Minima komen maandelijks
honderden guldens tekort
„BMD blijft uniek proces"
Gaat kerk de
klassestrijd
tegemoet
ST MORITZ SPECIAL HETER
fs SCI
Nog ste
over ve
van sch
EEN OPLOSSING: KOOPKRACHT MOET OMHOOG
DE BRAUW FURIEUS OVER AANVAL IN DE RUG
D.I.S.K.-CONGRES
WIL MOBILISATIE
nc CTCnJl Yi A M U/ACIlpr\ A r\ OA mil a r>T jaao
DINSDAG 29 MAART 1983
ACHTERGROND'
Duscussie
Dure overheid
Verwarring
Nooit vertoond
Weerslag
Vriendelijke
man neemt
afscheid
Sterfgeval
Haags
Hoogstandje
Agenda
Boodschap
Niet aan de bak
Pijnlijk
Eigen wegen
plMSDAG
29 MA/
GEWELD OP
T1)
Van een onzer verslaggevers
TILBURG - Mensen die met
een minimum inkomen of
met een uitkering moeten le
ven komen maandelijks hon
derden guldens tekort.
Dat is de uitkomst van een
onderzoek van drie studen
ten van de Katholieke Hoge
school in Tilburg, uitgevoerd
op verzoek van de Tilburgse
Wetenschapswinkel.
De drie studenten, Win-
fried Houtman, Jan van
Schijndel en Marinus Verha
gen, hebben voor hun onder
zoek drie bestedingspakket
ten samengesteld, 'bood
schappenlijsten' op basis van
budgetonderzoeken van het
Centraal Bureau voor de
Statistiek: een voor een gezin
met twee ouders en twee
kinderen, een voor een één
oudergezin met twee kinde
ren en een voor een alleen
staande. Aan de inkomsten
kant is rekening gehouden
met vakantietoeslag, eenma
lige uitkeringen en kinder
bijslag.
Hun berekeningen hebben
aangetoond, dat een gezin
met twee ouders en twee
kinderen er bij een minimum
inkomen in 1982 maandelijks
502,25 aan tekort kwam.
Voor een éénoudergezin was
dat ƒ372,66 en voor een al
leenstaande 225,-.
Die tekorten, zo vonden de
drie studenten, zijn niet van
de ene dag op de andere ont
staan. Dat gezinnen en al
leenstaanden tot nu toe be
trekkelijk weinig van zich
hebben laten horen -zij het
dat de bijstandsmoeders zich
de laatste maanden wel dui
delijk hebben gemanifes
teerd- komt volgens hen,
omdat die groepen mogelijk
nog niet zolang van een mi
nimum inkomen of een uit
kering moeten leven en ze
wellicht nog over wat spaar
geld beschikken. Éénouder
gezinnen beginnen meestal
met schulden door inrichting
van het huis en zitten vaak
jaren met een bijstandsuit
kering.
De drie studenten, die van
hun rapport 'De laatste dijk
in de sociale zekerheid' hun
kandidaatsscriptie economie
hebben gemaakt, hebben be
rekend, dat minstens 300.000
huishoudens het door hen
berekende pakket niet meer
kunnen betalen, terwijl alle
uitgavenposten toch stuk
voor stuk aan de lage kant
zijn. Door leningen, het laat
ste redmiddel, worden de te
korten in de toekomst alleen
maar groter. Zij zijn van
oordeel, dat iedere inwoner
van ons land een door hen
berekend bestedingspakket
moet kunnen betalen. „Men
sen die vinden dat de laagste
uitkeringen nog verder om
laag kunnen moeten dan
maar aangeven waarop nog
bezuinigd kan worden. Zo
komt er een duidelijke dis
cussie: geen gepraat over
procenten of guldens, maar
precies aangeven hoe en
waar mensen met een mini
mum inkomen moeten bezui
nigen".
Volgens de drie economie
studenten is er maar één op
lossing: de koopkracht moet
omhoog, ofwel door verho
ging van de uitkeringen, in
clusief de kinderbijslag, of
door verlaging van de lasten.
Éénmalige uitkeringen noe
men zij lapmiddelen. Zij
pleiten er voor de hoogte van
de kinderbijslag afhankelijk
te maken van het inkomen.
