Ambtenaren en computers: akelig kille combinatie Korter werken nog lang niet in zicht Gemengd huweliji opnieuw in gespre Kiezen tussen groen en grijs Polen tot sta opger< katholil Paus al 'BIG BROTHER IS WATCHING YOU' MINIMUM-UURLOON LEGT BOM ONDER STICHTINGSAKKOORD ZATERDAG 29 JANUARI 1983 ACHTERGROND TIIPAGINa Nadelen Volkstelling Wetsontwerpen Testcase Opvatting p'Aubuisson van meeste macht beroofd Solidariteit noemt De nadelen? Laat uw ter mijn maar eens verstrijken door een vergissing van het apparaat en u krijgt prompt een dubbele aanslag. Onher- roepbaar. Want het betreft een zogenaamde 'aangifte belasting' en u bent zelf ver plicht opgave te verstrekken van het feit of u een auto rijdt. Aan te nemen valt, dat deze vorm van 'service' een uiterst lucratieve bijver dienste voor de fiscus is. Met dank aan de computer. En wie heeft nooit een vriendelijke juffrouw aan de lijn gehad die met het ex cuus "sorry, foutje van de computer" voor de zevende maal beloofde uw naam voortaan correct te gebrui ken? Maar of we willen of niet, de zegeningen van de auto matisering zullen we onder gaan, want ze worden al on- ZE weten allemaal wel een beetje van ons pri- vé-leven, de chip-ge heugens en magnetische banden van fiscus, be volkingsregisters, Ra den van Arbeid, Be drijfsverenigingen, So ciale Verzekeringsban ken, Ziekenfondsen, Ge meenschappelijke Medi sche Diensten, Kadas ters, Kamers van Koop handel, Centraal Bu reau voor de Statistiek, PTT, het Bureau Kre dietregistratie en tien tallen andere (semi) overheidsinstanties. Zolang al die gevoelige in formatie is opgedeeld in kleine partjes en zolang de burger weet welke informa tie bij welke instantie vast ligt is er weinig loos. Er ligt al een jaar een wet bij de Kamer, die het uitwis selen en combineren van al deze gegevens regelt. De be doeling is, dat de Kamer te gelijkertijd een wet aan neemt die de burger be scherming biedt tegen in breuken op zijn privé-leven. Maar beide wetsontwer pen zijn nu al zo omstreden, dat niemand er zijn vingers aan durft te branden. En in tussen staat de techniek niet stil. De overheid is al volop bezig met het koppelen van systemen. Stukje bij beetje wordt de puzzle in elkaar gelegd, waarmee de ambte naar ongevraagd een royale blik in onze huiskamer krijgt. De voordelen van de com puter zijn duidelijk. Het ma- chien verleent zijn diensten uiterst snel. Zijn geheugen is eindeloos, wat je er instopt vergeet het nooit meer en is met een simpel commando opvraagbaar. Zo wordt u tijdig gewaar schuwd, dat uw termijn voor de motorrijtuigenbelasting afloopt. De computer van de Rijksdienst voor het Weg verkeer houdt dat keurig voor u bij. gebreideld over ons uitge stort. En allé, de vooruit gang dient ons allen. Ten slotte kan 008 dankzij een intelligent data-systeem het telefoonnummer van uw uit het oog verloren vriend op hoesten bijna nog voordat u het heeft gevraagd. En een pas getrouwd paartje zal de hostess van een felicitatie- dienst, gestuurd door de magnetische band van het gemeentelijke bevolkingsre gister, niet licht de deur wij zen. Al is nog de vraag of Keurkoop de volgende dag even welkom is. Wie denkt dat het bij deze meestal handige, soms irri terende, maar in elk geval onschuldige vormen van automatisering blijft heeft het grondig mis. Stel eens u bent 40 jaar, gehuwd, twee kinderen. U heeft net een nieuwe auto gekocht. Een caravan had u al. U boekt tweemaal per jaar een vakantie en u heeft een belastbaar inkomen van 35.000 gulden. Uw buurman vraagt zich al langer af: waar doet hij het