Paul Snoek
en het
onweer van
eenzaamheid
maakt ook
landbouw
en veeteelt
onvruchtbaar
Dikkerds eten
vaak hun
ongenoegen wei
Le choix
Mooie poli
Montand-C
Een zoen van Durnez
„Sommigen beginnen pas te zien wanneer er niets meer te zien is"
Z
v
Kritisch omgaan met
vermageringsdiëten
HERWIG HENSEN EN HUWELUKSDRAMATIEK
VRIJDAG 28 JANUAR11983
EXTRA
ItV
Het gevecht van Pieter Boxman tegen rioolslib en VAM-compost
Laatste boek
Tijdbom
Onvruchtbaar
Macht
Gevoelens
Reclamebeeld
Recepten
\uske en Wiske: D
i'I
ft ben toch tekenar, Wiske1 Met nrjnl
vjijeuoon de muren wj en tekende ze\
f1 etk $evdt,de eerste holbewoner die1
'Ode rotsudnd tekende gist met
WJh/ontketende. Ttuns is het beeldj
1 77 Yerhat een raje 1
Door Henk Egbers
Een journalist praat telkens weer met iemand, over iemand
en weet vooral te luisteren naar iemand. Als hij datgene wat
daarbij opgenomen werd ook nog goed weet samen te vatten
en door te geven, bereikt hij zijn lezers. Zo'n journalist is de
Vlaming Gaston Durnez, die bovendien erg thuis is in het
culturele leven van Vlaanderen. Daarvan getuigt het lees-
en kijkboek: Vlaamse Schrijvers (uitg. Manteau - 26,90).
Durnez heeft, puttend uit zijn persoonlijk archief, vijfen
twintig eerder geschreven stukken genomen, deze bijgevijld
en soms herschreven tot „portretten", aangevuld met talrij
ke documentaire foto's. Actualiteit, bekendheid en represen
tativiteit waren onder meer de normen waaraan de keus
van de personen moest voldoen bij zijn opdrachtgever. Hij
wijst er dan ook op, dat dit boek geen overzicht geeft van de
Vlaamse literatuur.
Zelf betreurt hij het bijvoorbeeld, dat Gezelle er niet bij is.
Gaston Durnez is in hart en nieren een Vlaming. Als journa
list weet hij wel precaire onderwerpen aan te snijden (het
stuk over Elschot is bijvoorbeeld opgehangen aan zijn ge
dicht voor de na de oorlog als collaborateur neergeschoten
August Borms), maar van echt kritische essays is geen spra
ke. Zijn bijdrage over Daisne besluit hij aldus: „En ik word
er een beetje stil bij, omdat ik op het werk van zo'n goede
ziel kritiek heb moeten uitbrengen. Ik zou een zoen op zijn
giro willen overschrijven".Ocherm.Maar leuk is het
wel. Het is een leuk boek met informatie aan een breed pu
bliek, want onlangs was dit Het Boek van de Maand in
Vlaanderen. En daarom op de eerste pagina Walter van den
Broeck en op de laatste Felix Timmermans. Daartussen zit
van alles wat: Boon, Ruyslinck, Lampo, Claus, Vandeloo en
Geeraerts, maar ook Van Nijlen, Conscience, Buysse, Teir-
linck, Streuvels en De Pillecyn. Jongeren nauwelijks; na
tuurlijk Jotie t'Hooft en misschien kun je Herman de Co-
ninck daarbij noemen. Het is een veilig (te verkopen) boek.
Maar in zijn soort goed.
Door Henk Egbers
IN OKTOBER 1981 reed
Paul Snoek zich dood tegen
een kraanwagen. Tien jaar
eerder had hij in een inter
view aan Herwig Leus ver
klaard, dat zijn poëziebun
del „De zwarte muze" zijn
testament zou worden. De
laatste regel luidde „Ik heb
geen trouwer vriend dan de
dood". Deze regel staat nu op
pagina 418 van het boek
Paul Snoek: Verzamelde
Gedichten (uitg. Manteau -
69,-), dat 782 pagina's telt.
Er is dus méér aan de hand
geweest.
Het boek is een postuum
monument voor een briljant,
niet altijd geliefd, dichter.
Zijn leven was gespleten;
opgedeeld in handelaar zijn
van trillings vrije paalfun-
deringen en dichten en
schilderen; in een metafy
sisch verlangen naar oer
bronnen en met de onrust
naar telkens nieuwe beves
tiging; steeds op doorreis,
gokkend met het leven tot
dat het fataal wordt. In zijn
poëzie zijn al die facetten te
rug te vinden.