Zij geven in hun rapport
ook aan, dat de overheid de
laatste jaren de grootste
prijsopdrijver is geweest. Als
eerste zouden tarieven voor
openbaar vervoer en gas en
elektra en de gemeentelijke
belastingen omlaag moeten.
Voorts wijzen zij erop, dat
gemeentelijke en provinciale
belastingen niet in de prijs
compensatie worden opgeno
men en dat veranderingen in
kostprijs verhogende belas
tingen (BTW, accijnzen enz.)
niet worden doorberekend in
lonen en uitkeringen. En
juist die kosten van levens
onderhoud zijn de laatste ja
ren meer gestegen dan de
prijzen die wel gecompen
seerd werden.
Door Frans Boogaard
DEN HAAG - „Natuurlijk
houdt het werken met scena
rio's een risico in. Maar dat
hebben wij onderkend in on
ze methodiek. Daarom snap
ik ook niet waarom de heren
deskundigen daar niet meer
oog voor hebben gehad. Ik
snap werkelijk niet wat die
mensen bezielt."
Jonkheer mr. M. L. de
Brauw, voorzitter van de
stuurgroep voor de Brede
Maatschappelijke Discussie
over het Energiebeleid, kan
er zich een week later nog
kwaad over maken. Afgelo
pen dinsdag stelde de advies
commissie die de stuurgroep
begeleidt in haar eindverslag
dat de vier energiescenario's
waarmee De Brauw c.s.nu
werken, volstrekt onbruik
baar zijn voor een maat
schappelijke discussie.
„Doodsteek voor BMD," kop-
letterde deze krant, en dat
was voor de inspraakvoor
zitter aanleiding meteen de
telefoon te grijpen. „Want
zulke verhalen, die zijn pas
echt een doodsteek voor de
BMD."
De Brauw geeft, meer dan
menig Nederlander, in ieder
geval nog blijk van betrok
kenheid bij het BMD-proces.
Ronduit furieus is hij over de
„aanval in de rug" die de ad
viescommissie hem door
haar offensief tegen de ener-
sgiescenario's - in feite econo
mische modellen waarin de
energiebehoefte, werkgele
genheid en milieu-effecten
in kaart zijn gebracht - be
reidde. „Als je die scenario's
beschouwt als toekomstvoor
spellingen zit je inderdaad
fout, maar ze dienen ook al
leen als achtergrond. Het
gaat om de lijn van het den
ken, het etaleren van de sa
menhangen tussen economie,
energievraag en milieu. De
kwantificering is niet van
belang. Je moet alleen duide
lijk kunnen maken dat wan
neer je kiest voor een aan
zienlijke industriële uitbrei
ding, de energievraag flink
toeneemt. Maar dat komt er
in de discussiebijeenkomsten
ook heel goed uit."
De adviescommissie - drie
professoren en een ambtelijk
secretaris onder leiding van
drs. H. A. van Stiphout -
denkt daar anders over. Vol-
Eén ding is zeker: de Brede Maatschappelijke Discussie
over het Energiebeleid blijft tot discussie aanleiding geven.
Vorige week kwam een deskundigencommissie van de
stuurgroep met de mededeling, dat met de discussie feite
lijk 25 miljoen worden weggegooid: de energiescenario's
die de stuurgroep hanteert zouden niet bruikbaar zijn voor
een nationale gedachtenwisselmg. Deze onthulling komt
voor voorzitter De Brauw wel op een heel slecht moment:
met uitzondering van Limburg en de noordelijke provin
cies was hij er net weer in geslaagd, het bezoekertal van
de regionale bijeenkomsten op het streefgemiddelde van
35 te krijgen. V/ie vooral roet in het eten gooide was prof.
Beek, toch al een nagel aan de doodskist van De Brauw:
was hij het niet die nog voordat de BMD goed en wel was
begonnen al uitrekende dat de kerncentrales niet dicht
konden? De Brauw voelt zich verraden. En slaat in dit stuk
terug.
gens haar zijn de scenario's
onderling niet vergelijkbaar,
zijn ze te onduidelijk en ge
ven ze onvoldoende aan wel
ke maatschappelijke gevol
gen een keus voor één van de
vier scenario's heeft. Zo
voorziet het cömmissiélid
prof. dr. ir. W. J. Beek, die
eerder in opdracht van de
toenmalige minister Terlouw
uitrekende hoeveel het kost
de bestaande kerncentrales
te sluiten, dat de bevolking
wellicht te makkelijk kiest
voor het zogeheten Groene
Economie-scenario van het
Centrum voor Energiebespa
ring.
