Rob Vunderi
55
door Wil Kester
door Theo Vaessen
m
k'
n(
m
d;
w
Ki
ZWOLLE - Eigenlijk
hij er helemaal niet v
die drukte rond zijn
soontje vindt Rob V
rink, ook nadat hij afgi
weekeinde in Devent<
dens de nationale kam
schappen schaatsen ve
met een tweede plaats
Hilbert van der Duim
overdreven.
ZATERDAG 15 JANUAR11983
DE RTEM-S/^Crz^.
T44
Daley Thompson Superman
CRAWLEY - Het was een
gedenkwaardige dag, die
achtste september in
Athene. Zonder twijfel de
belangrijkste atletiekdag
van het seizoen 1982.
Ruim 70.000 dolenthou
siaste toeschouwers in
het gloednieuwe Olym
pisch stadion hadden Ul-
rike Meyfarth naar een
nieuwe wereldrecord
hoogte zien springen (2.02
meter) en de Oostduitse
hinde Marita Koch op de
400 meter een nog nooit
eerder vertoonde tijd van
48.16 zien realiseren. En
passant benaderde de
Westduitser Harald
Schmid op de 400 m. hor
den met zijn 47.48 (nieuw
Europees record) het on
genaakbaar geachte we
reldrecord van Edwin
Moses dat op 47.13 staat.
Kortom, een dag die slechts
zelden voorkomt tijdens een
groot atletiekevenement. En
nog was het niet voorbij. Want
terwijl de fantastische licht
masten de steeds dieper wor
dende duisternis van de atle
tiekbaan verdrongen bleven
de 70.000 toeschouwers op het
puntje van hun kuipstoeltjes
genageld.
Hun belangstelling gold een
donkere, fors gebouwde atleet.
Daley Thompson, bezig aan
het afsluitende nummer van
de tienkamp, de 1500 meter. De
Europese titel kon de Engels
man al nauwelijks meer ont
gaan, daarvoor was de voor
sprong op zijn naaste concur
rent Jürgen Hingsen te groot.
Maar Daley Thompson had
nog een ijzer in het vuur.
Wanneer hij de 1500 m. sneller
dan 4.25.4 zou afleggen, dan
zou hij weer bezitter zijn van
het wereldrecord, dat de West
duitser hem een paar weken
eerder had ontnomen. Die ge
dachte bleek als doping te
werken voor Daley Thompson.
Hij finishte in 4.23.71, ruim on
der zijn streeftijd. Sinds die
avond in Athene staat het we
reldrecord tienkamp met 8743
punten op naam van Daley
Thompson. De „Superman"
had zijn bijnaam weer alle eer
aangedaan. Hij wilde het we
ten ook, want tot uitzinnige
vreugde van de duizenden op
de tribunes maakte Daley
Thompson na zijn wereldpres
tatie een ereronde. Gehuld in
de 'Union Jack', alsof hij daar
mee zijn betrokkenheid met
Engeland extra wilde bena
drukken.
Daley Thompson en Enge
land, zij zijn onlosmakelijk
met elkaar verbonden. Ruim
24 jaar geleden werd Daley
Thompson geboren in een ach
teraf-straatje in de Londense
wijk Soho. Zijn moeder was
een Schotse, zijn vader afkom
stig uit Nigeria, hetgeen zijn
donkere huidskleur verklaart.
Hij heeft zijn ouders nauwe
lijks gekend, zijn vader zag hij
nooit, zijn moeder zelden. Een
tante ontfermde zich over Da
ley, zijn broer en zus. Al met al
kijkt hij terug op een jeugd vol
eenzaamheid en armoede.
Twee elementen, die al vroeg
zijn enorme eerzucht stimu
leerden. Want eerzuchtig was
Daley Thompson. Steve Ovett,
wiens jeugd ook niet bepaald
over rozen ging, zei eens over
hem:,, Daley heeft altijd moe
ten bewijzen beter te zijn dan
de anderen. Een betere moti
vatie is niet denkbaar". Ovett
is een van de weinige vrienden
van Thompson. Want het iso
lement, kenmerk van zijn
jeugd, zoekt hij nog altijd.
