Wordt de ziekenfondspatiënt
vandaag ineens kostenbewust?
Ali Baba verdwaalt
in uitgemergeld
sprookjesland
Uiteenlopende
resultaten van
cao-gesprekken
Kohl
nuloj
I
Groene B
militairen
REAGAN KOM
ACHTERGROND5
Vanaf vandaag 2,50 bijbetalen voor geneesmiddelen:
Wikken en wegen tussen prijscompensatie en korter werken
Leuke dingen
voor smaak
makers (1)
Leuke dingen
voor smaak
makers (2)
Haags
Hoogstandje
Rust in
de bak
Eegje Schoo
leert snel
Agenda
OPEC weer
snel bijeen
eerdere pooi?
DINSDAG 1 FEBRUAR11983
Gevolgen
Voorzichtig
Heen en weer
Tegenslag
Lege pannen
Koppeling
nlNSDAG 1 FEBRUAR11!
T11
Van onze
parlementaire redactie
DEN HAAG - Na jarenlang
verzet van apothekers, art
sen, patiënten en politici, is
het vandaag dan toch zover:
ziekenfondspatiënten moe
ten zelf 2,50 bijbetalen per
geneesmiddel dat de dokter
voorschrijft.
De schatkist levert het
geen cent op, de apothekers
en artsen kost het handenvol
werk en of de fondspatiënt
vanaf morgen minder ge
neesmiddelen gaat gebrui
ken is nog maar de vraag.
Waarom is deze maatre
gel, die door de hele Zieken
fondsraad tot op de dag van
vandaag in principe wordt
afgewezen omdat de kwali
teit van de gezondheidszorg
er niet mee gediend is, dan
nodig?
Staatssecretaris drs. J.
van der Reijden (volksge
zondheid): „In de eerste
plaats gaat het om een po
ging, de eigen verantwoor
delijkheid van de verzeker
de voor zijn ziektekosten te
vergroten". Nu is die ver
antwoordelijkheid er ook
wel, want de verzekerden
betalen immers premie (9,8
van het loon beneden
46.550 bruto per jaar,
waarvan werkgever en
werknemer ieder de helft,
met als maximum 152 per
dag waarover premie wordt
geheven), maar de verwach
ting is dat het kostenbesef
toeneemt als de verzekerden
de pijn directer in de porte
monnee voelen.
Helemaal nieuw is de
eigen bijdrage wat dat be
treft niet, want voor taxi
vervoer naar het ziekenhuis,
kraamzorg, kosmetische
chirurgie en in AWBZ-in-
stellingen kennen ook zie
kenfondspatiënten het 'pro
fijt-beginsel' al jaren. En als
het aan het kabinet-Lubbers
ligt zal er aan dat rijtje
eigen risico's nog een flink
aantal worden toegevoegd.
Van der Reijden: „De
tweede invalshoek voor de
invoering van de eigen bij
drage van 2,50 is de beper
king van de collectieve las
ten door een verhoging van
de particuliere uitgaven."
Macro-economisch veran
dert er dus niets: door in
voering van de eigen bijdra
gen van 2,50 komt er voor
taan 175 miljoen per jaar
rechtstreeks uit enkele mil
joenen particuliere porte-
VAN DER REIJDEN
.simpel sommetje.
monnees in de ziekenfonds
kas. Anders was dat geld via
een duurdere premie ook in
de ziekenfondskas gekomen.
Het is dus geen echte bezui
niging, maar een ombuiging.
De schatkist, die nauwelijks
bijdraagt aan de zieken
fondspot, levert het geen
cent op.
„De derde invalshoeks is
de vraag of het effect heeft
op het verbruik", zegt Van
der Reijden, die wel dénkt
dat de invoering van de
eigen bijdrage het medicijn
gebruik in Nederland naar
beneden brengt, maar dat
niet met zekerheid kan
voorspellen.