In dat model zijn geen
nieuwe kolen- en kerncen
trales nodig, en kan de werk
loosheid tot 200.000 in het
jaar 2000 worden terugge
bracht. Maar dat kost wel
koopkracht, en dat zouden de
voorstanders van een mi
lieubewuster samenleving
onvoldoende inzien.
„Als ze daar achter komen,
zullen ze ook het CE-scena-
rio verwerpen. Na afloop van
de BMD staat dan bestuur
lijk Nederland nog met lege
handen, en is de BMD voor
niets geweest," aldus Beek,
die in scenario's alleen wat
ziet als het goed doorgere
kende, concrete beleidsopties
zijn.
De Brauw: „Onzin. Vroe
ger werd steeds gezegd dat
we kernenergie moesten
hebben, en dat anders onze
economie naar de filistijnen
zou gaan. Dat hebben we in
de scenario's kunnen door
prikken. We hebben in Ne
derland nog een redelijke
keuzevrijheid."
Volgens De Brauw is het
een pertinente onrechtvaar
digheid alle kritiek over de
vorm van de scenario's op de
schouders van de stuurgroep
te leggen. Toen zij onder het
eerste kabinet Van Agt door
Van Aardenne werd geïn
stalleerd, was er al het zoge
naamde Ongewijzigd Beleid
scenario, een model dat door
Economische Zaken was ont
wikkeld. Tegelijkertijd wa
ren Theo Potma en zijn Cen
trum voor Energiebesparing
druk bezig met het 'vergeten'
of Groene Economie-scena
rio.
„Wij zaten vast aan die ge
gevenheden. Om de keuze
mogelijkheid te vergroten
hebben we daarna nog twee
andere modellen laten ont
wikkelen. Het Industrieel
Herstel-scenario hebben we
zoveel mogelijk afgestemd
op het werk van de commis-
sie-Wagner, met het Ar-
.jeiasaelings-scenano heb
ben we zoveel mogelijk aan
sluiting gezocht bij de vak
beweging. Je kunt er natuur
lijk nog tien modellen naast
zetten, maar dan breng je de
bevolking pas echt in ver
warring."
De' Brauw gaat daarmee
een klein stukje in de rich
ting van de milieubeweging,
die zelf steeds heeft betoogd
dat twee scenario's genoeg
zijn voor de keus van een
denkrichting: dat van E.Z.
(635.000 werklozen in het jaar
2000, nieuwe 3000 MW kern
en 4100 MW kolencentrales
erbij, 7 stijging van het be
steedbaar inkomen) en dat
van het Centrum voor Ener
giebesparing (200.000 werklo
zen, geen nieuwe kolen- en
kerncentrales en een 4 "fe
stij ging van het besteedbaar
inkomen).
En om het groene karakter
van het laatste scenario nog
even te onderstrepen: de mi
lieukosten stijgen daarin van
1,1 naar 2,6% van het natio
naal inkomen. In het EZ-sce-
nario is die stijging maar
Vi
Concrete cijfers dus, maar
die moeten nu juist niet te
strak worden gehanteerd,
zegt Beek. „Macro-econo
misch kan het wel," zegt De
Brauw, „alleen is de verta
ling van macro naar micro
(de huishoudens) bijna niet
te maken. Als je een twee
persoons-huishouden in
voert krijg je al een heel an
dere situatie dan we nu heb
ben."
En precies datzelfde geldt
natuurlijk ook voor andere
aannames, zoals de olieprijs
ontwikkeling. De Brauw:
„Wij gaan van hetzelfde
prijspad uit als Beek heeft
gedaan in de commissie-
Beek. Maar nu zegt hij als lid
van de commissie-Van Stip
hout dat dat nergens naar
lijkt. Nou, dan deugt zijn
werk dus ook niet."
Maar waar De Brauw zich
nog meer over opwindt is,
dat Van Stiphout en Beek
met hun rapport het hele
BMD-proces ondergraven.
„Ze doen nu net of het een
zinloze bezigheid is om met
scenario's te werken, en daar
begrijp ik nou helemaal niets
van. Want wat wij doen is in
Nederland nog niet vertoond.