Het is dan ook geen wonder
dat hij heeft gekozen voor een
individuele tak van sport. En
dan ook maar meteen het
zwaarste onderdeel er van.
Zijn eerste tienkamp werkte
Thompson op 16-jarige leeftijd
af. De 6020 punten die hij toen
bij elkaar sprokkelde verrie
den onmiddellijk het geweldi
ge talent. Twee jaar later ver
schijnt de naam Thompson
voor de eerste keer in de we
reldrecordboeken. Met 7905
punten was hij de beste ju
nior-tienkamper ter wereld.
In datzelfde jaar, 1976, nam
Daley Thompson ook voor de
eerste keer deel aan de Olym
pische Spelen. Uiteraard bleef
hij verscholen in de schaduw
van gouden medaillewinnaar
Bruce Jennerf Thompson
werd achttiende), maar toch
deed de Engelsman daar in
Montreal weer de nodige erva
ring op. Bijvoorbeeld door te
letten op de manier waarop
Jenner de pers bespeelde, het
geen hem na de Spelen finan
cieel geen windeieren legde.
Thompson gaat een pittige
uitspraak tegenwoordig be
paald niet uit de weg. Over
een van zijn sponsors, een
wasmiddelenfabrikant, merk
te hij onlangs op:„ Als ze me
zoveel zouden geven als Bruce
Jenner met zijn Olympische
titel veriend heeft, dan zou ik
het spul eten totdat het mijn
oren uitkwam". Financiële
zorgen heeft Thompson trou
wens een stuk minder na zijn
spraakmakende sportieve
prestaties. Drie sponsors zor
gen er voor, dat hij kan trai
nen wanneer en waar hij wil.
Hij ontvangt van de Engelse
atletiekbond een geldelijke te
gemoetkoming en bovendien
verdient hij het nodige door
deel te nemen aan allerlei
wedstrijdjes ver- en hoog
springen, die regelmatig in
Engeland worden gehouden.
Een echte vetpot is het echter
niet.
Reden voor Thompson om
af en toe met een schuin oog te
kijken naar een aantal van
zijn collega's, die in de zomer
maanden het Europese banen-
circuit aflopen, letterlijk en fi
guurlijk, en daar financieel
behoorlijk wijzer van worden.
Zeker wanneer zij van we
reldklasse zijn, zoals Thomp
son. Maar wat moet een tien
kamper op een evenement, dat
maar één avond duurt?. Toch
zal uit de mond van Daley
Thompson nooit een woord
van jaloezie komen. „Ik ben
allang blij dat ik het een stuk
beter heb dan in mijn jeugd",
zijn de woorden van de atleet,
die tegenwoordig een aardig
huis bewoont in Crawley (Sus
sex). Van Daley Thompson
kan dan ook bepaald niet be
weerd worden, dat hij de ge
makkelijkste weg kiest. Enige
jaren geleden kreeg de tien
kamper van verschillende
universiteiten in de Verenigde
Staten aanbiedingen voor een
studiebeurs. Die hij echter
weigerde. „Ik hou niet van die
huichelachtigheid van het zo
genaamd studeren. Bovendien
ook niet van dat hele circus-
gedoe in Amerika".
Daley Thompson verkoos
zijn eigen weg uit te stippelen.
In 1978 leverde hem dat tij
dens de Europese kampioen
schappen in Praag nog 'maar'
een tweede plaats achter de
Rus Grebenjoek op. De klasse
van 'Superman' Thompson
was echter niet te stuiten. De
Engelsman verstaat de kunst
alles opzij te zetten en volledig
naar een wedstrijd toe te le
ven. Daarbij is zijn geloofsbe
lijdenis: Het enige dat telt in
het leven is anderen verslaan.
Records, het typeert Daley
Thompsons visie, interesseren
hem niet eens zoveel. „Ach",
verzuchtte hij menigmaal,,, ik
geloof in regelmaat. Wat is
nou een persoonlijk record? In
een tienkamp heb je met zo
veel toevalligheden, een plot
selinge blessure bijvoorbeeld
te maken. Daarom telt alleen
het eindresultaat. En dat is de
eerste plaats".
