Tanzania zoekt andere koers
Tanzania op randje
n bestaansminimum
Tanzania balt zijn spieren
Tanzania negeert IMF- eisen
rwijfels
)ver dood
au Horb
0RGIEBUREAU
VRIJDAG 4 FEBRUAR11983
EXTRA
NYERERE VASTGELOPEN
4 FEBRUAR1198
NYERERE: ONS SYSTEEM IN WEZEN GOED
Verlaten
Onbetaalbaar
Minimum
„SOLIDARITEITSGEDACHTE IS NIET DOOD"
Coup-
virus
Gecamoufleerd
Bitter
Genadeloos
Overleg stokt
Gareel
w
ge
de
on
ISR4EL KAN BUL(
T43
De ontwikkelingslanden hebben het meeste te
lijden van de wereldwijde economische crisis.
Tanzania is een van die landen. Dit Afrikaan
se land balanceert momenteel op het randje
van het absolute bestaansminimum. Onze
correspondent Ferry Versteeg bezocht Tanza
nia onlangs om er de situatie te peilen.
BIJDAG
DAR ES SALAAM - „Ons pro
bleem is dat van een arme
man. Betaalt hij eerst zijn
schulden of zorgt hij dat zijn
gezin wordt gevoed? Als je 25
miljoen gulden hebt, moet je
beslissen of je antibiotica, an-
ti-malaria-tabletten en
brandstof het land binnen
brengt, of dat je schulden af
betaalt aan mensen wier no
den zoveel minder zijn." Zo
beklaagde zich onlangs de
Tanzaniaanse minister van
Planning en Economische Za
ken, prof. Kighoma Malima.
Dat de positie van de pro
fessor en van de hele Tanza
niaanse regering nu uiterst
benard is, valt nauwelijks te
betwijfelen. Een andere vraag
is hoe het zover kon komen.
Tanzaniaanse zegslieden heb
ben hun antwoord snel klaar.
Kijk om je heen in Afrika, kijk
naar het kapitalistische buur
land Kenia, ze zitten allemaal
in de problemen. Dat is juist,
alleen zijn de problemen vrij
wel nergens zó groot als in
Tanzania.
De politicoloog en Tanza-
nia-kenner prof. Ahmed Mo-
o PRESIDENT Nyerere:
kingsgroei"
Het nationaal inkomen van Tanzania is achtergebleven bij de bevol-
DAR ES SALAAM - Nadat we met een
moderne Boeing 737 van Air Tanzania op
het vliegveld van de Tanzaniaanse
hoofdstad Dar es Salaam zijn geland en
bij de uitgang op een van de schaarse ta
xi's wachten, zien we hoe onze gezag
voerder zijn overjarige Volkswagentje
met scheef gezakte bumpers laat aandu
wen door enkele meeliftende stewards.
Hij mocht niet mopperen, want tweeder
de van het Tanzaniaanse wagenpark
staat dezer dagen stil door gebrek aan re-
serve-onderdelen.
De bedrijvigheid op de Tanzaniaanse
wegen zal binnenkort vermoedelijk ver
der terugzakken, want het rantsoene
ringssysteem garandeert weliswaar 30 li
ter benzine per week, maar de raffinade
rij van Dar staat al drie weken stil we
gens de stagneren d&iaa n voer, van ruwe
olie. De hijskranen'TWvérf' het half vol-,
tooide luchthavengebouw op het vlieg
veld van de Tanzaniaanse hoofdstad
draaien nu weer. Enkele maanden gele
den staakte de Franse uitvoerder het
werk omdat Tanzania de opgelopen reke
ningen niet meer kon betalen. De expedi
tie van een Tanzaniaanse missie naar
Parijs bracht in december voorlopig uit
komst. Het nieuwe gebouw zal jaarlijks
anderhalf miljoen luchtreizigers kunnen
verwerken, maar of het daarvan zal ko
men is nog een vraag. Want de buiten
landse luchtvaartmaatschappijen die
Dar es Salaam aandoen, overwegen al
enige tijd hun lijndiensten te staken van
wege de Tanzaniaanse betalingsachter
standen.