van? Maar als u met die vraag op een doordeweekse avond wordt opgebeld is dat niet de buur man. De fiscus zit op uw spoor. Een ambtenaar van de Fiscale Opsporings- en In lichtingendienst was op het idee gekomen alle Nederlan ders eens door te lichten die rond de veertig zijn, pas een auto hebben gekocht, een caravan hebben en een in komen tussen de 30.000 en 40.000 gulden. Hij drukt en kele knoppen in en de com puter braakt namen en adressen uit. Nog wat knop pen en hij weet wat de be trokkenen op hun aangifte formulier hebben ingevuld. Het opvissen van de 'ver dachte gevallen' is vervol gens vergelijkbaar met hen gelen in een kweekvijver. Dat kan niet? Bovenstaand voorbeeld is nog geen wer kelijkheid, maar wel dicht daarbij. De fiscus is begon nen aan een gigantisch automatiseringsplan, dat een massale controle zoals hier beschreven terugbrengt tot micro-seconden. Gegevensverwerking, da tabanken, micro-processors, informatie-uitwisseling, automatisering. Dat zijn de ongrijpbare hulpmiddelen die een functionaris van het Centraal Bureau voor de Statistiek in Heerlen een wip vertellen of de vrouw van zijn kennis ooit een doodgeboren kind heeft ge had. Zelfs of de vrucht nog even heeft geleefd. Dat is wel al werkelijkheid. Over een volkstelling hoeft zich niemand meer druk te maken. Het CBS krijgt toegang tot de bestan den van andere instanties en kan de aldus op naam ver kregen gegevens eindeloos combineren. De ambtenaar van de so ciale dienst weet in een handomdraai of u wel écht gescheiden bent en recht heeft op bijstand of huur subsidie. En wat te denken van toe passingen zoals in Engeland, waar men van plan is om een onzichtbare camera te plaatsen bij verkeerslichten en die te verbinden met een computer die kentekens van gestolen auto's registreert. Nu al waarschuwt een ambtenaar van de belastin gen ongevraagd de gemeen te, indien uit iemands aan gifte blijkt dat hij teveel bij stand of huursubsidie ont vangt. De geheimhoudings plicht is onlangs speciaal met dat doel opgeheven. De politie beschikt overi gens soms ook over een aparte registratie van vreemdelingen. Dit geauto matiseerd bestand vertelt de Haagse politie bijvoorbeeld meteen welke buitenlander legaal in de hofstad woont, hoe oud hij is, hoeveel kin deren hij heeft en of hij werk heeft. Voor de Binnenlandse Veiligheidsdienst en de poli tie zou een koppeling van al lerlei computersystemen ook best handig zijn. Willekeu rig voorbeeld: "Laten we eens alle fietsendieven en parkeerovertreders die na juli 1982 werkloos zijn ge worden en die zijn gepakt wegens zwart tv-kijken controleren op het bezit van verdovende middelen". Zo zijn er evenveel combinaties te bedenken als er zetten mogelijk zijn op een schaak bord. En hoe staat het met de bescherming van geautoma tiseerde persoonsregistraties tegen diefstal? Neem een verzekeringsmaatschappij die aparte magnetische ban den heeft met gegevens over verzekerden in verhoogde risico-categorieeën, mensen bijvoorbeeld die afgelegen wonen. Het CDA-kamerlid Faber: "Ik moet er niet aan denken, dat het inbrekers gilde daar achter komt". door Herman Mertens Dan is er het gevaar voor het 'uitdijen' van de instel lingen en dus mensen die bekend zij n met iemands le vensloop. Hoe wordt bij voorbeeld voorkomen, dat gegevens die de reclassering over een ex-gedetineerde de gezinsverzorging of de kin derbescherming verschaft niet ook in de systemen van deze instanties worden op geslagen? De politiek houdt zich al meer dan tien jaar met dit onderwerp bezig. En om een lang verhaal