Aanvankelijk was zijn
dichten zeer biologisch ge
bonden', maar de lyriek
wordt verstoord door onvre
de. Hij ligt overhoop met het
Vlaanderen, waarvan hij
het leger tegen zijn zin moet
dienen; met de kuise Vlaam
se vrouwen en de daarmee
verwante r.-k. kerk als
machtsinstituut. Hij dicht er
over in „Heilige Gedichten";
„Heilig, heilig, heilig de
Heer./Zijn malse kroon
staat scheef,/hij heeft veel
wijn gedronken/en zijn rib
ben waren nooit zo breek
baar/als vandaag.
Snoek was een misantro
pische individualist, die per
soonlijk en zakelijk zichzelf
in een neergaande spiraal
liet zuigen. Dit proces is niet
alleen goed te lezen in het le
vensverhaal en de toelich
ting op zijn bundels, ver
zorgd door Herwig Leus,
maar in de vele gedichten
zelf. Van droom naar een
zaamheid; van dada naar
mythe; van zekerheid naar
Paul Snoek op een af
gekeurde omslag voor
„Gedrichten".
angst, van hoop naar ont
goocheling. „Het grote on
weer van de eenzaamheid/is
losgebarsten eindelijk. En
ruig in zee/mijn rotsen
staan gebald, bol van de be
vende wind/en rood van
woede om het groot ver
lies
Het boek bevat afdelin
gen: die van Gebundelde- en
Ongebundelde gedichten. In
de eerste serie zitten de af
zonderlijk verschenen dicht
bundels en verzamelbun
dels. De tweede serie bevat
Gepubliceerde- en Ongepu
bliceerde gedichten van di
verse aard en herkomst. En
dan is er nog een afdeling
Vertalingen met door Snoek
vertaalde gedichten (dat be
treft alleen verzen van Coli-
net en Hikmet). Een in
drukwekkende verzameling
menselijke strijd, getoonzet
door de oerschreeuw en de
doodsdrift.
„DE PIL"
Pieter Boxman op zoek naar puur natuur.
Door Henk Egbers
De grote boosdoener van de
snelle achteruitgang van on
ze flora en fauna is „De Pil".
Niet allen hebben we be
reikt, dat de vruchtbaarheid
van man en vrouw met dit
chemische produkt aan ban
den is gelegd, maar ook dat
de natuur op een ongewen
ste manier werd aangetast.
Piet Boxman die dit ontdek
te is echter niet enkel een
onheilsprofeet. Tegenover
dit alarmerende bericht
houdt hij een even eenvou
dig als effectief pleidooi
voor het leren weer greep te
krijgen op die natuur.
Eigenlijk is de titel van het
boek waarin hij dit uiteen
zet daarom wat te pretentie
loos: Biologisch tuinieren
met Pieter Boxman (uitg.
Arcanum 29,50).
„Pieter Boxmans boek
kan ons helpen minder af
hankelijk te worden van al
die ondernemingen die zo
graag aan ons willen verdie
nen. Waar het op aankomt is
het doorbreken van onze af
hankelijkheid van de mach
ten die ons leven proberen te
beheersen. Pogen los te ko
men van bijvoorbeeld de he
le spuit- en kunstmestcul-
tuur". Dat schrijft Bert
Stuurwold als inleiding op
dit boek. Zelf was hij inder
tijd directeur van Douwe
Egberts, maar nu enthou
siast IKVOS-werker met
veel Derde-Wereld-publi-
katies op zijn naam. Hij ver
telt onder meer dat 80 pro
cent van de wereldgraan
handel in handen is van vier
multinationals. „Voedsel is
macht".
De Shell - ja, die van de
benzine - is de grootste we
reldhandelaar in zaden
Tegelijk heeft de Shell een
geweldige handel in kunst
mest en insekticiden.Pie
ter Boxman zet boven zijn
inleiding „De primitieve
staat". Hij schrijft: „Econo
men die nu een en ander in
handen hebben zijn levens
gevaarlijk. Economen zijn
produkten van onze weg
werpcultuur; de wijsheid
verwerpend van voorgaande
geslachten, ontkennen ze het
recht van komende genera
ties". In 1968 richtte hij de
eerste Biologische Tuin
bouw vereniging op. Werd
voor gek verklaard.
