VVD kraakt plan
Van der Reijden
Onze adviezen moeten
een klok"
Rakettennee, maar
't liefst ook
geen demonstranten'
STMORITZ SPECIAL FILTER
6
OONB
CRITICI
'Groenei
boycotte
beëdigir
Indonesic
devaluee
Dian van Leeuwen-Schut,
nieuwe voorzitter Emancipatieraad
Agrariërs op bijeenkomst vredesberaad:
BASET KALEBAS
^aleii
de
roepia
DONDERDAG 31 MAART 1983
■ACHTERGROND
Moeilijk doen
Drs. Dick Dees: Nieuwe ziektekosten
verzekering haait te veel overhoop
Rekening
Versleten
Kiezen
99
re myiSTÏR
Suggestie
Protest
pONDERDAG 31
Til
X
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG - Als het aan de
VVD ligt, verdwijnen de gro
te plannen die staatssecreta
ris drs. Joop van der Heijden
(Volksgezondheid) heeft met
de nieuwe „volksverzeke
ring", vandaag nog in de ijs
kast.
„Ik gun Van der Reijden
het beste, maar hij zou toch
wat relativeringen tot zich
door moeten laten dringen.
Ten eerste: waarom zou je
zoveel overhoop halen met de
ziekteverzekeringen en de
koopkracht van de mensen,
als je hét doel (kostenverla
ging) veel makkelijker kunt
bereiken. Ten tweede: zelfs
in tijden van grote welvaart
en economische groei is geen
kabinet erin geslaagd om een
fundamentele wijziging van
het stelsel te realiseren. Ook
onder het kabinet-Den Uyl is
er geen volksverzekering ge
komen."
Voor Tweede Kamerlid
drs. Dick Dees (WD) is het
duidelijk: Van der Reijden
loopt te hard van stapel.
De bekritiseerde plannen
van de CDA-staatssecretaris
zijn bekend: voor élle Neder
landers moet er één volks
verzekering komen, net zoals
de AWBZ nu, met een zie
kenfondspakket met medi
sche noodzaken. Voor deze
verzekering betaalt men een
premie die afhankelijk is van
de hoogte van het inkomen.
Daarbovenop komt dat een
verzekering waarin de rest
(zo'n zestig procent) van het
ziekenfondspakket zit. Hier
voor betaalt men, net als bij
een WA-verzekering voor de
auto, een vast bedrag aan
premie. Bovendien moet men
steeds een eigen bijdrage be
talen bij een medische „ver
strekking" uit dat pakket.
Tot slot zou er dan een aan
vullende particuliere verze
kering blijven, voor medi
sche „luxe" en her- en bijver
zekering.
Doel van deze plannen, die
zeker geen „klassieke" volks
verzekering betekenen, is de
financiële problemen van de
ziekenfondsen op te lossen
(tot en met 1986 1 miljard
besparen) en de patiënten
kosten-bewust te maken
door betaling van eigen bij
dragen.
„Maar waarom zouden we
dat zo moeilijk doen, als er
ook eenvoudige oplossingen
zijn", vraagt Dick Dees zich
af. Ook hij wil de patiënten
eigen risico's laten betalen en
een eind maken aan de pro
blemen bij de ziekenfondsen,
maar daarvoor is geen stel
selwijziging nodig, vindt de
liberale Volksgezondheids-
specialist.
„Als ik alleen al kijk naar
de inkomenseffecten die de
plannen van Van der Reijden
hebbenrigoreuze ver
schuivingen in de koop
kracht, die ik niet haalbaar
acht. Als ik bijvoorbeeld zie
hoeveel gezinnen met twee
kinderen en een laag inko
men er met die plannen op
achteruit gaan (een verdub
beling van de premie),dan
kan dat het struikelblok voor
Van der Reijden zijn."
Dees vindt dat de inko
menseffecten de grootste
aandacht moeten hebben bij
een verandering van het stel-
DRS. DICK Dees
.Inde ijskast- fo
sel van ziektekosten. Dus
geen uitgelekte „vinger-oefe
ningen", maar goed onder
bouwde rekenvoorbeelden.
„Anders blijft het een vrij
blijvende discussie. Het is
onverantwoord om eerst een
nieuw stelsel te maken en
pas later te bekijken wat dat
betekent voor de premies en
inkomens. Dat is onverant
woord. Het is een gebiedende
eis dat Van der Reijden dui
delijk maakt wat de gevolgen
van zijn plannen zijn voor de
verschillende inkomensgroe
pen en dat hij aangeeft welke
instrumenten hij eventueel
heeft om grote negatieve ge
volgen tegen te gaan."