over studie commissies en adviesraden kort te maken: ongeveer een jaar geleden zijn bij het par lement vrijwel gelijktijdig twee wetsontwerpen inge diend. Het ene wetsontwerp pro beert een antwoord te geven op de vraag hoe de bestuur ders zo snel mogelijk geïn formeerd raken over het wel en wee van hun onderdanen. Daarbij gaat het om geboor ten, verhuizing, huwelijk, scheiding, emigratie, leef tijdsopbouw, adressen. Alle maal zaken die 'de politiek' nodig heeft als basis voor bevolkingsbeleid. Het is de bedoeling om hiervoor een landelijk computercentrum op te richten, waarin iedere Nederlander een nummer krijgt. Het tweede wetsontwerp gaat over de wijze waarop de burger beschermd kan worden tegen onrechtmatig gebruik van gegevens die waar dan ook liggen opge slagen. De Sociale Verzekerings raad zegt daarover in een advies: "De ondoorzichtig heid die het verschijnsel persoonsregistratie thans veelal kenmerkt is niet op gelost met alleen een rege ling voor de bescherming van de persoonlijke levens sfeer. Met name moeten aan de burgers mogelijkheden worden geboden zich te wa penen tegen een achterstand in informatie ten opzichte van ambtenaren en autori teiten die gebruik kunnen maken van databanken. De ongelijkheid in het beschik ken over informatie is een machtsprobleem". Over al deze zaken is tot nog toe niets wettelijk vast gelegd. Ook niet over het in zagerecht en het correctie recht. Zo kan het gebeuren dat iemand gemeentegaran tie voor een huis wordt ge weigerd, omdat uit inlich tingen bij de Stichting Bu reau Kredietregistratie in Tiel blijkt dat de aanvrager schulden heeft. Maar dat hoeft niet het geval te zijn: banken willen nog wel eens vergeten iemand die een le ning heeft afbetaald uit het register van het BKR te la ten verwijderen. En al helemaal is er niets geregeld over de plicht van instellingen om de betrokke nen te waarschuwen als over hen persoonlijke gege vens aan derden worden verstrekt. Intussen raken de beide wetsontwerpen alweer be stoft. Het daarin voorgestel de verbod op alle bestanden die niet in een openbaar re gister zijn ingeschreven met daaraan gekoppeld een strenge controle op het ge bruik van vertrouwelijke gegevens door een op te richten Registratiekamer, is een operatie van vele tien tallen miljoenen. Daarnaast zijn er tal van praktische bezwaren. Zo foeteren de gemeenten op de instelling van de landelijke computer, omdat ze hun be volkingsadministratie veel al regionaal geregeld heb ben. Andere instellingen weer zeggen dat een alge meen inzagerecht en correc tierecht de totale organisatie in de war zal schoppen. De techniek trekt zich daar niets van aan. Minister Ruding (Financiën) kondig de onlangs aan dat iedereen een fiscaal nummer krijgt dat ook ter beschikking wordt gesteld aan inhou- dingsplichtige organen (on dernemingen bijvoorbeeld). En minister De Koning (So ciale Zaken) is bezig elke Nederlander een nummer te geven waarachter diens so ciale status schuil gaat. Het produceren van de echte mi nima is dan een kwestie van programmeren. Wie het recht krijgt over die kennis te beschikken blijft in het vage. Het is nog maar een jaar te gaan tot 1984: het jaar waarin George Orwells boek Big Brother is Watching You speelt. Hij voorzag al vlak na de tweede wereld oorlog het gevaar van die akelig kille combinatie: ambtenaren en computers. door Ido Broersma DAADWERKELIJKE in voering van arbeidstijdver korting, zoals de centrale werkgeversorganisaties en de vakcentrales begin de cember in het akkoord in de Stichting van de Arbeid overeen