„Sinds het verschijnen
van mijn laatste boek „Bio
logisch tuinieren in foto's"
(1976) is er een kolossale ver
andering opgetreden, waar
bij iedereen met inbegrip
van de boerenorganisaties
en landbouwschappen die
en faecaliën in een sloot die
langs het land van deze boer
loopt. Volgens deskundigen
kon dat niet van invloed
zijn. Maar inmiddels werd
het park aangesloten op de
Waterzuivering en nu, een
jaar later, is het probleem
van de boer de wereld uit.
Boxman: „Daarmee is het
probleem verlegd, want het
spul uit de toiletten van het
ponypark wordt gemengd
met het gewone rioolslib en
bij andere boeren op het
land gestort." Hij zegt dat 10
procent van onze veestapel
gegarandeerd besmet is met
hormonen en wij mensen de
pil bij wijze van spreken via
de kraan naar binnen krij
gen. Ook de bedrijven die
VAM-compost maken voor
onze tuintjes, leveren le
vensgevaarlijk materiaal.
zich aanvankelijk uiterst
vijandig tegen mij opstel
den, nu beseft dat er wel de
gelijk gevaar dreigt als we
niet snel ingrijpen." Om te
rug te komen op „De Pil".
Het codewoord daarbij is
„rioolslib".
Bemesting met rioolslib is
lange tijd een „must" voor
de boeren geweest. Boxman
vermoedde dat de snelle
achteruitgang van flora en
fauna wel eens te maken zou
kunnen hebben met het
rioolslib dat de boeren aan
gepraat werd als goede be
mesting. In feite, zegt hij, is
het duivels cocktail. Hij had
het sterke gevoel dat restan
ten van de pil, het hormoon
(oestrogeen), dat via de uri
ne van de vrouw in het wa
ter terecht komt, de grote
boosdoener was. Hij deed
proeven met rioolslib. Ver
bouwde er maïs op. Gaf jon
ge cavia's daarvan te vreten.
Ze gingen stuk voor stuk
dood.
Naast het ponypark Slag
haren werden vorig jaar bij
een boer met 32 koeien alle
beesten opeens allemaal on
vruchtbaar. Het landbouw
schap had geen antwoord.
Maar de toiletten van het re-
creatiebedrijf loosde urine
„Het wordt aangepraat
als grondverbeteraar, maar
je haalt er een tijdbom mee
op je land of in je tuintje."
In dit boek heeft Pieter Box
man een zogenaamde diep-
tekas ontwikkeld. Doel:
mensen ervan bewust ma
ken dat ze zich onafhanke
lijk van de maatschappij
kunnen opstellen als ze dat
willen. Deze kas, waarmee
je een dubbele oogst kunt
halen en waarmee tempera
tuur beter te regelen is was
bijvoorbeeld te zien in het
tv-programma Puur Natuur
van de VPRO (1980) waar
aan Boxman meewerkte. In
dit boek wordt met weinig
woorden en duidelijke teke
ningen goed aangegeven hoe
je zelf zo'n kas kunt bouwen
en wat de voordelen zijn.
Verder vertelt hij hoe je aan
je huis een zogenaamd
groenhuis kunt bouwen.
Het zal duidelijk zijn dat
Boxman geen liefhebber van
kunstmest is. Het levert
snel-groeiende krachtloze
planten op met een te hoge
concentratie nitraten. Deze
worden in het lichaam om
gezet in giftig nitriet, dat
onder meer de ademhalings
problemen kan opleveren.
„Toch is kunstmest niet de
enige boosdoener. Spitten en
ploegen verstoren het even
wicht op dezelfde wijze: de
humuslaag wordt afgebro
ken, de verticale waterwer
king verstoord, de bodem
overbemestAlternatie
ven worden aangedragen
door het aangeven van een
andere bodembewerking,
een andere manier van zaai
en en planten; het gebruik
van maerl en natuurfosfaat
etc.
Voedsel is macht. Derde
Wereld-landen zijn voor
hun voedsel volkomen af
hankelijk gemaakt van de
Verenigde Staten, zegt
Stuurwold. In 1980 beheer
sten zij 52% van alle graan-
exporten in de wereld; 85%
van alle sojabonen-exporten
en 71% van alle veevoeder
exporten. Staatssecretaris
van landbouw in de VS, Ri
chard Bell: „Onze belangen
gaan primair uit naar strikt
zakelijke graanexporten. De
voedselbehoefte van honge
rige mensen is daarbij van
ondergeschikt belang."