Met die gedachte leefde Da
ley Thompson in 1979 naar de
Olympische Spelen van Mos
kou toe. Dat hele jaar trainde
hij, slechts één tienkamp
werkte hij af. Maar deze brak
hij halverwege af bij het pols
stokhoogspringen, omdat hij
het door de steeds slechter
wordende weersomstandighe
den niet verantwoord vond
nog door te gaan. Begin 1980
kreeg Thompson de eerste be
loning voor zijn titanen-ar
beid. In het Oostenrijkse Göt-
zis werkte hij zich naar zijn
eerste wereldrecord bij de se
nioren (8622 punten). Een paar
maanden later werd Daley
Thompson in Moskou de jong
ste Olympische kampioen uit
de tienkamp-geschiedenis.
Ook voor zijn broer een heug
lijke gebeurtenis.
Immers, als bookmaker in
Londen verdiende deze
Thompson een leuk pak geld
aan de sportieve verrichtingen
van zijn broer in de Russische
hoofdstad. Want vooraf gaven
slechts weinigen Daley een
kans tegen het Russische en
Oostduitse tienkamp-geweld
in Moskou. „Compleet dood",
noemde hij zichzelf na zijn
ereronde door het Leninsta-
dion, ook toen al met een En
gelse vlag in de hand.
Dat gevoel is bekend voor
Daley Thompson. „Ik geef
nooit op, ga tot de grens". Een
van die grenzen vormt de bar
rière van 9000 punten, die
langzamerhand binnen
Thompsons blikveld begint te
komen. „Ik ben overigens niet
geobsedeerd door die grens,
overwinningen tellen nu een
maal meer voor mij. Maar het
zou toch wel leuk zijn om als
eerste die drempel te over
schrijden". Wanneer men alle
persoonlijke records van
Thompson bijelkaar optelt,
dan komt men tot 9011 punten.
Maar, het is al eerder gesteld,
bij een tienkamp komen zo
veel toevalligheden kijken.
Voorlopig staat Thompsons
wereldrecord sinds Athene,
waar hij voor de derde maal in
zijn atletiekcarrière deze top
prestatie leverde, nog op 8743
punten. Eerder werd het we
reldrecord hem 'ontstolen'
door twee Westduitsers, resp.
Guido Kratschmer (in 1980) en
Jürgen Hingsen (dit jaar). De
laatste zwoer in Athene waar
hij een ondubbelzinnige ne
derlaag leed, dat Thompson
zijn record opnieuw aan een
Duitser zou kwijt raken.
De nieuwbakken Europese
kampioen haalde zijn schou
ders op over deze uitdaging.
Ik kwam hier om een kar
weitje op te knappen. En dat
heb ik gedaan". Woorden die
het zelfvertrouwen van een
'Superman' volledig karakte
riseren. Daley Thompsons vol
gende 'karweitje' valt begin
augustus 1983 in Helsinki
waar de Engelsman de eerste
Daley Thompson in actie tijdens het discuswerpen - fotoap
Een van de vaste gebeurtenissen rond de jaarwisseling is
de uitverkiezing van de sportman/vrouw, die zich het af
gelopen jaar het meest heeft onderscheiden. Een activi
teit, die zowel op nationaal als internationaal niveau
plaatsvindt. Wie Nederlands sportman van 1982 wordt zal
begin volgend jaar naar buiten komen.
Twee kandidaten springen er duidelijk boven uit: we
reldkampioen schaatsen Hilbert van der Duim en Gerard
Nijboer, winnaar van het marathon-goud tijdens de Euro
pese atletiekkampioenschappen in Athene. Bij de vrou
wen doet zich al evenzeer een tweestrijd voor. Zwemster
Annemarie Verstappen stak het afgelopen jaar vooral
door haar prestaties tijdens de wereldkampioenschappen
in Guayaquil met kop en schouders boven de vaderlandse
- zelfs internationale - concurrentie uit. Maar ook de ande
re kandidate voor de titel „Sportvrouw van het jaar", Betti-
ne Vriesekoop, baarde veel opzien. Zeer onlangs nog,
door de Chinese tafeltennis-hegemonie te doorbreken eri
de open Franse titel te winnen. Bij uitverkiezing zou de
Hazerwoudse haar eretitel prolongeren.