Het gebeurt bijna nooit dat
de Kamer wordt geconfron
teerd met uitgewerkte be
leidsalternatieven, met daar
bij ook nog de acceptatie
graad van de bevolking. In
tegendeel, de praktijk is juist
dat de regering één plan in
brengt, waar de Kamer zel
den goede alternatieven te
genover zet. Het kan niet an
ders of je komt op onze ma
nier tot een betere besluit
vorming."
De Brauw zelf gelooft er
dus nog wel in, maar hij is
natuurlijk al heel snel uitge
discussieerd als niet ook het
merendeel van de Neder
landse bevolking er zo over
denkt. Daarom heeft de
stuurgroepvoorzitter zich
voorgenomen in de volle
schijnwerpers van de publi
citeit afstand te nemen van
het werk van de commissie-
Van Stiphout. „Ik moet dui
delijk maken dat die scena
rio's niet centraal staan.
Want anders krijg je een on
bedoelde weerslag op de dis
cussiedeelname (nu gemid
deld 35 man/vrouw per bij
eenkomst)."
Dat Beek en De Brauw
(een coïncidentie: beiden lid
van D'66) met elkaar ook nog
wel wat te bediscussiëren
hebben staat buiten kijf,
maar daarvan zal de gemid
delde Nederlander verder
niet zo heel veel meer mer
ken: een BMD-stuurgroep
waarvan nu ook stafleden
onderling nog vechtend over
straat gaan rollen, is wel het
laatste waar de energiedis
cussie behoefte aan heeft.
Deze week raken Den Haag
en speciaal het Binnenhof en
omgeving een kleurrijke fi
guur kwijt: Gijs van der
Wiel, de hoofddirecteur van
de rijksvoorlichtingsdienst.
In verschillende dagbladen is
de loftrompet al gestoken
over de scheidende rege
ringswoordvoerder, die in
deze functie meer dan vijf
tien jaar de spil was tussen
'de politiek' en de parlemen
taire pers - tot tevredenheid
van beiden.
Een klein comité gerecru-
teerd uit de vooral oudere
parlementair journalisten is
de afgelopen weken dan ook
druk doende geweest voor
Van der Wiel een vrienden
boek samen te stellen, waar
aan ook zijn vijf achtereen
volgende 'bazen' - De Jong,
Biesheuvel, Den Uyl, Van
Agt en Lubbers - graag mee
werkten. Maar dat lag an
ders bij het Koninklijk Huis.
De eerste optie, een voor
woord van koningin Beatrix,
was wellicht wat té vrijmoe
dig, maar ook een voorwoord
van prinses Juliana bleek te
veel gevraagd. „Ze moet zelf
beslissen, maar als ze mij ad
vies vraagt zal ik negatief
boek wat minder duidelijk
terug is te vinden.
adviseren," zou Beatrix heb
ben gezegd.
Ten langen leste stemde
het Koninklijk Huis in met
een interview met Juliana,
waarin de prinses eigenlijk
maar weinig méér kwijt wil
de dan dat ze Van der Wiel
altijd ervaren had als „een
vriendelijke man". Dat lijkt
wel erg magertjes voor
iemand die naast zijn vrien
delijkheid ook nog de kwali
teit had het Koninklijk Huis
een aantal malen uit benarde
situaties te halen, of het er op
zijn minst beter door te lood
sen. We denken maar even
aan Lockheed en de huwelij
ken van Beatrix en Irene.
Maar Gijs is ook benoemd
tot commandeur in de Orde
van Oranje Nassau, en dat is
een onderscheiding die nog
nimmer een voorlichter ten
deel is gevallen. Daaruit
blijkt dan in elk geval de
waardering van het Konink
lijk Huis die in het vrienden-
Het gaat goed met de Bevrij-
dingsraad voor Suriname.
Ex-president Chin A Sen en
oud-VN-ambassadeur Sew-
rajsingh, respectievelijk
voorzitter en secretaris, heb
ben tijdens hun reizen naar
de buurlanden van Surina
me aardig wat steun weten
te verwerven, en meer dan
ooit zijn ze er nu van over
tuigd dat bevelhebber Bou-
terse binnen afzienbare tijd
in problemen komt - zowel
door verzet binnenslands als
door gebrek aan (financiële)
hulp van buitenaf.