Boxman zoekt een oplos
sing in het opdelen van de
wereld in kleine bevolkings
groepen van 3 tot 5 miljoen
bewoners met een eigen
zelfvoorzienend voedselcir-
cuit. En dan niet uit winst
bejag. „De economen die nu
een en ander in handen heb
ben, zijn levensgevaarlijk."
Het is een inspirerend boek,
dat vooral een bijdrage le
vert aan een bewustwor
dingsproces en eei) mentali
teitsverandering. Daarmee
begint iedere verandering.
rpi.lPAG 28 JANUARI
Door Marianne Egbers
Dikke mensen raken vaak
ondervoed! Zij eten alles
met schuldgevoel en hebben
nooit het gevoel echt genoeg
te hebben gegeten. Dit
schrijft Marieke van Leeu
wen in haar pas uitgekomen
boekje: „Gezond ongezond is
gezond". Het is een voortref
felijk boekje over gewicht-
verminderen, en een „lekker
in je lijf, vasten en voe
dingshandleiding". De prijs
is 17,50 en de uitgeverij is
Arcanum Amsterdam. Ma
rieke van Leeuwen is diëtis
te, geeft voorlichting op dit
terrein en adviezen en werkt
ook met groepen. Uit eigen
ervaring kent zij de strijd
met eet- en snoepbuien, dië
ten en nare gevoelens.
Hoe komt het dat, on
danks de vele en zeer ver
schillende vermageringsdië
ten, het resultaat nog steeds
zo bedroevend is? vraagt de
schrijfster zich in het eerste
deel van haar boekje af. Ze
ontdekte dat de meeste men
sen afvallen vanwege druk
buitenaf. Het beeld van de
reclame bijvoorbeeld, waar
in alleen de volslanke vrouw
mag rekenen op acceptatie
en waardering. Als dit de
motivatie is, helpt echter het
strengste diëet maar tijde
lijk. Je zelfacceptatie is dan
totaal niet veranderd.
Ook de buitenwereld
zendt herhaaldelijk afwe
rende gevoelens naar dikke
mensen. Marieke vertelt hoe
ze zelf een afkeer voelde van
een dikkerd, die op een ter
rasje een sorbet zat te eten.
Een heimelijk verwijt. Dat
zijn gevoelens, waar dikke
mensen vaak door worden
omringd. Het is hun eigen
schuld, zij hebben geen zelf
beheersing, discipline enzo
voorts. Hierdoor voelen de
dikkerds zich nog vervelen
der, ze accepteren zichzelf
niet, de buitenwereld accep
teert hen niet en dit wordt
nieuwe aanleiding tot eet-
en snoepbuien. Dit is im
mers vaak het werkelijke
probleem van de dikkerds,
zij eten hun ongenoegen
weg.
Dat ongenoegen bestaat
uit vaak vage gevoelens van
behoefte aan liefde, geac
cepteerd worden, gevoelens
van minderwaardigheid of
soms ook boosheid, verdriet
of pijn. Dat de dikkerd deze
gevoelens met eten tracht op
te lossen, heeft vaak zijn
wortels in het verleden. Er
gens ben je als kind het ge
voel van honger en andere
gevoelens door elkaar gaan
halen en dat veroorzaakt de
verwarring.
De uitweg is dan ook, vol
gens de schrijfster, niet ge
legen in het calorieën tellen
en je laten bepalen door het
reclamebeeld. Jezelf leren
accepteren, daarna jezelf le
ren kennen, van voedsel le
ren genieten en zo een na
tuurlijk voedingsbewustzijn
op te bouwen, dat is de weg
die leidt naar een beter ge
voel over en in jezelf. Dat
heeft uiteindelijk een na
tuurlijker en meestal slan
ker lichaamsgewicht tot ge
volg.
Het is wel een hele stap. I
vertelt de schrijfster, maai
de moeite waard!
Het is niet makkelijk ij I
plaats van drie gevulde koe. I
ken te eten, iemand duide-1
lijk te maken dat je boos I
bent of dat je lichaam vol I
verdriet zit. Ik ben er ook I
relaties met mannen dooi I
kwijtgeraakt, die alles met I
me wilden doen, ook vrijen, I
als ik ze maar naar de mond I
praatte. Ik voelde mezell I
echter vervagen en bleef I
met de frustraties zitten, die I
ik weer wegat. Zo beschrijft I
Marieke haar eigen proces I
Zij voelt zich kwetsbaarder I
en met haar vele vrouwen,
maar ze hebben zichzelf vee!
meer teruggevonden.