Is de opvolging van de vorig jaar onderscheiden Hennie
Stamsnijder en de eventuele herverkiezing van Bettine
Vriesekoop nog een open boek, internationaal gezien lijkt
er geen discussie mogelijk. Er waren het afgelopen jaar
twee internationale evenementen waarbij sportmensen
zich ook via het televisie-oog in de kijker konden spelen,
het WK-voetbal in Spanje en het EK-atletiek in Athene!
Zowel bij de mannen als bij de vrouwen won de „Koningin
der sporten". Net als vorig jaar trouwens, toen Sebastian
Coe en de sprintster Evelyn Ashford de onderscheiding in
de wacht sleepten.
Marita Koch lost in 1982 de Amerikaanse af, Coe krijgt
in de persoon van Daley Thompson een landgenoot als
opvolger. Zowel de Oostduitse atlete (op de 400 meter)
als de Engelse tienkamper zetten in Athene voor het oog
van de wereld een nieuw wereldrecord neer. Voor Daley
Thompson was het zelfs de tweede keer in 1982, dat hij op
het zwaarste nummer van de atletiek een dergelijke top
prestatie leverde. Op Daley Thompson is dan ook slechts
één woord van toepassing. De „Sportman van 1982" is
„Super". Wil Kester laat zijn licht schijnen over de Super
man van de atletiek.
4 'j#
- -
Hf v
'w - ':?j
Aft» -
Op deze archieffoto van 22 mei 1982 springt Daley Thompson 7.95 meter tijdens een tienkamp in Oostenrijk
- fotou
wereldkampioen tienkamp wil later in Seoel met mijn titel Daley Thompson lijkt zijn hij tegenwoordig lang niet
worden. „Dan wil ik in 1984 van L.A. moet doen. Per slot grens nog lang niet bereikt te zulke lucratieve wedden-
mijn Olympische titel in Los van rekening ben ik dan pas hebben. Voor zijn broer is Da- schappen op zijn broer afslui-
Angeles verdedigen. En wie dertig jaar. Een ideale leeftijd ley's succes wat minder aan- ten- Maar ja, je kunt nu een-
weet dat ik datzelfde vier jaar - voor een tienkamper". genaam. Als bookmaker kan maal niet alles hebben.
Barry Hulshof thuis in Graz
Barry Hulshof heeft het uitstekend Tiaar zijn zin in Oostenrijk.
- foto bild-agentur-heintz
GRAZ - Er ligt nog geen
vlok sneeuw op de bebos
te berghellingen rondom
Graz. De glooiende heu
vels glinsteren in de zon,
alsof ze geen afscheid
kunnen nemen van de
herfst. De boeren van de
streek morren. Klagen
steen en been. Ze voor
spellen een slechte winter
en dat betekent voor
Steiermark de komende
maanden meer regen dan
sneeuw.
Barry Hulshoff heeft de
weersvoorspellingen met
enige zorg beluisterd,
want hij hoopt nog vóór
de jaarwisseling zijn
kennismaking met de
sneeuwpiste te hernieu
wen. Nu hoeft hij slechts
een half uur te rijden om
op de ski's te kunnen
staan. Vorige winter, toen
hij voor het eerst kennis
maakte met de winter
sport in Garmisch-Par-
tenkirchen, had hij daar
een autorit van zeven uur
voor nodig. Jammer dat
de winter nog niet is in
gevallen, maar eerlijk is
eerlijk, begin augustus
vertrok hij niet naar
Graz om zich te amuseren
op de ski's.
Uitstekend! Uitstekend!