kwamen, lijkt nog lang niet in zicht. Daar wij zen verschillende ontwikke lingen op: •De eis van de werkgevers tot in voering van een wettelijk minimu muurloon stuit bij de FNV op fel verzet en kan het stichtingsakkoord in gevaar brengen. •Op bedrijfstaks- en onderne mingsniveau hebben de cao-part ners de aanbevelingen van de Stich ting opgevolgd, door te overleggen over het ruilen van loon (voorlopig de prijscompensatie van 1 januari) voor arbeidstijdverkorting. Bij de belangrijkste cao's, zoals de metaal cao en de bouwcao, loopt dat even wel stuk op de vraag hoe de ar beidstijdverkorting vorm moet krij gen. Alleen bij het overheidsperso neel is een doorbraak bereikt. De bonden van overheidsperso neel en minister Rietkerk (Binnen landse Zaken) maakten met hun compromis de verwachting waar dat de overheid een voorbeeldfunc tie ten opzichte van het bedrijfsle ven heeft te vervullen bij het korter werken. Dat vergelijk kwam neer op inleveren van de prijscompensa tie in ruil voor 3 vrije dagen extra, die weer kunnen worden omgezet in ruim 5000 nieuwe arbeidsplaatsen bij de overheid. Realistisch als de bonden dit keer waren slikten ze het compromis - zij het met moeite - omdat ze anders niets zichtbaars voor het inleveren hadden terugge kregen. Tot een ander vergelijk kwamen de vakbonden en de werkgevers in de bouwnijverheid, dat tenslotte door de bouwondernemers werd ge torpedeerd. Dat principe-akkoord bestond uit een vermenging van eisen van de cao-partners. Zo wil den de werkgevers en de CNV-bond met behulp van de prijscompensatie een werkgelegenheidsfonds om jon geren aan deeltijdbanen te helpen. De FNV-bond dacht er anders over. Die eiste 6 roostervrije dagen, een aaneengesloten blok van snipperda gen. De onderhandelaars bedachten een tussenvorm: een werkgelegen heidsfonds en 2 roostervrije dagen. Hoeveel moeite de FNV-bond daarmee had bleek wel uit het feit dat direct na het akkoord het be stuur 's nachts bijeen kwam om zich over het resultaat te buigen. Dat werd tenslotte geslikt. Maar de bouwondernemers wezen het af om dat het te weinig soelaas biedt aan de bestrijding van de jeugdwerk loosheid. Bovendien meenden zij dat 2 roostervrije dagen moeilijk in de voor de bouw produktieve periode zouden zijn in te passen. De bouw vakkers krijgen door het afknappen van het principe-akkoord alsnog de tijdelijk opgeschorte prijscompen satie uitbetaald. vers spraken zich uit tegen zo'n al gemene arbeidstijdverkorting. Zij wilden oudere werknemers inruilen voor jongere werknemers, die dan op een 32-urige werkweek zouden worden aangesteld. Breekpunt in de onderhandelin gen was echter veel meer de gang van zaken bij het vliegtuigconcern Fokker, aangesloten bij de metaal werkgeversorganisatie FME. Fok ker wilde van de FME instemming hebben met het daar bereikte prin cipe-akkoord, dat omzetting van de prijscompensatie in 150 banen voor jongeren behelst. FME-voorzitter ir.Ter Hart weigerde daarover in het overleg een oordeel uit te spre ken. Hij meende dat zijn achterban uit meer dan Fokker bestaat. De Industriebond FNV meende als grootste voorvechter van ar beidstijdverkorting binnen de vak centrale van de metaalcao een test case te kunnen maken. Deze cao is voor andere cao's van zeer groot be lang, omdat die een eenmaal bereikt akkoord vaak volgen. Met de CNV- bond en de Unie BLHP werd een eerste vergelijk bedacht, dat op een 36-urige werkweek voor iedereen vanaf 1986 neerkwam. De werkge- Met hun opvatting over invoering van het wettelijk minimumuurloon staan het VNO en het NCW een