Door Henk Egbers
„Het vragen naar de zin of
onzin van dit leven had hem
uitgehold". Van dit en soort
gelijke uitspraken staat de
roman van HERWIG HEN
SEN vol.
In DE GROOTMOEDIGE
(uitg. Manteau, 19,90) ver
telt hij met een sterk gevoel
voor dramatiek het verhaal
van twee mensen die in hun
huwelijk op een niet alle
daagse manier vastlopen.
Maar die niet zo alledaag
se aanleiding is wel goed
voor processen die erg in
voelbaar zijn en evengoed
andere aanleidingen gehad
zouden kunnen hebben. Het
boek is geloof ik inmiddels
in Vlaanderen bekroond.
Heb het niet eerder gelezen,
omdat om een of andere on
verklaarbare manier de om
slag mij niet aansprak. Geen
goede reden. Sorry. Het boek
is de moeite waard. Herwig
Hensen is vooral bekend als
dichter en toneelschrijver.
Zijn bekendste toneelstuk is
Lady Godiva. Ook dit boek
heeft toneelmatige effecten.
Afgezien van het feit of je
gelukkig moet zijn met boe
ken die uitzichtloze geschie
denissen vertellen, is de dra
matiek van beide echtelie
den in dit boek zeer sterk
gekarakteriseerd. De aanlei
ding dat Paul en Lucie uit
elkaar groeien is het feit dat
Lucie enkele doodgeboren
kinderen ter wereld heeft
gebracht. Paul zoekt de
schuld bij zichzelf en wil dat
Lucie, in wie het moederdier
leeft, een andere vader zoekt
voor een levensvatbaar
kind. De geschiedenis van de
roman wil dat dit inderdaad
na enkele pogingen plaats
vindt en Paul zich aanpast
en een eigen geluk vindt in
de dochter die Lucie krijgt
via een andere „donor". Als
na acht jaar dit kind sterft
en blijkt dat niet Paul maar
Lucie de oorzaak is van
doodgeboren kinderen vecht
Paul met de schuldvraag.
Op het moment dat hij er
mee klaar schijnt te komen
heeft Lucie een eind aan
haar leven gemaakt. Deze
toneelmatige deus ex machi
na vind ik de zwakke kant
van de door Hensen ge
maakte geschiedenis. Ook de
wijze waarop Paul zich aan
past aan de in het huwelijk
gedropte dochter is niet
sterk. Het verhaal krijgt dan
iets vluchtigs. Het sterke
deel is de crisis-situatie tus
sen man en vrouw, die „toe
vallig" opgehangen is aan de
doodgeboren kinderen, maar
'evenzeer te maken heeft met
het gevoel van creatieve on
vruchtbaarheid van de vijf
tigjarige Paul, die als auteur
zichzelf ook als zodanig gaat
ervaren. De algemene gel
digheid - onafhankelijk van
de aanleiding - is in dit deel
van het boek knap bedacht.
Hensen verwerkt duide
lijk een aantal persoonlijke
opvattingen over huwelijkse
situaties. Kunstmatige be
vruchting vindt hij hypocri
sie en kleingeestig. „De hele
opizet berust immers op het
feit dat beide echtgenoten
wél het zaad van een vreem
de man aanvaarden, maar
niet diens eventueel sexueel
genot". Maar dergelijke en
andere uitspraken worden
in het eerste deel van het
boek geïntegreerd en voel
baar gemaakt in de situatie;
blijven geen losse kreten.
„Langdurig samenleven
vertroebelt vaak het uitzicht
op de feiten en de dingen.
Dan is afstand nodig, mis
schien zelfs een breuk. Met
de hoop op een beter ver
bond, later. Maar onverbid-
delijk blijft ieder mens met
zijn afgronden alleen. Al
tijd? Altijd".
Hensen's visies zijn niet
opwekkend: „Sommigen be
ginnen pas te zien, wanneer
er niets meer te zien over
blijft, omdat zij huis en hoi
ten gronde richten alvorens
ze zelf mens worden". Eer
der kun je spreken van „lot
genoten" dan van „echtge
noten" in zijn boek. Toch is
er ook sprake van loutering
en vergeestelijking. Maar
„Lucie groeide weer naar
het leven toe, terwijl Paul er
meer en meer van losge
raaktePas als haar groei
kon samenvallen met de zij
ne waren beiden veilig". Bij
Paul is er sprake van ver
zoening met het lot en uitdo
ven als een onontkoombare
natuurwet. Lucie leeft op
nieuw via haar kind. Dat
blijkt dus zeer onveilig. Het
slot is dan ook fataal. Een
bijna filmisch genoteerd
verhaal; hier en daar wat
geconstrueerd fors aangezet,
maar als geheel realistisch'
roerend.