Het VVD-Kamerlid voelt
er niets voor om ólle Neder
landers samen te brengen in
een nieuwe verzekering.
„Waarom zou je dat doen? De
problemen liggen toch niet
bij de ambtenaren-verzeke
ring en de particuliere verze
kering? Die functioneren
goed."
Dat is ook de kern van zijn
verhaal: de particuliere ver
zekering en de ambtenaren-
verzekering moeten blijven,
alleen het verplichte zieken
fonds moet worden gereorga
niseerd. De ambtenarenver-
zekering (met inkomensaf
hankelijke eigen risico)
werkt naar de zin van alle
betrokkenen en de ambtena
renbonden zijn dan ook fel
tegen een samenvoeging met
het gewone ziekenfonds,
want dat zou een flinke pre
miestijging betekenen. Ook
de particuliere verzekering
werkt goed, vindt Dees, wat
alleen al blijkt uit het feit dat
particülier verzekerden min
der medische consumptie
hebben dan ziekenfondspa
tiënten, die zelf niet direct
hoeven mee te betalen aan
gemaakte kosten.
Die vlieger gaat natuurlijk
niet helemaal op, want de
ambtenarenverzekering kan
zo goed werken, omdat de
minister van Binnenlandse
DRS. JOOP van der Reijden
Vingeroefeningen ongewenst
Zaken (met belastinggeld)
een aardig financieel steentje
bijdraagt en de particuliere
verzekeringen kunnen winst
maken, omdat de grootste en
dus dure risicogroepen in de
vrijwillige- en bejaardenver
zekering achter blijven.
Dat ontkent Dees niet:
„Door de wijze waarop parti
culiere verzekeraars en de
vrijwillige ziekenfondsen nu
naast elkaar werken, krijg je
dat de vrijwillige zieken
fondsen en de bejaardenver
zekering een vergaarbak
voor slechte risico's worden.
De particuliere verzekeraars
lokken de „gezonden" weg
met lagere premies en de
grote risicogroepen (van be
jaarden tot heroïne-verslaaf
den), die vaker een beroep op
medische hulp moeten doen
blijven achter. Daardoor
worden die verzekeringen
onbetaalbaar. Dat is in strijd
met de solidariteitsgedachte.
En daar moeten ook oplossin
gen voor komen."
Daarmee sluit Dees aan bij
de plannen die de particulie
re verzekeraars (KLOZ) aan
het brouwen zijn met de Ver
eniging van Nederlandse
Ziekenfondsen (VNZ). De
particuliere verzekeraars
zijn bereid de slechte risico
groepen van de bijna failliete
vrijwillige ziekenfondsen
over te nemen. „Dat heeft on
ze instemming en we accep
teren ook dat dat een kosten
stijging (volgens berekenin
gen: zo'n vijf procent) voor de
particuliere verzekerden be
tekent", zegt Dees. Want in
feite is die premiestijging „de
rekening van de solidariteit"
die de particuliere verzeker
den gepresenteerd krijgen: ze
mogen, op zoek naar lage
premie, de grote risicogroe
pen niet achterlaten.
Dees vindt dat er wettelij
ke regels moeten komen, om
de grote risicogroepen eerlijk
over alle particuliere verze
keraars te spreiden, om ze
ook daar (net als in vrijwilli
ge en bejaarden verzekering)
een minimum-verstrekkin
gen-pakket (tegen gelijke
premie) te garanderen en om
alle verzekeraars te dwingen
mee te werken. Want als er
één verzekeraar niet mee zou
doen en dus weer met lagere
premies alle gezonde verze
kerden weglokt, begint het
liedj e weer opnieuw.
De operatie met de vrijwil
lige verzekering zou volgend
jaar van start kunnen gaan.
De problemen met de bejaar
denverzekering wil Dees ge
leidelijker oplossen (dus ook
minder schoksgewijze pre
mieverhoging) door vanaf
een bepaalde datum bejaar
den niet meer in „hun" apar
te verzekering onder te bren
gen, maar in de verzekering
te laten waar ze zaten voor
pensionering. Ook dan wor
den de medische risico's die
het oud worden nu eenmaal
met zich meebrengen, eerlijk
over alle verzekerden ver
deeld.