Maar - en dat weet ook de
Bevrijdingsraad - er is nog
een lange weg te gaan, en
vandaar dat ook wordt ge
poogd de in Nederland ver
blijvende Surinamers zoveel
mogelijk bij het 'terug-naar-
de-de mocratie' te betrekken.
Dat gebeurt vooral met be
hulp van de weekkrant voor
Suriname, die in een paar
maanden tijd zijn oplage
heeft zien verdrievoudigen.
Wat ook de (Nederlandse)
adverteerder niet is ontgaan.
Alleen bestaat de indruk
dat die nog wat minder is in
gespeeld op het Surinaamse
lezerspubliek. Zo kwam kort
geleden de Stichting Uit-
GIJS van der Wiel in een karakteristieke pose, terwijl hij
de pers informeert. - foto archief de stem
vaartverzekering Drente
met een aanbieding onder de
wervende kop „Een sterfge
val komt nooit onverwacht".
Nee, dat was dus sinds 8
december in Suriname ook
bekend.
„Kunst is voor mij een per
soonlijke hobby. Alleen
daarom al moet ik oppassen
dat kunst op dit ministerie,
waar we als een grootwin
kelbedrijf allerlei waren uit
venten, niet automatisch bo
venaan komt te staan en de
gezinsverzorging onderop,
dat orkesten belangrijker
worden gevonden dan vor
mingsinternaten."
(Mr. drs. Elco Brinkman,
minister van WVC)
De Tweede Kamer, officieel
veertien dagen met reces,
houdt zich deze week in elk
geval in commissieverband
en mogelijk ook plenair nog
wat bezig met RSV. Deze ru
briek slaat één weekje over,
en zal weer present zijn op
dinsdag 12 april. Dan begint
ook de Kamer weer.
Door Jan Bouwmans
DE KERK heeft in de loop
van haar geschiedenis zoge
zegd al flink wat veren moe
ten laten. Tot de grote veren
van de nieuwere geschiede
nis behoren het verlies van
de wetenschappelijke we
reld, die de kerk bijna even
redig de rug toekeerde naar
mate de wetenschap zich
sinds de renaissance verder
ontwikkelde, en de arbeiders
die het voorbeeld van de we
tenschappers volgden toen
de kapitalistisch-industriële
maatschappij vorige eeuw
definitief gestalte kreeg in
het arbeidersproletariaat.
De kerk werd dus met de
maatschappelijke boven- en
onderlaag uitgekleed.
Wat overbleef was de
burgerlijke middenklasse.
Je zou kunnen zeggen dat de
kerkelijke 'Jan Modaal' en
wat daar net boven zit de
ruggegraat van het heden
daagse kerkvolk is. Niet dat
de kerk zich bij deze ont
wikkelingen heeft neerge
legd, al heeft een andere dan
afwijzende reactie in histo
risch perspektief wat lang
op zich laten wachten.
Na sociale voorvechters
als Ariëns en Poels in de
eerste helft van deze eeuw
heeft de kerk halverwege
deze eeuw een nieuwe po
ging gedaan om bruggen te
slaan naar de wereld van de
arbeid. Het bedrijfsaposto-
laat werd opgericht. Kerk
mensen gingen zich verdie
pen in die wereld: de fabriek
als leerschool voor pastores.
Later is dit uitgemond in het
interkerkelijke D.I.S.K.
(Dienst in de Industriële Sa
menleving vanwege de Ker
ken).
Is de kerk er intussen in
geslaagd die brug naar de
arbeidersklasse weer te
slaan Nou, eigenlijk maar
povertjes, sociale encyclie
ken van achtereenvolgende
pausen en vastenbrieven
van Nederlandse bisschop
pen over de arbeid en een
WAO-brief van kardinaal
Willebrands ten spijt. Dat de
vlag er zo nog bij hangt, is de
boodschap geweest van het
congres 'kerk en arbeid' dat
afgelopen weekeinde in Ze
venbergen is gehouden. Dit
congres was opgezet door en
voor D.I.S.K.-mensen, maar
zonder de industriepastores
die ook vriendelijk verzocht
waren weg te blijven. De
veertigtal deelnemers waren
„gewone arbeiders", mensen
die zich in D.I.S.K.-verband
wel bezig houden met zaken
van geloof, maar voor wie de
kerk in veel gevallen een
verschijnsel aan de rand van
hun bestaan is. Deze mensen
hadden er behoefte aan zon
der die kerklieden - zoals in-
dustriepastores toch zijn -
eens te praten over wat ze in
D.I.S.K.-verband nou echt
wilden en wat ze ervoeren.