De Nederlanders slikken,
snuiven en spuiten meer dan
2,5 miljard per jaar aan
geneesmiddelen, waarvan
zo'n tien procent wordt uit
gegeven zonder recept. Dat
is de 'zelfmedicatie', waar
voor men meestal bij de dro
gist aanklopt. Helemaal be
trouwbaar is dat laatste cij
fer niet. Volgens een recent
wetenschappelijk onderzoek
slikt de Nederlander vijftien
pilletjes en poedertjes per
maand zonder recept, ter
wijl de farmaceutische in
dustrie beweert dat het er
nog geen vijf zijn, vooral
pijnstillers en vitamine-ta
bletten.
In Den Haag en in de me
dische wereld van de Zie
kenfondsraad weet niemand
precies te voorspellen wat de
gevolgen zijn van de eigen
bijdrage-regeling.
Neem alleen ai de „op
brengst" van de ombuiging,
die Van der Reijden met ge
gevens van de Ziekenfonds
raad op 200 miljoen per
jaar schat. Uit de beschikba
re informatie blijkt name
lijk dat er jaarlijks veertig
miljoen recepten aan zie
kenfondspatiënten worden
uitgeschreven, waarop ge
middeld twee geneesmidde
len staan „waardoor het
aantal voorschriften uit
komt op 80 miljoen. Dat
moeten we vermenigvuldi
gen met tweeënhalve gul
den. Het spijt me, maar zo
simpel is die berekening van
200 miljoen".
Na dat simpele sommetje
(waarvan pakweg 25 miljoen
moet worden afgetrokken
voor administratiekosten en
dergelijke om aan de netto
ombuiging van 175 miljoen
te komen) is het direct min
der verwonderlijk dat ook
niemand weet te vertellen
hoeveel mensen het „slacht
offer" zullen worden van de
eigen bijdrage regeling.
Zoals bekend hoeft men
jaarlijks (voor verzekerde
en alle „gratis" medeverze
kerden") nooit meer dan
125 aan eigen bijdragen te
betalen. Wie het blauwe
strippen-vel van het zieken
fonds met vijftig stempels
vol heeft, krijgt een vrijstel-
ling-bewiis.
Maar hoeveel mensen
meer dan vijftig voorschrif
ten per jaar krijgen, weet
niemand te beantwoorden.
Er zijn onderzoekjes ge
pleegd, waaruit blijkt dat 1
op de vijf AOW-ers boven
de 125 zal komen, maar
hoe hard die gegevens zijn?
Wel is duidelijk dat de
„slachtoffers" gevonden
moeten worden bij de veel
en verschillende geneesmid
delen gebruikende chroni
sche zieken en beiaarden.
Mensen met een bijstands
uitkering zijn, dankzij een
regel waardoor de Sociale
Dienst te hulp komt als bij
zondere kosten voor ziekte
en arbeidsongeschiktheid
iets meer dan 162 gulden per
jaar bedragen, voor grote fi
nanciële nadelen gevrij
waard.
Dat de eigen bijdrage bij
heel wat mensen hard in de
portemonnee aankomt is
overduidelijk. Of dat leidt
tot het afzien van noodzake
lijk medicijngebruik door
mensen die dat geld niet
kunnen opbrengen is nog
een vraag. Net zoals het een
vraag is of het „overbodige"
medicijngebruik zal dalen?
Of artsen minder zullen
voorschrijven? Of er me
disch nadelige gevolgen ont
staan van hamster-woede
en ruilhandel?
Als eind deze zomer vast
staat hoe deze „tijdelijke"
maatregel precies uitwerkt
steken Tweede Kamer en
staatssecretaris Van der
Reijden de koppen bij el
kaar: zullen we zo doorgaan
of moet het anders? Zijn er
andere aanvullende maatre
gelen nodig om het kosten
bewustzijn te vergroten, het
medicijnverbruik te verla
gen en de ziekenfondspa
tiënt zelf duidelijker in de
portemonnee te laten voelen
wat het gebruik van de col
lectieve gezondheidszorg
kost. Wat daarom is het alle
maal begonnen: vandaag
moet de ziekenfondspatiënt
kostenbewust worden.