Blijft over de verplichte
ziekenfondsverzekring. Wat
wil de VVD daar mee doen?
Dees: „Ten eerste is het
ziekenfondssysteem zoals het
nu werkt versleten. Er zijn te
weinig financiële „prikkels"
cm de kosten te beheersen.
En er is te weinig keuzevrij
heid."
Eerst de kostenbeheersing.
De WD vindt dat het zie
kenfonds niet goed kan wer
ken, omdat zoveel medische
hulp gratis is. Mensen gaan
te snel naar de dokter en die
schrijft te snel een verwijs-
briefje. Vaak overbodig,
vindt Dees, en patiënten zou
den heel wat minder makke
lijk een beroep op (nutteloze)
medische hulp doen, als ze
zouden zien wat een en ander
kost en een deel van de reke
ning zelf moeten betalen.
Dees: „Er moet een eigen
risico worden ingevoerd, via
het restitutiesysteem: de ver
zekerde krijgt na een bepaal
de medische verstrekking de
rekening thuis, betaalt en
krijgt later een bepaalde ver
goeding van het ziekenfonds
terug." Hoewel er nog discus
sie mogelijk is over de per
centages, denkt Dees dat de
ziekenfondspatiënt globaal
minstens tien procent (eigen
risico) van de kosten uit
eigen zak moeten betalen.
Maar wel wil hij verschillen
aanbrengen. Voor een zie
kenhuisbezoek zou men bij
voorbeeld vijf procent van de
rekening betalen, voor een
kraamverpleging tien pro
cent, voor een bezoek aan de
huisarts vijftien procent, en
zovoorts. „Aan die eigen risi
co's moet wel een grens wor
den gesteld, zodat je nooit
meer dan een bepaald per
centage van je inkomen aan
eigen bijdragen hoeft uit te
geven".
Dan de keuze-vrijheid: nu
heeft iedereen in het ver
plichte ziekenfonds één ba
sis-pakket. Dees wil dat men
kan kiezen. Bijvoorbeeld: de
één kiest voor een pakket
waarin alle geneesmiddelen
zitten, maar voor ziekenhuis
opname een eigen risico van
25 procent wordt betaald,
terwijl een ander dat precies
andersom wil. „Dat kan nooit
puur individueel, maar er
moet wel keus zijn uit een
bepaald aantal soorten zie
kenfondspakketten."
Dees denkt dat die invoe
ring van eigen risico's en de
keuzevrijheid, de zieken
fondspatiënten (net als de
particuliere verzekerden)
kostenbewust maakt „en
daarmee de overbodig medi
sche concumptie terugdringt,
zonder de kwaliteit van de
gezondheidszorg aan te tas
ten." Die eigen risico's (in
procenten), werken volgens
Dees ook effectiever dan
eigen bijdragen (in vaste be
dragen), zoals de „knaken-
kaart."
Kortom: Dees wil deze
veranderingen in het zieken
fondspakket door voeren
zonder de grote stelselwijzi
ging van staatssecretaris
Van der Reijden. Op langere
termijn kunnen de drie over
blijvende verzekeringen
(ambtenaren-, particuliere-,
en verplicht ziekenfonds) dan
best naar elkaar toegroeien
en kan er best een systeem
komen, waarbij een deel van
het ziekenfondspakket wordt
betaald met premie naar in
komen en een ander deel, net
als de WA-premie, met vaste
premie-bedragen (Dees: Dat
heeft tot gevolg dat de al
leenstaanden niet onevenre
dig veel premie betalen").
Maar nu moet er, volgens
Dees, niets anders gebeuren
dan het op laten gaan van de
bijna failliete vrijwillige- en
de bejaarden verzekering in
de particuliere verzekering
én het invoeren van eigen ri
sico's in het verplichte zie
kenfonds. En de „weerstand
op roepende" plannen voor
een stelselwijzing mag Van
der Reijden, wat Dees be
treft, in de ijskast zetten.
Dees: „Mijn gezond verstand
zegt, dat dat beter is."
Door Lidy Nicolasen
DEN HAAG - „Zal ik het ap
paraat intussen aanzetten",
roept Dian van Leeuwen-
Schut (45) halverwege het ge
sprek. Maar uitgebreid kof
fieteuten is er niet bij. De
nieuwe voorzitter van de
Emancipatieraad heeft pre
cies een uur de tijd om uit te
leggen wat haar bezielt juist
nu als beroeps in het emanci
patie-werk te gaan.