De weg van het vliegveld naar het
stadscentrum loopt door Dars industriële
wijk waar de groene vlaggen van Julius
Nyerere's regerende eenheidspartij CCM
(Chama cha Mapinduri) volop wapper
den. Maar wat een centrum van bruisen
de nijverheid zou moeten zijn, is in feite
een tamelijk verlaten oord met talrijke
gesloten poorten, waarvoor autowrakken
staan geparkeerd. De beperkte bedrijvig
heid wordt nog verzorgd door fabrieken
die door de schaarse importmogelijkhe
den op een kwart tot een derde van hun
capaciteit opereren. In Dar es Salaam zelf
worden de gaten in het asfalt slechts pro
visorisch met aarde gevuld, veel bouw
werken staan door geldgebrek stil en de
schaarse en vertraagde stadsbussen wor
den er letterlijk bestormd.
Onze vaste pleisterplaats, het smoeze
lige hotel New Africa (naar lokale maat
staven een centrum van onbedaarlijke
luxe) kost 47 dollar per nacht. Maar de
centrale luchtkoeling is er al twee maan
den stuk - wat in de broeihitte van deze
tropische havenstad geen onverdeeld ge
not is - terwijl de verlichting door gebrek
aan gloeilampen tot een absoluut mini
mum is teruggelopen. Het eten is er een
voudig maar redelijk, al bestaat het ont
bijt uit twee gebakken eieren en een kop
thee. Want brood blijkt 's morgens niet
voor handen en de koffie, 's lands voor
naamste handelsgewas, wordt alleen nog
maar geëxporteerd.
De winkels in de stad zijn nog leger
dan tijdens mijn vorige bezoek anderhalf
jaar geleden. Elementaire artikelen als
zeep, suiker, tandpasta, lucifers, bakolie
of melk zijn doorgaans niet verkrijgbaar.
En de aanwezige artikelen zijn zelfs naar
Westeuropese maatstaven exorbitant
duur en voor de modale Tanzaniaan, die
180 per maand thuis brengt en zijn
koopkracht de laatste twee jaar met 60
procent zag dalen, volstrekt onbetaal
baar.
Enkele voorbeelden: een kilo zout kost
6,20, een ei 1, een half literblik bonen
5, 100 gram boter 10,80 en een pak ma
caroni 7,50. Als de doorsnee Tanzaniaan
zijn dorst wil lessen kan hij nu kiezen uit
gratis leidingwater, thee a ƒ3,40 per 250
gram, sirooplimonade a 6 per fles, bier a
ƒ7,50 per flesje en alleen verkrijgbaar in
luxe hotels, of lokaal gemaakte Dodoma-
wijn a 20 per fles. Vrijwel het enige be
taalbare standaardvoedsel is graan en
met name het volksvoedsel nummer 1
maismeel dat door de overheid zwaar
wordt gesubsidieerd en op 60 cent per kilo
wordt gehouden.
Een van de eisen van het Internationa
le Monetaire Fonds (IMF) in ruil voor
verdere hulpverlening aan Tanzania is
de opheffing van deze subsidie, maar
daarna zou de mais op 1,85 per kilo ko
men. De regering-Nyerere vreest dat
zoiets zelfs te veel zou zijn voor het ver
bazingwekkende incasseringsvermogen
van de Tanzanianen en weerstaat daar
om de IMF-eisen.
Het overheidsingrijpen in de graan
prijzen leidt - evenals zovele andere in
grepen in het economisch leven - tot bi
zarre effecten. Zo moeten de boeren hun
graan officieel verkopen aan de National
Milling Corporation (NMC), een even
groot als inefficiënt staatsbedrijf, dat de
boeren vaak te laat uitbetaalt en dan nog
maar 45 cent per kilo mais. Het voorspel
bare gevolg: de boeren houden het graan
achter of verkopen het op de alom aan
wezige zwarte markt voor ƒ2 per kilo.