3^
Door Anton Theunissen
Een jonge piloot, Jerry
Rawlings, speelt de dictator
in een jong Westafrikaans
land: Ghana. De treinen lo
pen er nooit op tijd, de vlieg
tuigen stijgen altijd te laat
op, de wegen zijn nog nooit
zo slecht geweest en zelfs
van de juiste tijd zouden de
Ghanezen niet zeker zijn, als
de tropenzon niet steeds op
het zelfde tijdstip in het ze
nith zou staan of niet op de
zelfde tijd achter de stoffige,
noordelijke savannes zou
verdwijnen.
Het is een land waar wij,
Nederlanders, de allereerste
slaven haalden en naar
Amerika vervoerden, een
stukje geschiedenis dat de
oude, vervallen forten langs
de kustlijn van Ghana le
vendig houden.
Het land is thans armer
dan een luis. Er is te weinig
voedsel en er zijn te weinig
medicijnen, er is te veel cor
ruptie, smokkel, geknoei in
hogere kringen en soldatesk
wangedrag.
Jerry Rawlings, een idea
listische man die rond kerst
mis 1981 via een staatsgreep
aan de macht kwam pro
beerde van meet af aan de
levensbehoeften van de al
lerarmsten op het platteland
en in de steden te verbeteren
en het platteland uit zijn so
ciaal element te halen.
Een onmogelijke opgave,
als je dictator moet spelen
over n i e t s en als je vijan
den nog iets blijken te heb
ben van het niets. Zeker,
Rawlings, die elke avond op
een andere plaats zou slapen
in een oude gevechtswagen,
treedt soms amateuristisch
en demagogisch op, maar
het revolutionaire elan, dat
niet verder reikt dan het
streven de magen van de
Ghanezen te vullen, de wil
tot verandering en de afkeer
van liberalistische principes
bij de bevolking in te pren
ten vraagt voorzichtig lave
ren en dat is zeker de poli
tieke stijl van Rawlings.
Om de onmogelijke en in
gewikkelde opgave van
Rawlings te begrijpen moet
in het oog worden gehouden
dat Ghana al ver vóór de ko
loniale periode heen en weer
geslingerd is tussen twee po
litieke concepten zoals die in
het Ashanti-rijk (het hart
1 van de voormalige Goud
kust) al functioneerden: een
streng centralistisch regiem
dat alles tot en met de han
del en produktie in handen
heeft of een liberaal bewind
dat alleen de militaire func
ties aan de staat heeft toebe
deeld.
Rawlings zoekt nu een
sterke staatsbemoeienis,
maar probeert toch door
kleinschalige produktiestel-
sels de individuele waarde
van de arbeider te onder
strepen. Daarmee hoopt hij
de eeuwenoude concentratie
op handel én de apathie van
de dorpsbewoner te door
breken. Rawlings wordt
geinspireerd door enkele
jonge academici als advi
seurs, zodat zijn politieke
constellatie eigenlijk op vier
sporen zit: het militaire
blok, de groep adviseurs, het
kabinet en de PNDC (Voor
lopige Nationale Denfensie-
raad). Vraag blijft, of Raw
lings in zijn gigantische op
gave zal slagen. Ondanks
enkele incidenten, voedsel-
rellen en buitenlandse vij
andigheid (dreiging met
huurlingen door buurlan
den) leek Rwalings enige
successen te boeken.