Boze tongen beweren dat 't
wel mooi geweest is, dat in
deze barre tijden emancipa
tie pure luxe is. Anderen vin
den dat Nederland best zon
der Emancipatieraad kan.
Tongen die voor hun beurt
fluisteren. Immers, onlangs
nog weigerde de Emancipa
tieraad, de belangrijkste ad
viseur van de regering, ad
vies uit te brengen over be
roepsnamen. De Raad voelde
zich buitenspel gezet. Want,
zo kreeg het kabinet te horen,
waar we het samen over
moeten hebben is de benarde
economische positie van de
vrouw. Juist in deze barre
tijden.
De „terug-naar-het-aan-
recht" stemming is evenmin
besteed aan Dian van Leeu
wen. „Je ziet dat nog te veel
het traditionele rolpatroon
wordt voortgezet", begint ze.
„Maar als je zegt en vindt dat
man en vrouw gelijkwaardig
zijn, heeft dat in de praktijk
gevolgen. Je moet zien te ko
men tot een mentaliteit
waarin het normaal is dat
emancipatie een onderdeel is
van het beleid, net zo goed als
economische zaken daarvan
een onderdeel is, net zo goed
als sociale zaken."
En in één zin voegt ze er
aan toe: „Het is geen luxe
maar normaal dat mensen in
deze maatschappij zichzelf
ontplooien enniet alleen
doen wat anderen zeggen.
Het is normaal dat ze een
keuze doen en niet alleen in
één richting kijken. Er is nog
een heel duidelijke achter
stand van vrouwen in Neder-
land, hoewel ik denk dat er
wel iets ten goede is veran
derd. Simpelweg doordat een
paar zaken bespreekbaar is
gemaakt. Een aantal mensen
is de ogen geopend, anderen
werden gedwongen hun ogen
te openen. Je moet maar eens
kijken hoe op dit moment
binnen de bestaande vrou
wenorganisaties over eman-
cipatie wordt gedacht en hoe
dat tien jaar geleden was.
Wat zeg ik, korter terug nog.
Groepen die sterk naar bin
nen gericht waren zijn nu
open organisaties met leden
die over de schutting kijken".
Dian van Leeuwen, dat zal
duidelijk zijn, heeft haar
sporen verdiend in de langer
bestaande vrouwenorganisa
ties. Jaren geleden toen ze in
Nijmegen haar rechtenstudie
voltooid had, vertrok ze naar
het westen van het land om
„iets te doen met de talenten
in me". De Arnhemse Dian
Schut had er geen zin in te
midden van haar studiegeno
ten te wachten op de dag dat
het geluk haar in de schoot
zou vallen. Ze vond wat ze
zocht. „Maatschappelijk ac
tieve" mensen in enkele
vrouwenorganisaties. En
daar lag de kiem van haar
carrière.
Dian van Leeuwen vervul
de diverse functies in het be
drijfsleven. Na 1975 ging ze in
de advocatuur en werd ze in
de gemeenteraad van Rotter
dam gekozen. Later volgde ze
haar man die tot burgemees
ter werd benoemd in Capelle
aan den IJssel. Alleen direct
MR. DIAN van Leeuwen-
Schut
.Iedereen weer aan het
werk... -foto anp
na de bevalling van haar
twee kinderen (11 en 9) werk
te ze even niet. Voor de rest
bleef ze actief en zo zit ze nu
nog in de Provinciale Staten
van Zuid-Holland, in de
Stuurgroep Brede Maat
schappelijke Discussie Ener
gie van jonkheer De Braauw
en is ze voorzitter van de
werkgroep emancipatie van
de prof. Telderstichting, het
wetenschappelijk bureau
van de VVD.
De komst van de nieuwe
voorzitter heeft nogal wat
stof doen opwaaien. De
plaats kwam vrij toen haar
voorgangster Eegje Schoo
naar het kabinet overstapte.
De leden van de Emancipa
tieraad vroegen de liberale
staatssecretaris Annelien
Kappeyne van de Coppello
om de socialistische vice-
voorzitter Annemarie Gre-
wel tot voorzitter te benoe
men. Kappeyne negeerde dit
advies en kwam met Dian
van Leeuwen, eveneens libe
raal, die voorlopig de tijd van
Schoo volmaakt. Over twee
jaar gaat een nieuwe vierja
rige periode in.