Barry Hulshoff zegt het tij
dens het gesprek meer dan
eens. Hij heeft het in het verre
Graz gewoon prima naar zijn
zin. Na vier maanden voelt hij
zich helemaal op zijn gemak in
Steiermark, de Oostenrijkse
provincie met zijn vele plekjes
die iets te maken moeten heb
ben met het aards paradijs.
Barry bewoont een bungalow,
gebouwd op zo'n prachtige
helling van waaruit je uitkijkt
over de stad die rijk is aan ve
le barokke gebouwen.
In de 'tuinstad' van Oosten
rijk heeft Barry het druk zat.
Met de voetballerij. Met Gra
zer AK, zijn nieuwe club. Met
de opleiding van de jonge spe
lers en de vele gesprekken met
het bestuur en trainer Gustl
Starek. Want die man wil ook
nog iets leren van het topvoet
bal. Omdat dit in Oostenrijk
nog niet bedreven wordt op
het niveau zoals wij dat in Ne
derland kennen, kan Barry
veel kwijt van zijn kennis, bij
Ajax, MVV en Eortuna en het
Nederlands elftal opgedaan.
„Het gaat er hier nog vaak
amateuristisch aan toe", ver
telt Barry. „Ze luisteren dan
ook met open oor naar hetgeen
ik uit ervaring te vertellen
heb. Zeker het bestuur staat
achter me en dat is een pretti
ge bijkomstigheid. In Neder
land heb ik een dergelijke
leergierigheid nog nooit mee
gemaakt. Mijn ideeën over de
voetbalsport uitdragen en uit
gevoerd zien, het is eigenlijk
precies datgene wat ik altijd
heb geambieerd."
Grazer AK heeft het tot nu
toe niet slecht gedaan in de
competitie. De zevende plaats.
Zestien punten uit vijftien
wedstrijden. Het speelde bo
vendien één ronde in het
UEFA-cuptoernooi. Beide
duels fungeerde Hulshoff als
libero. Maar ondanks zijn in
breng schakelde Hunedoara
(3-0 en 1-1) Graz uit voor de
tweede ronde.
In de Oostenrijke competitie
kennen ze zijn bebaarde fi
guur ook al, hoewel hij niet al
le competitieduels heeft ge
speeld. „We hebben nog een li
bero bij de club. Een jongen
van mijn leeftijd. We wisselen
elkaar vrijwel iedere week af.
Dat gaat natuurlijk in overleg.
Op mijn leeftijd hoef ik niet
meer zonodig iedere week te
spelen. Ik besteed veel tijd aan
het begeleiden van de jongere
spelers. Dat doe ik graag en
dat vind het bestuur erg be
langrijk."
Zijn ervaring uitdragen.
Dat was de eerste opdracht
van het bestuur van Grazer
AK, toen het met Hulshoff in
zee ging."
Omdat de Oostenrijkse
competitie nu stil ligt tot
maart volgend jaar kan Huls
hoff zich helemaal toeleggen
op het onderwijzende werk.
Dat blijkt nodig, want veel
zaken worden bij Grazer AK
(nog) op een amateuristische
manier afgehandeld. Nu er
niet gevoetbald wordt, is
Hulshoff iedere dag te vinden
op het kantoor van de club dat
in het centrum van Graz gesi
tueerd is. Of speelt hij in de
weekeinden in de zaal. Vorige
week versloeg Grazer AK con
current Sturm Graz en dat
was een hoogtepunt voor de
club van Barry. Hij zegt eer
lijk: „Ik ben hier niet met
mijn neus in de boter gevallen.
Men kijkt echt tegen me op.
Men luistert naar me en mijn
invloed is vrij groot."
Barry is de enige Nederlan
der in de Oostenrijkse compe
titie. Een fenomeentje dus. Hij
wordt overal in de stad her
kend. Wordt, zoals vroeger tij
dens de hoogtijdagen van
Ajax, steeds weer aange
klampt voor een gesprekje of
een handtekening. Oostenrijk
se voetballers benaderen hem
met het verzoek of hij hen
naar Nederland of België kan
brengen.