Dan komt de pech voor
Rawlings. Nigeria jaagt één
miljoen Ghanezen (het getal
blijft een schatting) terug
naar hun vaderland. De Ni-
geriaanse minister van bin
nenlandse zaken, Alhadji
Ali Baba, kent geen pardon:
iedereen zonder geldige pa
pieren eruit. Het nieuws
slaat in Ghana in als een
bom, maar de Ghanezen
reageren met een waardige
terughoudendheid. Zij wis
ten dat eens „de Agege weg"
(Agege is een verbastering
van Aguda, het district in
Lagos waar de bussen van
uit Ghana arriveerden) ge
sloten zou worden. In de be
tere dagen kwamen Ghane
zen terug naar hun land met
een „Agege-diploma", zijnde
een grote cassettespeler, ten
teken van nieuwe rijkdom.
Rawlings zit met zijn
gastarbeiders duidelijk in de
maag, want hij kan niet ook
hén nog eens voeden. Ge
vreesd moet dan ook wor-
I -<
JERRY RAWLINGS
de mars van de lege
pannen
den, dat in Ghana binnen
kort voedselopstanden uit
breken en dat Rawlings de
corruptiebestrijding, waar
mee hij enige vorderingen
maakte, wel kan vergeten.
„Een vreemdeling slaapt
niet op straat", luidt in Gha
na een spreekwoord, waarin
de hoogste Ghanese deugd
van gastvrijheid verwoord
is. Die deugd zal niet sneu
velen onder de massale de
portaties vanuit Nigeria,
maar Alhadji Ali Baba's op
portunistische politiek komt
voor Ghana wel op een erg
ongelukkig moment.
Ali Baba verdwaalde in
een verkeerd sprookje en
opende de doos van Pando
ra, commentarieerde eind
vorige .week een weekblad.
Het is inderaad triest:
Ghanezen gingen op reis
naar de vetpotten van Nige
ria en keerden met lege pan
nen terug. Die terugkeer
kan de wankele regering
van Jerry Rwalings niet
aan, zelfs al speelt hij de
écht de dictator.
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT - De CAO-on-
derhandelingen - die dit
jaar vooral gaan over het
ruilen van prijscompensatie
voor arbeidstijdverkorting
en meer banen - verlopen
nogal verschillend. In som
mige bedrijfstakken is het
principe-akkoord dat vlak
voor de jaarwisseling in de
Stichting van de Arbeid be
reikt werd tussen de centra-
Ie werkgeversorganisaties
en de vakcentrales, inder
daad 'ingevuld'. In andere
sectoren zijn de gesprekken
mislukt en wordt de prijs
compensatie gewoon uitbe
taald, terwijl in de meeste
gevallen de moeizame on
derhandelingen nog voort
duren.
Deze week was er heel wat
beweging op de CAO-fron-
ten:
In de houthandel en de
palletindustrie (12.000 werk
nemers) werd een CAO-ak-
koord ondertekend. De
werknemers zien af van de
prijscompensatie van 1 ja
nuari j.l. (2,06 procent) en 1
juli a.s. (naar schatting 1
procent) en krijgen daar vijf
extra snipperdagen voor.
De vakbonden zijn ervan
overtuigd dat door deze
vorm van arbeidstijdver
korting de werkdruk zó
hoog wordt dat nieuwe
werknemers wel aangetrok
ken moeten worden. Maar er
is geen afspraak gemaakt
over het toezicht hierop.
In het schildersbedrijf
(35.000 werknemers), het su-
cadoorsbedrijf (8.000 werk
nemers) en bij het vervoers
bedrijf Van Gend en Loos
mislukte de ruil-poging en
wordt de prijscompensatie
nu gewoon uitbetaald.
Bij Van Gend en Loos
kwamen bonden en directie
in eerste instantie overeen
dat in ruil voor de nieuwe
prijscompensatie vier snip
perdagen gegeven zouden
worden. Het akkoord
strandde hier echter in het
zicht van de haven, toen Van
Gend en Loos weigerde om
zwart op wit te beloven dat
dit j aar bovendien 80 nieuwe
werknemers in dienst zou
den worden genomen.
In de metaal-industrie
(met 259.500 werknemers
vaak een voorbeeld voor an
dere bedrijstakken) bleek
een tweede onderhande
lingsronde hard nodig om
een akkoord over het inleve
ren van loon voor korter
werken alsnog mogelijk te
maken.