ver dere uitbouw van het Stichtingsak koord in de weg, vindt de FNV. Het ontbreken van een minimumuur loon maakt het hen moeilijk hun vi sie op arbeidstijdverkorting te ver wezenlijken. De centrale werkge versorganisaties willen vooral oudere werknemers inruilen voor jongeren, die dan op- een deeltijd baan of een 32-urige werkweek moeten worden gezet. Het probleem is hier dat ze het wettelijk mini mumloon per week of maand niet kunnen uitbetalen. Maar volgens de FNV zit achter dat pleidooi wat anders. De sociale uitkeringen zijn formeel nog steeds gekoppeld aan het minimumloon, dat op zijn beurt de gemiddelde loonontwikkeling - via de rege lingsloonindex - in het bedrijfsleven volgt. Wordt nu het minimumuurloon wettelijk ingevoerd - en minister De Koning (sociale zaken en werkgele genheid) is daar geen tegenstander van - dan zakken ook de regelings loonindex, het minimumweek- of maandloon en de sociale uitkerin gen mee. Dat gaat ten koste van de inkomens van de laagstbetaalden, waar de FNV en het CNV voor op willen komen. FNV-secretaris Frans Drabbe kondigde al aan dat invoering van wettelijk minimu muurloon de verdere uitbouw van het Stichtingsakkoord in de weg staat. Daarmee is een levensgevaar lijke bom onder het akkoord gelegd. doorj. Hulshof IN 1971 kwamen de grotere Nederlandse kerk, met een gemeenschappelijke verklaring ov het gemengde huwelijk. Die verklaring vormde een keerpunt in een lange, onverkwikkelijke geschie denis van verdeeldheid en achterdocht tussen de ker ken. Voortaan zou respect voor de overtuiging van de huwelijkspartners voorop staan. Intussen veranderde het culturele klimaat snel in de loop van de zeventiger ja ren. Niet het gemengde hu welijk, maar het huwelijk als zodanig stond ter discus sie. Deze nieuwe situatie stelt ook nieuwe vragen aan de kerken die geroepen zijn tot een gemeenschappelijke zorg voor mensen die elkaar vinden in relaties en huwe lijk, dwars door kerkelijke en godsdienstige tradities heen. Het boekje „Oecume nisch Huwelijkspastoraat", geredigeerd door dr. A. Hou tepen, bevat de Verklaring over het Gemengde Huwe lijk van 1971, een aantal aanvullende voorstellen die de Werkgroep Gemengd Huwelijk in 1982 aan de ker ken heeft voorgelegd, en daarnaast een aantal bij dragen van leden van ge noemde werkgroep, die de praktijk en de achtergron den van het oecumenisch huwelijkspastoraat in onze tijd belichten. In één van deze bijdragen ontleedt P. van Leeuwen de gevens van het Centraal Bu reau voor Statistiek die be trekking hebben op de ge mengde huwelij kssluitingen tussen 1966 en 1979. Niet ver rassend is de scherpe daling van het totale aantal huwe lijkssluitingen in Nederland vanaf 1974. De groei van het aantal samenwoningen ver klaart ook de achteruitgang van het aantal gemende hu welijkssluitingen in absolu te cijfers sinds 1974. Het aandeel van de gemengde huwelijkssluitingen en ge reformeerden is in de jaren 1966-1975 sterk gestegen, maar begon zich vanaf 1976 te stabiliseren: bij roomska- tholieken lag dat percentage ,in 19,7ft op 36,814, bij hem vórmden in 1979 op 64,9% en bij gereformeerden in 1979 op 59,2%. De percentages verschillen natuurlijk van streek tot streek. In de vier grote gemeenten van de randstad is het huwelijk van gelijkgezinden bijna tot uitzondering geworden het licht van zulke gegev, wordt ook pas de vi, draagwijdte van een anft vastselling duidelijk. In jf werden bij geboorte-aaiw tes 57,3% van alle uit mengd huwelijk kinderen als onkerkelijk j', gegeven. Bij huwelijkenV} gelijkgezinden lag ditCij|P