1"TH
t if
-/
Marieke van Leeuwen
In het boekje worden ook
een aantal diëten behandeld
op hun waarde en resulta
ten. Aan bod komen o.a. de
sherrykuur, Atkins-dieet,
Mayodieet en andere. De
grote organisatie van de
Weight Watchers krijgt een
aantal kritische kantteke
ningen. De problemen die
Marieke behandelt komen
daar helemaal niet aan bod;
de toegepaste methode (be
loning/straf) is erg kinder
lijk. Het resultaat is gerin
ger, blijkt uit onderzoeken,
dan de organisatie doet ge
loven. Bovendien is de orga
nisatie van de Weight Wat
chers opgekocht door de
Multinational Heinz, samen
met haar leverancier Food-
ways Nationals. Zij noemt
het een gevaar, dat een nieu
we druk van buitenaf er het
gevolg van zal zijn, namelijk
het volslanke atletische
Heinzmeisje. Voedingsin
dustrieën hebben er immers
belang bij dat vrouwen zich
gefrustreerd voelen over
hun lichaamsgewicht!.
Gérard Dépardteu bedreid
'Le choix des armes
Van onze filmredactie
I De Franse speelfilm heeft de
afgelopen jaren maar wei
nig echt opzienbarends voor
i het grote publiek voortge-
bracht. Opvallend is, dat de
policier momenteel enkele
fraaie voorbeelden kent: 'Le
choix des armes' van Alain
i Corneau, 'Garde a vue' van
Claude Miller en 'Les Fantö-
mes du Chapellier' van
Claude Chabrol. De twee
I laatste en meest recente
thrillers zijn nog niet in onze
contreien te zien. De eerste
draaide al in West-Brabant
en thans in Breda.
Alain Corneau werd bekend
door zijn spannende en sfeer
volle policier, 'Police Python'
met Yves Montand. 'Le choix
des armes' is een klassiek ge
structureerd drama, waarin
Yves Montand en Gérard Dé-
pardieu met allure tegenstrij
dige karakters spelen. Mon
tand is een voormalige gang-
Ister, die zich met zijn mooie
I echtgenote (Cathérine Deneu-
Ive) heeft teruggetrokken uit
[de onderwereld en een rustig
[bestaan leidt op het platte
land, waar hij paarden fokt.
|Tegen zijn zin in wordt hij op-
nieuw bij de misdaad betrok-
|ken als een jonge, nerveuze
[crimineel hem om hulp ver-
J zoekt. Deze rol wordt gran-
De tweede helft van haar
boekje besteedt de schrijf
ster aan recepten. Ze verge
lijkt de doorsnee dagelijkse
voeding met de meer alter
natieve voeding. Beknopt en
duidelijk wordt de waarde
van verschillende soorten
voeding uitgelegd. De recep
ten zijn bruikbaar en be
schreven met de bereidings
wijze en kookduur erbij
Wat mij voornamelijk zo en
thousiast maakt over dit
boekje is de reële en volwas
sen mentaliteit én de prak-
tisch-bruikbare opzet. Het
jaagt geen angst aan, maar
steunt en bemoedigt zonder
de realiteit geweld aan te
doen. Een zeer welkome bij
drage van Marieke van
Leeuwen in de dagelijkse
strijd van de dikkerds.
[Casino 1 in Breda vertoont
'Big Bomber', een
boksklucht van Michele Lu-
lpo met Bud Spencer in de
hoofdrol van een voormalige
[bokser, die nu als kapitein
[op een vrachtschuit vaart,
[maar toch weer terug komt
in de ring. Een kluchtige ka
rikatuur van de professione
le bokswereld, waarin kroe-
grellen en veten worden be
slecht en de grappen en
grollen weinig origineel zijn.
I Mignon in Breda en de Ko-
ning van Engeland in Hulst
presenteren een nieuwe ko
medie in de 'Hot Bubble-
gum' serie van de Ameri
kaans-Israëlische filmma-
ker Menahem Golan: 'The
Last American Virgin' ofte
wel 'Hot Bubblegum
Maagd'. Nieuwe avonturen
van het op sex beluste
groepje pubers, dat er op uit
zf—