Vakbonden en werkge
vers toonden zich in de loop
van deze week bereid tot
zo'n tweede gesprekronde,
nadat het overleg aanvan
kelijk dreigde te mislukken.
Bij Ahold (35.000 werkne
mers, o.a. bij Miro en Albert
Heyn) blijkt een nieuwe on
derhandelingsronde even
eens hard nodig.
Bonden en werkgever
verschillen hier van mening
over de financiering van de
arbeidstijdverkorting door
personeel dat het minimum
loon verdient. Bij Ahold
krijgt vijftig procent van de
werknemers het minimum
loon. Ahold wil dat ook zij de
prijscompensatie volledig
inleveren, maar de bonden
willen voor de minima een
soepeler regeling.
De krantenjournalisten
floten hun vakbond NVJ vo
rige week terug, toen die op
het punt stond de onderhan
delingen met de dagbladuit
gevers te beginnen.
De NVJ wilde de werkge
vers voorstellen om in vijf
jaar tijds in totaal 12,5 pro
cent van de toekomstige
prijscompensatie in te leve
ren, in ruil voor 28 extra va
kantiedagen (en een evenre
dig aantal nieuwe redacteu
ren op de kranten). Maar de
meeste journalisten vinden
dit voorstel te riskant („ge
bruiken de uitgevers het in
te leveren loon écht hele
maal voor het scheppen van
nieuwe banen?") en hebben
de NVJ nu gevraagd een
minder ambitieus ruilidee te
ontwikkelen, waarin water
dichte garanties over het
scheppen van nieuwe banen
moeten zijn opgenomen.
In de bouwvak (met
250.000 werknemers even
eens een trend-settende sec
tor) werd een schijn-ak-
koord bereikt. De onderhan
delingsdelegatie van bonden
en werkgevers leken aan
vankelijk een interessant
compromis te hebben be
reikt, waarin de hélft van de
2,06 procent prijscompensa
tie van 1 januari zou worden
geruild voor twee snipper
dagen én voor de vorming
van een werkgelegenheids-
fonds. Met hft geld uit dit
fonds zouden jongeren aan
getrokken kunnen worden.
In dit principe-akkoord
werd dus vermeden reeds
afspraken te maken over de
besteding van de prijscom
pensatie per 1 juli, doodeen
voudig omdat nog niet be
kend is hoe hoog die uitpakt.
Maar dit bouwvak-ak
koord bleek schijn, want de
achterban van de werkge
versdelegatie, de aannemers
dus, verwierpen het onder
handelingsresultaat giste
ren, omdat het te omslachtig
zou zijn. Het is nu zo goed
als zeker dat ook in de
bouwvak de prijscompensa
tie gewoon uitbetaald gaat
worden.
Alles bij elkaar ziet het er
dus voorlopig niet naar uit
dat het bedrijfsleven gevolg
geeft aan de oproep van het
kabinet, om in de vrije loon
onderhandelingen solidari
teit te betrachten met de uit
keringsgerechtigden. Voor
deze groep zijn de inkomens
immers het hele jaar zonder
meer bevroren (net als voor
de ambtenaren, die daar
overigens drie extra snip
perdagen voor in de plaats
hebben gekregen).
Het kabinet had erop ge
wezen dat de huidige koppe
ling tussen lonen en uitke
ringen onaantetast zou blij
ven, als de werknemers in
het bedrijfsleven de prijs
compensatie van het jaar
1983 vrijwillig zouden offe
ren voor meer arbeidstijd
verkorting).
Maar slechts in de helft
van alle bedrijven werd de
prijscompensatie daadwer
kelijk ter discussie gesteld.