En wat waren hun bevin
dingen In één zin is de
hoofdmoot samen te vatten
omdat de taal van de arbei
der meestal zo duidelijk is:
„De arbeider komt in de
kerk nog altijd niet aan de
bak."
De vraag of deze bevin
ding overeenkomstig de
werkelijkheid is, doet niet
eens ter zake. Het gaat hier
om een beleving, die nooit
even met wat argumenten
terzijde geschoven kan wor
den. De kerk en de arbeid,
het zijn nog altijd twee we
relden, zeggen de arbeiders.
En ook anno 1983 voegen ze
eraan toe van de kerk wei
nig meer te verwachten; ook
zij niet die toch nog wel met
het geloof van doen willen
hebben. Want ook die kerk
is in feite „de personeelschef
die op zondag voorleest en
mede de kerkdienst uitvoert.
Het is die andere hoge piet
van de fabriek die ook in de
kerk mee bestuurt. Kortom,
de hogere heren maken ook
in de kerk de dienst uit. En
wij, arbeiders, onze wereld
is daar vreemd."
Zuid- en Midden-Ameri-
ka kwam afgelopen zater
dag in Zevenbergen ineens
heel dicht bij huis. Want ook
daar viel het woord 'Volks
kerk'. Niet als iets waar men
wel van gehoord had, maar
als een te overwegen alter
natief voor de wereld van de
arbeid „die zich zijn geloof
nog niet laat afnemen door
de burgerlijke middenklas-
sekerk, waarin de arbei
dersklassen en de arbeiders
wereld zich niet present kan
stellen."
Klassestrijd in de kerk
dus, ook bij ons Wie het
verkeerd wil verstaan, kan
met boe-geroep beginnen.
Wie echter wil doordringen
in de draagwijdte van het
gegeven dat de sociale en
maatschappelijke scheidslij,
nen bij de kerkdeur helaas
niet automatisch ophouden
te bestaan, kijkt wellicht
minder verbaasd als wel
pijnlijk op. Want wat te zeg
gen van de ook op dat Ze-
venbergse congres geuite er-
varing dat talloze parochies
ervoor huiveren voor de we
kelijkse liturgieviering ge
bruik te maken van thema
diensten, die volledig zijn
uitgewerkt door plaatselijke
D.I.S.K.-groepen en waarin
dus inderdaad van binne
nuit de denk- en leefwereld
van de arbeider aan de orde
wordt gesteld; niet alleen
ervoor huiveren, maar dat
D.I.S.K.-aanbod beleefd
weigeren. Wat speelt daarbij
vooral een rol Dat wat de
wereld van de arbeiders -
zeker in onze onzekere tijd -
bezig houdt, nooit politiek
kleurloos is. Maar con
troversiële zaken, zeker op
maatschappelijk gebied,
houdt menige parochie lie
ver buiten de kerkdeur,
want het geeft alleen maar
onrust en verdeeldheid. Zo
als een Zeeuwse dominee
eens gezegd heeft: „Ik kan in
mijn kerk niet praten over
De Schelde, want daar zit
hoog, midden en laag van
dat bedrijf en wat ik ook
zeg, een van die groepen
acht het altijd ongepast.
Maar buiten de zondagse
kerkdienst krijg ik ze in
kerkelijk verband ook niet
aan één tafel met elkaar"
Is het tegen deze achter
grond nog zo merkwaardig
dat uit het D.I.S.K.-huis de
boodschap komt dat de kerk
de arbeider nog altijd bui
tensluit en dat het tijd wordt
dat de arbeider, die zich zijn
geloof toch niet wil laten af
pakken, eigen wegen moet
gaan bewandelen Het Ze-
venbergse congres van de
D.I.S.K.-werkvloer heeft in
elk geval de weg van de mo
bilisatie ingeslagen. En de
industriepastores zullen
hoogstwaarschijnlijk niet
afhaken.
(ADVERTENTIE)
DE TRUC zrr
Gelukkig is die tijd voorbij want nu
is er ST MORITZ SPECIAL.
De enige lichte sigaret met dat
prettige gevoel van een echte sigaret
En de truc zit in het filter.