Daarom zit de NMC, die vooral de steden
van graan moet voorzien, ondanks een
redelijke regenval met een tekort van
125.000 ton graan. In steden als Arusha en
Mwanza loopt de graanvoorziening nu al
gevaar en de komende maanden zullen de
problemen nog toenemen, waarschijnlijk
öok"in Dar es Salaam.
In 1981, toen Tanzania met droogte
kampte, schoot de buitenwereld te hulp
met 300.000 ton graan. Maar nu zegt een
Westerse diplomaat: „Ons probleem als
traditionele donor is dat 1982 een goed
oogstjaar was, dat er nu voldoende graan
in Tanzania is, maar dat er door een
slecht distributie- en marktsysteem
graantekorten dreigen in de steden. Als je
direct nood voedselhulp biedt, dek je weer
het falen van de Tanzaniaanse overheid.
Men wacht daarom liever af. Als de
nood werkelijk hoog wordt, hebben we
een speciale pot beschikbaar en kunnen
we snel bijspringen."
Duidelijk is dat Tanzania dezer dagen
balanceert op de rand van het absolute
bestaansminimum. Afgelopen oktober
gaf president 'Mwalimu' (leraar) Julius
Nyerere dat tijdens het congres van zijn
regerende CCM-partij openlijk toe: „De
laatste vijf jaar bleef het nationaal inko
men van Tanzania achter bij de bevol
kingsgroei. Het gemiddelde inkomen per
hoofd van de bevolking is nu lager dan in
1977. De levensstandaard van ons volk is
duidelijk achteruit gegaan." En hij gaf in
tegenstelling tot het verleden niet alleen
externe factoren zoals droogte, hoge olie
prijzen en lage agrarische prijzen de
schuld, maar hekelde ook de Tanza
niaanse corruptie, inefficiency en ge
brekkige discipline. Volgens de Tanza
niaanse leider is het daarom zaak het be
staande systeem efficiënter te maken.
DAR ES SALAAM - „Wij
moeten de politieke opvoeding
van onze arbeiders en boeren
opvoeren, want dat is het
meest betrouwbare wapen in
de strijd voor het socialisme."
Zo sprak onlangs de oude ra
dicaal Rashid Kawawa - sinds
enkele maanden secretaris
generaal van de regerende
Tanzaniaanse CCM (Chama
Cha Mapinduzi) partij - tij
dens een bijeenkomst met 150
politieke commissarissen in
Dar es Salaam.
Luttele dagen tevoren was
een complot tegen het regime
van president Julius Nyerere
voortijdig opgerold en ver
dwenen een onbekend aantal
militairen en burgers achter
de tralies.
Het is duidelijk dat de Tan
zaniaanse partij-ideologen te
midden van dè diepe economi
sche misère en de toenemende
publieke ontevredenheid de
spieren ballen. In december
1982 kwam het in de stad Zan
zibar vermoedelijk al tot een
uitbarsting. In de vroege mor
genuren weerklonk artillerie-
en geweervuur in de stad, ter
wijl de bevolking opdracht
zaniaanse minister van De
fensie, generaal Twalipo,
sprak slechts over een „mili
taire oefening." Maar op de
zelfde dag bond Aboud Jumbe
- de president van Zanzibar en
vice-president van Tanzania -
het leger en het veiligheidsap
paraat op het hart „de opbouw
van het socialisme te verdedi
gen."