Veel ruilpogingen blijken nu
nog te mislukken ook. Het
gevolg kan zijn, dat de inko
mensverschillen in Neder
land stilaan weer groter
worden en de koppeling tus
sen lonen en uitkeringen op
een hellend vlak geraakt,
precies zoals de centrale
werkgeversorganisaties dat
Verkeer en Waterstaat is al
tijd een dankbaar ministerie
voor pop-politici, die hun
naam met één smaakma
kende daad willen vastleg
gen tot minimaal een voet
noot in de Vaderlandsche
Geschiedenis, zodat we
naast de bril van Alva en het
stokje van Van Oldenbarne-
velt ook de snorfiets van
Westerterp en de strippen
kaart van Tuijnman ken
nen. Zeevalking had iets te
weinig tijd voor een redelijk
alternatief en zal het dus
wel met dat bosje struiken
van Amelisweerd moeten
doen en het aantal publieks
gerichte acties van Smit-
Kroes is zo groot dat het
moeilijk is om de meest uit
springende te kiezen.
Ook Tweede Kamerleden
trachten een bruisende bij
drage te leveren. GPV-er
Schutte wil een eigen bij
drage op het gebruik van de
postbode. Nu draait de af
zender op voor de PTT-kos-
ten door een postzegel op
pakje of brief te plakken,
maar waarom zou je de ont
vanger ook niet mee laten
betalen, vroeg Schutte zich
af. „Besef wel dat zoiets
Tweede Kamerleden met
hun stapels post veel geld
zou kosten", zei een afwij
zende Scherpenhuizen, door
CDA-Kamerlid Eversdijk in
een verspreking tussen
staatssecretaris en bewinds
man „staatsman" genoemd.
Zelf stelde Eversdijk voor
om bedrijven die in het
weekeind toch gesloten zijn
dan ook maar geen post te
bezorgen, om met die bespa
ring op vrijdagavond wat
meer PTT-service te kunnen
verlenen. Ook hier werd,
dicht bij het vuur nietwaar,
al bij voorbaat een uitzonde
ring voor Kamerleden ge
maakt. Het idee heeft de
eindstreep niet gehaald en is
bijgezet bij andere afgewe
zen plannen, van verplicht
reflecterende fietsband tot
een Nationaal Anti-Fietsen-
HENNEKAM
.witkar.
diefstal-Plan en van ver
plichte autogordel op de
achterbank tot anti-spook-
rijders-pijlen op de weg en
allerlei andere ideetjes, die
het zo goed doen aan de bor
rel-tafel. Al was het maar
vanwege de bijna-belache-
lijkheid.
Ook het zwartrijden („een
eigentijdse benadering van
de witkar" grapte CDA-er
Hennekam) is een dankbaar
onderwerp. Er moeten meeri
controleurs komen en VVD-
Kamerlid Jorritsma stelde
voor om het reizen zonder
kaartje te bestrijden door
abonnementhouders voor
taan te verplichten hun
kaart aan de bestuurder
controleur te tonen. Wie wel
eens achterin de tram is ge
stapt, weet wat dat aan op
onthoud zou bezorgen. Nee,
dus.
De Tweede Kamer, al wel
akkoord met de extra verho
ging van 10 op 1 april,
gaat pas over enkele maan
den uitvoerig praten over de
verdere prijsverhogingen bij
het openbaar vervoer, die
volgens PvdA-er Castricum
„Jan Splinter uit de Sprin
ter" jagen. Door dat uitstel,
was het pop-politieke
„hoogtepunt" voor de zo
veelste keer de maximum
snelheid: 100 of 120?
De WD heeft in de ver
kiezingsstrijd beloofd enigs
zins een eind te maken aan
de maximumgrens van 100
kilometer, waar twee van de
drie automobilisten zich
toch niet aan houden. Maar
dat is voor CDA, PvdA en
D'66 geen reden om af te zien
van deze „veiliger en ener
gie-zuiniger" grens, want
dan kan je ook fietsendief
stal wel legaliseren omdat
steeds minder mensen het
SCHERPENHUIZEN
.„staatsman".
eigendomsrecht van de
tweewieler erkennen. De
WD moet dus in het stof
bijten en het is opmerkelijk
om te signaleren dat minis
ter Smit-Kroes juist dit on
derdeel heeft afgeschoven
aan haar verder wat mager
met taken bedeelde staats
secretaris. Maar, niets
kwaads over de minister.