De storm van kritiek heeft
Van Leeuwen niet echt ge
raakt. „Het heeft zich over
mijn hoofd heen afgespeeld",
zegt ze. „Ik ga ervan uit dat
nu de beslissing gevallen is,
iedereen weer aan het werk
gaat. We moeten de zaak zelf
geen kwaad doen door on
derling geharrewar", is het
laatste dat ze over de benoe
ming kwijt wil.
Emancipatie is voor haar
verandering van de bestaan
de structuur met daarin een
voortrekkersrol van de
Emancipatieraad. Zichzelf
onmiddellijk aanvullend:
„Niet zo dat we alleen kijken
naar de groep die al een eind
op weg is, we moeten trach
ten aansluiting te houden
met de achterban. Het con
tact niet verliezen. Misschien
is het nog een kwestie van
woorden te zorgen dat men
sen niet meer accepteren dat
alleen het traditionele pa
troon mogelijk is."
Koplopers moeten creatief
zijn, de Emanciaptieraad
moet buiten dat zichzelf
voortdurend bewijzen. De re
gering staat niet om adviezen
te roepen. Voorzichtig zegt
Van Leeuwen: „Het is een
pure constatering dat de re
gering zo nu en dan verzuimt
de Emancipatieraad te horen.
De lezer moet dan zelf maar
uitmaken of dat slordigheid
is of geen erkenning van de
raad." En dan: „Je mag aan
nemen dat de regering de ad
viezen niet klakkeloos naast
zich neerlegt. Onze adviezen
moeten klinken als een klok,
ze moeten gewoon heel goed
zijn."
De komende tijd wordt
niet makkelijk voor emanci
perend Nederland. De zoge
naamde derde EG-richtlijn
moet eind '84 zijn ingevoerd,
een afspraak die de lidstaten
in betere tijden maakten. De
richtlijn gaat geld kosten en
dat is de oorzaak van de wre
vel en de geringe haast er
mee. Geld omdat een vol
strekte gelijkwaardigheid
tussen man en vrouw wordt
geproclameerd, uitgaande
van verregaande individua
lisering. En dat betekent een
ferme aanslag op de organi
satie van de Nederlandse sa
menleving. Denk even aan de
belastingwetgeving, het so
ciale stelsel, de arbeidsverde
ling. Dian van Leeuwen
noemt die richtlijn als zij op
merkt „de kop voor de bezui
nigingen niet in het zand te
willen steken." Maar prijs
kaartjes heeft ze in gedach
ten al aan de noodzakelijke
maatregelen opgehangen,
bereid de confrontatie met de
bewaarders van Nerderlands
schatkist aan te gaan.
Tot voor kort was Dian
van Leeuwen lid van het da
gelijks bestuur van de Ne
derlandse Vrouwenraad, die
alle georganiseerde vrou
wengroepen in zich verenigt.
Op een voor haar gunstig
moment kwam de zetel van
de voorzitter vrij en haar er
varing in de vrouwenwereld
was groot genoeg om te kun
nen toehappen. De vraag wat
nog in het verschiet ligt, ont
wijkt ze. „Niet dat ik niet
ambitieus ben, maar zoiets
beoordeel ik op het moment
dat het langs me komt".
Door Jan Grey n
VREDEPEEL - Veel omwo
nenden van de slapende
vliegbasis De Peel zitten niet
te wachten op de plaatsing
van kruisraketten, maar
eigenlijk nog minder op de
komst van demonstranten
tegen die plaatsing. „We
moeten niet van die Amster
damse taferelen hier in de
Peel. Wie betaalt de schade
aan onze gewassen en onze
andere eigendommen?", was
een veelgehoorde hartekreet
deze week op een door het
regionale Vredesberaad ge
organiseerde bijeenkomst in
het Vredepeelse gemeen
schapshuis.
„We willen uw gevoelens
over de komende gebeurte
nissen rond de vliegbasis
peilen", zegt Hans Kok aan
het begin van de bijeen
komst, maar eerst wil hij
weten wat de aanwezigen
ervan vinden dat de mensen
van de pers talrijk aanwezig
zijn. De meerderheid steekt -
na enkele problemen met de
geluidsinstallatie - de hand
op om aan te geven, dat 'ze'
kunnen blijven, want „dan
komt misschien ons belang
ook eens aan bod", mompelt
een aanwezige.