Heeft het coup-virus nu
Tanzania ook bereikt en wordt
Julius Nyerere's positie wer
kelijk bedreigd? Een mede
werker van de universiteit
van Dar es Salaam gelooft
daar niet zo in. Hij wijst erop
dat de Tanzaniaanse maat
schappij een tamelijk gesloten
karakter heeft en dat de in
vloed van het partijapparaat
alom aanwezig is. Van het re
delijk werkende tien cellen-
systeem aan de basis - waarin
elke tien huishoudens zijn
verenigd - via organisaties op
het niveau van wijken, dis
tricten en regio's, tot de al
machtige partijtop. Hij voegt
eraan toe dat op de universi-
aantal 'spionnen' de laatste
tijd opvallend toenam, terwijl
de strenge veiligheidsprocedu
res en politieke indoctrinatie
gelden in de strijdkrachten,
die in de partij zijn gekapseld.
Onvermijdelijk wordt er
ook een parallel getrokken
met Kenia, waar afgelopen
augustus een al veel verder uit
de hand gelopen couppoging
werd onderdrukt. Hoewel de
economische nood in Tanzania
nu aanzienlijk hoger is opge
lopen dan in Kenia, houden
onze meeste gesprekspartners
in Dar es Salaam vol dat het
Tanzaniaanse regime toch
minder kwetsbaar blijft dan
het Keniase.
Een Tanzaniaanse zegsman
wijst verder op de goede 'ver
kooptechniek' van het Tanza
niaanse CCM-partij-apparaat
en van de charismatische Nye
rere zelf. De Tanzaniaanse lei
der eiste in de loop der jaren
ter realisering van zijn visioe
nen ongelooflijk veel van de
bevolking, maar nam zelf
vaak het voortouw bij het be
kritiseren van de uitwassen.
Opvallend is ook het kritische
geschrift 'Honest to my coun-
4.1-J- "VvT r> T44-Ï *4-4.
VEEL toeristen doen Dar es Salaam, en velen proberen wat
te verdienen door souvenirs te verkopen.
hidin zegt: „Nyerere projec
teerde zich in zijn befaamde
Arusha-verklaring van 1967
als de profeet van het Nieuwe
Jeruzalem. Gelijkheid, natio
nale autonomie, verzet tegen
een onrechtvaardige economi
sche wereldorde en socialisti
sche ontwikkeling stonden
hoog in zijn vaandel. Maar
Nyerere bleek te idealistisch
en te hoog gestemd over de
goede kanten van een overi
gens slechte wereld. Hij was
en bleef overtuigd van zijn ge
lijk en bleek daarom niet in
staat zich tijdig aan te passen
en zijn volk voor te bereiden
op de aardse problemen."
Zijn Zweedse collega Gören
Hyden, jarenlang werkzaam
aan de universiteit van Dar es
Salaam, voegt er aan toe:
„Vergeet niet, Nyerere werd in
zijn ambities gesteund door
een groot deel van de interna
tionale gemeenschap, die zijn
experiment toejuichte en hem
op grote schaal steunde. Maar
dat heeft de toenemende inter
ne problemen van Tanzania
jarenlang gecamoufleerd en
oplossing van die problemen
uitgesteld."
Prof. Beno Ndulu, hoofd
van de economische faculteit
van de universiteit van Dar,
haakte onlangs in op dat the
ma: „Tanzania heeft zijn in
frastructuur en zijn industrie
te sterk uitgebreid zonder te
denken aan de toekomstige
kosten van onderhoud. De
westerse donors zijn medever
antwoordelijk, want zij finan
cierden die expansie met de
losse hand. Ik hoop dat zij hun
handen nu niet in onschuld
wassen en afhaken."
Feit is dat Tanzania nu zit
met een topzwaar staatsappa
raat dat het economisch leven
krampachtig poogt te mono
poliseren en Nyerere's idealis
tische ambities gestalte te ge
ven, maar daartoe steeds on
machtiger blijkt.