Over haar beleid mag ieder
een redetwisten, maar de
deskundigheid van de rela
xed kauwgom-kauwende
Smit-Kroes, die de Kamer
zonder de hulp van ambte
naren met flair te lijf gaat,
staat buiten kijf. Maar moet
ze nou zo hard zijn?
„Te zijn of niet te zijn, dat is
de vraag...de engelstalige
uitdrukking is me even ont
schoten". (CDA-Kamerlid
Thijs Van Vlijmen.)
Het is nogal onrustig in de
Nederlandse gevangenissen,
nu ook daar flink bezuinigd
wordt. Maar er is een oplos
sing. In een rapport dat en
kele gevangenis-directeuren
opstelden voor de minister
van justitie en waarin een
pleidooi wordt gehouden op
straffe aanpak van handel
en gebruik van hard-drugs
in de bajes, wordt gesteld
„dat de noodzaak van drug
bestrijding niet vanuit elke
optiek voor de hand ligt. Me
dische problemen door hasj-
gebruik worden nimmer ge
signaleerd. Integendeel, van
hasj gebruik gaat niet zelden
een bepaalde kalmerende
invloed uit, die zelfs een
gunstig effect kan hebben op
de spanningen die het ver
blijf in een penitentiaire in
richting met zich mee bren
gen". Een beetje spijtig
wordt daar aan toegevoegd
dat „hasj gebruik niettemin
toch moet worden tegenge
gaan, omdat deze drug vol
gens de Opiumwet nu een
maal verboden is."
„Eegje Schoo haalt uit naar
Zuid Afrika". Kop in een ge
renommeerd en dus noodlij
dend ochtendblad van zater
dag. In Maseru (de hoofd
stad van Lesotho), lezen we,
heeft onze minister voor
ontwikkelingssamenwer
king bij landen uit de direc
te omgeving van het gast
land Lesotho aangedrongen
de druk op de regering-Bo-
tha op te voeren. „De acties
van Zuid-Afrika tegen veel
van zijn buurlanden, waar
onder Lesotho, bewijzen dat
de belangrijkste bron van
instabiliteit in het gebied de
Zuidafrikaanse apartheid
is," aldus Schoo, daarmee
een open deur nog eens kra
kend intrappend.
Toch leert Schoo snel. Een
paar maanden geleden, toen
op haar kennismakingsre
ceptie een bereisd journalist
vroeg wanneer zij in het
vliegtuig zou stappen en
waarheen, liet zij zich nog
verlokken tot de uitspraak
dat (het door Zuid Afrika
bezette) „Namibië mij wel
aardig lijkt". Die uitspraak
heeft Schoo in Maseru in elk
geval niet herhaald. Anders
had het gerenommeerde
ochtendblad daarvan zeker
en vast in een nog grotere
kop melding gemaakt.
De Kamer besteedt deze
week de meeste tijd aan de
begrotingen van de minis
ters Rietkerk (binnenlandse
zaken) en Korthals Altes
(justitie). Maar voorafgaand
aan die vergadermarathon
is er vanmiddag eerst nog
een reeks stemmingen, ach
tereenvolgens over een to
taalplan voor het werkgele
genheidsbeleid, de begroting
van buitenlandse zaken (wel
of geen contacten met de
PLO) en verkeer en water
staat (wel of niet 120 km).
Donderdagmorgen voelen de
Kamerleden Lankhorst
(PPR) en Willems (PSP) drie
bewindslieden aan de tand
over de gevangenneming
van de totaalweigeraar B. B.