Wilma Jonkman van het
vredesberaad kan, als be
kend is dat iedereen ook met
de pers erbij vrijuit spreekt,
eindelijk het woord nemen.
„De demonstranten komen
echt niet om u lastig te val
len, hoewel misschien wel
van overlast gesproken kan
worden wanneer het tot
massale acties gaat komen.
Maar wij willen de last tot
een minimum beperken",
luiden de bijna zalvende
woorden van de vredesbe
raadster.
Peelbewoner Piet van
Lipzig heeft het een en ander
op papier gezet, „want ik
praat zo makkelijker". „Kan
het vredesberaad ons de ga
rantie geven dat er niets ka
pot gaat? Is er al gepraat
over een schadefonds?",
vraagt hij de heren en dames
van het vredesberaad. Nee,
geen enkele garantie kan ge
geven worden en de moge
lijkheid tot het instellen van
een schadefonds komt nog
aan de orde, luidt het ant
woord, dat echter niemand
tevreden stelt.
Het eerste gemor is hoor
baar in de zaal, waar overi
gens bijna de hele tijd een
buitengewoon luchtige
stemming hangt. Serieus
wordt het als een politie-
demonstranten onge
wenst in de Peel.- fotoanp
functionaris het woord
neemt en uitlegt dat de poli
tie haar best zal doen, „maar
we weten ook niet wat er al
lemaal gaat gebeuren hier
bij de basis, zodat we toch
ook op de plaatselijke bevol
king rekenen".
Herhaaldelijk spreekt
iemand de vrees uit dat pas
bij het besluit tot plaatsing
van kernraketten op De Peel
de problemen echt zullen
ontstaan. Plaatsing of niet,
de conclusie is voor de mees
ten duidelijk: met de rust is
het de komende zaterdagen,
bij de wekelijkse demon
straties, gedaan. „En je kunt
ook beter tegen geen enkele
demonstrant zeggen dat hij
daar of daar met zijn poten
moeten afblijven, want dan
heet 't ook nog dat je provo
ceert", is een van de opmer
kingen.
„Als jullie nou eens een
tijdje wachten met die de
monstraties? Nu weet toch
iedereen dat er plannen zijn
om die dingen hier neer te
zetten", is een suggestie, die
prompt wordt afgewezen
door Wilma Jonkman:
„Want we moeten steeds ons
gezicht laten zien".
Het is inmiddels pauze en
enkele mensen scharen zich
rond een tafel om een andere
kwestie te bespreken, die no
dig aan de orde gesteld moet
worden. Wat te doen met de
agrariërs die schade lijden
omdat ze tijdens de zater
dagse demonstraties niet op
de vliegbasis kunnen om
gras te maaien, aardappelen
te oogsten of mais te snij
den? Op de basis ligt in to
taal 220 hectare cultuurland,
dat is verpacht aan omwo
nende agariërs. Het oogsten
kan alleen maar op zaterdag,
omdat de luchtmachtmede
werkers door de week te veel
last van dat werk zouden
hebben. De luchtmacht sluit
de poorten echter 's zater
dags als er een demonstratie
is.
„Veel van ons bestaan van
die basis, zou je kunnen zeg.
gen, omdat we grond hebben
gepacht", luidt de eerste
'voorgebakken' vraag. Het
vredesberaad zal contact on
nemen met de vliegbasis'
„Daar hebben we niets aan
wie betaalt de schade?" :s
het vinnige weerwoord.
Een bloembollenkweker
heeft al enkele minuten zit-
ten popelen om iets te zeg.
gen. „Ik ben toch echt bang
dat mijn halve perceel tul-
pen langs de Midden-Peel.
weg eerstdaags op een mooie
zaterdag aan de hoofdpoort
van de basis hangt. Het is zo
verleidelijk voor demon
stranten", zegt hij. Het vre
desberaad zal een ordedienst
posteren.
De bijeenkomst loopt naar
het einde. Wie van de inwo
ners van Vredepeel wil in
het 'Peeloverleg' van de be-
raadsgröepen komen te zit
ten? „Het is toch wel handig
als iemand hier uit het dorp
in het overleg zit, zodat jullie
direct te weten komen wan
neer er weer een demonstra
tie is", zegt Hans Kok van
het vredesberaad. „Wij als
politie zouden misschien ook
een plaatsje kunnen krijgen
in dat overleg", vraagt een
van de twee politiemannen
voorzichtig. „Daar kunnen
we nu geen ja op zeggen.