„Er zijn enkele goede voel'
bailers bij. Ze zijn relatiel
goedkoop. Ik heb een knapp]
linkermiddenvelder van
jaar, een rechterspits en een
voorstopper. Ik wil die jon
gens graag helpen, zonder te
genprestatie. Wie mij I
weet dat ik aan hen en
eventuele transfer geen stui
ver wil verdienen. Frans Roe
zen heb ik, vlak voor mijn ver
trek naar Graz, naar MVV ge
bracht. Ik heb er twee kipp®
en drie konijnen voor gekre
gen. Zalig om dat voor zoiets
te doen."
In januari komt Barry voo'
een weekje over naar Neder
land, wellicht dat hij dan en
kele clubs zal polsen of ze eer
goede Oostenrijkse voetballej
kunnen gebruiken." Na <lj[
seizoen zal Barry definitie'
met voetballen stoppen,
april begint hij met de Oosten
rijkse trainerscursus, die eer
maand duurt. Daarna hoop1
hij, volgend seizoen, bij Gri'
zer AK als assistent-trainer]'
dienst te kunnen trainen,
wil zeker nog twee jaar
misschien nog drie jaar
Oostenrijk blijven. Of er
zich in België iets moete'
voordoen. Ik heb daar nog «J'
tijd contacten lopen. Als ik
België als trainer aan de slat
kan, kom ik na dit seizoen te
rug. Dat weet men bij Graz-'
7ATERPAG 15 JANUARI
Jfgeste
Twaalf novem
ber 1982 werd de tus
sentijdse verhuizing
van Johnny Dusbaba -
van Standard naar
nac - officieel be
krachtigd. In Breda
werd de verdediger de
kans geboden uit het
diepe dal vol proble
men te klauteren. Weg
uit België, waar John
ny Dusbaba topclub
Standard openlijk be
schuldigde van minder
frisse praktijken. Ge
volg, geen trainingen
meer, geen wedstrij
den. Johnny Dusbaba
gleed langzaam maar
zeker naar de afgrond.
De sportman in Dus
baba werd steeds na
drukkelijker naar de
achtergrond gescho
ven. Pogingen om el
ders onderdak te ko
men mislukten. Tot
nac zich in de zaak
Dusbaba vast beet.
Het lukte. Sinds
twaalf november
stuurde Dusbaba zijn
bolide daaglijks rich
ting Breda, om daar te
constateren dat hij
zijn lichaam wel erg
verwaarloosd had. Nu,
twee maanden later
voelt Dusbaba zich
weer sterk genoeg om
het gevecht aan te
gaan. „Het had niet
langer moeten duren,
anders was het nooit
meer gelukt. nac
móet ik heel dankbaar
zijn".
di
J<
D
st
do
ha
tei
ge
de
en
w<
V(
m
w;
Aj
he
ni
k\
w<
U
dc
je
w<
00
zo
no
af
na
of
ge
d3
Tc
ni
bi;
da
ka
gr
w
Vc
ba
Bi
m
m
ik
di
m
va
m
oo
ee
m
Fc
w;
lij
Ik
ni
Vi
de
Hll
Vandaar dat hij blij is i
feit dat de ploeg voor hel
pees kampioenschap in Dei
(29 en 30 janauari) zich t
reidt in het Zwitserse
Daar hoopt hij de brooc
rust te vinden om de accu
Deventer vrijwel leeg liej
laden.
„Ik heb dat nodig. De laats
ben ik door al die toestanden b
aan trainen toegekomen. Ovei
ik kwam, werd ik aangesproke
kreeg ik ook geen kans tym eve
te zijn. Iedereen wilde plotse
me praten. Maandag zijn er zi
vijftig mensen langs gewees
Vunderink aan. Hij liet het alle
laten over zich heen komen. Wi
zich niet mocht verzetten, maa
vos hoopt hij de draad weer oy
nen pakken. „Het hoort er bij h
gen mezelf gezegd. Maar het kT
zo goed uit. We zitten in een bel
periode van het seizoen en dan
eigenlijk niet veroorloven om c
één training over te slaan. Je m
blijven", aldus Rob Vunderink
en naast het schaatsen driftig
naar een arbeidsplaats.