Willems, die er ditmaal niet
van kan worden verdacht
louter zijn achterban te ple
zieren, wil dan ook een slui
tende regeling voor gewe
tensbezwaren van Jehova's
Getuigen.
beste
Van onze corresp
BONN - De Verenigde S
blijven strikt vasthouden
van alle Russische SS-20-i
Pas als de Russen daar
toe overgaan, is de NAVO
bereid af te zien van de
plaatsing van Ameri
kaanse middellange af
standsraketten in Euro
pa.
Dat hebben de Amerikaanse
vice-president George Bush en
de Duitse bondskanselier Hel
mut Kohl in Bonn beklem
toond.
De Amerikaanse president
Reagan zal overigens een open
brief aan de Europese landen
sturen, waarin hij de „vernie
tiging van alle Amerikaanse
en Russische kernwapens voor
de middellange afstand", in
zoverre ze op land staan"
wordt nagestreefd. Reagan
vernieuwt in de brief ook het
aanbod voor een ontmoeting
met de Russische leider An
dropov, „waar en wanneer hij
maar wil".
Bonn is de eerste halte op de
reis van Bush door West-
Europa, waarbij hij ook Ne
derland bezoekt. De Ameri
kaanse vice-president wil na
gaan of de bondgenoten ook
inderdaad bereid zijn de Ame
rikaanse raketten te plaatsen
als het overleg met de Russen
in Genève mislukt. In Bonn
we
va
lig
on'
scl
De
lop
voi
str
be'
die
ha
be:
vai
he
pe!
„Z
als
du
zie
lis'
che
da
scl
bij
ple
pis
ral
die
Ru
„te
ne
on
en
en
Van onze redactie buitenland
WENEN - Waarschijnlijk zul
len de ministers van olie van
de OPEC, de olieproducerende
landen, elkaar op 9 februari
weer spreken.
Dat heeft de minister van
olie van Venezuela, Calderon
Berti, volgens het OPEC-pers-
burrau gezegd. Een aantal mi-
nisiers van de olie-organisatie
zullen op die datum in de Ve
nezolaanse stad Amuay zijn
Deze week gaat de secreta
ris-generaal van de OPEC,
Marc Nan Nguema, naar Ve
nezuela om daar te praten
over de situatie. Deskundigen
sluiten niet uit dat de olieprij-
z.en van de OPEC omlaag zul
len gaan. Saoedi-Arabië en
Koeweit zouden de andere
OPEC-landen hebben ge
vraagd de olieprijs te verlagen
met drie of vier dollar per vat
(159 liter). Daarover was ook
in geheim afgelopen weekend
vergaderd.
Goud
DE goudprijs heeft gisteren
zijn hoogste koers bereikt
sinds 21 maanden. In Londen
werd ruim 500 dollar betaald
voor een ounce (ruim 31 gram).
De stijging wordt toegeschre
ven aan de vrees dat het inter
nationale financiële stelsel
ernstig in gevaar komt als de
olieprijzen dalen.
0»
JE
g'M
te
pl
va
ne
zi<
ge
M
pr
Vc
te
be
lir
Fl
g<
le
ee
teJ
on
de
w
er
ee
w
Van onze redactie buitenland
BANGKOK - Een commando var
'en oud-leden van de Amerik
roene baretten" treft in Tha
oorbereidingen voor een expeditie
f a°s °m amerikaanse krijgsgevanj
bevrijden die sinds het einde v
namese oorlog in dat land vastz
Een krant in Bangkok, de hoof
an Thaliand, maakte dat gistere
In de krant wordt meldinj
maakt van een mislukte bevrijding
atie in november verleden jaar.
,le' ten dele gefinancierd door fil:
st Clintwood, mislukte doord
groep Amerikaanse en Laotiaanse
omen in een hinderlaag liep. De m;
moesten zich overhaast terugtre
'nds enkele weken is een nieuwe
.Amerikaanse „Groene Ban
n Thailand bezig met de voorber