veel en veel lager rooms-katholieken 3,7%, hervormden 5,6% en bij' reformeerden 1,2%). - betekenis van dit gaat van Leeuwen veri» niet in, maar de cijfers natuurlijk van groot bei voor ieder die de drastisci groei van de onkerkelijk^ in Nederland probeerttek grijpen Ik trek uit dit alles tw conclusies. Ten eerste bli de gelijkgezindheid van ouders nog steeds een i schatbare factor voor kerkelijke oriëntatie vani „n 7jjn macht verloren, die Mals voorzitter van - constituerende vergadering. D'Aubuisson kwam m con flict met gematigde politici over de greep op het kabinet Sim werd de bevoegdheid ontnomen als enige de consu merende vergadering bijeen te kunnen roepen en alleen de agenda te bepalen D;Aubuis- son wilde de vergadering laten verklaren dat er onvoldoende leden aanwezig waren om een gematigd politicus als nieuwe minsiter te bekrachtigen het geen niet het geval was. De nederlaag van D'Au- °P 4 buisson is een versterking voor president Magana die al langer in een gevecht om de macht met D'Aubuisson is ge wikkeld. raakt. Nu mengd gehuwden een oï venredig deel van de laste waarmee de confession nalatenschap'-bezWafard is Dr. A. Houtepen (rei Oecumenisch Huwelijks/® toraat, praktijk en achla Amersfoort, f 14.95. 119 blz., Van onze Haagse redactie DEN HAAG - In 2000 gaat het licht uit, ze... Energie: te belangrijk om alleen aan deskun digen over te laten, zeggen ze... Zeggen ze? Nederland draait al vanaf 1974 om de hete brei heen, de hete brei die kernenergie heet. Toen de politiek aan het eind van de jaren zeventig hopeloos met de handen in het haar zat, koesterde het eerste ka binet Van Agt de brede dis cussie naar een idee van de hervormde synode, de FNV en de Vereniging van Ne derlandse Gemeenten. Even zou het kwaad kunnen wor den afgewend, zoals later ook de commissie-Beek de kastanjes uit het vuur mocht halen voor een politieke be slissing over de bestaande kerncentrales. Jonkheer De Brauw is met de leden van de stuur groep op pad gestuurd om het energievraagstuk voor iedereen open en bloot op ta fel te leggen. Voor iedereen, want alle burgers moeten er hun zegje over kunnen doen. Links en rechts werd geld uitgedeeld om voor- en te genstanders aan het werk te zetten. Tientallen miljoenen waren nodig om de breedte van de discussie te onder strepen. En nog was het te weinig, vond dikwijls De Brauw, die inmiddels zijn Brede Maatschappelijke Discussie over Kernenergie omdoopte tot Maatschappe lijke Discussie Energiebe leid. Vier scenario's legt De Brauw de komende maan den op 2000 bijeenkomsten in rokerige zaaltjes op tafel. Vier opties voor vraag en aanbod van energie rond de eeuwwisseling, als de be staande kerncentrales in Dodewaard en Borssele hun laatste radio-actieve adem van ouderdom haast uitbla zen. Varianten van het so ciaal-economisch beleid met alle gevolgen voor de ener gievoorziening. Ongewijzigd beleid zal minder -ATFRDAG 29 JANUAR Van onze redactie buitenland .N SALVADOR - De uiterst rpchtse en machtige poht.cus Roberto d'Aubuisson in El Salvador heeft gisteren veel an zijn macht verloren, die H had als voorzitter van de orsica je verboden Corsicaanse af- icheidingsbeweging heeft zijn maf hankelij kheidseis giste- •en verzacht. Het Nationale 3evrijdignsfront van Corsi- -alFNLC) neemt genoegen met kinderen. Ten tweede 21Jnt :„la£hankelij kheid, waarbij verhoudingen tussen de ke: band met Frankrij k wordt ken nog steeds van ft ;ehandhaafd. Vorig jaar aard dat het huwelijk tusss de het front 388 aansla- christenen uit verschillen! ;en op Corsica, kerken