureau hoe ven mensen die twee aansla gen hebben gekregen zich geen zorgen te maken, omdat de computer een eventuele tweede betaling niet accep teert. Mensen die zich onver hoopt toch ongerust maken, adviseert hij telefonisch con tact op te nemen met het Cen traal Bureau voor de Motor rijtuigenbelasting in Apel doorn. Van een onzer verslaggevers SINT-MAARTENSDIJK - In St.-Maartensdijk komt C. J. allerminst gelukkig terug van vakantie. Tijdens zijn afwezigheid is namelijk voor een bedrag van ongeveer tienduizend gulden aan elektrische gereedschap pen uit zijn schuur gestolen. De diefstal, die tussen 2 en 6 april gepleegd moet zijn, werd een dezer dagen ontdekt door «".oar.J dit de dicen yprzo""* Van een onzer verslaggevers GOES - De vier organisaties voor maatschappelijk active- ringswerk in de provincie Zeeland hebben een werkboek uitgegeven over het thema „systeem contra mens in wel zijns- en gezondheidszorg". Het werkboek is gemaakt naar aanleiding van een the madag over dit onderwerp die in november werd gehouden te Goes. In de map wordt veel aan dacht besteed aan het recht op zelfbeschikking van patiënten en cliënten, die volgens de sa menstellers «~".oer eigen ver antwoordelijkheden moeten krijgen. Er worden verschil lende mogelijkheden uitge werkt om op dat punt tot ver betering te komen binnen or ganisaties als ziekenhuizen, inrichtingen en maatschappe lijk werk. De nadruk ligt bij alle handreikingen op de zelf werkzaamheid van groepen binnen de samenleving en bin nen de organisaties. Belang stellenden kunnen het werk boek bestellen bij de Piovin- ciale Diakonale Commissie der Ned. Herv. kerk, telefo nisch bereikbaar via nummer i corro n T

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1983 | | pagina 11