Het revolutionaire Astra filter laat
het aroma perfekt door en in
kombinatie met het cycloon
effekt krijg je daardoor een
uitstekende smaak.
De smaak van
ST MORITZ SPECIAL,
de enige sigaret met
Astra filter.
Het Astra filter ishetenige
filter dat gebruik maakt van
aërodynamische principes
Het filtert de rook, laat het aroma
door, en zuigt lucht aan via
aparte kanaaltjes.
Doordat de lucht met een grotere
snelheid in de mond komt dan
het aroma, ontstaat er een
werveling... het cycloon effekt!
En dat cycloon effekt zorgt
ervoor dat alle smaakpapillen in
uw mond kunnen genieten van
ST. MORITZ SPECIAL.
Een revolutionaire vinding
waaraan drie jaar onderzoek is
voorafgegaan... En die u beslist
moet proberen.
Van onze corresponde
Gerard Kessels
«ONN - De kersverse
Srtitariërs van de Groei
nuitsland zullen vandaa
de eerste zitting v
Luwe Bondsdag niet d<
stratief Wijven staan.
Het conflict over de
r de 27 Groenen m
Taan zitten, is opgelos
„ieuwkomers hebben eer!
opkregen tussen de bl
8 de christen-demo
Hllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Pa
Van om
CAIRO - De Verer
voorlopig geen sul
afzet van landboi
markt, zoals dat or
de levering van e
aan Egypte.
De Amerikaanse m
ter van landbouw,
Block, heeft dit me
deeld in Cairo. Hij zei
Washington de Euro
Gemeenschap niet lai
voor het hoofd wil sto
Block voegde hier e<
aan toe dat de VS wel m
EG zullen blijven concuri
op markten die zij als de
ne beschouwen.
Minister Block is bezig
een rondreis door Noord-i
ka en het Midden-Oostei
er reclame te maken
Amerikaanse landbouw
dukten. Hij zei met zijn
ook druk te willen uitoef
op de Europese Gemeenst
De VS en de EG liggen al j
met elkaar overhoop ove
al dan niet vermeende si
dieting van de export
Zuid-Afrika
HET hoofd van de polit
Lesotho, generaal-m;
S.R. Matela, heeft maai
gezegd dat de zeven Zuid
kaanse politiemannen, di
Lesotho waren gearresf
op verdenking betrokke
zijn bij sabotage, buiten
medeweten zijn vrijgelate
Saoedi-Arabië
BUITENLANDSE ond«
mingen die ontwikkeling:
jecten uitvoeren in Sa<
Arabië moeten tenminste
van het werk aan Saoed
aannemers.
Rondetafel
VOORAANSTAANDE
ren uit het politiek en zake
ven uit Europa, Japan, Sii
pore, de VS en Mexico zijn
kio begonnen aan een t\
daagse rondetafelconferi
over internationale econc
sche problemen en de bui
landse politiek.
Van onze redactie buitenh
TEL AVIV - De vergiftigii
verschijnselen bij enkele l
derden Palestijnse sch
meisjes op de bezette westi
ke Jordaanoever hel
maandag opnieuw tot gew
dadige reacties in het gel
geleid, met name in Ji
waar alle scholen tot nader
TT'Jn gesloten door de
raelische autoriteiten.
De Israëlische autorite
aie een onderzoek inste
"aar het gebeuren, hebben
geen aanwijzingen gevoni
vier medische en politiete.
maakten maandag bekend
er nog geen bewijs van ver
'ging is gevonden en
nieuwe labaratoriumte
noodzakelijk zijn.
tr ï'sraëlische en Pa
mse zijde kwamen over
eer beschuldigingen. In t
e instantie gaven de Isra
p 1verantwoordelij kheid i
/Rijnse elementen
irachten protest tegen de
aelische bezetting uit te 1
..n' maar dit werd maani
"gesloten door de onderzo
s"eams.
het Palestij
Persbureau Wafa hebben
nse nationale instellin
nin ns een bijeenkomst in
tj„„ lnternationale organi
°p de hoogte gesteld t
vergifting van schoolmt
het rriDt,gifgas "in een P°g
„,M( Palestijnse volk op
du,: Ike Jordaanoever
ten',nffn *lun 'and *e ver
Ep De aanslag is volgens I
Er?leeg<I door georganisee
krii 'n rï'e bewegingsvrijh
zetr n Van de Israëlische
^angstroepen, aldus Waf.