Daar moeten we het overleg
eerst over raadplegen. Mis
schien is er wel een meer
derheid tegen", zegt Hans
Kok. „De politie niet? Dan
wij ook niet", is de snelle re
actie van dorpsraadsvoorzit
ter Cor Huys.
„Die kernwapens hier stij
gen recht omhoog, als het
goed is, maar die krengen
van de Russen komen hier
néér. Naar Rusland moeten
jullie gaan om te demonstre
ren", protesteert een Vrede-
peler. Maar daar heeft het
vredesberaad het deze avond
niet over. En het voorstel om
te gaan demonstreren op een
mooie kale plek aan de rand
van de basis, waar je de
plaats van de toekomstige
raketten al kunt zien, wordt
„meegenomen".
(ADVERTENTIE!
DE TRUC ZIT
Gelukkig is die tijd voorbij want nu
is er ST. MORITZ SPECIAL.
De enige lichte sigaret met dat
ge gevoel van een echte sigaret
de truc zit in het filter.
revolutionaire Astra filter laat
het aroma perfekt door en in
kombinatie met het cycloon-
iffekt krijg je daardoor een
uitstekende smaak.
De smaak van
ST. MORITZ SPECIAL,
de enige sigaret met
het Astra filter.
Het Astra filter is het enige
filter dat gebruik maakt van
aërodynamische principes.
Het filtert de rook, laat het aroma
door, en zuigt lucht aan via
aparte kanaaltjes.
Doordat de lucht met een grotere
snelheid in de mond komt dan
het aroma, ontstaat er een
werveling... het cycloon effekt!
En dat cycloon effekt zorgt
ervoor dat alle smaakpapillen in
uw mond kunnen genieten van
ST. MORITZ SPECIAL
Een revolutionaire vinding
waaraan drie jaar onderzoek is
voorafgegaan... En die u beslist
moet proberen.
Yan onze redactie buitei
WARSCHAU - De
voormalige vakbondsl
,nna Walentynowicz
teravond vrijgelaten, na
„,as veroordeeld tot 15
den voorwaardelijke ge-
nisstraf.
Walentynowicz geldt
Tu
bie<
Van
M
WASHINGTON -
op een aanvankeli
jet-Unie van he
Euro-raketten dal
avond officieel be
woorvoerders van
'verborgen openinj
die de onderhandel
moeten halen.
Zo zei de president t
iswaar dat de nul-o
als Amerikaans vooi
op de onderhandeling
fel blijft liggen, maar
maakte de erkenning
dat doel door de Sow
Unie niet tot voorwa:
om een tussentijds
koord te sluiten.
„Als het over midde
standsraketten gaat zou
beter zijn om er helemaal
te hebben, dan om er een
tal te hebben. Maar als h
een aantal moeten zijn, di
het beter om er een pat
hebben dan om er veel te
BONN (AP) - Het tweed
binet van CDU-leider H«
Kohl is woensdag doo
voorzitter van de Bond:
Rainer Barzel, beëdigd.
Tijdens het afleggen v<
eed in de bondsdag verli
fractie van de Groenei
zaal.
Een andere grote afw
van was de grote rivaal
Kohl, CSU-leider Franz-,
Strauss, die weigerde zijn
als premier van de deel
Beieren op te geven r
Kohl hem had verteld dc
alle ministersposten moch
zetten behalve die van bu
landse zaken, economisch
ken of financiën. Strauss
er nooit een geheim van
maakt buitenlandse zake
ambiëren.
Djakarta (ap> - indo
heeft woensdag de roepia
oevalueerd om zijn voor
buitenlandse deviezen op
te houden en het hoofd te
oen aan de vermindering
de overheidsinkomsten
de recente daling van de
Prijs.
Besloten is tot een waa
vermindering van 28 pro(
Moest dinsdag voor een A
r'kaanse dollar 703 ru]
worden betaald,
Het is weer lente! De lente brenf
vernieuwing met zich mee,
natuur maar ook in onszelf.
iets aan ons interieur wi
Nieuwe gordijnen, vloerbede
zitmeubelen aan
"n 2 t/m 23 april houden i
welke periode wij een sp
zitmeubelen van atelier P
komt u eens vrijblijvend kiji
u direkt niets nodig, u kunt
jnirent uw interieur, en wij staa
eskundig advies voor u klaar.
's-maandags van I tol 6
erkdagen van 9 tot 6 uur en doi