De offiiële Daily News
wijdde onlangs bittere woor
den aan de situatie in de
staatssector: „Wij hebben vele
voorbeelden van mensen die
geregeld laat op het werk ko
men en transportproblemen
de schuld geven. Anderen ko
men wel tijdig naar hun werk,
melden zich en verdwijnen
daarna weer snel om te luie
ren of een tweede beroep uit te
oefenen. En voorzover ze blij
ven, lezen ze vaak de krant en
telefoneren ze vaak met vrien-
den en familie."
Als een van de voornaamste
oorzaken wordt de extreme
inkomensnivellering ge.
noemd. Die bracht het gelijk,
heidsideaal weliswaar nader
bij, maar leidde tot een daling
van de arbeidsmoraal en de
productiviteit en tot opleving
van een ongebreidelde corrup-
tie. Nyerere en enkele naaste
medewerkers gelden nog
steeds als onkreukbaar. Maar
het merendeel van de topfunc-
tionarissen en partijbonzen
die met officiële maandsala-
rissen van 700 a 800 gulden
thuiskomen, slaan de gróte
slagen. Van het vragen vin
smeergelden voor contracten
tot het 'afromen' van de
schaarse importen voor eigen
gebruik of voor doorverkoop
op de lucratieve zwarte markt.
De kleine ambtenaar volgt op
zijn bescheiden wijze dit pa-
troon. Via het loket wordt
vrijwel geen leeg formulier
verstrekt of ingevuld formu
lier aanvaard zonder
'chai'(thee)-geld.
De doorsnee Tanzaniaart
heeft daar begrip voor. Men
moet temidden van de explo,
derende kosten van levenson
derhoud immers zien te oveh
leven. De bureaucratische
staatsreus op lemen voeten
moet ook de landbouwproduc
tie, waar Tanzania econo
misch voor 80 procent op
drijft, tot revolutionaire hoog
ten opvoeren. De resultaten
zijn genadeloos en duidelijk.
De boeren onttrekken zich met
opvallend succes aan de greep
van het impotente, geldver
slindende en gevoelloze
staatsapparaat.
Volgens gegevens van de
Wereldbank kelderde de pro
ductie van de zes voornaamste
exportgewassen van 449.09)
ton in 1972 tot 286.000 ton in
1980. Wat de voedselproductie
betreft: de officiële productie
van maïs liep tussen 1970 en
1982 terug van 186.00 tot 90.000
ton, die van tarwe van 43.000
tot 25.000 ton, en die van rijst
zelfs van 67.000 tot 14.000 ton.
De hamvraag is nu hoe Tan
zania de vicieuze cirkel van
toenemend gebrek aan buiten
landse deviezen en van terug
lopende agrarische en indus
triële productie kan doorbre
ken. Een westerse diplomaat;
„Er zit nu beweging in het
Tanzaniaanse denken over dit
dilemma. Tanzania is als een
schip dat nu vaart mindert en
zoekt naar een andere koers."
DAR ES SALAAM - „Wij in
de regering zullen blijven uit
kijken naar de beste oplossing
voor de huidige economsche
noodsituatie, maar ik moet be
nadrukken dat de recepten
bitter zullen zijn", zo riep de
Tanzaniaanse president Julius
Nyerere begin dit jaar uit tij
dens een massabijeenkomst in
het stadion van Zanzibar. Hij
liet daarop volgen: „Maar de
regering wil geen recepten
van buitenaf aanvaarden die
de situatie nog zullen vererge
ren."
Een duidelijke verwijzing
naar het Internationale Mone
taire Fonds (IMF), dat het so
cialistisch georiënteerde Tan
zania in ruil voor broodnodige
financiële bijstand een tame
lijk ingrijpende liberalise-
ringskuur wil laten onder
gaan.
Nyerere onderhoudt sinds
1979 een stormachtige relatie
met het IMF, dat hij op gere
gelde tijden beschuldigt van
„dwaze ideeën", „inmenging in
de binnenlandse aangelegen
heden van een onafhankelijke
socialistische natie" of zelfs
„subversie". In 1979 stuurde
hij een IMF-team woedend
weg uit Dar es Salaam, in 1980
kwam er toch een akkoord
over IMF-steun ter waarde
van 250 miljoen dollar, maar
hulp werd halverwege opge
schort omdat Tanzania zijn
verplichtingen niet zou nako
men.