in veel gevallen nie als een huwelijk van gelijk gezinden worden ervars De statistiek toont aan 4 dit zelfs geldt voor huweli ken tussen hervormden gereformeerden. In die zin het misschien niet zozeerk gemengde huwelijk zelf, wel de trage gang der oeci mene die de onkerkelijkhti bevordert. Dat zou allen denken moeten geven d uitkerkelijk zelfbehoud oecumene warsbomen. H grensverkeer tussen deke ken is onstuitbaar op g; gekomen en er is voor kerken geen weg terug, E maar één zinvol perspectis dat de kerken moedig doorstastend zichzelf vormen tot een gastvrij huis waar het goed toeven voor ieder die door lïlWARSCHAU(AP) De ondfl Evangelie van Jesus is ge verboden onafhankelijke va drjjgen de !i en hebben de arbeiders op lUf/Hort oon reiden op een landelijke, alg Een datum voor die stal herder vroegen zij de arbeii boycotten van de nieuwe sta Vrijdag van het werd een pamflet .tijdelijk coördine- gronden. Uitg. de Horstnl "end comité" van Solidariteit iverhandigd aan westerse ournalisten. In het pamflet werd aan internationale orga nisaties zoals het Rode Kruis en Amnesty International ge vraagd waarnemers te sturen voor het proces tegen zeven eiders van Solidariteit die zijn beschuldigd van opruiing. Door de bevolking op te roe ien zich voor te bereiden op ■en algemene staking en nog ;een datum vast te stellen, ijkt Solidariteit te willen pei- sn hoeveel steun er voor een lergelijke actie zou zijn. Ver- Ier werden de arbeiders in het lamflet opgeroepen de officië- e staatsvakbonden te boycot- kosten dan krachtig ind® en> protestacties te organise- trieel herstel, een struct» reel anders ingerichte effl nomie naar het model het Centrum voor Energj besparing minder dan beide voorgaande. Alleen in het laatste nario komt kernenergie aan bod. In de drie ana varianten zijn uranium steenkool onontbeerlijk. Vier varianten, twee veel, zegt de milieubel ging. Liever hadden zij scenario van het Centn voor Energiebesparing enige alternatief gezien'® voortzetting van het huidï energiebeleid. „De verff" ring zal alleen maar toe' men",zegt de Werkg® Energiediscussie pessirij tisch. Maar voor De Bral lijkt vooral te g kunnen werkelijke ketf worden gemaakt. Maar die keuzes beperk' zich niet tot onze energi' voorziening, want decent le vraag is toch: hoe w® we onze economie inricht®] Met in het jaar 2.000 werklozen, nieuwe kolen- kerncentrales en een steedbaar inkomen hoofd van de bevolking® plus 7 Of met 2001 werklozen, geen nieuwe len- en kerncentrales en stijging van het besteedt inkomen met 4%? Om vraag gaat het in de (B)P| Energie, zegt De Brau»'- te belangrijk om alleen® deskundigen over te Milieudefensie: „Wie ma< de keuze? De bevolkinê een handvol managers politici?". En als straks zalen volstromen, gaa' strijd opnieuw tussen groene economie en het dustrieel herstel, tussen als dat vroeger heette zijn en welvaart, Ws groen en grijs. ADVERT Van een onzer verslaggt DEN BOSCH - De uitnodigin bezoek dat PLO-leider Araf aan het Vaticaan heeft gebra Paus Johannes Paulus II all Saan, zonder enige voorkem secretariaat voor de eenheid. Dit werd gistermiddag op conferentie van de Kathol voor Israël (KRI) onthuld do er Jozef Keet. Onmiddellijk ezoek van Arafat aan de p; was geworden, had voorzitte elefonisch tot genoemd secr Rome gewend. Daar bleek niets te weten. Tegen een gesprek met di er had de Raad op zich gee el tegen de eenzijdigheid Preekt zolang het Vaticaa sraël niet als zodanig erke ehzijdigheid zit onze pijn"

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1983 | | pagina 22