Vorig jaar mei nodigde
Nyerere het IMF weer naar
Tanzania uit, in augustus trok
een Tanzaniaans team naar
Washington en toen in oktober
opnieuw een IMF-delegatie
naar Tanzania kwam, werd
vrij algemeen verwacht dat
een akkoord nabij was. Maar
nu stokt het overleg blijkbaar
weer.
Al medio vorig jaar gaf de
fervent nationalistische Nye
rere in de Bunge, het Tanza
niaanse parlement, de vijf
voornaamste IMF-eisen weer
die hij merendeels als onaan
vaardbaar afwees. Zo wil het
IMF een devaluatie van de
Tanzaniaanse shilling met
ruim vijftig procent. Verder
wil het IMF verregaande
overheidsbezuinigingen, een
eis waar Tanzania al redelijk
aan tegemoet kwam, want het
ontwikkelingsbudget werd
met niet minder dan 30 pro
cent besnoeid, terwijl op het
lopende budget werd gesneden
in onder meer defensie en de
staatsbedrijven. De opheffing
van de zware prijssubsidies op
graan is een andere IMF-eis.
Verder wordt de IMF-wens tot
afschaffing van de prijscon
troles en tot bevrijding van de
vrije marktkrachten goed
deels verworpen als een aan
slag op de heilige fundamen
ten van Nyerere's Ujamaa-
systeem. Tot slot vindt een
verdrievoudiging van de
bankrente tot 35 procent geen
genade in Tanzaniaanse ogen.
Medio vorig jaar ging de
Tanzaniaanse regering in het
tegenoffensief door zelf een
structureel aanpassingspro
gramma (SAP) te lanceren,
waarbij van het IMF en van
de traditionele donors ieder
900 miljoen dollar wordt ge
vraagd om 's lands economie
in drie jaar tijd weer in het
gareel te drukken.
Er bestaat buiten de Tanza
niaanse regering nogal wat
scepsis tegenover het structu
rele aanpassingsprogramma.
Een vertegenwoordiger van de
Europese Gemeenschap in Dar
es Salaam meent: „Het SAP is
serieus geschreven, maar het
Tanzaniaanse ambtenarenap
paraat en het management
zijn te dun om het te kunnen
uitvoeren." Een vertrouwelijk
rapport van de Wereldbank,
dat de afgelopen herfst het
licht zag, meldt dat met name
de landbouw als verreweg
voornaamste pijler van- de
Tanzaniaanse economie zover
is weggezakt, „dat beperkte
maatregelen - zoals vervat in
het SAP - niet meer helpenen
dat alleen ingrijpende politie
ke en institutionele hervor
mingen nog uitkomst kunnen
bieden."
voevi
mla
et c
EN HAAG - Ook de Neder-
ndse regering uitte haar
vijfels.
Een woordvoerder van het
inisterie van Buitenlandse
iken verklaarde dat „gezien
omstandigheden waaron-
cr arrestanten plegen te wor-
in opgesloten ook ditmaal de
ficiële versie van de wijze
aarop in Suriname een ar-
stant de dood heeft gevon-
>n niet gemakkelijk door
jereen zal worden aan-
lard".
De regering acht de ontwik-
ilingen in Suriname „zeer
irontrustend".
Ook minister Van den
roek van Buitenlandse Za-
en toonde zich ongerust over
jriname. In Parijs, waar hij
:n gesprek had met zijn col-
ga Cheysson, zei hij: „blijk-
aar hebben wij in Suriname
maken met een regime, dat
leen nog in staat is zich door
liddel van arrestaties nog in
t zadel te houden".
De Suriname-specialisten
in de fracties van de PvdA,
DA en VVD hechtten weinig
iloof aan de mededeling dat
orb zich heeft opgehangen.
Henk Chin A Sen, oud-pre-
dent van Suriname zei nog
leer geweld en acties van de
zvolking te vrezen. Hij kon-
igde voorts aan dat de Raad
x>r de Bevrijding van Suri-
ame op korte termijn gaat
eginnen met „gerichte acties"
igen het bewind van Bouter-
Hij onderstreepte daarbij
at de raad geen geweld voor-
aat.
De Stichting Democratie en
lensenrechten Suriname en
landelijke organisatie van
urinamers in Nederland
iOSON) spraken beide ook
ver moord.
iesenthal
AZl-jager Simon Wiesenthal
i de Poolse vakbondsleider
lalesa zijn gisteren voorge-
ragen voor de Nobelprijs
aor de vrede voor dit jaar.
ut is in Oslo bevestigd.
di:
na
(II
he
ti.
va
ZIJ
ke
hij
zij
vic
ke
gei
alf
zie
sta
jor
ov
uit
Se
op
m<
ve
m<
y
gis
be
De
Ve
ter
te*
re
va
zei
we
al
de
te
de
tei
va
m
jcx
Gi
oi
pr
zij
m
re
af
dr
Kt
ne
ve
K<
sc
gi
vanuit het Engels in het Swa-
hili mocht worden vertaald,
waarmee dat werkje een groot
bereik kreeg. En deze maand
adverteerde het officiële dag
blad Daily News openlijk voor
het maandblad Africa Now,
dat een gepeperd-kritische
Tanzania-bijlage bevat.
Dat het openlijk kritiseren
van het regime door de gewo
ne burger niettemin een ris
kante bezigheid blijft, blijkt
wel uit het feit dat in Tanza
nia volgens de meest extreme
schattingen tussen de 1.500 en
de 4.000 mensen gevangen zit
ten op grond van de beruchte
detentiewet, die gevangenhou
ding voor onbepaalde tijd en
zonder vorm van proces toe
staat. Kenia heeft ook zo'n
wet, maar die wordt op dit
moment slechts gebruikt tegen
een vijftiental dissidenten.
Een Westerse diplomaat
meent tot slot: „De inkomens
verschillen zijn in Tanzania
ondanks de toegenomen cor
ruptie veel minder groot dan
in Kenia en dat heeft in deze
depressieve tijden een kalme
rende invloed. Men weet hier
dat iedereen lijdt en de solida-
riteitsgedachte is ondanks al-
rlj
ZOALS overal ontstaat door een economische malaise een trek van het platteland naar de stad. Aan de rand van de TaW1'
niaanse hoofdstad dar es Salaam verrijzen moderne buitenwijken om die stroom op te vangen.
Van ome correspondent
De Ita'>aanse justitie
'niet overtuigd van de juist-
van verhalen over een
uwe Turkse samenzwering
•sen het leven van de paus.
Ie*8t §aat nu om een aanslag
ev°P j,Paus zou worden uit-
- oerd bij zijn bezoek aan het
ia-oord Rho, onder de
Van Milaan, in de komen-
fJnaand mei.
alii1 onlan8s gearresteerde
Pf,f'lanse drughandelaar
de politie verteld dat hij
a Turk voor deze klus
oerwderd, tegen een fikse
'j?g- Turk in kwestie,
j Savas is inmiddels
,r Justitie uitvoerig on-
aa§d, maar zonder al te
uacidaire resultaten. De
i?,„„eWeert dat hij handels-
inim is met uitsluitend
|ehngene (de glashandel)
Dm beschuldigingen en ver-
egen elkaar af te kun-
jK ®gen' zal de justitie van
ja de Italiaanse drughan
en de Turkse glashan-
k;
d«J
°K
ml
vel
in
te
tv
wl
Si
zij
la
zc
fi
m
Haar
met elkaar confronte-
P!
nl
